What is mental health?

Nasze mózgi działają na co dzień
wydajnie i niezauważalnie.

Łatwo przeoczyć,

jak niezwykłą i trudną rzeczą
jest poczucie zdrowego umysłu.

Zdrowy umysł niejako w tle

nieustannie wykonuje
szereg arcytrudnych operacji,

które odpowiadają
za stan jasności umysłu i poczucie celu.

By pojąć, czym jest zdrowie psychiczne,

a więc i zgłębić jego przeciwieństwo,

pochylić możemy się nad tym,

jakie procesy zachodzą w zakamarkach
optymalnie pracującego umysłu.

Przede wszystkim zdrowy umysł
to umysł dobierający informacje,

skupiony wokół organu, który przesiewa

spośród tysięcy przypadkowych, strasznych,
niepokojących i budzących grozę myśli

te pomysły i odczucia,
które powinniśmy czynnie wziąć pod uwagę,

by umożliwić nam
skuteczne prowadzenie życia.

Po części oznacza to trzymanie na dystans
karzących i krytycznych osądów,

których dźwięk może powtarzać,
jacy z nas niegodziwcy i ohydy

długo po tym, jak ich bezpośredniość
przestała być jakkolwiek pożyteczna.

Podczas rozmowy o pracę
albo w trakcie randki

zdrowy umysł nie podpowiada nam,
by słuchać wewnętrznych głosów

uparcie wyrzucających bezwartościowość.

Pozwala rozmawiać ze sobą
jak z przyjacielem.

Jednocześnie zdrowy umysł
opiera się niesprawiedliwemu porównywaniu.

Nie pozwala, by osiągnięcia innych
zwodziły nas z drogi

i ograniczały
do goryczy niewystarczalności.

Nie gnębi ciągłymi porównaniami
naszej sytuacji do sytuacji ludzi,

których dorastanie i ścieżki życiowe
wyglądały inaczej.

Sprawnie działający umysł wie,
że bezowocne i okrutne jest szukanie winy

w swojej własnej naturze.

Zdrowy umysł z rozwagą
wykorzystuje mechanizm strachu.

Zdaje sobie sprawę, że w teorii

nieskończona jest liczba rzeczy,
którymi moglibyśmy się przejmować:

pęknie naczynie krwionośne,
na nasz temat wybuchnie skandal,

silniki odpadną od skrzydeł samolotu…

Ale umysł potrafi dobrze rozróżnić,

co może się zdarzyć w granicach wyobraźni,

a co wydarzy się prawdopodobnie.

A zatem da nam spokój

z co bardziej szalonymi
ewentualnościami losu,

przy jednoczesnej pewności,
że katastrofy nie nadejdą,

albo że zręcznie sobie z nimi poradzimy,
gdyby jednak nadeszły.

Zdrowy umysł unika potwornych wyobrażeń.

Wie bowiem, że od najgorszego
dzieli go wiele szerokich stopni,

i że nie będzie to stromy i śliski spadek.

Zdrowy umysł dzieli się na przegrody,
bezpiecznie zamykane ciężkimi drzwiami.

W razie potrzeby
utworzy kolejną przegrodę,

bo nie wszystkie myśli
są przydatne w każdej chwili.

Kiedy rozmawiamy z babcią,

umysł blokuje dostęp do wyobraźni
erotycznym fantazjom z wczorajszej nocy.

Gdy opiekujemy się dzieckiem,

tłumi cyniczne
czy pełne mizantropii spostrzeżenia.