Part 1 - The Adventures of Sherlock Holmes Audiobook by Sir Arthur Conan Doyle (Adventures 01-02)

Part 1. Classic Literature VideoBook with synchronized text, interactive transcript, and closed captions in multiple languages. Audio courtesy of Librivox. Read by Mark F. Smith.

Playlist for The Adventures of Sherlock Holmes by Sir Arthur Conan Doyle: http://www.youtube.com/playlist?list=PL7BE1C414529B0F4E

The Adventures of Sherlock Holmes free audiobook at Librivox: http://librivox.org/the-adventures-of-sherlock-holmes-by-sir-arthur-conan-doyle-2/

The Adventures of Sherlock Holmes free eBook at Project Gutenberg: http://www.gutenberg.org/ebooks/1661

The Adventures of Sherlock Holmes at Wikipedia: http://en.wikipedia.org/wiki/The_Adventures_of_Sherlock_Holmes

View a list of all our videobooks: http://www.ccprose.com/booklist

Y ADVENTURES OF Sherlock Holmes gan Syr Arthur Conan Doyle

ANTUR I. SCANDAL IN Bohemia

I. Sherlock Holmes hi bob amser yn y ferch.

Rwyf wedi clywed sôn am prin ef hi o dan unrhyw enw arall.

Yn ei llygaid hi eclipsau a geir yn bennaf i gyd ei rhyw.

Nid oedd ei fod yn teimlo unrhyw emosiwn debyg i gariad at Irene Adler.

Mae'r holl emosiynau, a bod un yn arbennig, yn ffiaidd at ei oer, yn fanwl gywir ond

rhyfeddol meddwl cytbwys.

Yr oedd, yr wyf yn mynd ag ef, y rhesymau mwyaf perffaith a pheiriant arsylwi bod y

wedi gweld y byd, ond fel gariad y byddai wedi gosod ei hun mewn sefyllfa ffug.

Nid yw byth yn siarad yr angerdd mwy meddal, ac eithrio gyda gibe a sneer.

Cawsant eu pethau clodwiw ar gyfer y sylwedydd - ardderchog i dynnu llun y llen

o cymhellion dynion a gweithredoedd.

Ond ar gyfer reasoner hyfforddi'r i dderbyn ymyrraeth o'r fath yn ei cain ei hun a'i dorri'n

addasu anian oedd cyflwyno ffactor a allai dynnu sylw taflu

amheuaeth ar ei holl ganlyniadau meddwl.

Graeanu mewn offeryn sensitif, neu grac yn un o'i hun ynni uchel a lensys, byddai

Nid yw bod yn fwy aflonyddu na emosiwn cryf mewn natur, fel ei.

Ac eto nid oedd ond un wraig iddo, a bod menyw oedd y diweddar Irene Adler, o

cof amheus amheus. Roeddwn i wedi gweld llawer o Holmes yn ddiweddar.

Mae fy priodas wedi llithro i ni oddi wrth ei gilydd.

Mae fy hapusrwydd hun cyflawn, a buddiannau cartref-ganolog sy'n codi o amgylch y

dyn oedd y cyntaf yn cael ei hun feistr ar ei sefydliad ei hun, yn ddigonol i

amsugno fy holl sylw, tra bod Holmes, sy'n

loathed pob math o gymdeithas gyda ei enaid Bohemian cyfan, yn parhau yn ein

llety yn Baker Street, claddu ymysg ei lyfrau hen, ac yn ail o wythnos i

wythnos rhwng cocên ac uchelgais, y

cysgadrwydd y cyffur, ac egni ffyrnig ei natur ei hun yn awyddus.

Roedd yn dal, fel arfer, denu fawr gan yr astudiaeth o drosedd, a meddiannu ei

cyfadrannau mawr a phwerau anhygoel o arsylwi yn dilyn allan y rhai

cliwiau, a chlirio i fyny rhai dirgelion

a oedd wedi cael eu gadael yn anobeithiol gan yr heddlu swyddogol.

O bryd i'w gilydd i mi glywed peth ystyriaeth amwys am ei weithredoedd: am ei gwys i

Odessa yn achos o lofruddiaeth Trepoff, am ei glirio o'r drychineb unigol

y brodyr Atkinson yn Trincomalee,

ac yn olaf o'r genhadaeth yr oedd wedi cyflawni mor ofalus ac yn llwyddiannus

ar gyfer y teulu teyrnasu o Holland.

Y tu hwnt yr arwyddion hyn o'i weithgarwch, fodd bynnag, yr wyf yn unig rhannu gyda'r holl

darllenwyr y wasg bob dydd, roeddwn yn gwybod fawr ddim o fy hen ffrind cydymaith.

Un noson - yr oedd ar yr ugeinfed ganrif o Fawrth, 1888 - roeddwn yn dychwelyd o daith

i glaf (ar gyfer oeddwn wedi dychwelyd erbyn hyn i ymarfer sifil), pan fydd fy ffordd fy arwain drwy

Baker Street.

Wrth i mi basio y drws yn dda cofio, y mae'n rhaid bob amser fod yn gysylltiedig yn fy meddwl gyda

fy wooing, a gyda digwyddiadau tywyll y Astudio yn Scarlet, roeddwn yn gipio gyda

dymuniad yn awyddus i weld Holmes eto, ac i

yn gwybod sut yr oedd yn cyflogi ei bwerau anhygoel.

Roedd ei ystafelloedd eu cynnau wych, a hyd yn oed wrth i mi edrych i fyny, gwelais ei dal, sbâr

ffigur pasio ddwywaith mewn silwét tywyll yn erbyn y deillion.

Yr oedd yn rheoli'r galon yr ystafell yn gyflym, yn eiddgar, gyda ei ben suddo ar ei frest a'i

dwylo wedi'u plethu tu ôl iddo.

I mi, a oedd yn gwybod ei pob hwyliau a arfer, mae ei agwedd a modd dweud eu hunain

stori. Yr oedd ar waith eto.

Yr oedd wedi codi allan o'i gyffuriau-greu breuddwydion a oedd yn boeth ar y arogl rhai newydd

broblem.

Ffoniais y gloch ac fe'i dangoswyd i fyny at y siambr a oedd wedi ei gynt yn rhannol fy

eu hunain. Nid yw ei ffordd oedd effusive.

Roedd yn anaml, ond ei fod yn falch, rwy'n credu, i fy ngweld.

Gyda prin gair llafar, ond gyda llygaid caredig, mae'n chwifio i mi ar gadair freichiau,

Taflodd ar draws ei achos sigarau, a nododd achos ysbryd a gasogene in

y gornel.

Yna efe yn sefyll o flaen y tân ac yn edrych i mi dros yn ei ffasiwn unigol fewnblyg.

"Briodas fwyaf addas i chi," meddai dywedodd. "Rwy'n credu, Watson, eich bod wedi rhoi ar

saith a hanner ers bunnoedd welais ti. "

"Saith!" Atebais.

"Yn wir, y dylwn i wedi meddwl ychydig yn fwy.

Dim ond treiffl mwy, yr wyf yn ffansi, Watson.

Ac yn ymarferol eto, yr wyf yn arsylwi. Ni roesoch wybod i mi eich bod yn bwriadu mynd

i mewn harnais. "" Yna, sut ydych chi'n gwybod? "

"Rwy'n ei weld, yr wyf yn diddwytho hi.

Sut ydw i'n gwybod eich bod wedi bod yn cael eich hun yn wlyb iawn yn ddiweddar, a'ch bod wedi

merch gwas y rhan fwyaf o drwsgl a diofal? "" Fy annwyl Holmes, "meddai fi," mae hyn yn rhy

lawer.

Byddech yn sicr wedi bod yn llosgi, a oeddech yn byw ganrifoedd yn ôl.

Mae'n wir fod gen i dro yn y wlad ar ddydd Iau a daeth cartref mewn llanast ofnadwy,

ond gan fy mod wedi newid fy nillad Ni allaf ddychmygu sut yr ydych yn ei gasglu.

O ran Mary Jane, ei bod yn incorrigible, ac mae fy ngwraig wedi rhoi rhybudd iddi, ond yno,

unwaith eto, yr wyf yn methu â gweld sut rydych yn ei gweithio allan. "Roedd chwarddodd to hun a rhwbio ei hir,

dwylo nerfus gyda'i gilydd.

"Mae'n syml ei hun," meddai, "fy llygaid yn dweud wrtha i fod ar y tu mewn i'ch

esgidiau chwith, yn union lle mae'r Firelight taro ei, y lledr ei sgorio gan chwe bron

toriadau gyfochrog.

Yn amlwg eu bod wedi cael eu hachosi gan rywun sydd wedi crafu ddiofal iawn o amgylch y

ymylon yr unig er mwyn cael gwared mwd crusted ohono.

Felly, chi'n gweld, fy didyniad dwbl yr ydych wedi bod allan yn y tywydd gwael, a bod

Ydych chi wedi cael arbennig malaen lesewch-hollti sbesimen o'r slavey Llundain.

O ran eich ymarfer, os yw gŵr bonheddig deithiau cerdded i mewn i fy ystafell drewi o iodoform, gyda

marc du o nitrad o arian ar ei mynegfys dde, ac mae chwydd ar y dde

ochr ei ben-het i ddangos lle mae wedi

ei secretu stethosgop, mae'n rhaid i mi fod yn ddiflas, yn wir, os nad wyf yn ynganu iddo fod yn

aelod gweithgar o'r proffesiwn meddygol. "

Ni allwn helpu i chwerthin ar pa mor hawdd y eglurodd ei broses o

didyniad.

"Pan fyddaf yn clywed chi roi eich rhesymau," dywedodd I, "y peth bob amser yn ymddangos i mi

i fod mor chwerthinllyd syml y gallwn i ei wneud yn hawdd fy hun, ond ym mhob

enghraifft olynol eich rhesymu wyf yn drysu hyd nes y byddwch yn esbonio eich broses.

Ac eto Credaf fod fy llygaid mor dda fel eich un chi. "

"Yn hynny," atebodd iddo, thanio sigarét, a thaflu ei hun i lawr i

ar gadair freichiau. "Byddwch yn gweld, ond nad ydych yn arsylwi.

Mae'r gwahaniaeth yn glir.

Er enghraifft, rydych wedi gweld yn aml y grisiau sy'n arwain i fyny o'r neuadd i hyn

ystafell. "" Yn aml. "

"Pa mor aml?"

"Wel, mae rhai cannoedd o weithiau." "Yna sawl sydd yna?"

"Faint o? Wn i ddim. "

"Yn hynny!

Nid ydych wedi arsylwi. Ac eto, rydych wedi ei weld.

Dyna dim ond fy mhwynt. Nawr, rwy'n gwybod bod yna seventeen grisiau,

gan fy mod wedi cael ei gweld a'i arsylwyd.

Erbyn-y-ffordd, ers i chi ddiddordeb yn y problemau hyn bach, ac ers i chi yn

ddigon da i cronicl un neu ddau o fy mhrofiadau ddibwys, efallai y bydd gennych ddiddordeb

yn hyn ".

Taflodd dros darn o trwchus, pinc-arlliwiedig nodiadau papur a oedd wedi bod yn gorwedd ar agor ar

y tabl. "Daeth gan y post olaf," meddai.

"Darllen yn uchel."

Roedd y nodyn heb ddyddiad, a heb naill ai llofnod neu gyfeiriad.

"Fe fydd yna yn galw ar i chi-nos, o fewn chwarter i 8:00," meddai ef, "a

bonheddig sy'n dymuno ymgynghori â chi ar fater o hyn o bryd yn dyfnaf.

Eich gwasanaethau diweddar i un o dai brenhinol o Ewrop wedi dangos eich bod yn

un y gellir a diogel y gellir ymddiried ynddo â materion sydd o bwysigrwydd y gall prin

cael eu gorliwio.

Mae hyn yn ystyriaeth i chi, rydym wedi gan bob chwarter a dderbyniwyd.

Byddwch yn eich siambr, yna yn yr awr honno, ac nad ydynt yn mynd ag ef o'i le os oes gan eich ymwelydd yn gwisgo

mwgwd. "

"Mae hyn yn wir yn ddirgelwch," Rwy'n dywedodd. "Beth ydych chi'n dychmygu ei fod yn golygu?"

"Nid oes gennyf unrhyw ddata eto. Mae'n gamgymeriad cyfalaf i theorize cyn

un wedi data.

Insensibly one dechrau ffeithiau i Twist damcaniaethau sy'n addas, yn hytrach na damcaniaethau sy'n addas ar gyfer

ffeithiau. Ond y nodyn ei hun.

Beth ydych chi'n ei ddiddwytho o hyn? "

Rwyf yn ofalus archwilio'r ysgrifennu, ac yn y papur ar y cafodd ei ysgrifennu.

"Mae'r dyn a ysgrifennodd ei bod yn dda yn ôl pob tebyg i'w wneud," dywedodd I, ymdrechu i ddynwared

prosesau fy cydymaith.

"Ni allai papur o'r fath gael eu prynu o dan hanner coron pecyn.

Mae'n od gryf ac anystwyth "." Rhyfedd - hynny yw y gair iawn, "meddai

Holmes.

"Nid yw'n papur Saesneg o gwbl. Daliwch i fyny i'r golau. "

Wnes i ddim hynny, a gwelodd mawr "E" gyda bach "g," a "P," a mawr "G" gyda bach

"T" gwau i mewn i wead y papur.

"Beth ydych chi'n ei wneud o hynny?" Ofynnwyd Holmes. "Mae enw'r gwneuthurwr, heb amheuaeth, neu ei

monogram, yn hytrach. Heb "" o gwbl.

Mae'r 'G' gyda'r bach 't' yn sefyll am 'Gesellschaft,' sef y Almaeneg am

'Cwmni.' Mae'n cyfangiad arferol fel ein

'Co'

'P,' wrth gwrs, yn sefyll am 'papier.' Nawr ar gyfer y 'ee.'

Gadewch i ni cipolwg ar ein Continental Gazetteer. "

Cymerodd i lawr gyfrol brown trwm oddi wrth ei silffoedd.

