ประวัติศาสตร์ Internet | Point of View x dtac

รู้กันมั้ยคะว่าเน็ตที่ทุกคนใช้ดูคลิปนี้อยู่เกิดจากสงคราม

ว่าแต่อินเทอร์เน็ตไปเกี่ยวอะไรกับสงคราม

ใครเป็นคนคิดค้น

แล้วจากเทคโนโลยีทางการทหารเนี่ย

อยู่ดี ๆ กลายมาเป็นสิ่งที่ทำให้เราส่งข้อความมุ้งมิ้งหาแฟน

แชตเมาท์ดารา หรือว่าเอามาดูคลิปนี้ได้ยังไง

สวัสดีค่ะ วิวจาก channel Point of View ค่ะ

ช่วงนี้วิวทำทำเรื่องเกี่ยวกับสงครามเรื่องอะไรค่อนข้างเยอะใช่มั้ยคะ

ทุกครั้งเนี่ยจะมีคนมาคอมเมนต์ว่า สงครามไม่มีอะไรดีเลย มีแต่ความขัดแย้ง

แต่จริง ๆ แล้วนะคะ สงครามทำให้เกิดเทคโนโลยีต่าง ๆ มากมาย

ซึ่งต่อมาจะพัฒนามาใช้ในครัวเรือนและอินเทอร์เน็ตก็เป็นหนึ่งในนั้น

อยากรู้กันแล้วใช่มั้ยคะ

อย่าลืมกดติดตาม Point of View ให้ครบทุกช่องทางก่อนค่ะ

รับรองว่าจะมีเรื่องราวสนุก ๆ มาเล่าให้ฟังแน่นอน

สำหรับตอนนี้พร้อมจะไปฟังเรื่องราวที่ทั้งสนุก แล้วก็มีสาระกันหรือยังคะ

ถ้าพร้อมกันแล้วก็ ไปฟังกันเลย

ถ้าจะเล่าประวัติศาสตร์อินเทอร์เน็ตโลกนะคะ ก็ต้องย้อนไปประมาณ 50 ปีเท่านั้นค่ะ

ในสมัยที่คอมพิวเตอร์นี่ยังใหญ่เท่าห้องอยู่

แล้วก็สามารถทำงานได้แค่ทีละอย่างเดียว

คือไม่สามารถดูไปด้วยแล้วก็เล่น Facebook ไปด้วย

คอมพิวเตอร์ในสมัยนั้นค่ะ สร้างขึ้นเพื่อให้นักวิจัยแล้วก็นักวิทยาศาสตร์

ใช้คิดคำนวณอะไรบางอย่างที่มนุษย์ไม่สามารถคิดคำนวณได้เองในเวลาอันสั้น

ซึ่งตอนนั้นเนี่ยมีปัญหาว่า

นอกจากจะเก็บไว้เครื่องนึงเต็มห้องเพราะเครื่องใหญ่มากแล้วเนี่ย

ต้องใช้ผู้เชี่ยวชาญมาก ๆ นะคะในการเข้าไปคีย์คำสั่งข้างในค่ะ

ดังนั้นเวลาจะทำงานกับคอมพิวเตอร์เนี่ย

developer ไม่สามารถทำงานกับคอมพิวเตอร์ได้โดยตรงนะคะ

จะต้องเขียนใส่กระดาษ จึ๊ก ๆ ๆ เสร็จแล้วก็ยื่นให้ผู้เชี่ยวชาญ

ให้ผู้เชี่ยวชาญเอาไปคีย์ใส่คอมพิวเตอร์

วัดผลออกมา ถูกหรือผิดอะไรยังไง

เขียนใส่กระดาษ เขียน ๆ ๆ ๆ เอากลับมารายงาน developer อีกทีนึง

เห็นได้ชัดว่า ไม่สะดวกสบายเลยนะคะ

ซึ่งทุกครั้งที่มนุษย์เราเนี่ย รู้สึกไม่สะดวกสบายกับอะไร มนุษย์เราจะพัฒนาค่ะ

จากเหตุการณ์นี้ ทำให้เกิดการพัฒนาคอมพิวเตอร์ในสมัยนั้นขึ้นนะคะ

โดยเริ่มมีการต่อสายออกมานอกห้อง

ซึ่งทำให้เหล่า developer สามารถทำงานกับคอมพิวเตอร์ได้เองโดยตรง

แต่ว่าเป็นการสั่งงานระยะไกล

การสั่งงานระยะไกลแบบนี้่ค่ะ ทำให้เหล่านักวิทยาศาสตร์ในโลกจินตนาการกันว่า

เอ๊ะ หรือว่าจริง ๆ แล้วอะ คอมพิวเตอร์หนึ่งเครื่องไม่จำเป็นต้องทำอะไรแค่อย่างเดียว

