< Return to Video

Part 1 - The Adventures of Sherlock Holmes Audiobook by Sir Arthur Conan Doyle (Adventures 01-02)

  • 0:00 - 0:07
    DE AVONTUREN van Sherlock Holmes door Sir Arthur Conan Doyle
  • 0:07 - 0:10
    ADVENTURE I. A Scandal in Bohemia
  • 0:10 - 0:17
    I. Sherlock Holmes ze is altijd de vrouw.
  • 0:17 - 0:21
    Ik heb zelden hoorde hem haar noemen onder een andere naam.
  • 0:21 - 0:26
    In zijn ogen ze eclipsen en overheerst het geheel van haar geslacht.
  • 0:26 - 0:30
    Het was niet dat hij geen emotie verwant aan liefde voor Irene Adler voelde.
  • 0:30 - 0:37
    Alle emoties, en dat men in het bijzonder, waren afschuwelijk om zijn koude, precieze maar
  • 0:37 - 0:38
    bewonderenswaardig evenwichtige geest.
  • 0:38 - 0:43
    Hij was, neem ik aan, de meest perfecte redenering en observeren machine die de
  • 0:43 - 0:48
    wereld heeft gezien, maar als een minnaar die hij zou hebben geplaatst zich in een valse positie.
  • 0:48 - 0:54
    Hij sprak nooit over de zachtere passies, te redden met een gijp en een grijns.
  • 0:54 - 0:57
    Ze waren bewonderenswaardige dingen voor de waarnemer - uitstekend voor het tekenen van de sluier
  • 0:57 - 1:00
    van de mannen motieven en daden.
  • 1:00 - 1:05
    Maar voor de getrainde Reasoner tot zulke intrusies toe te laten in zijn eigen delicaat en fijn
  • 1:05 - 1:10
    aangepast temperament was om een afleidende factor die zou kunnen werpen een te introduceren
  • 1:10 - 1:13
    twijfelen aan al zijn mentale resultaten.
  • 1:13 - 1:18
    Grit in een gevoelig instrument, of een scheur in een van zijn eigen high-power lenzen, zou
  • 1:18 - 1:23
    niet meer storend dan een sterke emotie in een natuurgebied zoals zijn.
  • 1:23 - 1:29
    En toch was er maar een vrouw aan hem, en die vrouw was het eind van Irene Adler, van
  • 1:29 - 1:35
    dubieuze en twijfelachtige geheugen. Ik had weinig van Holmes de laatste tijd.
  • 1:35 - 1:38
    Mijn huwelijk was afgedreven ons weg van elkaar.
  • 1:38 - 1:43
    Mijn eigen geluk compleet, en het huis-centered belangen die opstaan om de
  • 1:43 - 1:48
    man die als eerste vindt zichzelf meester van zijn eigen vestiging, voldoende waren om
  • 1:48 - 1:51
    absorberen alle mijn aandacht, terwijl Holmes, die
  • 1:51 - 1:57
    verafschuwden elke vorm van samenleving met zijn hele ziel Boheemse, bleef in onze
  • 1:57 - 2:02
    verblijven in Baker Street, begraven onder zijn oude boeken, en afwisselend van week tot
  • 2:02 - 2:05
    week tussen cocaïne en ambitie, de
  • 2:05 - 2:11
    slaperigheid van het geneesmiddel, en de felle energie van zijn eigen scherpe natuur.
  • 2:11 - 2:17
    Hij was nog steeds, zoals altijd, diep aangetrokken door de studie van de misdaad, en bezet zijn
  • 2:17 - 2:22
    immense vermogens en bijzondere observatievermogen in de volgende uit de
  • 2:22 - 2:25
    aanwijzingen, en het opruimen van die mysteries
  • 2:25 - 2:29
    die was verlaten als hopeloos door de officiële politie.
  • 2:29 - 2:35
    Van tijd tot tijd hoorde ik een vage rekening van zijn daden: van zijn oproep tot
  • 2:35 - 2:40
    Odessa in het geval van de Trepoff moord, zijn het opruimen van het enkelvoud tragedie
  • 2:40 - 2:43
    van de Atkinson broers bij Trincomalee,
  • 2:43 - 2:49
    en tot slot van de missie die hij had bereikt zo fijn en succesvol
  • 2:49 - 2:50
    voor de regerende familie van Nederland.
  • 2:50 - 2:56
    Afgezien van deze tekenen van zijn activiteit, echter, die ik alleen gedeeld met alle
  • 2:56 - 3:02
    lezers van de dagbladen, wist ik weinig van mijn vroegere vriend en compagnon.
  • 3:02 - 3:08
    Op een avond - het was op de twintigste maart, 1888 - ik kwam terug van een reis
  • 3:08 - 3:13
    om een patiënt (want ik had nu teruggekeerd naar civiele praktijk), toen mijn weg mij geleid door
  • 3:13 - 3:15
    Baker Street.
  • 3:15 - 3:20
    Toen ik langs de goed herinnerde deur, die altijd moet in mijn gedachten worden geassocieerd met
  • 3:20 - 3:26
    mijn vrijage, en met de donkere incidenten van de Study in Scarlet, ik was in beslag genomen met een
  • 3:26 - 3:29
    graag verlangen om weer te zien Holmes, en om
  • 3:29 - 3:33
    weet hoe hij zijn buitengewone krachten in dienst.
  • 3:33 - 3:39
    Zijn kamers waren schitterend verlicht, en zelfs toen ik opkeek, zag ik zijn lange, vrije
  • 3:39 - 3:43
    figuur passeren tweemaal in een donker silhouet tegen de blinde.
  • 3:43 - 3:49
    Hij was ijsberen de kamer snel, gretig, met zijn hoofd zonk op zijn borst en zijn
  • 3:49 - 3:51
    handen gevouwen achter hem.
  • 3:51 - 3:57
    Voor mij, die wist dat zijn elke stemming en gewoonte, zijn houding en de wijze vertelden hun eigen
  • 3:57 - 4:00
    verhaal. Hij was aan het werk weer.
  • 4:00 - 4:05
    Hij was opgestaan uit zijn drugs-created dromen en was warm op de geur van een aantal nieuwe
  • 4:05 - 4:06
    probleem.
  • 4:06 - 4:11
    Ik belde aan en het bleek tot aan de kamer die voorheen waren voor een deel mijn
  • 4:11 - 4:14
    eigen. Zijn manier was niet overdreven.
  • 4:14 - 4:18
    Het zelden was, maar hij was blij, denk ik, om mij te zien.
  • 4:18 - 4:24
    Met nauwelijks een woord gesproken, maar met een vriendelijke ogen, zwaaide hij me naar een stoel,
  • 4:24 - 4:29
    gooide in zijn geval van sigaren, en wees een geest case en een gasogene in
  • 4:29 - 4:30
    de hoek.
  • 4:30 - 4:37
    En hij stond voor het vuur en keek me over in zijn enkelvoud introspectief mode.
  • 4:37 - 4:43
    "Wedlock bij u past," merkte hij op. "Ik denk, Watson, dat u op
  • 4:43 - 4:46
    zeven en een half pond sinds ik u zag. "
  • 4:46 - 4:49
    'Zeven!' Antwoordde ik.
  • 4:49 - 4:51
    "Inderdaad, zou ik een beetje meer gedacht hebben.
  • 4:51 - 4:54
    Alleen maar een kleinigheid meer, denk ik, Watson.
  • 4:54 - 4:59
    En in de praktijk nogmaals, ik observeren. Je hebt me niet verteld dat je van plan om te gaan
  • 4:59 - 5:04
    in harnas. "" Dan, hoe weet je dat? "
  • 5:04 - 5:06
    "Ik zie het, ik afleiden het.
  • 5:06 - 5:10
    Hoe weet ik dat je geweest om zelf de laatste tijd erg nat, en dat u
  • 5:10 - 5:18
    een zeer onhandige en slordige dienstmeisje? "" Mijn beste Holmes, 'zei ik, "dit is te
  • 5:18 - 5:19
    veel.
  • 5:19 - 5:24
    Je zou zeker zijn verbrand, had u woonde een paar eeuwen geleden.
  • 5:24 - 5:29
    Het is waar dat ik een land wandeling op donderdag had en kwam thuis in een vreselijke puinhoop,
  • 5:29 - 5:34
    maar als ik heb mijn kleren die ik kan me niet voorstellen hoe je het afleiden.
  • 5:34 - 5:40
    Ten aanzien van Mary Jane, ze is onverbeterlijk, en mijn vrouw heeft haar kennis, maar daar,
  • 5:40 - 5:47
    nogmaals, ik zie niet in hoe je het uit te werken. 'Hij grinnikte om zichzelf en wreef zijn lange,
  • 5:47 - 5:49
    nerveuze handen in elkaar.
  • 5:49 - 5:55
    "Het is de eenvoud zelve, 'zei hij," mijn ogen vertellen mij dat aan de binnenkant van uw
  • 5:55 - 6:01
    linkerschoen, precies waar het licht van het vuur het valt, is het leer gescoord door zes bijna
  • 6:01 - 6:02
    parallel bezuinigingen.
  • 6:02 - 6:07
    Uiteraard zij zijn veroorzaakt door iemand die zeer slordig geschraapt rond de
  • 6:07 - 6:11
    randen van de tong in om korst modder te verwijderen van.
  • 6:11 - 6:17
    Vandaar dat, zie je, mijn dubbele aftrek die je had in de vuile weer, en dat
  • 6:17 - 6:23
    je had een bijzonder kwaadaardige boot-snijden exemplaar van de Londense bediende.
  • 6:23 - 6:29
    Ten aanzien van uw praktijk, als een gentleman loopt in mijn kamers ruiken van iodoform, met een
  • 6:29 - 6:34
    zwarte markering van nitraat van zilver op zijn rechter wijsvinger, en een bult aan de rechterkant
  • 6:34 - 6:37
    kant van zijn hoge hoed om aan te geven waar hij
  • 6:37 - 6:44
    afgescheiden zijn stethoscoop, moet ik saai, inderdaad, als ik niet spreek hem als een
  • 6:44 - 6:47
    actief lid van de medische professie. "
  • 6:47 - 6:51
    Ik kon niet lachen over het gemak waarmee hij legde zijn proces van
  • 6:51 - 6:52
    aftrek.
  • 6:52 - 6:59
    "Als ik hoor u uw redenen," merkte ik op, "het ding altijd lijkt me
  • 6:59 - 7:05
    om zo belachelijk eenvoudig dat ik gemakkelijk kon het zelf doen, maar bij elke
  • 7:05 - 7:09
    opeenvolgende instantie van uw redenering ben ik verbijsterd totdat u uitleggen uw proces.
  • 7:09 - 7:14
    En toch geloof ik dat mijn ogen zijn zo goed als de jouwe. "
  • 7:14 - 7:18
    "Inderdaad," antwoordde hij, verlichting een sigaret op en gooien zich naar beneden in
  • 7:18 - 7:23
    een fauteuil. 'Zie je wel, maar je hoeft niet te observeren.
  • 7:23 - 7:25
    Het onderscheid is duidelijk.
  • 7:25 - 7:29
    Bijvoorbeeld, heb je vaak gezien de stappen die tot leiden van de hal naar deze
  • 7:29 - 7:32
    ruimte. "" Veel ".
  • 7:32 - 7:34
    "Hoe vaak?"
  • 7:34 - 7:41
    "Nou, enkele honderden keren." "Dan Hoeveel zijn er? '
  • 7:41 - 7:44
    "Hoeveel? Ik weet het niet. "
  • 7:44 - 7:45
    "Inderdaad!
  • 7:45 - 7:49
    U heeft niet waargenomen. En toch heb je gezien.
  • 7:49 - 7:54
    Dat is gewoon mijn punt. Nu, ik weet dat er zeventien stappen,
  • 7:54 - 7:57
    want ik heb beide gezien en waargenomen.
  • 7:57 - 8:01
    By-the-way, omdat je geïnteresseerd bent in deze kleine problemen, en aangezien u
  • 8:01 - 8:07
    goed genoeg om een of twee van mijn onbeduidende ervaringen kroniek, bent u misschien geïnteresseerd
  • 8:07 - 8:09
    in deze. "
  • 8:09 - 8:13
    Wierp hij meer dan een vel van dikke, roze-getinte noot-papier die was geopend liggend op
  • 8:13 - 8:18
    de tafel. "Het kwam door de laatste post," zei hij.
  • 8:18 - 8:20
    'Hardop te lezen. "
  • 8:20 - 8:26
    De nota was gedateerd, en zonder dat handtekening of adres.
  • 8:26 - 8:31
    "Er zal een beroep op u om-nacht, om kwart voor acht," het zei, "een
  • 8:31 - 8:38
    heer, die verlangt om u te raadplegen op een zaak van de diepste moment.
  • 8:38 - 8:42
    Uw recente diensten aan een van de koninklijke huizen van Europa hebben laten zien dat u
  • 8:42 - 8:48
    een die veilig kan worden vertrouwd met zaken die van een belang dat nauwelijks kan
  • 8:48 - 8:50
    worden overdreven.
  • 8:50 - 8:54
    Deze rekening van u hebben wij van alle kanten ontvangen.
  • 8:54 - 8:59
    In je kamer dan op dat uur, en neem het niet kwalijk als je bezoeker draagt een
  • 8:59 - 9:00
    masker. "
  • 9:00 - 9:08
    "Dit is inderdaad een mysterie," merkte ik op. "Wat denk je voorstellen dat het betekent?"
  • 9:08 - 9:13
    "Ik heb geen gegevens nog niet. Het is een kapitale fout te theoretiseren voordat
  • 9:13 - 9:15
    men heeft gegevens.
  • 9:15 - 9:19
    Onmerkbaar een begint te verdraaien feiten aan te passen theorieën, in plaats van theorieën pak aan
  • 9:19 - 9:23
    feiten. Maar de notitie zelf.
  • 9:23 - 9:25
    Wat doe je afleiden uit het? "
  • 9:25 - 9:31
    Ik heb zorgvuldig onderzocht het schrijven, en het papier waarop het geschreven was.
  • 9:31 - 9:37
    "De man die het schreef was vermoedelijk goed te doen, 'merkte ik op, proberen te imiteren
  • 9:37 - 9:39
    mijn metgezel processen.
  • 9:39 - 9:43
    "Dergelijke papier kon niet worden gekocht onder half een kroon een pakket.
  • 9:43 - 9:50
    Het is wonderlijk sterk en stijf "." Eigen personeel - dat is het woord ", zei
  • 9:50 - 9:51
    Holmes.
  • 9:51 - 9:56
    "Het is niet een Engels papier helemaal. Houd het tegen het licht. "
  • 9:56 - 10:05
    Dat deed ik, en zag een grote "E" met een kleine "g", een "P", en een grote "G" met een kleine
  • 10:05 - 10:09
    "T" verweven in de structuur van het papier.
  • 10:09 - 10:16
    "Wat maak je van die?" Vroeg Holmes. "De naam van de maker, geen twijfel over bestaan, of zijn
  • 10:16 - 10:18
    monogram, in plaats van. "" Helemaal niet.
  • 10:18 - 10:24
    De 'G' met de kleine 't' staat voor 'Gesellschaft', die de Duitse is voor
  • 10:24 - 10:27
    'Company.' Het is een gebruikelijke samentrekking zoals onze
  • 10:27 - 10:29
    'Co'
  • 10:29 - 10:34
    'P', uiteraard staat voor 'Papier.' Nu voor de 'Voorbeeld'.
  • 10:34 - 10:38
    Laten we een blik werpen op onze Continental Gazetteer. "
  • 10:38 - 10:42
    Hij pakte een zware bruine volume uit zijn schappen.
  • 10:42 - 10:50
    "Eglow, Eglonitz - hier zijn we, Egria. Het is in een Duitstalig land - in
  • 10:50 - 10:52
    Bohemen, niet ver van Carlsbad.
  • 10:52 - 10:58
    'Opmerkelijk als het toneel van de dood van Wallenstein, en voor zijn vele glas-
  • 10:58 - 11:04
    fabrieken en papierfabrieken. "Ha, ha, mijn jongen, je doet wat maken van dat?"
  • 11:04 - 11:08
    Zijn ogen schitterden, en hij zond een grote blauwe wolk triomfantelijk uit zijn sigaret.
  • 11:08 - 11:14
    "Het papier is gemaakt in Bohemen, 'zei ik. "Precies.
  • 11:14 - 11:18
    En de man die schreef de notitie is een Duitser.
  • 11:18 - 11:23
    Heeft u let op de eigenaardige constructie van de zin -'This rekening van u hebben wij
  • 11:23 - 11:28
    uit alle hoeken ontvangen. 'Een Fransman of Russisch kon niet
  • 11:28 - 11:29
    geschreven dat.
  • 11:29 - 11:33
    Het is de Duitser die zo uncourteous zijn werkwoorden.
  • 11:33 - 11:38
    Het blijft alleen daarom, om te ontdekken wat er gezocht door deze Duitse die schrijft
  • 11:38 - 11:43
    op Bohemian papier en geeft de voorkeur aan het dragen van een masker om zijn gezicht te laten zien.
  • 11:43 - 11:50
    En hier komt hij, als ik mij niet vergis, op al onze twijfels weg te nemen. "
  • 11:50 - 11:54
    Terwijl hij sprak was er het scherpe geluid van paardenhoeven en raspen wielen tegen
  • 11:54 - 11:58
    de stoep, gevolgd door een scherpe trekken aan de bel.
  • 11:58 - 11:58
    Holmes floot.
  • 11:58 - 12:05
    "Een paar, door het geluid," zei hij. "Ja," vervolgde hij, kijkend uit de
  • 12:05 - 12:08
    venster. "Een leuke coupe en een paar
  • 12:08 - 12:09
    schoonheden.
  • 12:09 - 12:13
    Honderdvijftig guineas per stuk. Er zit geld in dit geval, Watson, indien
  • 12:13 - 12:19
    er is niets anders. "" Ik denk dat ik beter had te gaan, Holmes. "
  • 12:19 - 12:20
    "Niet een beetje, dokter.
  • 12:20 - 12:25
    Blijf waar je bent. Ik ben verloren zonder mijn Boswell.
  • 12:25 - 12:29
    En dit belooft interessant zijn. Het zou jammer om het te missen. "
  • 12:29 - 12:31
    "Maar je client -"
  • 12:31 - 12:35
    "Never mind hem. Ik mag wil je helpen, en zo kan hij.
  • 12:35 - 12:39
    Hier komt hij. Ga zitten in die fauteuil, dokter, en geef
  • 12:39 - 12:40
    ons uw beste aandacht. "
  • 12:40 - 12:48
    Een trage en zware stap, die had gehoord op de trap en in de passage, gepauzeerd
  • 12:48 - 12:52
    direct buiten de deur. Toen was er een luid en gezaghebbende
  • 12:52 - 12:54
    kraan.
  • 12:54 - 12:58
    "Kom binnen!", Zei Holmes. Een man aangegaan, die nauwelijks kon zijn geweest
  • 12:58 - 13:04
    minder dan twee meter zes centimeter in hoogte, met de borst en ledematen van een Hercules.
  • 13:04 - 13:10
    Zijn kleding was rijk met een rijkdom die zou, in Engeland, op worden gekeken als verwant
  • 13:10 - 13:12
    slechte smaak.
  • 13:12 - 13:17
    Zware banden van Astrachan werd gesneden in de mouwen en de fronten van zijn
  • 13:17 - 13:21
    double-breasted jas, terwijl de diepe blauwe mantel, die werd geworpen over zijn schouders
  • 13:21 - 13:24
    was bekleed met vlam-kleurige zijde en
  • 13:24 - 13:30
    vastgezet aan de hals met een broche, die bestond uit een enkele brandende beryl.
  • 13:30 - 13:35
    Laarzen die verlengde halverwege zijn kuiten, en die werden geknipt op de toppen met
  • 13:35 - 13:40
    rijke bruine vacht, voltooide de indruk van barbaarse weelde, die werd voorgesteld door
  • 13:40 - 13:42
    zijn hele verschijning.
  • 13:42 - 13:48
    Hij droeg een breedgerande hoed in de hand, terwijl hij droeg in het bovenste deel van zijn
  • 13:48 - 13:54
    gezicht, de uitbreiding naar beneden langs de jukbeenderen, een zwart masker Vizard, die hij had blijkbaar
  • 13:54 - 13:59
    aangepast dat moment, want zijn hand nog is opgegroeid en als hij binnenkwam.
  • 13:59 - 14:04
    Van het lagere deel van het gezicht verscheen hij een man met een sterk karakter, met een
  • 14:04 - 14:09
    dik, opknoping lip, en een lange, rechte kin suggestief van resolutie geduwd om de
  • 14:09 - 14:13
    lengte van de koppigheid.
  • 14:13 - 14:18
    "Je had mijn opmerking?" Vroeg hij met een diepe harde stem en een sterk gemarkeerde Duits
  • 14:18 - 14:22
    accent. "Ik heb je gezegd dat ik zou bellen."
  • 14:22 - 14:28
    Hij keek van de een naar de ander van ons, als onzeker om te pakken.
  • 14:28 - 14:31
    "Bid plaatsnemen", zei Holmes.
  • 14:31 - 14:36
    "Dit is mijn vriend en collega, dr. Watson, die zo nu en dan goed genoeg om te
  • 14:36 - 14:41
    help me in mijn geval. Wie heb ik de eer aan te pakken? "
  • 14:41 - 14:47
    "Je mag het adres mij als de graaf Von Kramm, een Boheemse edelman.