"Eglow, Eglonitz - dyma ni, Egria. Mae'n mewn gwlad sy'n siarad Almaeneg - mewn

Bohemia, heb fod ymhell o Carlsbad.

'Rhyfeddol fel lleoliad y farwolaeth Wallenstein, ac ar gyfer ei niferus gwydr-

ffatrïoedd a phapur-melinau. 'Ha, ha, fy machgen, beth ydych chi'n ei wneud o hynny? "

Sparkled ei lygaid, ac efe a anfonodd i fyny cwmwl mawr glas buddugoliaethus oddi wrth ei sigarét.

"Roedd y papur yn ei wneud yn Bohemia," meddwn. "Yn union.

A'r dyn a ysgrifennodd y nodyn yn Almaeneg.

Ydych chi'n nodi adeiladu rhyfedd y ddedfryd - cyfrif'This ohonoch chi, rydym wedi

a dderbyniwyd gan bob chwarter. 'Ni allai Ffrancwr neu Rwsia wedi

ysgrifenedig hynny.

Y Almaeneg sydd mor uncourteous at ei berfau.

Dim ond yn parhau i fod, felly, i ddarganfod beth sydd ei angen gan yr Almaen sy'n ysgrifennu

Bohemian ar bapur ac mae'n well yn gwisgo mwgwd i ddangos ei wyneb.

Ac yma mae'n dod, os nad wyf yn camgymryd, i ddatrys ein holl amheuon. "

Wrth iddo siarad nad oedd y swn miniog ffurflenni HOOF ceffylau 'ac olwynion gratio yn erbyn

ymyl y palmant, a ddilynir gan dynnu miniog yn y gloch.

Holmes chwibanu.

"Mae pâr, gan y sain," meddai. "Ie," meddai yntau, glancing allan o'r

ffenestri. "Mae Brougham bach neis a phâr o

harddwch.

Can a hanner o gini apiece. Mae arian yn yr achos hwn, Watson, os

nid oes dim byd arall. "" Rwy'n credu fy mod i wedi mynd yn well, Holmes. "

"Nid yn ychydig, Doctor.

Aros ble rydych chi. Yr wyf yn colli heb fy Boswell.

Ac mae hyn yn addo bod yn ddiddorol. Byddai'n drueni colli hi. "

"Ond mae eich cleient -"

"Peidiwch byth â meddwl iddo. Efallai y byddaf eisiau eich helpu, ac felly gall.

Yma mae'n dod. Eisteddwch i lawr yn y cadair freichiau, Doctor, ac yn rhoi

i ni eich sylw gorau. "

Cam araf ac yn drwm, a oedd wedi ei glywed ar y grisiau ac yn y darn, seibio

union y tu allan i'r drws. Yna roedd uchel ac awdurdodol

tap.

"Dewch i mewn!" Meddai Holmes. Mae dyn a gofrestrwyd a allai prin wedi cael eu

llai na chwe troedfedd chwe modfedd o uchder, gyda'r frest a'r aelodau o Hercules.

Roedd ei gwisg yn gyfoethog gyda chyfoeth a fyddai, yn Lloegr, yn cael eu hystyried yn debyg

i roi blas drwg.

Bandiau trwm astrakhan yn torri ar draws y llewys a blaen ei

dwbl-breasted cot, tra bod y clogyn glas dwfn a gafodd ei daflu dros ei ysgwyddau

oedd wedi'i leinio â lliw fflam-sidan a

sicrhau yn y gwddf gyda froetsh oedd yn cynnwys un beryl fflamio.

Boots a oedd yn ymestyn hanner ffordd i fyny ei lloi, ac a oedd yn docio yn y topiau with

ffwr brown cyfoethog, cwblhawyd yr argraff y cyfoeth barbaraidd a awgrymwyd gan

ei ymddangosiad gyfan.

Daliodd ati het eang-brimmed yn ei law, wrth iddo wisgo ar draws y rhan uchaf o'i

wyneb, sy'n ymestyn i lawr heibio i'r cheekbones, mwgwd Vizard du, yr oedd wedi ymddangos

addasu y hyn o bryd iawn, am ei law ei godi o hyd iddo wrth iddo gofnodi.

O ran isaf y wyneb ymddangosodd i fod yn ddyn o gymeriad cryf, gyda

trwchus, gwefusau hongian, ac yn hir, syth gên awgrymu penderfyniad gwthio i'r

hyd y obstinacy.

"Rydych wedi fy nodyn?" Gofynnodd gyda llais dwfn caled ac Almaeneg farcio cryf

acen. "Rwy'n dweud wrthych y byddwn yn galw."

Edrychodd o un i'r llall ohonom ni, fel pe ansicr sydd i fynd i'r afael.

"Gweddïwch gymryd y sedd," meddai Holmes.

"Dyma fy ffrind a chydweithiwr, Dr Watson, sydd yn achlysurol yn ddigon da i

fy helpu i yn fy achos. Pwy ydw i wedi y fraint i fynd i'r afael? "

"Efallai y byddwch yn mynd i'r afael mi fel yr Von Cyfrif Kramm, uchelwr Fohemaidd.

Rwy'n deall y dyn hwn, eich ffrind, yn ddyn o anrhydedd a doethineb,

y gall Hyderaf â mater o bwysigrwydd mwyaf eithafol.

Os na, ddylwn i lawer well ganddynt gyfathrebu â chi yn unig. "

I codi i fynd, ond Holmes dal i mi gan yr arddwrn a gwthio yn ôl i fi fy gadair.

"Mae'n ddau, neu ddim," meddai.

"Efallai y byddwch yn dweud cyn hyn unrhyw beth y gall dyn ydych yn ei ddweud i mi."

Cyfrif shrugged ei ysgwyddau llydan.

"Yna, mae'n rhaid i mi ddechrau," meddai, "yn ôl rhwymo'r ddau ohonoch cyfrinachedd llwyr am ddwy flynedd;

ar ddiwedd y cyfnod hwnnw bydd y mater yn cael o unrhyw bwys.

Ar hyn o bryd nid yw'n ormod i ddweud ei bod o bwysau o'r fath gall fod â

dylanwadu ar hanes Ewrop. "" Rwy'n addo, "meddai Holmes.

"Ac I."

"Byddwch yn esgus hwn yn cuddio," parhaodd ein ymwelwyr rhyfedd.

"Mae'r person Awst sy'n cyflogi i mi am ei asiant i fod yn anhysbys i chi, ac yr wyf yn gall

cyfaddef ar unwaith nad oedd y teitl yn ôl yr wyf wedi galw fy hun yn unig yw'r union fy

"Roeddwn yn ymwybodol o hynny," meddai Holmes dryly.

eu hunain. "

"Yr amgylchiadau yw o danteithfwyd mawr, ac mae pob rhagofal wedi eu cymryd i

ddiffodd yr hyn a allai dyfu i fod yn sgandal fawr ac yn ddifrifol peryglu un o'r

teyrnasu teuluoedd o Ewrop.

I siarad yn eglur, y mater implicates Tŷ'r mawr Ormstein, brenhinoedd etifeddol

Bohemia. "

"Roeddwn hefyd yn ymwybodol o hynny," grwgnach Holmes, setlo i lawr ei hun yn ei

gadair freichiau a chau ei lygaid.

Mae ein ymwelwyr bwrw golwg gyda rhywfaint o syndod amlwg ar y ffigur gorwedd languid, o

y dyn oedd wedi bod yn siwr iddo bortreadu fel y reasoner mwyaf treiddgar a mwyaf

asiant egnïol yn Ewrop.

Holmes yn araf ailagor ei lygaid, ac edrych impatiently ar ei gleient enfawr.

"Os hoffai eich Mawrhydi condescend i ddatgan eich achos," dywedodd yntau, "ddylwn i fod yn

mewn gwell sefyllfa i roi cyngor i chi. "

Cododd y dyn oddi wrth ei gadair a chyflymder i fyny ac i lawr yr ystafell na ellir ei reoli

cynnwrf.

Yna, gydag arwydd o anobaith, mae'n rhwygodd y mwgwd ar ei wyneb ac yn hyrddio ei

ar y ddaear. "Rydych yn iawn," efe a lefodd, "Rwy'n y Brenin.

Pam ddylwn i geisio guddio ef? "

"Pam, yn wir?" Grwgnach Holmes.

"Nid yw eich Mawrhydi wedi siarad cyn i mi yn ymwybodol fy mod yn mynd i'r afael Wilhelm

Gottsreich Sigismond von Ormstein, Grand Dug Cassel-Felstein, ac etifeddol

Brenin Bohemia. "

"Ond y gallwch ei deall," meddai ein ymwelwyr rhyfedd, eistedd i lawr unwaith eto ac yn mynd heibio

ei law ar ei dalcen mawr gwyn, "y gallwch ei deall nad wyf yn gyfarwydd â

gwneud busnes o'r fath yn fy person hun.

Eto y mater mor dyner na allwn ymddiried i asiant heb roi

fy hun yn ei rym. Rwyf wedi dod incognito o Prague ar gyfer y

bwrpas ymgynghori â chi. "

"Yna, gweddïo ymgynghori," meddai Holmes, cau ei lygaid unwaith eto.

"Mae'r ffeithiau hyn yn fras: Rhai bum mlynedd yn ôl, yn ystod ymweliad hir i

Warsaw, wnes i adnabod y adventuress adnabyddus, Irene Adler.

Mae'r enw oes amheuaeth gyfarwydd i chi. "

"Garedig yn edrych hi i fyny yn fy, Meddyg mynegai," grwgnach Holmes heb agor ei lygaid.

Am flynyddoedd lawer oedd wedi mabwysiadu system o docketing holl paragraffau sy'n ymwneud dynion a

pethau, fel ei bod yn anodd enwi pwnc neu berson lle nad yw ef allai

ar unwaith roi gwybodaeth.

Yn yr achos hwn gwelais ei bywgraffiad wasgu rhwng bod mewn Hebraeg

rabi a bod o staff-gomander oedd wedi ysgrifennu monograff ar y môr dwfn

pysgod.

"Gad i mi weld!" Meddai Holmes. "Hum!

Fe'i ganed yn Jersey Newydd yn y flwyddyn 1858. Contralto - hum!

La Scala, hum!

Prima donna Imperial Opera Warsaw - ie! Wedi ymddeol o gyfnod opera - ha!

Byw yn Llundain - yn eithaf hynny!

Eich Mawrhydi, fel yr wyf yn deall, yn maglu â'r person ifanc, ysgrifennodd ei

rhywfaint o gyfaddawdu llythyrau, ac mae bellach yn awyddus o gael llythyrau hynny yn ôl. "

"Yn union hynny.

Ond sut - "" A oedd priodas gyfrinach? "

"Dim." "Nid oes papurau cyfreithiol neu dystysgrifau?"

"Dim."

"Yna mi yn methu i ddilyn eich Mawrhydi. Os bydd hyn yn cynhyrchu person ifanc ei

llythyrau ar gyfer blackmailing neu ddibenion eraill, sut yw hi i brofi eu dilysrwydd? "

"Mae yna yr ysgrifen."

"Pooh, Pooh! Ffugio. "

"Mae fy preifat nodyn-bapur." "Wedi'u dwyn."

"Mae fy sźl ei hun."

"Efelychu." "Fy llun."

"Prynu." "Roeddem yn y ddwy yn y llun."

"O, annwyl!

Mae hynny'n wael iawn! Eich Mawrhydi wedi ymrwymo wir yn

. indiscretion "" Roeddwn yn wallgof - wallgof. "

"Rydych wedi peryglu eich hun o ddifrif."

"Roeddwn yn unig y Goron Tywysog bryd hynny. Oeddwn yn ifanc.

Yr wyf yn awr ond yn thirty. "" Rhaid iddo gael ei adennill. "

"Rydym wedi ceisio a methu."

"Rhaid i'ch Mawrhydi dalu. Rhaid iddo fod yn prynu. "

"Ni fydd hi'n gwerthu." "Ddwyn, yna."

"Pum ymdrechion wedi'u gwneud.

Ddwywaith byrgleriaid yn fy talu ransacked ei thŷ.

Ar ôl i ni ei ddargyfeirio bagiau pan fydd yn teithio.

Ddwywaith y mae wedi bod yn waylaid.

Ni chafwyd unrhyw ganlyniad. "" Dim arwydd ohono? "

"Yn hollol yr un." Chwarddodd Holmes.

"Mae'n dipyn o broblem fach bert," meddai.

"Ond yn un difrifol iawn i mi," yn ôl y Brenin reproachfully.

"Iawn, yn wir.

A beth mae hi'n bwriadu ei wneud gyda'r llun? "

"I adfail mi." "Ond sut?"

"Rydw i ar fin cael ei briod."

"Felly Rwyf wedi clywed." "I Clotilde Lothman von Saxe-Meningen,

ail ferch y Brenin o Sgandinafia. Efallai y byddwch yn adnabod egwyddorion llym ei

teulu.

Mae hi ei hun yr enaid union danteithfwyd. Mae cysgod o amheuaeth ynghylch fy ymddygiad a fyddai'n

ddod â'r mater i ben. "" Ac Irene Adler? "

"Bygwth anfon y llun.

A bydd hi'n gwneud hynny. Rwy'n gwybod y bydd yn gwneud hynny.

Dydych chi ddim yn gwybod iddi, ond mae ganddi enaid o ddur.

Mae ganddi wyneb y mwyaf prydferth o ferched, a meddwl y mwyaf gadarn of

dynion.

Yn hytrach na ddylwn i briodi merch arall, nid oes unrhyw drafferth y mae hi na fyddai

mynd -. dim "" Rydych yn siwr nad yw hi wedi anfon ei

eto? "

"Rwy'n siwr." "A pham?"

"Oherwydd bod hi wedi dweud y byddai'n ei anfon ar y diwrnod pan oedd y betrothal

cyhoeddodd gyhoeddus.

Bydd hynny'n cael ei ddydd Llun nesaf. "" O, yna mae gennym dri diwrnod eto, "meddai

Holmes gyda yawn.

