Νέες ιδέες για τη φτώχεια

Ο ερευνητής Χανς Ρόσλινγκ χρησιμοποιεί τα φοβερά του εργαλεία ανάλυσης δεδομένων για να δείξει πώς οι χώρες βγάζουν τον εαυτό τους από τη φτώχεια. Παρουσιάζει την "Οδό των Δολαρίων", συγκρίνοντας νοικοκυριά διαφορετικών επιπέδων εισοδήματος από όλον τον κόσμο. Και μετά κάνει κάτι πραγματικά απίστευτο.

Σας είπα τρία πράγματα πέρυσι.

Σας είπα ότι τα στατιστικά του κόσμου

δεν έχουν γίνει διαθέσιμα όπως θα έπρεπε.

Εξ αιτίας αυτού, ακόμα συντηρούμε την παλιά αντίληψη

περί αναπτυσσόμενων και βιομηχανοποιήμενων χωρών, που είναι λάθος.

Και ότι τα κινούμενα γραφικά μπορούν να κάνουν τη διαφορά.

Τα πράγματα αλλάζουν.

Και σήμερα, στην κεντρική σελίδα του Τμήματος Στατιστικής των Ηνωμένων Εθνών

λέει, από την πρώτη Μαΐου, πλήρης πρόσβαση στις βάσεις δεδομένων.

(Χειροκρότημα)

Και αν μπορώ να μοιραστώ την εικόνα μαζί σας στην οθόνη.

Οπότε τρία πράγματα συνέβησαν.

Ο Ο.Η.Ε. άνοιξε τις βάσεις των στατιστικών δεδομένων του

και έχουμε μια καινούργια έκδοση του λογισμικού

να δουλεύει δοκιμαστικά στο δίκτυο,

ώστε δεν χρειάζεται να την κατεβάζετε πια.

Και επιτρέψτε μου να επαναλάβω αυτά που είδατε πέρυσι.

Οι φούσκες είναι οι χώρες.

Εδώ έχετε το ρυθμό γονιμότητας -- ο αριθμός των παιδιών ανά γυναίκα --

και εκεί έχετε τη διάρκεια ζωής σε έτη.

Αυτό είναι το 1950 -- εκείνες ήταν βιομηχανοποιημένες χώρες,

εκείνες ήταν αναπτυσσόμενες χώρες.

Εκείνη την εποχή υπήρχε το "εμείς" και το "αυτοί".

Υπήρχε μια τεράστια διαφορά στον κόσμο.

Αλλά στη συνέχεια άλλαξε και πήγε πολύ καλά.

Και να τι συμβαίνει.

Μπορείτε να δείτε την Κίνα σαν μια μεγάλη κόκκινη φούσκα

η μπλε εκεί είναι η Ινδία.

Και ξεπερνάνε όλες αυτές...θα προσπαθήσω να είμαι

λιγάκι πιο σοβαρός φέτος δείχνοντάς σας

πώς άλλαξαν στ' αλήθεια τα πράγματα.

Και είναι η Αφρική που ξεχωρίζει ως το πρόβλημα εδώ κάτω, έτσι δεν είναι;

Ακόμα μεγάλες οικογένειες και η επιδημία του HIV

έρριξαν τις χώρες, έτσι.

Αυτό είναι πάνω-κάτω ό,τι είδαμε πέρυσι

και έτσι θα συνεχιστεί στο μέλλον.

Και θα συνεχίσω, είναι δυνατόν;

Γιατί βλέπετε τώρα, παρουσίασα στατιστικές που δεν υπάρχουν.

Επειδή εδώ είναι το που είμαστε.

Θα είναι δυνατόν να συμβεί αυτό;

Καλύπτω τη διάρκεια ζωής μου εδώ, το ξέρετε;

Περιμένω να ζήσω 100 χρόνια.

Και εδώ είναι το που είμαστε σήμερα.

