The Life Of The Buddha [Full BBC Documentary- HQ]

This documentary covers the life of Siddhartha Gautama, a young prince from India who went out to find the reason for "Dukkha" [problems] of human life. He later found the reason of Dukkha and teached a way to live life. He was later known as the Buddha, the founder of "Buddhism".

The religion with no god.
"If there is any religion that would cope with modern scientific needs it would be Buddhism." -Albert Einstein

BBC had a nice documentary covering Buddha's life important events. Watch the full documentary before commenting. BBC has not made anything wrong. They had specified that Buddha was born in Lumbini which is Nepal. Don't argue the documentary made to understand the philosophy and teachings of Buddha, no matter where he was born. Buddhism is way far ahead than what people are arguing here.

Do not believe in something because you are told to.
Do not believe in something because a holy person said it.
Do not believe in something because you read it from a book.
Follow and practice the teaching without prejudice.
If it brings happiness to you and others and does not
encourage self harm or harm to others then follow it.
Although this was taught by buddha, I believe it is a
beautiful principle that can be applied to everything
we learn in life. May you all be happy.

Life of Buddha documentary is available with English, Greek and Catalan Subtitles.

Copyrights of the video belongs to BBC. Uploaded only to share the knowledge.

Be Happy! Peace!
Siddhartha Chabukswar

Thanks to Stella G. & Akis M.

Πεντακόσια χρόνια πριν από τον Χριστό, ένας νεαρός πρίγκιπας ξεκίνησε για ένα ταξίδι.

Θα ταξίδευε μέσα από τον πόνο και την ταλαιπωρία για να φτάσει τη νιρβάνα

Την αιώνια ευδαιμονία που όλοι ονειρευόμαστε.

Σύμβολο της ειρήνης.

Σύμβολο της συμπόνιας. Σύμβολο της μη βίας.

Ήταν ο Βούδας.

Μεγάλωσε σε ένα παλάτι περιβαλλόμενος από πολυτέλεια.

Στην εφηβεία του τα προνόμιά του, του επέτρεπαν κάθε ικανοποίηση.

Όμως, τα παράτησε όλα αυτά για να αποκτήσει την απόλυτη σοφία.

Θα ταξίδευε στους πιο σκοτεινούς διαδρόμους του μυαλού του για να έρθει πρόσωπο με πρόσωπο

με το διάβολο μέσα του.

Ίδρυσε την πρώτη παγκόσμια θρησκεία,

που ακολουθείται σήμερα από πάνω από 400 εκατομμύρια ανθρώπους

Μια θρησκεία όπου ο διαλογισμός χρησιμοποιείται για να φτάσεις

σε μια κατάσταση πλήρους ειρήνης και ευτυχίας.

Οι δικές μας δυνατότητές, οι δικές μας προσπάθειες

για να γνωρίσουμε την απόλυτη πραγματικότητα.

Και τα γεγονότα της ζωής του αποτελούν μια από

τις μεγαλύτερες ιστορίες που ειπώθηκαν ποτέ

Και ο Βούδας την πιο διαχρονική μορφή του κόσμου.

Δυόμισι χιλιάδες χρόνια μετά τον θάνατό του οι διδασκαλίες του Βούδα ζουν.

Ο Δαλάι Λάμα

ο πνευματικός ηγέτης του Θιβετιανού Βουδισμού

περνά τις διδασκαλίες του Βούδα

συνεχίζοντας μια πρακτική που άρχισε την ημέρα που πέθανε.

Ο Βουδισμός έχει υιοθετηθεί από πολλούς διαφορετικούς πολιτισμούς και έχει πολλές ερμηνείες.

Οι διδασκαλίες του Βούδα για την ύψιστη ψυχική ηρεμία

και σαφήνεια, θεωρείται από κάποιους ως θρησκεία, από άλλους ως φιλοσοφία, ακόμη και ως ψυχοθεραπεία.

Μερικοί άνθρωποι περιγράφουν ότι ο Βουδισμός δεν είναι θρησκεία,

αλλά ότι ο Βουδισμός είναι η επιστήμη του νου.

Το μήνυμα του Βούδα είναι τόσο επίκαιρο σήμερα

όσο ήταν πριν δυόμισι χιλιάδες χρόνια.

Αυτό που έχει κάνει τον Βουδισμό τόσο δημοφιλή

είναι η διορατικότητα του και η αλήθεια ότι

ο Βούδας ανακάλυψε πάρα πολύ σημαντικά πράγματα.

Σε αντίθεση με άλλες θρησκείες, ο Βουδισμός,

που επικεντρώνεται στο μυαλό, δεν έχει υπέρτατο θεό.

Αντί Αυτού ένας μεγάλος δάσκαλος ο Βούδας ή ο "Φωτισμένος".

Φαίνεται σχεδόν πολύ διαισθητικός σε μια εποχή

στην οποία η ψυχολογία γίνεται για πολλούς ανθρώπους μια εναλλακτική μέθοδος από τη θρησκεία

Είναι το μέσο, είναι ένα θεραπευτικό μέσο

για την αντιμετώπιση των προβλημάτων της ζωής

και έτσι φαίνεται πολύ προσιτό σε πολλούς ανθρώπους.

Υπάρχουν πολλές αναπαραστάσεις του Βούδα

και όλοι οι Βουδιστές έχουν τη δική Τους εικόνα στο μυαλό για το πως ήταν.

Κάποιο είδος δόνησης της πλήρους ειρήνης, της μη βίας νομίζω ότι βρίσκεται εκεί.

Έως πολύ λιγότερο από εκατό χρόνια πριν

η ζωή του Βούδα παρέμενε άγνωστη στη Δύση.

Μέχρι τη στιγμή που οι Βρετανοί αποίκισαν την Ινδία

- τη χώρα που γέννησε τον Βούδα - ο βουδισμός είχε πεθάνει,

καταστράφηκε από Ινδουιστές βασιλιάδες και Μουσουλμάνους εισβολείς.

Η προέλευση και οι τόποι της ζωής του Βούδα χάθηκαν για όλους.

Δεν ήταν πάρα μέχρι τη στιγμή που Βρετανοί αποικιακοί αρχαιολόγοι

άρχισαν να εξερευνούν την Βόρεια Ινδία, που οι ανακαλύψεις τους

άρχισαν να βρίσκουν τις ρίζες της ζωής του Βούδα με ιστορικά γεγονότα.

Στη δεκαετία του 1860,

μια σειρά αρχαιολόγων άρχισαν να προσπαθούν

να ταυτοποιήσουν τους τόπους που συνδέονται με τη ζωή του Βούδα.

Έως το 1890 πολλές από αυτές τις περιοχές

είχαν εντοπιστεί με επιτυχία εντός της περιοχής του Ταγγή,

αλλά μέχρι εκείνη τη στιγμή δύο από τις μεγαλύτερες τοποθεσίες που συνδέονται με τον Βουδισμό έλειπαν,

ο χώρος της Lumbini, όπου ο Βούδας είχε γεννηθεί,

και ο χώρος του Kapilavastu που ήταν το σπίτι της παιδικής ηλικίας του Βούδα.

Η περιοχή στα βόρεια του Γάγγη ήταν από τις λιγότερο γνωστές,

κυρίως λόγω της πολύ πυκνής ζούγκλας,

των τίγρεων, καθώς επίσης και της ελονοσίας.

Χρειάστηκε μια σημαντική ανακάλυψη για να ξεκλειδώσει

η ιστορία του τόπου καταγωγής του Βούδα.

Σε ένα απομακρυσμένο χωριό κοντά στα σύνορα με το Νεπάλ ανακαλύφθηκε ένας κίονας.

Μια βρετανική αποστολή εστάλη για να αποκρυπτογραφήσει την επιγραφή του.

Η γραφή του ήταν σε προγενέστερη Brami γραφή

και η γλώσσα είναι μια τοπικά καθομιλουμένη διάλεκτος

της βόρειας Ινδίας. Μάλιστα στην ίδια επιγραφή απεικονίζεται

ότι εκεί ήταν όπου ο Βούδας, ο "Διαφωτισμένος" γεννήθηκε.

