Ժաքլին Նովոգրացը աղքատությունից խուսափելու վերաբերյալ

Ժակլին Նովոգրացը պատմում է մի հուզիչ պատմություն Նայրոբիի հետնախորշում Ջեյնի հետ պատահական հանդիպման մասին: Նախկին մարմնավաճառի, ում երազանքը խուսափել աղքատությունից, դառնալ բժիշկ և ամուսնանալ իրականանում են անակնկալ եղանակով:

Ես զբաղվում եմ աղքատության խնդիրներով ավելի քան քսան տարի,

ուստի հեգնական է, որ այն հիմնախնդիրը և հարցը, որոնց հետ ես ամենից շատ առնչվում եմ

իրականում բնորոշել որպես աղքատություն: Ի՞նչ է սա նշանակում:

Շատ հաճախ մենք դա նայում ենք դոլարային արտահայտությամբ`

մարդիկ, որոնք վաստակում են օրական մեկ, երկու կամ երեք դոլարից պակաս:

Բայց մինչ այդ աղքատության բարդությունը ստիպու է դիտարկել

եկամուտը որպես միակ փոփոխական

Որովհետև իսկապես դա ընտրության վերաբերյալ պայման է

և ազատության պակաս:

Եվ ես ունեցա մի փորձ, որ լրիվ խորացրեց և լուսավորեց իմ

ընկալումները դրա վերաբերյալ:

Դա Քենիայում էր, և ես ուզում եմ կիսվել ձեզ հետ:

Ես իմ ընկեր, լուսանկարիչ Սյուզան Մեյզելասի հետ էի

Մաթարե հովտի ետնախորշերում:

Հիմա, Մաթարե հովիտն Աֆրիկայի ամենահին ետնախորշերն են

Այն մոտավորապես երեք մղոն հեռու է Նայրոբիից

և այն ունի մեկ մղոն երկարություն և մոտ մեկ հինգերորդ մղոն լայնություն

որտեղ ավելի քան կես միլիոն մարդ

խցկված ապրում են այդ թիթեղյա հյուղերում

սերնդեսերունդ վարձում դրանք

հաճախ ութ կամ տաս մարդ մի սենյակում:

Եվ այն հայտնի է մարմնավաճառությամբ, բռնությամբ, թմրադեղերով,

որպես ծանր տեղ մանկություն անցկացնելու համար:

Եվ երբ մենք քայլում էինք նեղ արահետներով,

բառացիորեն անհնար էր շրջանցել

աղբն ու կոյուղու թափոնները փոքրիկ տների երկայնքով:

Բայց միևնույն ժամանակ նաև

անհնար էր չտեսնել մարդկանց կենսունակությունը,

այնտեղ ապրող մարդկանց ձգտումներն ու նկրտումները:

Կանայք, որոնք լողացնում էին երեխաներին, իրենց հագուստն էին լվանում և փռում չորանալու:

Ես հանդիպեցի այս կնոջը, Մամա Ռոզա,

ով արդեն 32 տարի վարձակալում է այս թիթեղյա տնակը

որտեղ նա ապրում է իր յոթ զավակների հետ:

Չորսը քնում են մի երկտեղանոց մահճակալի վրա

իսկ երեքը` լինոլեումով ծածկված հողածեփ հատակին:

Եվ նա ապահովում է բոլորի կրթությունը դպրոցում` ջուր վաճառելով այն կրպակից,

և օճառ ու հաց վաճառելով ներսի փոքր խանութում:

Դա ի դեպ նախագահի երդմնակալությունից մեկ օր անց էր

և ինձ հիշեցրին, թե ինչպես է Մաթարեն դեռ կապված աշխարհի հետ:

Եվ ես տեսա փողոցի անկյուններում երեխաներ

որ ասում էին. "Օբամա, նա մեր եղբայրն է":

Իսկ ես ասում էի "Օբաման իմ եղբայրն է, ուստի մենք նույնպես եղբայրներ ենք":

Նրանք նայում էին հարցական և հետո ասում "Բարձր հինգ":

Եվ ես այստեղ հանդիպեցի Ջեյնին:

Ինձ միանգամից գրավեցին նրա դեմքի բարությունն ու մեղմությունը,

և ես խնդրեցի նրան պատմել ինձ իր պատմությունը:

Նա սկսեց պատմել իր երազանքից: Նա ասաց. "Ես ունեի երկու երազանք:

Իմ առաջին երազանքն էր դառնալ բժիշկ

և երկրորդը` ամուսնանալ լավ տղամարդու հետ,

ով կմնար ինձ և իմ ընտանիքի հետ:

Քանզի իմ մայրը միայնակ է եղել,

և չի կարողացել վճարել մեր ուսման/դպրոցի վարձը:

Այսպիսով ես դադարեցի երազել առաջինի մասին և կենտրանացա երկրորդ երազանքիս վրա:

Նա ամուսնացել է 18 տարեկանում և հենց այդ ժամանակ էլ երեխա ունեցել:

Եվ քսան տարեկանում երկրորդ անգամ հղիացել,

նրա մայրը մահացել է, իսկ ամուսինը թողել նրան և ամուսնացել մեկ ուրիշի հետ:

Այսպիսով նա կրկին Մաթարեում էր, առանց եկամտի, առանց որևէ հմտության և անփող:

Եվ նա ի վերջո սկսեց զբաղվել մարմնավաճառությամբ:

Դա հաճախ այնպես կազմակերպված չէ, ինչպես որ մենք ենք կարծում:

Նա պետք է գնար գիշերով քաղաք մոտ քսան աղջիկների հետ

աշխատանք փնտրելու և երբեմն վերադառնում էր մի քանի շիլինգով,

իսկ երբեմն էլ` ձեռնունայն:

Նա ասում էր. "Գիտեք, աղքատությունը այդքան էլ վատ չէր: Ամենավատը նսեմացումն ու

ամոթն էր ամեն ինչից":

2001թ. նրա կյանքը փոխվեց:

Նա ուներ մի ընկերուհի, ով լսել էր այն կազմակերպության մասին, Ջամի Բորա,

որ մարդկանց պարտքով գումար է տալիս անկախ նրանից, թե որքան աղքատ է մարդը,

այնքան ժամանակով, քանի դեռ նրանք տրամադրում են համապատասխան գումար խնայողության տեսքով:

Եվ ահա նա մեկ տարվա ընթացքում կուտակեց հիսուն դոլար,

և սկսեց պարտք վերցնել և որոշ ժամանակ անց կարողացավ գնել իրեն կարի մեքենա:

Նա սկսում է դերձակություն անել:

Եվ դա դարձավ իր հիմնական զբաղմունքը, որ մինչև հիմա անում է

նա գնում է օգտագործված հագուստի շուկա,

և մոտավորապես երեք դոլար 25 ցենտով ձեռք բերում հին երեկոյան զգեստ

Դրանցից որոշը գուցե և ձեր տվածն է:

Եվ նա ձևափոխում է դրանք ժանյակներով և ժապավեննորով,

և ստեղծում այս թեթև արտադրանքն ու վաճառում կանանց,

ովքեր գնում են իրենց դստեր տասնվեցամյակի կամ Սուրբ տոնի առթիվ`

կյանքի այն կարևոր պահերի համար, որոնք մարդիկ ցանկանում են նշել

մնացած տնտեսական սպեկտրի հետ մեկտեղ:

Եվ նա իրականում լավ գործ ունի: Ես նույնիսկ նկատեցի նրան

փողոցում քայլելով վաճառելիս: Եվ չհասցրեցի նայել, երբ

նրա շուրջ կանանց ամբոխ հավաքվեց, ովքեր գնում էին այդ զգեստները:

Եվ ես մտածում էի, քանի դեռ նայում էի նրան հագուստ վաճառելիս

ինչպես նաև զարդեղեն, որ ինքն էր պատրաստում,

որ հիմա Ջեյնը վաստակում է օրեկան չորս դոլարից ավել:

Եվ շատ բնորոշուներով նա այլևս աղքատ չէր:

Բայց նա դեռևս ապրում էր Մաթարեի հովտում:

Եվ նա չէր կարող տեղափոխվել:

Նա ապրում էր այդ ամբողջ անապահովության մեջ

և փաստացի, հունվարին, էթնիկ բախումների ժամանակ,

նա դուրս էր հանվել իր տնից և ստիպված էր գտնել նոր տնակ

որտեղ նա կարող էր ապրել:

Ջամի Բորայում հասկանում են դա: Եվ հասկանում,

որ երբ մենք խոսում ենք աղքատության մասին,

մենք նայում ենք մարդկանց տնտեսական ամբողջ սպեկտրով:

Եվ Աքյումենի ու այլ կազմակերպությունների նվիրատվական կապիտալով

վարքերով և նորդրումներվ, որ պետք է երկարաժամկետ տրամադրվեն նրանց

նրանք կառուցել են էժանագին բնակելի թաղամասեր

Նայրոբիի կենտրոնից մեկ ժամ հեռավորության վրա:

Եվ ստեղծել այն

հաճախորդի տեսանկյունից ելնելով, ինչպես հենց ինքը Ջեյնն է,

պահանջելով նրանցից պատասխանատվություն և հաշվետվողականություն:

Այսպիսով նա պետք է տար հիփոթեքի տաս տոկոսը`

ամբողջ գումարի կամ մոտ 400 դոլար խնայողություններից:

Որից հետո նրանք կհամեմատեն նրա տված հիփոթեքը իր տնակի վարձի հետ

Եվ հաջորդ մի քանի շաբաթվա ընթացքում , նա կհայտնվի

առաջին 200 ընտանիքների շարքում, ով կտեղափողվի այս թաղամաս:

Երբ ես հարցրեցի, թե արդյոք նա որևէ բանից վախենում է

կամ ինչն է կարոտելու Մաթարեում,

նա պատասխանեց. "Ինչի՞ց կարող է վախենամ

որ դեռևս չեմ հանդիպել":

Ես ՁԻԱՀ վարակակիր եմ: Ես անցել եմ այս ամենի միջով":

Եվ նա ասաց. " Ի՞նչ եմ կարոտելու:

Կարծում եք կարոտելու եմ բռնությունը կամ թմրադեղե՞րը: Առանձնանալու բացակայությու՞նը:

Մտածու՞մ եք որ կկարոտեմ այն անորոշությունը, թե արդյոք երեխաներս

օրվա վերջում տուն կհասնեն": Նա ասաց. "Եթե դուք ինձ տաս րոպե տրամադրեք

իմ ճամպրուկները պատրաստ կլինեն":

Ես հարցրեցի." Իսկ ի՞նչ կասես քո երազանքների մասին":

նա պատասխանեց."Գիտեք,

իմ երազանքները չեն նմանվում իմ երեխա եղած ժամանակ ունեցած երազանքներին,

բայց երբ ես մտածում եմ, որ ուզում էի ամուսին

իրականում ուզում էի ընտանիք

սիրող ընտանիք: Ես խելակորույս սիրում եմ իմ զավակներին, և նրանք էլ` ինձ":

Նա ասաց."Ես մտածում էի, որ ուզում եմ բժիշկ դառնալ

բայց իրականում ես ուզում էի դառնալ մեկը,

ով ծառայում է մյուսներին, բուժում և ապաքինում նրանց:

Ես ինձ զգում եմ օրհնված այն ամենով, որ ունեմ,

որ շաբաթական երկու անգամ ես գնում և խորհուրդ եմ տալիս ՁԻԱՀ-վարակակիրներին:

Եվ ես ասում եմ. "Նայեք ինձ: Դուք մահացած չեք:

Դուք դեռևս կենդանի եք: Եթե դուք դեռ կենդանի եք դուք պետք է ծառայեք":

Եվ նա ասաց. "Ես բժիշկ չեմ, որ բաժանում է հաբեր

Բայց գուցե ես տալիս եմ ինչ-որ ավելի լավ բան

քանզի ես հույս եմ ներշնչում նրանց":

Եվ տնտեսական այս ճգնաժամի մեջտեղում,

երբ մեզանից շատերը հակված են կանգ առնել

վախից, կարծում եմ, մենք պատրաստ ենք

օրինակ վերցնել Ջեյնից և ձեռք մեկնել,

գիտակցելով, որ աղքատ լինելը չի նշանակում լինել հասարակ:

Քանզի, երբ համակարգերը փշրվում են,

այն, ինչ մենք տեսնում ենք հիմա ամբողջ աշխարհով մեկ:

սա հայտնագործությունների և նորարարությունների հնարավորություն է:

Սա հնարավորություն է աշխարհը ճիշտ կառուցելու

որտեղ մենք կարող ենք հասցնել ծառայություններ և ապրանքներ

բոլոր մարդկանց, որպեսզի նրանք կարողանան

ինքնուրույն որոշումներ կայացնել և ընտրություն կատարել:

Ես լիովին հավատում եմ, որ հենց այստեղ է սկսվում արժանապատվությունը:

Մենք աշխարհում պարտավոր ենք Ջեյնին

Եվ նույնքան կարևոր, մենք պարտավոր ենք ինքներս մեզ:

Շնորհակալություն

Ծափահարություն