เราสามารถต่อหลาย ๆ สายได้มั้ย

ต่อไปสักสี่ทางให้นักวิทยาศาสตร์สี่คนเนี่ย ใช้งานคอมพิวเตอร์พร้อม ๆ กัน

ทำให้เกิดคอนเซปต์ของสิ่งหนึ่งค่ะ เรียกว่า time sharing นั่นเอง

ดังน้ัน เรื่องทั้งหมดเนี้ย

เกิดขึ้นจากความพยายามประหยัดเวลา

ประหยัดทรัพยากรนะคะ

หลังจากนั้นค่ะ เกิดแรงกระตุ้นนึงขึ้นมา

เหมือนที่วิวเกริ่นไว้ตอนแรกเลยว่า

ทั้งหมดนี้ เกิดขึ้นเพราะการทหาร

ในช่วงเวลาที่เรากำลังพูดถึงค่ะช่วงปี 1950 กว่า ๆ เนี่ยนะ

มันเป็นช่วงเวลาของสงครามเย็น

ซึ่งดูอู้ไม่ได้เล่าซะทีใช่มะ

ถ้ามีโอกาสจะมาเล่าให้ฟังวันหลังค่ะ

แต่อธิบายคร่าว ๆ ตรงนี้คือ

มันเป็นการปะทะกันระหว่างโลกเสรีประชาธิปไตยกับโลกคอมมิวนิสต์นะคะ

ซึ่งแกนนำเนี่ยก็คือ สหรัฐอเมริกากับสหภาพโซเวียต

หรือว่าที่ปัจจุบันกลายมาเป็นรัสเซียนั่นเองค่ะ

ทีเนี้ย สองฝ่ายนี้เขาไม่ปะทะกันตรง ๆ

เขาจะต้องปะทะกันด้วยการชิงไหวชิงพริบกันต่าง ๆ

ส่งสงครามตัวแทนบ้างอะไรบ้าง

และที่สำคัญ อีกอย่างหนึ่งที่ปะทะกันบ่อย ๆ คือ

เรื่องเทคโนโลยีนี่เอง

เขาพยายามจะรู้ว่า ฉันมีเทคโนโลยีที่เจ๋งกว่าแก

แกมีเทคโนโลยีแย่กว่าฉัน จงกลัวฉันไว้

และตอนนั้นค่ะ เกิดเหตุการณ์นึงที่ทำให้อเมริการู้สึกแบบ ไม่ได้แล้วอะ

นั่นก็คือ ในปี 1957

สหภาพโซเวียตประดิษฐ์ดาวเทียมขึ้นมาสำเร็จค่ะ

ชื่อว่าดาวเทียมสปุตนิก

ประดิษฐ์ขึ้นมาเฉย ๆ ไม่กลัวเท่าไหร่หรอก

ประดิษฐ์ขึ้นมาแล้วยิงออกไปนอกอวกาศเลย

ไปโคจรรอบโลก

นึกสภาพคนในสหรัฐอเมริกา

คงแบบ โอโห นี่เขาไปอวกาศแล้ว

เราต้องรีบพัฒนาอะไรบางอย่างแล้วนะคะ

ทำให้อเมริกาเนี่ย หันไปพัฒนาเทคโนโลยีของตัวเองหนักขึ้นมาก

เพื่อที่จะไป fight กับสหภาพโซเวียตนะคะ

ด้านอวกาศก็พัฒนาไปล่ะค่ะ แต่ว่าต้องพัฒนาด้านอื่นด้วย

ตอนนั้นนะคะ สหรัฐอเมริกาคิดว่า ฉันจะต้องพัฒนาด้านการสื่อสาร

เพื่อที่ฉันจะได้เจ๋งกว่าสหภาพโซเวียตในด้านนี้

ดังนั้นค่ะ สหรัฐอเมริกาก็เลยตั้งโครงการโครงการนึงขึ้นมาในปี 1958

หนึ่งปีหลังจากนั้นนะคะ ชื่อว่าโครงการ DARPA

หรือว่า Defense Advanced Research Project Agency นั่นเองค่ะ

ซึ่งโครงการเนี้ยก็คิดค้นพัฒนาการสื่อสารประเภทนึง

ซึ่งเดี๋ยวมันจะกลายเป็นอินเทอร์เน็ตในอนาคตนะคะ

แต่ในตอนนี้ยังเน้นด้านการส่งต่อข้อมูลอยู่ค่ะ

หลังจากที่เปิดโครงการนี้ขึ้นมานะคะ

ก็มีการวิจัยขึ้นมามากมายเกี่ยวกับการส่งต่อข้อมูล

ซึ่งชิ้นสำคัญชิ้นนึงเนี่ย เกิดขึ้นจากนักวิทยาศาสตร์ MIT คนนึง

ซึ่งเขาเขียน note ขึ้นมาเยอะแยะมากมายเลยนะ

คอนเซปต์เนี่ย เหมือนกับอินเทอร์เน็ตในปัจจุบันมาก ๆ

หลาย ๆ คนก็เลยถือว่าแบบ จุดเริ่มต้นของอินเทอร์เน็ตคงเริ่มประมาณ ๆ นี้แหละ

มันก็เลยทำให้กระแสของการวิจัยด้านการส่งต่อข้อมูลเนี่ย

กระจายไปทั่วโลกเลยนะคะ

ไม่ว่าจะเป็นที่สหราชอาณาจักร ที่ฝรั่งเศส หรือว่าที่อเมริกาเอง

ก็มีมากกว่าหนึ่งหน่วยงานนะคะที่ทำงานด้านนี้

จนกระทั่งในปี 1962 นะคะ เกิดแรงกระตุ้นขึ้นมาอีกครั้งนึงค่ะ

แล้วก็เป็นแรงกระตุ้นที่เกิดจากสงครามเช่นเดียวกันเลย

คือในสงครามเย็นที่ยังไม่จบเนี่ยนะคะ

สหรัฐอเมริกาเกิดไปรู้มาว่าคิวบาเนี่ย

ติดตั้งขีปนาวุธไว้ แล้วก็เล็งมาที่อเมริกาเรียบร้อยแล้วนะคะ