Αυτό ήταν το πρώτο στοιχείο που έδειχνε ότι ο Βούδας

δεν ήταν απλά μια μυθική φιγούρα, άλλα ότι υπήρξε πραγματικά.

Αρχαία βουδιστικά κείμενα είχαν ονοματίσει την περιοχή Lumbini ως γενέτειρα του Βούδα

και τώρα οι αρχαιολόγοι την είχαν τοποθετήσει στο χάρτη.

Τώρα προσπαθούν να βρουν τον τόπο της παιδικής ηλικίας του Βούδα

Μια αρχαία πόλη που ονομάζεται στα κείμενα σαν Kapilavastu.

Ήταν φανερό ότι βρισκόταν στα δυτικά

ίσως 10 ή 15 χιλιόμετρα δυτικά της Lumbini

και εκεί ήταν το μέρος όπου η αναζήτηση άρχισε να εντείνεται.

Οι ανασκαφές αποκάλυψαν δύο πιθανές τοποθεσίες

για την Kapilavastu, η μια στην Ινδία και η άλλη στο Νεπάλ.

Για εκατό χρόνια οι αρχαιολόγοι έχουν διαφωνίες για αυτές.

Μια νέα έρευνα από τον Δρ. Coningham και την ομάδα του

προτείνει ότι η αρχαία πόλη βρισκόταν στη σύγχρονη πόλη Tilaurakot, στο Νεπάλ.

Είναι μια εξαιρετικά συναρπαστική τοποθεσία επειδή είναι τόσο καλά διατηρημένη,

διενεργήσαμε μια σειρά από γεωφυσικές έρευνες

και ανακαλύψαμε ένα δίκτυο από δρόμους και έγινε ξεκάθαρο

ότι ολόκληρη η πόλη στην τελική της φάση είχε αστική διαρρύθμιση.

Στο κέντρο της βρισκόταν ένα παλάτι.

Και εδώ είναι που η ιστορία του Βούδα ξεκινά.

Δυόμισι χιλιάδες χρόνια πριν

η Βόρεια Ινδία ήταν διαχωρισμένη σε βασίλεια και δημοκρατίες.

Ο πατέρας του Βούδα, ο Sudhodana

Ήταν ο εκλεγμένος αρχηγός της φυλής Shakya.

Βασίλευε από το παλάτι του, κοντά στους πρόποδες των Ιμαλαΐων.

Η Βασίλισσα του λεγόταν Maya.

Ο θρύλος λέει μια νύχτα

με πανσέλήνο είχε ένα ασυνήθιστο όνειρο.

Ονειρεύτηκε ότι ένα ξεχωριστό Ον γνωστό

ως Βούδας, Θα ξαναγεννιόταν στη γη.

Ο θρύλος λέει ότι τέσσερις θεότητες Φύλακες του κόσμου

κουβάλησαν την βασίλισσα Maya στα Himalaya πάνω στο κρεβάτι της.

Την έχρισαν με θεία αρώματα και την στόλισαν με ουράνια λουλούδια.

Ένας λευκός ελέφαντας με έξι χαυλιόδοντες κατέβηκε από τον ουρανό,

μεταφέροντας ένα λουλούδι λωτού στη προβοσκίδα του και εισήλθε στη μήτρα της.

Ο Βούδας θα γεννιόταν από την Maya.

Αν κοιτάξει κανείς το μύθο της σύλληψης του Βούδα και τη συγκρίνει

π.χ. με την ιστορία σύλληψης του Ιησού στην οποία εμφανίζονται άγγελοι.

Υποθέτω ότι υπάρχει μια παρόμοια βασική ιδέα. Ότι οι υπερφυσικές δυνάμεις

προειδοποιούν ότι κάτι μεγάλο συμβαίνει.

Λέγεται ότι ο Βούδας επέλεξε το χρόνο και τον τόπο που θα ξαναγεννιόταν.

Το βρέφος ονομάστηκε Siddhartha που σημαίνει «κάθε επιθυμία εκπληρώθηκε»

Αλλά η μητέρα του αρρώστησε μετά τον τοκετό και πέθανε λίγες μέρες αργότερα.

Ο Siddharta μεγάλωσε με τη θεία του.

Η οικογένεια προσκάλεσε Βραχμάνους ιερείς

και έναν αξιόπιστο μάντη του παλατιού για να προβλέψει το μέλλον του νεαρού πρίγκιπα

Γνωρίζουμε λένε ότι πρόσεξαν

τα ευοίωνα σημάδια ενός μεγάλου όντος επάνω στο σώμα του Siddhartha,

συμπεριλαμβανομένου του σημαδιού ενός τροχού επάνω στο πόδι του.

Λέγεται ότι ο Βούδας γεννήθηκε

με κάποια σημάδια στο σώμα του, τα λεγόμενα 32 σημάδια μιας μεγάλης προσωπικότητας.

Αυτά φαίνεται να εμφανίζονται σε 2 είδη ανθρώπων,

σε αυτόν που θα γίνει ο Βούδας και σε αυτόν που θα γίνει αυτοκράτορας.

Ο πατέρας του ήταν πολύ ενθουσιασμένος με την ιδέα

ότι ο γιος του θα γινόταν ένας μεγάλος πολιτικός ηγέτης.

Γι αυτό επίσης λέγεται ότι ο ίδιος καλόμαθε το γιο του,

για να τον εμποδίσει από το να δει πράγματα που θα μπορούσαν να τον οδηγήσουν σε θρησκευτική κατεύθυνση.

Όλοι γνώριζαν ότι τα σημάδια του Siddharta σήμαιναν ότι ήταν ξεχωριστός, ειδικά ο βασιλιάς.

Αλλά καθώς παρατηρούσε τον

περίεργο νεαρό γιο του να μεγαλώνει, ανησυχούσε για τις προβλέψεις

Ότι μια μέρα ο γιος του θα εγκαταλείψει το παλάτι και θα γίνει ο πνευματικός ηγέτης

αντί να μείνει πίσω και να γίνει αρχηγός των Shakyas.

Καθώς ο Siddhartha μεγάλωνε ο πατέρας του ήταν στην ευχάριστη θέση να δει τις εξαιρετικές

επιδόσεις του στα πριγκιπικά αθλήματα της ξιφασκίας, της πάλης και της τοξοβολίας.

Αλλά, επίσης, παρατήρησε ότι ο Siddharta ήταν ένα βαθυστόχαστο και περίεργο παιδί.

Φαινόταν να ενδιαφέρεται πιο πολύ να προσπαθεί να κατανοήσει

τη φύση του κόσμου γύρω του από ότι τις στρατιωτικές επιδιώξεις.

Για τον Βασιλιά αυτές ήταν οι πιο σημαντικές δεξιότητες

που ο νεαρός Siddharta έπρεπε να μάθει, εάν επρόκειτο να γίνει ηγέτης των ανδρών.

Ο Siddhartha αναμενόταν να γίνει

ο μελλοντικός βασιλιάς και υπερασπιστής των Kapilavasthu

μία από τις πρώτες πόλεις της Βόρειας Ινδίας.

Το παλάτι όπου ο Siddhartha μεγάλωσε έχει προ πόνο καταρρεύσει.

Η Λάσπη και το ξύλο στην κατασκευή του

δεν είχαν αφήσει τίποτα στους αρχαιολόγους για να εξετάσουν.

Αλλά πιο ανθεκτικά υλικά ανακαλύφθηκαν πρόσφατα στην Tilaurakot.

Ανοίξαμε ένα χαντάκι 3 επί 3 μέτρα και τελικά

είχαμε ένα πολύ σαφή συνέχεια στο χώρο

Μείναμε έκπληκτοι από την ανακάλυψη ενός υλικού που είναι γνωστό ως

ζωγραφισμένο κεραμικό, το οποίο είναι ουσιαστικά ένα μαύρο ρηχό μπολ.

Αυτό το μικροσκοπικό κομμάτι έχει τεράστια σημασία.

Ο Δρ. Coningham πιστεύει ότι δημιουργήθηκε τον 5ο αιώνα Π.Χ.