  • 14:47 - 14:53
    Ik heb begrepen dat deze man, je vriend, is een man van eer en discretie,
  • 14:53 - 14:58
    wie ik kan vertrouwen met een zaak van de meest extreme belang.
  • 14:58 - 15:02
    Zo niet, dan zou ik veel liever alleen met u te communiceren. "
  • 15:02 - 15:08
    Ik stond op om te gaan, maar Holmes ving mij bij de pols en duwde me terug in mijn stoel.
  • 15:08 - 15:12
    "Het is beide, of geen," zei hij.
  • 15:12 - 15:16
    "Je zou kunnen zeggen voor deze heer alles wat je kan zeggen tegen mij."
  • 15:16 - 15:18
    De graaf haalde zijn brede schouders.
  • 15:18 - 15:27
    "En ik moet beginnen," zei hij, 'door zich te binden jullie beiden tot absolute geheimhouding voor twee jaar;
  • 15:27 - 15:32
    aan het eind van die tijd zal de kwestie worden van geen belang.
  • 15:32 - 15:37
    Op dit moment is het niet te veel om te zeggen dat het van een dergelijk gewicht kan hebben een
  • 15:37 - 15:44
    invloed op de Europese geschiedenis. "" Ik beloof ", zei Holmes.
  • 15:44 - 15:46
    "En I."
  • 15:46 - 15:51
    "Je zult dit masker excuus," vervolgde onze vreemde bezoeker.
  • 15:51 - 15:56
    "De augustus persoon die dienst me wil zijn agent om onbekende voor u, en ik kan
  • 15:56 - 16:02
    beken meteen dat de titel door dat ik net heb genoemd mijzelf niet is precies mijn
  • 16:02 - 16:07
    "Ik was bewust", zei Holmes droog.
  • 16:02 - 16:02
    eigen. "
  • 16:07 - 16:14
    "De omstandigheden zijn van grote delicatesse, en alle voorzorgsmaatregelen te worden genomen om
  • 16:14 - 16:19
    quench wat zou uitgroeien tot een immense schandaal en ernstig in gevaar brengen op een van de
  • 16:19 - 16:22
    regerende families van Europa.
  • 16:22 - 16:28
    Om te spreken duidelijk, de zaak impliceert de grote Huis van Ormstein, erfelijke koningen
  • 16:28 - 16:30
    van Bohemen. "
  • 16:30 - 16:35
    "Ik was ook bewust van dat," mompelde Holmes, vestigen zich in zijn
  • 16:35 - 16:38
    fauteuil en sluiten van zijn ogen.
  • 16:38 - 16:43
    Onze bezoeker keek met een aantal duidelijke verrassing op de lome, loungen figuur van
  • 16:43 - 16:49
    de man die had geen enkele twijfel om hem afgeschilderd als de meest ingrijpende en meest Reasoner
  • 16:49 - 16:51
    energieke agent in Europa.
  • 16:51 - 16:58
    Holmes langzaam heropend zijn ogen en keek ongeduldig op zijn gigantische opdrachtgever.
  • 16:58 - 17:04
    "Als Uwe Majesteit zou verwaardigen om je zaak te bepleiten," merkte hij op, "ik moet
  • 17:04 - 17:06
    beter in staat om u te adviseren. "
  • 17:06 - 17:11
    De man sprong uit zijn stoel en liep heen en weer de kamer in oncontroleerbare
  • 17:11 - 17:12
    agitatie.
  • 17:12 - 17:17
    Dan, met een gebaar van wanhoop, scheurde hij het masker van zijn gezicht en gooide het
  • 17:17 - 17:22
    op de grond. "Je hebt gelijk," riep hij, "Ik ben de koning.
  • 17:22 - 17:26
    Waarom zou ik proberen om het te verbergen? "
  • 17:26 - 17:28
    "Inderdaad, waarom?" Mompelde Holmes.
  • 17:28 - 17:34
    "Uwe Majesteit had niet gesproken voordat ik wist dat ik was Wilhelm aanpakken
  • 17:34 - 17:40
    Gottsreich Sigismond von Ormstein, groothertog van Cassel-Felstein, en erfelijke
  • 17:40 - 17:41
    Koning van Bohemen. "
  • 17:41 - 17:48
    "Maar je kunt begrijpen," zei onze vreemde bezoeker, zitten nog een keer en doorgeven
  • 17:48 - 17:54
    zijn hand over zijn hoge witte voorhoofd, "u kunt begrijpen dat ik niet ben gewend aan
  • 17:54 - 17:56
    het doen van zulke zaken in mijn eigen persoon.
  • 17:56 - 18:02
    Maar de zaak was zo gevoelig dat ik het niet kon toevertrouwen aan een agent zonder dat
  • 18:02 - 18:07
    me in zijn macht. Ik ben gekomen incognito uit Praag voor de
  • 18:07 - 18:09
    te kunnen overleggen je. "
  • 18:09 - 18:15
    "Dan, raadpleeg bidden", zei Holmes, sluiten zijn ogen eens te meer.
  • 18:15 - 18:21
    "De feiten worden in het kort de volgende: Zo'n vijf jaar geleden, tijdens een langdurig bezoek aan
  • 18:21 - 18:27
    Warschau, maakte ik kennis met de bekende avonturierster, Irene Adler.
  • 18:27 - 18:31
    De naam is ongetwijfeld bekend voorkomen. "
  • 18:31 - 18:37
    "Gelieve kijk haar in mijn index, dokter, 'mompelde Holmes zonder het openen van zijn ogen.
  • 18:37 - 18:42
    Gedurende vele jaren die hij had aangenomen van een systeem van docketing alle alinea's met betrekking tot mannen en
  • 18:42 - 18:48
    dingen, zodat het moeilijk was om een onderwerp of een persoon die de naam waarop hij niet kon
  • 18:48 - 18:51
    in een keer te verstrekken informatie.
  • 18:51 - 18:55
    In dit geval vond ik haar biografie ingeklemd tussen die van een Hebreeuwse
  • 18:55 - 19:00
    rabbi en die van een staf-commandant, die had een monografie geschreven op de diepzee
  • 19:00 - 19:00
    vissen.
  • 19:00 - 19:05
    "Laat me zien!", Zei Holmes. "Hum!
  • 19:05 - 19:12
    Geboren in New Jersey in het jaar 1858. Alt - hum!
  • 19:12 - 19:15
    La Scala, hum!
  • 19:15 - 19:22
    Prima donna Keizerlijke Opera van Warschau - ja! Trok zich van opera-stadium - ha!
  • 19:22 - 19:26
    Wonen in Londen - meer zo!
  • 19:26 - 19:32
    Uwe Majesteit, zoals ik heb begrepen, werd verward met deze jonge persoon, schreef haar
  • 19:32 - 19:38
    enkele afbreuk te doen aan letters, en is nu verlangend op het krijgen van die brieven terug. "
  • 19:38 - 19:39
    "Juist wel.
  • 19:39 - 19:43
    Maar hoe - "" Was er een geheim huwelijk? '
  • 19:43 - 19:47
    "Geen." "Geen juridische documenten of certificaten?"
  • 19:47 - 19:49
    "Geen."
  • 19:49 - 19:53
    "Dan moet ik niet aan uw Majesteit te volgen. Als deze jongere moet produceren haar
  • 19:53 - 19:59
    brieven voor chanteren of andere doeleinden, hoe is ze te bewijzen hun authenticiteit? "
  • 19:59 - 20:03
    "Er is het schrijven."
  • 20:03 - 20:06
    "Poeh, Poeh! Valsheid in geschrifte. "
  • 20:06 - 20:08
    "Mijn prive nota-papier." "Stolen".
  • 20:08 - 20:12
    "Mijn eigen zegel."
  • 20:12 - 20:16
    "Nagebootst." "Mijn foto's."
  • 20:16 - 20:20
    "Gekocht." "We waren allebei op de foto."
  • 20:20 - 20:21
    "O, lieve!
  • 20:21 - 20:25
    Dat is heel slecht! Uwe Majesteit heeft inderdaad blijk gegeven van een
  • 20:25 - 20:32
    . indiscretie "" Ik was gek - krankzinnig. "
  • 20:32 - 20:35
    "Je moet jezelf serieus aangetast."
  • 20:35 - 20:38
    "Ik was pas kroonprins dan. Ik jong was.
  • 20:38 - 20:43
    Ik ben slechts dertig nu. "" Het moet worden teruggevorderd. "
  • 20:43 - 20:46
    "We hebben geprobeerd en mislukt."
  • 20:46 - 20:50
    "Uwe Majesteit moet betalen. Het moet worden gekocht. "
  • 20:50 - 20:54
    "Ze zal niet verkopen." "Gestolen, dan."
  • 20:54 - 20:57
    "Vijf pogingen zijn gedaan.
  • 20:57 - 21:00
    Twee keer inbrekers in mijn loon doorzocht haar huis.
  • 21:00 - 21:04
    Zodra we weerhield haar bagage wanneer ze reisden.
  • 21:04 - 21:06
    Twee keer is ze belaagd.
  • 21:06 - 21:09
    Er is geen resultaat. "" Nee teken van het? "
  • 21:09 - 21:15
    "Absoluut niet. 'Holmes lachte.
  • 21:15 - 21:17
    "Het is een heel mooi klein probleem," zei hij.
  • 21:17 - 21:26
    "Maar een zeer ernstig een voor mij," antwoordde de koning verwijtend.
  • 21:26 - 21:27
    "Heel, inderdaad.
  • 21:27 - 21:31
    En wat doet zij voorstellen te doen met de foto? "
  • 21:31 - 21:33
    "Voor mij ruïneren." "Maar hoe?"
  • 21:33 - 21:38
    "Ik sta op het punt om te trouwen."
  • 21:38 - 21:44
    "Dus heb ik gehoord." "Naar Clotilde Lothman von Saksen-Meningen,
  • 21:44 - 21:49
    tweede dochter van de King of Scandinavia. Misschien ken je de strikte principes van haar
  • 21:49 - 21:51
    familie.
  • 21:51 - 21:57
    Zij is zich de ziel van de delicatesse. Een schaduw van een twijfel aan mijn gedrag zou
  • 21:57 - 22:03
    de zaak tot een einde. "" En Irene Adler? '
  • 22:03 - 22:04
    "Dreigt te sturen van de foto.
  • 22:04 - 22:09
    En ze zal doen. Ik weet dat ze zal doen.
  • 22:09 - 22:13
    Je weet het niet haar, maar ze heeft een ziel van staal.
  • 22:13 - 22:17
    Ze heeft het gezicht van de mooiste van de vrouwen, en de geest van de meest resolute van
  • 22:17 - 22:19
    mannen.
  • 22:19 - 22:24
    In plaats van ik zou een andere vrouw te trouwen, zijn er geen moeite die ze niet
  • 22:24 - 22:28
    go -. none "" U bent zeker van zijn dat ze niet is verzonden,
  • 22:28 - 22:28
    nog? '
  • 22:28 - 22:33
    "Ik ben er zeker van." "En waarom?"
  • 22:33 - 22:38
    "Omdat ze heeft gezegd dat ze zou te sturen op de dag dat de verloving werd
  • 22:38 - 22:39
    het openbaar afgekondigd.
  • 22:39 - 22:46
    Dat zal komende maandag. "" Oh, dan hebben we nog drie dagen ", zei
  • 22:46 - 22:48
    Holmes met een geeuw.
  • 22:48 - 22:53
    "Dat is zeer gelukkig, want ik heb een of twee zaken van belang om te kijken in slechts
  • 22:53 - 22:56
    op dit moment. Uwe Majesteit zal, uiteraard, verblijf in
  • 22:56 - 22:57
    Londen voor het heden? "
  • 22:57 - 23:02
    "Zeker. U vindt me op het Langham onder de
  • 23:02 - 23:07
    de naam van de graaf Von Kramm. "" Dan zal ik drop je een lijn om u te laten
  • 23:07 - 23:09
    weten hoe we vooruitgang. "
  • 23:09 - 23:14
    "So Bid doen. Ik zal alle angst zijn. "
  • 23:14 - 23:19
    "Dan, als om geld?" "Je hebt carte blanche."
  • 23:19 - 23:21
    "Absoluut? '
  • 23:21 - 23:27
    "Ik zeg u dat ik een van de provincies van mijn koninkrijk te geven aan die
  • 23:27 - 23:31
    foto. "" En voor de huidige kosten? "
  • 23:31 - 23:35
    De koning nam een zware zeem tas onder zijn mantel en legde het op de
  • 23:35 - 23:39
    tafel. "Er zijn driehonderd pond in goud en
  • 23:39 - 23:42
    zevenhonderd in de toelichting, "zei hij.
  • 23:42 - 23:47
    Holmes krabbelde een ontvangstbewijs op een vel van zijn note-boek en gaf het hem.
  • 23:47 - 23:54
    "En Mademoiselle het adres?" Vroeg hij. "Is Briony Lodge, Serpentine Avenue, St.
  • 23:54 - 23:57
    John's Wood. "
  • 23:57 - 24:02
    Holmes nam een briefje van. "Een andere vraag," zei hij.
  • 24:02 - 24:07
    "Was de foto een kabinet?" "Het was. '
  • 24:07 - 24:11
    "Dan, goede nacht, Uwe Majesteit, en ik vertrouw erop dat we binnenkort zullen een paar goede hebben
  • 24:11 - 24:13
    nieuws voor je.
  • 24:13 - 24:18
    En een goede nacht, Watson, 'voegde hij eraan toe, als de wielen van de koninklijke coupe rolden
  • 24:18 - 24:20
    de straat.
  • 24:20 - 24:24
    "Als u goed genoeg om morgen middag gesprek op drie zou ik
  • 24:24 - 24:27
    graag deze kleine kwestie chatten op met je. "
  • 24:27 - 24:35
    II. Om drie uur precies was ik bij Baker
  • 24:35 - 24:38
    Straat, maar Holmes was nog niet teruggekeerd.
  • 24:38 - 24:42
    De waardin vertelde me dat hij het huis verliet kort na acht in
  • 24:42 - 24:43
    de ochtend.
  • 24:43 - 24:48
    Ik ging naast het vuur, maar met de bedoeling op hem wacht, hoe lang
  • 24:48 - 24:49
    hij zou kunnen zijn.
  • 24:49 - 24:54
    Ik was al zeer geïnteresseerd in zijn onderzoek, want hoewel het omringd werd door
  • 24:54 - 24:59
    geen van de grimmige en vreemde kenmerken die werden geassocieerd met de twee misdaden, die ik
  • 24:59 - 25:03
    zijn al opgenomen, nog steeds, de aard van de
  • 25:03 - 25:08
    de zaak en de verheven station van zijn cliënt gaf het een eigen karakter.
  • 25:08 - 25:13
    Inderdaad, afgezien van de aard van het onderzoek dat mijn vriendin had bij de hand,
  • 25:13 - 25:20
    Er was iets in zijn meesterlijke greep van een situatie, en zijn scherpe, indringende
  • 25:20 - 25:22
    redenering, waardoor het een genot om me
  • 25:22 - 25:27
    om te studeren zijn systeem van het werk, en aan de snelle, subtiele methoden volgen die hij
  • 25:27 - 25:31
    ontward de meest onlosmakelijk mysteries.
  • 25:31 - 25:36
    Zo gewend was ik aan zijn onveranderlijke succes dat de mogelijkheid van zijn
  • 25:36 - 25:40
    niet had opgehouden te gaan in mijn hoofd.
  • 25:40 - 25:45
    Het was dicht bij de vier voor de deur geopend, en een dronken uitziende bruidegom, slecht
  • 25:45 - 25:51
    kempt en side-besnorde, met een ontstoken gezicht en berucht kleding, liep
  • 25:51 - 25:53
    de kamer.
  • 25:53 - 25:59
    Gewend als ik was om verbazingwekkende mijn vriend bevoegdheden op het gebruik van vermommingen, moest ik
  • 25:59 - 26:03
    kijk drie keer voordat ik er zeker van was dat het inderdaad was hij.
  • 26:03 - 26:07
    Met een knipoog verdween hij in de slaapkamer, waar hij kwam in vijf minuten tweed-
  • 26:07 - 26:11
    geschikt en respectabel, als van ouds.
  • 26:11 - 26:15
    Zijn handen in zijn zakken, hij strekte zijn benen in de voorkant van het vuur
  • 26:15 - 26:18
    en lachte hartelijk voor enkele minuten.
  • 26:18 - 26:24
    "Nou ja, echt waar!" Riep hij, en toen hij stikte en lachte weer, totdat hij was
  • 26:24 - 26:29
    verplicht om achterover liggen, slap en hulpeloos, in de stoel.
  • 26:29 - 26:29
    "Wat is het?"
  • 26:29 - 26:35
    "Het is te grappig. Ik weet zeker dat je nooit hoe ik denk dat
  • 26:35 - 26:39
    tewerkgesteld mijn 's ochtends, of wat kwam ik door te doen. "
  • 26:39 - 26:42
    "Ik kan me niet voorstellen.
  • 26:42 - 26:47
    Ik veronderstel dat u bent de gewoonten te kijken, en misschien het huis, van Miss
  • 26:47 - 26:50
    Irene Adler "" Inderdaad,. Maar het vervolg was eerder
  • 26:50 - 26:52
    ongebruikelijk.
  • 26:52 - 26:56
    Ik zal u vertellen, echter. Ik verliet het huis een beetje na acht
  • 26:56 - 27:00
    uur vanochtend in het karakter van een bruidegom zonder werk.
  • 27:00 - 27:05
    Er is een prachtige sympathie en vrijmetselarij among horsey mannen.
  • 27:05 - 27:09
    Een van hen, en je weet alles wat er is te weten.
  • 27:09 - 27:11
    Ik ontdekte al snel Briony Lodge.
  • 27:11 - 27:16
    Het is een bijou villa, met een tuin aan de achterkant, maar gebouwd in de neus tot
  • 27:16 - 27:20
    de weg, twee verhalen. Chubb slot op de deur.
  • 27:20 - 27:26
    Grote zitkamer aan de rechterkant, goed ingericht, met lange ramen bijna tot aan de
  • 27:26 - 27:32
    vloer, en die belachelijke Engels venster bevestigingsmiddelen die een kind zou kunnen openen.
  • 27:32 - 27:36
    Achter was er niets bijzonders, behalve dat de passage raam kon worden bereikt
  • 27:36 - 27:39
    vanaf de top van het koetshuis.
  • 27:39 - 27:44
    Ik liep er omheen en onderzocht het nauw vanuit elk oogpunt, maar zonder
  • 27:44 - 27:47
    merkt iets anders van belang.
  • 27:47 - 27:52
    "Vervolgens heb ik slenterden door de straat en vond, zoals ik verwacht, dat er een mews in een
  • 27:52 - 27:56
    laan die loopt door een muur van de tuin.
  • 27:56 - 28:01
    Ik leende de ostlers een hand in te wrijven beneden hun paarden, en ontving in ruil
  • 28:01 - 28:06
    dubbeltje, een glas half en half, twee vullingen van shag, en zo veel
  • 28:06 - 28:09
    gegevens als ik kon wensen over Miss
  • 28:09 - 28:14
    Adler, tot niets van een half dozijn andere mensen zeggen in de buurt bij wie ik was
  • 28:14 - 28:21
    niet in het minst geïnteresseerd zijn, maar waarvan biografieën ik was gedwongen om naar te luisteren. "
  • 28:21 - 28:23
    "En hoe zit het met Irene Adler?"
  • 28:23 - 28:27
    Vroeg ik. "Oh, heeft ze zich al de mannen de hoofden
  • 28:27 - 28:31
    in dat deel. Ze is de kostelijkste is onder een motorkap
  • 28:31 - 28:32
    op deze planeet.
  • 28:32 - 28:38
    Dat zeggen de Serpentine-stallen, aan een man. Ze woont rustig, zingt tijdens concerten,
  • 28:38 - 28:44
    drives uit op vijf elke dag, en keert terug op zeven scherp voor het diner.
  • 28:44 - 28:47
    Zelden gaat uit op andere tijden, behalve wanneer ze zingt.
  • 28:47 - 28:51
    Heeft slechts een mannetje bezoeker, maar een groot deel van hem.
  • 28:51 - 28:56
    Hij is donker, knap en onstuimige, nooit noemt minder dan een keer per dag, en vaak
  • 28:56 - 29:01
    twee keer. Hij is een heer Godfried Norton, van de Inner
  • 29:01 - 29:03
    Tempel.
  • 29:03 - 29:06
    Zie de voordelen van een koetsier als vertrouwenspersoon.
  • 29:06 - 29:12
    Ze hadden hem naar huis gereden een dozijn keer van de Serpentine-stallen, en wist alles over hem.
  • 29:12 - 29:17
    Toen ik had geluisterd naar alles wat ze te vertellen hadden, begon ik te lopen op en neer in de buurt
  • 29:17 - 29:22
    Briony Lodge eens meer, voor en na te denken over mijn plan de campagne.
  • 29:22 - 29:28
    "Dit Godfrey Norton was blijkbaar een belangrijke factor in de materie.
  • 29:28 - 29:31
    Hij was een advocaat. Dat klonk onheilspellend.
  • 29:31 - 29:37
    Wat was de relatie tussen hen, en wat het object van zijn herhaalde bezoeken?
  • 29:37 - 29:42
    Was zij zijn cliënt, zijn vriend, of zijn minnares?
  • 29:42 - 29:47
    In het eerste geval had ze waarschijnlijk overgedragen aan zijn foto te houden.
  • 29:47 - 29:50
    In het laatste geval was het minder waarschijnlijk.
  • 29:50 - 29:55
    Over de kwestie van deze vraag hing of ik moet mijn werk voort te zetten bij Briony
  • 29:55 - 29:59
    Lodge, of draai mijn aandacht op kamers van de heer in de tempel.
