มนุษย์ล่องหน
-
0:02 - 0:06หลิว โบลิน: ผมทำตัวเองให้เป็นมนุษย์ล่องหน
-
0:06 - 0:09ผมตั้งคำถาม ถึงความสัมพันธ์และการล้มล้างกันเอง
-
0:09 - 0:13ระหว่างความเจริญ และ พัฒนาการของสิ่งนั้นๆ
-
0:13 - 0:15ล่าม: ผมทำตัวเองให้เป็นมนุษย์ล่องหน
-
0:15 - 0:19พยามค้นหาและตั้งคำถามกับความขัดแย้ง
และบ่อยครั้งจะพบว่ามันสัมพันธ์และหักล้างกันเอง -
0:19 - 0:25ระหว่างอารยธรรม และ พัฒนาการของมัน
-
0:25 - 0:30หลิว: นี่เป็นงานชิ้นแรกของผม
เกิดขึ้นในเดือนพฤศจิกายน 2005 -
0:30 - 0:33ที่นี่เป็นค่ายศิลปะนานาชาติปักกิ่ง ที่ทำงานของผมเอง
-
0:33 - 0:36ก่อนที่รัฐบาลกลางจะบังคับให้ทำลายทิ้ง
ผมได้ใช้งานชิ้นนี้เป็นสื่อในการประท้วงของผม -
0:36 - 0:39อีกทั้งต้องการใช้มัน ทำให้คนส่วนใหญ่
-
0:42 - 0:44หันมาสนใจสภาพความเป็นอยู่ และ เสรีภาพ
ในการสร้างสรรค์งานศิลปะของเหล่าศิลปิน -
0:44 - 0:47ตั้งแต่นั้น ภาพชุดต่อเนื่องก็ได้เริ่มต้นขึ้น
-
0:47 - 0:51มันมีจิตวิญญาณของการประท้วง
-
0:51 - 0:53สะท้อนมาว่าไม่ยอมอ่อนข้อให้
-
0:53 - 0:58พอแต่งหน้า ผมก็จะยืมวิธีของมือปืนซุ่มยิงมาใช้
-
0:58 - 1:00พอทำแบบนี้แล้วเราจะพรางตัวเองได้ดีขึ้น
-
1:00 - 1:04และคอยสังเกตการณ์ศัตรู เหมือนอย่างที่เขาทำได้
(เสียงหัวเราะ) -
1:04 - 1:09พอภาพชุดการประท้วงเสร็จสิ้น
-
1:09 - 1:13ผมก็เริ่มถามตัวเองว่า ทำไมชะตากรรมของผมถึงเป็นแบบนี้
-
1:13 - 1:15และผมก็พบว่าไม่ได้มีแค่ผมคนเดียว
-
1:15 - 1:19คนจีนทั้งหลายต่างก็รู้สึกงุนงงเหมือนผม
-
1:19 - 1:22คุณลองดูผลงานเหล่านี้สิ
-
1:22 - 1:28ป้ายพูดถึง การวางแผนครอบครัว การเลือกตั้งตามกฎหมาย
-
1:28 - 1:33กระทั่งโฆษณาชวนเชื่อเรื่องสถาบันของสภาประชาชน
-
1:33 - 1:35ผลงานชิ้นนี้มีชื่อว่า "ลงทะเล" (ลงจากตำแหน่ง)
-
1:35 - 1:38"ลงทะเล" คือศัพท์ที่ใช้ในบริบทว่า ให้ออกจากงาน
-
1:38 - 1:46หมายถึงคนที่โดนออกจากงานในช่วงการเปลี่ยนแปลง
ของจีน จากเศรษฐกิจที่มีแบบแผน
มาเป็นเศรษฐกิจที่ขึ้นกับตลาด -
1:46 - 1:48ระหว่าง ปี 1998 ถึง 2000
-
1:48 - 1:51ภายในสองปีนั้น มีคนจำนวนถึง
-
1:51 - 1:5421.37 ล้านคนที่ตกงานในจีน
-
1:54 - 1:576 คน ในภาพถ่ายนี้
-
1:57 - 1:59ก็คือ คนงานที่ลงทะเล
-
1:59 - 2:03ผมซ่อนพวกเขาไว้ในช็อปทำงานที่รกร้าง
ซึ่งเคยเป็นที่ทำงาน และที่พักพิงของพวกเขามาตลอดชีวิต -
2:03 - 2:06บนผนังด้านหลังเขียนคำขวัญของการปฏิวัติวัฒนธรรมว่า:
-