στο διάστημα που ο Siddhartha μεγάλωνε στο παλάτι.

Αυτό που ανακαλύψαμε είναι ένα κέντρο μικρής βιοτεχνίας. Έχουμε πιθανώς να κάνουμε με ένα συνοικισμό

το οποίο θα διστάζαμε να το ονομάσουμε πόλη στις μέρες μας.

Επικεντρώνεται γύρω από μια μεγάλη έκταση που ανήκει στον ηγεμόνα.

με την πλειοψηφία του πληθυσμού να ζει στην αγροτική περιοχή.

Ήταν αυτή η αγροτική περιοχή,

που βρίσκεται πέρα από τα τείχη της πόλης που γοήτεψε τον Siddhartha.

Έτσι, όταν ήταν στην ηλικία των εννέα

ο πατέρας του, του επέτρεψε να βγει έξω για το ετήσιο φεστιβάλ οργώματος,

αυτός πρόθυμα δέχθηκε να συμμετάσχει.

Η πρώτη γεύση της πραγματικότητας πέρα από

τα τείχη παλατιού θα άνοιγε μια πόρτα στον Siddharta για ένα νέο όραμα του κόσμου

και που θα γινόταν η κρίσιμη καμπή της ζωής του.

Η ιστορία λέει ότι παρακολουθούσε ένα αγρότη να οργώνει.

Είδε το μόχθο και την προσπάθεια, τον αγώνα και την επανάληψη αυτού του επίπονου έργου,

κάτι που είχε ποτέ δει στο παλάτι.

Κατάφερε να γλιστρήσει μακριά από τις γιορτές και να είναι μόνος.

Αυτή η πρώτη εμπειρία της πραγματικής ζωής είχε μια βαθιά επίδραση πάνω του.

Για όλους τους άλλους αυτό ήταν μια γιορτή

- Αλλά για τον Siddhartha συμβόλιζε κάτι εντελώς διαφορετικό.

Ένιωσε το μυαλό του να τον οδηγεί σε κατάσταση στοχασμού.

Παρατηρούσε το αλέτρι καθώς έκοβε

και χώριζε το έδαφος και παρατήρησε ένα πουλί που έτρωγε ένα σκουλήκι που μόλις είχε βγει στην επιφάνεια.

αναρωτήθηκε γιατί τα έμβια όντα πρέπει να υποφέρουν με αυτόν τον τρόπο.

Εάν ο γεωργός δεν είχε οργώσει, το πουλί δεν θα έτρωγε το σκουλήκι.

Κατάλαβε ότι όλα ήταν συνδεδεμένα και ότι όλες οι ενέργειες είχαν συνέπειες.

Αυτή η απλή παρατήρηση θα γινόταν

ένας από τους ακρογωνιαίους λίθους της διδασκαλίας του - γνωστό ως κάρμα.

Καθώς το μυαλό του Siddharta επικεντρωνόταν σε αυτές τις βαθιές σκέψεις, έπεσε

σε έκσταση ή Jana - μια ψυχική κατάσταση η οποία θα γίνει

το πρώτο του βήμα στο δρόμο προς τη φώτιση.

Καθισμένος κάτω από ένα δέντρο

απλώς επικεντρωνόταν στο αλέτρι που όργωνε τη γη.

Και λέγεται ότι, ενώ το έκανε αυτό, εντελώς φυσικά περιήλθε σε μια

κατάσταση διαλογισμού που ονομάζεται πρώτη Jana, η οποία ήταν πολύ χαρούμενη και ευτυχισμένη.

Και την οποία τη χρησιμοποιεί αργότερα, ως μέρος της πνευματικής διαδρομής του.

Η σύνδεση με το βουδιστικό διαλογισμό

είναι να εστιάζεις σε κάτι που έχει μια κατευναστική, επικεντρωτική επίδραση.

Ίσως ακόμη και στην ιδέα της συμπόνιας

για τα σκουλήκια που σκοτώνονται καθώς το άροτρο περνά από τη γη.

Έτσι, υποθέτω ότι κάποιος θα δει αυτό μόνο ως μέρος του μάλλον ειδικού χαρακτήρα του.

Η συμπεριφορά του νεαρού πρίγκιπα ανησύχησε βαθιά το βασιλιά.

Ο Βραχμανισμός - η θρησκευτική παράδοση της εποχής

- επέμεινε ότι οι γιοι θα έπρεπε να ακολουθούν τα βήματα των πατέρων τους.

Ένα από τα πράγματα που πιστεύω ότι κάνει αυτή την αφήγηση τόσο ισχυρή, είναι

ότι πάλι μπορούμε να φανταστούμε τη σκηνή όπου ο πατέρας του

προσπαθεί να προστατεύσει το γιο του απo το να αντιμετωπίσει οποιαδήποτε ταλαιπωρία.

Τώρα, ο λόγος που το έκανε αυτό είναι ότι υπήρξε μια προφητεία ότι /

είτε αυτός θα γινόταν καθολικός μονάρχης

ή ότι θα γινόταν ένας ασκητής που θα αποκτούσε φώτιση.

Ο πατέρας του, φυσικά, ήθελε ο γιος του να γίνει βασιλιάς για να ακολουθήσει τα βήματά του.

Καθώς ο Siddhartha μεγάλωνε

ο πατέρας του έκανε ότι μπορούσε για να τον δελεάσει να μείνει μέσα στο παλάτι.

Προσπάθησε να δημιουργήσει ένα τέλειο και σαγηνευτικό κόσμο για αυτόν

Όπως συνηθιζόταν για έναν πρίγκιπα, στον Siddhartha προσφέρθηκαν όμορφες παρθένες

για να τον διασκεδάζουν με μουσική και να τον ευχαριστούν με τη φυσική ομορφιά τους.

Όταν Siddhartha έφτασε την ηλικία των δεκαέξι

ο βασιλιάς του βρήκε ακόμη και μια όμορφη νύφη - την πριγκίπισσα Yasodhara.

Ο Siddharta έπρεπε να ανταγωνιστεί για το χέρι της

και ο βασιλιάς ήταν ευχαριστημένος με την δεξιοτεχνία με την οποία ο γιος του πάλεψε στο διαγωνισμό.

Ο βασιλιάς άρχισε να πείθει τον εαυτό του

ότι η ζωή στο παλάτι είχε αρχίσει επιτέλους να ταιριάζει στο γιο του.

Αλλά αυτό ήταν ευσεβής πόθος

και ο Siddhartha επέμενε ο πατέρας του να του επιτρέψει να φύγει από το παλάτι.

Μη μπορώντας πια να αρνηθεί την επιθυμία του γιου,

ο βασιλιάς απεγνωσμένα καταπιάστηκε με την προσπάθεια

να καθαρίσει κάθε άσχημη εικόνα από τον περίγυρο του παλατιού.

Σαν σε σκηνικό ταινίας του Hollywood, οι άρρωστοι, οι φτωχοί και οι γέροι διαγράφηκαν

από τη φανταστική εικόνα που παρουσίασαν στο νεαρό πρίγκιπα.

Παρά τις προσπάθειες του πατέρα του,

Η πρώτη γεύση του Siddhartha από τον έξω κόσμο θα αποκάλυπτε τη σκληρή πραγματικότητα.

Με την αφέλεια ενός παιδιού, ξεκίνησε με τον Chana,

τον ηνίοχο του, σαν οδηγό.

Ο πρίγκιπας θα έκανε τέσσερα ταξίδια και θα έβλεπε τέσσερα σημάδια

- Όπως είχε προβλεφθεί από τον μάντη του παλατιού.

Πρώιμα βουδιστικά κείμενα δίνουν μεγάλη σημασία σε αυτό το σημείο της ιστορίας

καθώς κάθε ταξίδι θα αποκάλυπτε στον Siddhartha

μια πτυχή της ζωής που είχε σκόπιμα αποκρυφθεί απ 'αυτόν.

Στο πρώτο ταξίδι του Siddhartha βγήκε στην εξοχή,

μακριά από την επιρροή του πατέρα του.

Παρατήρησε ένα γέρο να διασχίζει με δυσκολία ένα χωριό.

