دیوید بولانسکی یک سلول را پویا نمایی می کند

دیوید بولانسکی که یک تصویرساز علم پزشکی است، انیمیشن سه دقیقه ای خیره کننده ای از زندگی پر جنب و جوش داخل یک سلول را نمایش می دهد.

من یک تصویرساز پزشکی هستم.

و می خواهم متفاوت تر به این قضیه بپردازم.

تا الان که بزرگ شدم، همیشه تماشا کردم،

جلوه های حقیقت و زیبایی را در هنر تماشا کردم.

حقیقت و زیبایی را درعلوم مختلف دیدم.

و همچنان که این دو به نوبه خود چیزهای شگفت آوری هستند

هر دو چیز های شگفت آوری هم به وجود می آورند

حقیقت و زیبایی به عنوان ایده آل هایی که می توانند از منظر علم و

ریاضیات مورد توجه قرار بگیرند شبیه به یک دوقلو ی به هم چسبیده هستند که

که دانشمندها دوست دارند با آن ازدواج کنند.

(خنده)

اینها جلوه هایی از حقیقت هستند به عنوان چیزهای ترس آور،

یعنی، آنها چیز هایی هستند که شما میتوانید بپرستید،

آنها ایده آل هایی هستند که قدرتمندند، غیر قابل کاهش اند،

منحصر به فردند، آنها بالاخره

به کار می آیند. البته در نهایت.

و اکنون شما در حال دیدن بعضی از این تصاویر هستید،

ولی خب من نمی خوام الان برگردم و بهشون نگاه کنم.

حقیقت و زیبایی چیز هایی هستند که گاهی اوقات

از نظر کسانی که در علوم مختلف نیستند کمی مات به نظر می آیند.

چیزهایی هستند که می توانند به شیوه ای زیبایی را توضیح بدهند

اما فقط زمانی ملموس هستند که شما زبان یا

گرامر شخصی که در حال

توضیح یک موضوعی که در آن زیبایی یا حقیقت وجود دارد را بفهمید.

اگر به ریاضیات می نگرید، E=mc^2

اگر به ثابت جهانی می نگرید،

جایی که ایده آل های آفرینش وجود دارند، جایی که شما می بینید که حیات

از بین اعداد جهان را توصیف می کند --

چیزهایی هستند که توضیح دادن آنها بسیار دشوار است.

و کاری که من می خواستم انجام بدهم

نظر به این که من به عنوان یک تصویر ساز پزشکی تعلیم دیده ام --

و با توجه به اینکه پویا نمایی را از پدرم آموختم،

که یک مجسمه ساز و یک مربی بصری بود --

این بود که می خواستم یک راهی پیدا کنم و به مردم کمک کنم تا

حقیقت و زیبایی را در علوم بیولوژیکی

با استفاده از پویانمایی، تصاویر و گفتن داستان هایی بفهمند.

پس چیزهایی که لزوما برای مردم آشکار و بدیهی نیستند را

می توان پیش رو آورد و درباره آنها فکر کرد و آنها را فهمید.

امروزه دانشجویان در یک محیطی غوطه ور شده اند که

که چیزهایی که یاد می گیرند موضوعاتی هستند که حقیقت و زیبایی را

در درون خود جای داده اند، اما به شیوه ای تدریس می شوند که دسته بندی

شده هستند و به نقطه ای تنزل کرده اند که حقیقت و زیبایی همیشه

در آنها آشکار و بدیهی نیست.

تقریبا شبیه همان دستورالعمل سوپ مرغ هست که

شما آنقدر آن را می پزید تا طعم آن از بین می رود.

ما نمی خواهیم چنین بلایی سر دانشجوها بیاریم.

در واقع ما این فرصت را پیدا کردیم تا تعلیم را باز کنیم و تغییر بدهیم.

من یک تماس تلفنی از طرف رابرت لو از هاروارد

در دپارتمان بیولوژی مولکولی و سلولی داشتم.