"Mae hyn yn ffodus iawn, gan fod gen i un neu ddau o faterion sydd o bwys i edrych i mewn yn unig

ar hyn o bryd. Bydd eich Mawrhydi, wrth gwrs, yn aros yn

Llundain ar gyfer y presennol? "

"Yn sicr. Gallwch ddod o hyd i mi yn y Langham o dan y

Enw'r Cyfrif Von Kramm. "" Yna byddaf galw heibio i chi llinell i adael i chi

yn gwybod sut yr ydym yn symud ymlaen. "

"Gweddïwch yn gwneud hynny. Byddaf yn holl pryder. "

"Yna, wrth i arian?" "Rydych wedi rhyddid llwyr."

"Hollol?"

"Rwy'n dweud wrthych y byddwn yn rhoi un o'r taleithiau fy nheyrnas i gael y

ffotograff. "" Ac ar gyfer treuliau hyn o bryd? "

Cymerodd y Brenin bag lledr chamois drwm o dan ei glogyn a'i osod ar y

bwrdd. "Mae tri hundred bunnoedd mewn aur ac

700 mewn nodiadau, "meddai.

Holmes sgriblo derbynneb ar ddarn o'i lyfr nodiadau a'i drosglwyddo iddo.

"Ac Mademoiselle Cyfeiriad?" Gofynnodd. "A yw Briony Lodge, Avenue Serpentine, St

John Wood. "

Cymerodd Holmes nodyn ohono. "Un cwestiwn arall," meddai.

"A oedd y ffotograff cwpwrdd?" "Roedd yn."

"Yna, da-nos, eich Mawrhydi, ac rwy'n gobeithio y byddwn yn fuan wedi rhai da

newyddion i chi.

Ac yn dda-nos, Watson, "ychwanegodd, fel olwynion y Brougham rholio i lawr brenhinol

y stryd.

"Os byddwch yn ddigon da i alw i-yfory prynhawn ar 03:00 dylwn

yn hoffi sgwrsio y mater hwn ychydig dros gyda chi. "

II. Ar 03:00 union oeddwn i yn Baker

Nid oedd Stryd, ond Holmes dychwelyd eto.

Roedd y dafarnwraig wybod i mi ei fod wedi gadael y tŷ yn fuan ar ôl wyth o'r gloch

y bore.

Eisteddais i lawr wrth ochr y tân, fodd bynnag, gyda'r bwriad o aros am iddo, waeth pa mor hir

gallai fod.

Roeddwn eisoes ddiddordeb mawr yn ei ymchwiliad, er, er iddo gael ei amgylchynu gan

unrhyw un o'r nodweddion grim a'r dieithr a oedd yn gysylltiedig â'r ddau troseddau yr wyf

eisoes wedi'i gofnodi, yn dal, natur y

yr achos a'r orsaf ddyrchefir ei gleient wedi rhoi ei fod yn gymeriad ei hun.

Yn wir, ar wahân i natur yr ymchwiliad oedd fy ffrind oedd wrth law,

roedd rhywbeth yn ei afael meistrolgar o sefyllfa, ac mae ei brwd, treiddgar

rhesymu, a'i gwnaeth yn bleser i mi

i astudio ei system o waith, ac i ddilyn y cyflym, dulliau cynnil gan y mae ef

disentangled dirgelwch mwyaf annatod.

Cyfarwydd Felly roedd I i ei lwyddiant invariable bod y posibilrwydd iawn o'i

methu wedi rhoi'r gorau i fynd i mewn i fy mhen.

Roedd yn agos ar bedair cyn agor y drws, ac yn priodfab meddw-chwilio, cam-

Cerddodd kempt ac ochr-whiskered, gyda wyneb llidus a dillad amharchus, i mewn i

yr ystafell.

Cyfarwydd wrth i mi oedd pwerau fy ffrind rhyfeddol yn y defnydd o cuddwisgoedd, bu'n rhaid i mi

edrych tair gwaith cyn i mi yn sicr ei fod yn wir ef.

Gyda amnaid he ddiflannodd i mewn i'r ystafell wely, oddi yno i'r amlwg mewn pum munud tweed-

addas ac yn barchus, fel yr hen.

Rhoi ei ddwylo yn ei bocedi, estynnodd ei goesau o flaen y tân

ac yn chwerthin galonnog ar gyfer rhai munud.

"Wel, wir!" Efe a lefodd, ac yna tagu ac yn chwerthin eto tan ei fod yn

rhaid i orwedd yn ôl, llipa a diymadferth, yn y gadair.

"Beth yw hyn?"

"Mae'n dipyn yn rhy ddoniol. Rwy'n siwr y gallech chi byth yn dyfalu sut yr wyf yn

cyflogi fy bore, neu yr hyn yr wyf i ben trwy wneud. "

"Alla i ddim dychmygu.

Mae'n debyg eich bod wedi bod yn gwylio'r arferion, ac efallai y tŷ, Miss

Oedd ond yn y dilyniant yn hytrach; Irene Adler "" eithaf hynny.

anarferol.

Byddaf yn dweud wrthych, fodd bynnag. Gadewais y tŷ ychydig ar ôl wyth

o'r gloch y bore yma yn y cymeriad priodfab allan o waith.

Mae cydymdeimlad gwych ac Seiri Rhyddion ymhlith dynion Horsey.

Byddwch yn un ohonyn nhw, a byddwch yn gwybod popeth sydd i'w wybod.

Dod o hyd yn fuan Briony Lodge.

Mae'n fila Bijou, gyda gardd yn y cefn, ond a adeiladwyd yn hawl blaen hyd at

y ffordd, dwy stori. Chubb clo ar y drws.

Fawr eistedd-le ar yr ochr dde, dodrefnu'n dda, gyda ffenestri hir bron i'r

llawr, a'r rhai chaewyr ffenestr Saesneg preposterous y gallai plentyn agored.

Tu ôl nid oedd unrhyw beth rhyfeddol, ac eithrio y gallai'r ffenestr darn fod yn cyrraedd

o ben uchaf yr hyfforddwr mewnol.

Cerddais o amgylch ac archwilio yn agos o bob safbwynt, ond heb

gan nodi unrhyw beth arall o ddiddordeb.

"Yna lounged i lawr y stryd ac o hyd, gan fy mod yn disgwyl, fod ystablau mewn

lôn sy'n rhedeg i lawr gan un wal yr ardd.

I fenthyg the ostlers law yn rhwbio i lawr eu ceffylau, a dderbyniwyd yn gyfnewid

twopence, gwydraid o hanner a hanner, dau yn llenwi o dybaco werdd, a chymaint

wybodaeth ag y gallwn i awydd am Miss

Adler, heb sôn am hanner dwsin o bobl eraill yn y gymdogaeth yn yr hwn roeddwn yn

nid yn y bywgraffiadau lleiaf sydd â diddordeb, ond roeddwn i'n ei gorfodi i wrando. "

"A beth am Irene Adler?"

Gofynnais. "O, mae hi wedi troi pob un o'r dynion yn mynd yn

i lawr yn y rhan honno. Hi yw'r peth daintiest dan fonet

ar y blaned hon.

So dweud y ystablau Serpentine-, i ddyn. Mae'n byw yn dawel, yn canu mewn cyngherddau,

gyrru allan ar bum bob dydd, ac yn dychwelyd ar saith siarp i ginio.

Anaml iawn yn mynd allan ar adegau eraill, ac eithrio pan fydd hi'n canu.

A dim ond un ymwelydd gwrywaidd, ond mae llawer ohono.

Nid yw erioed yn dywyll, golygus, ac yn rhuthro, galwadau llai nag unwaith y dydd, ac yn aml

ddwywaith. Mae'n Godfrey Mr Norton, y Mewnol

Temple.

Gweler y manteision cabman fel cyfrinachwr.

Roeddent wedi cael ei yrru ef adref o weithiau dwsin o Serpentine-cowrt, ac yn gwybod popeth am iddo.

Pan oeddwn wedi gwrando ar yr holl roedd yn rhaid iddynt ddweud, dechreuais i gerdded i fyny ac i lawr ger

Briony Lodge unwaith eto, ac i feddwl dros fy cynllun o'r ymgyrch.

"Roedd hwn yn Norton Godfrey amlwg yn ffactor pwysig yn y mater.

Roedd yn gyfreithiwr. That swnio bygythiol.

Beth oedd y berthynas rhyngddynt, a beth y gwrthrych ei ymweliadau mynych?

A oedd hi'n ei gleient, ei gyfaill, neu ei feistres?

Os y cyntaf, roedd hi wedi trosglwyddo yn ôl pob tebyg y llun i'w cadw cyfrifon.

Os yr olaf, roedd yn llai tebygol.

Ar fater y cwestiwn hwn yn dibynnu p'un a ddylwn i barhau fy ngwaith yn Briony

Lodge, neu droi fy sylw at siambrau y dyn yn y Deml.

Roedd yn bwynt cain, ac mae'n ehangu maes fy ymholiad.

Dwi'n ofni fy mod yn turio chi gyda manylion hyn, ond mae'n rhaid i mi adael i chi weld fy bach

anawsterau, os ydych yn deall y sefyllfa. "

"Yr wyf yn eich dilyn yn agos," atebais.

"Roeddwn yn dal yn cydbwyso y mater yn fy meddwl pan Hansom Cab gyrru hyd at Briony

Cododd Lodge, a gŵr bonheddig allan.

Yr oedd yn ddyn nodedig o hardd, tywyll, aquiline, a moustached - amlwg y dyn

ohonynt Roeddwn wedi clywed.

Ymddangosodd i fod ar frys mawr, gwaeddodd i'r cabman i aros, ac frwsio heibio'r

morwyn a agorodd y drws gyda awyr o ddyn a oedd yn drylwyr yn y cartref.

"Roedd yn y tŷ tua hanner awr, ac roeddwn yn gallu dal cipolwg o'r ef yn y

ffenestri o'r eistedd-ystafell, rheoli'r galon i fyny ac i lawr, siarad llawn cyffro, ac yn chwifio ei

breichiau.

O'i Gallwn weld dim byd. Ar hyn o bryd i'r amlwg ef, gan edrych hyd yn oed mwy

flurried nag o'r blaen.

Wrth iddo gamu i fyny i'r cab, fe dynnodd wats aur o'i boced ac edrych ar ei

ddifrif, "Gyrrwch fel y diafol, 'gwaeddodd ef,' cyntaf i Gros & Hankey yn

Stryt y Rhaglaw, ac yna i'r Eglwys y Santes Monica yn y Ffordd Edgeware.

Hanner gini os byddwch yn gwneud hynny mewn ugain munud! '

"Ffwrdd aeth y maent, ac yr oeddwn yn meddwl tybed a dim ond na ddylwn ei wneud yn dda i'w dilyn

wrth i fyny'r lôn daeth ychydig landau taclus, y Coachman gyda'i côt dim ond hanner-

botymau, ac mae ei glymu o dan ei glust, tra bod

holl tagiau ei harnais yn sticio allan o'r byclau.

Nid oedd wedi ei dynnu i fyny cyn iddi saethu allan o'r neuadd a'r drws i mewn iddo.

Dim ond dal cipolwg o'i ar hyn o bryd, ond ei bod yn fenyw hyfryd, gyda

wyneb y gallai dyn farw ar eu cyfer.

"'Eglwys y Santes Monica, John,' gwaeddodd hi, 'a hanner sofren os byddwch yn cyrraedd

mewn ugain munud. '"Roedd hyn yn dipyn rhy dda i'w golli, Watson.

Yr oeddwn yn cydbwyso a ddylid Rwy'n rhedeg ar ei gyfer, neu a ddylwn i clwyd y tu ôl i

ei landau pan ddaeth cab drwy'r stryd.

Y gyrrwr yn edrych ddwywaith ar y fath tocyn ddi-raen, ond yr wyf yn neidio i mewn cyn y gallai

'Eglwys y Santes Monica,' meddai I, 'a hanner sofren os rydych yn cyrraedd ei mewn ugain

gwrthrych.

munud. '

Roedd yn ugain bum munud deuddeg, ac wrth gwrs roedd yn ddigon eglur yr hyn a oedd yn

y gwynt. "Mae fy cabby gyrru gyflym.

Nid wyf yn credu i mi erioed yrru yn gyflymach, ond y lleill oedd yno ger ein bron.

Y caban a'r landau gyda'u ceffylau stemio oedd o flaen y drws pan fyddaf yn

gyrraedd.

Talais y dyn a'r brysio i mewn i'r eglwys. Nid oedd yno achub enaid y ddwy

yr wyf wedi dilyn ac yn glerigwr surpliced, sy'n ymddangos i fod yn expostulating

gyda nhw.

Maent i gyd yn sefyll tri mewn cwlwm o flaen yr allor.

Rwy'n lounged hyd yr eil ochr fel unrhyw idler arall sydd wedi disgyn i mewn i eglwys.

Yn sydyn, i fy syndod, y tri yn yr allor yn wynebu rownd i mi, a Godfrey Norton

Daeth yn rhedeg mor galed ag y gallai tuag ataf.

"'Diolch i Dduw,' efe a lefodd.

'Byddwch yn ei wneud. Dewch!

Dewch! '"' Beth wedyn? '

Gofynnais.

"'Tyrd, dyn, yn dod, dim ond tri munud, neu na fydd yn gyfreithiol.'

"Roeddwn yn hanner lusgo i fyny at yr allor, a chyn roeddwn yn gwybod lle roeddwn yn cefais fy hun

mumbling ymatebion a oedd yn sibrwd yn fy nghlust, ac warantu am bethau yr wyf

yn gwybod dim byd, ac yn gyffredinol helpu i

sefydliadau diogel clymu cynnwys Irene Adler, ddibriod, i Godfrey Norton, baglor.

Gwnaed hyn i gyd mewn amrantiad, ac roedd y dyn yn diolch i mi ar yr un

ochr a'r wraig ar y llaw arall, tra bod y clerigwr thrawstiau ar mi o flaen.