Ρώτησε τον Chana ποιο ήταν το πρόβλημα του ανθρώπου αυτού

και ο Chana του εξήγησε τη διαδικασία της γήρανσης.

Ο Siddhartha θορυβήθηκε

όταν έμαθε ότι η γήρανση είναι αναπόφευκτη και θα συμβεί σε όλους μας.

Για τον Siddhartha,

η πραγματικότητα είχε αρχίσει να αποκαλύπτει μια σκληρή εικόνα του κόσμου.

- Όπου η δυστυχία και ο πόνος φαίνεται να κυριαρχούν σε κάθε πτυχή της ζωής.

Το δεύτερο σημάδι θα ακολουθούσε σύντομα

όταν ο Siddhartha παρατήρησε ένα άρρωστο άνθρωπο, τα χαρακτηριστικά του οποίου ήταν παραμορφωμένα από τη νόσο.

Ρώτησε τον Chana αν οποιοσδήποτε θα μπορούσε να αρρωστήσει και πάλι συγκλονίστηκε

όταν έμαθε την ωμή αλήθεια ότι όλοι μπορούμε.

Το προστατευτικό τείχος της φαντασίας γύρω του είχε αρχίσει να καταρρέει.

Και όσο περισσότερο ο νεαρός πρίγκιπας τολμούσε τόσο περισσότερη φρίκη αντιμετώπιζε.

Τώρα είδε ένα πτώμα, τυλιγμένο σε λινό,

να μεταφέρεται στην νεκρική πυρά - και η ιστορία λέει ότι ο Siddhartha

τρομοκρατήθηκε από την ανακάλυψη ότι, όχι μόνο όλοι οι άνθρωποι είναι θνητοί,

αλλά και ότι ήταν βραχμανική πεποίθηση ότι μετά το θάνατο ξαναγεννιόμαστε όλοι

- για να υποφέρουμε και να πεθάνουμε ξανά και ξανά.

Φαινόταν να μην υπάρχει κανένα τέλος

και καμία λύση για τον άθλιο και αναπόφευκτο κύκλο της ζωής.

Η ζωή του Βούδα είναι μια αλληγορία, επειδή το πιο σημαντικό σημείο της είναι

ότι πρόκειται για ένα νέο άνθρωπο που έχει μεγαλώσει με κάθε πολυτέλεια

και συνειδητοποιεί ότι δεν είναι αρκετό, επειδή υφίσταται ένα σοκ.

Υφίσταται σοκ, διότι για πρώτη φορά συναντά το γήρας,

την ασθένεια και το θάνατο.

Δεν είναι εύλογο να πιστεύουμε ότι μεγαλώνοντας ως έξυπνος νέος

δεν θα γνώριζε τίποτα για αυτά. Το θέμα είναι μάλλον να

να μεταφερθεί ο τρομερός αντίκτυπος, που η πρόσωπο με πρόσωπο αντιμετώπιση

με αυτά τα θεμελιώδη στοιχεία της ανθρώπινης ύπαρξης, έχει και πρέπει να έχει πάνω μας,

και ότι είναι επιτακτική ανάγκη να κάνουμε κάτι για αυτό.

Αλλά ήταν το τέταρτο σημάδι που οριστικά θα έδειχνε το μέλλον του Siddharta

- Ένας άνδρας που φορούσε ένα απλό ρούχο με μια κούπα ελεημοσύνης μπροστά του.

Γιατί να θέλει κανείς να εγκαταλείψει τις απολαύσεις του κόσμου

και να περιπλανηθεί στην ύπαιθρο, επαιτώντας; αναρωτήθηκε ο πρίγκιπας.

Ο Chana του εξήγησε ότι ο άνθρωπος είχε παραιτηθεί από αυτές απολαύσεις, προκειμένου να αντιμετωπίσει την πραγματικότητα

και να αναζητήσει απαντήσεις σε αυτή την οδυνηρή ύπαρξη.

Την περιγραφή των τεσσάρων σημαδιών την βλέπω ως ένα αρκετά αποτελεσματικό τρόπο για να

τεθούν ορισμένες υπαρξιακές συνειδητοποιήσεις. Όλοι γνωρίζουμε ότι θα γεράσουμε,

όλοι γνωρίζουμε ότι θα αρρωστήσουμε, όλοι γνωρίζουμε θα πεθάνουμε

τελικά, αλλά είναι πολύ διαφορετικό να καθίσουμε μια ημέρα

και να συνειδητοποιήσουμε ότι όχι μόνο οι άλλοι άνθρωποι γερνούν, αρρωσταίνουν και πεθαίνουν,

αλλά ότι εγώ θα γεράσω, εγώ θα αρρωστήσω, και εγώ θα πεθάνω

και νομίζω ότι η αφηγήσεις των ιστοριών προσπαθούν να απεικονίσουν

εκείνη τη στιγμή της υπαρξιακής συνειδητοποίησης, κατά την οποία βλέπετε για πρώτη φορά

ότι θα πεθάνετε και να το ξέρετε και το αντιλαμβάνεστε.

Όταν ο Siddartha επέστρεψε στο παλάτι μετά από αυτό το τέταρτο ταξίδι

το μυαλό του κατακλυζόταν με τη νέα κατανόηση του κόσμου.

Τα φρούτα και τα λουλούδια γύρω του θα σάπιζαν και θα μαραίνονταν.

Ακόμα και τα τείχη του παλατιού μια ημέρα θα κατέρρεαν.

Η σύζυγός του είχε μόλις γέννησε ένα όμορφο παιδί.

Αλλά και οι δυο τους κάποια μέρα γεράσουν,

θα αρρωστήσουν και θα πεθάνουν. Ήταν αναπόφευκτο.

Είχε μάθει την έννοια της παροδικότητας και την έβλεπε στα πάντα γύρω του.

Ο Siddharta ήξερε ότι έπρεπε να αφήσει την οικογένειά του

για να αναζητήσει απαντήσεις στα ερωτήματα που τον βασάνιζαν,

ακόμα κι αν αυτό σήμαινε να εγκαταλείψει τη σύζυγο και το γιο του.

Ενάντια στην παράδοση της οικογένειάς του και τη Βραχμανική θρησκεία,

Ο Siddhartha έφυγε από το σπίτι για να βρει τις δικές του απαντήσεις στον πόνο της ζωής.

Μια ιστορία λέει

πώς μια υπνωτική ομίχλη κοίμισε τους φρουρούς

επιτρέποντάς του να ξεφύγει με τον Chana, από την ανατολική πύλη του παλατιού.

Λέγεται ότι δίπλα στο ποτάμι Anoma, έβγαλε τα κοσμήματα του,

αντάλλαξε το χιτώνα του για κουρέλια και έκοψε τα μακριά μαλλιά του.

Ζήτησε από τον Chana να τα μεταφέρει πίσω στο παλάτι.

Ο Siddhartha ήταν μόνος για πρώτη φορά.

Είχε επιτέλους ξεφύγει από τον ψεύτικο κόσμο της ζωής παλάτι

από όπου η δυστυχία είχε εξαφανιστεί από την κοινή θέα.

Τώρα χρειαζόταν να έρθει πρόσωπο με πρόσωπο με την πραγματικότητα,

αν ήταν ποτέ να βρει μια λύση για τον πόνο της ύπαρξης.

Ο Siddhartha ήρθε αντιμέτωπος με πόνο σε μια κλίμακα

Που δεν είχε δει ποτέ πριν, όταν έφτασε στις πόλεις.

Και σε αυτές τις πόλεις όπου στοιβάζονταν οι άνθρωποι,

κατά καιρούς υπήρχε ίσως αύξηση στην ασθένεια και τον πόνο.

Μερικοί άνθρωποι θεώρησαν αυτό ως ένα συγκεκριμένο έναυσμα

για την έμφαση που δίνει ο Βούδας στην δυστυχία.

Τόνιζε τα οικουμενικά προβλήματα που οποιοδήποτε ανθρώπινο ον σε οποιαδήποτε κοινωνία αντιμετωπίζει.

