Οι καλύτερες στατιστικές που έχετε δει ποτέ

Ποτέ δεν έχετε δει δεδομένα παρουσιασμένα έτσι. Με τον θεατρινισμό και την βιασύνη ενός αθλητικού ρεπόρτερ, ο γκουρού της στατιστικής Χανς Ρόσλινγκ καταρίπτει τους μύθους για τον λεγόμενο «αναπτυσόμενο κόσμο».

Πριν από περίπου 10 χρόνια, ανέλαβα
την ευθύνη να διδάξω παγκόσμια ανάπτυξη

σε Σουηδούς προπτυχιακούς φοιτητές.
Αυτό ήταν αφού είχα περάσει

περίπου 20 χρόνια με Αφρικανικά ιδρύματα
μελετώντας την πείνα στην Αφρική,

κι επομένως υποτίθεται
ότι ήξερα λιγα πράγματα για τον κόσμο.

Και ξεκίνησα στο ιατρικό πανεπιστήμιό μας,
το Ινστιτούτο Καρολίνσκα,

ένα προπτυχιακό μάθημα που λεγόταν
Παγκόσμια Υγεία. Αλλά όταν σου δοθεί

αυτή η ευκαιρία, ανυσηχείς λιγάκι.
Σκέφτηκα ότι, αυτοί οι φοιτητές

που έρχονται σε μας έχουν τους
ψηλότερους βαθμούς που μπορείς να πάρεις

στο Σουηδικό πανεπιστημιακό σύστημα
- άρα ίσως ξέρουν όλα όσα

πρόκειται να τους διδάξω. Έτσι
έκανα ένα προκαταρκτικό τεστ όταν ήρθαν.

Και μια από τις ερωτήσεις
που μου έμαθε πολλά ήταν η εξής:

«Ποια χώρα έχει τη μεγαλύτερη παιδική
θνησιμότητα από αυτά τα πέντε ζευγάρια;»

Και τις τοποθέτησα έτσι
ώστε σε κάθε ζευγάρι χωρών,

η μία είχε τη διπλάσια παιδική θνησιμότητα
από την άλλη. Κι αυτό σημαίνει ότι

η διαφορά είναι πολύ μεγαλύτερη
από την αβεβαιότητα στα δεδομένα.

Δεν θα σας κάνω τεστ εδώ,
αλλά είναι η Τουρκία,

που είναι υψηλότερα εκεί, η Πολωνία,
η Ρωσία, το Πακιστάν και η Νότια Αφρική.

Αυτά ήταν τα αποτελέσματα των Σουηδών
φοιτητών. Τα έβαλα ώστε να πάρω

το διάστημα εμπιστοσύνης,
που είναι πολύ στενό, και ευχαριστήθηκα,

φυσικά: 1,8 σωστές απαντήσεις στις 5.
Αυτό σημαίνει ότι

υπήρχε θέση για έναν καθηγητή
της διεθνούς υγείας -

(Γέλια)
και για το μάθημά μου.

Αλλά αργά ένα βράδυ,
όταν έγραφα την αναφορά

συνειδητοποίησα πραγματικά
την ανακάλυψή μου. Έδειξα

ότι οι καλύτεροι Σουηδοί φοιτητές
ξέρουν στατιστικώς σημαντικά λιγότερα

για τον κόσμο απ' ότι οι χιμπατζήδες.

(Γέλια)

Γιατί οι χιμπατζήδες θα έπιαναν
τα μισά σωστά αν τους έδινα

δυο μπανάνες με την Σρι Λάνκα και την
Τουρκία. Θα είχαν δίκιο τις μισές φορές.

Αλλά οι φοιτητές δεν έπιασαν τις μισές.
Το πρόβλημα για μένα δεν ήταν η άγνοια:

ήταν οι προϋπάρχουσες απόψεις.

Έκανα επίσης μια μη ήθικη μελέτη
στους καθηγητές του Ινστιτούτου Καρολίνσκα

(Γέλια)

- που απονέμει το Βραβείο Νόμπελ Ιατρικής,

και είναι ισάξιοι
με τους χιμπατζήδες εκεί.