Yr oedd y safle mwyaf preposterous yr wyf erioed wedi darganfod fy hun yn fy mywyd, a

roedd yn meddwl ohono a ddechreuodd i mi chwerthin yn unig nawr.

Mae'n ymddangos y bu rhyw fath o anffurfioldeb am eu trwydded, bod y

clerigwr gwbl gwrthod priodi iddynt heb yn dyst o ryw fath, a bod fy

ymddangosiad lwcus achub y priodfab o

gorfod sally allan i'r strydoedd i chwilio am ddyn gorau.

Rhoddodd y briodferch i mi sofren, ac yr wyf yn ei olygu i wisgo ar fy gwylio-gadwyn er cof am

yr achlysur. "

"Mae hwn yn ei dro annisgwyl iawn o faterion," meddai I; "a beth wedyn?"

"Wel, yr wyf yn gweld fy nghynlluniau yn ddifrifol iawn fygwth.

Roedd yn edrych fel pe gallai'r pâr gymryd ymadael ar unwaith, ac felly yn gofyn am

mesurau yn brydlon iawn ac yn llawn egni ar fy rhan.

Ar hyn o ddrws yr eglwys, fodd bynnag, maent yn gwahanu, mae'n gyrru yn ôl i'r Deml,

ac mae hi i'w chartref ei hun. 'Byddaf yn gyrru allan yn y parc mewn pum fel

arferol, 'meddai wrth iddi adael iddo.

Clywais dim mwy. Maent yn gyrrodd i ffwrdd i wahanol gyfeiriadau,

ac yr wyf yn mynd i ffwrdd i wneud fy nhrefniadau fy hun. "

"Pa rai?"

"Mae rhai cig eidion oer a gwydraid o gwrw," atebodd ef, yn canu cloch.

"Rwyf wedi bod yn rhy brysur i feddwl am fwyd, ac yr wyf yn debygol o fod yn brysurach yn dal y

gyda'r nos.

Gyda llaw, Doctor, bydd rwyf am eich cydweithrediad. "

"Byddaf yn falch iawn." "Dydych chi ddim yn meddwl torri'r gyfraith?"

"Nid yn y lleiaf."

"Nid yn rhedeg cyfle i arestio?" Dim "yn achos da."

"O, mae'r achos yn wych!" "Yna, Rwy'n dy dyn."

"Roeddwn yn siwr y gallaf fi dibynnu arnoch chi."

"Ond beth yw ei ydych yn dymuno?" "Pan Mrs Turner wedi dod yn yr hambwrdd I

Bydd yn ei gwneud yn glir i chi.

Yn awr, "meddai wrth iddo droi hungrily ar y pris syml fod ein dafarnwraig wedi darparu,

"Mae'n rhaid i mi ei thrafod er fy mod yn bwyta, am yr wyf wedi dim llawer o amser.

Mae bron five erbyn hyn.

Mewn dwy awr mae'n rhaid i ni fod ar yr olygfa o weithredu.

Miss Irene, neu Madame, yn hytrach, yn dychwelyd o'i yrru mewn saith.

Rhaid i ni fod yn Briony Lodge i gwrdd â hi. "

"A beth wedyn?" "Mae'n rhaid i chi adael hynny i mi.

Rwyf wedi trefnu eisoes hyn sydd i ddigwydd. Dim ond un pwynt ar yr wyf yn rhaid i

mynnu.

Rhaid i chi beidio ymyrryd, yn dod beth. Rydych yn deall? "

"Rwy'n i fod yn niwtral?" "Er mwyn gwneud beth bynnag dim byd.

Mae'n debyg y bydd rhai annymunol bach.

Peidiwch â ymuno ynddo. Bydd yn dod i ben yn fy cael eu cludo i mewn i'r

ty.

Pedair neu bum munud ar ôl hynny bydd y ffenestr ystafell eistedd-agored.

Rydych chi eich hun i orsaf yn agos at y ffenestr agored. "

"Ydw."

"Rydych yn mynd i wylio fi, canys mi fod yn amlwg i chi."

"Ydw."

"A phan gallaf fagu fy llaw - felly - byddwch yn taflu i mewn i'r ystafell hyn yr wyf yn rhoi i chi i

taflu, a bydd, ar yr un pryd, codi crio o dân.

You eithaf dilyn fi? "

"Yn gyfan gwbl." "Mae'n iawn ddim aruthrol," meddai,

cymryd hir sigâr siâp gofrestr o'i boced.

"Mae'n gyffredin plymwr mwg-roced, gosod gyda chap ar ddau ben i'w wneud yn

hunan-goleuadau. Eich tasg wedi'i gyfyngu i hynny.

Pan fyddwch yn codi eich gwaedd tân, bydd yn cael ei cymryd gan cryn nifer o bobl.

Efallai y byddwch wedyn yn cerdded at ddiwedd y stryd, a byddaf yn ailymuno chi yn deg munud.

Rwy'n gobeithio fy mod i wedi gwneud fy hun yn glir? "

"Yr wyf yn aros yn niwtral, i gael ger y ffenestr, i wylio chi, ac yn y signal i

daflu yn y gwrthrych, yna i godi crio o dân, ac i aros chi yn y gornel

y stryd. "

"Yn union." "Yna, efallai y byddwch yn gyfan gwbl yn dibynnu ar i mi."

"Mae hyn yn rhagorol. Rwy'n credu, efallai, mae bron yn amser i mi

baratoi ar gyfer y rôl newydd yn rhaid i mi chwarae. "

Iddo ddiflannu yn ei ystafell wely a dychwelyd mewn ychydig funudau yn y cymeriad

o clerigwr Anghydffurfiol hoffus ac yn syml eu meddwl.

Mae ei het ddu eang, ei drowsus llac, ei tei gwyn, ei wên gydymdeimladol, a

edrych yn gyffredinol o weld beth a oedd chwilfrydedd dyngarol megis Mr John Hare ei ben ei hun

allai fod wedi gyfartal.

Nid oedd dim ond bod Holmes newid ei wisg.

Mae ei fynegiant, ei ddull, ei enaid yn ymddangos yn iawn i amrywio gyda phob rhan newydd y

chymerodd ef.

Mae'r cam colli actor gwych, hyd yn oed fel gwyddoniaeth colli reasoner acíwt, pan

daeth yn arbenigwr mewn troseddau.

Roedd yn 6:15 pan fyddwn yn gadael Stryd y Popty, ac mae'n dal i fod eisiau ten

munud i'r awr pan fyddwn yn cael ein hunain mewn Avenue Serpentine.

Roedd yn barod cyfnos, a'r lampau oedd dim ond bod yn goleuo wrth i ni cyflymder i fyny ac i lawr

o flaen Briony Lodge, aros am ddyfodiad ei preswylydd.

Y tŷ yn union fel fy mod wedi ei llun o Sherlock Holmes 'cryno

disgrifiad, ond mae'r ardal yn ymddangos yn llai preifat nag yr oeddwn disgwyl.

I'r gwrthwyneb, ar gyfer stryd fach mewn cymdogaeth dawel, roedd yn rhyfeddol o

hanimeiddio.

Roedd grŵp o ddynion yn gwisgo aflêr ysmygu a chwerthin mewn cornel, yn

sisyrnau-grinder gyda'i olwyn, dau filwyr a oedd yn cellwair caru gyda nyrs-

merch, a sawl trwsiadus dynion ifanc

a oedd yn gorwedd i fyny ac i lawr gyda sigarau yn eu cegau.

"Byddwch yn gweld," dywedodd Holmes, wrth i ni cyflymder yn ôl ac ymlaen o flaen y tŷ, "mae hyn

priodas yn hytrach yn symleiddio materion. Mae'r llun yn dod yn dwbl-ymylon

arf yn awr.

Mae'n debyg y byddai hi'n fel gwrthwynebu ei cael eu gweld gan Mr Godfrey Norton, fel y

ein cleient yn ei ddod i'r llygaid ei dywysoges.

Yn awr y cwestiwn yw, Ble ydym ni i ddod o hyd y ffotograff? "

"Pan fydd, yn wir?" "Mae'n annhebygol iawn bod hi sy'n ei redeg

am gyda hi.

Mae maint y cabinet. Rhy fawr i guddio hawdd am

gwisg merch. Mae hi'n gwybod bod y Brenin yn gallu

cael ei waylaid a'u chwilio.

Ddau ymdrech o'r math eisoes wedi'u gwneud.

Efallai y byddwn yn mynd â hi, yna, nad yw'n ei gario am gyda hi. "

"Ble, yna?"

"Mae ei banciwr neu ei gyfreithiwr. Nid yw bod posibilrwydd dwbl.

Ond rwy'n tueddu i feddwl nad. Mae menywod yn naturiol cyfrinachol, ac maent yn

yn hoffi eu gwneud eu hunain secreting.

Pam ddylai hi ei roi dros i unrhyw un arall? Gallai ymddiried ynddi gwarcheidiaeth ei hun, ond

na allai ddweud beth a allai ddylanwadu ar anuniongyrchol neu wleidyddol gael ei ddwyn i

arth ar ddyn busnes.

Eithr, cofiwch ei bod wedi penderfynu ei ddefnyddio o fewn ychydig ddyddiau.

Rhaid iddo fod yn lle y gall hi ei dwylo osod arno.

Rhaid iddo fod yn ei dŷ ei hun. "

"Ond mae wedi bod yn bwrglera ddwywaith." "Pshaw!

Nid oeddent yn gwybod sut i edrych. "" Ond sut ydych yn edrych? "

"Wna i ddim yn edrych."

"Beth wedyn?" "Byddaf yn mynd iddi ddangos i mi."

"Ond bydd hi'n gwrthod." "Ni fydd hi yn gallu.

Ond rwy'n clywed y rumble o olwynion.

Mae'n ei gerbyd. Nawr gwneud fy archebion i'r llythyr. "

Wrth iddo siarad yr llygedyn y goleuadau ochr-cerbyd yn dod rownd y gromlin y

rhodfa.

Roedd yn landau ychydig yn smart sy'n rattled i fyny at y drws Briony Lodge.

Gan ei dynnu i fyny, un o'r dynion loafing yn y gornel doredig ymlaen i agor y drws

yn y gobaith o ennill copr, ond roedd penelin i ffwrdd gan loafer arall, a oedd wedi

Rhuthrodd i fyny gyda'r un bwriad.

Cweryl ffyrnig dorrodd allan, a gafodd ei gynyddu gan y ddau filwyr, a gymerodd

ochr ag un o'r loungers, a chan y siswrn-ci, a oedd yn yr un mor boeth ar

yr ochr arall.

Ergyd ei daro, ac mewn amrantiad y wraig, a oedd wedi camu oddi ar ei gerbyd,

Roedd y ganolfan o gwlwm ychydig o ddynion fflysio ac yn cael trafferth, sy'n taro ffyrnig yn

gilydd gyda'u dyrnau a ffyn.

Holmes chwipio i mewn i'r dorf i amddiffyn y wraig; ond dim ond wrth iddo gyrraedd ei rhoddodd

llefain a gollwng i'r ddaear, gyda'r gwaed yn rhedeg yn rhydd i lawr ei wyneb.

Yn ei disgyn the filwyr a gymerodd i eu sodlau i un cyfeiriad ac mae'r loungers in

y llall, tra mae nifer o well-gwisgo bobl, a oedd wedi gwylio'r scuffle heb

cymryd rhan ynddo, gorlawn yn i helpu'r fenyw, ac i roi sylw i'r dyn anafu.

Irene Adler, gan y bydd galw wyf yn dal hi, wedi hurried i fyny'r grisiau, ond mae hi'n sefyll yn y

ben gyda hi ffigwr gwych a amlinellwyd yn erbyn y goleuadau y neuadd, yn edrych yn ôl i

y stryd.

"A yw'r dyn tlawd yn brifo cymaint?" Gofynnodd.

"Mae e'n farw," gwaeddodd nifer o leisiau. "Na, na, mae bywyd yn ef!" Gwaeddodd

arall.

"Ond fe fydd yn mynd cyn y gallwch gael ef i'r ysbyty."

"He'sa chyd-dewr," meddai gwraig. "Byddai Maent wedi cael pwrs y wraig a

gwylio pe na bai am iddo.

Roedden nhw'n griw, ac yn un garw, hefyd. Ah, mae'n anadlu yn awr. "

"Nid yw'n gallu gorwedd yn y stryd. Boed i ni ddod ag ef i mewn, marm? "

"Does bosib.

Dod ag ef i mewn i'r ystafell eistedd-. Mae soffa gyfforddus.

Fel hyn, os gwelwch yn dda! "

Yn araf ac yn ddifrifol ei fod yn dwyn i mewn i Briony Lodge a nodir yn y prif

ystafell, er fy mod yn dal i fod yr achos a welwyd gan fy swydd gan y ffenestr.

Y lampau wedi cael ei gynnau, ond nid oedd y llenni wedi ei lunio, fel y gallwn weld Holmes

wrth iddo orwedd ar y soffa.

Nid wyf yn gwybod a yw ei fod yn cipio â compunction ar y pryd ar gyfer y rhan a

oedd yn chwarae, ond yr wyf yn gwybod fy mod byth yn teimlo'n fwy sicr yn gywilydd o fy hun yn fy mywyd

na phan welais y creadur hardd

yn erbyn pwy oeddwn yn cynllwynio, neu y gras a'r kindliness ag y mae hi'n aros ar

anafwyd y dyn.

Ac eto dyma fyddai'r brad duaf to Holmes i dynnu yn ôl yn awr gan y rhan

yr oedd wedi intrusted i mi. I caledu fy nghalon, a chymryd y di-

roced o dan fy ulster.

Wedi'r cyfan, roeddwn i'n meddwl, nid ydym yn anafu ei.

Rydym yn ond yn ei hatal rhag anafu arall.

Holmes wedi sefyll i fyny ar y soffa, a gwelais ef cynnig fel dyn sydd mewn angen

awyr. Morwyn rhuthro ar draws a thaflu agor y

ffenestri.