ซึ่งประเทศคิวบาเป็นประเทศคอมมิวนิสต์ใช่มั้ยคะ

และตั้งอยู่ใกล้สหรัฐอเมริกามาก ๆ

เรียกได้ว่าถ้ายิงมาเนี่ย โดนแน่นอน

ทำให้คนในอเมริกาเนี่ย กลัวกันว่าจะมีระเบิดปรมาณูอะไรมั้ยนะ

เหมือนกับตอนสงครามโลกครั้งที่สอง

ซึ่งเหตุการณ์นี้เนี่ยทำให้อเมริกากลัวหลายด้านมาก

และด้านนึงที่กลัวก็คือ กลัวการสื่อสารจะโดนตัดขาดนั่นเอง

ทำให้อเมริกานะคะ พัฒนาด้านการสื่อสารหนักเข้าไปอีกค่ะ

ไม่ว่าจะเป็นด้านการใช้คลื่น ด้านการวางระบบต่าง ๆ นานา นะคะ

เพื่อที่จะป้องกันว่าถ้าเกิดการยิงระเบิดปรมาณูขึ้นมาอีกรอบเนี่ย

การสื่อสารของฉันจะต้องไม่ล่ม

ซึ่งระหว่างนั้นนะคะ แต่ละเครือข่ายเนี่ยก็พยายามพัฒนาระบบการสื่อสารของตัวเองขึ้นมา

เรามาดูไล่กันทีละประเทศดีกว่าค่ะ

ว่าแต่ละประเทศทำอะไรกันบ้างตอนนั้นนะคะ

ง้างมาขนาดนี้แล้ว พูดถึงอเมริกาก่อนเลยละกันค่ะ

ในอเมริกามีสองระบบด้วยกันนะคะ

ระบบแรกคือระบบที่ชื่อว่า

RAND นะคะ แต่ก็ไม่ได้มีบทบาทอะไรมากมาย

เราไปพูดถึงอีกระบบนึงดีกว่า

ซึ่งเป็นระบบสำคัญมาก ๆ เลยนะคะ ของโลก

ก็คือ ARPANET นั่นเอง

ซึ่ง ARPANET เนี่ยนะคะ ริเริ่มโดย DARPA ที่เมื่อกี้เราพูดถึงเนี่ยแหละค่ะ

ตอนนี้นะคะ ARPANET กลายเป็นเครือข่ายด้านวิชาการแล้วค่ะ

เป็นเครือข่ายที่ทำให้นักวิจัย นักวิชาการพูดคุยเพื่อสร้างงานวิจัยให้พัฒนายิ่งขึ้นนะคะ

ซึ่งโครงการ ARPANET เป็นโครงการแรกที่ส่งข้อความระหว่างคอมพิวเตอร์ที่อยู่ไกลกันมากเนี่ย

สำเร็จได้เป็นโครงการแรกเลย

นักวิทยาศาสตร์จาก UCLA นะคะ ส่งข้อความข้ามมาหานักวิทยาศาสตร์ที่ Massachusetts ค่ะ

เขาพยายามจะส่งคำว่า Log-in นะคะ

แต่ว่าไปไม่ครบ ไปได้แค่ Lo L-O แค่นี้นะคะ

แต่อย่างน้อยก็ถือว่าเป็นจุดเริ่มต้น

ตัดภาพจากอเมริกาไปที่สหราชอาณาจักร หรือว่าอังกฤษของเรานั่นเอง

อังกฤษนี่เขามีเครือข่ายอีกหนึ่งเครื่อข่ายนะคะ ชื่อว่า NPL
หรือว่า National Physical Laboratory นะคะ

แต่ปัญหาของเครือข่ายนี้ค่ะ คือทุนสนับสนุนไม่พอ

ในสมัยนั้นคนอาจจะคิดว่าแบบ อินเทอร์เน็ตไม่เกิดขึ้นจริงหรอก ก็เลยไม่ให้ทุนเท่าไหร่นะคะ

ดังนั้นโครงการนี้ก็เลยล้มหายตายจากไป

ทิ้งมรดกไว้ให้เราแค่ข้อเดียวเท่านั้น

และเป็นมรดกสำคัญมาก ๆ เลย

คือ คิดค้นวิธีการส่งข้อมูลแบบใหม่ขึ้นนะคะ

เวลาส่งข้อมูลนะคะ นึกสภาพว่าถ้าส่งไปทั้งก้อนเนี่ย เกิดส่งไปกับส่งกลับพร้อมกัน

มันก็จะต้องมีการไปติดค้างกันตรงกลางบ้างอะ นึกออกปะ

สิ่งที่ NPL คิดขึ้นมานะคะ ก็คือการหั่นข้อมูลเป็นชิ้น ๆ

ชิ้นเล็ก ๆ นะคะ แล้วก็ส่งไปทีละชิ้นเล็ก ๆ

แล้วก็ไปรวมกันที่ปลายทางค่ะ

ซึ่งจะเห็นว่าคอนเซปต์นี้นะคะ

เดี๋ยวจะพัฒนาเป็นการส่งข้อมูลของเราในปัจจุบันนั่นเองค่ะ

ตัดจาก NPL ข้ามไปที่ฝรั่งเศสดีกว่า

ก็มีอีก network นึงนะคะ ชื่อว่า CYCLADES นั่นเองค่ะ

ซึ่ง CYCLADES นี่ประสบปัญหาเดียวกับ NPL เลย คือทุนสนับสนุนไม่พอ

ทั้ง ๆ ที่เป็นระบบงานของนักวิจัยทั้งหลายนะคะ

แต่ CYCLADES นะคะ ทุนไม่พอแล้วไม่ล้มหายตายจากไป

CYCLADES คิดไอเดียอีกไอเดียหนึ่งขึ้นมา

ก็คือการ ติดต่อกันระหว่าง network ต่าง ๆ

อะในเมื่อเงินทุนฉันไม่พอ คอมพิวเตอร์ในระบบของฉันเองไม่พอที่จะสร้างเป็นเครือข่ายใหญ่ ๆ