Τώρα θα μπορούσαμε να κοιτάξουμε εδώ αντί για την οικονομική κατάσταση στον κόσμο;

Και θα ήθελα να δείξω αυτό σε σχέση με την παιδική επιβίωση

Θα αντιστρέψουμε τους άξονες:

εδώ έχετε παιδική θνησιμότητα -- δηλαδή, επιβίωση --

τέσσερα παιδιά πεθαίνουν εκεί, 200 πεθαίνουν εκεί.

Και αυτό είναι το κατά κεφαλήν Α.Ε.Π σε αυτόν τον άξονα.

Και αυτό ήταν το 2007.

Και εάν πάω πίσω στο χρόνο, πρόσθεσα κάποια ιστορικά στατιστικά στοιχεία --

ορίστε, ορίστε, ορίστε -- όχι και τόσα στατιστικά 100 χρόνια πριν.

Κάποιες χώρες είχαν και τότε στατιστικά.

Κοιτάμε στα πίσω αρχεία

και είμαστε πίσω στο 1820,

μόνο η Αυστρία και η Σουηδία μπορούν να καταγράψουν νούμερα.

(Γέλια)

Αλλά βρίσκονταν εδώ κάτω, ήταν στα 1000 δολλάρια ανά άτομο ανά έτος

και έχαναν το ένα πέμπτο των παιδιών τους πριν τα πρώτα τους γενέθλια.

Οπότε να τι συμβαίνει στον κόσμο εάν παίξουμε ολόκληρο τον κόσμο.

Πώς γίνονταν σιγά-σιγά όλο και πιο πλούσιοι

και προσθέτουν στατιστικά στοιχεία.

Δεν είναι όμορφο όταν αποκτούν στατιστικά στοιχεία;

Βλέπετε τη σημασία του;

Και εδώ, τα παιδιά δεν ζουν περισσότερο.

Ο τελευταίος αιώνας, 1870, ήταν άσχημος για τα παιδιά στην Ευρώπη,

καθώς τα περισσότερα στατιστικά είναι για την Ευρώπη.

Ήταν μόνο κατά την αλλαγή του αιώνα

που περισσότερο από το 90 τοις εκατό των παιδιών επιβίωναν το πρώτο τους έτος

Αυτή είναι η Ινδία που ανεβαίνει, με τα πρώτα δεδομένα από την Ινδία.

Και αυτές είναι οι Η.Π.Α. που απομακρύνονται εδώ, που βγάζουν λεφτά.

Και σύντομα θα δούμε την Κίνα να ανεβαίνει τέρμα στη γωνία εδώ.

Και ανεβαίνει με τον Μάο Τσε-Τούνγκ αποκτώντας υγεία

αλλά δεν γίνονται και τόσο πλούσιοι.

Εκεί πέθανε, έπειτα ο Ντενγκ Ζιαοπίνγκ φέρνει λεφτά,

κινείται προς τα 'κει εδωπέρα.

Και οι φούσκες συνεχίζουν να κινούνται εδώ πάνω

και κάπως έτσι μοιάζει ο κόσμος σήμερα.

(Χειροκρότημα)

Ας ρίξουμε μια ματιά στις Η.Π.Α.

Έχουμε μια συνάρτηση εδώ -- μπορώ να πω στον κόσμο "Μείνε εκεί που είσαι"

Και παίρνω τις Η.Π.Α. -- θέλουμε ακόμα να βλέπουμε το φόντο --

τις φέρνω έτσι και τώρα πάμε πίσω.

Και μπορούμε να δούμε ότι οι Η.Π.Α.

πηγαίνει στα δεξιά του κύριου μονοπατιού.

Είναι στη πλευρά του χρήματος όλην την ώρα.

Και πίσω στο 1915, οι Η.Π.Α. ήταν γείτονας της Ινδίας --

τη σημερινή, σύγχρονη Ινδία.

Και αυτό σημαίνει ότι οι Η.Π.Α. ήταν πιο πλούσιες,

αλλά έχαναν περισσότερα παιδιά απ' ό,τι η Ινδία σήμερα, αναλλογικά.