حدودا چند سال پیش. او از من خواست که اگر من و تیم من

دوست داشته باشه و مایل باشه به واقع می تواند

نوع تعلیمات پزشکی را در هاروارد عوض کند.

در نتیجه ما پروژه ای را آغاز کردیم که سلول را در می نوردید،

و میتوانست حقیقت و زیبایی ذاتی آن را در یک

مولکول و یا سلول بیولوژیکی به نمایش در بیاورد.

و دانشجوها می توانستند تصویر بزرگتری داشته باشند و

واقعیات را بر پایه آن بفهمند.

آنها می توانستند یک تصویر ذهنی از یک سلول به عنوان

یک شهر بزرگ، شلوغ و عظیم الجثه ای را داشته باشند که

با ماشین های کوچکی اشغال شده است.

و به واقع این ماشین های کوچک در راس حیات وجود دارند.

این ماشین های کوچک،

که مایه غبطه متخصصان نانو تکنولوژی در سراسر دنیا هستند،

دستگاه هایی خودمختار، قوی و دقیق هستند که

که از رشته های آمینو اسید ساخته شده اند.

و این ماشینهای کوچک توان چگونه حرکت کردن را به یک سلول می دهند،

آنها به سلول توان تکثیر را می دهند، به قلب ما قدرت می دهند،

آنها به ذهن ما نیرو می بخشند.

و کاری که ما می خواستیم انجام بدهیم این بود که یک راهی پیدا کنیم

تا این قضیه را به انیمیشن تبدیل کنیم

که به عنوان قسمت اصلی BioVisions در دانشگاه هاروارد قرار می گرفت.

که در واقع وب سایتی هست که هاروارد

آن را برای دانشجو های بیولوژی مولکولی و سلولی خودش راه انداخته

که وظیفهاش این است که علاوه بر تمام اطلاعات متنی،

و علاوه بر تمام چیزهای مریوطه،

همه چیز را به صورت بصری کنار هم قرار بدهد تا دانشجوها

یک دید باطنی از اینکه یک سلول واقعا

در حقیقت و زیباییاش چه چیزی است. و بتوانند با

این دید یاد بگیرند و تصوراتشان بارقه پیدا کند

تا نفسهایشان تلاءلو پیدا کند

و تا بتوانند این گونه جلو بروند

و این تصورات را در مغز خود بپرورانند و کشفیات جدید انجام بدهند

و این توانایی را پیدا کنند که بفهمند واقعا حیات چطور عمل می کند.

پس ما با نگاه کردن به چگونگی قرار گرفتن این مولکولها در کنار هم شروع کردیم.

ما با این زمینه کار را ادامه دادیم، با یاخته های بیگانه خوار

که از یک مویرگ جاری می شوند

و با سطح دیواره های مویرگ تماس پیدا می کنند

و از سلول های دیواره مویرگ

اطلاعات می گیرند، این اطلاعات را اینگونه دریافت می کنند

که در جایی یک التهاب وجود دارد،

جایی که آنها نمی بینند و حس نمی کنند.

ولی آنها اطلاعاتی می گیرند که باعث توقفشان می شود،

و باعث می شود تا با درون خود ارتباط گیرند و تمام آن

چیزهای مختلفی که باعث تغییر شکل خودشان می گردد را بسازند

و تلاش می کنند از مویرگ خارج شوند و راهی پیدا کنند تا متوجه اوضاع شوند.

خب ما برای این ماشین های مولکولی -- باید با محققین

هاروارد و بانک اطلاعاتی مدل هایی که

از مدل های دقیق اتمی از مولکول ها تهیه شده بودند

کار می کردیم و می فهمیدیم که چطور حرکت می کنند و چه کاری را انجام می دهند.

و یک راهی پیدا می کردیم که چطور این کار را به گونه ای انجام بدهیم که

واقعی باشد و آنچه که در حال اتفاق افتادن است را نشان بدهد

ولی نه آنقدر واقعی که انبوه به هم فشرده داخل یک سلول

چشم انداز ما را از بین ببرد.