ดังนั้น ฉันเน้นด้านการติดต่อระหว่างเครือข่ายต่าง ๆ ดีกว่า

ก็คือ อะอันนั้นมีเครือข่ายของเธอใช่มั้ย มาเชื่อมกับเครือข่ายของฉันมั้ย

เครือข่ายของเธอมีมั้ย มาเชื่อมกันดีกว่า

การเชื่อมต่อระหว่าง network

เราเรียกสิ่งนั้นว่า Inter Network

อินเทอร์เน็ตนั่นเอง ในที่สุดคำว่าอินเทอร์เน็ตก็เกิดขึ้นในโลกแล้วนะคะ

เมื่อนักวิจัยเนี่ย ลงแรงกันทั่วโลกแบบนี้

เทคโนโลยีด้าน network เนี่ย ก็จะต้องพัฒนาอย่างรวดเร็วมาก ๆ นะคะ

เมื่อประมาณปี 1971-1972 นะคะ มีนักวิจัยคนนึงชื่อว่า Ray Tomlinson ค่ะ

ประดิษฐ์สิ่งที่เรียกว่า Electronic mail หรือว่าอีเมลขึ้นนั่นเอง

ซึ่งจะอัปเกรดการส่งจดหมายขึ้นทั่วโลกไปอีกแบบนึงเลยนะ

ทีนี้ถามว่า ใครคือคนกลุ่มแรก ๆ ที่ใช้อีเมลในโลกใบนี้

ก็ต้องบอกว่า เป็นพวกด้านการศึกษาล้วน ๆ เลยค่ะ

ก็คือเอาไว้ใช้ส่งงานวิจัยกันอะไรต่าง ๆ

ยังไม่เข้าถึงคนทั่วไปนะคะ

เพราะว่ามันไม่สวยไง

อีเมลสมัยนั้นมันใช้ยากอะ มันมีตัวหนังสือยุบยับปวดหัวเต็มไปหมดเลย

อินเทอร์ฝ่ง interface ก็ไม่มี นึกสภาพจอคอมพิวเตอร์แล้วมีแต่ตัวหนังสืออะ พรืด ๆ ๆ ๆ ๆ

จะมีใครไปทนใช้ นอกจากคนในวงการการศึกษาน่ะนะ

ดังนั้นหลังจากทนใช้อีเมลแบบนี้มาร่วม 10 ปีนะคะ

ในปี 1980 ค่ะ ก็มีนักวิจัยชาวอังกฤษคนนึง ชื่อว่า Tim Berners Lee นะคะ

แล้วคุณทิมคนนี้ เขารู้สึกว่าแบบ โอ๊ยอีเมลมันไม่สวยเลย ฉันจะไปเรียกคนมาติดต่อกับฉันง่าย ๆ ได้ยังไง

ดังนั้นนะคะ เขาก็เลยใช้โค้ดนู่นนี่นั่น ภาษาผสมยำรวมกันออกมา

กลายเป็นสิ่งที่ปัจจุบันเราเรียกว่า Browser ซะอย่างงั้นเลยนะ

ก็คืออยู่ดี ๆ พัฒนา Browser ขึ้นมาได้

สำหรับใครที่ไม่รู้ว่า Browser คืออะไรเนี่ยนะคะ

มันคือสิ่งที่เราใช้อยู่ทุกวันนี้เนี่ยแหละ

ในสมัยนั้น นี่คือคนแรกที่พัฒนา Browser ขึ้นมานะคะ

และคุณ Tim เนี่ย เขาเรียก Browser ของเขาว่า World Wide Web

Web แปลว่าใยแมงมุมใช่ปะ

ก็คือเหมือนแบบ โยงใยที่กว้างใหญ่ระดับ worldwide ระดับโลก

เพื่อที่จะโยงทุกคนเข้ามาด้วยกันนั่นเอง

และนี่คือจุดกำเนิดของ www. ที่เราใช้กันอยู่หน้าเว็บไซต์นั่นเองค่ะ

สำหรับใครที่อยากลองเล่นเว็บไซต์แรกของโลกนะคะ

ขอบอกว่ามันยังอยู่นะ ตามที่อยู่นี้เลย

ยังอยู่จริง ๆ ด้วย

หลังจากนั้นโลกใบนี้ก็เริ่มรับรู้ว่าอินเทอร์เน็ตใช้ง่าย

ดังนั้นก็เลย เกิด Browser ต่าง ๆ ขึ้นมากมาย ผุดกันเป็นดอกเห็ดเลยนะคะ

เริ่มจาก Browser ที๋ฮิต ๆ อันแรกเลยเนี่ย ชื่อว่า Erwise

หลังจาก Erwise นะคะ ก็พัฒนามาเป็น Mosaic

ซึ่ง Mosaic เนี่ย เป็นแรงบันดาลใจเกิด Browser ต่าง ๆ เพียบเลย

ไม่ว่าจะเป็น NetScape ซึ่งเป็น Browser ที่ฮิตที่สุดในยุคนั้น

ซึ่ง NetScape เนี่ยนะคะ ก็เป็นตัวพ่อของอินเทอร์เน็ตในยุคปัจจุบันนี้ที่เราใช้กันอยู่นี่แหละค่ะ