  • 29:59 - 30:04
    Het was een delicaat punt, en het verbreed op het gebied van mijn onderzoek.
  • 30:04 - 30:09
    Ik vrees dat ik je vervelen met deze details, maar ik heb om u te laten zien mijn kleine
  • 30:09 - 30:13
    problemen, als je de situatie te begrijpen. "
  • 30:13 - 30:19
    "Ik ben je goed na," antwoordde ik.
  • 30:19 - 30:24
    "Ik was nog steeds de afweging van de zaak in mijn hoofd als een hansom taxi reed naar Briony
  • 30:24 - 30:26
    Lodge, en een heer sprong uit.
  • 30:26 - 30:33
    Hij was een opvallend knappe man, donker, gebogen, en de besnorde - blijkbaar de man
  • 30:33 - 30:35
    van wie ik had gehoord.
  • 30:35 - 30:40
    Hij verscheen aan zijn in een grote haast, schreeuwde de koetsier om te wachten, en geborsteld langs de
  • 30:40 - 30:45
    meid die de deur geopend met de air van een man, die grondig werd thuis.
  • 30:45 - 30:49
    "Hij was in het huis ongeveer een half uur, en ik kon een glimp van hem te vangen in de
  • 30:49 - 30:55
    ramen van de woonkamer, op en neer lopen, praten opgewonden, en zwaaiend met zijn
  • 30:55 - 30:56
    armen.
  • 30:56 - 31:01
    Van haar kon ik niets zien. Momenteel is hij gekomen, op zoek naar nog meer
  • 31:01 - 31:04
    ontroerd dan voorheen.
  • 31:04 - 31:08
    Toen hij liep naar de cabine, trok hij een gouden horloge uit zijn zak en keek ernaar
  • 31:08 - 31:15
    ernstig, 'Drive als de duivel,' riep hij, 'eerst naar Gross & Hankey's in
  • 31:15 - 31:19
    Regent Street, en vervolgens naar de kerk van St. Monica in de Edgeware Road.
  • 31:19 - 31:22
    Half een cavia als je het in twintig minuten! '
  • 31:22 - 31:27
    "Weg zij gingen, en ik vroeg me af of ik niet moet goed aan doen om hen te volgen
  • 31:27 - 31:33
    wanneer de rijbaan een keurig landauer, de koetsier kwam met zijn jas slechts half-
  • 31:33 - 31:36
    dichtgeknoopt, en zijn das onder zijn oor, terwijl de
  • 31:36 - 31:40
    al de tags van zijn harnas waren uit te steken van de gespen.
  • 31:40 - 31:45
    Het was niet omhoog getrokken voordat ze schoot uit de hal deur en in.
  • 31:45 - 31:49
    Ik heb alleen maar ving een glimp van haar op het moment, maar ze was een mooie vrouw, met een
  • 31:49 - 31:52
    gezicht dat een man zou kunnen sterven.
  • 31:52 - 31:57
    "'De kerk van St. Monica, John," riep ze,' en half een soeverein als u te bereiken
  • 31:57 - 32:01
    het in twintig minuten. '"Dit was heel te goed om te verliezen, Watson.
  • 32:01 - 32:06
    Ik was gewoon balanceren, of ik moet rennen, of dat ik zou baars achter
  • 32:06 - 32:10
    haar Landau toen een taxi kwam door de straat.
  • 32:10 - 32:14
    De bestuurder keek twee keer op een dergelijk armoedig tarief, maar ik sprong in voordat hij kon
  • 32:14 - 32:20
    'De kerk van St. Monica,' zei ik, 'en half een soeverein als je het bereikt in twintig
  • 32:14 - 32:14
    object.
  • 32:20 - 32:21
    minuten. "
  • 32:21 - 32:26
    Het was vijfentwintig minuten voor twaalf, en natuurlijk het was duidelijk genoeg wat er in
  • 32:26 - 32:29
    de wind. "Mijn Cabby reed snel.
  • 32:29 - 32:34
    Ik denk niet dat ik ooit reed sneller, maar de anderen waren er voor ons.
  • 32:34 - 32:38
    De cabine en de landauer met hun dampende paarden waren voor de deur, toen ik
  • 32:38 - 32:39
    aangekomen.
  • 32:39 - 32:45
    Ik betaalde de man en haastte zich naar de kerk. Er was geen ziel, daar op te slaan van de twee
  • 32:45 - 32:50
    die ik had gevolgd en een surpliced dominee, die leek te expostulating
  • 32:50 - 32:51
    met hen.
  • 32:51 - 32:55
    Ze waren alle drie staan in een knoop in de voorkant van het altaar.
  • 32:55 - 33:00
    Ik hingen de zijbeuk als elke andere leegloper, die heeft laten vallen in een kerk.
  • 33:00 - 33:06
    Plotseling, tot mijn verbazing, de drie op het altaar te maken ronde voor mij, en Godfrey Norton
  • 33:06 - 33:09
    kwam rennen zo hard als hij kon naar me toe.
  • 33:09 - 33:11
    "'Dank God,' riep hij.
  • 33:11 - 33:13
    'Je zult doen. Kom!
  • 33:13 - 33:16
    Kom! '"' Wat dan? '
  • 33:16 - 33:17
    Vroeg ik.
  • 33:17 - 33:22
    "'Kom, man, kom, slechts drie minuten, of het zal niet legaal.'
  • 33:22 - 33:27
    "Ik was half-gesleept tot aan het altaar, en voor ik het wist waar ik was vond ik mezelf
  • 33:27 - 33:32
    mompelen reacties die fluisterde in mijn oor, en vouching voor dingen waarvan ik
  • 33:32 - 33:35
    niets wisten, en in het algemeen hulp bij
  • 33:35 - 33:41
    de beveiligde koppeling van Irene Adler, oude vrijster, naar Godfrey Norton, bachelor.
  • 33:41 - 33:46
    Het was allemaal gebeurd in een oogwenk, en daar was de man bedankte me op de een
  • 33:46 - 33:52
    kant en de dame aan de andere kant, terwijl de dominee straalde op mij aan de voorkant.
  • 33:52 - 33:58
    Het was de meest absurde positie waarin ik ooit mezelf gevonden in mijn leven, en
  • 33:58 - 34:02
    Het was de gedachte dat begon me te lachen maar nu.
  • 34:02 - 34:07
    Het lijkt erop dat er een aantal informele over hun licentie is, dat de
  • 34:07 - 34:12
    geestelijke absoluut weigerde om ze te trouwen zonder een getuige van een soort, en dat mijn
  • 34:12 - 34:15
    gelukkige verschijning redde de bruidegom uit
  • 34:15 - 34:19
    te hoeven sally uit in de straten op zoek naar een beste man.
  • 34:19 - 34:24
    De bruid gaf me een soeverein, en ik bedoel om het te dragen op mijn horloge-keten in het geheugen van
  • 34:24 - 34:25
    de gelegenheid. "
  • 34:25 - 34:32
    "Dit is een zeer onverwachte wending van zaken, 'zei ik," en wat dan?'
  • 34:32 - 34:36
    "Nou, ik vond mijn plannen zeer serieus bedreigd.
  • 34:36 - 34:40
    Het leek alsof het paar zou een onmiddellijke vertrek te nemen, en zo nodig
  • 34:40 - 34:43
    zeer snelle en doortastende maatregelen van mijn kant.
  • 34:43 - 34:49
    Aan de kerkdeur, maar ze gescheiden, hij rijdt terug naar de tempel,
  • 34:49 - 34:55
    en ze naar haar eigen huis. 'Ik zal uit rijden in het park op vijf als
  • 34:55 - 34:57
    gebruikelijk, "zei ze terwijl ze hem verlaten.
  • 34:57 - 35:01
    Ik hoorde niets meer. Ze reden weg in verschillende richtingen,
  • 35:01 - 35:04
    en ik ging naar mijn eigen afspraken te maken. "
  • 35:04 - 35:06
    "Welke zijn?"
  • 35:06 - 35:11
    "Sommige koud rundvlees en een glas bier," antwoordde hij, het luiden van de bel.
  • 35:11 - 35:16
    "Ik ben te druk om te denken van voedsel, en ik ben waarschijnlijk nog drukker dit
  • 35:16 - 35:17
    's avonds.
  • 35:17 - 35:21
    By the way, Dokter, zal ik wil uw medewerking. "
  • 35:21 - 35:26
    'Ik zal blij. "" Je hoeft het niet erg de wet te overtreden? "
  • 35:26 - 35:28
    "Niet in het minst."
  • 35:28 - 35:34
    "Ook het runnen van een kans op arrestatie?" "Niet in een goed doel."
  • 35:34 - 35:39
    "Oh, de oorzaak is uitstekend!" "Dan ben ik uw man."
  • 35:39 - 35:42
    "Ik was zeker dat ik zou kunnen rekenen op je."
  • 35:42 - 35:48
    'Maar wat is het je wilt? "" Toen mevrouw Turner heeft gebracht in de lade I
  • 35:48 - 35:49
    zal duidelijk maken aan jou.
  • 35:49 - 35:56
    Nu, "zei hij terwijl hij zich hongerig op de eenvoudige tarief dat onze hospita had voorzien,
  • 35:56 - 35:59
    "Ik moet bespreken, terwijl ik eet, want ik niet veel tijd hebben.
  • 35:59 - 36:01
    Het is bijna vijf nu.
  • 36:01 - 36:06
    In twee uur moeten we op het toneel van actie.
  • 36:06 - 36:11
    Miss Irene, of Madame, liever gezegd, keert terug van haar rijden om zeven uur.
  • 36:11 - 36:14
    We moeten bij Briony Lodge om haar te ontmoeten. "
  • 36:14 - 36:19
    "En wat dan?" "U moet Laat dat maar aan mij.
  • 36:19 - 36:23
    Ik heb al geregeld wat er optreden. Er is maar een punt waarop ik moet
  • 36:23 - 36:24
    dringen.
  • 36:24 - 36:29
    Je moet niet bemoeien, wat er ook gebeurt. Begrijp je? '
  • 36:29 - 36:34
    "Ik ben neutraal te zijn?" "Om niets te doen.
  • 36:34 - 36:38
    Er zullen waarschijnlijk enkele kleine onaangenaamheden.
  • 36:38 - 36:42
    Niet mee in. Het zal eindigen in mijn wezen overgebracht naar het
  • 36:42 - 36:43
    woning.
  • 36:43 - 36:47
    Vier of vijf minuten later de zitkamer venster wordt geopend.
  • 36:47 - 36:51
    Je bent naar het station zelf dicht bij dat open raam. "
  • 36:51 - 36:53
    "Ja".
  • 36:53 - 36:57
    "Je bent voor mij te kijken, want ik zal voor u zichtbaar."
  • 36:57 - 36:58
    "Ja".
  • 36:58 - 37:03
    "En toen ik mijn hand opsteken - zo - u zult gooien in de kamer wat ik je geven
  • 37:03 - 37:08
    gooien, en zal op hetzelfde moment, verhogen de schreeuw van het vuur.
  • 37:08 - 37:09
    U vrij mij volgen? "
  • 37:09 - 37:15
    "Volledig." "Het is niets erg formidabel", zei hij,
  • 37:15 - 37:18
    het nemen van een lange sigaar-vormige rollen uit zijn zak.
  • 37:18 - 37:23
    "Het is een gewone loodgieter rook-raket, voorzien van een kap aan beide uiteinden te maken
  • 37:23 - 37:28
    zelf-verlichting. Uw taak is beperkt tot dat.
  • 37:28 - 37:33
    Wanneer u uw schreeuw van het vuur te verhogen, zal het worden opgenomen door een flink aantal mensen.
  • 37:33 - 37:38
    U kunt dan lopen naar het einde van de straat, en Ik zal u weer aan in tien minuten.
  • 37:38 - 37:39
    Ik hoop dat ik gemaakt heb ik duidelijk? '
  • 37:39 - 37:48
    "Ik ben neutraal te blijven, om bij het raam, om u te kijken, en bij het signaal om
  • 37:48 - 37:54
    gooien in dit object, dan aan de schreeuw van het vuur te verhogen, en om u wacht op de hoek van
  • 37:54 - 37:55
    de straat. "
  • 37:55 - 38:00
    "Juist." "Dan mag je volledig te vertrouwen op mij."
  • 38:00 - 38:04
    "Dat is uitstekend. Ik denk dat,, het is bijna tijd dat ik
  • 38:04 - 38:08
    voor te bereiden op de nieuwe rol die ik moet spelen. "
  • 38:08 - 38:13
    Hij verdween in zijn slaapkamer en kwam terug in een paar minuten in het karakter
  • 38:13 - 38:18
    van een beminnelijk en eenvoudige-minded non-conformistische predikant.
  • 38:18 - 38:25
    Zijn brede zwarte hoed, zijn wijde broek, zijn witte das, zijn sympathieke glimlach, en
  • 38:25 - 38:30
    algemene uiterlijk van peering en welwillende nieuwsgierigheid waren, zoals de heer John Hare alleen
  • 38:30 - 38:32
    zou hebben geëvenaard.
  • 38:32 - 38:36
    Het was niet alleen dat Holmes zijn kostuum veranderd.
  • 38:36 - 38:41
    Zijn expressie, zijn manier, zijn eigen ziel leek te variëren met elke nieuwe deel dat
  • 38:41 - 38:42
    hij aangenomen.
  • 38:42 - 38:48
    Het podium verloor een prima acteur, zelfs als de wetenschap verloren een acute Reasoner, toen hij
  • 38:48 - 38:50
    werd een specialist in de criminaliteit.
  • 38:50 - 38:57
    Het was kwart over zes toen we vertrokken Baker Street, en dat wilde nog steeds tien
  • 38:57 - 39:00
    minuten om het uur als we onszelf in Serpentine Avenue.
  • 39:00 - 39:06
    Het was al donker, en de lampen waren gewoon aangestoken als we op en neer
  • 39:06 - 39:11
    voor Briony Lodge, wachtend op de komst van de bewoner.
  • 39:11 - 39:15
    Het huis was net zoals ik het had afgebeeld van Sherlock Holmes 'beknopte
  • 39:15 - 39:21
    beschrijving, maar de plaats bleek te zijn minder prive dan ik had verwacht.
  • 39:21 - 39:27
    Integendeel, voor een kleine straat in een rustige buurt, het was opmerkelijk
  • 39:27 - 39:28
    geanimeerd.
  • 39:28 - 39:32
    Er was een groep van armoedig gekleed mannen roken en lachen in een hoek, een
  • 39:32 - 39:37
    scharensliep met zijn wiel, twee wachters die flirt met een verpleegkundige
  • 39:37 - 39:40
    meisje, en een aantal goed geklede jonge mannen
  • 39:40 - 39:44
    die loungen op en neer met sigaren in hun mond.
  • 39:44 - 39:49
    "Zie je," merkte Holmes, zoals wij tempo heen en weer in de voorkant van het huis, "dit
  • 39:49 - 39:54
    huwelijk vereenvoudigt de plaats van zaken. De foto wordt een tweesnijdend
  • 39:54 - 39:56
    wapen nu.
  • 39:56 - 40:02
    De kans is groot dat ze net zo afkerig zijn gezien door de heer Godfrey Norton, zoals
  • 40:02 - 40:06
    onze klant is om zijn komst naar de ogen van zijn prinses.
  • 40:06 - 40:10
    Nu is de vraag, Waar zijn we om de foto te vinden? '
  • 40:10 - 40:16
    "Waar, inderdaad?" "Het is zeer onwaarschijnlijk dat ze het draagt
  • 40:16 - 40:17
    over met haar.
  • 40:17 - 40:22
    Het is kast grootte. Te groot voor een gemakkelijke verbergen over een
  • 40:22 - 40:26
    vrouw jurk. Ze weet dat de Koning in staat is
  • 40:26 - 40:28
    het hebben van haar belaagd en doorzocht.
  • 40:28 - 40:31
    Twee pogingen van de soort zijn al gemaakt.
  • 40:31 - 40:36
    Wij kunnen nemen, dan dat ze niet het dragen over met haar. "
  • 40:36 - 40:38
    "Waar dan? '
  • 40:38 - 40:43
    "Haar bankier of haar advocaat. Er is die dubbele mogelijkheid.
  • 40:43 - 40:49
    Maar ik ben geneigd te denken geen van beide. Vrouwen zijn van nature geheimzinnig, en ze
  • 40:49 - 40:52
    graag hun eigen afscheiden doen.
  • 40:52 - 40:57
    Waarom zou ze overhandigen aan iemand anders? Ze kon vertrouwen haar eigen voogdij, maar
  • 40:57 - 41:01
    Ze kon niet vertellen wat indirecte of politieke invloed zouden kunnen worden gebracht
  • 41:01 - 41:03
    dragen op een zakenman.
  • 41:03 - 41:09
    Trouwens, vergeet niet dat ze had besloten om het te gebruiken binnen een paar dagen.
  • 41:09 - 41:12
    Het moet waar ze kan haar handen erop.
  • 41:12 - 41:15
    Het moet in haar eigen huis. "
  • 41:15 - 41:19
    "Maar het is twee keer ingebroken." "Bah!
  • 41:19 - 41:24
    Ze wisten niet hoe te kijken. "" Maar hoe ga je kijken? '
  • 41:24 - 41:26
    "Ik zal niet kijken."
  • 41:26 - 41:30
    "Wat dan?" "Ik zal haar dat ze mij laten zien."
  • 41:30 - 41:37
    'Maar ze zal weigeren. "" Ze zal niet kunnen.
  • 41:37 - 41:39
    Maar ik hoor het gerommel van de wielen.
  • 41:39 - 41:45
    Het is haar rijtuig. Nu het uitvoeren van mijn orders naar de letter. "
  • 41:45 - 41:49
    Terwijl hij sprak de glans van de side-lichten van een wagen kwam rond de bocht van de
  • 41:49 - 41:51
    avenue.
  • 41:51 - 41:56
    Het was een mooi klein landauer die tot rammelde aan de deur van Briony Lodge.
  • 41:56 - 42:01
    Aangezien het trok, een van de loafing mannen op de hoek stormde naar voren om de deur open
  • 42:01 - 42:06
    in de hoop van het verdienen van een koper, maar werd verdrongen door een andere weg loafer, die had
  • 42:06 - 42:08
    rende met dezelfde intentie.
  • 42:08 - 42:13
    Een felle ruzie uitbrak, die werd verhoogd door de twee bewakers, die nam
  • 42:13 - 42:19
    zijden met een van de ligstoelen, en door de scharensliep, die net zo warm was op
  • 42:19 - 42:20
    de andere kant.
  • 42:20 - 42:25
    Een klap was geslagen, en in een oogwenk de dame, die stapte uit haar rijtuig,
  • 42:25 - 42:31
    was het centrum van een kleine knoop van gespoeld en worstelende mannen, die woest geslagen op
  • 42:31 - 42:34
    elkaar met hun vuisten en stokken.
  • 42:34 - 42:40
    Holmes stormde in de menigte om de dame te beschermen, maar net zoals hij bij haar gaf hij een
  • 42:40 - 42:44
    huilen en viel op de grond, met het bloed loopt vrijelijk over zijn gezicht.
  • 42:44 - 42:49
    Bij zijn val de wachters namen om hun hakken in de ene richting en de ligstoelen in
  • 42:49 - 42:53
    de andere, terwijl een aantal van de beter geklede mensen, die de vechtpartij zag, zonder
  • 42:53 - 43:00
    deel te nemen aan het, druk in om de dame te helpen en bij te wonen om de gewonde man.
  • 43:00 - 43:07
    Irene Adler, zoals ik nog steeds haar noemen, had haastte zich de trap op, maar zij stond aan de
  • 43:07 - 43:12
    top met haar prachtige figuur afgetekend tegen de lichten van de zaal, kijken terug in
  • 43:12 - 43:14
    de straat.
  • 43:14 - 43:18
    "Is de arme man veel pijn?" Vroeg ze.
  • 43:18 - 43:24
    "Hij is dood," riep een aantal stemmen. "Nee, nee, er is leven in hem!" Schreeuwde
  • 43:24 - 43:25
    een ander.
  • 43:25 - 43:28
    "Maar hij zal weg zijn voordat je hem naar het ziekenhuis."
  • 43:28 - 43:34
    "Hij is een dappere kerel," zei een vrouw. "Ze had de dame portemonnee en
  • 43:34 - 43:37
    kijken als het niet was voor hem.
  • 43:37 - 43:43
    Ze waren een bende, en een ruwe er ook een. Ah, hij ademt nu. "
  • 43:43 - 43:47
    "Hij kan niet liegen in de straat. Mogen wij brengen hem in, marm? '
  • 43:47 - 43:49
    "Zeker.
  • 43:49 - 43:53
    Breng hem naar de zitkamer. Er is een comfortabele bank.
  • 43:53 - 43:54
    Op deze manier, alsjeblieft! "
  • 43:54 - 44:00
    Langzaam en plechtig dat hij werd gedragen in Briony Lodge en vastgelegd in de belangrijkste
  • 44:00 - 44:05
    kamer, terwijl ik nog steeds de zaak van mijn bericht waargenomen door het raam.
  • 44:05 - 44:10
    De lampen waren aangestoken, maar de blinds waren niet getrokken, zodat ik kon zien Holmes
  • 44:10 - 44:11
    als hij lag op de bank.