2:06 - 2:10"พรรคคอมมิวนิสต์จีน
คือ แรงขับเคลื่อนหลักที่นำเรามุ่งไปข้างหน้า" -
2:10 - 2:11ผมใช้เวลาครึ่งเดือน
-
2:11 - 2:14เสาะหาคน 6 คนมาร่วมทำงานชิ้นนี้กับผม
-
2:14 - 2:19เราเห็นแค่ว่ามีคน 6 คนในภาพ
แต่ความจริง คือมีคนที่ถูกซ่อนไว้อีก -
2:19 - 2:24เป็นกลุ่มคนที่ถูกให้ออกจากงานจริงๆ
แต่ถูกทำให้มองไม่เห็น -
2:24 - 2:26งานชิ้นนี้ ชื่อว่า "ช่วงถ่ายทอดสด"
-
2:26 - 2:27ฤดูใบไม้ผลิปีนี้
-
2:27 - 2:30ผมสบโอกาสดีขณะไปจัดแสดงนิทรรศการของตัวเองที่ปารีส
-
2:30 - 2:35ได้ไปถ่ายทำงานชิ้นหนึ่งในรายการข่าวถ่ายทอดสด
ที่สถานีโทรทัศน์ช่อง 3 ของฝรั่งเศส -
2:35 - 2:38ผมได้เลือกภาพข่าวที่เกิดขึ้นในวันนั้นมา
-
2:38 - 2:40ภาพหนึ่งเป็นภาพสงครามในตะวันออกกลาง
-
2:40 - 2:44อีกภาพเป็นการชุมนุมเดินขบวนของประชาชนในฝรั่งเศส
-
2:44 - 2:49ผมพบว่า ไม่ว่าจะเป็นวัฒนธรรมใด
ต่างก็มีความขัดแย้งที่แก้ไขให้ดีขึ้นไม่ได้ -
2:49 - 2:52งานชิ้นนี้เป็นความร่วมมือ
ระหว่างผมกับศิลปินชาวฝรั่งเศสนาม เจอาร์ (JR) -
2:52 - 2:57ล่าม: งานชิ้นนี้เป็นความร่วมมือระหว่างผม
กับศิลปินชาวฝรั่งเศสนามเจอาร์ -
2:57 - 3:01(เสียงปรบมือ)
-
3:01 - 3:04หลิว: ผมพยายามจะทำให้ JR หายเข้าไปในดวงตาของผม
-
3:04 - 3:08แต่ปกติผลงานของ เจอาร์ แต่ละชิ้น
เขาใช้นาย-นางแบบที่มีดวงตากลมโตมาก -
3:08 - 3:12ผมเลยใช้นิ้วของผม ถ่างตาให้โตขึ้น
-
3:12 - 3:13แต่เสียดาย เจอารย์ยังว่า ตาผมเล็กเกินไป
-
3:13 - 3:17ล่าม: ผมพยายามจะหายเข้าไปในดวงตาของ เจอาร์
-
3:17 - 3:20แต่ปัญหาอยู่ที่ เจอาร์ ใช้เฉพาะนาย-นางแบบ
ที่มีดวงตากลมโตเท่านั้น -
3:20 - 3:23ผมเลยพยายามเบิกตาให้โตขึ้นอีก โดยทำท่าแบบนี้
-
3:23 - 3:28แต่ไม่สำเร็จ เจอาร์ ยังคงคิดว่าตาของผมโตไม่พอ
-
3:28 - 3:31หลิว: ชิ้นนี้เกี่ยวกับความทรงจำต่อเหตุการณ์ 9/11
-
3:35 - 3:41เครื่องบินบรรทุกอากาศยาน ถูกจอดอยู่ข้างๆแม่น้ำฮัดสัน
-
3:41 - 3:45ภาพกราฟฟิติของ เคนนี่ ขาร์ฟ
-
3:45 - 3:49(เสียงหัวเราะ)
-
3:49 - 3:53นี่คือ เมืองเวนิสในอิตาลี
-
3:53 - 3:55เพราะอุณหภูมิโลกเพิ่มสูงขึ้น
-
3:55 - 4:04ระดับน้ำทะเลสูงขึ้นเรื่อยๆ จึงมีคนพูดว่า
เมืองเวนิสจะหายไปในอีกไม่กี่สิบปีข้างหน้า -
4:04 - 4:07ที่นี่ คึอ เมืองโบราณแห่งปอมเปอี
-
4:07 - 4:18ล่าม: ที่นี่ คึอ เมืองโบราณแห่งปอมเปอี
-
4:18 - 4:19หลิว: ที่นี่คือ แกลเลอรี่ บอกีส
-
4:19 - 4:23ในกรุงโรม
-