เห็นมั้ยคะว่าตอนนี้ ทุกอย่างเริ่มใช้ง่ายขึ้นละ

ดังนั้น ช่วงปี 1991-1995

ก็เลยทำให้อินเทอร์เน็ตนะคะ บูมขึ้นมาทั่วโลกเลย

อินเทอร์เน็ตเริ่มเข้าถึงครัวเรือนแล้ว

คนเริ่มรู้สึกว่าฉันไม่ต้องเป็นนักวิจัย ฉันก็ใช้อินเทอร์เน็ตได้นี่นา

มันก็ไม่ได้ยากขนาดนั้น

ดังนั้น เมื่อมีคนใช้ ก็ต้องมีผู้ให้บริการใช่มั้ยคะ

เครือข่ายโทรศัพท์บ้านต่าง ๆ ก็เลยหันมาให้บริการอินเทอร์เน็ตกันค่ะ

โดยเป็นอินเทอร์เน็ตผ่านสายโทรศัพท์

หรือที่เราเรียกว่า Dial-up internet access นั่นเอง

หลายคนน่าจะเคยได้ยินกันแหละที่เขาล้อ ๆ กันว่า

สมัยปี 90 เวลาจะต่อเน็ตมันจะดังแบบ แอด อี๊แอดแอด อะไรหนวกหู ๆ นั่นแหละค่ะ

นั่นคือการ Dial-up internet access นั่นเอง

คือแปลว่าทุกครั้งที่จะต่ออินเทอร์เน็ตเนี่ย

จะต้องเหมือนกับ ต่อโทรศัพท์ขึ้นมาครั้งนึงอะ

เด็ก ๆ หลายคนคงไม่รู้นะคะ

สมัยก่อนเราไม่สามารถใช้อินเทอร์เน็ตพร้อมโทรศัพท์บ้านได้นะ

คือทุกครั้งที่เราใช้อินเทอร์เน็ต ต้องไม่มีใครโทรเข้าบ้านเลย

ถ้ามีใครโทรเข้าบ้านเนี่ยนะ เน็ตหลุด

แล้วจะก่อให้เกิดความหัวร้อนหนักมากในหลาย ๆ คนที่เล่นเกม

แน่นอนว่าทุกครั้งที่มนุษย์เกิดความหัวร้อน มนุษย์ก็จะต้องพยายามแก้ไขปัญหานี้

ดังนั้นหลังจาก Dial-up internet access ก็เลยมีการพัฒนาอินเทอร์เน็ตอีกแบบนึงขึ้นมา