  • 44:11 - 44:17
    Ik weet niet of hij was in beslag genomen met wroeging op dat moment voor de rol die hij
  • 44:17 - 44:22
    speelde, maar ik weet dat ik nog nooit meer van harte beschaamd over mezelf in mijn leven
  • 44:22 - 44:24
    dan toen ik zag de prachtige schepsel
  • 44:24 - 44:30
    tegen wie ik was samenzwering, of de genade en vriendelijkheid waarmee ze opgewacht
  • 44:30 - 44:32
    de gewonde man.
  • 44:32 - 44:37
    En toch zou het zwartste verraad aan Holmes nu om terug te trekken uit de kant worden
  • 44:37 - 44:42
    die hij had toevertrouwd aan mij. Ik verhardde mijn hart, en nam de rook-
  • 44:42 - 44:45
    raket van onder mijn ulster.
  • 44:45 - 44:49
    Immers, dacht ik, we zijn niet verwondt haar.
  • 44:49 - 44:52
    We zijn maar het voorkomen van haar uit verwonden een ander.
  • 44:52 - 44:57
    Holmes had ging rechtop zitten op de bank, en ik zag hem beweging als een man die behoefte heeft aan
  • 44:57 - 45:01
    lucht. Een meid gehaast over en gooide open de
  • 45:01 - 45:01
    venster.
  • 45:01 - 45:07
    Op hetzelfde moment zag ik hem zijn hand te verhogen en op het signaal gooide ik mijn raket
  • 45:07 - 45:10
    in de kamer met een kreet van "Fire!"
  • 45:10 - 45:15
    Het woord was niet eerder uit mijn mond dan de hele menigte toeschouwers, goed gekleed
  • 45:15 - 45:21
    en ziek - heren, ostlers, en de dienaar-meisjes - verenigd in een algemene kreet van
  • 45:21 - 45:23
    "Vuur!"
  • 45:23 - 45:27
    Dikke rookwolken gekruld door de kamer en uit bij het open raam.
  • 45:27 - 45:32
    Ik ving een glimp op van haasten figuren, en even later de stem van Holmes uit
  • 45:32 - 45:37
    binnen verzekerde hen dat het een vals alarm.
  • 45:37 - 45:41
    Uitglijden door de menigte schreeuwde ik mijn weg naar de hoek van de straat, en in de
  • 45:41 - 45:47
    tien minuten was blij om mijn vriend's arm vinden in de mijne, en weg van get
  • 45:47 - 45:48
    het toneel van oproer.
  • 45:48 - 45:53
    Hij liep snel en in stilte enkele paar minuten tot we hadden afgewezen een van de
  • 45:53 - 45:58
    de rustige straten die leiden naar de Edgeware Road.
  • 45:58 - 46:01
    'Je deed het heel netjes, dokter, "merkte hij op.
  • 46:01 - 46:06
    "Niets beter had gekund. Het is allemaal goed. "
  • 46:06 - 46:08
    'Je hebt de foto? "
  • 46:08 - 46:13
    "Ik weet waar het is." "En hoe kwam je erachter? '
  • 46:13 - 46:18
    "Ze liet me, zoals ik zei toch dat ze dat zou doen." "Ik ben nog steeds in het donker."
  • 46:18 - 46:24
    'Ik wil niet een mysterie te maken, "zei hij lachend.
  • 46:24 - 46:28
    "De zaak was heel eenvoudig. U, natuurlijk, zag dat iedereen in de
  • 46:28 - 46:30
    straat was een medeplichtige.
  • 46:30 - 46:34
    Ze waren allemaal bezig voor de avond. "" Ik wel raden. "
  • 46:34 - 46:39
    "Toen de rij uitbrak, had ik een beetje vochtig rode verf in de palm van mijn
  • 46:39 - 46:40
    hand.
  • 46:40 - 46:45
    Ik rende naar voren, viel, klapte mijn hand op mijn gezicht, en werd een meelijwekkende
  • 46:45 - 46:48
    spektakel. Het is een oude truc. "
  • 46:48 - 46:51
    "Dat ik ook zou kunnen doorgronden."
  • 46:51 - 46:55
    "Dan droegen ze me binnen Ze was gebonden aan mij inch
  • 46:55 - 47:00
    Wat kon ze anders doen? En in haar zitkamer, dat was de
  • 47:00 - 47:02
    zeer kamer die ik vermoedde.
  • 47:02 - 47:06
    Het lag tussen dat en haar slaapkamer, en ik was vastbesloten om die te zien.
  • 47:06 - 47:12
    Ze legden me op een bank, ik gebaarde naar lucht, werden ze gedwongen om de open
  • 47:12 - 47:15
    venster, en je had je kans. "
  • 47:15 - 47:19
    'Hoe heeft dat je helpen?' "Het was het grootste belang.
  • 47:19 - 47:25
    Wanneer een vrouw denkt dat haar huis in brand staat, haar instinct is een keer naar rush naar
  • 47:25 - 47:27
    het ding waar ze de waarden het meest.
  • 47:27 - 47:33
    Het is een perfect overweldigend impuls, en ik heb meer dan eens gebruik gemaakt van
  • 47:33 - 47:33
    het.
  • 47:33 - 47:39
    In het geval van de Darlington vervanging schandaal was van het gebruik voor mij, en ook in
  • 47:39 - 47:44
    de Arnsworth Kasteel business. Een getrouwde vrouw grijpt naar haar baby; een
  • 47:44 - 47:46
    ongehuwde een bereikt voor haar jewel-box.
  • 47:46 - 47:52
    Nu was het mij duidelijk dat onze dame van vandaag niets in huis meer waard was
  • 47:52 - 47:57
    voor haar dan wat we op zoek naar. Ze zou haast om het te beveiligen.
  • 47:57 - 48:00
    Het alarm van de brand was bewonderenswaardig gedaan.
  • 48:00 - 48:04
    De rook-en schreeuwen waren genoeg om stalen zenuwen te schudden.
  • 48:04 - 48:07
    Antwoordde ze prachtig.
  • 48:07 - 48:11
    De foto is in een nis achter een schuifpaneel net boven de rechter bel-
  • 48:11 - 48:15
    te trekken. Zij was daar in een oogwenk, en ik ving een
  • 48:15 - 48:18
    glimp van het als ze het half-trok.
  • 48:18 - 48:23
    Toen ik riep dat het een vals alarm, ze vervangen, wierp een blik op de raket,
  • 48:23 - 48:27
    rende de kamer, en ik heb haar niet gezien sinds.
  • 48:27 - 48:32
    Ik stond op, en het maken van mijn excuses, ontsnapt uit het huis.
  • 48:32 - 48:36
    Ik aarzelde of om te proberen om de foto te beveiligen in een keer, maar de koetsier
  • 48:36 - 48:42
    had in gekomen, en toen hij keek naar me eng leek het veiliger om te wachten.
  • 48:42 - 48:46
    Een beetje over-overhaasting kan bederven alles. "
  • 48:46 - 48:49
    "En nu?" Vroeg ik.
  • 48:49 - 48:54
    "Ons streven is praktisch voltooid. Ik zal bellen met de koning naar morgen, en
  • 48:54 - 48:57
    met u, als u zorg te komen met ons.
  • 48:57 - 49:01
    We zullen zien in de huiskamer te wachten op de dame, maar het is waarschijnlijk dat
  • 49:01 - 49:06
    als ze komt ze kan vinden noch ons, noch de foto.
  • 49:06 - 49:12
    Het is misschien een voldoening om Zijne Majesteit om het terug te krijgen met zijn eigen handen zijn. "
  • 49:12 - 49:16
    "En wanneer zal je bellen?" "Om acht uur in de ochtend.
  • 49:16 - 49:20
    Ze zal niet up, zodat we een duidelijk veld te hebben.
  • 49:20 - 49:25
    Daarnaast moeten we prompt, voor dit huwelijk kan een volledige verandering in haar betekenen
  • 49:25 - 49:26
    leven en de gewoontes.
  • 49:26 - 49:32
    Ik moet draad aan de Koning zonder vertraging. "We hadden Baker Street bereikt en was gestopt
  • 49:32 - 49:35
    aan de deur. Hij zocht zijn zakken voor de toets
  • 49:35 - 49:38
    als iemand passeren zei:
  • 49:38 - 49:43
    "Goede nacht, meneer Sherlock Holmes." Er waren verschillende mensen op de stoep
  • 49:43 - 49:48
    op het moment, maar de begroeting bleek te komen van een slanke jongeren in een Ulster, die had
  • 49:48 - 49:49
    haastte zich door.
  • 49:49 - 49:55
    "Ik heb die stem eerder gehoord", zei Holmes, starend naar beneden de schaars verlichte straat.
  • 49:55 - 50:02
    "Nu, ik vraag me af wie de deuce zou kunnen zijn geweest."
  • 50:02 - 50:05
    III. Ik sliep bij Baker Street die avond, en we
  • 50:05 - 50:11
    waren bezig op onze toast en koffie in de ochtend toen de koning van Bohemen stormde
  • 50:11 - 50:12
    in de kamer.
  • 50:12 - 50:17
    "Je hebt echt ik heb het!" Riep hij, grijpen Sherlock Holmes door een van beide schouders
  • 50:17 - 50:21
    en kijkt gretig in zijn gezicht. "Nog niet."
  • 50:21 - 50:23
    "Maar je hebt verwachtingen?"
  • 50:23 - 50:26
    "Ik heb hoop." "Dan, kom.
  • 50:26 - 50:31
    Ik ben al ongeduld om weg zijn. "" We moeten een taxi hebben. "
  • 50:31 - 50:33
    "Nee, is mijn Brougham te wachten."
  • 50:33 - 50:39
    "Dan is dat zal de zaken te vereenvoudigen." We daalden en begonnen een keer meer voor
  • 50:39 - 50:45
    Briony Lodge. "Irene Adler is getrouwd," merkte Holmes.
  • 50:45 - 50:46
    "Getrouwd!
  • 50:46 - 50:49
    Wanneer dan? '"Gisteren".
  • 50:49 - 50:54
    "Maar aan wie?" "Om een Engels jurist genaamd Norton."
  • 50:54 - 50:55
    'Maar ze kon niet van hem houden. "
  • 50:55 - 51:02
    "Ik ben in de hoop dat ze dat doet." "En waarom, in de hoop? '
  • 51:02 - 51:07
    "Want het zou Uwe Majesteit sparen alle angst voor de toekomst ergernis.
  • 51:07 - 51:11
    Als de dame houdt van haar man, heeft ze niet van Uwe Majesteit.
  • 51:11 - 51:16
    Als ze houdt niet van Uwe Majesteit, er is geen reden waarom ze zou moeten bemoeien met
  • 51:16 - 51:18
    Uwe Majesteit plan. "
  • 51:18 - 51:20
    "Het is waar. En toch - Goed!
  • 51:20 - 51:27
    Ik wou dat ze was geweest van mijn eigen station! Wat een koningin zou ze hebben gemaakt! "
  • 51:27 - 51:32
    Hij ook weer in een humeurige stilte, die niet was gebroken totdat we opgesteld in Serpentine
  • 51:32 - 51:35
    Avenue. De deur van Briony Lodge was open, en een
  • 51:35 - 51:38
    oudere vrouw stond op de trap.
  • 51:38 - 51:43
    Ze keek ons met een sardonische oog als we stapten uit de coupe.
  • 51:43 - 51:46
    "De heer Sherlock Holmes, geloof ik? "Zei ze.
  • 51:46 - 51:52
    "Ik ben de heer Holmes," antwoordde mijn metgezel, te kijken naar haar met een vragende en
  • 51:52 - 51:56
    nogal geschrokken blik. "Inderdaad!
  • 51:56 - 51:59
    Mijn meesteres vertelde me dat je waarschijnlijk te bellen.
  • 51:59 - 52:04
    Ze vertrok vanmorgen met haar man door de trein van 5:15 Charing Cross voor de
  • 52:04 - 52:05
    Continent. "
  • 52:05 - 52:09
    "Wat!" Sherlock Holmes wankelde terug, wit met
  • 52:09 - 52:14
    verdriet en verrassing. 'Bedoel je dat ze heeft Engeland verlaten? "
  • 52:14 - 52:17
    "Nooit om terug te keren."
  • 52:17 - 52:23
    "En de kranten?" Vroeg de koning schor. "Alles is verloren."
  • 52:23 - 52:25
    "We zullen zien."
  • 52:25 - 52:29
    Hij duwde langs de knecht en stortte zich in de salon, gevolgd door de Koning en
  • 52:29 - 52:30
    mezelf.
  • 52:30 - 52:35
    Het meubilair werd verspreid in alle richtingen, met ontmanteld planken en open
  • 52:35 - 52:40
    laden, alsof de dame had haastig plunderde ze voor haar vlucht.
  • 52:40 - 52:45
    Holmes stormde op de bel-trekken, scheurde weer een klein sluitermechanisme, en dompelen in zijn
  • 52:45 - 52:49
    hand, haalde een foto en een brief.
  • 52:49 - 52:54
    De foto was van Irene Adler zich in avondkleding, de brief was
  • 52:54 - 53:00
    superscribed naar "Sherlock Holmes, Esq. Te worden gelaten totdat de naam voor. "
  • 53:00 - 53:05
    Mijn vriend scheurde het open en we alle drie samen lezen.
  • 53:05 - 53:10
    Het was gedateerd om middernacht van de voorgaande nacht en liep op deze manier:
  • 53:10 - 53:15
    "MY DEAR MR. Sherlock Holmes, - Je moet echt deed het erg goed.
  • 53:15 - 53:20
    Je nam me helemaal in. Tot na het alarm van het vuur, ik had niet een
  • 53:20 - 53:21
    achterdocht.
  • 53:21 - 53:26
    Maar dan, toen ik ontdekte hoe ik had mezelf verraden, begon ik na te denken.
  • 53:26 - 53:32
    Ik was tegen u maanden geleden gewaarschuwd. Ik had verteld dat als de koning in dienst
  • 53:32 - 53:35
    een agent zou zeker je.
  • 53:35 - 53:40
    En uw adres had gekregen me. Toch, met dit alles, je maakte me onthullen wat
  • 53:40 - 53:42
    je wilde weten.
  • 53:42 - 53:48
    Zelfs nadat ik achterdochtig werd, vond ik het moeilijk om na te denken het kwaad van zo'n lieve, vriendelijke oude
  • 53:48 - 53:52
    predikant. Maar, weet je, Ik ben opgeleid als
  • 53:52 - 53:54
    actrice mezelf.
  • 53:54 - 53:59
    Man kostuum is niets nieuws voor mij. Ik vaak gebruik maken van de vrijheid die
  • 53:59 - 54:00
    het geeft.
  • 54:00 - 54:06
    Ik stuurde John, de koetsier, om u te kijken, rende de trap op, kreeg in mijn wandel-kleren,
  • 54:06 - 54:11
    zoals ik ze noem, en kwam naar beneden, net zoals u vertrokken.
  • 54:11 - 54:16
    "Nou, ik volgde je je deur, en zo zorgde ervoor dat ik echt was een voorwerp van
  • 54:16 - 54:20
    belang zijn voor de beroemde heer Sherlock Holmes.
  • 54:20 - 54:25
    Toen heb ik, in plaats van onvoorzichtig, gewenst dat u een goede nacht, en liep naar de Tempel
  • 54:25 - 54:27
    zie mijn man.
  • 54:27 - 54:32
    "We hebben allebei dachten dat de beste bron was de vlucht, toen achtervolgd door zo formidabel een
  • 54:32 - 54:37
    antagonist, dus je vindt het nest leeg is als u belt om morgen.
  • 54:37 - 54:41
    Wat de foto, kan uw klant rusten in vrede.
  • 54:41 - 54:45
    Ik hou van en ben geliefd door een beter mens dan hij.
  • 54:45 - 54:48
    De Koning kan wat hij zal doen zonder hinder van een wie hij is wreed
  • 54:48 - 54:50
    verongelijkt.
  • 54:50 - 54:55
    Ik blijf het alleen voor mezelf te beschermen, en een wapen dat altijd veilig te bewaren
  • 54:55 - 54:59
    me van alle stappen die hij zou kunnen nemen in de toekomst.
  • 54:59 - 55:05
    Ik laat een foto die hij zou kunnen zorg te bezitten, en ik blijf, lieve heer Sherlock
  • 55:05 - 55:11
    Holmes, "Hoogachtend," IRENE NORTON, nee
  • 55:11 - 55:13
    ADLER. "
  • 55:13 - 55:19
    "Wat een vrouw - o, wat een vrouw 'riep de koning van Bohemen, toen hadden we alle drie gelezen
  • 55:19 - 55:23
    deze brief. "Heb ik je niet vertellen hoe snel en vastberaden
  • 55:23 - 55:25
    ze was?
  • 55:25 - 55:29
    Zou ze niet hebben gemaakt een bewonderenswaardige koningin? Is het niet jammer dat ze niet op mijn
  • 55:29 - 55:32
    niveau? '
  • 55:32 - 55:36
    "Van wat ik heb gezien van de dame dat ze lijkt inderdaad te zijn op een heel andere
  • 55:36 - 55:40
    niveau om Uwe Majesteit ", zei Holmes koeltjes.
  • 55:40 - 55:45
    "Het spijt me dat ik niet heb kunnen Uwe Majesteit de zakelijke brengen een meer
  • 55:45 - 55:50
    goed einde te brengen. "" Integendeel, mijn beste meneer, "riep de
  • 55:50 - 55:53
    Koning, "niets is meer succesvol.
  • 55:53 - 55:58
    Ik weet dat haar woord ongeschonden is. De foto is nu net zo veilig als het ware
  • 55:58 - 56:04
    in het vuur. "" Ik ben blij te horen Uwe Majesteit zo zeggen. "
  • 56:04 - 56:07
    "Ik ben enorm dank je.
  • 56:07 - 56:13
    Bid mij vertellen op welke manier kan ik je belonen. Deze ring - "Hij gleed een smaragd slang
  • 56:13 - 56:18
    ring van zijn vinger en hield het uit op de palm van zijn hand.
  • 56:18 - 56:23
    "Uwe Majesteit heeft iets wat ik nog meer zou moeten hechten veel waarde aan", zei Holmes.
  • 56:23 - 56:28
    "Je hebt maar te noemen." "Deze foto!"
  • 56:28 - 56:31
    De koning keek hem met verbazing.
  • 56:31 - 56:35
    'Irene's fotograferen! "Riep hij. "Zeker, als u het wenst."
  • 56:35 - 56:40
    "Ik dank Uwe Majesteit. Dan is er geen meer te worden gedaan in de
  • 56:40 - 56:41
    materie.
  • 56:41 - 56:45
    Ik heb de eer om wensen u een heel goede-morgen. "
  • 56:45 - 56:49
    Hij boog, en zich afkeren zonder inachtneming van de hand die de koning had
  • 56:49 - 56:53
    uitgestrekt naar hem, hij op weg in mijn bedrijf voor zijn kamers.
  • 56:53 - 56:59
    En dat was hoe een groot schandaal dreigde om het koninkrijk van Bohemen beïnvloeden, en hoe
  • 56:59 - 57:05
    de beste plannen van de heer Sherlock Holmes werden geslagen door de Wit van een vrouw.
  • 57:05 - 57:10
    Hij gebruikte om vrolijk te maken over de slimheid van de vrouwen, maar ik heb hem niet horen doen van
  • 57:10 - 57:11
    laat.
  • 57:11 - 57:17
    En als hij spreekt van Irene Adler, of wanneer hij verwijst naar haar foto, is het altijd
  • 57:17 - 57:26
    onder de eervolle titel van de vrouw.
  • 57:26 - 57:27
    >
  • 57:27 - 57:30
    DE AVONTUREN van Sherlock Holmes door Sir Arthur Conan Doyle
  • 57:30 - 57:35
    ADVENTURE II. De roodharige LEAGUE
  • 57:35 - 57:40
    Ik had bij mijn vriend, de heer Sherlock Holmes, een dag in de herfst van vorig jaar
  • 57:40 - 57:46
    en vonden hem in diepe gesprek met een zeer stevig, bloemrijke gezichten, oudere heer
  • 57:46 - 57:48
    met vuurrode haar.
  • 57:48 - 57:52
    Met een verontschuldiging voor mijn inbraak, ik stond op het punt zich terug te trekken toen Holmes trok me
  • 57:52 - 57:57
    abrupt de kamer in en sloot de deur achter me.
  • 57:57 - 58:01
    "Je zou kunnen niet komen op een beter tijdstip, mijn beste Watson", zei hij
  • 58:01 - 58:05
    van harte. "Ik was bang dat je bezig."
  • 58:05 - 58:07
    "Dus ik ben.
  • 58:07 - 58:11
    Heel veel zelfs. "" Dan kan ik wachten in de kamer ernaast. "
  • 58:11 - 58:13
    "Helemaal niet.
  • 58:13 - 58:18
    Deze meneer, de heer Wilson, is mijn partner en helper in veel van mijn meest
  • 58:18 - 58:23
    succesvolle gevallen, en ik twijfel er niet aan dat hij zal van het grootste nut voor mij in de jouwe
  • 58:23 - 58:25
    ook. "
  • 58:25 - 58:29
    De dikke heer half stond op uit zijn stoel en gaf een bob van begroeting, met een
  • 58:29 - 58:34
    quick weinig vragende blik van zijn kleine vet omcirkeld ogen.
  • 58:34 - 58:39
    "Probeer de bank", zei Holmes, terugvallen in zijn fauteuil en legde zijn
  • 58:39 - 58:45
    vingertoppen tegen elkaar, zoals zijn gewoonte was toen in een gerechtelijke stemmingen.
  • 58:45 - 58:50
    "Ik weet, mijn beste Watson, die u deelt mijn liefde voor alles wat bizar en buiten de
  • 58:50 - 58:54
    conventies en eentonige routine van het dagelijks leven.