Και κοιτάξτε εδώ -- συγκρίνετε με τις Φιλιππίνες του σήμερα.

Οι Φιλιππίνες του σήμερα έχουν σχεδόν την ίδια οικονομία

με τις Η.Π.Α. του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου.

Αλλά πρέπει να φέρουμε τις Η.Π.Α αρκετά μπροστά

για να δούμε την ίδια υγεία στις Η.Π.Α.

όπως έχουμε στις Φιλιππίνες.

Περίπου το 1957 εδώ, η υγεία των Η.Π.Α.

είναι η ίδια με των Φιλιππίνων.

Και αυτό είναι το δράμα αυτού του κόσμου που πολλοί λένε παγκοσμιοποιημένο,

είναι ότι η Ασία, οι Αραβικές χώρες, η Λατινική Αμερική,

είναι πολύ πιο μπροστά στην υγεία, την εκπαίδευση,

τους ανθρώπινους πόρους απ' ό,τι οικονομικά.

Υπάρχει αναντιστοιχία σε αυτό που συμβαίνει σήμερα

στις αναδυόμενες οικονομίες.

Εκεί τώρα, η κοινωνική πρόνοια, η κοινωνική πρόοδος,

προηγούνται της οικονομικής προόδου.

Και το 1957 -- οι Η.Π.Α είχαν την ίδια οικονομία που έχει η Χιλή σήμερα.

Και πόσο μπροστά πρέπει να φέρουμε τις Η.Π.Α.

για να έχουμε την ίδια υγεία που έχει η Χιλή σήμερα;

Νομίζω πρέπει να πάμε, ορίστε -- έχουμε 2001 ή 2002 --

οι Η.Π.Α. έχουν την ίδια υγεία με την Χιλή.

Η Χιλή προφταίνει!

Μέσα σε κάποια χρόνια η Χιλή μπορεί να έχει καλύτερη παιδική επιβίωση

απ' ό,τι οι Η.Π.Α.

Αυτή είναι πράγματι μια αλλαγή, το ότι έχουμε αυτήν την καθυστέρηση

πάνω-κάτω 30, 40 χρόνων διαφοράς στην υγεία.

Και πίσω από την υγεία είναι το εκπαιδευτικό επίπεδο.

Και υπάρχουν πολλά πράγματα υποδομής

και οι γενικοί ανθρώπινοι πόροι είναι εκεί.

Τώρα μπορούμε να πάρουμε αυτό --

και θα ήθελα να σας δείξω το ρυθμό της ταχύτητας,

το ρυθμό της αλλαγής, πόσο γρήγορα πήγαν.

Και πηγαίνουμε πίσω στο 1920 και θέλω να κοιτάξω την Ιαπωνία.

Και θέλω να κοιτάξω τη Σουηδία και τις Η.Π.Α.

Και θα στήσω έναν αγώνα δρόμου εδώ

ανάμεσα σε αυτό το κιτρινωπό Ford εδώ

και το κόκκινο Toyota εκεί κάτω

και το καφετί Volvo.

(Γέλια)

Και ξεκινάμε, πάμε.

Το Toyota έχει πολύ κακό ξεκίνημα εδώ κάτω, όπως βλέπετε,

και το Ford των Η.Π.Α. βγαίνει εκτός δρόμου εκεί.

Και το Volvo τα πάει αρκετά καλά.

Αυτός είναι ο πόλεμος. Το Toyota εκτροχιάστηκε και τώρα

το Τοyota έρχεται από την πιο υγιή μεριά της Σουηδίας --

το βλέπετε;

Και προσπερνάνε τη Σουηδία

και τώρα είναι πιο υγιείς από Σουηδία.

Σε αυτό το σημείο πούλησα το Volvo και αγόρασα το Toyota.

(Γέλια)

Και τώρα μπορούμε να δούμε ότι ο ρυθμός αλλαγής ήταν τεράστιος στην Ιαπωνία.