ก็คืออินเทอร์เน็ตแบบ DSL นั่นเอง

ซึ่งเขาเปลี่ยนความถี่ให้ต่างกับโทรศัพท์บ้านแล้ว

ดังนั้นก็เลยสามารถใช้โทรศัพท์บ้านไปพร้อมกันอินเทอร์เน็ตได้ค่ะ

และใน DSL นะคะ ก็แบ่งเป็นเทคโนโลยีแบบย่อย ๆ เยอะมาก

ไม่ว่าจะเป็นแบบ ADSL

อะไรที่หลาย ๆ คนก็ยังใช้งานอยู่จนถึงปัจจุบันนี้ค่ะ

ไม่ไกลตัวเลยเนอะ

จนในที่สุดนะคะ เทคโนโลยีอินเทอร์เน็ตก็พัฒนากันมาเรื่อย ๆ

อย่างล่าสุดที่เห็นก็มีแบบ ใยแก้วนำแสงอะไรแล้วเนี่ยนะ

ซึ่งทำให้การใช้อินเทอร์เน็ตบ้านง่ายขึ้นเยอะเลยค่ะ

แต่เราออกจากอินเทอร์เน็ตบ้านกันมาดีกว่า

เพราะเชื่อว่า คนใช้อินเทอร์เน็ตบ้านน้อยมากค่ะ

แทบทุกคนใช้อินเทอร์เน็ตจากมือถือกันแล้วใช่มั้ยคะ

มาดูฝั่งอินเทอร์เน็ตจากมือถือดีกว่า ว่าเกิดอะไรขึ้นกับอินเทอร์เน็ตมือถือบ้าง

เราน่าจะเคยได้ยินกันใช่ม้ัยคะ พัฒนาการจาก 1G 2G 3G 4G

แน่นอนทุกคนเคยได้ยินคำว่า G

แต่รู้มั้ยคะว่า G เนี่ย ย่อมาจาก

Generation นั่นเอง

ดังนั้น 1 2 3 4 ก็คือบอกถึงยุคต่าง ๆ ที่เปลี่ยนผ่านค่ะ

เริ่มจาก 1G นะคะ ไม่เกี่ยวกับเราเท่าไหร่เพราะไม่ได้มีอินเทอร์เน็ตใช้ค่ะ

เป็นการพูดคุยสื่อสารอย่างเดียวผ่านสัญญาณ analog นะคะ

ส่วน 2G เนี่ยนะคะ เริ่มเป็นสัญญาณแบบ digital

แล้วก็ส่งข้อมูลกันเนี่ย จากเดิมใช้คลื่นวิทยุ เปลี่ยนมาเป็นคลื่นไมโครเวฟ

และเริ่มส่งข้อมูลอื่น ๆ นอกจากเสียงพูดกันได้นิดหน่อย

เช่นเริ่มส่ง message ได้ละ

และที่สำคัญเริ่มต่อเน็ตได้แล้วนะคะ

แต่ก็ยังต้องใช้ระบบ dial-up internet access อยู่

ก็คือเหมือนกับโทรศัพท์บ้านนั่นแหละค่ะ

แต่ว่าในช่วง 2G นะคะ

จะบอกว่ามันไม่ใช่ 2G ธรรมดา แต่มันแบ่งย่อยออกเป็นละเอียดยิบเลย

ไม่ว่าจะเป็น 2.5G 2.75G

ซึ่งในยุค 2.5 2.75 เนี่ยนะคะ

โทรศัพท์จะเริ่มเป็นจอสี เริ่มถ่ายรูปได้เริ่มอะไรได้แล้วนะคะ

ที่สำคัญเริ่มส่งข้อความจากภาพและเสียงได้แล้วนะ

ผ่านระบบ MMS อะไรต่าง ๆ

รวมถึงถ้าใครเคยใช้ EDGE นะคะ

EDGE เนี่ยอยู่ในยุค 2.5 2.75G เนี่ยแหละค่ะ

ก่อนที่จะพัฒนามาเป็น 3G นะคะ

3G นี่คือการย่อ High-speed internet แบบเน็ตบ้านเนี่ยนะคะ เข้ามาอยู่ในมือถือ

แล้วก็เป็นยุคแรก ๆ เลยที่

เริ่มเน็ตมือถือแบบ always-on

เรียกได้ว่าเป็นจุดที่อินเทอร์เน็ตบ้านกับอินเทอร์เน็ตมือถือ มาเจอกันเรียบร้อยแล้วค่ะ