  • 58:54 - 58:58
    U heeft aangegeven uw saus voort voor het door het enthousiasme dat heeft geleid tot u
  • 58:58 - 59:05
    kroniek, en, zo u wilt excuseren dat ik het zeg, een beetje te veel van versieren
  • 59:05 - 59:08
    mijn eigen kleine avonturen. "
  • 59:08 - 59:13
    "Uw gevallen inderdaad van het grootste belang voor mij," merkte ik.
  • 59:13 - 59:18
    "U zult zich herinneren dat ik het merkte de andere dag, net voordat we gingen naar de
  • 59:18 - 59:24
    heel eenvoudig probleem gepresenteerd door Miss Mary Sutherland, dat voor vreemde effecten en
  • 59:24 - 59:26
    buitengewone combinaties moeten we naar
  • 59:26 - 59:32
    het leven zelf, die altijd veel meer lef dan de enige inspanning van de verbeelding. "
  • 59:32 - 59:37
    "Een stelling die ik nam de vrijheid van het twijfelen."
  • 59:37 - 59:42
    'Je hebt, dokter, maar geen hoe minder je moet komen rond naar mijn mening, want anders heb ik
  • 59:42 - 59:47
    houdt op de hei feit op feit op u tot uw reden afbreekt onder hen
  • 59:47 - 59:50
    en erkent me gelijk te hebben.
  • 59:50 - 59:57
    Nu, de heer Jabez Wilson is hier al goed genoeg om op mij vanmorgen, en om
  • 59:57 - 60:02
    beginnen met een verhaal die belooft te worden een van de meest bijzondere die ik heb geluisterd
  • 60:02 - 60:04
    om voor bepaalde tijd.
  • 60:04 - 60:09
    Jullie hebben gehoord me opmerken dat de vreemdste en meest unieke dingen zijn heel vaak
  • 60:09 - 60:15
    verband niet met de grotere, maar met de kleinere misdaden, en af en toe, inderdaad,
  • 60:15 - 60:20
    waar ruimte is voor twijfel of er positieve misdaad is begaan.
  • 60:20 - 60:26
    Voor zover ik heb gehoord is het voor mij onmogelijk te zeggen of het onderhavige geval is een
  • 60:26 - 60:31
    geval van misdaad of niet, maar de gang van zaken is zeker een van de meest bijzondere
  • 60:31 - 60:34
    dat ik ooit geluisterd.
  • 60:34 - 60:38
    Misschien, de heer Wilson, zou je de grote vriendelijkheid hervat uw
  • 60:38 - 60:40
    verhaal.
  • 60:40 - 60:46
    Ik vraag u niet alleen omdat mijn vriend Dr Watson heeft er niet gehoord van de opening deel, maar
  • 60:46 - 60:51
    ook omdat de bijzondere aard van het verhaal maakt me angstig aan elke hebben
  • 60:51 - 60:54
    mogelijk detail van je lippen.
  • 60:54 - 60:59
    In de regel, als ik heb een lichte indicatie van de gang van zaken gehoord, ik ben
  • 60:59 - 61:04
    in staat om mezelf te begeleiden door de duizenden andere soortgelijke gevallen die zich voordoen op mijn
  • 61:04 - 61:05
    geheugen.
  • 61:05 - 61:11
    In het onderhavige geval ben ik gedwongen te erkennen dat de feiten zijn, om de beste van mijn
  • 61:11 - 61:14
    geloof, uniek. "
  • 61:14 - 61:19
    De gezette klant pufte hij zijn borst met een uitstraling van een aantal kleine trots en
  • 61:19 - 61:24
    trok een vies en gerimpeld krant uit de binnenzak van zijn overjas.
  • 61:24 - 61:28
    Terwijl hij keek naar de advertentie kolom, met zijn hoofd stoot naar voren en
  • 61:28 - 61:34
    het papier plat uit op zijn knie, nam ik een goede blik op de mens en
  • 61:34 - 61:36
    trachtte, na de mode van mijn
  • 61:36 - 61:40
    metgezel, de aanwijzingen die zouden kunnen worden gepresenteerd door zijn kleding of gelezen
  • 61:40 - 61:44
    uiterlijk. Ik heb niet veel te krijgen, maar door mijn
  • 61:44 - 61:46
    inspectie.
  • 61:46 - 61:51
    Onze bezoeker droeg elk teken van het zijn een gemiddelde gemeengoed Britse koopman,
  • 61:51 - 61:55
    obesitas, pompeuze en langzaam.
  • 61:55 - 62:01
    Hij droeg eerder baggy grijze herder controleren broek, een niet al te schone zwarte jurk-
  • 62:01 - 62:07
    vacht, knoopte aan de voorkant, en een saaie vest met een zware koperen Albert keten,
  • 62:07 - 62:12
    en een vierkante doorboorde stukje metaal bengelen is als een sieraad.
  • 62:12 - 62:18
    Een rafelig top-hoed en een verschoten bruine jas met een gerimpelde fluwelen kraag te leggen op een
  • 62:18 - 62:20
    stoel naast hem.
  • 62:20 - 62:25
    Al met al, kijk als ik wil, was er niets bijzonders aan de man te redden zijn
  • 62:25 - 62:31
    vlammende rode kop, en de expressie van extreme ergernis en ontevredenheid op zijn
  • 62:31 - 62:33
    functies.
  • 62:33 - 62:37
    Snel oog Sherlock Holmes 'vond in mijn beroep, en hij schudde zijn hoofd met een
  • 62:37 - 62:42
    glimlach als hij merkte dat mijn vragen blikken.
  • 62:42 - 62:47
    "Naast de voor de hand liggende feiten die hij heeft op een bepaald moment gedaan handenarbeid, dat hij neemt
  • 62:47 - 62:52
    snuif, dat hij een vrijmetselaar, dat hij is in China, en dat hij heeft gedaan een
  • 62:52 - 62:59
    aanzienlijke hoeveelheid van het schrijven van de laatste tijd, kan ik anders afleiden niets. "
  • 62:59 - 63:04
    De heer Jabez Wilson opgestart in zijn stoel, met zijn wijsvinger op het papier, maar zijn
  • 63:04 - 63:07
    ogen op mijn metgezel.
  • 63:07 - 63:12
    "Hoe, in de naam van de goede-fortuin, wist je al dat weet, meneer Holmes?" Vroeg hij.
  • 63:12 - 63:17
    'Hoe wist je dat, bijvoorbeeld, dat ik handenarbeid gedaan.
  • 63:17 - 63:21
    Het is net zo waar als evangelie, want ik begon als timmerman een schip. "
  • 63:21 - 63:28
    "Je handen, mijn beste meneer. Uw rechterhand is nogal een maat groter dan de
  • 63:28 - 63:29
    links van je.
  • 63:29 - 63:32
    Je hebt gewerkt met, en de spieren zijn meer ontwikkeld. "
  • 63:32 - 63:37
    "Nou, de snuif, dan, en de vrijmetselarij? '
  • 63:37 - 63:42
    "Ik zal je intelligentie niet beledigen door te vertellen hoe ik dat las, vooral omdat,
  • 63:42 - 63:48
    eerder tegen de strenge regels van uw bestelling, kunt u gebruik maken van een arc-en-kompas
  • 63:48 - 63:48
    breastpin. "
  • 63:48 - 63:55
    "Ah, natuurlijk, ik vergat dat. Maar het schrijven? "
  • 63:55 - 64:00
    "Wat kan worden aangegeven door die precies manchet zo glimmend voor vijf centimeter, en de
  • 64:00 - 64:05
    links een met de goede patch de buurt van de elleboog, waar je het rusten op het bureau? "
  • 64:05 - 64:08
    "Nou, maar China? '
  • 64:08 - 64:12
    "De vis die je onmiddellijk getatoeëerd boven je rechter pols kan
  • 64:12 - 64:14
    alleen zijn gedaan in China.
  • 64:14 - 64:20
    Ik heb een klein onderzoek van de tattoo merken en hebben zelfs bijgedragen aan de literatuur
  • 64:20 - 64:21
    van het onderwerp.
  • 64:21 - 64:26
    Die truc van het kleuren van de vissen schubben van een delicate roze is heel eigen aan
  • 64:26 - 64:28
    China.
  • 64:28 - 64:32
    Wanneer bovendien zie ik een Chinese munt opknoping van uw horloge-keten, de zaak
  • 64:32 - 64:38
    wordt het nog eenvoudiger. "Mr Jabez Wilson lachte zwaar.
  • 64:38 - 64:42
    "Nou, ik nooit! ', Zei hij.
  • 64:42 - 64:46
    "Ik dacht eerst dat je had iets slims gedaan, maar ik zie dat er was
  • 64:46 - 64:54
    niets in, na alles. "" Ik begin te denken, Watson, "zegt Holmes,
  • 64:54 - 64:56
    "Dat ik een fout in het verklaren.
  • 64:56 - 65:03
    'Omne ignotum pro Magnifico,' je weet wel, en mijn arme kleine reputatie, zoals het is,
  • 65:03 - 65:08
    zal lijden schipbreuk als ik zo openhartig. Kun je niet vinden de advertentie, de heer
  • 65:08 - 65:10
    Wilson? '
  • 65:10 - 65:16
    "Ja, ik heb het nu gekregen," antwoordde hij met zijn dikke rode vinger geplant halverwege
  • 65:16 - 65:19
    de kolom. "Hier is het.
  • 65:19 - 65:21
    Dit is wat begon het allemaal.
  • 65:21 - 65:26
    Je net hebt gelezen het voor jezelf, meneer. "Ik heb de papieren van hem en las als
  • 65:26 - 65:27
    volgt:
  • 65:27 - 65:34
    "OM de roodharige LEAGUE: Op grond van het legaat van wijlen Ezekiah Hopkins, van
  • 65:34 - 65:40
    Libanon, Pennsylvania, USA, is er nu nog een vacature te openen, die een recht
  • 65:40 - 65:46
    lid van de Liga voor een salaris van 4 pond per week voor zuiver nominale diensten.
  • 65:46 - 65:52
    Alle roodharige mensen die gezond zijn in lichaam en geest en boven de leeftijd van eenentwintig
  • 65:52 - 65:54
    jaar, komen in aanmerking.
  • 65:54 - 66:01
    Toe te passen in persoon op maandag om elf uur, om Duncan Ross, op het kantoor van
  • 66:01 - 66:08
    de Liga, 7 Pope's Court, Fleet Street. "" Wat op aarde betekent dit? "
  • 66:08 - 66:13
    Ik ejaculeerde nadat ik had twee keer lezen over de bijzondere aankondiging.
  • 66:13 - 66:18
    Holmes grinnikte en spartelde in zijn stoel, zoals zijn gewoonte wanneer in hoge geesten.
  • 66:18 - 66:23
    "Het is een beetje off the beaten track, is het niet?" Zei hij.
  • 66:23 - 66:28
    "En nu, de heer Wilson, daar ga je op scratch en vertel ons alles over jezelf, je
  • 66:28 - 66:33
    huishouden, en het effect dat deze advertentie gehad op uw lot.
  • 66:33 - 66:38
    Je zal eerst een notitie, dokter, van het papier en de datum. "
  • 66:38 - 66:42
    "Het is The Morning Chronicle van 27 april 1890.
  • 66:42 - 66:44
    Slechts twee maanden geleden. "
  • 66:44 - 66:49
    "Heel goed. Nu, meneer Wilson? '
  • 66:49 - 66:55
    "Nou, het is gewoon zo ik heb je vertellen, meneer Sherlock Holmes", zei Jabez
  • 66:55 - 67:01
    Wilson, dweilen zijn voorhoofd: "Ik heb een klein pandjesbaas business bij Coburg
  • 67:01 - 67:03
    Plein, de buurt van de stad.
  • 67:03 - 67:09
    Het is niet een zeer grote zaak, en van de late jaren is het niet meer gedaan dan alleen maar geven
  • 67:09 - 67:11
    me een leven.
  • 67:11 - 67:16
    Vroeger was ik in staat om twee assistenten te houden, maar nu heb ik alleen maar houden een, en ik zou een
  • 67:16 - 67:20
    taak om hem te betalen, maar dat hij bereid is om te komen voor half loon, zodat de te leren
  • 67:20 - 67:23
    bedrijf. "
  • 67:23 - 67:28
    "Wat is de naam van deze verplichting voor de jeugd?" Vroeg Sherlock Holmes.
  • 67:28 - 67:33
    "Zijn naam is Vincent Spaulding, en hij is niet zo'n jeugd, niet.
  • 67:33 - 67:36
    Het is moeilijk te zeggen zijn leeftijd.
  • 67:36 - 67:41
    Ik zou niet willen dat een slimmer assistent, de heer Holmes, en ik weet heel goed dat hij kon
  • 67:41 - 67:44
    beter zichzelf en twee keer verdienen wat ik in staat ben om hem te geven.
  • 67:44 - 67:51
    Maar na alles, als hij tevreden is, waarom zou ik ideeën in zijn hoofd? '
  • 67:51 - 67:53
    "Inderdaad, waarom?
  • 67:53 - 67:57
    Je lijkt het meest gelukkig in het hebben van een medewerkster, die valt onder de volledige markt
  • 67:57 - 68:00
    prijs. Het is niet een gemeenschappelijke ervaringen tussen
  • 68:00 - 68:02
    werkgevers in deze leeftijd.
  • 68:02 - 68:06
    Ik weet niet, dat uw assistent niet zo opmerkelijk als uw advertentie. "
  • 68:06 - 68:12
    "Oh, hij heeft zijn fouten ook," zei de heer Wilson.
  • 68:12 - 68:15
    "Nooit was zo'n kerel voor de fotografie.
  • 68:15 - 68:20
    Snapping weg met een camera, toen hij moest zijn geest te verbeteren, en dan duiken
  • 68:20 - 68:25
    naar beneden in de kelder als een konijn in zijn gat om zijn foto's te ontwikkelen.
  • 68:25 - 68:30
    Dat is zijn grootste fout, maar over het geheel Hij is een goede werker.
  • 68:30 - 68:36
    Er is geen ondeugd in hem. "" Hij is nog steeds bij je, neem ik aan? '
  • 68:36 - 68:37
    "Ja, meneer.
  • 68:37 - 68:42
    Hij en een meisje van veertien, die wel een beetje van eenvoudige keuken en houdt de plaats
  • 68:42 - 68:49
    schoon te maken - dat is alles wat ik in huis, want ik ben een weduwnaar en nooit enige familie.
  • 68:49 - 68:55
    We leven heel rustig, meneer, de drie van ons, en we een dak boven ons hoofd en betalen
  • 68:55 - 69:00
    onze schulden, als we niets meer. "Het eerste dat ons stak, was dat
  • 69:00 - 69:01
    advertentie.
  • 69:01 - 69:06
    Spaulding, kwam hij naar beneden in het kantoor alleen deze dag acht weken, met deze zeer
  • 69:06 - 69:13
    papier in zijn hand, en hij zegt: "'Ik wil de Heer, de heer Wilson, dat ik
  • 69:13 - 69:15
    was een roodharige man. '
  • 69:15 - 69:18
    "'Waarom dat?' I vraagt.
  • 69:18 - 69:24
    "'Waarom,' zegt hij, 'hier is nog een vacature in de Liga van de Red-headed Men.
  • 69:24 - 69:29
    Het is de moeite wel een beetje fortuin aan een man die het krijgt, en ik begrijp dat
  • 69:29 - 69:34
    Er zijn meer vacatures dan er mannen zijn, zodat de beheerders op hun
  • 69:34 - 69:37
    einde raad wat te doen met het geld.
  • 69:37 - 69:42
    Als mijn haar zou alleen van kleur veranderen, Hier volgt een leuke kleine wiegje al klaar voor mij om stap
  • 69:42 - 69:45
    in '. "' Waarom, wat is het dan? '
  • 69:45 - 69:47
    Vroeg ik.
  • 69:47 - 69:53
    U ziet, de heer Holmes, ik ben een zeer stay-at-home man, en als mijn bedrijf kwam naar mij
  • 69:53 - 69:59
    in plaats van mijn hoeft te gaan, ik was vaak weken aan een stuk zonder dat mijn voet
  • 69:59 - 70:01
    boven de deur-mat.
  • 70:01 - 70:06
    Op die manier wist ik niet veel van wat er gaande was aan de buitenkant, en ik was altijd blij
  • 70:06 - 70:06
    een beetje nieuws.
  • 70:06 - 70:13
    "'Heb je nog nooit gehoord van de Liga van de Red-headed mannen?' Vroeg hij met zijn ogen
  • 70:13 - 70:15
    te openen. "'Nooit.'
  • 70:15 - 70:21
    "'Waarom, vraag ik me af op dat het voor u in aanmerking komt jezelf voor een van de
  • 70:21 - 70:24
    vacatures. '"' En wat zijn ze waard? '
  • 70:24 - 70:26
    Vroeg ik.
  • 70:26 - 70:31
    "'Oh, slechts een paar honderd per jaar, maar het werk is gering, en het hoeft niet
  • 70:31 - 70:35
    interfereren heel veel met je andere beroepen. "
  • 70:35 - 70:40
    "Nou, kunt u gemakkelijk denken dat die me prikken op mijn oren, want het bedrijf heeft
  • 70:40 - 70:45
    niet over-goed voor enkele jaren, en een extra paar honderd zou zijn geweest
  • 70:45 - 70:47
    erg handig.
  • 70:47 - 70:50
    "'Vertel me er alles over,' zei ik
  • 70:50 - 70:55
    "'Nou,' zei hij, toont mij de advertentie, 'kun je zelf zien
  • 70:55 - 71:00
    dat de Liga heeft een vacature, en er is het adres waar je moet gelden voor
  • 71:00 - 71:02
    bijzonderheden.
  • 71:02 - 71:08
    Voor zover ik kan maken, was de Liga opgericht door een Amerikaanse miljonair, Ezekiah
  • 71:08 - 71:11
    Hopkins, die zeer eigenaardig was in zijn wegen.
  • 71:11 - 71:18
    Hij was zelf rood hoofd, en hij had een grote sympathie voor alle roodharige mensen, dus
  • 71:18 - 71:23
    toen hij stierf bleek dat hij zijn enorme fortuin achtergelaten in de handen van
  • 71:23 - 71:26
    trustees, met instructies toe te passen
  • 71:26 - 71:31
    belang om te voorzien in eenvoudige ligplaatsen voor mannen wiens haar is van die kleur.
  • 71:31 - 71:36
    Van alles wat ik hoor is prachtig betalen en heel weinig te doen. '
  • 71:36 - 71:42
    "'Maar,' zei ik, 'zou er miljoenen van roodharige mannen die van toepassing zou zijn."
  • 71:42 - 71:46
    "'Niet zo veel als je zou denken,' antwoordde hij.
  • 71:46 - 71:51
    'Je ziet het is echt beperkt tot Londenaren, en volwassen mannen.
  • 71:51 - 71:55
    Deze Amerikaanse was begonnen uit Londen toen hij jong was, en hij wilde de oude te doen
  • 71:55 - 71:58
    stad een goede beurt.
  • 71:58 - 72:04
    Dan, nogmaals, ik heb gehoord is het niet uw het toepassen van gebruiken als je haar is lichtrood, of donkere
  • 72:04 - 72:10
    rood, of iets maar echt helder, brandende, vurige rood.
  • 72:10 - 72:16
    Nu, als je verzorgd toe te passen, de heer Wilson, zou je gewoon wandelen, maar misschien is het
  • 72:16 - 72:19
    nauwelijks de moeite waard om jezelf uit de weg omwille van een aantal
  • 72:19 - 72:22
    honderd pond. "
  • 72:22 - 72:28
    "Nu, het is een feit, heren, zoals u kunt zien voor jezelf, dat mijn haar is van een
  • 72:28 - 72:32
    erg vol en rijk tint, zodat het leek me dat als er moest worden eventuele
  • 72:32 - 72:39
    concurrentie in de zaak stond ik net zo goed een kans als een man die ik ooit had ontmoet.
  • 72:39 - 72:44
    Vincent Spaulding leek zo veel weten, dat ik dacht dat hij zou kunnen blijken
  • 72:44 - 72:50
    nuttig, dus ik beval hem op te zetten de luiken voor de dag en meteen komen
  • 72:50 - 72:50
    met mij.
  • 72:50 - 72:56
    Hij was zeer bereid om een vakantie te hebben, dus we sluiten het bedrijf op en begon af voor
  • 72:56 - 72:58
    het adres dat ons werd gegeven in de advertentie.
  • 72:58 - 73:04
    "Ik heb nooit hoop om zo'n gezicht te zien als dat nog eens, meneer Holmes.
  • 73:04 - 73:10
    Van noord, zuid, oost en west elke man die een kleur rood had in zijn haar had
  • 73:10 - 73:14
    baande naar de stad om de advertentie te beantwoorden.
  • 73:14 - 73:18
    Fleet Street werd verstikt met rood-headed folk, en paus's Court leek een
  • 73:18 - 73:20
    Coster is oranje kruiwagen.
  • 73:20 - 73:24
    Ik had niet gedacht er zo veel in het hele land werden gebracht
  • 73:24 - 73:27
    samengesteld door dat ene advertentie.
  • 73:27 - 73:34
    Elke tint van kleur waren ze - stro, citroen, sinaasappel, baksteen, Ierse setter-, lever-,
  • 73:34 - 73:39
    klei, maar, zoals Spaulding zei, waren er niet veel die de echte levendige vlam-
  • 73:39 - 73:41
    gekleurde tint.
  • 73:41 - 73:46
    Toen ik zag hoeveel zaten te wachten, zou ik hebben het op in wanhoop, maar Spaulding
  • 73:46 - 73:48
    zou het niet van horen.