Στ' αλήθεια κάλυψαν τη διαφορά.

Και αυτό αλλάζει σταδιακά.

Πρέπει να κοιτάξουμε αρκετές γενεές για να το κατανοήσουμε.

Και επιτρέψτε μου να σας δείξω τη δική μου κατά κάποιο τρόπο οικογενειακή ιστορία

-- φτιάξαμε αυτά τα γραφήματα εδώ.

Και αυτά είναι τα ίδια, λεφτά εδώ κάτω και υγεία, βλέπετε;

Και αυτή είναι η οικογένειά μου.

Αυτή είναι η Σουηδία, 1830, όταν γεννήθηκε η προ-προ-γιαγιά μου.

Η Σουηδία ήταν σαν τη Σιέρα-Λεόνε σήμερα.

Και εδώ είναι όταν γεννήθηκε η προγιαγιά μου, το 1863

και η Σουηδία ήταν σαν τη Μοζαμβίκη.

Και εδώ είναι όταν γεννήθηκε η γιαγιά μου, το 1891.

Με φρόντισε όταν ήμουν παιδί,

οπότε δεν μιλάω για στατιστικά τώρα --

τώρα πρόκειται για την προφορική ιστορία της οικογένειάς μου.

Τότε είναι που πιστεύω τις στατιστικές,

όταν πρόκειται για επιβεβαιωμένες-από-τη-γιαγιά στατιστικές.

(Γέλια)

Νομίζω ότι είναι ο καλύτερος τρόπος να επιβεβαιώνεις τα ιστορικά στατιστικά στοιχεία.

Η Σουηδία ήταν σαν την Γκάνα.

Είναι ενδιαφέρον να παρατηρήσετε την τεράστια ποικιλομορφία

μέσα στην υπο-Σαχάρια Αφρική.

Σας το είπα πέρυσι, θα σας το πώ και πάλι,

η μητέρα μου γεννήθηκε στην Αίγυπτο, και εγώ -- ποιος είμαι εγώ;

Εγώ είμαι ο Μεξικανός στην οικογένεια.

Και η κόρη μου γεννήθηκε στην Χιλή,

και η εγγονή γεννήθηκε στην Σιγκαπούρη,

αυτή τη στιγμή την πλουσιότερη χώρα στη Γη.

Προσπέρασε τη Σουηδία πριν από δυο-τρία χρόνια περίπου,

με καλύτερα παιδική επιβίωση.

Αλλά είναι πολύ μικροί, ξέρετε.

Είναι τόσο κοντά στο νοσοκομείο που δεν μπορούμε ποτέ

να τους νικήσουμε σε εκείνα τα δάση.

(Γέλια)

Αλλά σεβασμός στη Σιγκαπούρη.

Η Σιγκαπούρη είναι η καλύτερη, τώρα.

Να κι αυτή μοιάζει σαν μια πολύ καλή ιστορία.

Αλλά δεν είναι αλήθεια τόσο εύκολο, το ότι είναι μια καλή ιστορία.

Επειδή πρέπει να σας δείξω μια από τις άλλες ιδιότητες.

Μπορούμε επίσης να κάνουμε το χρώμα εδώ να αναπαριστά τη μεταβλητή --

και τι διαλέγω εδώ;

Εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα, κατά κεφαλήν μετρικοί τόνοι.

Αυτό είναι το 1962 και οι Η.Π.Α. εξέπεμπαν 16 τόνους ανά άτομο.

Και η Κίνα εξέπεμπε 0,6

και η Ινδία εξέπεμπε 0,32 τόνους κατά κεφαλή.

Και τι συμβαίνει εάν προχωρήσουμε παραπέρα;

Λοιπόν, βλέπετε το καλό του να γίνεσαι πλουσιότερος

και του να γίνεσαι πιο υγιής --

όλοι το έκαναν με κόστος την εκπομπή διοξειδίου του άνθρακα.

Δεν υπάρχει κανείς που να τα κατάφερε μέχρι τώρα.