และในที่สุดทุกสิ่งอย่างนี้ ก็พัฒนามาเป็น

4G ที่เราใช้กันปัจจุบันนั่นเอง

ก็คือเป็นอินเทอร์เน็ตความเร็วสูงค่ะ

เอาจริง ๆ กว่าจะเป็นอินเทอร์เน็ตให้เราดูวิดีโอกันอยู่ทุกวันเนี้ย

โดยเฉพาะอินเทอร์เน็ตในมือถือ เป็นเรื่องละเอียดอ่อนมากนะคะ

มีเทคโนโลยีอะไรหลาย ๆ อย่างอยู่ภายในแค่มือถือเครื่องเล็ก ๆ เนี่ย

เพื่อที่จะทำให้ทุกคนนะคะ สามารถใช้เน็ต

ตั้งแต่เรื่องราวของการคำนวณเสาสัญญาณ

ว่าแบบเสาสัญญาณจะต้องปักตรงไหน

ปักใกล้กันหรือเปล่า

จะต้องปักความแรงเท่าไหร่

คลื่นความถี่ก็มีต่างกันไปอีก

จะคลื่น 2300

หรือว่าจะเป็นคลื่น 900

แล้วเมื่อไหร่เราจะต้องสลับสัญญาณ

อ่าวตอนนี้ต่อเสานี้อยู่

แล้วถ้าเรานั่งอยู่ในรถแล้วใช้เน็ตไปด้วย

มันจะต้องข้ามไปต่อสัญญาณตรงนั้นม้ัย

เห็นปะ แค่เท่าที่พูดคร่าว ๆ มาก ๆ ยังแบบ

ประกอบไปด้วยเทคโนโลยีมากมาย ต้องใช้วิศวกร ต้องใช้อะไรมายำรวมกัน

เพื่อให้เราใช้เน็ต 4G ได้นะคะ

นี่แค่ 4G ธรรมดานะคะ

แล้วรู้ป่าวว่าตอนนี้มันมี 4G แบบใหม่เกิดขึ้นในโลกแล้วนะ

คือเป็น 4G ที่ใช้เทคโนโลยีสูงกว่า 4G ที่เราใช้กันปกติค่ะ

คือบอกเลยว่าทั้งหมดที่ผ่านมาเนี่ย

เวลาเราใช้เทคโนโลยี 4G นะคะ

มันเกิดจากการคิดเมื่อประมาณ 50 60 ปีที่แล้ว

ที่วิวเล่ามาทั้งหมดเนี่ยแหละ

คือ เวลารับส่งสัญญาณ เขาก็รับส่งเท่ากัน

สมัยก่อน เวลาส่งเมลไป

คนส่งเมลกลับมา

เมลไปใหญ๋แค่ไหน คนก็เมลกับกันใหญ่พอ ๆ กันแหละ

หรือว่าคุยโทรศัพท์ไป คุยโทรศัพท์ตอบมา

มันก็ใหญ่พอ ๆ กันแหละ

ดังนั้น Common sense ที่ผ่านมาทั้งหมดนะคะ

เขาก็จะแบ่งแบบ

ส่งข้อมูล 50% รับข้อมูล 50%

เอาเท่า ๆ กันไว้แหละ

นึกสภาพถ้าเป็นถนนเนี่ย

สองเลนแรกขับออกจากเมือง

อีกสองเลนหลังขอบเข้าเมืองมาค่ะ

ซึ่งทั้งหมดนี้ก็ฟังดู make sense ใช่ปะ

เอ้า ก็มี 100% ก็เอาออก 50 เอาเข้า 50

ใช่ มัน make sense

แต่มัน make sense เมื่อ 60 ปีที่แล้ว มันไม่ make sense ตอนนี้แล้ว

ลองนึกถึงพฤติกรรมการใช้อินเทอร์เน็ตของเราตอนนี้ดูสิคะ

ตอนนี้เชื่อว่าหลายคนน่าจะแบบ นั่งอิเหละเขละขละอยู่บนโซฟา นั่งดูคลิปนี้อยู่

หรือว่านั่งอยู่ในรถกำลังเดินทาง

ตอนนี้คุณใช้มือถือทำอะไร

ดาวน์โหลดข้อมูลรัว ๆ

ไม่ว่าจะเป็นการดูวิดีโอ หรือการไถ Facebook เนี่ย

มันคือการรับข้อมูลเข้ามาในเครื่องเราใช่มั้ยคะ

ตอนนี้รับ ๆ ๆ ๆ รับอย่างเดียว

ผ่านไปอีกประมาณ 4 ชั่วโมง

เดินทางไปดูคอนเสิร์ต

ทำอะไร live live รัว ๆ

อัปสตอรี อัป ๆ ๆ ๆ

เห็นมั้ย ช่วงนั้นอะ เป็นช่วงที่เราทำอะไร

ส่งออกข้อมูลรัว ๆ

ในตอนที่เราทำอะไรต่าง ๆ เนี่ย เราไม่ได้เป็นคนเดียวที่ทำไง

ที่ผ่านมาตลอด 60 ปีเนี่ยนะคะ

การแบ่งช่องสัญญาณให้มันเท่ากันเนี่ย มันดู make sense ใช่มะ

แต่จากพฤติกรรมที่วิวบอกเมื่อกี้ เห็นได้ชัดว่า มันไม่ make sense แล้ว

เพราะมันจะทำให้อินเทอร์เน็ตช้า เพราะทุกคนแย่งกันดาวน์โหลดหรือว่าแยกกันอัปโหลดในเวลาเดียวกันค่ะ