  • 73:48 - 73:53
    Hoe deed hij dat ik kon me niet voorstellen, maar hij geduwd en getrokken en butted totdat hij
  • 73:53 - 73:58
    me door de menigte, en tot aan de stappen die leidden tot het kantoor.
  • 73:58 - 74:04
    Er was een dubbele stroom op de trap, sommigen gaan in hoop, en sommige komen terug
  • 74:04 - 74:09
    moedeloos, maar wij ingeklemd zo goed als we konden en weldra bevonden ons in de
  • 74:09 - 74:11
    kantoor. "
  • 74:11 - 74:16
    "Uw ervaring heeft een meest vermakelijke is geweest," merkte Holmes als zijn
  • 74:16 - 74:20
    opdrachtgever gepauzeerd en fris zijn geheugen met een enorme snuifje.
  • 74:20 - 74:25
    "Bid blijven uw zeer interessante uitspraak."
  • 74:25 - 74:30
    "Er was niets in het kantoor, maar een paar houten stoelen en een deal tafel,
  • 74:30 - 74:35
    waarachter zat een kleine man met een hoofd dat was nog roder dan de mijne.
  • 74:35 - 74:40
    Hij een paar woorden gezegd dat iedere kandidaat als hij kwam, en dan is hij altijd in geslaagd te vinden
  • 74:40 - 74:43
    enkele fout in hen zou diskwalificeren ze.
  • 74:43 - 74:48
    Het krijgen van een vacature leek niet op een dergelijke zeer eenvoudige zaak is, na alles.
  • 74:48 - 74:54
    Echter, wanneer wij aan de beurt kwam de kleine man was veel gunstiger voor mij dan voor een
  • 74:54 - 74:59
    van de anderen, en hij sloot de deur toen we, zodat hij zou beschikken over een eigen
  • 74:59 - 75:01
    woord met ons.
  • 75:01 - 75:06
    "'Dit is meneer Jabez Wilson,' zei mijn assistent ', en hij is bereid om een vulling
  • 75:06 - 75:12
    leegstand in de competitie. '"' En hij is uitstekend geschikt voor is, 'de
  • 75:12 - 75:13
    andere beantwoord.
  • 75:13 - 75:17
    'Hij heeft elke behoefte. Ik kan me niet herinneren wanneer ik heb iets gezien
  • 75:17 - 75:19
    zo fijn. "
  • 75:19 - 75:24
    Hij deed een stap naar achteren, hield zijn hoofd aan de ene kant, en keek naar mijn haar totdat ik voelde me
  • 75:24 - 75:27
    heel verlegen.
  • 75:27 - 75:32
    Toen hij plotseling dook naar voren, uitgewrongen mijn hand en feliciteerde me hartelijk op mijn
  • 75:32 - 75:37
    succes. "'Het zou onrechtvaardig te aarzelen,' zei
  • 75:37 - 75:44
    'Je zal echter, ik ben er zeker van, excuseer me voor het nemen van een voor de hand liggende voorzorgsmaatregel. "
  • 75:37 - 75:37
    hij.
  • 75:44 - 75:49
    Met die greep hij mijn haar in beide handen, en trok totdat ik riep met de
  • 75:49 - 75:51
    pijn.
  • 75:51 - 75:54
    'Er is water in je ogen,' zei hij als hij me vrijgelaten.
  • 75:54 - 75:58
    'Ik zie, dat alles is zoals het zou moeten zijn.
  • 75:58 - 76:03
    Maar we moeten voorzichtig zijn, want we hebben twee keer bedrogen door pruiken en een keer door
  • 76:03 - 76:06
    verf. Ik kan je vertellen verhalen van wax schoenmaker
  • 76:06 - 76:10
    die zou walging u met de menselijke natuur. "
  • 76:10 - 76:14
    Hij stapte over naar het raam en schreeuwde door het op de top van zijn stem dat de
  • 76:14 - 76:16
    vacature werd vervuld.
  • 76:16 - 76:22
    Een kreun van teleurstelling kwam van beneden, en de folk alle marcheerden weg in
  • 76:22 - 76:27
    verschillende richtingen totdat er was geen rood hoofd te zien, behalve mijn eigen en dat
  • 76:27 - 76:28
    van de manager.
  • 76:28 - 76:35
    "'Mijn naam,' zei hij," is de heer Duncan Ross, en ik ben zelf een van de gepensioneerden upon
  • 76:35 - 76:41
    het fonds die onze edele weldoener. Ben je een getrouwde man, meneer Wilson?
  • 76:41 - 76:42
    Heb je een gezin? '
  • 76:42 - 76:49
    "Ik antwoordde dat ik niet had. "Zijn gezicht viel onmiddellijk.
  • 76:49 - 76:53
    "'Dear me!', Zei hij ernstig," dat is inderdaad heel ernstig!
  • 76:53 - 76:57
    Het spijt me u te horen zeggen dat.
  • 76:57 - 77:02
    Het fonds was, uiteraard, voor de vermeerdering en de verspreiding van de rood-koppen als
  • 77:02 - 77:07
    alsook voor hun onderhoud. Het is buitengewoon jammer dat u
  • 77:07 - 77:08
    moet een vrijgezel. '
  • 77:08 - 77:15
    "Mijn gezicht verlengd bij deze, de heer Holmes, want ik dacht dat ik was niet de hebben
  • 77:15 - 77:20
    vacature na al, maar na te denken het over een paar minuten zei hij dat het
  • 77:20 - 77:22
    in orde zou zijn.
  • 77:22 - 77:27
    "'In het geval van een ander,' zei hij, 'het bezwaar zou fataal zijn, maar we moeten
  • 77:27 - 77:32
    stretch een punt in het voordeel van een man met zo'n hoofd van haar als de jouwe.
  • 77:32 - 77:36
    Wanneer zal je in staat in te voeren van uw nieuwe taken? '
  • 77:36 - 77:42
    "" Nou, het is een beetje onhandig, want ik een bedrijf al, 'zei ik
  • 77:42 - 77:47
    "'Oh, laat staan over dat de heer Wilson!', Zei Vincent Spaulding.
  • 77:47 - 77:51
    "Ik moet kunnen zorgen dat voor je. '
  • 77:51 - 77:52
    "Wat zou het uur?"
  • 77:52 - 77:56
    Vroeg ik. "'Tien tot twee."
  • 77:56 - 78:01
    "Nu een pandjesbaas de zakelijke gebeurt meestal van een avond, de heer Holmes, in het bijzonder
  • 78:01 - 78:06
    Donderdag en vrijdag 's avonds, dat is net voor betaal-dag, dus het zou me heel geschikt
  • 78:06 - 78:09
    goed om een beetje te verdienen in de ochtend.
  • 78:09 - 78:14
    Trouwens, ik wist dat mijn assistent was een goede man, en dat hij zou zien om iets te
  • 78:14 - 78:19
    die tevoorschijn kwamen. "'Dat zou me past heel goed,' zei ik
  • 78:19 - 78:21
    'En het betalen?'
  • 78:21 - 78:26
    "'Is 4 pond een week.'" 'En het werk?'
  • 78:26 - 78:30
    "'Is puur nominaal.'" 'Hoe noem je puur nominaal?'
  • 78:30 - 78:37
    "" Nou, je moet op kantoor, of op zijn minst in het gebouw, de hele tijd.
  • 78:37 - 78:41
    Als je vertrekt, je voor altijd verliest je hele positie.
  • 78:41 - 78:44
    De wil is heel duidelijk op dat punt.
  • 78:44 - 78:48
    Je hoeft niet voldoen aan de voorwaarden als u van het bureau krimp gedurende die tijd. "
  • 78:48 - 78:55
    "'Het is maar vier uur per dag, en ik moet niet denken te verlaten," zei ik
  • 78:55 - 79:01
    "'Geen excuus zal maken," aldus de heer Duncan Ross,' noch ziekte, noch zakelijk noch
  • 79:01 - 79:04
    iets anders. Daar moet blijven, of verliest u uw
  • 79:04 - 79:06
    billet. "
  • 79:06 - 79:11
    "'En het werk?'" 'Is om te kopiëren de "Encyclopaedia
  • 79:11 - 79:14
    Britannica. "Er is het eerste deel van het in die
  • 79:14 - 79:15
    Druk op.
  • 79:15 - 79:21
    Je moet je eigen inkt, pennen en blotting-papier, maar we bieden deze tabel
  • 79:21 - 79:25
    en stoel. Zult u klaar om morgen? '
  • 79:25 - 79:28
    "'Zeker,' antwoordde ik.
  • 79:28 - 79:33
    "'Dan, tot ziens, meneer Jabez Wilson, en laat mij feliciteren u nogmaals op de
  • 79:33 - 79:38
    belangrijke positie die je heb het geluk gehad te winnen. "
  • 79:38 - 79:42
    Hij boog mij uit de kamer en ik ging naar huis met mijn assistent, nauwelijks wetend wat te
  • 79:42 - 79:48
    zeggen of doen, was ik zo blij met mijn eigen geluk.
  • 79:48 - 79:54
    "Nou, ik dacht na over de zaak de hele dag, en 's avonds was ik in een lage geesten weer;
  • 79:54 - 79:59
    want ik had nogal overtuigd mezelf dat de hele zaak moet een grote hoax te zijn of
  • 79:59 - 80:04
    fraude, maar wat haar doel zou kunnen worden Ik kon me niet voorstellen.
  • 80:04 - 80:08
    Het leek helemaal voorbij geloof dat iedereen kon een dergelijke een testament te maken, of dat ze
  • 80:08 - 80:15
    zou betalen zo'n bedrag voor iets te doen zo eenvoudig als het kopiëren van de 'Encyclopaedia
  • 80:15 - 80:16
    Britannica. '
  • 80:16 - 80:22
    Vincent Spaulding deed wat hij kon om me op te vrolijken, maar door het slapen gaan had ik met redenen omkleed
  • 80:22 - 80:24
    zelf uit van het geheel.
  • 80:24 - 80:29
    Echter, in de ochtend heb ik vastbesloten om een kijken hoe dan ook, dus kocht ik een
  • 80:29 - 80:34
    penny fles inkt, en met een ganzenveer, pen, en zeven vellen folio papier, ik
  • 80:34 - 80:37
    begon voor het Hof paus.
  • 80:37 - 80:43
    "Nou, tot mijn verbazing en vreugde, alles was zo goed als mogelijk te maken.
  • 80:43 - 80:48
    De tafel werd klaar voor mij, en de heer Duncan Ross was daar om te zien dat ik
  • 80:48 - 80:49
    vrij om te werken.
  • 80:49 - 80:55
    Hij begon me af op de letter A, en toen liet hij mij, maar hij zou daling van de
  • 80:55 - 80:58
    tijd tot tijd om te zien dat alles goed was met mij.
  • 80:58 - 81:03
    Op twee Hij beval me goed-dag, complimenteerde mij op het bedrag dat ik had
  • 81:03 - 81:08
    geschreven, en sloot de deur van het kantoor achter me aan.
  • 81:08 - 81:14
    "Dit ging dag na dag, de heer Holmes, en op zaterdag de manager kwam binnen en
  • 81:14 - 81:18
    planked omlaag vier gouden tientjes voor het werk van mijn week.
  • 81:18 - 81:22
    Het was dezelfde volgende week, en hetzelfde de week na.
  • 81:22 - 81:28
    Elke ochtend was ik er om tien, en elke middag vertrok ik op twee.
  • 81:28 - 81:34
    Door graden heer Duncan Ross gingen komen in slechts een keer van een ochtend, en vervolgens, na
  • 81:34 - 81:37
    een tijd, heeft hij niet komen in het geheel.
  • 81:37 - 81:42
    Nog steeds, natuurlijk, ik heb nooit durven de ruimte voor een direct vertrekken, want ik was er niet zeker
  • 81:42 - 81:48
    als hij zou komen, en de billet was zo'n goede, en beviel me zo goed, dat ik
  • 81:48 - 81:51
    zou niet het risico van het verlies ervan.
  • 81:51 - 81:56
    "Acht weken overleden als dit, en ik had geschreven over abten en boogschieten en
  • 81:56 - 82:01
    Armour en Architectuur en Attica, en hoopte met toewijding die ik zou kunnen krijgen op
  • 82:01 - 82:04
    van de B's voor erg lang.
  • 82:04 - 82:08
    Het kostte me iets in folio, en ik had behoorlijk bijna gevuld een plank met mijn
  • 82:08 - 82:13
    geschriften. En dan ineens het hele bedrijf kwam
  • 82:13 - 82:14
    tot een einde. "
  • 82:14 - 82:18
    "Om een einde?" "Ja, meneer.
  • 82:18 - 82:20
    En niet later dan deze morgen.
  • 82:20 - 82:26
    Ik ging naar mijn werk zoals gewoonlijk om tien uur, maar de deur was gesloten en vergrendeld zijn, met een
  • 82:26 - 82:30
    pleintje van karton gehamerd op het midden van het paneel met een tack.
  • 82:30 - 82:34
    Hier is het, en je kunt lezen voor jezelf. "
  • 82:34 - 82:39
    Hij hield een stuk wit karton over de grootte van een vel van nota-papier.
  • 82:39 - 82:42
    Er stond op deze manier: de roodharige LEAGUE
  • 82:42 - 82:43
    IS
  • 82:43 - 82:48
    OPGELOST. 09 oktober 1890.
  • 82:48 - 82:53
    Sherlock Holmes en ik ondervraagde dit kort aankondiging en de droevige gezicht achter de rug,
  • 82:53 - 82:57
    tot de komische kant van de zaak zo volkomen overtopped elke andere
  • 82:57 - 83:04
    met het feit dat we allebei barsten uit in een brullen van het lachen.
  • 83:04 - 83:09
    "Ik kan niet zien dat er iets erg grappig," riep onze opdrachtgever, blozen tot
  • 83:09 - 83:12
    de wortels van zijn vlammende hoofd.
  • 83:12 - 83:17
    "Als je niets beter dan lachen me doen, kan ik ergens anders heen gaan."
  • 83:17 - 83:22
    "Nee, nee," riep Holmes, duwen hem terug in de stoel van waaruit hij had half
  • 83:22 - 83:22
    gestegen.
  • 83:22 - 83:26
    "Ik zou echt uw zaak niet te missen voor de wereld.
  • 83:26 - 83:31
    Het is zeer verfrissend ongewoon. Maar er is, als je verontschuldigen mijn woord
  • 83:31 - 83:36
    zo, iets dat een beetje grappig over.
  • 83:36 - 83:38
    Bid welke stappen heeft u nemen wanneer u vond van de kaart op de deur? "
  • 83:38 - 83:44
    "Ik was verbijsterd, meneer. Ik wist niet wat te doen.
  • 83:44 - 83:49
    Toen riep ik op de kantoren ronde, maar geen van hen leek iets te weten over
  • 83:49 - 83:49
    het.
  • 83:49 - 83:55
    Tot slot ging ik naar de verhuurder, die een accountant wonen op de begane grond, en
  • 83:55 - 84:00
    Ik vroeg hem of hij kon me vertellen wat er was geworden van de Red-headed League.
  • 84:00 - 84:03
    Hij zei dat hij nooit had gehoord van een dergelijk orgaan.
  • 84:03 - 84:10
    Toen vroeg ik hem, die heer Duncan Ross was. Hij antwoordde dat de naam was nieuw voor hem.
  • 84:10 - 84:15
    "'Nou,' zei ik, 'de man op nummer vier."
  • 84:15 - 84:19
    "Wat, de roodharige man? '"' Ja. '
  • 84:19 - 84:23
    "'Oh,' zei hij, 'zijn naam was William Morris.
  • 84:23 - 84:28
    Hij was een advocaat en was met behulp van mijn kamer als een tijdelijke gemak tot aan zijn nieuwe
  • 84:28 - 84:33
    pand klaar waren. Hij verhuisde van gisteren. '
  • 84:33 - 84:35
    "'Waar kan ik hem vinden?'
  • 84:35 - 84:39
    "'Oh, bij zijn nieuwe kantoren. Hij deed me vertellen het adres.
  • 84:39 - 84:46
    Ja, 17 koning Edward Street, in de buurt van St. Paul's. "
  • 84:46 - 84:51
    "Ik begon, de heer Holmes, maar toen ik naar dat adres was een fabriek van
  • 84:51 - 84:57
    kunstmatige knie-caps, en niemand in had ooit gehoord van een van beide de heer William Morris of
  • 84:57 - 84:59
    De heer Duncan Ross. "
  • 84:59 - 85:06
    "En wat heb je toen gedaan?" Vroeg Holmes. "Ik ging naar huis om Saxe-Coburg Square, en ik
  • 85:06 - 85:11
    nam het advies van mijn assistent. Maar hij kon het niet helpen me in any way.
  • 85:11 - 85:15
    Hij kon alleen maar zeggen dat als ik wachtte ik hoor per post.
  • 85:15 - 85:18
    Maar dat was niet goed genoeg, meneer Holmes.
  • 85:18 - 85:24
    Ik wilde niet zo'n plek te verliezen zonder slag of stoot, zo, zoals ik had gehoord dat je
  • 85:24 - 85:29
    waren goed genoeg om advies te geven aan arme mensen die het nodig hebben, kwam ik rechts
  • 85:29 - 85:31
    weg voor jou. "
  • 85:31 - 85:37
    "En je deed het erg verstandig", zei Holmes. "Uw zaak is een zeer opmerkelijk
  • 85:37 - 85:40
    een, en ik zal graag naar kijken.
  • 85:40 - 85:45
    Van wat u hebt gezegd dat ik denk dat het mogelijk is dat ernstiger problemen hangen er
  • 85:45 - 85:51
    dan men op het eerste gezicht. "" ernstig genoeg! "zei de heer Jabez Wilson.
  • 85:51 - 85:55
    "Waarom, heb ik heb verloren van vier pond per week."
  • 85:55 - 86:01
    "Wat u persoonlijk betreft," merkte Holmes, "Ik zie niet in dat je
  • 86:01 - 86:05
    hebben geen grief tegen deze bijzondere competitie.
  • 86:05 - 86:11
    Integendeel, u bent, zoals ik heb begrepen, rijker door een 30 pond, om niets van zeggen
  • 86:11 - 86:15
    de minuut kennis die je hebt opgedaan over elk onderwerp dat valt onder de
  • 86:15 - 86:17
    letter A.
  • 86:17 - 86:21
    Je hebt niets verloren door hen. "" Nee, meneer.
  • 86:21 - 86:26
    Maar ik wil te weten komen over hen, en wie ze zijn en wat hun doel was in
  • 86:26 - 86:31
    het spelen van dit grap - al was het een grap - op mij.
  • 86:31 - 86:38
    Het was een vrij dure grap voor hen, want het kostte hen twee en dertig pond. "
  • 86:38 - 86:41
    "Wij zullen trachten op te helderen deze punten voor je.
  • 86:41 - 86:45
    En in de eerste, een of twee vragen, de heer Wilson.
  • 86:45 - 86:50
    Deze assistent van jou die voor het eerst uw aandacht opgeroepen om de advertentie - hoe
  • 86:50 - 86:51
    lang was hij met jou? '
  • 86:51 - 86:57
    "Over een maand daarna." "Hoe is hij gekomen?"
  • 86:57 - 87:03
    "In antwoord op een advertentie." "Was hij de enige kandidaat?"
  • 87:03 - 87:04
    "Nee, ik had een dozijn."
  • 87:04 - 87:09
    "Waarom heb je hem?" "Omdat hij was handig en zou komen
  • 87:09 - 87:13
    goedkoop. "" Bij half-lonen, in feite. "
  • 87:13 - 87:16
    "Ja".
  • 87:16 - 87:23
    "Wat is hij net als deze Vincent Spaulding?" "Klein, stout gebouwd, zeer snel in zijn
  • 87:23 - 87:27
    manieren, geen haar op zijn gezicht, hoewel hij het niet kort van dertig.
  • 87:27 - 87:33
    Heeft een witte splash van zuur op zijn voorhoofd. '
  • 87:33 - 87:36
    Holmes ging rechtop in zijn stoel in grote opwinding.
  • 87:36 - 87:40
    "Dat dacht ik al," zei hij.
  • 87:40 - 87:44
    "Hebt u ooit opgemerkt dat zijn oren zijn doorboord voor oorbellen?"
  • 87:44 - 87:48
    "Ja, meneer. Hij vertelde me dat een zigeuner had voor hem gedaan
  • 87:48 - 87:51
    toen hij was een jongen. "
  • 87:51 - 87:55
    "Hum," zei Holmes, zinken terug in diepe gedachten.
  • 87:55 - 88:02
    "Hij is nog steeds bij je?" "Oh, ja, meneer, ik nog maar net verlaten hem."
  • 88:02 - 88:06
    "En is uw bedrijf is aanwezig om tijdens uw afwezigheid?"
  • 88:06 - 88:10
    "Niets te klagen, meneer. Er is nooit erg veel te doen van een
  • 88:10 - 88:11
    's ochtends. "
  • 88:11 - 88:15
    "Dat zal doen, meneer Wilson. Ik zal u graag een mening
  • 88:15 - 88:19
    op het onderwerp in de loop van een dag of twee.
  • 88:19 - 88:26
    To-dag is zaterdag, en ik hoop dat we maandag kunnen komen tot een conclusie. "
  • 88:26 - 88:31
    "Nou, Watson," zegt Holmes als onze bezoeker had ons verlaten, 'wat doe je er zelf van
  • 88:31 - 88:33
    het allemaal? '
  • 88:33 - 88:40
    "Ik maak niets van," antwoordde ik eerlijk gezegd. "Het is een heel mysterieus bedrijf."