Ο Siddhartha συνειδητοποίησε ότι

αν ήταν να βρει μια απάντηση στα δεινά που τον περιέβαλλαν,

θα έπρεπε να αμφισβητήσει

τη βραχμανική θρησκεία, υπό την οποία ζούσαν όλοι.

Αυτό που κατείχαν οι Βραχμάνοι, ήταν ιερή γνώση. Αυτής η ιερή γνώση

επικεντρωνόταν στην γνώση ορισμένων κειμένων που ονομάζονται Vedas.

Η λέξη Veda καθαυτή σημαίνει γνώση, και το νόημα είναι ότι

αυτή ήταν η μόνη γνώση που πραγματικά άξιζε να έχει κανείς.

Με την ιερή γνώση τους,

Οι Βραχμάνοι ιερείς επέβλεπαν κάθε στάδιο της ζωής,

από τη γέννηση μέχρι το θάνατο.

Η ευλογία τους ήταν απαραίτητη

αλλά οι γνώσεις τους μπορούσαν να παραδοθούν μόνο στους γιους τους.

Η θέση των Βραχμανικών οικογενειών παρέμενα διασφαλισμένη,

- Έως ότου ένα νέο κύμα στοχαστών άρχισαν να την αμφισβητούν.

Ήταν μια εποχή που ο Βραχμανισμός,

μια πρώιμη μορφή του Ινδουισμού, αμφισβητείτο,

ήταν λίγο σαν την εποχή των αρχαίων φιλοσόφων

όπως ο Πλάτωνας και ο Σωκράτης στην Αρχαία Ελλάδα.

Οι άνθρωποι συζητούσαν διαφωνώντας με τους άλλους ανθρώπους και

ο Βούδας προσπάθησε να μπει ανάμεσα σ' αυτό.

Περιέγραψε το πλαίσιο ως ένα συνονθύλευμα απόψεων, μια ζούγκλα απόψεων.

Καθώς ο Siddhartha διερευνούσε αυτή τη ζούγκλα, συνειδητοποίησε ότι

η λύση στα δεινά της ζωής έπρεπε να είναι προσιτή σε όλους,

και όχι αποκλειστικά για λίγους - όπως ήταν η παράδοση των Βραχμάνων.

Ο Βούδας διαφώνησε με τους Βραχμάνους και είπε ότι κάποιος δεν γίνεται βραχμάνος

εκ γενετής, γίνεται βραχμάνος

με τη σωστή διαβίωση, κάποιος δεν γίνεται περιθωριακός

εκ γενετής, γίνεται περιθωριακός με κακή διαβίωση.

Τώρα, αυτή είναι μια θαυμάσια και σημαντική σκέψη, είναι σαν να λέμε στην κοινωνία μας

πως ένας πραγματικός τζέντλεμαν δεν είναι αυτός που γεννιέται σε μια συγκεκριμένη οικογένεια

αλλά αυτός που συμπεριφέρεται σωστά.

Ο Siddhartha συνέχισε το ταξίδι του στην αναζήτηση προς τη Βόρεια Ινδία.

Έψαχνε για έναν εναλλακτικό τρόπο ζωής

που να προσπαθεί να ξεπεράσει τον πόνο που είχε δει γύρω του.

Ενδιαφέρθηκε για όλες τις νέες φιλοσοφίες

αλλά ήθελε να προχωρήσει περισσότερο - να εισχωρήσει πιο βαθιά στο μυαλό του.

Τότε αποφάσισε να επικεντρωθεί στην τεχνική του διαλογισμού

και έψαξε να βρει τους μεγαλύτερους γκουρού της εποχής.

Υπήρχαν σε γενικές γραμμές, δύο είδη διαλογισμού στην αρχαία Ινδία.

οι οποίοι συνίσταντο στο να υποβάλλεις τον εαυτό σου κάτω από διάφορα είδη πίεσης

ελέγχοντας την αναπνοή σου, ή μερικές φορές νηστεύοντας,

ή υποβάλλοντας τον σε άλλες μορφές δυσφορίας

και ο στόχος είναι πραγματικά να αποκτήσεις αυτό που ονομάζουμε εναλλακτικές καταστάσεις συνείδησης.

Έτσι θα σκέφτονταν ότι είχαν ανέβει σε πολύ υψηλά επίπεδα στο σύμπαν.

Δεν το εννοούν αυτό κυριολεκτικά,

δεν είναι ότι νομίζουν ότι πάνε πέντε χιλιάδες πόδια ψηλά στον αέρα,

να το πω έτσι, αλλά πιστεύουν ότι υπάρχουν ορισμένα επίπεδα τα οποία γίνονται όλο

και πιο αφηρημένα, όπως το επίπεδο της απειροσύνης του χώρου

ακολουθούμενο από το επίπεδο της άπειρης συνείδησης που έχουμε

και στη συνέχεια το επίπεδο της άπειρης ασημαντότητας,

αυτά ήταν τα πράγματα

που ο Βούδας σίγουρα πρέπει να έμαθε από τους δασκάλους του.

Λέγεται ότι ο Siddhartha,

διακρίθηκε τόσο πολύ στη διαμεσολάβηση, που προσέλκυσε μια ομάδα από πέντε ακόλουθους

και οι δάσκαλοί του, του ζήτησαν να παραμείνει και να αναλάβει τα σχολεία τους.

Αλλά ο Siddhartha αποφάσισε ότι η πρακτική αυτή από μόνη της δεν ήταν

η απάντηση στο πρόβλημα της δυστυχίας και της αναγέννησης ή της μετενσάρκωσης.

Ξεκίνησε για να διερευνήσει και άλλες τεχνικές, αυτή τη φορά με επίκεντρο το σώμα του.

Έτσι, στη συνέχεια να δοκιμάζει μια άλλη μέθοδο, η οποία είναι σκληρός ασκητισμός.

Αυτό περιελάμβανε πράγματα όπως η νηστεία, η αποχή από το πλύσιμο,

διαλογισμοί όπου κρατάς την αναπνοή σου για πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα

με πολύ ισχυρό και εσκεμμένο τρόπο.

Οι ασκητές μπορεί να λιμοκτονήσουν ή ακόμη και να αυτο-ακρωτηριαστούν.

Γι 'αυτούς το φυσικό σώμα είναι ένα εμπόδιο για την πνευματική απελευθέρωση.

Απορρίπτοντας την προσκόλλησή τους στο σώμα

θα καθαρίσουν το μυαλό τους και θα απελευθερώσουν την ψυχή τους.

Ο Siddhartha προσπάθησε να επιτύχει αυτή την κατάσταση της απελευθέρωσης.

Νήστεψε για τόσο πολύ καιρό, που η ζωή του κρεμόταν από μια κλωστή.

«Όλα τα μέλη μου έγιναν σαν κόμποι από αρθρώσεις μαραμένων αναρριχητικών φυτών,

οι γλουτοί μου σαν οπλές βοδιού,

η ραχοκοκαλιά μου προεξείχε σαν μια σειρά από μπάλες,

τα λιπόσαρκα πλευρά μου σαν τρελές δοκοί ετοιμόρροπου υπόστεγου.

Τα μάτια μου ήταν βαθουλωμένα στις κόχες τους,

οι κόρες τους λαμπύριζαν όπως το νερό σε ένα βαθύ πηγάδι.

Όπως το άγονο χώμα ζαρώνει και συρρικνώνεται στο ζεστό αέρα,

έτσι έγινε τριχωτό της κεφαλής μου.

Καθώς ο Siddhartha ήταν έτοιμος να πεθάνει από την πείνα, ένα νεαρό κορίτσι

του έσωσε τη ζωή, δίνοντας του ένα κύπελλο με ρύζι και γάλα.

Συνειδητοποίησε τότε ότι, εάν νήστευε ως τη λιμοκτονία και πάλι

απλώς θα πέθαινε χωρίς να έχει πετύχει τίποτα.

Και η ιστορία λέει ότι ζούσε με ένα κόκκο ρυζιού την ημέρα.

Νήστεψε σχεδόν μέχρι θανάτου

και συνειδητοποίησε ότι η πειθάρχηση του σώματος μέσα από ακραίες ασκητικές,

και η πρόκληση πόνου στο σώμα, δεν λύνει το πρόβλημα.

