-
W poprzednim filmie zaczęliśmy od wprowadzenia dwóch
-
przekształceń liniowych.
-
Mieliśmy przekształcenie s, które
-
przeprowadza Rn na Rm.
-
Mieliśmy również przekształcenie t, które
-
także przekształcało Rn na Rm.
-
Zdefiniowaliśmy dodawanie tych dwóch
-
przekształceń liniowych.
-
Więc s+t, jest przekształceniem x, zdefiniowanym
-
jako s(x) +t(x), czyli sumę dwóch wektorów.
-
onownie nasze przekształcenie jest zdefiniowane na Rn, i
-
każdy z wektorów z wyniku jest z Rm.
-
Dodając do siebie dwa wektory z Rm otrzymujemy
-
kolejne wektor z Rm, gdyż jest to przestrzeń liniowa.
-
Zatem jest ona zamknięta ze względu na dodawania.
-
Więc w konsekwencji otrzymujemy przekształcenie liniowe.
-
Czyli s+t jest przekształceniem z Rn do Rm.
-
Powiedzieliśmy również, że każde przekształcenie liniowe
-
które pokazaliśmy w poprzednim filmie może być przedstawione za pomocą macierzy.
-
Możemy powiedzieć, że s(x) jest równe
-
macierzy A pomnożonej przez x.
-
Dodatkowo można również powiedzieć, że t(x) jest równe
-
pewnej macierzy B pomnożonej przez X.
-
Każda z tych macierzy jest rozmiaru m x n.
-
Zapiszmy więc, że są one rozmiaru m x n.
-
Dzieje się tak dlatego, że są one przekształceniami z Rn do Rm.
-
To co zrobiliśmy, to wypowiedzenie następnej definicji.
-
To w tym miejscu było definicją i napisaliśmy
-
kolejną definicję.
-
Zdefiniowaliśmy dodawanie dwóch macierzy.
-
Powiedzieliśmy, że każda macierz A i B do zdefiniowania dodawania muszą
-
mieć ten sam wymiar.
-
Zatem każda z nich w naszym wypadku jest wymiaru m x n.
-
Wówczas zdefiniowaliśmy dodawanie którego wynikiem jest nowa macierz, której
-
każda z kolumn jest sumą kolumn jej odpowiadających
-
macierzy które dodawaliśmy.
-
Oznacza to, że pierwsza kolumna będzie sumą pierwszej kolumny A
-
oraz pierwszej kolumny macierzy B.
-
Zapiszmy to zatem jako A1+B1
-
Następną kolumnę zapisujemy po linii jako A2+B2.
-
Zapisujemy tak dalej aż do n-tej kolumny, która wynosi An +Bn.
-
To również była definicja.
-
Powodem, dla którego wprowadziliśmy tę definicję, jest to, iż
-
jeśli zdefiniujesz dodawania macierzy w ten sposób, to
-
tę sumę zapisując jako Ax + Bx można
-
w ostateczności zapisać w postaci
-
(A+B)x.
-
Otrzymanie tak prostego zapisu na dodawanie przekształceń, było motywacją,
-
dla której wprowadziliśmy definicję dodawania macierzy.
-
To wszystko wygląda na bardzo abstrakcyjne, dlatego
-
dodajmy do siebie dwie macierze.
-
Na początek rozważymy macierze wymiaru 2 na 2.
-
Dodajmy więc macierz 1,3; -2,4 do drugiej macierzy,
-
która jak przypominamy musi być tego samego wymiaru,
-
i niech wynosi ona 2,7;-3,-1.
-
Co w ten sposób otrzymujemy?
-
Zgodnie z definicją dodajemy tylko
-
ich odpowiadające sobie kolumny.
-
Dodajmy pierwszą kolumnę.
-
Jeśli dodasz odpowiadające sobie kolumny,
-
co się stanie jeśli dodasz do siebie dwa wektory?
-
Dodajesz oczywiście odpowiadające sobie współrzędne.
-
Więc w rzeczywistości dodając do siebie dwie macierze,
-
dodajesz tylko odpowiadające sobie elementy w tych macierzach.
-
Będę mówił o tym jednak w języku dodawania kolumn, gdyż
-
w ten sposób definiowaliśmy dodawanie, jednak definicje te są sobie równoważne.
-
Pierwsza kolumna w naszej macierzy wyjściowej będzie
-
sumą tej kolumny oraz tej kolumny.
-
Będzie to zatem 1 +2, co zapiszę w tej właśnie formie,
-
a następnie - 2 - 3.
-
Druga kolumna natomiast będzie wynosiła
-
3+7 oraz 4 - 1.
-
Zatem ostatecznie otrzymujemy macierz gdzie odpowiednie wiersze to 3,10 oraz
-
-5, 3.
-
Pomimo naszej poprzedniej definicji dodajemy
-
do siebie odpowiadające kolumny.
-
Co w takim razie dokładnie się wydarzyło?
-
Jak łatwo zauważyc dodaje do siebie odpowiadające sobie elementy.
-
Dodałem kolejno 1 do 2, 3 do 7, -2 do
-
-3 oraz 4 do -1.
-
To takie proste.
-
Niczego skomplikowanego w tym nie ma.
-
W zasadzie moglibyśmy nawet przeformułować naszą definicję.
-
Jeśli napiszemy, że wektor macierzy A wynosi a11,
-
a12 i tak aż do a1n.
-
Następnie idziemy na dół do a21 aż do an1.
-
Ostatecznie idziemy do prawego dolnego rogu aż do ann.
-
Widzieliśmy to wcześniej.
-
Macierz B oznaczamy analogicznie,
-
ten element to b11, ten to
-
b12, aż do b1n.