Ar yr un pryd parod welais ef codi ei law ac ar y signal I taflu fy roced

i mewn i'r ystafell gyda gwaedd "Tân!"

Mae'r gair oedd gynt y tu allan i fy ngheg na'r dorf cyfan o wylwyr, gwisgo yn dda

ac yn sâl - boneddigesau, ostlers, a gwas-morwynion - ymunodd mewn sgrech cyffredinol o

"Tân!"

Cymylau trwchus o fwg cyrliog drwy'r ystafell ac allan yn y ffenestr agored.

Mi ddal cipolwg o ffigurau rhuthro, ac yn ddiweddarach eiliad llais Holmes o

o fewn eu sicrhau ei fod yn larwm ffug.

Llithro drwy'r dorf yn gweiddi wnes fy ffordd i gornel y stryd, ac mewn

deng munud yn llawen i ddod o hyd braich fy ffrind yn fy, ac i gael oddi wrth

leoliad stŵr.

Cerddodd yn gyflym ac yn ddistaw am rai munudau nes ein bod wedi gwrthod yn un o

y strydoedd tawel sy'n arwain tuag at y Ffordd Edgeware.

"Rydych yn gwneud hynny 'n glws iawn, Meddyg," meddai dywedodd.

"Ni allai dim wedi bod yn well. Mae popeth yn iawn. "

"Rydych yn cael y llun?"

"Rwy'n gwybod ble y mae." "A sut wnaethoch chi ddod o hyd i allan?"

"Mae hi'n dangos i mi, gan fy mod yn dweud wrthych ei bod yn ei wneud." "Rwy'n dal i fod yn y tywyllwch."

"Nid wyf yn dymuno gwneud yn ddirgelwch," meddai, gan chwerthin.

"Cafodd y mater ei berffaith syml. Chi, wrth gwrs, yn gweld bod pawb yn y

stryd-ydd.

Maent yn cymryd rhan i gyd ar gyfer y noson. "" Rwy'n dyfalu gymaint. "

"Yna, pan fydd y rhes dorrodd allan, roedd gen i ychydig o baent coch llaith yng nghledr fy

llaw.

I rhuthro ymlaen, syrthiodd i lawr, clapped fy llaw i fy wyneb, a daeth yn piteous

olygfa. Mae'n hen castia. "

"Dyna hefyd yn y gallwn i ddirnad."

"Yna maent yn gwneud i mi i mewn Roedd yn siŵr o gael i mi i mewn

Beth arall y mae hi'n ei wneud? Ac i mewn iddi eistedd-ystafell, sef y

ystafell iawn, yr wyf yn amau.

Bu'n gorwedd rhwng y a'i ystafell wely, ac yr oeddwn yn benderfynol o weld pa.

Maent yn gosod i mi ar wely, yr wyf yn motioned i aer, cawsant eu gorfodi i agor y

ffenestri, ac rydych wedi cael eich cyfle. "

"Sut wnaethoch yn eich helpu i?" "Roedd yn holl bwysig.

Pan fo menyw yn credu bod ei tŷ ar dân, ei greddf ar unwaith i ruthro i

y peth y mae hi'n gwerthfawrogi fwyaf.

Mae'n berffaith impulse llethol, ac rwyf wedi mwy na manteisio cymryd unwaith y

hynny.

Yn achos y sgandal amnewid Darlington oedd o ddefnydd i mi, a hefyd mewn

Castell y busnes Arnsworth. Mae menyw briod hennill ar ei baban; yn

one di-briod yn cyrraedd ar gyfer ei em-bocs.

Nawr, roedd yn amlwg i mi bod ein arglwyddes i ddydd ganddo unrhyw beth yn y ty yn fwy gwerthfawr

iddi hi na'r hyn yr ydym yn chwilio amdano. Byddai'n rhuthro i sicrhau hynny.

Mae'r larwm tân yn cael ei wneud gampus.

Y mwg a gweiddi yn ddigon i ysgwyd nerfau o ddur.

Mae hi'n ymateb yn hardd.

Mae'r ffotograff yn mewn cilfach tu ôl i banel llithro ychydig uwchben y dde gloch-

tynnu. Yr oedd yno mewn amrantiad, ac yr wyf yn dal yn

cipolwg ohono gan ei bod yn hanner-dynnu allan.

Pan oeddwn i'n crio y ffaith ei fod yn larwm ffug, mae hi'n cymryd lle hynny, bwrw golwg ar y roced,

rhuthro o'r ystafell, ac nid wyf wedi gweld hi ers hynny.

Cododd I, a, gan wneud fy esgusodion, dianc o'r tŷ.

I betruso a ddylid ceisio sicrhau y llun ar unwaith, ond mae'r Coachman

wedi dod i mewn, a gan ei fod yn gwylio i mi o drwch blewyn roedd yn ymddangos yn fwy diogel i chi aros.

Gall ychydig dros-precipitance adfail bawb. "

"Ac yn awr?" Gofynnais.

"Ein nod yw gorffen ymarferol. Byddaf yn galw gyda'r Brenin i-yfory, a

gyda chi, os ydych yn gofalu i ddod gyda ni.

Byddwn yn dangos i mewn i'r ystafell eistedd-i aros am y wraig, ond mae'n debygol y

pan ddaw hi'n bosibl i ni ddod o hyd i ni na'r llun.

Efallai ei fod yn fodlon ei Mawrhydi i adfer 'i ag ei ddwylo ei hun. "

"A bydd pan fyddwch yn ffonio?" "Ar hyn o wyth yn y bore.

Ni fydd hi fod hyd, fel y bydd gennym faes clir.

Ar wahân, mae'n rhaid i ni fod yn brydlon, er gall hyn olygu briodas newid llwyr yn ei

fywyd ac arferion.

Rhaid i mi gwifren i'r Brenin yn ddi-oed. "Rydym wedi cyrraedd Baker Street ac wedi rhoi'r gorau i

wrth y drws. Roedd yn chwilio ei pocedi ar gyfer y prif

wrth fynd heibio i rywun ddweud:

"Da-nos, Mister Sherlock Holmes." Roedd nifer o bobl ar y palmant

ar y pryd, ond y cyfarchiad yn ymddangos i ddod o main ieuenctid mewn ulster a oedd wedi

brysio gan.

"Rwyf wedi clywed bod llais o'r blaen," meddai Holmes, yn syllu i lawr y stryd dimly goleuo.

"Nawr, tybed pwy oedd y deuce a allai fod wedi bod."

III. Cysgais yn Stryd y Popty y noson honno, ac rydym yn

cael eu cynnwys ar ein tost a coffi yn y bore pan fydd y Brenin Bohemia rhuthro

i mewn i'r ystafell.

"Rydych wedi cael ei wir!" Efe a lefodd, manteisio Sherlock Holmes gan naill ai ysgwydd

ac yn edrych yn eiddgar yn ei wyneb. "Ddim eto."

"Ond rhaid gobeithion?"

"Mae gen i obeithion." "Yna, yn dod.

Yr wyf bob diffyg amynedd i fod yn mynd. "" Rhaid i ni gael tacsi. "

"Na, fy Brougham yn aros."

"Yna, a fydd yn symleiddio materion." Rydym yn ddisgynyddion i ffwrdd ac yn dechrau unwaith eto ar gyfer

Briony Lodge. "Irene Adler yn briod," dywedodd Holmes.

"Priod!

Pryd? "" Ddoe. "

"Ond i bwy?" "I ryw cyfreithiwr o'r enw Saesneg Norton."

"Ond ni allai hi ei garu ef."

"Rwyf yn gobeithio y mae'n ei wneud." "A pham yn gobeithio?"

"Oherwydd y byddai'n sbâr i'ch Mawrhydi dros holl ofn o niwsans yn y dyfodol.

Os bydd y wraig wrth ei bodd yn ei gŵr, nid yw hi'n caru eich Mawrhydi.

Os nad yw hi'n caru eich Mawrhydi, nid oes unrhyw reswm pam y dylai ymyrryd â

gynllunio eich Mawrhydi. "

"Mae'n wir. Ac eto - Wel!

Rwy'n dymuno ei bod wedi bod o fy ngorsaf hun! Beth brenhines y byddai wedi gwneud! "

He ailwaelu i mewn i, ddistawrwydd oriog nad oedd yn torri nes i ni dynnu i fyny yn Serpentine

Avenue. Mae'r drws o Briony Lodge oedd yn agored, ac yn

fenyw oedrannus yn sefyll ar y grisiau.

Mae hi'n gwylio ni gyda llygad sardonic wrth i ni gamu oddi wrth y Brougham.

"Mr Sherlock Holmes, rwy'n credu? "Meddai.

"Rwy'n Mr Holmes," atebodd fy cydymaith, gan edrych ar ei gyda holi a

braw yn hytrach syllu. "Yn wir!

Mae fy meistres dweud wrtha i fod eich bod yn debygol o alw.

Gadawodd y bore yma gyda'i gŵr gan y trên 5:15 Charing Cross o ar gyfer y

Cyfandir. "

"Beth!" Igam-ogam Sherlock Holmes yn ôl, gwyn gyda

chagrin a syndod. "Ydych chi'n yn golygu ei bod hi wedi gadael Lloegr?"

"Peidiwch byth i ddychwelyd."

"Ac y papurau?" Gofynnodd y Brenin hoarsely. "Mae pob un yn cael ei golli."

"Cawn weld."

Mae'n gwthio heibio i'r gwas a rhuthro i mewn i'r ystafell gan dynnu, wedi'i ddilyn gan y Brenin a

fy hun.

Roedd y dodrefn yn wasgaredig am i bob cyfeiriad, gyda silffoedd datgymalu ac yn agored

droriau, fel pe y wraig wedi ransacked frysiog nhw cyn ei hedfan.

Holmes rhuthro ar y gloch-dynnu, rhwygodd yn ôl caead bach llithro, ac, plymio yn ei

llaw, tynnu allan llun a llythyr.

Y llun oedd Irene Adler ei hun mewn gwisg nos, y llythyr yn

superscribed i "Sherlock Holmes, Ysw. Er mwyn bod yn gadael nes galw am. "

Mae fy ffrind rhwygo ar agor ac rydym bob un o'r tair ddarllen gyda'ch gilydd.

Roedd yn dyddio am hanner nos y noson flaenorol ac yn rhedeg yn y ffordd hon:

"FY ANNWYL MR. Sherlock Holmes, - Rydych yn gwneud hynny mewn gwirionedd yn dda iawn.

A gymeroch fi yn llwyr. Tan ar ôl y larwm tân, nid wyf wedi cael

amheuaeth.

Ond yna, pan fyddaf yn dod o hyd sut roeddwn wedi bradychu fy hun, dechreuais i feddwl.

Roeddwn wedi bod yn rhybuddio yn eich erbyn mis yn ôl. Roeddwn wedi cael gwybod os bydd y Brenin a gyflogir

asiant byddai'n sicr yn chi.

A bod eich cyfeiriad wedi ei roi i mi. Eto i gyd, gyda'r holl hyn, byddwch yn gwneud i mi yn dangos yr hyn y

ydych eisiau gwybod.

Hyd yn oed wedi i mi ddod yn amheus, yr wyf yn ei chael yn anodd i feddwl drwg o'r fath annwyl, hen fath

offeiriad. Ond, chi'n gwybod, rwyf wedi cael eu hyfforddi fel

actores fy hun.

Gwisg Gwryw oes unrhyw beth newydd i mi. Rwy'n aml yn manteisio ar y rhyddid sydd

mae'n rhoi.

Anfonais John, y Coachman, i wylio chi, yn rhedeg i fyny'r grisiau, mynd i mewn i fy cerdded-dillad,

fel yr wyf yn eu galw, ac a ddaeth i lawr yn union wrth i chi adael.

"Wel, yr wyf yn dilyn chi at eich drws, ac wedi gwneud mor siŵr fy mod yn wirioneddol yn wrthrych

ddiddordeb i'r enwog Mr Sherlock Holmes.

Yna, yn hytrach annoeth, yn dymuno yn dda i chi-nos, a dechreuodd ar gyfer y deml i

gweld fy ngŵr.

"Rydym yn credu yr adnodd gorau yn hedfan, pan ddilynir gan mor aruthrol an

gwrthweithydd; felly byddwch yn dod o hyd i'r nyth wag pan fyddwch yn galw i-yfory.

O ran y ffotograff, efallai y bydd eich cleient yn gorffwys mewn heddwch.

Rwyf wrth fy modd ac rwyf yn hoff gan ddyn yn well nag ef.

Gall y Brenin yn gwneud yr hyn y mae'n bydd yn ddirwystr o un y mae wedi greulon

wronged.

Rwy'n cadw yn unig i ddiogelu fy hun, ac i gadw arf a fydd bob amser yn sicrhau

fi o unrhyw gamau y gallai fod eu cymryd yn y dyfodol.

Byddaf yn gadael lun y gallai gofal i feddu, ac rwy'n parhau i fod, annwyl Mr Sherlock

Holmes, "Iawn wirioneddol eich un chi," Irene NORTON, née

Adler. "

"Yr hyn yn fenyw -! O, yr hyn a menyw" gwaeddodd y Brenin Bohemia, pan fyddwn wedi darllen pob un o'r tair

epistol hwn. "Nid Oeddwn i'n dweud wrthych chi pa mor gyflym ac yn benderfynol

ei bod yn?

Na fyddai wedi gwneud frenhines rhagorol? Nad yw hi'n drueni nad oedd ar fy

lefel? "

"O'r hyn a welais y fenyw hi'n ymddangos yn wir i fod ar wahanol iawn

lefel i'ch Mawrhydi, "meddai Holmes coldly.

"Mae'n ddrwg gennyf nad wyf wedi gallu dod â busnes eich Mawrhydi i fwy

ben yn llwyddiannus. "" I'r gwrthwyneb, fy annwyl syr, "y llefodd y

Brenin, "nid yw hyn yn fwy llwyddiannus.

Rwy'n gwybod bod ei gair ei inviolate. Mae'r llun yn awr mor ddiogel fel pe bai'n

yn y tân. "" Rwy'n falch o glywed eich Mawrhydi ddweud hynny. "

"Rwy'n hynod ddyledus i chi.