(Γέλια)

Σ' αυτό το σημείο συνειδητοποίησα ότι
υπήρχε πραγματικά ανάγκη να επικοινωνήσω,

επειδή τα δεδομένα
για το τι συμβαίνει στον κόσμο

και η παιδική υγεία κάθε χώρας
είναι πάρα πολύ γνωστά.

Φτιάξαμε αυτό το λογισμικό που τα παρουσιάζει
ως εξής: κάθε φούσκα εδώ είναι μια χώρα.

Αυτή εδώ η χώρα είναι η Κίνα.
Αυτή είναι η Ινδία.

Το μέγεθος της φούσκας είναι ο πληθυσμός,
και σ' αυτόν τον άξονα έβαλα την γονιμότητα.

Γιατί οι φοιτητές μου, αυτό που είπαν

όταν έβλεπαν τον κόσμο, και τους ρώτησα,

«Τι πραγματικά νομίζετε για τον κόσμο;»

Αρχικά λοιπόν ανακάλυψα ότι το σύγγραμμα
ήταν, ως επί το πλέιστον, ο Τεν Τεν.

(Γέλια)

Και απάντησαν, «Ο Κόσμος
είναι ακόμη 'εμείς' κι 'εκείνοι'.

Κι εμείς είναι ο Δυτικός κόσμος
κι εκείνοι είναι ο Τρίτος κόσμος».

«Και τι εννοείτε
με το Δυτικός κόσμος;», ρώτησα.

«Είναι μακρά ζωή και μικρή οικογένεια, Τρίτος
κόσμος είναι σύντομη ζωή και μεγάλη οικογένεια.»

Λοιπόν αυτό μπορώ να παρουσιάσω εδώ.
Έβαλα τη γονιμότητα εδώ: αριθμός παιδιών ανά γυναίκα,

ένα, δύο, τρία, τέσσερα,
μέχρι περίπου οκτώ παιδιά ανά γυναίκα.

Έχουμε πολύ καλά δεδομένα από το 1962 - 1960 περίπου - για το μέγεθος των οικογενειών σε όλες τις χώρες.

Το περιθώριο λάθους είναι μικρό. Εδώ έβαλα το προσδόκιμο ζωής στη γέννηση,

από 30 χρόνια σε μερικές χώρες μέχρι περίπου 70 χρόνια.

Και το 1962, υπήρχε πραγματικά μια ομάδα χωρών εδώ,

που ήταν βιομηχανικές χώρες, και είχαν μικρές οικογένειες και μακρά ζωή.

Και αυτές ήταν οι αναπτυσσόμενες χώρες:

είχαν μεγάλες οικογένειες και είχαν σχετικά σύντομη ζωή.

Τώρα, τι έχει συμβεί από το 1962; Θέλουμε να δούμε την αλλαγή.

Έχουν δίκιο οι φοιτητές; Είναι ακόμα δύο ειδών χώρες;

Ή έχουν αυτές οι αναπτυσσόμενες χώρες μικρότερες οικογένειες και ζούν εδώ;

Ή έχουν μακρύτερες ζωές και ζούν εκεί πάνω;

Για να δούμε. Σταματήσαμε τον κόσμο τότε. Αυτά είναι όλα στατιστικές του Ο.Η.Ε.

που ήταν διαθέσιμες. Πάμε. Βλέπετε εδώ;

Είναι η Κίνα εκεί, κινείται ενάντια στην καλύτερη υγεία εκεί, βελτιώνεται εκεί.

Όλες οι πράσινες Λατινοαμερικανικές χώρες κινούνται προς μικρότερες οικογένειες.

Οι κίτρινες εδώ είναι οι Αραβικές χώρες σας,

και αποκτούν μεγαλύτερες οικογένειες, αλλα - όχι, μακρύτερη ζωή, αλλά όχι μεγαλύτερες οικογένειες.

Οι Αφρικανοί είναι οι πράσινοι εδώ κάτω. Παραμένουν ακόμα εδώ.

Αυτή είναι η Ινδία. Η Ινδονησία προχωράει αρκετα γρήγορα.

(Γέλια)

Κι εδώ τη δεκαετία του '80, έχουμε το Μπανγκλαντές ακόμα ανάμεσα στις Αφρικανικές χώρες εκεί.