  • 88:40 - 88:46
    "In de regel," zegt Holmes, "de meer bizarre een ding is het minder mysterieus blijkt te
  • 88:46 - 88:46
    worden.
  • 88:46 - 88:51
    Het is uw gemeengoed, kenmerkloze misdrijven die zijn echt raadselachtige, net als een
  • 88:51 - 88:55
    alledaags gezicht is het meest moeilijk te identificeren.
  • 88:55 - 88:56
    Maar ik moet snel worden over deze kwestie. "
  • 88:56 - 89:01
    "Wat ga je doen, dan?" Vroeg ik.
  • 89:01 - 89:04
    "Om te roken," antwoordde hij.
  • 89:04 - 89:09
    "Het is een drie pijp probleem, en ik bid dat u niet tot mij spreken voor vijftig
  • 89:09 - 89:09
    minuten. "
  • 89:09 - 89:16
    Hij krulde zich op in zijn stoel, met zijn dunne knieën opgetrokken naar zijn havik-achtige neus,
  • 89:16 - 89:22
    en daar zat hij met zijn ogen dicht en zijn zwarte klei pijp duwen uit als de
  • 89:22 - 89:24
    factuur van een vreemde vogel.
  • 89:24 - 89:29
    Ik was tot de conclusie gekomen dat hij in slaap had laten vallen, en inderdaad was knikken
  • 89:29 - 89:33
    zelf, toen hij plotseling sprong uit zijn stoel met het gebaar van een man die
  • 89:33 - 89:37
    uit zijn hoofd en zette zijn pijp neer op de schoorsteenmantel.
  • 89:37 - 89:44
    "Sarasate speelt in Hal van de St. James's vanmiddag," merkte hij op.
  • 89:44 - 89:45
    "Wat denk je, Watson?
  • 89:45 - 89:49
    Zou uw patiënten besparen u voor een paar uur? "
  • 89:49 - 89:54
    "Ik heb niets te to-dag te doen. Mijn praktijk is nooit erg boeiend. "
  • 89:54 - 89:57
    "Dan zet je hoed op en kom.
  • 89:57 - 90:01
    Ik ga door de stad eerst, en we kunnen lunchen op de weg.
  • 90:01 - 90:05
    Ik constateer dat er een goede deal van de Duitse muziek op het programma, dat is
  • 90:05 - 90:09
    iets meer naar mijn smaak dan Italiaans of Frans.
  • 90:09 - 90:13
    Het is introspectief, en ik wil doordringen.
  • 90:13 - 90:15
    Kom mee! "
  • 90:15 - 90:19
    Reisden we door de ondergrondse tot aan Aldersgate, en een korte wandeling bracht ons naar
  • 90:19 - 90:24
    Saxe-Coburg Square, de plaats van het enkelvoud verhaal dat we geluisterd hadden in
  • 90:24 - 90:26
    de ochtend.
  • 90:26 - 90:32
    Het was een hokkerig, weinig, shabby-chique plaats, waar vier lijnen van groezelig twee-
  • 90:32 - 90:37
    verdiepingen stenen huizen keek uit naar een kleine schold-in de behuizing, waar een gazon van
  • 90:37 - 90:39
    weedy gras en een paar bosjes van vervaagde
  • 90:39 - 90:46
    laurier-struiken maakte een harde strijd tegen een rook-beladen en onsympathieke sfeer.
  • 90:46 - 90:51
    Drie vergulde ballen en een bruin bord met "Jabez Wilson" in witte letters, op een
  • 90:51 - 90:56
    hoekwoning, kondigde de plaats waar onze roodharige opdrachtgever verricht op zijn bedrijf.
  • 90:56 - 91:01
    Sherlock Holmes stopte aan de voorkant ervan met zijn hoofd aan de ene kant en keek het allemaal
  • 91:01 - 91:04
    over, met zijn ogen schijnt fel tussen gebobbeld deksels.
  • 91:04 - 91:10
    Daarna liep hij langzaam de straat, en dan weer naar beneden naar de hoek, nog steeds
  • 91:10 - 91:13
    kijken scherp naar de huizen.
  • 91:13 - 91:18
    Hij eindelijk terug naar de pandjesbaas, en, na krachtig sloeg op de
  • 91:18 - 91:23
    stoep met zijn stok twee of drie keer, ging hij naar de deur en klopte aan.
  • 91:23 - 91:27
    Het werd meteen geopend door een helder ogende, gladgeschoren jonge kerel, die
  • 91:27 - 91:30
    vroeg hem naar stap binnen
  • 91:30 - 91:36
    "Dank u," zei Holmes, "Ik heb alleen wilde u vragen hoe u zou gaan van hier naar de
  • 91:36 - 91:40
    Strand. "'Derde rechts, de vierde links," antwoordde de
  • 91:40 - 91:44
    assistent-prompt, het sluiten van de deur.
  • 91:44 - 91:48
    "Smart kerel, dat," merkte Holmes als we liepen weg.
  • 91:48 - 91:54
    "Hij is, naar mijn oordeel, de vierde slimste man in Londen, en durf ik ben niet zeker
  • 91:54 - 91:57
    dat hij geen aanspraak op de derde plaats.
  • 91:57 - 92:03
    Ik ken iets van hem voor. "" Klaarblijkelijk, "zei ik," Meneer Wilson's
  • 92:03 - 92:08
    assistent telt voor een goede deal in dit mysterie van de Red-headed League.
  • 92:08 - 92:12
    Ik ben er zeker van dat u uw weg alleen maar vroeg opdat je zou hem zien. "
  • 92:12 - 92:15
    "Hij niet." "Wat dan?"
  • 92:15 - 92:19
    "De knieën van zijn broek."
  • 92:19 - 92:23
    "En wat heb je gezien?" "Wat ik verwacht had te zien."
  • 92:23 - 92:28
    "Waarom heb je de stoep verslaan?" "Mijn lieve dokter, dit is een tijd voor
  • 92:28 - 92:31
    observatie, niet voor praten.
  • 92:31 - 92:37
    We zijn spionnen in het land van een vijand. We weten iets van Saksen-Coburg Square.
  • 92:37 - 92:41
    Laten we nu de delen die liggen achter te verkennen. "
  • 92:41 - 92:46
    De weg waarin we vonden onszelf zoals we draaide de hoek van de gepensioneerde
  • 92:46 - 92:52
    Saxe-Coburg plein gepresenteerd als een groot contrast met het als de voorkant van een foto
  • 92:52 - 92:53
    doet aan de achterkant.
  • 92:53 - 92:57
    Het was een van de belangrijkste slagaders, die het verkeer van de stad overgebracht naar de
  • 92:57 - 92:59
    noorden en westen.
  • 92:59 - 93:03
    De weg was geblokkeerd met de immense stroom van de handel stroomt in een dubbele getij
  • 93:03 - 93:08
    naar binnen en naar buiten, terwijl de wandelpaden waren zwart met de haast zwerm
  • 93:08 - 93:09
    voetgangers.
  • 93:09 - 93:15
    Het was moeilijk te realiseren als we gekeken naar de lijn van mooie winkels en statige bedrijfsleven
  • 93:15 - 93:20
    pand dat ze echt abutted aan de andere kant op de vervaagde en stagnerende
  • 93:20 - 93:22
    plein dat hadden we net verlaten.
  • 93:22 - 93:30
    "Laat mij zien", zei Holmes, staande op de hoek en keek langs de lijn, "ik
  • 93:30 - 93:33
    wil alleen maar om de volgorde van de huizen hier te herinneren.
  • 93:33 - 93:38
    Het is een hobby van mij om een exacte kennis van Londen.
  • 93:38 - 93:42
    Er is Mortimer, de tabakswinkel, de kleine krantenwinkel, de tak van Coburg
  • 93:42 - 93:48
    de stad en Suburban Bank, de Vegetarian Restaurant, en McFarlane's wagen-
  • 93:48 - 93:49
    bouwen depot.
  • 93:49 - 93:52
    That voert ons recht op het andere blok.
  • 93:52 - 93:56
    En nu, dokter, hebben we ons werk gedaan, dus het is tijd hadden we wat te spelen.
  • 93:56 - 94:02
    Een broodje en een kop koffie, en dan naar viool-land, waar alles is zoetheid
  • 94:02 - 94:07
    en delicatesse en harmonie, en er zijn geen roodharige klanten om ons te kwellen met hun
  • 94:07 - 94:08
    raadsels. "
  • 94:08 - 94:14
    Mijn vriend was een enthousiast musicus, die zich niet alleen een zeer capabele
  • 94:14 - 94:18
    performer, maar een componist van geen gewoon verdienste.
  • 94:18 - 94:23
    Al de middag zat hij in de stallen gehuld in de meest volmaakte geluk,
  • 94:23 - 94:29
    voorzichtig zwaait met zijn lange, dunne vingers in de tijd naar de muziek, terwijl zijn voorzichtig glimlachen
  • 94:29 - 94:31
    gezicht en zijn lome, dromerige ogen waren als
  • 94:31 - 94:38
    in tegenstelling tot die van Holmes de detective-hond, Holmes de meedogenloze, scherp van geest, kant-en-
  • 94:38 - 94:43
    handen criminele agent, omdat het mogelijk was om zwanger te worden.
  • 94:43 - 94:48
    In zijn unieke karakter van de dubbele natuur afwisselend beweerde zelf, en zijn
  • 94:48 - 94:53
    extreme nauwkeurigheid en slimheid vertegenwoordigd, zoals ik heb vaak gedacht, de
  • 94:53 - 94:55
    reactie tegen de poëtische en
  • 94:55 - 95:00
    contemplatieve stemming die af en toe overheerste in hem.
  • 95:00 - 95:05
    De swing van zijn natuur nam hem van extreme lusteloosheid to verslinden energie, en,
  • 95:05 - 95:12
    als ik goed kende, hij was nog nooit zo echt formidabel als toen, voor dagen achtereen, had hij
  • 95:12 - 95:14
    is loungen in zijn leunstoel te midden van zijn
  • 95:14 - 95:18
    improvisaties en zijn zwarte letters edities.
  • 95:18 - 95:23
    Toen was het dat de lust van de jacht plotseling zou komen op hem, en dat zijn
  • 95:23 - 95:28
    briljante denkvermogen zou stijgen naar het niveau van intuïtie, totdat zij die
  • 95:28 - 95:30
    onbekend is met zijn methoden eruit zou zien
  • 95:30 - 95:36
    scheef oog naar hem als op een man wiens kennis was niet die van andere stervelingen.
  • 95:36 - 95:42
    Toen ik hem zag, dat middag, zodat gewikkeld in de muziek op Hall St. James's voelde ik me
  • 95:42 - 95:49
    dat een slechte tijd zou kunnen komen over degenen die hij had zichzelf te jagen.
  • 95:49 - 95:55
    "Je wilt naar huis, zonder twijfel, dokter gaan," merkte hij op als we naar voren.
  • 95:55 - 95:59
    "Ja, zou het ook." "En Ik heb een paar zaken te doen die
  • 95:59 - 96:01
    enige uren.
  • 96:01 - 96:07
    Dit bedrijf bij Coburg Square is ernstig. "" Waarom ernstig? "
  • 96:07 - 96:13
    "Een aanzienlijk misdaad is in de contemplatie. Ik heb alle reden om te geloven dat we
  • 96:13 - 96:15
    worden op tijd om het te stoppen.
  • 96:15 - 96:19
    Maar tot-dag wordt zaterdag compliceert eerder zaken.
  • 96:19 - 96:23
    Ik wil uw hulp nodig om-night. "" Op welk moment? "
  • 96:23 - 96:25
    "Tien zal begin genoeg zijn."
  • 96:25 - 96:30
    "Ik zal bij Baker Street om tien uur." "Heel goed.
  • 96:30 - 96:35
    En, zeg ik, dokter, kunnen er weinig gevaar, zo vriendelijk je leger zetten
  • 96:35 - 96:38
    revolver in uw zak. "
  • 96:38 - 96:45
    Hij zwaaide met zijn hand, draaide zich op zijn hiel, en verdween in een oogwenk onder de menigte.
  • 96:45 - 96:49
    Ik vertrouw erop dat ik niet meer dicht dan mijn buren, maar ik was altijd onderdrukt met
  • 96:49 - 96:53
    een besef van mijn eigen domheid in mijn omgang met Sherlock Holmes.
  • 96:53 - 96:59
    Hier had ik gehoord wat hij had gehoord, had ik gezien wat hij had gezien, en toch uit zijn
  • 96:59 - 97:04
    woorden, het was duidelijk dat hij duidelijk zag, niet alleen wat er was gebeurd, maar wat was
  • 97:04 - 97:11
    te gebeuren, terwijl het voor mij de hele zaak was nog steeds verward en grotesk.
  • 97:11 - 97:17
    Terwijl ik naar huis reed naar mijn huis in Kensington dacht ik meer dan alles, van de buitengewone
  • 97:17 - 97:23
    verhaal van de roodharige kopieermachine van de "Encyclopedie" tot het bezoek aan Saxe-
  • 97:23 - 97:28
    Coburg Square, en de onheilspellende woorden waarmee hij had gescheiden van mij.
  • 97:28 - 97:34
    Wat was deze nachtelijke expeditie, en waarom zou ik gaan gewapend?
  • 97:34 - 97:37
    Waar waren we gaan, en wat moesten we doen?
  • 97:37 - 97:42
    Ik had de hint van Holmes dat dit soepel te maken pandjesbaas assistent was een
  • 97:42 - 97:47
    formidabel man - een man die misschien een diep spel te spelen.
  • 97:47 - 97:53
    Ik heb geprobeerd om het raadsel uit, maar gaf het op in wanhoop en zet de zaak terzijde tot
  • 97:53 - 97:57
    's nachts moet brengen een verklaring.
  • 97:57 - 98:02
    Het was een kwart over negen toen ik begon vanuit huis en maakte mijn weg door het park,
  • 98:02 - 98:04
    en zo door middel van Oxford Street naar Baker Street.
  • 98:04 - 98:09
    Twee hansoms stonden bij de deur, en als ik de passage die ik hoorde het geluid
  • 98:09 - 98:11
    van stemmen van boven.
  • 98:11 - 98:17
    Bij het betreden van zijn kamer vond ik Holmes in geanimeerd gesprek met twee mannen, een van de
  • 98:17 - 98:23
    die ik herkende als Peter Jones, de officiële politie-agent, terwijl de andere was
  • 98:23 - 98:26
    een lange, dunne, verdrietig gezicht man, met een zeer
  • 98:26 - 98:31
    glanzende hoed en onderdrukkend respectabele gekleede jas.
  • 98:31 - 98:32
    "Ha!
  • 98:32 - 98:37
    Onze partij is voltooid ", zei Holmes, knoopte zijn erwten-jasje en het nemen van zijn
  • 98:37 - 98:42
    zware jacht oogst uit het rek. "Watson, ik denk dat je weet dat meneer Jones, van de
  • 98:42 - 98:44
    Scotland Yard?
  • 98:44 - 98:50
    Laat me je voorstellen aan de heer Merryweather, wie is onze compagnon zijn in to-nacht
  • 98:50 - 98:51
    avontuur. "
  • 98:51 - 98:56
    "We zijn op jacht weer in paren, dokter, ziet u," zei Jones in zijn gevolgschade
  • 98:56 - 98:59
    manier. 'Onze vriend hier is een geweldige man voor
  • 98:59 - 99:01
    het starten van een achtervolging.
  • 99:01 - 99:06
    Alles wat hij wil is een oude hond om hem te helpen aan de lopende beneden te doen. "
  • 99:06 - 99:12
    "Ik hoop dat een wilde ganzen kan niet bewijzen aan het einde van onze jacht te zijn," merkte de heer
  • 99:12 - 99:14
    Merryweather somber.
  • 99:14 - 99:19
    "Je mag veel vertrouwen in Mr Holmes, meneer plaats," zei de politie-agent
  • 99:19 - 99:20
    uit de hoogte.
  • 99:20 - 99:26
    "Hij heeft zijn eigen kleine methoden, die zijn, als hij het niet erg dat ik het zeg, gewoon een
  • 99:26 - 99:31
    iets te theoretisch en een fantastisch, maar hij heeft de ingrediënten voor een detective in hem.
  • 99:31 - 99:37
    Het is niet te veel om die eens of twee keer te zeggen, zoals in die zaken van de Sholto
  • 99:37 - 99:42
    moord en het Agra schat, heeft hij meer bijna correct dan de officiële
  • 99:42 - 99:42
    dwingen. "
  • 99:42 - 99:49
    "O, als je dat zegt, meneer Jones, het is allemaal goed," zei de vreemdeling met eerbied.
  • 99:49 - 99:52
    "Maar ik moet bekennen dat ik mijn rubber missen.
  • 99:52 - 99:57
    Het is de eerste zaterdagavond voor zeven-en-twintig jaar dat ik niet mijn gehad
  • 99:57 - 99:58
    rubber. "
  • 99:58 - 100:03
    "Ik denk dat je zult vinden," zegt Sherlock Holmes, "dat je zal spelen voor een hoger
  • 100:03 - 100:09
    belang aan-avond dan je ooit hebt nog niet gedaan, en dat het spel zal meer spannend.
  • 100:09 - 100:16
    Voor u, meneer Merryweather, zal de inzet worden sommige 30.000 pond, en voor u, Jones,
  • 100:16 - 100:20
    het zal de man op wie u uw handen op te leggen zijn. "
  • 100:20 - 100:25
    "John Clay, de moordenaar, dief, klapper, en vervalser.
  • 100:25 - 100:29
    Hij is een jonge man, de heer Merryweather, maar hij is aan het hoofd van zijn beroep, en ik
  • 100:29 - 100:34
    liever mijn armbanden op hem hebben dan over criminele in Londen.
  • 100:34 - 100:38
    Hij is een opmerkelijke man, is jong John Clay.
  • 100:38 - 100:43
    Zijn grootvader was een koninklijke hertog, en hij zelf is naar Eton en Oxford.
  • 100:43 - 100:49
    Zijn hersenen is net zo sluw als zijn vingers, en hoewel we tekenen van hem te ontmoeten bij elke beurt,
  • 100:49 - 100:52
    we nooit weten waar de man zelf te vinden.
  • 100:52 - 100:57
    Hij zal barst een wieg in Schotland een week, en zijn geld in te zamelen voor een weeshuis te bouwen
  • 100:57 - 101:01
    in Cornwall de volgende. Ik ben al op zijn spoor al jaren en hebben
  • 101:01 - 101:02
    nooit onder ogen op hem nog niet. "
  • 101:02 - 101:07
    "Ik hoop dat ik het plezier van de invoering van u aan-avond te hebben.
  • 101:07 - 101:13
    Ik heb een of twee kleine bochten ook met de heer John Clay, en ik met u eens dat hij
  • 101:13 - 101:16
    staat aan het hoofd van zijn beroep.
  • 101:16 - 101:19
    Het is afgelopen tien, echter, en heel de tijd dat we begonnen.
  • 101:19 - 101:25
    Als u twee zal de eerste rijtuig, Watson en Ik zal in de tweede. "
  • 101:25 - 101:30
    Sherlock Holmes was niet erg communicatief tijdens de lange rit en leg terug in de
  • 101:30 - 101:34
    cabine zoemen van de nummers die hij had gehoord in de middag.
  • 101:34 - 101:38
    We ratelden door middel van een eindeloos labyrint van gas-verlichte straten tot we naar voren in de
  • 101:38 - 101:43
    Farrington Street. "We zijn er nu dicht," mijn vriend
  • 101:43 - 101:44
    merkte.
  • 101:44 - 101:49
    'Die man Merryweather is een bankdirecteur, en persoonlijk geïnteresseerd in de
  • 101:49 - 101:52
    materie. Ik dacht dat het zo goed voor Jones bij ons te hebben
  • 101:52 - 101:54
    ook.
  • 101:54 - 101:59
    Hij is geen slechte kerel, maar een absolute imbeciel in zijn vak.
  • 101:59 - 102:01
    Hij heeft een positieve deugd.
  • 102:01 - 102:06
    Hij is zo dapper als een bulldog en als vasthoudend als een kreeft als hij zijn klauwen
  • 102:06 - 102:12
    bij iedereen. Hier zijn wij, en ze wachten op ons. "
  • 102:12 - 102:15
    We hadden tot dezelfde drukke doorgaande weg in die we hadden gevonden
  • 102:15 - 102:17
    ons in de ochtend.
  • 102:17 - 102:23
    Onze cabines werden ontslagen, en, naar aanleiding van de leiding van de heer Merryweather, passeerden we
  • 102:23 - 102:27
    in een nauwe doorgang en door een zijdeur, die hij opende voor ons.
  • 102:27 - 102:32
    Binnen was er een kleine gang, die eindigde in een zeer massieve ijzeren hek.
  • 102:32 - 102:38
    Ook dit werd geopend, en leidde in een vlucht van kronkelende stenen trap, die eindigen op
  • 102:38 - 102:40
    nog een formidabele poort.
  • 102:40 - 102:45
    De heer Merryweather stopte om een lantaarn licht, en vervolgens deed ons in een donkere,
  • 102:45 - 102:51
    aarde ruikende passage, en dus na het openen van een derde deur, in een grote kluis of
  • 102:51 - 102:56
    kelder, die allemaal rond was met kratten opgestapeld en enorme dozen.
  • 102:56 - 103:01
    "Je bent niet erg kwetsbaar van boven," merkte Holmes zo hield hij de lantaarn
  • 103:01 - 103:03
    en keek over hem.
