Samadhi Part 2 (It's Not What You Think)

'S Werelds grootste spirituele leraren
van oude tot moderne tijden hebben hun

mening gedeelt dat de diepste waarheid van ons ´zijn´ niet het eigendom is van één

bepaalde religie of spirituele
traditie maar dat het te vinden is binnenin het

hart van elke persoon.

De dichter Rumi zei: "Waar is die maan die nooit opkomt of ondergaat? Waar is die

ziel die noch met noch zonder ons is?
Zeg niet dat het hier of daar is.

De hele schepping is "Dat", maar voor de ogen die dat kunnen zien.

In het verhaal van de Toren van Babel
de mensheid is gefragmenteerd in talloze

talen, overtuigingen, culturen en interesses.
Babel betekent letterlijk "de poort van God".

De poort is onze denkgeest - onze
geconditioneerde structuren. Voor diegene die

die hun ware aard, hun ware essentie voorbij naam en vorm kunnen realiseren, zij zijn

ingewijd in het grote mysterie van wat
ligt achter de poort.

Een oeroude gelijkenis, de gelijkenis van de olifant, is gebruikt om te beschrijven hoe divers

tradities eigenlijk allemaal naar
één grote waarheid wijzen. Een groep blinde

raken een ieder een ander deel van een olifant, en krijgen een bepaalde indruk van

wat een olifant is. De persoon die
aan het been van de olifant staat beschrijft de

olifant als een boom. De persoon
bij de staart zegt dat de olifant als een

touw is. De olifant is als een speer, zegt degene die aan de slagtand staat. Als één van hen

de oren aanraakt, lijkt het erop dat de olifant een fan is.

De persoon die de zijkant aanraakt is er zeker van dat de olifant als een muur is.

Het probleem is dat we ons stukje van de olifant aanraken en we geloven dat onze ervaring

de enige waarheid is. We erkennen of waarderen niet dat de ervaring van elk persoon

een ander facet is van hetzelfde dier.

¨The Perennial philosophy¨ is een
begrip dat alle spirituele en

religieuze tradities één enkele
universele waarheid delen. Een mystieke of

transcendente werkelijkheid waarop
stichting alle spirituele kennis en

doctrine is gegroeid.

Swami Vivekananda somde de perennial leer toen hij zei: "het einde

van alle religies is het besef van God
in de ziel. Dat is de enige universele religie. '

Wanneer we in deze film het
woord God gebruiken, is het simpelweg een metafoor voor de

transcendent, wijzend naar het grote
mysterie voorbij de beperkte egoïstische geest.

Om de ware zelf of immanente Zelf te realiseren moet een ierder zijn goddelijke aard realiseren.

Elke ziel heeft het potentieel om een ​​nieuw hoger niveau van bewustzijn te manifesteren. Om wakker te worden

uit zijn slaap en zijn identificatie
met vorm

De schrijver en visionair Aldous Huxley,
bekend om zijn boek "Brave New World",

schreef ook een boek met de titel "The
Perennial Philosophy "waarin hij schrijft

over die ene lering die steeds weer opnieuw terug komt in de geschiedenis, de vorm aannemend

van de cultuur waarin het wordt gerealiseerd.
Hij schrijft: "The perennial philosophy is

kort en bondig uitgedrukt in de
sanskrit formule "Tat Tvam Asi"; "Dat u bent.¨

Het Atman of immanente eeuwige zelf is
één met Brahman, het absolute principe

van al het bestaan,
en het laatste einde van elk menselijk wezen is

om dat feit voor zichzelf te ontdekken.
Uit vinden wie hij of zij werkelijk is.

Elke traditie is als een facet van een
juweel weerspiegelt een uniek perspectief van

dezelfde waarheid, terwijl op hetzelfde moment
echoën en elkaar verlichten.

Ongeacht de taal en conceptueel
gebruikte kader, alle religies dat

weerspiegelen de eeuwige leer hebben sommige
begrip dat er een unie is met

iets groters, iets dat ons te boven gaat.

Het is mogelijk om van en te leren
integreer de leringen van een of meer

bronnen zonder een gevoel van te identificeren
zelf met hen. Er wordt gezegd dat alles waar is

spirituele leringen zijn eenvoudigweg vingers
wijzend op de transcendente waarheid. Als wij

vasthouden aan het dogma waar de lering voor is
comfort zullen we worden belemmerd in onze

spirituele evolutie. Om de waarheid te realiseren
voorbij elk concept is alles loslaten

vasthouden en gehechtheid, loslaten
alle religieuze concepten.