Αλλά τώρα, το Μπανγκλαντές - είναι ένα θαύμα που συμβαίνει τη δεκαετία του '80:

οι ιμάμηδες αρχίζουν να προωθούν τον οικογενειακό προγραμματισμό.

Ανεβαίνουν σ' αυτή τη γωνία. Και στη δεκαετία του '90, έχουμε τη φοβερή επιδημία του HIV

που ρίχνει το προσδόκιμο ζωής των Αφρικανικών χωρών

και όλες οι υπόλοιπες ανεβαίνουν στη γωνία,

όπου έχουμε μακροβιότητα και μικρές οικογένειες, και έχουμε έναν εντελώς καινούριο κόσμο.

(Χειροκρότημα)

Ας κάνω μια άμεση σύγκριση ανάμεσα στις Ηνωμένες Πολιτείες και το Βιετνάμ.

1964: Η Αμερική είχε μικρές οικογένειες και μακρά ζωή.

Το Βιετνάμ είχε μεγάλες οικογένειες και σύντομες ζωές. Και συμβαίνει αυτό:

τα δεδομένα κατά τη διάρκεια του πολέμου δείχνουν ότι ακόμα και με όλους τους θανάτους,

υπήρχε βελτίωση του προσδόκιμου ζωής. Μέχρι το τέλος του χρόνου,

ο οικογενειακός προγραμματισμός άρχισε στο Βιετνάμ και προχώρησαν προς μικρότερες οικογένειες.

Και οι Ηνωμένες Πολιτείες εκεί πάνω οδεύουν προς μακρότερη ζωή,

διατηρώντας το μέγεθος της οικογένειας. Και στη δεκαετία του '80 τώρα,

εγκαταλείπουν τον κομμουνιστικό σχεδιασμό και πάνε προς την οικονομία της αγοράς,

κα κινείται ταχύτερα ακόμα κι από την κοινωνική ζωή. Και σήμερα, έχουμε

στο Βιετνάμ το ίδιο προσδόκιμο ζωής και το ίδιο μέγεθος οικογένειας

εδώ στο Βιετνάμ, 2003, όπως στις Η.Π.Α., 1974, από το τέλος του πολέμου.

Νομίζω όλοι μας - αν δεν κοιτάξουμε τα δεδομένα -

υποεκτιμούμε την τεράστια αλλαγή στην Ασία, η οποία ήταν

σε κοινωνική αλλαγή πριν δούμε την οικονομική αλλαγή.

Ας πάμε εδώ σε έναν άλλο τρόπο με τον οποίο μπορούμε να παρουσιάσουμε

την κατανομή του εισοδήματος στον κόσμο. Αυτή είναι η παγκόσμια κατανομή εισοδήματος των ανθρώπων.

Ένα δολάριο, 10 δολάρια ή 100 δολάρια την ημέρα.

Δεν υπάρχει πια χάσμα μεταξύ πλούσιων και φτωχών. Είναι ένας μύθος.

Υπάρχει μια μικρή καμπούρα εδώ. Αλλά υπάρχουν άνθρωποι μέχρι πέρα.

Και αν κοιτάξουμε που καταλήγει το εισόδημα - το εισόδημα -

αυτό είναι το 100% του παγκόσμιου ετήσιου εισοδήματος. Και το πλουσιότερο 20%,

παίρνουν περίπου το 74% απ' αυτό. Και το φτωχότερο 20 τοις εκατό,

παίρνουν περίπου δύο τοις εκατο. Και αυτό δειχνεί ότι η ιδέα

των αναπτυσόμενων χωρών είναι αξαιρετικά αμφίβολη. Σκεφτόμαστε για την αρωγή, σαν

αυτοί οι άνθρωποι εδώ να δίνουν βοήθεια σ' αυτούς τους ανθρώπους εδώ. Αλλά στο μέσο

έχουμε την πλειοψηφία του παγκόσμιου πληθυσμού, και αυτοί έχουν τώρα το 24% του εισοδήματος.

Το ακούσαμε με άλλους τρόπους. Και ποιοί είνα αυτοί;

Που είναι οι διάφορες χώρες; Μπορώ να σας δείξω την Αφρική.