Όταν οι πέντε οπαδοί του είδαν ότι Siddhartha

σταμάτησε τη νηστεία, έχασαν την πίστη τους σε αυτόν.

Σταμάτησαν να πιστεύουν ότι είχε τη δύναμη

να ανταποκριθεί στις πνευματικές πεποιθήσεις του και τον εγκατέλειψαν.

αισθάνθηκε ότι είχε προσπαθήσει με όλα τα διαθέσιμα μέσα,

χωρίς αποτέλεσμα,

και τότε ακριβώς θυμήθηκε το διαλογισμό,

στον οποίο είχε πέσει αυθόρμητα στην εφηβεία του, και σκέφτηκε ότι,

ίσως αυτός είναι ένας τρόπος να φτάσει στην αφύπνιση, διότι δεν συρρικνώνει τις επιθυμίες

του σώματος, αλλά είναι πολύ χαρούμενος και ευχάριστος.

Ο Siddharta συνάντησε τυχαία ένα μουσικό που κούρντιζε του σιτάρ του.

Όταν η χορδή ήταν πολύ χαλαρή, δεν έπαιζε.

Όταν ήταν πολύ τεντωμένη, έσπαγε.

Κάπου στη μέση βρισκόταν η μελωδική αρμονία.

Ο Siddhartha συνειδητοποίησε ότι

αυτή η απλή παρατήρηση υποδείκνυε κάτι πολύ σημαντικό.

Ήταν η μέση οδός που θα τον οδηγούσε στην κατάσταση του νου που έψαχνε

- Σε μια κατάσταση μελωδικής αρμονίας - στη φώτιση.

Αλλά πώς θα μπορούσε να το επιτύχει;

και ο τρόπος που χρησιμοποίησε τελικά ο Βούδας είναι αυτό που θα μπορούσε να ονομασθεί γνωσιακή συναίσθηση,

ή επίγνωση του σώματος,

η οποία ούτε το αγνοεί ούτε προσπαθεί να του επιβληθεί,

αλλά είναι μια μέση οδός.

Η μέση οδός οδήγησε τον Siddhartha μέσα από την ύπαιθρο.

Είχε ταξιδέψει για έξι χρόνια, είχε βιώσει τον πόνο και την ταλαιπωρία

και είχε επεκτείνει τα όρια του μυαλού του.

Όμως ακόμη δεν είχε βρει την εσωτερική ειρήνη και την αρμονία που έψαχνε.

Η κατάσταση της απόλυτης σοφίας και της αιώνιας ευδαιμονίας είναι γνωστή ως Διαφώτιση.

Ο Siddhartha έφτασε στο Bodh Gaya.

Εδώ μαρτύριο του θα τελείωνε.

Κάθισε κάτω από ένα δέντρο και ορκίστηκε να μην φύγει, μέχρι να φτάσει στη Διαφώτιση.

«Η σάρκα μπορεί να φθείρεται, τα οστά μπορεί να καταρρέουν,

αλλά εγώ ποτέ δεν θα φύγω από αυτό το μέρος μέχρι να βρω το δρόμο προς τη Διαφώτιση. "

Δεν ταλαιπωρεί πλέον τον εαυτό του,

δεν πιέζει τον εαυτό του αφόρητα, δεν υποβάλλεται σε τίποτα οδυνηρό,

σκέφτεται, πως η ζωή είναι οδυνηρή, χωρίς να κάνεις τον κόπο να την κάνεις πιο επώδυνη,

αλλά επιτρέψτε μου να σκεφτώ ήρεμα τα πράγματα, να σκεφτώ πώς λειτουργεί η ζωή.

Αρχίζει να εστιάζει το μυαλό προσέχοντας την αργή κίνηση της αναπνοής να εισέρχεται

και να εξέρχεται, μια εκλεπτυσμένη αίσθηση που υπάρχει στο σώμα

ακριβώς γύρω από τη μύτη κατά τρόπο που αρχίζει να οδηγεί στην ησυχία του νου,

στη χαλάρωσή του, τη διευθέτηση, τη συλλογή, τον καθαρισμό.

Ο νους του Siddhartha ήταν πλέον τόσο εστιασμένος

που θα μπορούσε να εισέλθει με επιτυχία στα πιο σκοτεινά βάθη του ασυνείδητού του.

Τότε ήταν που θα αντιμετώπιζε το τελικό και μεγαλύτερο μαρτύριο του.

Ο δαίμονας Mara - ο Κύριος του Εγώ και της ψευδαίσθησης εμφανίστηκε μπροστά του.

Θα μπορούσε να κάνει πραγματικό οποιοδήποτε τρόμο στο μυαλό του Siddhartha.

Είναι πολύ σημαντικό να θυμόμαστε ότι αυτός ο δαίμονας-βασιλιάς Mara

δεν είναι σαν το χριστιανικό Σατανά, γιατί δεν είναι ένας πειρασμός

και δεν είναι κανενός είδους αντιστάθμισμα στο Θεό,

είναι καθαρά ψυχολογικές δυνάμεις που έχουμε μέσα μας.

Ο Mara εξαπέλυσε έναν στρατό δαιμόνων για να επιτεθεί Siddhartha.

Έριξαν φλεγόμενα βέλη προς αυτόν.

Αλλά στα μισά της πτήσης τους ο Siddhartha τα μετέτρεψε σε άνθη λωτού

και έπεσαν ακίνδυνα γύρω του.

Έχοντας αποτύχει, ο Mara στη συνέχεια προσπάθησε να αποπλανήσει τον Siddhartha

με τις δελεαστικές κόρες του.

Δέχτηκε την επίθεση του βασιλιά δαίμονα, ο οποίος είναι ταυτόχρονα θάνατος

και επιθυμία, πολύ φροϋδική αυτό, με την έννοια ότι η επιθυμία είναι θάνατος,

ο θάνατος είναι επιθυμία, λοιπόν ο Δαίμονας-βασιλιάς του προσφέρει τις τρεις κόρες του

οι οποίες είναι ταυτόχρονα πάθος ή πόθος αλλά και αποστροφή, συνεπώς είναι εξίσου κακό

να αποτραβηχτείς ντροπαλά λέγοντας ότι είναι αηδιαστικό

με το να γίνεις σκλάβος του πάθους.

Και εκείνος καταφέρνει να είναι εντελώς ήρεμος και αδιάφορος

και απλώς να τις κοιτάζει χωρίς αισθήματα έλξης ή απέχθειας.

Τα πρόσωπα των θυγατέρων του Mara άρχισαν να σαπίζουν μπροστά στα μάτια του Siddharta.

Οι κακές κόρες στη συνέχεια εξαφανίστηκαν μέσα στη γη.

Στην πραγματικότητα θα μπορούσαμε να πούμε ότι η ίδια η αναγνώριση του Βούδα,

ότι ο Mara είναι μια πτυχή του εαυτού του

η συνολική αναγνώριση αυτού, είναι η διαφώτιση του.

Λέγεται ότι η γη έτρεμε καθώς εκείνος διασκορπούσε το διάβολο.

Ο Siddhartha, τώρα 35 χρονών, πέρασε μέσα από τέσσερις Janas

για την φτάσει στο Διαφωτισμό

και να γίνει ο Βούδας - ή Ο Αφυπνισμένος.

Στη συνέχεια πέρασε 7 ημέρες κάτω από το δέντρο σε μια κατάσταση διαλογισμού της απόλυτης ευδαιμονίας.

Αυτό θεωρείται ως μια κατάσταση όπου το μυαλό είναι εξαιρετικά εξευγενισμένο και ευαίσθητο,

και μια εικόνα του θα μπορούσε να είναι μια λίμνη, η οποία είναι εντελώς ακίνητη,

που θα κατέγραφε, ακόμη και ένα έντομο στην επιφάνεια.

Έτσι, αυτό γίνεται αντιληπτό ως μια κατάσταση όπου το μυαλό είναι πολύ,

πολύ ισχυρό ως όργανο της γνώσης, πολύ ευαίσθητο.