  • 103:03 - 103:08
    "Noch van beneden," zei de heer Merryweather, opvallend zijn stok op de vlaggen die
  • 103:08 - 103:14
    bekleed de vloer. "Waarom, beste me, het klinkt heel hol!" Hij
  • 103:14 - 103:17
    merkte, kijken verbaasd op.
  • 103:17 - 103:22
    "Ik moet je echt vragen om een beetje meer rust!", Zei Holmes streng.
  • 103:22 - 103:26
    "Je hebt al gevaar het hele succes van onze expeditie.
  • 103:26 - 103:30
    Zou ik smeek dat u de goedheid te gaan zitten op een van deze hebben
  • 103:30 - 103:33
    dozen, en niet te bemoeien? '
  • 103:33 - 103:38
    De plechtige Mr Merryweather neergestreken zich op een krat, met een zeer gewonden
  • 103:38 - 103:44
    uitdrukking op zijn gezicht, terwijl Holmes viel op zijn knieën op de grond en met de
  • 103:44 - 103:47
    lantaarn en een vergrootglas, begon te
  • 103:47 - 103:50
    onderzoeken minutieus de scheuren tussen de stenen.
  • 103:50 - 103:55
    Een paar seconden was voldoende om hem te bevredigen, want hij sprong overeind opnieuw en legde zijn
  • 103:55 - 103:58
    glas in zijn zak.
  • 103:58 - 104:03
    "We hebben minstens een uur voor ons," merkte hij op, "want zij kunnen nauwelijks nemen
  • 104:03 - 104:06
    stappen tot het goede pandjesbaas is veilig in bed.
  • 104:06 - 104:10
    Dan ze niet een minuut te verliezen, want des te eerder ze hun werk doen op de langere tijd
  • 104:10 - 104:13
    ze zullen hebben voor hun ontsnapping.
  • 104:13 - 104:18
    We zijn op dit moment, Doctor - zoals u ongetwijfeld hebt geraden - in de kelder van de Stad
  • 104:18 - 104:23
    tak van een van de belangrijkste Londense banken.
  • 104:23 - 104:27
    De heer Merryweather is de voorzitter van bestuurders, en hij zal u uitleggen dat
  • 104:27 - 104:31
    er redenen zijn waarom de meer gedurfde criminelen van Londen moet een
  • 104:31 - 104:34
    grote belangstelling voor deze kelder op dit moment. "
  • 104:34 - 104:40
    "Het is onze Franse goud," fluisterde de directeur.
  • 104:40 - 104:45
    "We hebben een aantal waarschuwingen dat een poging zou kunnen worden gemaakt daarop."
  • 104:45 - 104:47
    "Uw Franse goud? '
  • 104:47 - 104:52
    "Ja. We gelegenheid gehad enkele maanden geleden om onze middelen te versterken en geleend voor
  • 104:52 - 104:57
    dat doel 30.000 Napoleon van de Bank van Frankrijk.
  • 104:57 - 105:02
    Het is bekend geworden dat we nooit hebben gelegenheid om het geld uit te pakken had, en dat het
  • 105:02 - 105:05
    ligt nog steeds in onze kelder.
  • 105:05 - 105:09
    De kist waarop ik zit bevat 2000 Napoleons verpakt tussen laagjes van lood
  • 105:09 - 105:10
    folie.
  • 105:10 - 105:16
    Onze reserve van edelmetaal is veel groter dan op dit moment wordt meestal gehouden in een enkele
  • 105:16 - 105:22
    kantoor, en de bestuurders hadden twijfels over het onderwerp. "
  • 105:22 - 105:26
    "Welke waren zeer goed terecht," merkte Holmes.
  • 105:26 - 105:30
    "En nu is het tijd dat we onze kleine plannen geregeld.
  • 105:30 - 105:34
    Ik verwacht dat binnen een uur aangelegenheden zal komen tot een hoofd.
  • 105:34 - 105:40
    In de tussentijd heer Merryweather, moeten we het scherm zetten over die donkere lantaarn. "
  • 105:40 - 105:42
    "En in het donker zitten?"
  • 105:42 - 105:47
    "Ik ben bang van wel. Ik had een pak kaarten in mijn zak,
  • 105:47 - 105:52
    en ik dacht dat als we een partie Carree, zou je je rubber hebben na
  • 105:52 - 105:53
    alles.
  • 105:53 - 105:58
    Maar ik zie dat de vijand de voorbereidingen tot nu toe dat we niet het risico weg
  • 105:58 - 106:02
    aanwezigheid van een licht. En in de eerste plaats, moeten we kiezen voor onze
  • 106:02 - 106:04
    posities.
  • 106:04 - 106:09
    Dit zijn gedurfde mannen, en hoewel we zullen hen in een nadelige positie, ze kunnen doen met ons
  • 106:09 - 106:15
    sommige harm tenzij we voorzichtig zijn. Ik zal staan achter deze krat, en wil je
  • 106:15 - 106:17
    verbergen achter die zelf.
  • 106:17 - 106:22
    Dan, als ik een lichtflits op hen, dicht in snel.
  • 106:22 - 106:26
    Als ze vuur, Watson, hebben geen scrupules schieten ze naar beneden. "
  • 106:26 - 106:34
    Ik plaatste mijn revolver, gespannen, op de top van de houten kist waarachter ik gehurkt.
  • 106:34 - 106:39
    Holmes schoot de glijden over de voorkant van zijn lantaarn en liet ons in het pikkedonker -
  • 106:39 - 106:44
    zulk een absolute duisternis zoals ik nog nooit eerder meegemaakt.
  • 106:44 - 106:49
    De geur van heet metaal bleef om ons te verzekeren dat het licht nog steeds was er, klaar om te
  • 106:49 - 106:51
    flits uit op een oogwenk.
  • 106:51 - 106:56
    Voor mij, met mijn zenuwen werkte met een pitch van verwachting, was er iets
  • 106:56 - 107:02
    deprimerend en onderwerping in de plotselinge somberheid, en in de koude vochtige lucht van de
  • 107:02 - 107:04
    gewelf.
  • 107:04 - 107:08
    "Ze hebben maar een retraite," fluisterde Holmes.
  • 107:08 - 107:11
    "Dat is terug door het huis in Saksen-Coburg Square.
  • 107:11 - 107:15
    Ik hoop dat u hebt gedaan wat ik je, Jones vroeg? '
  • 107:15 - 107:20
    "Ik heb een inspecteur en twee officieren te wachten bij de voordeur."
  • 107:20 - 107:23
    "Dan hebben we gestopt met alle gaten.
  • 107:23 - 107:29
    En nu moeten we stil zijn en wachten. "Wat een tijd leek het!
  • 107:29 - 107:34
    Van het vergelijken van aantekeningen achteraf was het maar een uur en een kwartier, maar het bleek
  • 107:34 - 107:40
    me dat de nacht moet bijna zijn verdwenen en de dageraad te breken boven ons.
  • 107:40 - 107:46
    Mijn ledematen waren moe en stijf, want ik vreesde om mijn positie te veranderen, maar mijn zenuwen waren
  • 107:46 - 107:51
    werkte tot de hoogste toonhoogte van spanning, en mijn gehoor was zo acuut dat ik kon
  • 107:51 - 107:54
    niet alleen horen het zachte ademen van mijn
  • 107:54 - 107:58
    metgezellen, maar ik kon onderscheiden van de diepere, zwaardere in-adem van de omvangrijke
  • 107:58 - 108:02
    Jones van de dunne, zuchten nota van de bankdirecteur.
  • 108:02 - 108:07
    Vanuit mijn positie kon ik kijk over de zaak in de richting van de vloer.
  • 108:07 - 108:11
    Plotseling mijn ogen ving de glinstering van een licht.
  • 108:11 - 108:16
    In het begin was, maar een fel vonk op de stenige bestrating.
  • 108:16 - 108:21
    Dan is het verlengde uit tot het werd een gele lijn, en vervolgens, zonder enige waarschuwing
  • 108:21 - 108:28
    of geluid, een snee leek te openen en een hand verscheen, een witte, bijna vrouwelijke hand,
  • 108:28 - 108:33
    die van oordeel was ongeveer in het midden van het kleine gebied van het licht.
  • 108:33 - 108:38
    Voor een minuut of meer van de hand, met zijn kronkelende vingers, stak uit de
  • 108:38 - 108:39
    vloer.
  • 108:39 - 108:44
    Toen was het zo plotseling als het leek ingetrokken, en alles was weer donker op te slaan van de
  • 108:44 - 108:49
    enkele lugubere vonk die een spleet tussen de stenen gemarkeerd.
  • 108:49 - 108:52
    Zijn verdwijning was echter maar tijdelijk.
  • 108:52 - 108:57
    Met een verscheurende, scheuren geluid, een van de brede, witte stenen omgedraaid op zijn
  • 108:57 - 109:02
    kant en liet een vierkant, gapend gat, waardoor stroomde het licht van een
  • 109:02 - 109:03
    lantaarn.
  • 109:03 - 109:09
    Over de rand is er gluurde een clean-cut, jongensachtig gezicht, die scherp zag er over,
  • 109:09 - 109:15
    en daarna, met een hand aan beide zijden van de opening, trok zich schouder-hoog-en
  • 109:15 - 109:19
    taille-hoog, totdat een knie rustte op de rand.
  • 109:19 - 109:23
    In een ander moment stond hij aan de zijkant van het gat en werd het ophalen na hem een
  • 109:23 - 109:30
    metgezel, lenige en klein zoals hijzelf, met een bleek gezicht en een schok van zeer rood
  • 109:30 - 109:37
    "Het is allemaal duidelijk, 'fluisterde hij. "Heb je de beitel en de zakken?
  • 109:30 - 109:30
    haar.
  • 109:37 - 109:43
    Great Scott! Jump, Archie, springen, en ik zal zwaaien voor! "
  • 109:43 - 109:46
    Sherlock Holmes had ontstaan uit en greep de inbreker bij de kraag.
  • 109:46 - 109:51
    De andere dook in het gat, en ik hoorde het geluid van de verscheurende doek Jones
  • 109:51 - 109:53
    greep naar zijn rokken.
  • 109:53 - 109:57
    Het licht flitste op de loop van een revolver, maar Holmes 'jacht gewas kwam
  • 109:57 - 110:01
    neer op de man pols, en het pistool rinkelde op de stenen vloer.
  • 110:01 - 110:06
    "Het heeft geen zin, John Clay, 'zei Holmes minzaam.
  • 110:06 - 110:11
    "Je geen schijn van kans hebben." "Dus ik zien," antwoordde de andere met de
  • 110:11 - 110:13
    uiterste koelte.
  • 110:13 - 110:18
    "Ik heb zin in dat mijn vriend is al goed, hoewel ik zie dat je zijn kielzog kreeg."
  • 110:18 - 110:22
    "Er zijn drie mannen op hem te wachten aan de deur", zei Holmes.
  • 110:22 - 110:25
    "Oh, inderdaad!
  • 110:25 - 110:27
    U schijnt te hebben gedaan het ding zeer compleet.
  • 110:27 - 110:32
    Ik moet je compliment. "" En ik u, "antwoordde Holmes.
  • 110:32 - 110:37
    "Uw roodharige idee was erg nieuw en effectief."
  • 110:37 - 110:41
    "Je zult op dit moment je maatje weer te zien", zei Jones.
  • 110:41 - 110:45
    "Hij is sneller op klimmen naar beneden gaten dan ik.
  • 110:45 - 110:48
    Gewoon volhouden terwijl ik bevestig de derby's. "
  • 110:48 - 110:53
    "Ik smeek dat je me niet aan met uw vuile handen," merkte onze gevangene als de
  • 110:53 - 110:57
    handboeien kletterden op zijn polsen. 'U mag niet weten dat ik heb koninklijke
  • 110:57 - 110:58
    bloed in mijn aderen.
  • 110:58 - 111:04
    Heb de goedheid, ook toen je me altijd het adres te zeggen 'meneer' en 'alstublieft'. "
  • 111:04 - 111:10
    "Goed," zei Jones met een blik en een gniffelen.
  • 111:10 - 111:16
    "Nou, dan zou u alstublieft, meneer, maart boven, waar kunnen we een taxi uit te voeren
  • 111:16 - 111:23
    uw Hoogheid aan de politie-station? "" Dat is beter ", zegt John Clay sereen.
  • 111:23 - 111:28
    Hij maakte een vegen buigen voor ons drieën en liep rustig weg in de bewaring van
  • 111:28 - 111:30
    de rechercheur.
  • 111:30 - 111:36
    "Echt, meneer Holmes," zei de heer Merryweather zoals wij volgden ze uit de kelder, "ik doe
  • 111:36 - 111:39
    niet weten hoe de bank kan bedanken of u vergoeden.
  • 111:39 - 111:44
    Er is geen twijfel dat je hebt ontdekt en verslagen in de meest complete manier
  • 111:44 - 111:49
    een van de meest vastberaden pogingen tot bankoverval die ooit zijn gekomen in mijn
  • 111:49 - 111:52
    ervaring. "
  • 111:52 - 111:57
    "Ik heb een of twee kleine scores van mijn eigen om zich te vestigen met de heer John Clay had", zei
  • 111:57 - 111:57
    Holmes.
  • 111:57 - 112:03
    "Ik ben al bij een aantal kleine kosten over deze kwestie, die ik van de bank verwachten
  • 112:03 - 112:09
    terug te betalen, maar verder dan dat ik ruimschoots terugbetaald door het hebben van een ervaring gehad, die is
  • 112:09 - 112:11
    in veel opzichten uniek, en door het horen van de
  • 112:11 - 112:17
    zeer merkwaardig verhaal van de Red-headed League. "
  • 112:17 - 112:22
    "Zie je wel, Watson," legde hij uit in de vroege uren van de ochtend als we zat over een
  • 112:22 - 112:27
    glas whisky en soda in Baker Street, "was het volstrekt duidelijk vanaf de eerste
  • 112:27 - 112:29
    dat de enige mogelijke doel van deze
  • 112:29 - 112:34
    nogal fantastische activiteiten van de advertentie van de Liga, en de
  • 112:34 - 112:40
    kopiëren van de 'Encyclopaedia,' moet zijn om deze niet over-bright pandjesbaas te halen uit
  • 112:40 - 112:43
    de weg vrij voor een aantal uren per dag.
  • 112:43 - 112:49
    Het was een merkwaardige manier van managen, maar, echt, het zou moeilijk zijn om een vermoeden
  • 112:49 - 112:50
    beter.
  • 112:50 - 112:54
    De methode was zonder twijfel voorgesteld om ingenieuze geest Clay's door de kleur van zijn
  • 112:54 - 112:56
    medeplichtige haar.
  • 112:56 - 113:02
    De 4 pond per week is een lokmiddel dat moet hem trekke, en wat was het aan hen, die
  • 113:02 - 113:04
    het spelen voor duizenden?
  • 113:04 - 113:09
    Ze zetten in de advertentie, een schurk heeft het tijdelijke kantoor, de andere rogue
  • 113:09 - 113:15
    aanzet van de man aan te vragen, en samen vormen ze erin slagen om zijn afwezigheid beveiligen
  • 113:15 - 113:17
    elke ochtend in de week.
  • 113:17 - 113:22
    Vanaf het moment dat ik hoorde van de assistent gekomen voor de helft van de lonen, was het duidelijk
  • 113:22 - 113:28
    voor mij dat hij een sterk motief voor het veiligstellen van de situatie was. "
  • 113:28 - 113:30
    "Maar hoe kun je raden wat het motief was?"
  • 113:30 - 113:35
    "Had er vrouwen in het huis geweest, zou ik vermoeden slechts een vulgaire
  • 113:35 - 113:36
    intrige.
  • 113:36 - 113:42
    Maar dat was uit den boze. De man bedrijf was een kleine, en
  • 113:42 - 113:46
    Er was niets in zijn huis, dat zou kunnen zijn voor een dergelijke uitgebreide voorbereidingen,
  • 113:46 - 113:50
    en zo'n uitgaven zoals ze waren op.
  • 113:50 - 113:53
    Het moet dan iets uit het huis.
  • 113:53 - 113:54
    Wat zou het zijn?
  • 113:54 - 113:59
    Ik dacht aan genegenheid van de assistent voor de fotografie, en zijn truc van verdwijnende
  • 113:59 - 114:02
    in de kelder. De kelder!
  • 114:02 - 114:05
    Er was het einde van deze verwarde aanwijzing.
  • 114:05 - 114:10
    Toen heb ik navraag gedaan met betrekking tot deze mysterieuze assistent en vond dat ik te maken gehad met
  • 114:10 - 114:16
    een van de coolste en meest gedurfde criminelen in Londen.
  • 114:16 - 114:21
    Hij deed iets in de kelder - iets wat duurde vele uren per dag voor
  • 114:21 - 114:25
    maanden aan een stuk. Wat zou het zijn, nog eens?
  • 114:25 - 114:30
    Ik kon niets bedenken behalve dat hij een tunnel naar een ander gebouw.
  • 114:30 - 114:35
    "Tot nu toe moest ik kreeg toen gingen we naar de plaats van handeling te bezoeken.
  • 114:35 - 114:38
    Ik verbaasd dat je aan mij op de stoep met mijn stok.
  • 114:38 - 114:43
    Ik was na te gaan of de kelder uitgestrekt voor of achter.
  • 114:43 - 114:45
    Het was niet aan de voorkant.
  • 114:45 - 114:50
    Daarna heb ik belde, en, zoals ik hoopte, de assistent beantwoord.
  • 114:50 - 114:55
    We hebben een aantal schermutselingen, maar we hadden nooit gezien op elkaar voor.
  • 114:55 - 114:58
    Ik nauwelijks keek naar zijn gezicht.
  • 114:58 - 115:03
    Zijn knieën waren wat ik wilde zien. U moet zelf hebben opgemerkt hoe gedragen,
  • 115:03 - 115:08
    gerimpeld, en bevlekt waren. Ze spraken van die uren van graven.
  • 115:08 - 115:13
    De enige resterende punt was wat ze burrowing voor.
  • 115:13 - 115:17
    Ik liep om de hoek, zag de stad en Suburban Bank abutted op onze vriend
  • 115:17 - 115:22
    gebouwen, en voelde dat ik mijn probleem opgelost.
  • 115:22 - 115:26
    Wanneer u naar huis reed na het concert riep ik Scotland Yard en op de
  • 115:26 - 115:30
    voorzitter van de bankdirecteuren, met als gevolg dat je hebt gezien. "
  • 115:30 - 115:36
    "En hoe kan je vertellen dat ze zouden hun poging to-avond te maken? '
  • 115:36 - 115:37
    Vroeg ik.
  • 115:37 - 115:42
    "Nou, als ze hun competitie kantoren gesloten dat was een teken dat ze niet verzorgd
  • 115:42 - 115:47
    langer over de aanwezigheid van de heer Jabez Wilson's - met andere woorden, dat zij hadden voltooid
  • 115:47 - 115:48
    hun tunnel.
  • 115:48 - 115:53
    Maar het was van essentieel belang dat zij het snel te gebruiken, aangezien het zou kunnen worden ontdekt, of de
  • 115:53 - 115:56
    edelmetaal kunnen worden opgeheven.
  • 115:56 - 116:01
    Zaterdag zou passen ze beter dan een andere dag, want het zou hen twee dagen
  • 116:01 - 116:05
    voor hun ontsnapping. Om al deze redenen ik ze verwacht
  • 116:05 - 116:07
    vanavond komen. "
  • 116:07 - 116:13
    "Je gemotiveerde het mooi uit," ik riep ongeveinsde bewondering.
  • 116:13 - 116:17
    "Het is zo lang een ketting, en toch elke link ringen waar."
  • 116:17 - 116:24
    "Het heeft mij gered uit verveling," antwoordde hij, gapen.
  • 116:24 - 116:28
    "Helaas! Ik voel het nu al sluiten in op mij.
  • 116:28 - 116:34
    Mijn leven wordt doorgebracht in een lange poging om te ontsnappen aan de gemeenplaatsen van het bestaan.
  • 116:34 - 116:40
    Deze kleine problemen helpt me om dat te doen. "" En je bent een weldoener van de race, "
  • 116:40 - 116:42
    zei ik
  • 116:42 - 116:47
    Hij haalde zijn schouders. "Nou, misschien, tenslotte, is het van een aantal
  • 116:47 - 116:53
    weinig gebruik, "merkte hij op. "'L'homme c'est rien - l'oeuvre c'est tout'
  • 116:53 - 117:02
    als Gustave Flaubert schreef George Sand. "
  • 117:02 -
    >
Title:
Part 1 - The Adventures of Sherlock Holmes Audiobook by Sir Arthur Conan Doyle (Adventures 01-02)
Description:

Part 1. Classic Literature VideoBook with synchronized text, interactive transcript, and closed captions in multiple languages. Audio courtesy of Librivox. Read by Mark F. Smith.

Playlist for The Adventures of Sherlock Holmes by Sir Arthur Conan Doyle: http://www.youtube.com/playlist?list=PL7BE1C414529B0F4E

The Adventures of Sherlock Holmes free audiobook at Librivox: http://librivox.org/the-adventures-of-sherlock-holmes-by-sir-arthur-conan-doyle-2/

The Adventures of Sherlock Holmes free eBook at Project Gutenberg: http://www.gutenberg.org/ebooks/1661

The Adventures of Sherlock Holmes at Wikipedia: http://en.wikipedia.org/wiki/The_Adventures_of_Sherlock_Holmes

View a list of all our videobooks: http://www.ccprose.com/booklist

more » « less
Duration:
01:57:04
Amara Bot added a translation

Dutch subtitles

Revisions