Αυτή είναι η Αφρική. 10 τοις εκατό του παγκόσμιου πληθυσμού, οι περισσότεροι φτωχοί.

Αυτός είναι ο ΟΟΣΑ. Οι πλούσιες χώρες. Οι πλούσιοι του Ο.Η.Ε.

Και βρίσκονται εδώ σ' αυτή την πλευρά. Αρκετή επικάλυψη ανάμεσα στην Αφρική και τον ΟΟΣΑ.

Και αυτή είναι η Λατινική Αμερική. Έχει τα πάντα στη Γη,

από τους φτωχότερους μέχρι τους πλουσιότερους, στην Λατινική Αμερική.

Και επι πλέον, μπορούμε να βάλουμε την Ανατολική Ευρώπη, μπορούμε να βάλουμε την Ανατολική Ασία,

και βάζουμε την Νότια Ασία. Και πως ήταν αν πάμε πίσω στο χρόνο,

στο 1970 περίπου; Τότε υπήρχε μια μεγαλύτερη καμπούρα.

Και έχουμε τους περισσότερους που ζούσαν σε απόλυτη φτώχια να είναι Ασιάτες.

Το πρόβλημα στον κόσμο ήταν η φτώχια στην Ασία. Και αν τώρα αφήσω τον κόσμο να προχωρήσει,

θα δείτε ότι ενώ ο πληθυσμός αυξάνεται, υπάρχουν

εκατοντάδες εκατομμύρια στην Ασία που βγαίνουν από τη φτώχια και μερικοί άλλοι

που μπαίνουν στη φτώχια, και αυτό είναι το προφίλ που έχουμε σήμερα.

Και η καλύτερη πρόβλεψη από την Παγκόσμια Τράπεζα είναι ότι αυτό θα συμβεί,

και δεν θα έχουμε έναν διχασμένο κόσμο. Θα έχουμε τους περισσότερους ανθρώπους στο μέσο.

Φυσικά η κλίμακα εδώ είναι λογαριθμική,

αλλά η ιδέα μας για την οικονομία είναι επι τοις εκατό ανάπτυξη. Το βλέπουμε

σαν μια δυνατότητα ποσοστιαίας αύξησης. Αν αλλάξω αυτό, και πάρω

κατά κεφαλή ΑΕΠ αντί για οικογενειακό εισόδημα, και μετατρέψω αυτά

τα ατομικά δεδομένα σε περιφερειακά δεδομένα ακαθάριστου εγχώριου προϊόντος,

και πάρω τις περιφέρειες εδώ κάτω, το μέγεθος της φούσκας είναι ακόμα ο πληθυσμός.

Και έχεις τον ΟΟΣΑ εκεί, και την υπο-Σαχάρια Αφρική εκεί,

και αφαιρούμε τα Αραβικά κράτη εκεί,

προερχόμενα τόσο από την Αφρική όσο και από την Ασία, και τα βάζουμε ξεχωριστά,

και μπορούμε να διευρύνουμε αυτόν τον άξονα, και μπορώ να του δώσω μια νέα διάσταση εδώ,

με το να προσθέσω τις κοινωνικές αξίες εκεί, παιδική επιβίωση.

Τώρα έχω το χρήμα σ' αυτόν τον άξονα, και έχω την δυνατότητα των παιδιών να επιβιώσουν εκεί.

Σε μερικές χώρες, το 99.7% των παιδιών επιβιώνουν μέχρι την ηλικία των 5 ετών,

σε άλλες, μόνο 70. Και εδώ φαίνεται να υπάρχει ένα κενό

ανάμεσα στον ΟΟΣΑ, την Λατινική Αμερική, την Ανατολική Ευρώπη, την Ανατολική Ασία,

τις Αραβικές χώρες, την Νότια Ασία και την υπο-Σαχάρια Αφρική.

Η γραμμικότητα είναι πολύ ισχυρή ανάμεσα στην παιδική επιβίωση και το χρήμα.

Αλλά ας χωρίσω την υπο-Σαχάρια Αφρική. Η υγεία είναι εκέι και καλύτερη υγεία είναι εκεί πάνω.

Μπορώ να έρθω εδώ και να χωρίσω την υπο-Σαχάρια Αφρική στις χώρες της.