Σε αυτή την εξαιρετικά καλοκουρδισμένη κατάσταση,

ο Βούδας είδε ένα τρόπο για να ξεφύγει από

τον αναπόφευκτο κύκλο των γηρατειών, της ασθένειας και του θανάτου.

Συνειδητοποίησε ότι αν αφαιρέσουμε την επιθυμία

μπορούμε να αφαιρέσουμε τη δυσαρέσκεια και την δυστυχία από τη ζωή μας.

Μια βασική αιτία της οδυνηρότητας

και της απογοήτευσης στη ζωής είναι η λαχτάρα για κάπως απαιτητικές επιθυμίες.

Έτσι Υπάρχει μια γενική αναντιστοιχία

μεταξύ του πώς θέλετε να είναι τα πράγματα και πώς είναι πραγματικά.

Η διορατικότητα που πέτυχε ο Βούδας κάτω από το δέντρο ήταν η γέννηση του Βουδισμού

μιας θρησκείας που ακολουθείται σήμερα από 400 εκατομμύρια ανθρώπους.

Ο Βούδας συνόψισε τη σοφία του σε τέσσερις ευγενείς αλήθειες

που είναι το θεμέλιο όλων των βουδιστικών πεποιθήσεων.

Η πρώτη ευγενής αλήθεια αναγνώρισε ότι υπάρχει δυστυχία στη ζωή.

Η δεύτερη διέγνωσε την αιτία της δυστυχίας - την επιθυμία.

Στην τρίτη αλήθεια, όπως ένας γιατρός,

ο Βούδας αποκάλυψε ότι υπήρχε μια θεραπεία για την επιθυμία.

Και στην τέταρτη ευγενή αλήθεια έδωσε τη συνταγή,

πώς να θεραπευθεί η ασθένεια και να επιτευχθεί ο Διαφωτισμός ή Nirvana.

Ο απώτερος στόχος ήταν να επιτευχθεί μια κατάσταση του μυαλού εντελώς απαλλαγμένη από πόθο,

άγνοια, απληστία, μίσος και αυταπάτη,

κατά συνέπεια απαλλαγμένη από όλες τις αιτίες για μελλοντική αναγέννηση.

Όταν ένας διαφωτισμένος άνθρωπος πεθαίνει, θεωρείται ότι είναι υπεράνω της αναγέννησης

σε μια κατάσταση -αν θέλετε- υπεράνω του χώρου και του χρόνου, και δεν επιστρέφει

έτσι αυτό θεωρείται ως μια κατάσταση απελευθέρωσης.

Ο Βούδας θα δίδασκε ακόμη ότι η ηθική, ο διαλογισμός και η σοφία

ήταν το εφαλτήριο για την διαφώτιση.

Θα αφιέρωνε το υπόλοιπο της ζωής του, βοηθώντας τους άλλους να ακολουθήσουν αυτό το μονοπάτι

- προς την ελευθερία από την δυστυχία.

Καθώς οι οπαδοί του μεγάλωναν σε αριθμό, συνέχισε δημιουργώντας ένα σχολείο ή Sangha

Σήμερα ο ναός βρίσκεται δίπλα σε ένα απόγονο

του ίδιου δέντρου κάτω από το οποίο ο Βούδας έγινε διαφωτισμένος.

Οι μοναχοί εδώ έχουν γίνει μια ζωντανή βιβλιοθήκη των διδασκαλιών του Βούδα.

Το να ψέλνουν τα ιερά λόγια του κάτω από το δέντρο Bodhi του Διαφωτισμού

θεωρείται από τους Βουδιστές ότι δίνει ιδιαίτερη δύναμη για την πρακτική τους.

Ο επικεφαλής μοναχός είναι υπεύθυνος

για τη διατήρηση αυτής της παράδοσης στο ναό.

Το πιο σημαντικό πράγμα είναι η εφαρμογή της διδασκαλίας του.

Εφαρμογή με επιμέλεια, πάντα με προσοχή.

Έτσι αν πω ότι εξηγώ το βουδισμό με δυο λόγια,

είναι η εφαρμογή της επιμέλειας.

Η διαδρομή προς τη διαφώτιση αρχίζει με την εστίαση του νου

και με την ακολουθία μιας σειράς εντολών.

Ηθική, διαλογισμός και σοφία.

Έτσι, το να μην σκοτώνεις, να μην κλέβεις,

να μην έχεις καμία κακή σεξουαλική συμπεριφοράς,

να μην λες ψέματα και να μην ενδίδεις σε μεθυστικά ποτά ή τοξικές ουσίες.

Αυτός ήταν ο τρόπος ζωής που θεσπίστηκε από τον Βούδα στην πρώτη Sangha.

Μετά από οκτώ χρόνια

πήγε πίσω στο παλάτι και την οικογένεια που είχε εγκαταλείψει.

Λέγεται ότι ο πατέρας του συγχώρεσε

το Βούδα για το βαθύ πόνο που του είχε προκαλέσει.

Ο βασιλιάς Sudhodhana πλέον συνειδητοποίησε τη σημασία της αναζήτησης του γιου του.

Η θετή μητέρα του παρακάλεσε ακόμη να ενταχθεί στη Sangha του

και έτσι θα γινόταν η πρώτη μοναχή της ιστορίας.

Ο Βούδας είναι δικαιολογημένος στα μάτια όλων των Βουδιστών ακόμη και για το ότι εγκατέλειψε τη σύζυγό του

και το παιδί του, για να πάει στο μοναχικό ταξίδι του για να προσπαθήσει και να βρει ποια είναι η λύση

για τα προβλήματα της ζωής και πώς η ζωή πρέπει να βιώνεται

και για εκείνον ο τρόπος με τον οποίο θα πρέπει να βιώνεται η ζωή είναι ζήτημα απείρως πιο σημαντικό

από το να έχεις οποιαδήποτε υπάρχοντα ή ακόμα και τη συντροφιά των αγαπημένων σου.

Ο Βούδας θα να εγκατέλειπε την οικογένειά του και πάλι. Έφυγε για να διδάξει, για σαράντα χρόνια,

μεταδίδοντας στους οπαδούς του την σοφία που είχε αποκτήσει κάτω από το δέντρο Bodhi.

Αλλά πριν φύγει χειροτόνησε τον γιο του ως μοναχό.

Ο Βούδας ενθάρρυνε τους οπαδούς του να ζήσουν μαζί σε ένα μοναστήρι ή Sangha,

για να μπορέσουν να εστιάσουν στο μονοπάτι προς τη διαφώτιση.

Μερικοί άνθρωποι γίνονται μοναχοί καθαρά για να διαλογιστούν,

να εξασκηθούν αποκλειστικά στου διαλογισμό, να εξασκηθούν αποκλειστικά στη ζωή του ερημίτη.

Μερικοί γίνονται μοναχοί για να εργαστούν για τη διάδοση της θρησκείας.

Μοναχοί από όλο τον κόσμο

έρχονται να ζήσουν σε μοναστήρια που ιδρύθηκαν γύρω από το ναό του Δέντρου Bodi.

Μη μοναχοί ή αμύητοι Βουδιστές έρχονται επίσης εδώ, για να μάθουν από αυτούς.

Οι μοναχοί πρέπει να είναι άγαμοι και να έχουν εγκαταλείψει κάθε εγωιστική επιθυμία.

Και αυτό είναι το ένα μέρος της εκπαίδευσης για να απαλλαγείτε από τις εγωιστικές τάσεις,

τάσεις να σκέφτεστε πάντα τον εαυτό σας

και να θέσετε τον εαυτό σας πλήρως στο πλαίσιο της κοινότητας του Sanga

Τότε, όταν έχουν γίνει όλες οι θυσίες αρχίζει η σκληρή δουλειά.

Η καταγραφή μακρών ψαλμών ή mantras στη μνήμη.

Mantras, όπως αυτό έχουν ένα σκοπό,

έχουν σχεδιαστεί για να ελέγξουν τη μνήμη του μοναχού,

τη συγκέντρωσή του και τη δέσμευσή του στις διδασκαλίες του Βούδα.