Vanuit het perspectief van het ego de vinger
wijst u naar Samadhi wijst

recht naar de afgrond.

De heilige Johannes van het Kruis zei: "Als iemand
wil zeker zijn van de weg die zij betreden,

je moet hun ogen sluiten en naar binnen lopen
het donker."

Samadhi begint met een sprong in de
onbekend.

In de oude tradities om
besef Samadhi dat er één werd gezegd

moet uiteindelijk het bewustzijn verwijderen
van alle bekende objecten; van alle externe

verschijnselen, geconditioneerde gedachten en
sensaties, in de richting van het bewustzijn zelf.

Op weg naar de innerlijke bron; het hart of
essentie van iemands wezen. In deze film wanneer

we gebruiken het woord Samadhi dat we aanwijzen
naar het transcendente. Naar de hoogste

Samadhi die Nirvikalpa is genoemd
Samadhi.

In Nirvikalpa Samadhi is er een
stopzetting van de zelfactiviteit, van iedereen

zoeken en doen. We kunnen alleen spreken
over wat wegvalt als we het naderen

en wat verschijnt wanneer we terugkeren
het. Er is geen perceptie noch

non-perceptie, noch "ding" noch "geen ding",
noch bewustzijn, noch

bewusteloosheid. Het is absoluut,
onpeilbaar en ondoorgrondelijk voor de geest.

Wanneer het zelf terugkeert naar activiteit
er is een niet weten; een soort van wedergeboorte,

en alles wordt weer nieuw. We zijn
achtergelaten met de geur van het goddelijke,

die langer blijft hangen als je verder evolueert
het pad.

Er zijn talloze soorten Samadhi
beschreven in de oude tradities en

taal heeft veel verwarring gecreëerd
de jaren. We kiezen ervoor om de

woord Samadhi om naar de te wijzen
transcendente unie, maar we zouden kunnen hebben

gebruikte gewoon een woord uit een andere traditie
zo gemakkelijk. Samadhi is een oud Sanskriet

gemeenschappelijke term voor de Vedische yoga en
Samkhya-tradities van India, en heeft

doordrongen van vele andere spirituele
tradities. Samadhi is het achtste lid van

Patanjali's acht ledematen van de yoga,
en de achtste

een deel van Noble Achtvoudig van Boedha
Pad. De Boeddha gebruikte het woord "Nirvana",

de stopzetting van "vana" of de stopzetting
van zelfactiviteit.

Patanjali beschreef yoga of Samadhi als
"chitta vritti nirodha", het Sanskriet

wat betekent "stopzetting van de whirlpool of
spiraal van geest. "Het is een ontwarren van

bewustzijn uit de hele matrix of
creatrixof geest.

Samadhi betekent geen concept
omdat om dit te realiseren een vereist

het laten vallen van de conceptuele geest.

Verschillende religies hebben verschillende gebruikt
woorden om de goddelijke eenheid te beschrijven.

In feite betekent het woord religie zelf
iets vergelijkbaars. In het Latijn "religare"

betekent opnieuw verbinden of opnieuw verbinden. Het is een
gelijkaardige betekenis aan het woord yoga dat

betekent juk om het wereldse te verenigen met
het transcendente. In de islam is dat zo

weerspiegeld in de oude Arabische betekenis
van het woord islam zelf wat betekent

onderwerping of smeking aan God. Het
betekent een totale vernedering of overgave

van de zelfstructuur.

Christelijke mystici zoals Sint Franciscus
van Assisi Saint Teresa van ávila en

Saint John of the Cross beschrijven a
goddelijke eenwording met God het koninkrijk van God

binnen. In het evangelie van Thomas, Christus
zei "het koninkrijk is niet hier of daar.

Eerder is het koninkrijk van de Vader
verspreid over de aarde en mannen niet

zie het. "De werken van de Griek
filosofen Plato, Plotinus, Parmenides,

en Heraclitus gezien door de
lens van het meerjarige leerpunt

naar dezelfde wijsheid. Plotinus leert dat het grootste menselijke streven is om

leid de menselijke ziel naar het allerhoogste
staat van perfectie en unie

met de Ene.

De Lakota-medicijn en heilige man Black
Eland zei: "De eerste vrede, dat is de

het belangrijkste, is dat wat komt
in de ziel van mensen wanneer zij

hun relatie, hun eenheid realiseren
met het universum en al zijn krachten. En

wanneer zij zich dat in het centrum van realiseren
het universum woont de Grote Geest en

dat dit centrum echt overal is. Het
zit in ieder van ons.

