อริสโตเติล และ โจชัว เบลล์ สอนอะไรเราเรื่องการจูงใจ - คอร์เนอร์ นิลล์
-
0:15 - 0:19เมื่อวันที่ 9 มกราคม ปี 2007
-
0:19 - 0:22โจชัว เบลล์ นักไวโอลินระดับโลก
-
0:22 - 0:24เล่นให้ผู้ชมเต็มหอประชุม
-
0:24 - 0:28กว่าพันคนฟัง ณ หอประชุม บอสตัน สเตท ซิมโฟนี ฮอลล์
-
0:28 - 0:32บัตรที่นั่งแต่ละที่ล้วนมีราคา
ไม่ต่ำกว่าหนึ่งร้อยเหรียญสหรัฐ -
0:32 - 0:35เขาเคยชินกับโชว์ที่บัตรขายหมดทุกที่นั่ง
-
0:35 - 0:39เค้ากำลังอยู่ในจุดสูงสุด
ของอาชีพการงานและความมีชื่อเสียง -
0:39 - 0:41สามวันต่อมา
-
0:42 - 0:45โจชัว เบลล์ เล่นดนตรีอีกครั้ง
-
0:45 - 0:46แต่คราวนี้ไม่มีใครฟัง
-
0:48 - 0:51อาจจะมีซักหกคนที่หยุดฟังสักครู่หนึ่ง
-
0:51 - 0:54กับเด็กคนหนึ่งที่หยุดดูเป็นเวลานาน
-
0:54 - 0:58ประหนึ่งว่าเขาเข้าใจ
ว่ามีบางสิ่งที่พิเศษกำลังเกิดขึ้น -
0:58 - 1:01โจชัว พูดถึงประสบการณ์ครั้งนั้นว่า
-
1:01 - 1:06“มันเป็นความรู้สึกที่แปลกประหลาด
ที่ผู้คนไม่สนใจผม” -
1:08 - 1:13โจชัว เล่นไวโอลินที่สถานีรถไฟใต้ดิน
-
1:15 - 1:18"ในหอประชุม ผมมักจะหงุดหงิด
หากมีใครส่งเสียงกระแอมไอ -
1:18 - 1:21หรือมีเสียงโทรศัพท์ดัง
-
1:21 - 1:25แต่ที่นี่ความคาดหวังของผมไม่เหลือเลย
-
1:25 - 1:29ผมรู้สึกตื้นตันอย่างมาก
เมื่อมีใครโยนเงินให้สักเหรียญหนึ่ง" -
1:32 - 1:34อะไรที่ทำให้แตกต่างล่ะ?
-
1:34 - 1:35ดนตรีชนิดเดียวกัน
-
1:35 - 1:37ไวโอลินตัวเดียวกัน
-
1:37 - 1:38เล่นด้วยความตั้งใจเท่าๆกัน
-
1:38 - 1:40แถมยังเล่นโดยคนคนเดียวกัน
-
1:40 - 1:45ทำไมบางครั้งเราฟัง และบางครั้งก็ไม่ฟัง?
-
1:46 - 1:50อริสโตเติล สามารถอธิบายได้
-
1:50 - 1:53ว่าอะไรคือสิ่งที่โน้มน้าวผู้คนได้
-
1:53 - 1:55เมื่อ 2300 ปีก่อน
-
1:55 - 1:59อริสโตเติลเขียนหนังสือ
ที่สำคัญเล่มที่สุดเกี่ยวกับแรงจูงใจ -
1:59 - 2:00ชื่อ “วาทศิลป์” (Rhetoric)
-
2:00 - 2:05ศาสตร์แห่งการจูงใจ 3 ประการ:
-
2:05 - 2:06โลกอส
(Logos - ถ้อยคำ) -
2:06 - 2:07เอธอส
(Ethos - ภาพลักษณ์) -
2:07 - 2:09พาธอส
(Pathos - ความรู้สึกร่วม) -
2:09 - 2:14โลกอส (Logos) คือการที่ความคิด
ฟังดูเป็นเหตุเป็นผลดีในมุมมองของผู้ฟัง -
2:14 - 2:17ซึ่งมักจะแตกต่างจากมุมมองของผู้พูด
-
2:17 - 2:18เลยต้องมีความพยายาม
-
2:18 - 2:21ทำให้ความคิดนั้น
เกี่ยวเนื่องกับมุมมองของผู้คนทั่วไป -
2:21 - 2:24ตรงกับความเจ็บปวด และความยากลำบากของผู้ฟัง
-
2:24 - 2:26ถ้อยคำที่มีเหตุผลก็เหมือนกับดนตรีชั้นดี
-
2:26 - 2:30เพราะดนตรีชั้นดี
ก็ถูกประพันธ์ขึ้นตามกฎของการประพันธ์ดนตรี -
2:30 - 2:32การโต้แย้งที่ดี
ก็ต้องเป็นไปตามหลักตรรกะบางอย่าง -
2:32 - 2:36เพื่อให้มันฟังดูสมเหตุสมผลสำหรับผู้ชม
-
2:36 - 2:40เอธอส (Ethos) ก็คือชื่อเสียง
สิ่งที่คนรู้จักเกี่ยวกับคุณ -
2:40 - 2:44ความน่าเชื่อถือ คุณดูเป็นมืออาชีพหรือไม่
-
2:44 - 2:47ไว้ใจได้ไหม มีแนวคิดที่ชัดเจนหรือเปล่า
-
2:47 - 2:51ผู้ฟังรู้สึกว่า คุณสนใจความรู้สึกของพวกเขา
พอๆกับที่คุณสนใจตัวเองหรือไม่ -
2:51 - 2:55การใช้อำนาจคือความมั่นใจ บวกกับข้อความที่ตรงประเด็น
-
2:55 - 2:58ด้วยการสื่อสารที่ชัดเจน เสียงดังฟังชัด
-
2:58 - 3:01พาธอส (Pathos) คือการมีส่วนร่วมทางอารมณ์
-
3:01 - 3:06เรื่องเล่า เป็นอุปกรณ์ที่มนุษย์
ใช้สร้างอารมณ์ร่วมได้ดีที่สุด -
3:06 - 3:08บางครั้งในระหว่างที่เราพูด ผู้ฟังอาจยังไม่พร้อม
-
3:08 - 3:10ที่จะฟังเนื้อความต่างๆ
-
3:10 - 3:15ผู้พูดจึงควรสร้างสภาพแวดล้อม
ที่เหมาะสมกับสิ่งที่เขาต้องการสื่อสาร -
3:15 - 3:17อะไรที่เปลี่ยนไป?