Gweddïwch ddweud wrthyf ym mha ffordd y gallaf eich gwobrwyo. Mae'r fodrwy - "Mae llithro an neidr emrallt

fodrwy oddi wrth ei fys a'i gadw allan ar gledr ei law.

"Eich Mawrhydi wedi rhywbeth y dylwn i werth hyd yn oed yn uwch," meddai Holmes.

"Mae'n rhaid ond ei enwi." "Mae'r llun hwn!"

The King syllu arno yn syn.

"Mae llun Irene!" Efe a lefodd. "Yn sicr, os ydych yn dymuno hynny."

"Diolch dy Mawrhydi. Yna nid oes mwy i'w wneud yn y

mater.

Mae gen i'r fraint i ddymuno bore da-iawn. "

Bowed ef, ac, yn troi i ffwrdd heb arsylwi ar y llaw oedd y Brenin oedd wedi

ymestyn allan iddo, efe a osododd i ffwrdd yn fy cwmni am ei siambrau.

A dyna oedd sut mae sgandal fawr bygwth effeithio ar y deyrnas Bohemia, a sut y

y cynlluniau gorau o Mr Sherlock Holmes eu curo gan ffraethineb merch.

Roedd yn arfer i wneud llawen dros glyfrwch o ferched, ond nid wyf wedi clywed ei wneud y bydd o

hwyr.

Ac wedi iddo sôn am Irene Adler, neu pan yn cyfeirio at ei llun, mae bob amser yn

o dan y teitl anrhydeddus y wraig.

>

Anturiaethau Sherlock Holmes gan Syr Arthur Conan Doyle

ANTUR II. Y Gynghrair RED â phennau

Roeddwn wedi galw ar fy ffrind, Mr Sherlock Holmes, un diwrnod yn yr hydref y llynedd

a dod o hyd iddo mewn sgwrs dwfn gyda cryfion iawn, flodeuog-wynebu, gŵr oedrannus

â gwallt coch tanllyd.

Gyda ymddiheuriad am fy ymyrraeth, roeddwn ar fin i dynnu'n ôl pan Holmes tynnu fy

sydyn i mewn i'r ystafell a chau y drws tu ôl i mi.

"Ni allai chi o bosib wedi dod ar adeg well, fy annwyl Watson," meddai

gynnes. "Roeddwn yn ofni eich bod yn cymryd rhan."

"Felly rwy'n.

Yn bendant. "" Yna Alla i ddim aros yn yr ystafell nesaf. "

"Ddim o gwbl.

Mae'r gŵr, Mr Wilson, wedi bod yn fy mhartner a cynorthwywr mewn llawer o fy rhan fwyaf o

achosion yn llwyddiannus, ac nid oes gennyf unrhyw amheuaeth y bydd yn y defnydd gorau glas i mi yn eich un chi

hefyd. "

Yr hanner dyn cryf wedi codi o'i gadair a rhoi cyfarchiad fob, gyda

cipolwg sydyn holi ychydig o'i bach fraster-amgylchynu llygaid.

"Rhowch gynnig ar y soffa," meddai Holmes, atglafychol yn ei gadair freichiau ac yn rhoi ei

bysedd gyda'i gilydd, fel yr oedd ei arfer pan fyddant mewn hwyliau barnwrol.

"Rwy'n gwybod, fy annwyl Watson, eich bod yn rhannu fy nghariad yr holl sy'n rhyfedd a thu allan i'r

confensiynau a humdrum arferol bywyd bob dydd.

Rydych wedi dangos eich relish ar ei chyfer gan y brwdfrydedd sydd wedi annog chi i

gronicl, ac, os byddwch yn esgus fy dweud hynny, rhywfaint i addurno cymaint o

fy anturiaethau bach eu hunain. "

"Mae eich achosion wedi bod yn wir, y diddordeb mwyaf i mi," Rwy'n a arsylwyd.

"Byddwch yn cofio fy mod Dywedodd y diwrnod o'r blaen, yn union cyn i ni fynd i mewn i'r

problem syml iawn a gyflwynir gan Miss Mary Sutherland, un ar gyfer effeithiau rhyfedd a

cyfuniadau eithriadol mae'n rhaid i ni fynd i'r

bywyd ei hun, sydd bob amser yn llawer mwy beiddgar nag unrhyw ymdrech y dychymyg. "

"Mae cynnig yr wyf yn cymryd y rhyddid amau."

"Wnaeth i chi, Doctor, ond serch hynny mae'n rhaid i chi ddod draw i fy marn i, i mi fel arall

Bydd cadw ar pentyrru ffaith ar y ffaith ar chi nes eich rheswm yn torri i lawr o dan eu

ac yn cydnabod i mi fod yn iawn.

Yn awr, Mr Jabez Wilson yma wedi bod yn ddigon da i mi alw ar y bore yma, ac i

dechrau naratif sy'n addo bod yn un o'r rhai mwyaf unigol yr wyf wedi gwrando ar

ato am beth amser.

Dych chi wedi clywed fy sylw fod y pethau rhyfeddaf a mwyaf unigryw yn aml iawn

gysylltiedig nid gyda'r mwy o faint ond gyda'r troseddau llai, ac o bryd i'w gilydd, yn wir,

lle mae lle i amau a oes unrhyw drosedd cadarnhaol wedi cael ei gyflawni.

Cyn belled ag yr wyf wedi clywed ei bod yn amhosibl i mi ddweud a yw'r achos presennol yn

achos o drosedd neu beidio, ond y cwrs o ddigwyddiadau yn sicr ymhlith y mwyaf unigol

fy mod wedi erioed gwrando arnynt.

Efallai, Mr Wilson, byddai gennych yr garedigrwydd mawr i ailddechrau eich

naratif.

Gofynnaf i chi nid yn unig gan nad yw fy ffrind Dr Watson wedi clywed y rhan agoriadol ond

hefyd oherwydd natur rhyfedd y stori yn gwneud i mi yn awyddus i gael pob

manylion y bo modd gan eich gwefusau.

Fel rheol, pan fyddaf wedi clywed rhyw arwydd bychan o'r cwrs o ddigwyddiadau, yr wyf yn

gallu arwain fy hun gan filoedd o achosion tebyg eraill sy'n digwydd i fy

cof.

Yn y lle o bryd rwyf yn eu gorfodi i gyfaddef bod y ffeithiau yn cael eu, hyd eithaf fy

cred, unigryw. "

Mae'r cleient portly ymchwyddo allan o'i frest gyda golwg o rai bach falchder a

tynnu papur newydd budr a wrinkled o boced tu mewn ei greatcoat.

Wrth iddo bwrw golwg i lawr y golofn hysbyseb, gyda ei ben byrdwn ymlaen a

y papur fflat allan ar ei ben-glin, yr wyf yn cymryd edrych yn dda ar y dyn a

ceisio, ar ôl y ffasiwn o fy

cydymaith, i ddarllen y arwyddion y gellid eu cyflwyno gan ei gwisg neu

ymddangosiad. Doeddwn i ddim yn ennill yn fawr iawn, fodd bynnag, gan fy

arolygu.

Mae ein ymwelwyr turio bob arwydd o fod yn fasnachwr gyfartaledd Prydain cyffredin,

ordew, pompous, ac yn araf.

Oedd yn ei wisgo trowsus llac siec yn hytrach llwyd bugail, ffrog-â gor-lanhau du

cot, unbuttoned yn y blaen, a gwasgod salw gyda chadwyn brassy Albert trwm,

a sgwâr tyllu tipyn o fetel yn hongian i lawr fel addurn.

A wedi treulio brig i het a cot pylu brown gyda choler felfed grychu lleyg Upon a

cadair wrth ei ochr.

At ei gilydd, yn edrych fel yr wyf fyddai, nid oedd unrhyw beth hynod am y dyn achub ei

boeth coch pen, a mynegi chagrin eithafol ac anfodlonrwydd ar ei

nodweddion.

Sherlock Holmes 'llygad cyflym yn cymryd yn fy swydd, ac efe a ysgydwodd ei ben gyda

gwenu wrth iddo sylwi fy glances holi.

"Y tu hwnt i'r ffeithiau amlwg ei fod wedi ar ryw adeg ei wneud â llaw llafur, ei fod yn cymryd

snisin, ei fod yn aelod o'r Seiri Rhyddion, ei fod wedi bod yn Tsieina, a'i fod wedi gwneud

cryn dipyn o ysgrifennu yn ddiweddar, gallaf ddiddwytho dim byd arall. "

Dechreuodd Mr Jabez Wilson i fyny yn ei gadair, gyda'i mynegfys ar y papur, ond mae ei

llygaid ar fy cydymaith.

"Sut, yn enw da-ffortiwn, oeddech chi'n gwybod popeth, Mr Holmes?" Gofynnodd.

"Sut oeddech chi'n gwybod, er enghraifft, bod i ddim yn llafur llaw.

Mae mor wir fel efengyl, ar gyfer dechreuais fel saer llong. "

"Mae eich dwylo, fy annwyl syr. Mae eich llaw dde yn dipyn o faint mwy na

eich ochr chwith.

Ydych wedi gweithio ag ef, ac mae'r cyhyrau yn fwy datblygedig. "

"Wel, y snisin, yna, a'r Seiri Rhyddion?"

"Wna i ddim sarhad eich cudd-wybodaeth trwy ddweud wrthych sut wyf yn darllen, yn enwedig gan,

yn hytrach yn erbyn y rheolau llym eich archeb, byddwch yn defnyddio arc-a-cwmpawd

breastpin. "

"Ah, wrth gwrs, yr wyf yn anghofio hynny. Ond mae'r ysgrifennu? "

"Beth arall y gellir ei nodi gan y rhwymyn hawl mor sgleiniog ar gyfer pum modfedd, ac mae'r

Gadawodd un gyda'r darn llyfn ger y penelin lle rydych yn gorffwys ar ei ddesg? "

"Wel, ond yn China?"

"Mae'r pysgod yr ydych wedi tatŵ yn union uwchben eich arddwrn hawl gallai

Dim ond wedi cael ei wneud yn Tsieina.

Rwyf wedi gwneud astudiaeth fechan o farciau tatŵ a hyd yn oed wedi cyfrannu at y llenyddiaeth

y pwnc.

That dair o'r prif staenio raddfeydd y pysgod 'o binc yn eithaf bregus arbennig i

Tsieina.

Pan, yn ogystal, rwy'n gweld darn arian Tseiniaidd hongian oddi wrth eich gwylio-cadwyn, y mater

hyd yn oed yn fwy syml. "chwarddodd Jabez Mr Wilson yn drwm.

"Wel, wnes i ddim!" Meddai.

"Roeddwn i'n meddwl i ddechrau eich bod chi wedi gwneud rhywbeth yn glyfar, ond rwy'n gweld bod yna

dim byd ynddo, wedi'r cyfan. "" Dwi'n dechrau meddwl, Watson, "meddai Holmes,

"Fy mod yn gwneud camgymeriad wrth esbonio.

'Omne ignotum pro Magnifico,' eich bod yn gwybod, ac mae fy enw drwg bach, fel y mae,

Bydd yn dioddef longddrylliad os wyf mor onest. Nad ydych yn gallu ddod o hyd i'r hysbyseb, Mr

Wilson? "

"Oes, mae gen i erbyn hyn," efe a atebodd â'i fys trwchus goch plannu hanner ffordd i lawr

y golofn. "Dyma hi.

Dyma beth dechreuodd y cyfan.

'Ch jyst ei ddarllen ar eich cyfer chi, syr. "Cymerais y papur oddi wrtho ac fel y'i darllenir

a ganlyn:

"I'R CYNGHRAIR RED-pennawd: Ar ystyriaeth i gymynrodd y diweddar Ezekiah Hopkins, o

Libanus, Pennsylvania, UDA, mae yna nawr ar agor swydd wag arall sy'n rhoi'r hawl i

aelod o'r Cynghrair i gyflog o £ 4 yr wythnos am wasanaethau yn unig enwol.

Mae pob dyn coch-pennawd sy'n gadarn yn y corff a'r meddwl ac yn uwch oed un ar hugain

blynyddoedd, yn gymwys.

Gwneud cais yn bersonol ar ddydd Llun, am 11:00, i Duncan Ross, yn swyddfeydd

y Gynghrair, 7 Pab Court, Fleet Street. "" Beth ar y ddaear yw ystyr hyn? "

Rwy'n ejaculated wedi i mi ddarllen ddwywaith dros y cyhoeddiad anghyffredin.

Holmes chwarddodd a wriggled yn ei gadair, fel oedd ei arfer pan fyddant mewn hwyliau da.

"Mae'n ychydig oddi ar y trac wedi'i guro, ynte?" Meddai.

"Ac yn awr, Mr Wilson, i ffwrdd â chi yn y crafu ac yn dweud wrthym am eich hun, eich

cartref, a'r effaith y mae'r hysbyseb wedi ar eich hanes.

Yn gyntaf gwnewch nodyn, Doctor, o'r papur a'r dyddiad. "

"Mae'n The Chronicle bore 27 Ebrill, 1890.

Dim ond dau fis yn ôl. "

"Da iawn. Yn awr, Mr Wilson? "

"Wel, mae yr un mor wyf wedi bod yn dweud wrthych, Mr Sherlock Holmes," meddai Jabez

Wilson, mopio ei dalcen; "Mae gen i fusnes bach gwystlwr yn Coburg

Square, ger y Ddinas.

Dyw hi ddim yn fater mawr iawn, ac yn y blynyddoedd diweddar nid yw wedi gwneud mwy na dim ond rhoi

i mi fyw.

Roeddwn i'n arfer gallu cadw dau gynorthwy-ydd, ond erbyn hyn dim ond yn cadw un; a byddwn yn cael

swydd i chi dalu iddo, ond ei fod yn barod i ddod am gyflogau hanner er mwyn ddysgu'r

busnes. "

"Beth yw enw'r ieuenctid hon gymwynasgar?" Gofynnodd Sherlock Holmes.