Op het pad naar ontwaken tenzij we dat zijn
in Samadhi

er zijn altijd twee polariteiten, twee
deuropeningen die men kan betreden. Twee dimensies:

de een naar het zuivere bewustzijn de andere
naar de fenomenale wereld. Het opwaartse

stroom naar het absolute, en het
neerwaartse stroom naar Maya en zo

dat is gemanifesteerd, zowel gezien als ongezien.
De relatie tussen relatieve en

absoluut kan worden samengevat in de
volgende citaat van Sri Nisargadatta

Maharaj: "Wijsheid is weten dat ik niets ben,
liefde is weten dat ik alles ben, en

tussen de twee beweegt mijn leven. "

Wat is geboren uit deze unie is een nieuw
goddelijk bewustzijn. Er is iets geboren

uit het huwelijk of vereniging van deze
polariteiten of de ineenstorting van dualistische

identificatie, maar wat is geboren is niet een
ding en het werd nooit geboren.

Bewustzijn bloeit en maakt iets
nieuw, creëer wat je zou kunnen noemen

meerjarige drie-eenheid.

God de Vader, het transcendente,
onkenbaar en onveranderlijk, is verenigd met

het Goddelijke Vrouwelijke, wat alles is
dat verandert. Deze unie brengt een

alchemistische transformatie; soort van
dood en wedergeboorte.

In de Vedische leringen de goddelijke verbintenis
wordt vertegenwoordigd door twee fundamentele krachten

Shiva en Shakti. De namen en gezichten van
de verschillende goden veranderen overal

geschiedenis maar hun fundamentele eigenschappen
blijven. Wat is geboren uit deze unie is

een nieuw goddelijk bewustzijn, een nieuwe manier om
in de wereld zijn. Twee polariteiten

onlosmakelijk een. Een universele energie die
is zonder centrum, vrij van beperkingen.

Het is pure liefde.
Er valt niets te winnen of te verliezen

omdat het volkomen leeg is maar
helemaal vol.

Of het nu de mysteriescholen zijn van
Mesopotamië, de spirituele tradities van

de Babyloniërs en Assyriërs, religies
van het oude Egypte,

Nubische en Kemetische culturen van ouds
Afrika, de sjamanistische en inheemse

tradities over de hele wereld, de
mystiek van het oude Griekenland, de gnostici

de niet-dualisten de boeddhisten de
Taoïsten, Joden, Zoroastrianen, Jain's, Moslims,

of christenen vindt men dat hun
gemeenschappelijke schakel is hun hoogste spirituele

inzichten hebben hun aanhangers toegestaan
Samadhi realiseren.

Het eigenlijke woord Samadhi betekent zoiets als de gelijkheid of eenzijn realiseren

in alle dingen.
Het betekent Unie. Het verenigt alle aspecten

van jezelf. Maar vergis je niet
intellectueel begrip voor de

daadwerkelijke realisatie van Samadhi. Het is jouw
stilte, je leegte die alles verenigt

niveaus van de spiraal van het leven

Het is door de oude leer van
Samadhi die de mensheid kan beginnen

begrijp de gemeenschappelijke bron van alles
religies en komen eenmaal in afstemming

opnieuw met de spiraal van het leven, Geweldig
Geest, Dhamma of de Tao.

De spiraal is de brug die zich uitstrekt
van de microkosmos tot de macrokosmos.

Van je DNA naar de innerlijke Lotus van
energie die zich door de chakra's uitstrekt,

naar de spiraalarmen van sterrenstelsels.

Elk niveau van de ziel komt tot uitdrukking
de spiraal als altijd evoluerende takken,

leven, verkennen.
Ware Samadhi realiseert de leegte

van alle niveaus van zelf. Alle hulzen van de
ziel. De spiraal is het eindeloze spel van

dualiteit en de cyclus van leven en dood.

Soms vergeten we onze connectie met de
bron.

De lens waar we doorheen kijken is erg klein
en we identificeren ons met een beperkte

schepsel dat op de aarde kruipt, alleen om
voltooi opnieuw de reis terug naar

de bron;

naar het centrum dat overal is.

Chuang Tzu zei: "Wanneer er geen meer is
scheiding tussen dit en dat is het

riep het stilstaande punt van de Tao. Bij de
wees nog steeds in het midden van de spiraal

je kunt het oneindige in alle dingen zien. '

De oude mantra "om mani padme hum" heeft een poëtische betekenis. Eén ontwaakt of

realiseert het juweel in de lotus. Jouw
ware natuur ontwaakt in de ziel,

in de wereld ZOALS de wereld.

