Julian Treasure: 5 maneiras de escoitar mellor

Nun mundo cada vez máis ruidoso, o experto en son Julian Treasure di que "estamos a perde-la capacidade de escoitar". Nesta charla breve e fascinante, Treasure fala de cinco maneiras de reafinar o oído para escoitar de modo consciente outras persoas e o mundo ao noso redor.

Estamos a perde-la capacidade de escoitar.

Cando nos comunicamos, pasamos cerca dun 60% do tempo escoitando,

pero non somos moi bos facéndoo.

Só retemos un 25% do que escoitamos.

Vós non, non nesta charla,

pero en xeral isto é así.

Definamos "escoitar"

como obter significado dun son.

É un proceso mental

e un proceso de extracción.

Usamos técnicas moi interesantes para facelo.

Unha delas é recoñece-los patróns.

(Ruído de xente) Así, nunha festa como esta,

se digo "David, Sara, atendede",

algúns de vós prestariades atención.

Recoñecémo-los patróns

para diferencia-lo ruído dun sinal

e especialmente o noso nome.

Outra técnica que usamos é a diferenciación.

Se eu deixase este son continuo durante máis de dous minutos,

deixariades de oílo, literalmente.

Escoitámo-las diferencias,

descartámo-los sons que non cambian.

Tamén hai unha gran gama de filtros.

Estes filtros fan que de tódolos sons

nos concentremos naquilo no que prestamos atención.

A maior parte da xente é completamente inconsciente

destes filtros.

Pero son os que dalgunha forma crean a nosa realidade,

porque nos din a que estamos prestando atención neste momento.

Vou poñer un exemplo disto:

a intención é moi importante no son, cando escoitamos.

Cando casei coa miña muller,

prometinlle que a escoitaría tódolos días

como se fose a primeira vez.

Pois iso non o cumpro tódolos días.

(Risas)

Pero é unha intención moi boa para unha relación.

Pero a cousa non acaba aí.

O son sitúanos no espazo e no tempo.

Se agora pechades os ollos nesta sala,

decatarédesvos do seu tamaño

pola reverberación

e por como rebota o son nas superficies.

Tamén vos decataredes da cantidade de xente que vos rodea

polos pequenos ruidos que percibides.

O son tamén nos sitúa no tempo,

porque no son sempre

hai tempo incluído.

De feito, eu diría que a escoita é a principal forma

pola que experimentamos o paso do tempo

do pasado ao futuro.

"O son é o momento e o significado", unha gran cita.

Ao principio dixen que estamos a perde-la capacidade de escoitar.

Por que dixen iso?

Pois ben, hai moitas razóns para dicilo.

En primeiro lugar, inventamos formas de rexistrar:

primeiro a escritura, despois a gravación de audio

e agora tamén de vídeo.

A gratificación de escoitar con coidado e precisión

desapareceu, simplemente.

En segundo lugar, agora o mundo é tan ruidoso,

(Ruído) con esta cacofonía continua

visual e auditiva,

que resulta difícil escoitar;

escoitar cánsanos.

Moitas persoas refúxianse nos auriculares,

pero estes fan que grandes espazos públicos como este,

paisaxes sonoras compartidas,

se convertan en millóns de pequenas burbullas sonoras persoais.

Nesta situación, ninguén escoita os demais.

Estámonos volvendo impacientes.

Xa non queremos oratoria,

senón frases lapidarias.

E a arte da conversación

está sendo substituída -perigosamente, creo-

pola proxección persoal.

Non sei canto se escoita nesta conversación,

que por desgracia é moi frecuente,

especialmente no Reino Unido.

Estámonos volvendo insensibles.

Os nosos medios de comunicación teñen que berrarnos con estes titulares

para capta-la nosa atención.

Iso quere dicir que nos é máis difícil prestar atención

ao tranquilo, ao sutil,

ao sinxelo.

A nosa pérdida da capacidade de escoitar é un problema grave.

Non é un problema trivial.

Porque escoitando temos acceso á comprensión.

A escoita consciente sempre produce unha comprensión.