"Mae ei enw i yw Vincent Spaulding, ac nid oedd gymaint o bobl ifanc, naill ai.

Mae'n anodd dweud ei oedran.

Na ddylwn dymuno i fwy craff cynorthwy-ydd, Mr Holmes, ac rwy'n gwybod yn iawn ei fod gallai

well ei hun ac ennill ddwywaith yr hyn rwyf yn gallu rhoi iddo.

Ond, wedi'r cyfan, os yw wedi'i fodloni, pam ddylwn i roi syniadau yn ei ben? "

"Pam, yn wir?

Mae'n ymddangos eich bod y rhan fwyaf o ffodus o gael employé sy'n dod o dan y farchnad llawn

pris. Nid yn brofiad cyffredin ymysg

cyflogwyr yn yr oes hon.

Nid wyf yn gwybod nad yw eich cynorthwy-ydd mor rhyfeddol fel eich hysbyseb. "

"O, mae wedi ei ddiffygion, hefyd," meddai Mr Wilson.

"Peidiwch byth yn gymaint o gyd ar gyfer ffotograffiaeth.

Tynnu lluniau i ffwrdd gyda chamera pan ddylai fod wella ei feddwl, ac yna deifio

i lawr i'r seler fel cwningen yn ei dwll i ddatblygu ei luniau.

Dyna brif ei fai, ond ar y gweithiwr he'sa cyfan yn dda.

Does dim is ynddo ef. "" Mae'n dal i fod gyda chi, I presume? "

"Oes, syr.

Ef a merch o bedwar ar ddeg, pwy sy'n gwneud ychydig o coginio syml ac yn cadw y lle

lân - dyna i gyd gennyf yn y tŷ, er fy mod yn wr gweddw ac nid oedd unrhyw deulu.

Rydym yn byw yn dawel iawn, syr, y tri ohonom, ac rydym yn cadw tho uwch ein pennau a thalu

ein dyledion, os ydym yn gwneud dim mwy. "Y peth cyntaf sy'n ein rhoi allan oedd bod

hysbyseb.

Spaulding, daeth i lawr i mewn i'r swyddfa yn unig mae hyn wyth diwrnod wythnos, gyda hyn yn

papur yn ei law, ac mae'n dweud: "'Rwy'n dymuno yr Arglwydd, Mr Wilson, yr wyf

Roedd yn ddyn goch-pennawd. '

"'Pam hynny?' Rwy'n gofyn.

"'Pam,' meddai ef, 'dyma un arall swydd wag ar y Gynghrair y Dynion Red-pen.

Mae'n werth dipyn o ffortiwn fach i unrhyw ddyn sy'n ei gael, ac yr wyf yn deall bod

mwy o swyddi gwag nag o ddynion, fel bod yr ymddiriedolwyr ar eu

tennyn diwedd beth i'w wneud gyda'r arian.

Os byddai fy ngwallt yn unig yn newid lliw, crib bach neis here'sa pawb yn barod i mi i gamu

i mewn. '"' Pam, beth ydyw, yna? '

Gofynnais.

Byddwch yn gweld, Mr Holmes, fy mod yn iawn, aros-yn-y cartref dyn, ac wrth fy musnes ddod i mi

yn hytrach na fy gorfod mynd iddo, yr oeddwn yn aml wythnos ar ben heb roi fy nhroed

dros y drws-mat.

Yn y ffordd nad oeddwn yn gwybod llawer o'r hyn oedd yn digwydd y tu allan, ac yr wyf bob amser yn falch o gael

ychydig o newyddion.

"'Ydych chi erioed wedi clywed am y Gynghrair y Dynion Coch-pennawd?' Gofynnodd â'i lygaid

agored. "'Peidiwch byth.'

"'Pam, tybed ar y, i chi eich hun yn gymwys ar gyfer un o'r

swyddi gwag. '"' A beth yw eu gwerth? '

Gofynnais.

"'O, dim ond ychydig o gannoedd y flwyddyn, ond mae'r gwaith yn fach, ac nid oes angen

ymyrryd yn fawr iawn gydag un o swyddi eraill. '

"Wel, gallwch yn hawdd meddwl bod a wnaeth i mi pigo i fyny fy clustiau, ar gyfer y busnes wedi

Nid yw bod yn or-da am rai blynyddoedd, ac y byddai cwpl o gannoedd o ychwanegol wedi cael eu

handi iawn.

"'Dywedwch wrthyf am y peth i gyd,' meddai I.

"'Wel,' meddai ef, yn dangos yr hysbyseb i mi, 'gallwch weld drosoch eich hun

bod y Gynghrair yn cael swydd wag, ac y mae y cyfeiriad ble y dylech wneud cais am

manylion.

Cyn belled ag y gallaf wneud allan, y Gynghrair ei sefydlu gan filiwnydd Americanaidd, Ezekiah

Hopkins, a oedd yn rhyfedd iawn yn ei ffordd.

Cafodd ei hun coch-pen, ac roedd ganddo gydymdeimlad mawr i bob dyn coch-pen, felly

pan fu farw canfuwyd ei fod wedi gadael ei ffortiwn enfawr yn nwylo

ymddiriedolwyr, gyda chyfarwyddiadau i gymhwyso'r

ddiddordeb i'r ddarparu o angorfeydd hawdd i ddynion y mae ei gwallt yn y lliw.

O'r holl byddaf yn clywed ei fod yn talu ysblennydd ac ychydig iawn i'w wneud. '

"'Ond,' meddai wyf, 'fyddai yna filiynau o goch â phennau dynion a fyddai'n gwneud cais.'

'Nid yw cymaint o ag y byddech yn meddwl,' "atebodd.

'Byddwch yn gweld ei bod yn gyfyngedig iawn o Llundain, ac i ddynion dyfu.

Roedd hyn yn dechrau Americanaidd o Lundain pan oedd yn ifanc, ac roedd yn awyddus i wneud yr hen

dref tro da.

Yna, unwaith eto, yr wyf wedi clywed nad oes ei defnyddio eich cais os yw eich gwallt yn goch ysgafn, neu dywyll

coch, neu unrhyw beth ond go iawn llachar, tanbaid, tanllyd coch.

Yn awr, os ydych yn derbyn gofal i wneud cais, Mr Wilson, byddai 'ch jyst cerdded i mewn, ond efallai y byddai

Prin fod yn werth i chi roi eich hun allan o'r ffordd er mwyn ychydig

£ 100. '

"Yn awr, mae'n ffaith, bonheddig, oherwydd efallai y byddwch yn gweld am eich hunain, fod fy ngwallt yn o

arlliw llawn iawn a chyfoethog, fel ei bod yn ymddangos i mi, os oedd i fod yn unrhyw

cystadleuaeth yn y mater sefais fel cyfle da fel unrhyw ddyn fy mod wedi cwrdd erioed.

Ymddangos Vincent Spaulding i wybod cymaint am y peth fy mod yn meddwl gallai fod yn

ddefnyddiol, felly Fi jyst gorchymyn iddo osod y caeadau ar gyfer y diwrnod ac i ddod ar unwaith

gyda mi.

Roedd yn barod iawn i gael gwyliau, felly rydym yn cau'r busnes i fyny ac i ddechrau gwaith ar gyfer

y cyfeiriad a roddwyd i ni yn yr hysbyseb.

Byth "Rwy'n gobeithio gweld y fath olwg fel hynny eto, Mr Holmes.

O'r gogledd, de, dwyrain, ac i'r gorllewin i bob dyn a oedd wedi arlliw o goch yn ei wallt wedi

chronfeydd i mewn i'r ddinas i ateb yr hysbyseb.

Fleet Street yn tagu â coch-pennawd gwerin, ac yn Llys y Pab yn edrych fel

Coster yn oren crug.

Ni ddylai wyf wedi meddwl nad oedd cymaint o yn y wlad gyfan fel eu dwyn

at ei gilydd gan yr hysbyseb unigol.

Mae pob cysgod o liw eu bod yn - gwellt, lemwn, oren, brics, Gwyddelig-meddyg, yr iau,

clai, ond, fel y dywedodd Spaulding, nid oedd llawer a gafodd y byw go fflam-

arlliw lliw.

Pan welais faint oedd yn aros, byddwn wedi rhoi i fyny mewn anobaith; ond Spaulding

ni fyddai glywed amdano.

Sut wnaeth mae'n na allwn i ddychmygu, ond roedd gwthio a thynnu ac butted nes iddo gael

mi drwy'r dorf, ac i'r dde i fyny at y camau a arweiniodd at y swyddfa.

Roedd ffrwd ddwbl ar y grisiau, mae rhai yn mynd i fyny mewn gobaith, a rhai sy'n dod yn ôl

ddigalon, ond rydym wedged mewn fel ogystal ag y gallem a gwelwyd yn fuan ein hunain yn y

swyddfa. "

"Mae eich profiad wedi bod yn un y rhan fwyaf o ddifyr," dywedodd Holmes fel ei

cleient seibio ac adnewyddu ei gof gyda phinsiad enfawr o snisin.

"Gweddïwch yn parhau eich datganiad yn ddiddorol iawn."

"Nid oedd dim yn y swyddfa ond un neu ddau o gadeiriau pren a bwrdd fargen,

oedd yn eistedd tu ôl i ddyn bach gyda phen a hyd yn oed yn redder na mi.

Dywedodd ychydig o eiriau i bob ymgeisydd wrth iddo ddod i fyny, ac yna bob amser yn llwyddo i ddod o hyd

rhai bai ynddynt a fyddai'n eu gwahardd.

Nid yw Cael swydd wag oedd yn ymddangos i fod yn fath yn fater hawdd iawn, wedi'r cyfan.

Fodd bynnag, pan fydd ein troi ddaeth y dyn bach yn llawer mwy ffafriol i mi nag i unrhyw

o'r lleill, ac roedd ar gau y drws wrth i ni gofnodi, fel y gallai fod gennych preifat

gair gyda ni.

"'Dyma Mr Jabez Wilson,' meddai fy cynorthwyol, 'ac mae'n barod i lenwi

swydd wag yn y Gynghrair. '"' Ac efe a rhyfeddol yn addas ar ei gyfer, 'y

eraill hateb.

'Mae wedi pob gofyniad. Ni allaf yn cofio pan oeddwn wedi gweld unrhyw beth

so dirwy. '

Cymerodd cam yn ôl, cocked ei ben ar un ochr, ac yn syllu ar fy ngwallt nes i mi yn teimlo

eithaf swil.

Yna'n sydyn he suddo ymlaen, wrung fy llaw, a llongyfarchodd fi yn wresog iawn ar fy

llwyddiant. "'Byddai'n anghyfiawnder i oedi,' meddai

'Byddwch yn Fodd bynnag, rwy'n siwr, esgus i mi am gymryd rhagofal amlwg.'

ef.

With a atafaelwyd ei fod yn fy ngwallt yn y ddwy law ei, ac tugged nes i mi yelled gyda'r

poen.

'Mae dŵr yn eich llygaid,' meddai wrth iddo ryddhau mi.

'Rwyf yn ystyried bod popeth fel y dylai fod.

Ond mae'n rhaid i ni fod yn ofalus, er ein bod wedi cael eu twyllo ddwywaith gan wigiau a unwaith gan

paent. Gallwn ddweud wrthych hanesion am crydd gwyr

y byddai ffieidd-dod i chi natur ddynol. '

Iddo gamu dros at y ffenestr a gweiddi drwyddo ar frig ei lais bod y

swydd wag ei llenwi.

A groan o siom yn dod i fyny o isod, ac mae'r gwerin holl trooped i ffwrdd yn

wahanol gyfeiriadau nes nad oedd pen-goch i gael eu gweld ac eithrio fy hun, a bod

y rheolwr.

"'Fy enw i,' meddai, 'yn cael ei Mr Duncan Ross, ac yr wyf fy hun yn un o'r pensiynwyr ar

gadael y gronfa gan ein gymwynaswr fonheddig. A ydych yn ddyn priod, Mr Wilson?

Ydych chi wedi teulu? '

"Atebais nad oeddwn wedi. "Roedd ei wyneb wedi gostwng ar unwaith.

"'Annwyl fi!' Meddai ddifrifol, 'bod yn ddifrifol iawn yn wir!

Mae'n ddrwg gen i glywed eich barn chi.

Roedd y gronfa, wrth gwrs, ar gyfer y lledaeniad a lledaeniad y penaethiaid coch fel

ogystal ag ar gyfer eu cynnal a'u cadw. Mae'n eithriadol anffodus nad ydych yn

Dylai fod yn baglor. '

"Mae fy wyneb yn ymestyn ar hyn, Mr Holmes, ar gyfer roeddwn i'n meddwl fy mod yn peidio â chael y

swydd wag ar ôl yr holl; ond ar ôl meddwl y peth am ychydig funudau dywedodd ei fod yn

Byddai yn iawn.

"'Yn achos un arall,' meddai, 'efallai y gwrthwynebiad fod yn angheuol, ond mae'n rhaid i ni

ymestyn pwynt o blaid dyn gyda'r fath pen o wallt fel eich un chi.

Bydd Pan fyddwch yn gallu mynd ar eich dyletswyddau newydd? '

"'Wel, mae'n ychydig yn lletchwith, am gen i fusnes yn barod,' meddai I.

"'Byth O, meddwl am hynny, Mr Wilson!' Meddai Vincent Spaulding.

'Dylwn i fod yn gallu edrych ar ôl hynny i chi.'

"'Beth fyddai'r oriau?'

Gofynnais. "'Deg i ddau.'

"Nawr busnes gwystlwr yn cael ei wneud yn bennaf o noson, Mr Holmes, yn enwedig

Dydd Iau a nos Wener, sydd yn union cyn diwrnod cyflog, felly byddai'n addas i mi yn

yn dda i ennill ychydig yn y boreau.

Eithr, roeddwn yn gwybod fy cynorthwy-ydd yn ddyn da, ac y byddai'n gweld i unrhyw beth

sy'n troi i fyny. "'Byddai hynny'n addas i mi yn dda iawn,' meddai I.