Het hermetische principe gebruiken "Zoals hierboven zo
hieronder, zoals hieronder dus ", kunnen we gebruiken

analogieën om het te begrijpen
relatie tussen geest en stilte,

relatief en absoluut.

Een manier om het te begrijpen
niet-conceptuele aard van Samadhi is om

gebruik de analogie van het zwarte gat.

Een zwart gat wordt traditioneel beschreven
als een regio van ruimte met een enorme

zwaartekrachtveld zo krachtig dat nee
licht of materie kan ontsnappen. Nieuwe theorieën

postuleren dat alle objecten uit de
kleinste microscopische deeltjes om

macrokosmische formaties zoals sterrenstelsels
een zwart gat hebben of mysterieus

singulariteit in hun midden. In deze
analogie we gaan deze nieuw gebruiken

definitie van een zwart gat als "het midden
dat is overal ".

In Zen zijn er veel gedichten en koans
dat brengt ons oog in oog met de

poort zonder poort. Men moet de poortlozen passeren
poort om Samadhi te realiseren.

Een gebeurtenishorizon is een grens in
ruimte-tijd waarboven gebeurtenissen niet kunnen

invloed hebben op een externe waarnemer, wat betekent
dat wat er ook gebeurt buiten de

de gebeurtenishorizon is voor u onkenbaar. U
zou kunnen zeggen dat de gebeurtenis horizon van een

zwart gat is analoog aan de gateless
poort. Het is de drempel tussen de

zelf en geen zelf. Er is geen "ik"
passeert de gebeurtenishorizon.

In het midden van een zwart gat bevindt zich het
eendimensionale singulariteit die

de massa van miljarden zonnen in een
onvoorstelbaar kleine ruimte. Effectief een

oneindige massa. Letterlijk een universum in
iets oneindig kleiner dan een

korrel zand. De singulariteit is
iets onpeilbaars buiten de tijd en

ruimte. Volgens de natuurkunde is beweging dat wel
onmogelijk, het bestaan ​​van dingen is

onmogelijk.
Wat het ook is, het behoort niet tot de

wereld van waarneming, maar toch kan het niet zijn
beschreven als louter stilte.

Het gaat voorbij stilte en beweging. Wanneer
je beseft het centrum dat dat is

overal en nergens,
dualiteit breekt af, vorm en leegte

tijd en het tijdloze.

Je zou het een dynamische stilte kunnen noemen of
een zwevende leegte, in het centrum

van absolute duisternis. De taoïstische leraar
Lao Tse zei

"Duisternis in de duisternis de toegangspoort tot
alle begrip."

De schrijver en vergelijkende mytholoog
Joseph Campbell beschrijft een terugkerende

symbool, onderdeel van de meerjarige filosofie
die hij de Axis Mundi noemt; de

centraal punt of de hoogste berg.
De paal

waarrond alles draait. Het punt
waar stilte en beweging zijn

samen. Vanuit dit centrum een ​​machtige
bloeiende boom is gerealiseerd. Een Bodhiboom

dat sluit zich aan bij alle werelden. Precies zoals een zon wordt
gezogen in een zwart gat, toen jij

benader de grote werkelijkheid, jouw leven
begint eromheen en jij te draaien

beginnen te verdwijnen.

Als je het imminente zelf nadert, kan het dat
wees angstaanjagend voor de egostructuur. De

bewakers van de poort zijn daar om te testen
die op hun reis.

Men moet bereid zijn om het hoofd te bieden
grootste angsten en tegelijkertijd

accepteer iemands inherente kracht. Brengen
licht voor de onbewuste verschrikkingen en de

verborgen schoonheid binnenin. Als je geest dat niet is
verplaatst, als er geen zelfreactie is, dan

alle verschijnselen geproduceerd door de
onbewust ontstaat en sterft weg.

Dit is het punt in de spirituele reis
waar geloof het meest nodig is. Wat doen we

door geloof bedoelen? Geloof is niet hetzelfde als
geloof. Geloof is iets accepteren

het niveau van geest om comfort te brengen en
assurance. Geloof is de manier van de geest

labeling of besturing van ervaring. Geloof
is eigenlijk het tegenovergestelde. Geloof is

blijven op de plaats van compleet niet
weten, accepteren wat er ook uit voortkomt

het onbewuste. Geloof geeft zich over aan
de aantrekkingskracht van de singulariteit, tot de

het oplossen of ontmantelen van het zelf in
om de poort zonder poort te passeren.

De evolutie en structuur van een melkwegstelsel
is nauw verbonden met de schaal van zijn

zwart gat, net zoals je evolutie is
verbonden met de aanwezigheid van de naderende

Zelf, de singulariteit die je waar is
natuur.