ดังนั้นนะคะ ก็เลยเกิดเทคโนโลยีอีกตัวนึงขึ้นมาใหม่

เพื่อที่จะมารองรับพฤติกรรมการใช้แบบนี้แหละ

เราเรียกว่า TDD นั่นเอง

เทคโนโลยี TDD เนี่ยนะคะ เป็นเทคโนโลยีใหม่ค่ะ

มากับคลื่น 2300 เท่านั้น

ซึ่งตอนนี้นะคะ คลื่น 2300 ก็มีแค่ dtac ให้บริการร่วมกับ TOT อยู่ค่ะ

เขาก็เลยเอาเทคโนโลยี TDD ตัวนี้เนี่ยนะคะ เข้ามาในประเทศไทยค่

แล้วก็ใช้ชื่อว่า dtac TURBO นั่นเอง

ซึ่งเทคโนโลยีตัวนี้นะคะ จะทำให้เราใช้เน็ตได้ลื่นขึ้นค่ะ

คือสมัยก่อนค่ะ เรา fix กันใช่มั้ยว่ารับข้อมูล 50% ส่งออกข้อมูล 50%

เหมือนที่เมื่อกี้วิวเปรียบเป็นถนน

ออกนอกเมืองสองเลน เข้าเมืองสองเลนใช่มั้ยคะ

พอมีเทคโนโลยีตัวนี้เข้ามา ก็เหมือนกับว่า เราลบลูกศรออกไป

ไม่มีเขียนแล้วว่า ออกสองเข้าสอง

แต่มีตำรวจจราจรค่ะ ถือกรวย

ออกเสียงให้ชัดนะ

ถือกรวยจราจรเนี่ยมา

แล้วก็คอยดูว่า อะ ตอนเช้าเนี่ย รถเข้าเมืองเยอะ

เพราะว่าทุกคนมาทำงาน

ดังนั้นเราแบ่งมั้ย สามเลนเข้าเมือง หนึ่งเลนออกจากเมือง

ส่วนตอนเย็นเนี่ย ทุกคนกลับบ้าน

เอากรวยย้ายที่มาใหม่

ให้ทุกคนออกจากเมืองสามเลน แล้วก็เข้าเมืองแค่เลนเดียวแทน

เช่นเดียวกับถนนเลยค่ะ

เทคโนโลยีตัวเนี้ย จะทำให้ปรับช่องสัญญาณ

เช่นเวลาที่แบบ วิวเพิ่งอัปวิดีโอใหม่ ๆ

ทุกคนอยากดูคลิปวิดีโอช่อง Point of View ใช่มั้ยคะ

ดังนั้น เขาก็จะเปิดช่องสัญญาณให้ดาวน์โหลดข้อมูลเนี่ย เยอะกว่า

หรือว่าช่วงไหนเนี่ย เราไปงานคอนเสิร์ตพร้อม ๆ กัน

ทุกคนอยาก live

เฮ้ยช่วงนี้ทุกคนอยากอัปโหลดข้อมูล

อยาก live อยากอัปสตอรี่

ดังนั้นเปิดช่องให้อัปโหลดข้อมูล ใหญ่กว่าช่องให้ดาวน์โหลดข้อมูลแล้วกันค่ะ

ตื่นเต้นกันมั้ย สำหรับวิวเนี่ย ตื่นเต้นมาก

แล้วทำยังไงฉันถึงจะได้รู้ว่าฉันมีสิทธิ์ใช้ dtac TURBO ตัวนี้

ตรวจสอบไม่ยากเลยนะคะ มาดูไปตามวิวทีละข้อเลยค่ะ

ข้อแรกสำคัญมาก คุณต้องใช้ dtac ก่อน

การให้บริการอันนี้มันให้บริการอยู่บนคลื่น 2300

ดังนั้นถ้าไม่ได้ใช้ dtac อดนะคะ

สำหรับใครที่ใช้ dtac ลองมองไปที่มือถือของตัวเอง

ที่มันจะเขียนปกติว่า เราใช้สัญญาณ dtac

ถ้ามันมี dtac-T

แปลว่าตอนนี้คุณกำลังใช้สัญญาณ dtac TURBO อยู่แล้วค่ะ

ข้อที่สองคือตัวมือถือของเราเนี่ย มันต้องรับสัญญาณนี้ได้ก่อน

คือถ้าเป็นโทรศัพท์รุ่นที่เก่ามาก ๆ เนี่ย บางทีเทคโนโยียังไม่ถึงก็ยังรับไม่ได้

แต่สำหรับโทรศัพท์รุ่นใหม่ ๆ รับได้กันเกือบหมดแล้วค่ะ

ข้อที่สามค่ะ แถว ๆ ที่เราจะไปใช้เน็ตเนี่ย ต้องมีเสาสัญญาณคลื่น 2300 ก่อน

ซึ่งไม่ต้องห่วงนะคะ สำหรับใครที่แบบ อยู่ใจกลางเมือง

หรือตามหัวเมืองใหญ่ ๆ

หรือในที่ชุมชนที่แบบ คนเยอะ ๆ เนี่ย

เสาสัญญาณ dtac TURBO เนี่ย ไปถึงหมดแล้วนะคะ

เพราะว่าเทคโนโลยีตัวนี้มันเหมาะกับที่ที่คนเยอะ ๆ

จะได้ระบายความแออัดของการใช้เน็ต

ส่วนใครที่ไม่ได้อยู่ใกล้เสาสัญญาณ ไม่ต้องห่วงนะคะ

ได้ข่าวมาว่า ตอนนี้ dtac กำลังเร่งปักเสามาก ๆ เลยนะ

แล้วก็แบบ เสาขึ้นเร็วมากเลยจริง ๆ นะคะ

ข้อสุดท้ายค้ะ ก็คือ SIM Card ของเรานั่นเอง

SIM Card เนี่ย ถ้ามันเก่ามาก ๆ แล้วจะเป็นเทคโนโลยีที่ล้าหลัง

ที่แบบ ยังรับสัญญาณตัวนี้ไม่ได้นะคะ

อย่าลืมไปเปลี่ยนกัน เปลี่ยนได้ฟรีเลยนะคะที่ dtac hall

เข้าไปถึงแล้วแบบ ขอเปลี่ยนซิมจ้า เท่านั้นเลยนะคะ

อะ ฟังมาสี่ขั้นตอนแล้ว

เชื่อว่าหลายคนก็ยังแบบ แล้วฉันต้องไปเช็กทุกอย่างเองเลยหรอ

มีวิธีเช็กง่าย ๆ เลยค่ะ

สามารถหยิบมือถือขึ้นมาตอนนี้เลย

แล้วก็กดปุ่ม *2300# แล้วโทรออก

แล้วเดี๋ยวมันจะบอกเราอย่างมหัศจรรย์เลยค่ะว่า

อ๋อตอนนี้คุณมีสิทธิ์ใช้ dtac TURBO แล้วนะ อะไรอย่างนี้

เป็นการตรวจสิทธิ์ของตัวเองนะคะ

อย่าพลาดนะ เพราะมันก็ไม่ได้เก็บค่าบริการอะไรเพิ่มไง

คือใช้ dtac อยู่แล้ว

ถ้าเกิดไม่ตรวจสอบ เสียสิทธิ์นะจ๊ะทุกคน

แล้วทั้งหมดนี้นะคะก็คือประวัติศาสตร์ของอินเทอร์เน็ต

ไล่ตั้งแต่สมัยสงครามเย็น จนกระทั่งทุกคนนำมาใช้ดูคลิปนี้ค่ะ

ถ้าใครมีความเห็นเพิ่มเติมอะไรยังไง

อยากให้ความรู้เพิ่ม

หรืออยากขอเรื่องไหนเป็นพิเศษ

คอมเมนต์มาคุยกันด้านล่างได้เลยค่ะ

และที่สำคัญนะคะ

อย่าลืมกดไลก์เป็นกำลังใจให้วิว แล้วก็กดแชร์เพื่อชวนเพื่อน ๆ มาดูด้วยกันค่ะ

แล้วพบกันใหม่โอกาสหน้านะคะ

บ๊ายบาย สวัสดีค่ะ

นี่ เดี๋ยวหลายคนจะไม่เชื่อนะคะว่าใช้จริง

ได้ใช้แล้วเห็นมั้ย ตรงนี้

มันขึ้นว่า dtac-T 4G นะคะ

แปลว่าได้ใช้ dtac TURBO แล้ว

น่อ สัญญาณเต็ม

ถึงคนข้างหลังจะเยอะแค่ไหนก็ตาม

มันก็แบบ ลื่นปรื๊ดเลย

อยากรู้ว่าตัวเองได้ใช้รึยัง ลองเช็กกันดูได้นะคะ

รีบกดเร็ว *2300#

อย่าลืมเช็กนะ

เค วันนี้ไปแล้วค่ะ

บ๊ายบาย สวัสดีค่ะ