Και δεν έχουμε όλα τα τελευταία δεδομένα

πια, επειδή πρόκειται για πολύ καυτά δεδομένα σήμερα.

Και νά 'μαστε στο 2001.

Και στη συζήτηση στην οποία παρευρέθηκα με παγκόσμιους ηγέτες, ξέρετε,

πολλοί λένε τώρα, το πρόβλημα είναι οι αναδυόμενες οικονομίες,

παράγουν πάρα πολύ διοξείδιο του άνθρακα.

Ο υπουργός Περιβάλλοντος της Ινδίας είπε,

"Λοιπόν, εσείς ήσασταν αυτοί που προκαλέσατε το πρόβλημα"

Οι χώρες του Ο.Ο.Σ.Α. -- οι χώρες με τα υψηλά εισοδήματα --

ήταν αυτές που προκάλεσαν την κλιματική αλλαγή.

"Αλλά σας συγχωρούμε, επειδή δεν γνωρίζατε.

Αλλά από εδώ και πέρα, μετράμε κατά κεφαλήν.

Από εδώ και πέρα, μετράμε κατά κεφαλήν.

Και ο καθένας είναι υπεύθυνος για την κατά κεφαλήν εκπομπή."

Αυτό σας δείχνει στ' αλήθεια, δεν έχουμε δει καλή οικονομική

και υγειονομική πρόοδο πουθενά στον κόσμο

χωρίς να καταστρέφουμε τις κλιματικές συνθήκες.

Και αυτό είναι στην πραγματικότητα αυτό που πρέπει να αλλάξει.

Μου έχει γίνει κριτική γιατί σας δείχνω μια πολύ θετική εικόνα του κόσμου,

αλλά δεν νομίζω ότι είναι έτσι.

Ο κόσμος είναι ένα αρκετά άστατο μέρος.

Αυτό μπορούμε να το πούμε η "Οδός του Δολλαρίου".

Ο καθένας ζει σε αυτόν εδώ το δρόμο.

Αυτά που κερδίζουν εδώ -- σε ποιον αριθμό μένουν --

είναι το πόσα κερδίζουν ανά ημέρα.

Αυτή η οικογένεια κερδίζει περίπου ένα δολλάριο την ημέρα.

Προχωρώντας στον δρόμο εδώ,

βρίσκουμε μια οικογένεια εδώ η οποία κερδίζει περίπου δυο με τρία δολλάρια την ημέρα.

Και οδηγάμε προς τα εδώ -- βρίσκουμε τον πρώτο κήπο στο δρόμο,

και κερδίζουν 10 με 50 δολλάρια την ημέρα.

Και πώς ζουν;

Εάν δείτε το κρεβάτι εδώ, μπορούμε να δούμε

ότι κοιμούνται σε μια κουρελού στο πάτωμα.

Αυτή είναι η έννοια των ορίων φτώχιας --

το 80 τοις εκατό του οικογενειακού εισοδήματος είναι απλά για να καλυφτούν οι ενεργειακές ανάγκες,

το φαγητό της ημέρας.

Εδώ είναι δυο με 5 δολλάρια, έχουμε κρεβάτι.

Και εδώ είναι μια πολύ καλύτερη κρεβατοκάμαρα, μπορείτε να δείτε.

Έδωσα μια διάλεξη επάνω σε αυτό για την IKEA και ήθελαν να δουν

τον καναπέ ακριβώς εδώ.

(Γέλια)

Και αυτός είναι ο καναπές, πως θα προκύψει από εδώ.

Και το ενδιαφέρον πράγμα είναι, όταν πας γύρω από εδώ στο πανόραμα των φωτογραφιών

βλέπεις την οικογένεια να κάθεται ακόμα στο πάτωμα εκεί,

αν και υπάρχει καναπές.

Εάν παρατηρήσετε την κουζίνα μπορείτε να δείτε ότι

η μεγαλύτερη διαφορά για τις γυναίκες δεν έρχεται μεταξύ του ενός και των 10 δολλαρίων.