4:23 - 4:27ทุกครั้งที่ผมเริ่มจับงานชิ้นใหม่
ผมเน้นมากเรื่องการแสดงออกทางความคิด -
4:27 - 4:30เช่น ผมจะทำตัวให้ล่องหนได้ไปทำไม
-
4:30 - 4:37การที่ผมล่องหนอยู่ตรงนี้ จะมีผลให้ผู้คนขบคิดอะไรได้บ้าง
-
4:52 - 4:54งานชิ้นนี้ ชื่อ "บะหมี่สำเร็จรูป"
-
4:54 - 4:58ล่าม: งานชิ้นนี้ ชื่อ "บะหมี่สำเร็จรูป" (เสียงหัวเราะ)
-
4:58 - 5:03หลิว: ตั้งแต่สิงหาคม 2012 เป็นต้นมา
-
5:03 - 5:07สารฟอสฟอร์ (phosphors) ที่เป็นอันตรายถูกพบ
ในบะหมี่สำเร็จรูปชนิดถ้วย -
5:07 - 5:10ทุกยี่ห้อดังที่มีวางขายในซูเปอร์มาร์เก็ตของจีน
-
5:10 - 5:12สารฟอสฟอร์เหล่านี้ก่อมะเร็งได้
-
5:12 - 5:14เพื่อให้ผมสร้างงานนี้ได้
-
5:14 - 5:16ผมซื้อบะหมี่สำเร็จรูปชนิดถ้วยจำนวนมาก
-
5:16 - 5:19มากองไว้ที่สตูดิโอ ทำให้เหมือนเป็นซุปเปอร์มาร์เก็ต
-
5:19 - 5:22งานของผม คือ ไปยึนตรงนั้น นิ่งๆไม่ขยับ
-
5:22 - 5:26วางตำแหน่งกล้องให้ดี และประสานกับผู้ช่วยของผม
-
5:26 - 5:30และวาดสีและรูปร่างของสิ่งที่อยู่เบื้องหลังร่างของผม
-
5:30 - 5:34บนด้านหน้าของตัวผม ภาพแบคกราวน์ที่วาดได้ง่ายๆ
-
5:34 - 5:36ผมจะใช้เวลายืนประมาณ 3-4 ชั่วโมง
-
5:36 - 5:39หากงานชิ้นนั้นมีแบคกราวน์ที่ซับซ้อนขึ้น
-
5:39 - 5:43ผมต้องใช้เวลา 3-4 วันเตรียมการ
-
5:43 - 5:47ชุดนี้เป็นชุดที่ผมใส่ตอนถ่ายทำงาน ซุปเปอร์มาร์เก็ต
-
5:47 - 5:49ไม่มีการใช้โฟโต้ชอปตกแต่งภาพ
-
5:49 - 5:54ล่าม: ชุดนี้เป้นชุดที่ผมใส่ตอนถ่ายทำงาน ซุปเปอร์มาร์เก็ต
-
5:54 - 6:00ไม่มีการใช้โฟโต้ชอปตกแต่งภาพทั้งสิ้น (เลียงหัวเราะ)
-
6:00 - 6:13หลิว: ผลงานเหล่านี้คือความทรงจำทางวัฒนธรรมของจีน
-
6:13 - 6:14ส่วนชื้นนี้
-
6:14 - 6:17เกี่ยวกับความปลอดภัยของอาหารในจีน
-
6:17 - 6:23อาหารที่ไม่ปลอดภัยจะเป็นอันตรายต่อร่างกายคนเราได้
-
6:23 - 6:27และวารสารหลากหลายประเภท ทำให้จิตใจผู้คนสับสน
(เสียงหัวเราะ) -
6:27 - 6:30งานชิ้นถัดๆไป ผมได้หายตัว
เข้าไปอยู่ในวารสารต่างประเทศหลากภาษา -
6:30 - 6:34ในประเทศต่างๆ และในเวลาที่แตกต่างกัน
-
6:34 - 6:39ผมเห็นว่าทัศนคติของศิลปินต่องานศิลปะ
เป็นเรื่องที่สำคัญที่สุด -
6:39 - 6:43หากการสร้างงานศิลปะคือการทำให้ผู้คนประทับใจ
-
6:43 - 6:47นั่นต้องไม่ใช่แค่การมีเทคนิคดี แต่ต้องเกิดจากการครุ่นคิด
บวกกับ -
6:47 - 6:51การต่อสู้ดิ้นรนหลายๆ ครั้งในชีวิตของตัวศิลปินเอง
จึงจะกลายเป็นผลงานศิลปะได้ -
6:51 - 6:57ไม่ว่าจะออกมาในรูปแบบใดก็ตาม