و چیزی که قرار است به شما نشون بدهم یک نسخه

۳ دقیقه ای ماهنامه ریدرز دایجست از اولین نسخه فیلم

است که ما تولید کردیم. این یک پروژه در حال انجام است

که قرار است ۴ تا ۵ سال دیگر هم روی آن کار بشود.

و من می خواستم که شما آن را ببینید

مسیر هایی که یک سلول تولید می کند را ببینید --

این ماشین های کوچک راه رونده که به آنها kinesins می گویند --

این بارهای حجیم را با خود حمل می کنند

و از لحاظ ابعاد یک مورچه را به مبارزه می طلبند.

لطفا فیلم را اجرا کنید.

اما این ماشین ها که به داخل یک سلول نیرو می بخشند

بسیار حیرت آورند، و به واقع پایه های حیات را تشکیل می دهند.

با توجه به اینکه این ماشین ها با یکدیگر در ارتباط اند

و با یکدیگر اطلاعات رد و بدل می کنند؛

باعث اتفاق های گوناگونی در درون سلول می گردند.

و در واقع سلول قسمت هایی را که به آنها نیاز دارد

درجا از اطلاعاتی که هسته

از طریق مولکول هایی که ژن را می خوانند می گیرد، می سازند.

هیچ حیاتی، از کوچکترین حیات تا حیاتی که در همه کسانی که اینجا حضور دارند

بدون این ماشین های کوچک امکان پذیر نبود.

حقیقتا، امکام پذیر نبود، چون غیاب این ماشین های کوچک

باعث شده حضور شما توی سالن یه کم کمرنگ بشه!

(خنده)

♫ موسیقی ♫

این شخص مسئولیت حمل و نقل سلول را بر عهده دارد:

این کوچولو اسمش کینسین

او در حال کشیدن یک گونی پر از پروتئین های تازه تولید شده است

تا به هر جایی که سلول به آن نیاز دارد برساند --

که می تواند هسته سلول باشد، می تواند یکی از ارگان های داخل سلول باشد

یا حتی می تواند مربوط به ساختن یا تعمیر کردن چیزی باشد.

و هر کدام از ما چیزی در حدود ۱۰۰ هزار تا از این ها

در بدنمان داریم که همین الان مشغول کاری هستند

در داخل ۱۰۰ تریلیون سلولی که داریم.

پس اصلا مهم نیست که شما چقدر احساس تنبلی می کنید،

چون این طور نیست که شما اصلا هیچ کاری را انجام ندهید.

(خنده)

پس کاری که من می خواهم شما وقتی به خانه رفتید انجام بدهید

این است که کمی فکر کنید، به این فکر کنید که سلول های شما چقدر قوی هستند

به چیز هایی فکر کنید که

می توانیم از مکانیک سلولی یاد بگیریم.

زمانی که فهمیدیم چه اتفاقاتی در حال رخ دادن است --

باور کنید تازه ۱ درصد از آن چیزی که در حال اتفاق است را فهمیدیم

زمانی که همه آن چیزی که در حال اتفاق است، فهمیدیم،

آن وقت است که میتوانیم تسلط پیدا کنیم روی

آن کار هایی که می توانیم با سلامتی مان انجام دهیم،

آن کار هایی که با نسل های آینده مان انجام دهیم،

و اینکه قرار است چقدر عمر کنیم.

و امیدوارم بتوانیم از این فرصت استفاده کنیم تا

حقایق و زیبایی های بیشتری را کشف کنیم.

♫ موسیقی ♫

چیزی که حیرت آور است این است که این سلول ها، این ماشین های کوچک،

دقیقا می دانند که سلول چه چیزی می خواهد و همان ها را انجام می دهند.

آنها با یکدیگر کار می کنند؛ آنها سلول را به آن سمتی پیش می برند که به آن نیاز دارد.

و کار کردن آنها با یکدیگر به بدن ما کمک می کند --

موجودات عظیم الجثه ای که هیچ وقت این کارایی شایسته را نمی بینند.

از بقیه برنامه لذت ببرید. خیلی ممنون.

(تشویق)