We kunnen het zwarte gat niet zien, maar we kunnen het wel
weet het door de manier waarop dingen bewegen

eromheen, door hoe het samenwerkt
fysieke realiteit. Op dezelfde manier wij

kan onze ware aard niet zien. Het imminente
zelf is geen ding, maar we kunnen observeren

verlichte actie. Als de zenmeester
Suzuki zei: "Er zijn, strikt genomen,

geen verlichte mensen. Er is enkel
verlichte activiteit. "

We kunnen het niet zien zoals het oog dat niet kan
zie zichzelf. We kunnen het niet zien omdat het het is

dat waardoor zien mogelijk is. Graag willen
het zwarte gat Samadhi is dat niet

niets, en geen van beiden is iets.
Het is de ineenstorting van de dualiteit van

iets en niets. Er is geen poort voor
ga de grote realiteit in,

maar er zijn oneindige paden. De paden
de Dharma's zijn als een eindeloze spiraal

zonder begin en geen einde. Niemand kan
passeer de poort zonder poort. Niemand heeft zijn verstand

ooit uitgevonden hoe en geen ooit zal.
Niemand kan de poort zonder poort passeren,

wees niemand.

Samadhi is het padloze pad, het gouden
sleutel. Het is het einde van onze identificatie

met de zelfstructuren die scheiden
onze innerlijke en uiterlijke werelden.

Er zijn veel ontwikkelingsmodellen
die de lagen of niveaus van beschrijven

de zelfstructuur. We zullen een gebruiken
voorbeeld dat erg oud is. In de

Upanishads, de omhulsels die de
Atman of ziel worden koshas genoemd. Elk

Kosha is als een spiegel. Een laag van de
zelfstructuur; een sluier of niveau van maya

wat ons afleidt van het realiseren van onze
ware aard als we ermee geïdentificeerd zijn.

De meeste mensen zien de reflecties en
geloof dat dat is wie ze zijn.

Eén spiegel reflecteert de dierenlaag, de
fysieke lichaam. Een andere spiegel weerspiegelt

je geest, je gedachten je instincten,
en percepties. Een andere jouw innerlijke

energie of prana die je kunt waarnemen
wanneer je naar binnen draait. Nog een spiegel

reflecteert op het niveau van de Imaginal
welke de hogere geest of wijsheidlaag is,

en er zijn lagen van transcendentaal
of niet-dualiteit die ervaren wordt

als je Samadhi nadert.

Er zijn mogelijk ontelbare spiegels
of aspecten van het zelf die men kan

differentiëren, en ze zijn constant
het veranderen.

De meeste mensen moeten het nog ontdekken
pranische, hogere geest en niet-dualistische gelukzaligheid

lagen. Ze weten niet eens dat ze bestaan.

Deze lagen informeren je leven maar
je ziet ze niet. De verborgen spiegels

eigenlijk onze levens meer dan de
degenen die zichtbaar zijn.

Ze zijn ongezien omdat voor de meeste mensen
ze worden niet volledig verlicht door

bewustzijn. Zoals Indra's net van juwelen,
de spiegels weerspiegelen elkaar en

de reflecties reflecteren elkaar
reflectie oneindig. Een verandering op één

niveau heeft tegelijkertijd invloed op alle niveaus.

Sommige van deze spiegels kunnen achterblijven in de
schaduwen tenzij we het geluk hebben

om een ​​bekwame gids te hebben om ons te helpen
scheen licht op hen. De waarheid is wij

weet niet wat we niet weten. Nu
stel je voor dat je alle spiegels vernietigt.

Er is niets waar je naar terugkijkt
jezelf. Waar ben jij?

Wanneer de geest stil wordt de spiegels
niet langer nadenkt. Er is niet meer

subject en object. Maar vergis je niet
de oertoestand voor niets of

vergetelheid. Het imminente zelf is dat niet
iets maar ook niets is het.

De bron is geen ding
het is leegte of stilte zelf. Het

is een leegte die de bron is van
alle dingen. Vorm wordt precies zo gerealiseerd

leegte, leegte wordt gerealiseerd als
precies vorm. Deze bron is geweldig

baarmoeder van de schepping, zwanger van alles
mogelijkheden.

Samadhi is het ontwaken van onpersoonlijk
bewustzijn. Net zoals wanneer

een droom hebben, bij het ontwaken
beseffen dat alles in de droom was

gewoon in je gedachten.
Bij het realiseren van Samadhi wordt dat beseft

alles in deze wereld gebeurt
binnen niveaus op niveaus van energie en

bewustzijn. Het zijn allemaal spiegels van binnen
spiegels, dromen in dromen. De jij

dat je denkt dat je bent, is zowel de droom
en de dromer.