-
6:57 - 7:19(เสียงเพลง)
-
7:19 - 7:20สิ่งที่ผมอยากจะพูด มีเท่านี้ครับ
-
7:20 - 7:24ขอบคุณ (เสียงปรบมือ)
- Title:
- มนุษย์ล่องหน
- Speaker:
- หลิว ปัวหลิน (Liu Bolin)
- Description:
-
more » « less
คนปกติจะหายไปเฉยๆได้หรือ นี่เป็นคำถามที่งานอันน่าทึ่งของ นาย หลิว ปัวหลิน เหมือนจะถามไว้ ศิลปินผู้นี้พำนักในปักกิ่ง เขาถูกขนานนาม ว่าเป็น "มนุษย์ล่องหน“ เพราะผลงานศิลปะเกือบทุกชิ้นของเขา ไม่ว่าจะมองจากด้านหน้าหรือกลางภาพ จะไม่มีใครมองเห็นเขาเลย. ปัวหลิน มุ่งเรียกร้องความสนใจในประเด็นต่างๆทางสังคม และ การเมือง โดยการละลายหายไปในแบคกราวน์
- Video Language:
- Chinese, Simplified
- Team:
closed TED
- Project:
- TEDTalks
- Duration:
- 07:46
|
Kelwalin Dhanasarnsombut approved Thai subtitles for Liu Bolin: The Invisible Man | |
|
|
Kelwalin Dhanasarnsombut commented on Thai subtitles for Liu Bolin: The Invisible Man | |
|
|
Kelwalin Dhanasarnsombut edited Thai subtitles for Liu Bolin: The Invisible Man | |
|
|
Kelwalin Dhanasarnsombut edited Thai subtitles for Liu Bolin: The Invisible Man | |
|
Duangpenh Wattanaphradorn commented on Thai subtitles for Liu Bolin: The Invisible Man | |
|
Nadine Tewaditep commented on Thai subtitles for Liu Bolin: The Invisible Man | |
|
|
Nadine Tewaditep edited Thai subtitles for Liu Bolin: The Invisible Man | |
|
|
Nadine Tewaditep edited Thai subtitles for Liu Bolin: The Invisible Man |
Nadine Tewaditep
รูปแบบการประท้วงอย่างเงียบสงัด ศิลปินชาวจีนผู้นี้ทำตนเองให้หายไปในภาพต่างๆ เพื่อตั้งคำถามต่อสังคมโลก งานศิลปะไม่ได้เข้าใจยากอย่างที่คิดค่ะ (ยิ่งมีเจ้าของผลงานมาอธิบายให้ฟังเองด้วย)
Duangpenh Wattanaphradorn
จริงที่สุดค่ะ ขอบคุณที่เข้ามาช่วยรีวิวนะค่ะ
ไม่ได้เข้า amara นานหลายเดือน คลิปนี้จึงยังค้างอยู่ อยากให้แปลเสร็จไวๆ จะได้แบ่งความเช้าใจนี้ให้เพื่อนคนอื่นได้รับรู้ร่วมกัน
Kelwalin Dhanasarnsombut
Thank you both for the contribution. I have changed some words for the meaning and only made some line break for the flow.
I think this is worth to go; But if you have any suggestion or want to further amend it, please do not hesitate to let me know.
Thanks again ka :) - Note