E se non se escoita conscientemente

poden acontecer estas cousas.

Un mundo onde non nos escoitamos nunca os uns aos outros

da moito medo.

Por iso eu quixera compartir con vós

cinco exercicios fáciles, técnicas que podedes empregar

para escoitar de forma máis consciente.

Gustaríavos?

(Público: si). Ben.

O primeiro é o silencio.

Tres minutos de silencio ao día

é un exercicio estupendo

para reaxustar e recalibrar o oído

e así poder ouvir outra vez o sutil.

Se non se consegue un silencio absoluto,

cómpre buscar a tranquilidade, iso tamén vale.

Ao segundo chámolle o batedor.

(Ruído) Mesmo nun ambiente ruidoso coma este

- todos nós pasamos moito tempo en sitios así -

escoiten na cafetería

cantas canles de son podemos percibir?

Cantas canles individuais estou a escoitar nesta mistura?

Isto pódese facer tamén nun sitio fermoso, como un lago.

Cantos paxariños estou a escoitar?

Onde están? De onde veñen eses murmurios?

É un exercicio moi bon

para mellorar a calidade da escoita.

Ao terceiro chámolle saborear,

e é un exercicio precioso.

Trátase de apreciar os sons cotiáns.

Por exemplo, esta é a miña secadora.

(Secadora) É un valse.

Un, dous, tres. Un, dous, tres. Un, dous, tres.

Encántame.

Ou probade con este.

(Muíño de café)

Guau!

Vemos que os sons cotiáns poden ser moi interesantes se pomos atención.

A isto chámolle o coro oculto.

Está sempre ao noso redor.

O seguinte exercicio

seguramente sexa o máis importante de todos,

se se quedan con só unha cousa destas.

Son as posicións para escoitar.

É a idea de que se pode cambiar a posición

segundo o que sexa máis apropiado para o que se está a escoitar.

Así se xoga cos filtros.

Se vos lembrades, falei deses filtros ao principio.

Trátase de xogar con eles como se fosen pancas,

para tomarmos consciencia deles e movernos a diferentes sitios.

Estas son algunhas destas posicións para escoitar,

ou escalas das posicións, que podedes usar.

Existen moitas.

Un pódeo pasar ben con isto, é moi divertido.

Para rematar, un acrónimo.

Podedelo usar ao escoitar, na comunicación.

Se algún de vós ten algún destes roles

-seguramente é o caso de todos os que están a ouvir esta charla-

o acrónimo é RASA,

que en sánscrito quere dicir

xuízo ou esencia.

En inglés, as iniciais de RASA representan Recibir,

ou sexa prestar atención á persoa;

Apreciar, con pequenos sons

como oh, ahá;

Resumir, a palabra "entón" é moi importante na comunicación;

e Preguntar, facer preguntas ao final.

O son é a miña paixón, é a minha vida.

Escribín todo un libro sobre el, eu vivo para escoitar.

Á maior parte das persoas isto cústalles un mundo.

Pero creo que todo ser humano

necesita escoitar conscientemente

para vivir con plenitude,

conectado espacial e temporalmente

co mundo físico que nos rodea,

conectado no entendemento cos outros,

sen mencionar a conexión espiritual,

porque tódolos camiños espirituais que coñezo

inclúen a escoita e a contemplación

nos seus principios.

Por iso

temos que ensinar a escoitar nas escolas

como unha competencia.

Por que non se ensina? É unha tontería.

E se podemos ensinar a escoitar nas escolas

podemos retirar a escoita dese efecto dominó

que remata nese mundo perigoso do que falei antes

para levala a un lugar onde todos escoitan sempre conscientemente,

ou polo menos todos son capaces de facelo.

Non sei como se pode facer iso,

pero isto é TED,

e creo que a comunidade de TED é capaz de todo.

Por iso invítovos a conectarvos conmigo, cos demais,

emprender esta misión e ensinar a escoitar nas escolas

e nunha xeración transformar este mundo nun mundo de escoita consciente,

un mundo de conexións,

un mundo de entendemento, un mundo de paz.

Gracias por escoitarme hoxe.

(Aplausos)