Και όταν ανοίξει, το μέγεθος της φούσκας της χώρας είναι το μέγεθος του πληθυσμού.

Η Σιέρρα Λεόνε εκεί κάτω. Ο Μαυρίκιος εκεί πάνω. Ο Μαυρίκιος ήταν η πρώτη χώρα

που απέφυγε τους εμπορικούς φραγμούς, και μπορούσαν να πουλούν τη ζάχαρή τους.

Μπορούσαν να πουλούν τα υφάσματά τους σε ίσους όρους με τους ανθρώπους στην Ευρώπη και τη Βόρεια Αμερική.

Υπάρχει τεράστια διαφορά μέσα στην Αφρική. Και η Γκάνα είναι εδώ στη μέση.

Στη Σιέρρα Λεόνε, ανθρωπιστική βοήθεια.

Εδώ στην Ουγκάντα, ανθρωπιστική βοήθεια. Εδώ, ώρα να επενδύσεις, εκεί,

μπορείς να πας διακοπές. Είναι μια φοβερή ποικιλία

μέσα στην Αφρική που σπάνια καταλαβαίνουμε - ότι είναι όλα ίσα.

Μπορώ να χωρίσω τη Νότια Ασία εδώ. Η Ινδία είναι η μεγάλη φούσκα στη μέση.

Αλλά μια τεράστια διαφορά ανάμεσα στο Αφγανιστάν και τη Σρι Λάνκα.

Μπορώ να χωρίσω τα Αραβικά κράτη. Πως είναι; Ίδιο κλίμα, ίδια κουλτούρα,

ίδια περιοχή. Τεράστια διαφορά. Ακόμη και μεταξύ γειτόνων.

Υεμένη, εμφύλιος. Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, χρήμα που χρησιμοποιήθηκε ίσα και σωστά.

Όχι όπως είναι ο μύθος. Και αυτό συμπεριλαμβάνει όλα τα παιδιά των ξένων εργαζομένων που βρίσκονται στη χώρα.

Τα δεδομένα είναι συχνά καλύτερα απ' ό,τι νομίζει κανείς. Πολλοί λένε ότι τα δεδομένα είναι κακά.

Υπάρχει εύρος αβεβαιότητας, αλλά μπορούμε να δούμε τη διαφορά εδώ:

Καμπότζη, Σιγκαπούρη. Οι διαφορές είναι πολύ μεγαλύτερες

από την ασθενικότητα των δεδομένων. Ανατολική Ευρώπη:

Σοβιετική οικονομία για μεγάλο διάστημα, αλλά αναδύονται μετά από δέκα χρόνια

πολύ, πολύ διαφορετικά. Και εκεί είναι η Λατινική Αμερική.

Σήμερα, δεν χρειάζεται να πάμε στην Κούβα για να βρούμε μια υγειή χώρα στην Λατινική Αμερική.

Η Χιλή θα έχει χαμηλότερη παιδική θνησιμότητα απο την Κούβα σε μερικά χρόνια από τώρα.

Και εδώ έχουμε χώρες του ΟΟΣΑ με υψηλό εισόδημα.

Και παίρνουμε όλο το φάσμα του κόσμου εδώ,

που είναι πάνω-κάτω έτσι. Και αν το κοιτάξουμε,

πως φαίνεται - ο κόσμος, το 1960, αρχίζει να κινείται. 1960.

Εδώ είναι ο Μάο Τσετούνγκ. Έφερε υγεία στην Κίνα. Και μετά πέθανε.

Και ύστερα ο Ντενγκ Ξιαοπένγκ ήρθε κι έφερε χρήμα στην Κίνα, και τους επανέφερε στο προσκήνιο.

Και έχουμε δει πως χώρες κινούνται προς διαφορετικές κατευθύνσεις έτσι,

κι έτσι είναι δύσκολο να βρεις

μια χώρα-παράδειγμα που να δείχνει την τάση του κόσμου.

Θα ήθελα να σας φέρω εδώ πίσω περίπου στο 1960.