Έρχεται πέρα από εδώ, όταν στ' αλήθεια μπορείς να έχεις

καλές συνθήκες εργασίας στην οικογένεια.

Και εάν στ' αλήθεια θέλετε να δείτε την διαφορά,

κοιτάξτε την τουαλέτα εδωπέρα.

Αυτό μπορεί να αλλάξει, αυτό μπορεί να αλλάξει.

Αυτές είναι όλες φωτογραφίες και εικόνες από την Αφρική,

και μπορεί να γίνει πολύ καλύτερο.

Μπορούμε να βγούμε από την φτώχεια.

Η δικιά μου έρευνα δεν έγινε πάνω στην πληροφορική ή οτιδήποτε σαν και αυτό.

Ασχολήθηκα 20 χρόνια με συνεντεύξεις Αφρικανών αγροτών

οι οποίοι βρίσκονταν στα όρια της πείνας.

Και αυτό είναι το αποτέλεσμα της έρευνας πάνω στις ανάγκες των αγροτών.

Το ωραίο εδώ είναι ότι δεν μπορείς να διακρίνεις

ποιοι είναι οι ερευνητές σε αυτή τη φωτογραφία.

Τότε είναι που η έρευνα λειτουργεί για τις κοινωνίες --

πρέπει στ' αλήθεια να ζήσεις με τους ανθρώπους.

Όταν βρίσκεσαι μέσα στη φτώχεια, το κάθε τι αφορά την επιβίωση.

Αφορά το να έχεις τροφή.

Και αυτές οι δυο νεαρές αγρότισσες, είναι κορίτσια τώρα --

επειδή οι γονείς τους είναι νεκροί από τον HIV και το AIDS

συζητούν με έναν εκπαιδευμένο γεωπόνο.

Αυτός είναι ένας από τους καλύτερους γεωπόνους στο Μαλάουϊ, ο Γιουνατάμπε Κουμπίρα

και συζητάει τι είδος κασσάβα θα φυτέψουν --

ο καλύτερος μετατροπέας ηλιακής ενέργειας σε τροφή που έχει βρει ο άνθρωπος.

Και ενδιαφέρονται πολύ, πάρα πολύ να πάρουν συμβουλές

και αυτό για να επιβιώσουν μέσα στη φτώχεια.

Αυτό είναι ένα από τα γενικότερα πλαίσια.

Να βγουν από τη φτώχεια.

Οι γυναίκες μας είπαν ένα πράγμα. "Δώστε μας τεχνολογία.

Μισούμε αυτό το πηλοφόρι, να στεκόμαστε για ώρες και ώρες.

Δώστε μας ένα μύλο ώστε να αλέθουμε το αλεύρι μας,

τότε θα είμαστε σε θέση να πλήρώνουμε για τα υπόλοιπα από μόνοι μας."

Η τεχνολογία θα σε βγάλει από τη φτώχεια,

αλλά χρειάζεται μια αγορά για να απομακρυνθείς από τη φτώχεια.

Και αυτή η γυναίκα είναι πολύ χαρούμενη τώρα, πηγαίνοντας τα προϊόντα της στην αγορά.

Αλλά είναι ευγνώμων για τη δημόσια επένδυση στην εκπαίδευση

ώστε να μπορεί να μετράει και να μην εξαπατάται όταν φτάνει στην αγορά.

Θέλει το παιδί της να είναι υγιές ώστε αυτή να μπορεί να πηγαίνει στην αγορά

και να μην χρειάζεται να μείνει σπίτι.

Και θέλει την υποδομή -- είναι ωραία με ένα ασφαλτοστρωμένο δρόμο.

Είναι επίσης ωραία με πίστωση.

Μικρο-δάνεια της έδωσαν το ποδήλατό της, ξέρετε.

Και η πληροφορία θα της πει πότε να πάει στην αγορά με ποιο προϊόν.

Μπορείς να το κάνεις αυτό.