Wat we ook in deze film zeggen, laat het los
leg het niet vast met de geest. De ziel

is dromen, dromen van de droom van jou.

De droom is alles dat verandert,
maar het is mogelijk om het te realiseren

onveranderlijk. Dit besef kan niet zijn
begrepen met de beperkte

individuele geest.

Wanneer we terugkeren van Nirvikalpa Samadhi
de spiegels beginnen weer te reflecteren en

het is gerealiseerd dat je de wereld nu bent
denken dat je leeft, ben jij eigenlijk.

Niet de beperkte jij die slechts een is
tijdelijke reflectie, maar dat weet je

van je ware aard als de bron van alles
dat is. Dit aanbreken van hogere wijsheid,

het embryo, "prajna" of gnosis is wat is
geboren uit Samadhi. Volgens de

boek van Job Chokhmah of wijsheid komt uit het niets. Dit punt van wijsheid is het allebei

oneindig klein en toch omvat het
heel zijn, maar het blijft

onbegrijpelijk totdat het heeft gegeven
vorm en vorm in het spiegelpaleis,

genaamd "biena", de baarmoeder uitgehakt door
hogere wijsheid die vorm geeft aan de

embryonale Geest van God.

"Abwoon d'bashmaya" door Indiajiva

Het bestaan ​​van de spiegels of de
het bestaan ​​van de geest is geen probleem. Op de

integendeel, de fout of afwijking van
menselijke perceptie is dat we identificeren

onszelf ermee. Deze illusie, dat wij
zijn het beperkte zelf, is Maya. De yoga

Leringen zeggen dat Samadhi te realiseren
men moet het meditatieobject observeren

totdat het verdwijnt totdat je verdwijnt
erin of het in jou. Hoewel de

taal in de verschillende tradities is
ongelijk aan hun wortel wijzen ze allemaal

naar een stopzetting van
zelfidentificatie en egocentrisch

activiteit. De Boeddha heeft altijd lesgegeven
negatieve termen. Hij leerde om te onderzoeken

rechtstreeks in de werking van het zelf
structuur. Hij zei niet wat Samadhi was

behalve dat het het einde was van lijden.
In Advaita Vedanta is er een term "neti

neti "wat" niet dit niet dat "betekent.
Mensen op weg naar zelfrealisatie

Informeer naar hun ware aard, of de
aard van Brahman door voor het eerst te ontdekken

wat ze niet zijn.

Op dezelfde manier in het christendom St. Teresa van
Avila beschreef een benadering van het gebed

op basis van het negatieve pad of via
negativa. Een gebed van stilte, overgave en

vakbond, wat de enige manier is om te benaderen
het absolute.

Door dit geleidelijke proces van
wegvegen gooit er iets in

is niet permanent, wat dan ook
het veranderen. De geest die het ego construeert en

alle verschijnselen, inclusief het verborgene
zelflagen. Het onbewuste moet

transparant worden om na te denken
de enige bron. Als er iets diep is

weten of iemand die zelf opereert in de
onbewust blijven onze levens gesloten

in een labyrint van verborgen patronen dat
vormen het onontdekte zelf.

Wanneer alle lagen van het zelf worden onthuld zoals
leeg dan wordt men bevrijd van de

zelf. Vrij van alle concepten

Een keerpunt in je evolutie is
wanneer je je realiseert dat je niet weet wie je bent.

Wie ervaart de adem?
Wie ervaart de smaak?

Wie ervaart het gezang, het ritueel, de
dans, de berg? Getuige de getuige,

observeerde de waarnemer.

Eerst wanneer je de waarnemer observeert
je zult alleen het valse zelf zien, maar als

je bent volhardend, het zal wijken.

Informeer direct wie of wat
ervaringen.

Onverbekend, doordringend, doordringend,
met de volle kracht van je wezen.

"Gate, Gate, paragate. Parasumpoort, bodhisvaha."

Er is geen zelf dat ontwaakt. Er bestaat
geen JIJ die ontwaakt. Wat jij bent

ontwaken is de illusie van de
gescheiden zelf. Van de droom van a

beperkte "jij". Om erover te praten is
zinloos.

Er moet een daadwerkelijke stop komen van de
zelf om direct te realiseren wat het is, en

zodra het gerealiseerd is, is er niets
dat kan erover worden gezegd. Zodra je

zeg iets dat je weer in gedachten hebt. ik
heb al te veel gezegd.