Θα ήθελα να συγκρίνω την Νότια Κορέα, που είναι αυτή εδώ, με τη Βραζιλία,

που είναι αυτή. Εδώ μου έφυγε η ταμπέλα. Και θα ήθελα να συγκρίνω την Ουγκάντα,

που είναι εκεί. Και μπορώ να το τρέξω προς τα εμπρός, έτσι.

Και μπορείτε να δείτε πώς η Νότια Κορέα κάνει μια πολύ, πολύ γρήγορη πρόοδο,

ενώ η Βραζιλία είναι πολύ πιο αργή.

Και αν πάμε πάλι πίσω, εδώ, και τους βάλουμε ίχνη, έτσι,

μπορείτε να δείτε πάλι ότι η ταχύτητα ανάπτυξης

είναι πολύ, πολύ διαφορετική, και οι χώρες κινούνται πάνω-κάτω

με τον ίδιο ρυθμό όπως το χρήμα και η υγεία, αλλά φαίνεται ότι μπορείς να κινηθείς

πολύ γρηγορότερα άν είσαι αρχικά υγειής παρά αν είσαι αρχικά πλούσιος.

Και για να σας το δείξω αυτό, μπορείτε να βάλετε τη διαδρομή των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων.

Ήρθαν από δώ, μια χώρα μεταλλευμάτων. Εξαργύρωσαν όλο το πετρέλαιο,

πήραν όλα τα λεφτά, αλλά η υγεία δεν μπορεί να αγοραστεί στο σουπερμάρκετ.

Πρέπει να επενδύσεις στην υγεία. Πρέπει να στείλεις τα παιδιά στο σχολείο.

Πρέπει να εκπαιδεύσεις ιατρικό προσωπικό. Πρέπει να ενημερώσεις τον πληθυσμό.

Και ο Σεΐχης Σαγιέντ το έκανε αυτό με αρκετά καλό τρόπο.

Και παρά τις πτωτικές τιμές πετρελαίου, έφερε τη χώρα εδώ πάνω.

Κι έτσι έχουμε μια πολύ πιο κοινότυπη εμφάνιση του κόσμου,

όπου όλες οι χώρες τείνουν να χρησιμοποιούν τα χρήματά τους

καλύτερα απ' ότι στο παρελθόν. Τώρα, αυτό είναι, πάνω-κάτω,

αν κοιτάξεις τους μέσους όρους των χωρών. Είναι έτσι.

Τώρα αυτό είναι επικίνδυνο, το να χρησιμοποιείς μέσους όρους, επειδή υπάρχουν τόσο μεγάλες

διαφορές μεταξύ των χωρών. Έτσι αν πάω και κοιτάξω εδώ, μπορούμε να δούμε

ότι η Ουγκάντα σήμερα είναι εκεί που ήταν η Νότια Κορέα το 1960. Εάν χωρίσω την Ουγκάντα,

υπάρχει μεγάλη διαφορά μέσα στην Ουγκάντα. Αυτά είναι τα πέμπτα της Ουγκάντα.

Το πλουσιότερο 20 τοις εκατό της Ουγκάντα είναι εκεί.

Το φτωχότερο είναι εκεί κάτω. Αν χωρίσω τη Νότιο Αφρική, είναι έτσι.

Αν κατέβω και κοιτάξω το Νίγηρα, όπου υπήρχε ένας τόσο φοβερός λιμός,

τέλος, είναι έτσι. Το φτωχότερο 20 τοις εκατό του Νίγηρα είναι εδώ έξω,

και το πλουσιότερο 20 τοις εκατό της Νότιας Αφρικής είναι εκεί,

και όμως τείνουμε να συζητάμε για το τι λύσεις θα έπρεπε να υπάρχουν στην Αφρική.

Τα πάντα στον κόσμο υπάρχουν στην Αφρική. Και δεν μπορείς να

συζητάς για καθολική πρόσβαση σε [φάρμακα για] τον HIV για αυτό το πέμπτο εδώ πάνω

με την ίδια στρατηγική όπως εδώ κάτω. Η πρόοδος του κόσμου

πρέπει να μπει σε πολύ συγκεκριμένες συνιστώσες, και δεν είναι σωστό να την έχεις

σε τοπικό επίπεδο. Πρέπει να είμαστε πολύ πιο λεπτομερείς.