Βρίσκω ότι η εμπειρία μου από 20 χρόνια στην Αφρική είναι πως

το φαινομενικά αδύνατο είναι δυνατό.

Η Αφρική δεν τα έχει πάει άσχημα.

Μέσα σε 50 χρόνια πήγαν από μια προ-Μεσαιωνική κατάσταση

σε μια αρκετά ικανοποιητική Ευρώπη πριν από 100 χρόνια

με ένα λειτουργικό έθνος και κράτος.

Θα μπορούσα να πω ότι η υπο-Σαχάρια Αφρική είναι αυτή που τα έχει πάει καλύτερα στον κόσμο

κατά τη διάρκεια των τελευταίων 50 χρόνων.

Επειδή δεν λαμβάνουμε υπ' όψη από που έρχονται.

Είναι αυτή η χαζή ιδέα των αναπτυσσόμενων χωρών

που τοποθετεί εμάς, την Αργεντινή και τη Μοζαμβίκη μαζί 50 χρόνια πριν

και λέει ότι η Μοζαμβίκη τα πήγε χειρότερα.

Πρέπει να γνωρίζουμε λίγα περισσότερα για τον κόσμο.

Έχω έναν γείτονα που γνωρίζει 200 τύπους κρασιού.

Γνωρίζει τα πάντα.

Γνωρίζει το όνομα του σταφυλιού, τη θερμοκρασία και τα πάντα.

Εγώ γνωρίζω μόνο δυο τύπους κρασιού -- κόκκινο και άσπρο.

(Γέλια)

Αλλά ο γείτονάς μου γνωρίζει μόνο δυο τύπους χωρών --

βιομηχανοποιημένες και αναπτυσσόμενες.

Και εγώ γνωρίζω 200, γνωρίζω τα λεπτομερή δεδομένα.

Αλλά μπορείς να το κάνεις.

(Χειροκρότημα)

Αλλά πρέπει να σοβαρευτώ. Και πως σοβαρεύεσαι;

Φτιάχνεις ένα PowerPoint, ξέρετε;

(Γέλια)

Σεβασμός στο πακέτο του Office, σωστά;

Τι είναι αυτό, τι είναι αυτό, τι είναι αυτό που λέω;

Σας λέω ότι υπάρχουν πολλές διαστάσεις ανάπτυξης.

Ο καθένας έχει τα γούστα του.

Εάν είσαι στον τομέα του εμπορίου, λατρεύεις τα μικρο-πιστωτικά συστήματα.

Εάν αγωνίζεσαι σε μια μη-κυβερνητική οργάνωση

λατρεύεις την ισότητα μεταξύ φύλων.

Ή εάν είσαι δάσκαλος, λατρεύεις την UNESCO κ.ο.κ.

Στο παγκόσμιο επίπεδο, πρέπει να έχουμε περισσότερα από την ειδίκευση του καθενός.

Χρειαζόμαστε τα πάντα.

Όλα αυτά τα πράγματα είναι σημαντικά για την ανάπτυξη,

ειδικά όταν μόλις βγαίνεις από τη φτώχεια

και πρέπει να πας προς την ευημερία.

Τώρα, αυτό που πρέπει να σκεφτούμε

είναι τι είναι ένας στόχος για την ανάπτυξη

και ποια είναι τα μέσα για την ανάπτυξη;

Επιτρέψτε μου πρώτα να βαθμολογήσω ποια είναι τα πιο σημαντικά μέσα.

Η οικονομική ανάπτυξη για εμένα, ως ένας καθηγητής δημόσιας υγείας,

είναι το πιο σημαντικό πράγμα για την ανάπτυξη,

επειδή εξηγεί το 80 τοις εκατό της επιβίωσης.

Κυβέρνηση. Να έχεις μια κυβέρνηση που λειτουργεί --

αυτό είναι που έβγαλε την Καλιφόρνια από τη μιζέρια του 1850.

Ήταν η κυβέρνηση που έκανε τους νόμους επιτέλους να λειτουργούν.