We hebben normaal gesproken drie staten van
bewustzijn: waken, dromen en diepe slaap.

Samadhi wordt soms genoemd
als de vierde staat, de grondtoestand van

bewustzijn. Een oer-awakeness
die continu aanwezig kan zijn en

parallel met het andere bewustzijn
staten. In Vedanta heet dit Turiya

Andere voorwaarden voor Turiya zijn Christus
bewustzijn, Krishna-bewustzijn,

Boeddha natuur of s = Sahaja Samadhi. In
Sahaja Samadhi het imminente Zelf blijft

aanwezig samen met het volledige gebruik van alles
menselijke functies. De stilte is

onbeweeglijk in het midden van de spiraal van
veranderende verschijnselen.

Gedachten gevoelens, sensaties en energie
draai eromheen op de omtrek

maar de mate van stilte of ik-ben-heid
blijft tijdens de buitenactiviteit precies zoals

in meditatie. Het is mogelijk dat de
het imminente zelf zal zelfs aanwezig blijven

tijdens diepe slaap; dat je je bewust bent van
Ik ben niet komen en gaan, zelfs niet als staten

van bewustzijnsverandering.

Dit is yoga slaap.

In het Hooglied of het lied van
Salomo uit de Hebreeuwse Bijbel of Oud

Testament, het luidt: "Ik slaap maar mijn hart
waketh ". Dit besef van het eeuwige

onpersoonlijk bewustzijn wordt weerspiegeld
de woorden van Christus toen hij zei

"Voordat Abraham was, BEN IK."

Eén bewustzijn dat doorschijnt
ontelbare gezichten, ontelbare vormen.

In het begin is het alsof een breekbare vlam geboren is
uit de polariteiten in jou.

Mannelijk doordringend bewustzijn met
een overgave of opening van vrouwelijk

energie. Het is delicaat en gemakkelijk verloren,
en je moet heel voorzichtig zijn om te beschermen

het en houd het levend totdat het volwassen is.

Samadhi is tegelijkertijd een tijdloos
bewustzijnsstaat en een fase in een

ontwikkelingsproces ontvouwen. Iets organisch en groeit in de tijd.

Naarmate men meer en meer tijd doorbrengt in
Samadhi, in het nu, in het tijdloze,

men neemt meer en meer de richting van het hart, de ziel of Atman, en minder van

de geconditioneerde structuur.

Dit is hoe iemand bevrijd raakt van de
lagere geest. Vrij van pathologisch denken.

De binnenste bedrading verandert. Energie nee
langer stroomt onbewust in het oude

geconditioneerde structuren, dat is een andere
manier om te zeggen dat iemand niet langer is

geïdentificeerd met de zelfstructuur, met
de uiterlijke wereld van vorm.

Om Samadhi te realiseren is een inspanning vereist
geweldig dat het een totale overgave wordt

van zichzelf, en een overgave dus
omvat dat het een volledig is

inspanning van iemands zijn; allemaal
energie. Het is een evenwicht tussen inspanning en

overgave, yin en yang. Een soort moeiteloze inspanning.

De Indiase mysticus en yogi Paramahamsa
Ramakrishna zei: "zoek niet

verlichting tenzij u het als één zoekt
wiens haar in brand staat, zoekt een vijver> "

Je zoekt het met je hele wezen.

Tijdens het overstijgen van je ego
het vergt veel moed, waakzaamheid en

doorzettingsvermogen om het embryo in leven te houden. Naar
niet terugvallen in de patronen van de

wereld. Er is bereidheid voor nodig om te gaan
tegen de stroom in, tegen de

onverbiddelijke crush van de matrix, en de
slijpstenen van samsara. Elke ademhaling

elke gedachte waar elke actie voor moet zijn
het realiseren van de Bron. Samadhi is dat niet

gerealiseerd door inspanning noch is het moeiteloos.
Laat inspanning en moeite los; het is een

dualiteit die alleen in de geest bestaat. De
daadwerkelijke realisatie van Samadhi is zo

eenvoudig zo ongedifferentieerd dat het is
altijd verkeerd begrepen door taal

wat inherent dualistisch is. Er bestaat
maar één primordiaal bewustzijn dat

ontwaakt als de wereld, maar het is geweest
verduisterd door vele lagen van geest. Zoals de

Zon verscholen achter de wolken als elk
laag van geest is je essentie laten vallen

is onthuld.