Βρίσκουμε ότι στους φοιτητές αρέσει πάρα πολύ όταν μπορούν να το χρησιμοποιήσουν αυτό.

Και ακόμα περισσότερο οι δημιουργοί πολιτικής και οι επιχειρηματικοί τομείς θα ήθελαν να δούν

πως αλλάζει ο κόσμος. Τώρα, γιατί δεν συμβαίνει αυτό;

Γιατί δεν χρησιμοποιούμε τα δεδομένα που έχουμε; Έχουμε δεδομένα στα Ηνωμένα Έθνη,

στις εθνικές στατιστικές υπηρεσίες

και στα πανεπιστήμια και άλλες μη-κυβερνητικές οργανώσεις.

Επειδή τα δεδομένα είναι κρυμμένα κάτω στις βάσεις δεδομένων.

Και το κοινό είναι εκεί, και το Διαδίκτυο είναι εκεί, αλλά δεν το έχουμε χρησμοποιήσει αποτελεσματικά.½

Όλες αυτές οι πληροφορίες που είδαμε να αλλάζουν στον κόσμο

δεν συμπεριλαμβάνουν κρατικά-χρηματοδοτούμενες στατιστικές. Υπάρχουν κάποιες ιστοσελίδες

όπως αυτή, ξέρετε, αλλά παίρνουν κάποια από την τροφή τους από τις βάσεις δεδομένων,

αλλά οι άνθρωποι χρεώνουν γι' αυτές, χαζά passwords και βαρετές στατιστικές.

(Γέλια) (Χειροκρότημα)

Κι αυτό δεν θα δουλέψει. Άρα τι χρειάζεται; Έχουμε τις βάσεις δεδομένων.

Αυτό που χρειάζεσαι δεν είναι οι καινούριες βάσεις δεδομένων. Έχουμε θαυμάσια σχεδιαστικά εργαλεία,

και όλο και περισσότερο προστίθενται εδώ. Έτσι ξεκινήσαμε

μια μη-κερδοσκοπική προσπάθεια που ονομάσαμε -- συνδέοντας δεδομένα με σχεδιαστική --

το ονομάσαμε Gapminder (Κενοπροσεκτικός), από το μετρό του Λονδίνου, όπου σε προειδοποιούν,

"mind the gap" ("προσοχή στο κενό"). Έτσι σκεφτήκαμε ότι Gapminder ήταν ταιριαστό.

Και αρχίσαμε να γράφουμε λογισμικό που θα μπορούσε να συνδέσει τα δεδομένα μ' αυτόν τον τρόπο.

Και δεν ήταν και τόσο δύσκολο. Χρειάστηκε μερικά ανθρωπο-έτη, και τους έχουμε δώσει κίνηση.

Μπορείς να πάρεις το σετ δεδομένων και να το βάλεις εκεί.

Απελευθερώνουμε δεδομένα του Ο.Η.Ε., μερικά με λίγη οργάνωση από τον Ο.Η.Ε.

Μερικές χώρες δέχονται ότι οι βάσεις δεδομένων τους μπορούν να βγούν έξω στον κόσμο,

αλλά αυτό που πραγματικά χρειαζόμαστε, βέβαια, είναι μια λειτουργία αναζήτησης.

Μια λειτουργία αναζήτησης όπου μπορούμε να αντιγράψουμε τα δεδομένα σε μια αναζητήσιμη μορφή

και να τα παρουσιάσουμε στον κόσμο. Και τι ακούμε όταν βγαίνουμε στον γύρο;

Έχω κάνει ανθρωπολογία στις βασικές στατιστικές μονάδες. Όλοι λένε,

«Είναι αδύνατον. Αυτό δεν μπορεί να γίνει.
Οι πληροφορίες μας είναι τόσο ιδιοσυγκρατικές

σε λεπτομέρεια, που δεν μπορούν
να ψαχθούν όπως μπορούν να ψαχθούν άλλες.

Δεν μπορούμε να δώσουμε τα δεδομένα ελεύθερα στους φοιτητές, στους πρωτοπόρους επιχειρηματίες του κόσμου.»

Αλλά αυτό θα θέλαμε να δούμε, έτσι δεν είναι;

Τα κρατικά-χρημοτοδοτούμενα δεδομένα είναι εδώ κάτω.