-
3:17 - 3:20ทำไมผู้คนเดินทางมาจากที่ไกลๆ
เพื่อฟังเขาเล่นไวโอลินในคืนหนึ่ง -
3:20 - 3:24และไม่แม้แต่จะหยุดฟังในเช้าวันต่อมา
-
3:24 - 3:29คำตอบคือ เขาขาด เอธอส (Ethos) และพาธอส Pathos
-
3:29 - 3:30เอธอส (Ethos - ภาพลักษณ์)
-
3:30 - 3:34สถานที่จัดคอนเสิร์ต ที่เป็นหอประชุมขนาดใหญ่
-
3:34 - 3:37สร้างความน่าเชื่อถือให้กับการเล่นของ โจชัว
-
3:37 - 3:40เราเชื่อในสถาบัน เราจึงเชื่อมั่นในโจชัว
-
3:40 - 3:43สถานีรถไฟใต้ดินไม่ได้สร้างความน่าเชื่อถือ
ในฐานะนักดนตรีให้กับเขา -
3:43 - 3:45ผู้คนจึงไม่คาดหวังที่จะได้เห็นงานศิลปะชั้นยอด
-
3:45 - 3:46ดนตรีชั้นครู
-
3:46 - 3:48หรือไอเดียที่ยอดเยี่ยม
-
3:48 - 3:51ดังนั้นมันจึงไม่ได้สร้างความน่าเชื่อถือให้กับโจชัว
-
3:52 - 3:54พาธอส (Pathos - ความรู้สึกร่วม)
-
3:54 - 3:56หอประชุมถูกออกแบบมา
เพื่อสร้างการมีส่วนร่วมทางอารมณ์ -
3:56 - 3:59ระหว่างผู้ชมและศิลปินผู้แสดง
-
3:59 - 4:01แต่สถานีรถไฟไม่ได้เป็นแบบนั้น
-
4:01 - 4:04ความเคลื่อนไหว ความวุ่นวาย และความเครียด ไม่เอื้อต่อ
-
4:04 - 4:09การเกิดอารมณ์ร่วมระหว่างผู้แสดงและผู้ชม
-
4:09 - 4:11โลกอส (ถ้อยคำ)
-
4:11 - 4:12เอธอส (ภาพลักษณ์)
-
4:12 - 4:14พาธอส (ความรู้สึกร่วม)
-
4:14 - 4:17แนวคิดเหล่านี้พึ่งพา
และเป็นอันหนึ่งอันเดียวกัน -
4:17 - 4:18นี่คือสิ่งที่ โจชัว เบลล์ ได้เรียนรู้
-
4:18 - 4:22ในวันที่อากาศหนาววันหนึ่ง
ในเดือนมกราคม ปี 2007 -
4:23 - 4:24ถ้าคุณมีความคิดดีๆ
-
4:24 - 4:28คุณจะสร้างความน่าเชื่อถือ
และการมีส่วนร่วมให้มันอย่างไร?
- Title:
- อริสโตเติล และ โจชัว เบลล์ สอนอะไรเราเรื่องการจูงใจ - คอร์เนอร์ นิลล์
- Description:
-
ดูบทเรียนได้ที่ : http://ed.ted.com/lessons/what-aristotle-and-joshua-bell-can-teach-us-about-persuasion-conor-neill
ลองจินตนาการว่าคุณเป็นนักไวโอลินที่เก่งที่สุดในโลก และคุณตัดสินใจลองไปเล่นในสถานีรถไฟใต้ดิน เพื่อดูว่า จะมีใครหยุดชื่นชมคุณหรือไม่ ถ้าไม่ได้เล่นในหอประชุม หรือรู้จักชื่อเสียงของคุณ... โจชัว เบลล์ ได้ลองทำแบบนั้น และ คอร์เนอร์ นิลล์ ก็ได้นำมาเล่าจากมุมมองของอริสโตเติลให้เราฟังว่าทำไมบริบทแวดล้อมจึงสำคัญ
บทเรียน โดย คอร์เนอร์ นิลล์
อนิเมชั่น โดย อนิเมชั่นฮัส - Video Language:
- English
- Team:
closed TED
- Project:
- TED-Ed
- Duration:
- 04:40