-
Ten jest równy b21, drugi wiersz, aż do bn, ah przepraszam za pomyłkę, to jest
-
m, gdyż mamy m wierszy, czyli to jest mn.
-
Więc to jest bm1, to byłoby bm2, aż do
-
bmn, w tym miejscu.
-
Musimy być ostrożni, gdyż są to macierze m na n.
-
Zatem ten wiersz jest m-tym wierszem w każdym z dwóch przypadków.
-
Moglibyśmy jednak przedefiniować naszą macierz, albo powiedzieć
-
w momencie podawania definicji dodawania macierzy, że
-
mając za zadanie dodać do siebie macierze A i B, to jedyne co zrobię, to dodam do siebie
-
odpowiadające sobie elementy.
-
Więc element tutaj będzie - zrobię to w innym kolorze,
-
to będzie a11 +b11, ten będzie równy
-
a21 + b21 aż do am1+ bm1.
-
To w oczywisty sposób będzie równe a12+ b12, aż do
-
a1n... przewinę trochę w dół.... aż do
-
a1n +b1n i ostatecznie aż do
-
amn +bmn.
-
Te definicje są sobie równoważne.
-
Ten sposób zabiera zdecydowanie mniej zapisu i
-
zdecydowałem się go użyć, gdyż wprowadziliśmy już
-
dodawanie wektorów.
-
Ostatecznie jednak każda definicja zmusza Cię do dodania wszystkich
-
odpowiadających sobie elementów.
-
To wszystko czym jest dodawanie macierzy.
-
To pewnie najłatwiejsza rzecz jaką
-
widziałeś w swojej ostatniej matematycznej historii.
-
Teraz przejdziemy do mnożenia macierzy przez stałą, któremu
-
przyświeca bardzo podobny pomysł.
-
Zdefiniowaliśmy wcześniej mnożenie przez skalar
-
przekształcenia liniowego T na x jako skalar razy
-
przekształcenie T na x.
-
Taka była nasza definicja.
-
Czyli mamy również, że skalar razy macierz A
-
Będzie równy nowej macierzy, gdzie każda kolumna jest naszym skalarem
-
pomnożonym przez odpowiadającą jej kolumnę macierzy A.
-
Zatem mamy a1, następna kolumna to ca2 i postępujemy tak
-
dla całej macierzy.
-
Powodem dla którego wprowadzamy taką definicję jest to, iż to
-
mogliśmy uprościć, gdyż Tx miało być równe Bx,
-
przekształcenia na x zdefiniowane jako T było
-
równe Bx.
-
W dalszym ciągu mamy naszą stałą c.
-
Będziemy zatem mieli c * B
-
pomnożona przez wektor x.
-
W ten sposób możemy zapisać nasze przekształcenie liniowe na x.
-
Więc to byłoby równe przez przekształcenia, które
-
zrobiliśmy w poprzednim filmie rozbijając to na
-
wektory złożone z kolumn i następnie mnożąc przez każdy element
-
wektora x, a następnie wprowadzając c i porządkując
-
wszystko nieznacznie.
-
Możemy zatem powiedzieć, w oparciu o definicje, że jest to równe
-
pewnej nowej macierzy cB.
-
Używamy tej definicji, pewna macierz cB, gdzie
-
równa jest ona macierzy B której każdą kolumnę mnożymy przez c
-
pomnożoną przez x.
-
To był powód naszych przekształceń.
-
Chcieliśmy przedstawić to wyrażenie jako iloczyn pewnej nowej
-
macierzy i wektora, gdyż każde przekształcenie liniowe powinno być
-
możliwe do zapisania w tej właśnie formie.
-
W takim właśnie celu wprowadziliśmy tę definicję.
-
Zastosujmy ją teraz.
-
Chciałem również pokazać, że to może być nawet prostsze
-
niż dodawanie macierzy.
-
Więc jeśli chcemy pomnożyć macierz przez 5,
-
w tym przykładzie macierz 3 na 2.
-
Niech będzie to macierz 1,-1;2,3;7,0.
-
To mnożenie możemy policzyć na mocy tej definicji,
-
za pomocą mnożenia przez skalar poszczególnych
-
kolumn naszej macierzy.
-
Więc mnożymy 5 przez 1,2,7.
-
Co zatem otrzymujemy?
-
Mnożymy 5 przez każdy z elementów.
-
Mamy 5 razy 1, czyli 5.
-
5 razy 2, czyli 10.
-
5 razy 7, czyli 35.
-
Następnie drugą kolumnę mnożymy przez 5,
-
czyli każdy element mnożymy przez 5.
-
5 razy -1 daje nam -5.
-
5 razy 3 daje 15.
-
5 razy 0 to 0.
-
To takie proste!
-
Jeśli powrócimy do tej definicji, to możemy
-
zdefiniować mnożenie macierzy przez skalar.
-
Czyli możemy zdefiniować cA jako równe, powiedzmy
-
to jest przedstawienie macierzy A, jako mnożenie skalaru
-
przez każdy element macierzy A.
-
To wszystko.
-
Czyli mamy odpowiednio c a11, c 12,
-
aż do c* a1n.
-
Następnie idziemy w dół otrzymując c*a21 aż do
-
c* am1, a potem idąc przekątną otrzymamy
-
c* amn.
-
Dosłownie bierzesz skalar c i mnożysz go przez
-
każdy element macierzy A.
-
To wszystko co musisz zrobić.
-
Mam nadzieję, że to wyjaśniło pewne kwestie, albo
-
może film ten stanowił podsumowanie tego, czego mogłeś
-
się nauczyć na studiach.