Η εκπαίδευση, οι ανθρώπινοι πόροι είναι σημαντικοί.

Η υγεία είναι επίσης σημαντική, αλλά όχι τόσο σαν μέσο.

Το περιβάλλον είναι σημαντικό.

Τα ανθρώπινα δικαιώματα είναι επίσης σημαντικά, αλλά παίρνει μόνο έναν σταυρό.

Τώρα τι γίνεται με τους στόχους; Προς τα που κατευθυνόμαστε;

Δεν ενδιαφερόμαστε για τα λεφτά.

Τα λεφτά δεν είναι στόχος.

Είναι το καλύτερο μέσο, αλλά του δίνω μηδέν σαν στόχο.

Η κυβέρνηση, λοιπόν έχει πλάκα να ψηφίζεις για το πιο μικρό πράγμα,

αλλά δεν είναι στόχος.

Και το να πηγαίνεις στο σχολείο, αυτό δεν είναι στόχος, είναι μέσο.

Στην υγεία δίνω δυο πόντους. Νομίζω είναι ωραίο να είσαι υγιής

-- στη δική μου ηλικία ειδικά -- μπορείς να στέκεσαι εδωπέρα, είσαι υγιής.

Και αυτό είναι καλό, παίρνει δυο συν.

Το περιβάλλον είναι πολύ, πολύ κρίσιμο.

Δεν θα υπάρχει τίποτα για το εγγόνι εάν δεν τα προφυλάξουμε.

Αλλά που είναι οι σημαντικοί στόχοι;

Φυσικά, είναι τα ανθρώπινα δικαιώματα.

Τα ανθρώπινα δικαιώματα είναι ο στόχος,

αλλά δεν είναι τόσο ισχυρό σαν μέσο για να πετύχεις ανάπτυξη.

Και ο πολιτισμός. Ο πολιτισμός είναι το πιο σημαντικό πράγμα, θα μπορούσα να πω,

επειδή αυτό είναι που φέρνει χαρά στη ζωή.

Αυτή είναι η αξία του να ζεις.

Επομένως το φαινομενικά αδύνατον είναι δυνατό.

Ακόμα και οι Αφρικανικές χώρες μπορούν να το επιτύχουν αυτό.

Και σας έδειξα πως το φαινομενικά αδύνατο είναι δυνατό.

Και θυμηθείτε, σας παρακαλώ θυμηθείτε το κύριο μήνυμά μου,

το οποίο είναι αυτό: το φαινομενικά αδύνατο είναι δυνατό.

Μπορούμε να έχουμε έναν καλό κόσμο.

Σας έδειξα το πώς, το απέδειξα στο PowerPoint

και νομίζω θα σας πείσω επίσης με τον πολιτισμό.

(Γέλια)

(Χειροκρότημα)

Φέρ' τε μου το σπαθί μου!

Το να καταπίνεις σπαθιά προέρχεται από την αρχαία Ινδία.

Είναι μια πολιτισμική έκφραση που για χιλιάδες χρόνια

ενέπνευσε ανθρώπους να σκέφτονται πέραν από το προφανές.

(Γέλια)

Και τώρα θα σας αποδείξω ότι το φαινομενικά αδύνατον είναι δυνατόν

παίρνοντας αυτό το κομμάτι μετάλλου -- συμπαγές ατσάλι --

αυτή είναι η ξιφολόγχη του Σουηδικού στρατού, από το 1850,

την τελευταία χρονιά που είχαμε πόλεμο.

Και είναι όλο συμπαγές ατσάλι -- μπορείτε να το ακούσετε.

Και πρόκειται να πάρω αυτή την ατσάλινη λεπίδα,

και να τη σπρώξω μέσα στο σώμα μου από αίμα και σάρκα,

και να σας αποδείξω ότι το φαινομενικά αδύνατο είναι δυνατό.

Μπορώ να ζητήσω μια στιγμή απόλυτης ησυχίας;

(Χειροκρότημα)