Στο πέρασμα των αιώνων το μήνυμά του έχει εξελιχθεί σε πολλές διαφορετικές παραδόσεις,

με τις δικές τους ερμηνείες και μοναστικές πρακτικές.

Όμως, ο Βούδας δίδαξε ότι και οι λαϊκοί

μπορούν επίσης να ακολουθήσουν το μονοπάτι προς την αιώνια ευδαιμονία και την απόλυτη σοφία.

Οι περισσότεροι δυτικοί δεν έχουν συνταχθεί με το βουδισμό ως τρόπο για να εγκαταλείψουν την κοινωνία,

έχουν συνταχθεί με την πρακτική του διαλογισμού ως έναν τρόπο για να

είναι πιο αποτελεσματικοί μέσα στην κοινωνία και αυτός είναι ένας τρόπος με τον οποίο

το μήνυμα του Βουδισμού παίρνει μια πολύ διαφορετική σημασία,

επειδή γίνεται μια μορφή αυτό-βελτίωσης, ένας τρόπος αντιμετώπισης

του άγχους της ζωής, ένας τρόπος αποσαφήνισης των στόχων τους.

Πολλοί Δυτικοί έλκονται ιδιαίτερα από το βουδιστικό διαλογισμό.

Νομίζω ότι όλοι μας κάποιες φορές ρίχνουμε μια ματιά στη μαγεία και το μυστήριο της στιγμής

αυτό που κάνει ο διαλογισμός είναι να μας βοηθήσει να το αγγίζουμε πιο συχνά,

μας βοηθά να είμαστε πιο ήρεμοι και να ελέγχουμε το μυαλό μας

και να μπορούμε να δημιουργήσουμε συνθήκες που θα μας επιτρέψουν να έρθουμε σε

μια κατάσταση της συνειδητοποίησης της αλληλεξάρτησης, της παροδικότητας, της νιρβάνα.

Ορισμένες βουδιστικές σχολές πιστεύουν ότι ο Βούδας ήταν υπεράνθρωπος

μια μαγική φιγούρα που συναναστρέφονταν με τους θεούς και έκανε θαύματα.

’λλες ότι δεν ήταν τίποτε περισσότερο από

ένα ανθρώπινο ον και πιστεύουν ότι είναι αυτό ακριβώς που προσθέτει δύναμη στο μήνυμά του.

Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι ο Βούδας ήθελε να τον θυμούνται ως έναν άνθρωπο

με ανθρώπινες αδυναμίες, ίσως όχι αδυναμίες του πνεύματος ή ηθικές αδυναμίες

αλλά σίγουρα φυσικές αδυναμίες

και ο Βούδας υπέφερε από πόνους στην πλάτη προς το τέλος της ζωής του

έπασχε από διάφορα σωματικά προβλήματα και αδυναμίες.

Ο Βούδας θα πέθαινε στην ηλικία των ογδόντα από μια κοινή ασθένεια - τροφική δηλητηρίαση.

Λέγεται ότι πριν

πεθάνει έπεσε σε βαθιά έκσταση για το ταξίδι του από τον κόσμο αυτό στη Nirvana,

μια κατάσταση της αιώνιας ευδαιμονίας,

ελεύθερη επιτέλους από την αναγέννηση,

ελεύθερη επιτέλους από τη δυστυχία και τον θάνατο.

Ένα συμβούλιο συγκροτήθηκε για να καταγράψει για τις επόμενες γενιές τις διδασκαλίες του Βούδα.

Αυτά μαθαίνονταν απ 'έξω και παραδίδονταν στους αιώνες από γενεές μοναχών.

Το σώμα του Βούδα αποτεφρώθηκε

και τα λείψανά του διατηρήθηκαν.

Διακόσια χρόνια αργότερα τοποθετήθηκαν σε βωμό

από τον πρώτο αυτοκράτορα βασιλιά της Ινδίας Ashoka ο οποίος προσηλυτίστηκε στο Βουδισμό.

Έχτισε τεράστια μνημεία ή stuppas

και έστησε κίονες για να σηματοδοτήσει τους βασικούς χώρους της ζωής του Βούδα.

Ο Ashoka τότε γίνεται μια απολύτως βασική φιγούρα,

τόσο όσον αφορά την πραγματική διάδοση του βουδισμού

αλλά και ως πρότυπο

για τους μελλοντικούς βουδιστές ηγέτες σε όλη την Ασία, οι οποίοι βλέπουν τον Ashoka ως

το είδος του ιδανικού βασιλιά και υποστηρικτή του βουδισμού.

Από όσα γνωρίζουμε, ο αυτοκράτορας Ashoka

που κυβέρνησε τα δύο τρίτα της σύγχρονης Ινδίας

στα μέσα του 3ου αιώνα π.Χ.,

βοήθησε τους μοναχούς να στείλουν αποστολές σε χώρες που συνόρευαν με την Ινδία.

Ιεραπόστολοι είχαν σταλεί επάνω στο Κασμίρ, στο Νεπάλ και σίγουρα στη Σρι-Λάνκα.

Προσηλύτισαν το βασιλιά, ο βασιλιάς έδωσε τη συγκατάβασή του στο Βουδισμό

και η Σρι-Λάνκα είναι ως εκ τούτου ένα βουδιστική χώρα από τότε ως σήμερα.

Και από χώρα σε χώρα γνωρίζουμε ότι για πολλούς αιώνες

αυτός είναι ο τρόπος που ο Βουδισμός εμφυτευόταν επιτυχώς.

Οι κίονες του Ashoka επιβιώσαν περισσότερο από το Βουδισμό στην Ινδία - άντεξαν μουσουλμανικές επιδρομές

και επέζησαν για να τραβήξουν την προσοχή των πρώτων αποικιακών αρχαιολόγων.

Αυτό έδωσε μια πολύ σημαντική ώθηση για την αναβίωση του Βουδισμού,

την επιθυμία επιστροφής στους τόπους που συνδέονται με το Βούδα.

Δίνει μια εικόνα του Βουδισμού για τους ανθρώπους στη Δύση, αλλά οι έρευνες αυτές έγιναν

επίσης η βάση για μια αναβίωση του ίδιου του Βουδισμού στην Ασία.

Σήμερα οι περιοχές που σχετίζονται με τη ζωή του Βούδα προσελκύουν τουρίστες

και προσκυνητές, οι οποίοι συρρέουν στο Bodh Gaya για να ακολουθήσουν τα βήματα του Βούδα,

ελπίζοντας να βρουν, όπως εκείνος,

αιώνια ειρήνη και ευτυχία και μια θεραπεία για τον πόνο και τον θάνατο.

Είναι μεγάλη ειρωνεία το ότι μετά το θάνατο του ο Βούδας,

ο οποίος κήρυξε την ματαιότητα της τελετουργίας, αλλά και την ματαιότητα

της λατρείας της προσωπικότητας, έγινε αντικείμενο τελετουργικής λατρείας

και τόσο μεγάλης λατρεία της προσωπικότητας, όσο δεν υπήρξε κανείς στην ιστορία.

Βουδιστικοί ναοί χτίστηκαν στην Bodh Gaya που αντιπροσωπεύουν

τις διαφορετικές παραδόσεις από όλο τον κόσμο.

Ο Βουδισμός, σε όλες τις μορφές του, έχει έρθει στο σπίτι του, στο δέντρο Bodi,

στον τόπο όπου κάποτε ένας πρίγκιπας έφθασε στη διαΦώτιση και έγινε ο Βούδας.

Ο Βούδας πέτυχε τη διαφώτιση σε μια φευγαλέα στιγμή, ένα ανοιγόκλεισμα του ματιού, αυτή η στιγμή,

η φευγαλέα στιγμή, είναι ο χρόνος που χρειάζεται για να καταλάβουμε ότι εκείνη τη στιγμή δεν μπορεί να εξηγηθεί.

Αυτή η ξεχωριστή στιγμή γέννησε την πρώτη παγκόσμια θρησκεία

- Μια θρησκεία χωρίς Θεό

όπου το μονοπάτι για τη Νιρβάνα βρίσκεται στο μυαλό του καθενός από εμάς.