Και θα θέλαμε να φυτρώνουν λουλούδια στο Δίκτυο.

Και ένα από τα σημεία-κλειδιά είναι να τα κάνουμε αναζητήσημα, και μετά ο κόσμος μπορεί να χρησιμοποιήσει

τα διαφορετικά σχεδιαστικά εργαλεία για να τους δώσει κίνηση εκεί.

Και σας έχω πολύ καλά νέα. Έχω καλά νέα ότι ο νυν,

καινούριος επικεφαλής των Στατιστικών του Ο.Η.Ε., δεν λέει ότι είναι αδύνατον.

Λέει μόνο, "Εμείς δεν μπορούμε να το κάνουμε."

(Γέλια)

Και αυτός είναι ένας πολύ έξυπνος τύπος, ε;

(Γέλια)

Έτσι μπορούμε να δούμε πολλά να συμβαίνουν στα δεδομένα τα προσεχή χρόνια.

Θα μπορούμε να κοιτάξουμε την κατανομή εισοδήματος με εντελώς καινούριους τρόπους.

Αυτή είναι η κατανομή εισοδήματος της Κίνας, 1970.

Η κατανομή εισοδήματος των Ηνωμένων Πολιτειών, 1970.

Σχεδόν καθόλου αλληλεπικάλυψη. Σχεδόν καθόλου αλληλεπικάλυψη. Και τι έχει συμβεί;

Έχει συμβεί το εξής: η Κίνα αναπτύσεται, δεν είναι τόσο ίση πλέον,

και εμφανίζεται εδώ, κοιτάζοντας τις Ηνωμένες Πολιτείες από πάνω.

Σχεδόν σαν φάντασμα, δεν είναι, ε;

(Γέλια)

Είναι πολύ τρομακτικό. Αλλά είναι πολύ σημαντικό να έχεις όλη αυτή την πληροφορία.

Χρειαζόμαστε πραγματικά να το δούμε. Και αντί να κοιτάμε αυτό,

θα ήθελα να ολοκληρώσω δείχνοντας τους χρήστες του Διαδικτύου ανά 1000.

Σε αυτό το λογισμικό, έχουμε πρόσβαση σε περίπου 500 μεταβλητές από όλες τις χώρες πολύ εύκολα.

Παίρνει λίγο χρόνο να αλλάξεις γι' αυτό,

αλλά στους άξονες, μπορείς πολύ εύκολα να έχεις όποια μεταβλητή θα ήθελες.

Και το πράγμα θα ήταν να έχεις τις βάσεις δεδομένων δωρεάν,

να τις έχεις αναζητήσιμες, και με ένα δεύτερο κλικ, να τις έχεις

στη γραφική μορφή, όπου μπορείς να τις καταλάβεις αμέσως.

Τώρα, στους στατιστικούς δεν αρέσει, γιατί λένε ότι αυτό

δεν θα δείχνει την πραγματικότητα. Πρέπει να έχουμε στατιστικές, αναλυτικές μεθόδους.

Αλλά αυτό γεννά υποθέσεις.

Τελειώνω τώρα με τον κόσμο.
Εκεί, το Διαδίκτυο έρχεται.

Ο αριθμός Διαδικτυακών χρηστών ανεβαίνει έτσι. Αυτό είναι το κατά κεφαλή ΑΕΠ.

Και έιναι η είσοδος μιας καινούριας τεχνολογίας, αλλά μετά καταπληκτικά, πόσο καλά

ταιριάζει στην οικονομία των χωρών.
Γι' αυτό ο υπολογιστής των 100 δολαρίων

θα είναι τόσο σημαντικός.
Αλλά είναι μια ωραία τάση.

Είναι σαν ο κόσμος να γίνεται επίπεδος,
δεν είναι; Αυτές οι χώρες

ανεβαίνουν περισσότερο από ότι η οικονομία και θα είναι πολύ ενδιαφέρον

να το ακολουθήσουμε αυτό με τα χρόνια, όπως θα ήθελα να μπορείτε να κάνετε

με όλα τα δημοσίως-χρηματοδοτούμενα δεδομένα. Σας ευχαριστώ πολύ.

(Χειροκρότημα)