Omdat elke laag van geest mensen laat vallen
noem het een andere Samadhi. Ze geven

Namen voor verschillende ervaringen of
verschillende soorten verschijnselen

maar Samadhi is zo eenvoudig dat wanneer jij
wordt verteld wat het is en hoe het te realiseren

jouw geest zal het altijd missen.

Eigenlijk is Samadhi niet eenvoudig of
moeilijk; het is alleen de geest die maakt

het zo. Wanneer er geen geest is
er is geen probleem, want de geest is

wat moet stoppen voordat het is gerealiseerd.
Het is helemaal geen gebeuren.

De meest beknopte leer van Samadhi is
misschien gevonden in deze zin:

"Wees stil en weet."

Hoe kunnen we woorden en afbeeldingen gebruiken
stilte overbrengen? Hoe kunnen we overbrengen

stilte door lawaai te maken? Liever dan
praten over Samadhi als een intellectueel

concept, deze film is een radicale oproep tot
passiviteit. Een oproep tot meditatie, innerlijk

stilte en innerlijk gebed. Een oproep om te STOPPEN.

Stop alles dat wordt aangedreven door de
pathologische egoïstische geest.

Wees stil en weet.

Niemand kan je vertellen wat er zal opduiken
stilte.

Het is een oproep om vanuit het spirituele te handelen
hart.

Het is alsof je iets ouds herinnert.
De ziel wordt wakker en herinnert zichzelf.

Het was een slapende passagier, maar nu
de leegte ontwaakt en realiseert

zichzelf als alle dingen.

Je kunt je niet voorstellen wat Samadhi is
de beperkte egoïstische geest, net zoals je dat niet kunt

beschrijf voor een blinde persoon welke kleur dat is.
Je verstand kan het niet weten. Dat kan het niet

maak het. Om te realiseren dat Samadhi dat is
op een andere manier bekijken, niet zien

afzonderlijke dingen, maar om het te herkennen
ziener.

St. Franciscus van Assisi zei: "Wat je bent
zoeken naar is wat er uitziet. "Once you

heb de maan gezien, je kunt het herkennen
in elke reflectie. Het ware zelf heeft

altijd daar geweest het is in alles,
maar je hebt zijn aanwezigheid niet gerealiseerd.

Wanneer je leert om te herkennen en te houden zoals
het ware zelf voorbij de geest en zintuigen

het is mogelijk om ontzag te ervaren bij de
het meest alledaagse worden we AWE.

Probeer niet vrij te zijn van verlangens omdat
vrij willen zijn van verlangens is a

verlangen. Je kunt niet proberen stil te zijn omdat
je bent erg inspanning is beweging.

Realiseer de stilte die altijd is
al aanwezig.

Wees de stilte en weet het

Wanneer alle voorkeuren zijn weggelaten, de
bron zal worden onthuld, maar hecht niet

zelfs naar de bron. De grote realiteit, Tao
is niet een niet twee. Ramana Maharshi zei

"Het zelf is er slechts één, als het beperkt is
is het ego, als het onbeperkt is, is het oneindig

en de grote realiteit. "
Als je gelooft wat er wordt gezegd, heb je het gemist.

Als je niet gelooft, heb je het ook gemist.
Geloof en ongeloof werken op de

niveau van geest. Ze vereisen een weten, maar
als je je eigen onderzoek afsluit

alle aspecten van jezelf onderzoeken
zijn, achterhalen wie het doet

onderzoeken, als je bereid bent te leven
door het principe niet mijn wil maar hoger

zal worden gedaan, als je bereid bent te reizen
voorbij alwetend dan kun je je realiseren

waar ik naar heb geprobeerd te wijzen.
Alleen dan zul je voor jezelf proeven

het diepe mysterie en de schoonheid van
gewoon bestaand.

Er is nog een mogelijkheid voor het leven.
Er is iets heiligs, onpeilbaars

dat kan worden ontdekt in de stilte
diepten van je wezen, verder dan concepten

voorbij dogma's, verder dan geconditioneerd
activiteit en alle voorkeuren. Het is niet

verworven door technieken, rituelen of
praktijken. Er is geen "hoe" om het te krijgen

Er is geen systeem.
Er is geen weg naar De Weg. Zoals ze zeggen in Zen

het is je originele gezicht ontdekken
voordat je werd geboren. Het gaat niet om

meer aan jezelf toevoegen. Het wordt een
licht voor jezelf; een licht dat verdrijft

de illusie van het zelf. Het leven zal
altijd onvervuld blijven

en het hart zal altijd blijven
rusteloos totdat het daarin tot rust komt

mysterie voorbij naam en vorm

Om Shreem Lakshmi