'A'r talu?'

"'A yw £ 4 yr wythnos.'" 'Ac mae gwaith?'

"'A yw'r unig nominal.'" 'Beth ydych chi'n galw yn unig mewn enw?'

"'Wel, rhaid i chi fod yn y swyddfa, neu o leiaf yn yr adeilad, yr amser cyfan.

Os byddwch yn gadael, byddwch yn colli eich swydd cyfan am byth.

Yr ewyllys yn glir iawn ar yr adeg honno.

Nid ydych yn cydymffurfio â'r amodau os byddwch yn Budge gan y swyddfa yn ystod y cyfnod hwnnw. '

"'Dim ond pedair awr y dydd, ac ni ddylid i ddim meddwl am adael,' meddai I.

"'Ni fydd unrhyw esgus manteisio,' meddai Mr Duncan Ross; 'ddim yn salwch na busnes nac

unrhyw beth arall. Mae rhaid i chi aros, neu os ydych yn colli eich

llety'n. '

"'Ac y gwaith?'" 'A yw i gopïo allan y Gwyddoniadur "

Britannica. "Mae y gyfrol gyntaf ohono yn y

wasg.

Mae'n rhaid i chi ddod o hyd i'ch inc hun, pinnau ysgrifennu, a blotio-papur, ond rydym yn darparu y tabl hwn

ac yn gadeirydd. A fyddwch yn barod i-yfory? '

"'Yn sicr,' atebais.

"'Yna, da-bye, Mr Jabez Wilson, a gadewch i mi eich llongyfarch unwaith eto ar y

safle pwysig yr ydych wedi bod yn ddigon ffodus i ennill. '

He bowed fi allan o'r ystafell ac es i adref gyda fy nghynorthwy-ydd, prin wybod beth i'w

ddweud neu ei wneud, yr oeddwn yn falch hynny ar fy ffortiwn ei hun yn dda.

"Wel, yr wyf yn meddwl dros y mater drwy'r dydd, gyda'r nos ac erbyn roeddwn yn ysbryd isel eto;

canys mi roedd yn eithaf fy hun berswadio bod yn rhaid i'r berthynas cyfan y bydd rhai ffug gwych neu

twyll, er bod yr hyn y gallai ei gwrthrych fod na allwn i ddychmygu.

Yr oedd yn ymddangos yn gyfan gwbl yn y gorffennol gred y gallai unrhyw un sy'n gwneud cymaint o ewyllys, neu eu bod yn

byddai talu swm o'r fath ar gyfer gwneud unrhyw beth mor syml ag copļo allan y Gwyddoniadur '

Britannica. '

Wnaeth Vincent Spaulding yr hyn y gallai i godi ei galon i mi i fyny, ond erbyn amser gwely roeddwn wedi rhesymegol

fy hun allan o'r holl beth.

Fodd bynnag, yn y bore benderfynol o gael edrych arno Anyhow, felly mi brynu

ceiniog botel o inc, a gyda chwilsyn-pen, a saith ddalen o bapur foolscap, yr wyf yn

Dechreuodd i ffwrdd ar gyfer Llys y Pab.

"Wel, i fy synnu a hyfrydwch, roedd popeth mor gywir ag y bo modd.

Mae'r tabl yn nodi barod i mi, ac roedd Mr Duncan Ross yno i weld y cefais

yn deg i weithio.

Dechreuodd fi oddi ar y llythyren A, ac yna fe adawodd i mi, ond byddai'n galw i mewn gan

bryd i'w gilydd i weld bod popeth yn iawn gyda fi.

Am ddau o'r gloch he bade mi da-dydd, mi ganmol ar y swm a fy mod wedi

ysgrifenedig, ac yn cloi'r drws y swyddfa ar fy ôl.

"Aeth hyn ymlaen ddydd ar ôl dydd, Mr Holmes, ac ar ddydd Sadwrn y rheolwr yn dod i mewn ac

planked lawr pedair sofren aur ar gyfer gwaith fy wythnos.

Roedd yr wythnos nesaf un, ac mae'r un peth yr wythnos ar ôl.

Bob bore oeddwn yno yn deg, a phob prynhawn gadewais mewn dau.

Drwy graddau Cymerodd Mr Duncan Ross i ddod i mewn yn unig unwaith o bore, ac yna, ar ôl

amser, nid oedd yn dod mewn o gwbl.

Still, wrth gwrs byth, yr wyf yn meiddio adael yr ystafell am ennyd, er nad oeddwn yn siŵr

pan gallai ddod, ac y llety'n o'r fath yn un da, ac yn addas i mi mor dda, fy mod

na fyddent yn berygl colli ohono.

"Mae wyth wythnos farw fel hyn, ac yr wyf wedi ysgrifennu am Abadau and saethyddiaeth a

And Armour Pensaernïaeth a Attica, ac roedd yn gobeithio ddiwyd y gallaf fi gael lle ar

B cyn hir iawn.

Ei gostio i mi rhywbeth yn foolscap, ac roeddwn wedi 'n bert bron llenwi silff gyda fy

ysgrifau. Ac yna yn sydyn y busnes cyfan daeth

i ben. "

"I ben?" "Ie, syr.

A dim hwyrach na hyn bore.

Es i fy ngwaith fel arfer am ddeg o'r gloch, ond roedd y drws ar gau ac wedi'u cloi, gyda

sgwâr bach o gardfwrdd forthwylio ymlaen i ganol y panel gyda harneisiau.

Yma y mae, a gallwch ddarllen i chi eich hun. "

Daliodd i fyny ddarn o gardfwrdd gwyn tua'r un maint â dalen o bapur nodiadau.

Darllen yn y modd hwn: Y CYNGHRAIR RED â phennau

IS

DDIRWYN I BEN. 9 Hydref, 1890.

Sherlock Holmes a arolygwyd ac yr wyf yn y cyhoeddiad hwn swta ac mae'r wyneb rueful y tu ôl iddo,

nes bod yr ochr ddoniol y berthynas mor llwyr gorlifo bob yn ail

ystyried ein bod yn y ddau torri allan i fod yn rhuo o chwerthin.

"Alla i ddim gweld fod yna unrhyw beth yn ddoniol iawn," gwaeddodd ein cleient, fflysio hyd at

mae gwreiddiau ei ben fflamio.

"Os gallwch chi wneud dim byd yn well na chwerthin am fy mhen, gallaf fynd i rywle arall."

"Na, na," gwaeddodd Holmes, gwthio yn ôl i gadair oddi arno gyda 'hanner

codi.

"Roeddwn ni fyddai yn colli eich achos ar gyfer y byd.

Mae'n fwyaf iachusol anarferol. Ond mae yna, os byddwch yn dweud fy esgus

felly, dim ond rhywbeth ychydig yn ddoniol am y peth.

Gweddïwch pa gamau wnaethoch chi gymryd pan fyddwch yn dod o hyd i'r cerdyn ar y drws? "

"Roeddwn yn igam-ogam, syr. Doeddwn i ddim yn gwybod beth i'w wneud.

Yna mi a elwir yn y rownd swyddfeydd, ond nid oes yr un ohonynt yn ymddangos i wybod unrhyw beth am

hynny.

Yn olaf, fe es i'r landlord, sydd yn gyfrifydd byw ar y llawr gwaelod, a

Gofynnais iddo os oedd yn gallu dweud wrthyf beth oedd wedi dod o Gynghrair Red-pen.

Dywedodd nad oedd erioed wedi clywed am unrhyw gorff o'r fath.

Wedyn Gofynnais iddo a oedd Mr Duncan Ross. Atebodd fod yr enw yn newydd iddo.

"'Wel,' meddai I, 'y dyn yn Rhif 4.'

"'Beth, y dyn coch-pennawd?'" 'Ie.'

"'O,' meddai, 'oedd ei enw William Morris.

Roedd yn gyfreithiwr ac yn defnyddio fy ystafell fel hwylustod dros dro hyd ei newydd

safleoedd yn barod. Symudodd allan ddoe. '

"'Gallai Ble y gallaf ddod o hyd iddo?'

"'O, yn ei swyddfeydd newydd. Gwnaeth dweud wrthyf y cyfeiriad.

Ydw, 17 Heol y Brenin Edward, ger Sant Paul. '

"Dechreuais i ffwrdd, Mr Holmes, ond pan ges i'r cyfeiriad hwnnw ei fod yn ffatri o

pen-glin artiffisial-capiau, ac nid oes unrhyw un yn ei fod wedi clywed erioed o naill ai Mr William Morris neu

Mr Duncan Ross. "

"A beth wnaethoch chi wedyn?" Gofynnodd Holmes. "Fe es adref i Saxe-Coburg Square, ac yr wyf yn

gymerodd y cyngor fy cynorthwy-ydd. Ond ni allai fy helpu mewn unrhyw ffordd.

Gallai dim ond dweud os wyf yn aros y dylwn i glywed trwy'r post.

Ond nid oedd hynny'n ddigon eithaf da, Mr Holmes.

Doeddwn i ddim eisiau colli o'r fath yn digwydd heb yn anodd, felly, gan fy mod wedi clywed eich bod yn

yn ddigon da i roi cyngor i werin dlawd a oedd angen iddo, deuthum i'r dde

i ffwrdd i chi. "

"A wnaethoch chi yn ddoeth iawn," meddai Holmes. "Mae eich achos yn hynod nodedig

un, a byddaf yn hapus i edrych i mewn iddo.

O'r hyn rydych wedi dweud wrthyf rwy'n credu ei bod yn bosibl y materion graver hongian oddi wrtho

Efallai na ar yr olwg gyntaf yn ymddangos. "" Bedd ddigon! "meddai Mr Jabez Wilson.

"Pam, yr wyf wedi colli £ 4 yr wythnos."

"Cyn belled ag y byddwch yn pryderu bersonol," dywedodd Holmes, "Dydw i ddim yn gweld eich bod

gennych unrhyw gŵyn yn erbyn y gynghrair rhyfeddol.

I'r gwrthwyneb, ydych chi, gan fy mod yn deall, mwy cyfoethog gan rai £ 30, i ddweud dim byd o

munud y wybodaeth yr ydych wedi ennill ar bob pwnc sy'n dod o dan y

llythyr A.

Rydych wedi colli unrhyw beth ganddyn nhw. "" Na, syr.

Ond yr wyf am gael gwybod amdanyn nhw, a phwy ydynt, a beth yw eu gwrthrych oedd yn

chwarae hyn prank - os oedd yn prank - arnaf.

Roedd yn eithaf drud jôc iddynt, er yn ei gostio iddynt dau a £ 30. "

"Byddwn yn ymdrechu i lanhau ar y pwyntiau hyn ar eich cyfer.

Cwestiynau ac, yn gyntaf, un neu ddau, Mr Wilson.

Mae hyn yn cynorthwyol oedd y cyntaf i chi alw eich sylw at yr hysbyseb - sut

hir pe bai wedi bod gyda chi? "

"Am y mis yna." "Sut y daeth?"

"Mewn ateb i hysbyseb." "Oedd e'n yr ymgeisydd yn unig?"

"Na, ges i ddwsin."

"Pam y gwnaethoch chi ddewis ef?" "Oherwydd ei fod yn gyfleus a byddant yn dod

rhad. "" Ar hyn o hanner-cyflog, mewn gwirionedd. "

"Ydw."

"Beth yw e'n hoffi, mae hyn yn Spaulding Vincent?" "Bach, stowt-adeiladwyd, cyflym iawn yn ei

ffyrdd, dim gwallt ar ei wyneb, er nad ei fod yn fyr o ddeg ar hugain.

Wedi sblash gwyn o asid ar ei dalcen. "

Holmes eisteddodd i fyny yn ei gadair yn gyffro sylweddol.

"Roeddwn i'n meddwl cymaint," meddai.

"Ydych chi erioed wedi bod arsylwi ei glustiau yn tyllu am clustdlysau?"

"Oes, syr. Dywedodd wrthyf fod sipsiwn wedi gwneud hyn ar ei gyfer

pan oedd yn fachgen. "

"Hum!" Meddai Holmes, sinking, yn ôl yn meddwl dwfn.

"Mae'n dal i fod gyda chi?" "O, ie, syr; rwyf wedi Dim ond newydd adael iddo".

"Ac mae eich busnes wedi bod yn bresennol i yn eich absenoldeb?"

"Dim i'w gwyno, syr. Ni fu fawr iawn i'w wneud o

y bore. "

Bydd "Mae hynny'n gwneud, Mr Wilson. Byddaf yn hapus i roi barn

ar y pwnc yn ystod diwrnod neu ddau.

I-ddydd yn Sadwrn, ac rwy'n gobeithio y erbyn dydd Llun efallai y byddwn yn dod i gasgliad. "

"Wel, Watson," meddai Holmes pan fydd ein ymwelydd wedi gadael i ni, "beth ydych chi'n ei wneud o

hyn i gyd? "

"Rwyf yn gwneud dim byd ohono," atebais dweud y gwir. "Mae'n busnes mwyaf dirgel."

"Fel rheol," meddai Holmes, "y mwyaf rhyfedd yn beth yw'r lleiaf dirgel it profi i

fod.

Eich gyffredin, troseddau ddinodwedd sy'n wir yn ddyrys, yn union fel

wyneb cyffredin yw'r mwyaf anodd eu hadnabod.

Ond mae'n rhaid i mi fod yn brydlon yn ystod y mater hwn. "

"Beth ydych chi'n mynd i'w wneud, yna?" Gofynnais.

"Er mwyn mwg," atebodd.

"Mae'n eithaf tair pibell broblem, ac yr wyf yn erfyn na fyddwch yn siarad â mi am hanner can

munud. "

He cyrlio i fyny ei hun yn ei gadair, gyda ei liniau tenau llunio ei hebog-fel trwyn,

ac yno efe yn eistedd gyda'i lygaid ar gau ac mae ei bibell glai du thrusting allan fel y

bil o rai adar rhyfedd.

Roeddwn wedi dod i'r casgliad ei fod wedi gostwng i gysgu, ac yn wir roedd nodio

fy hun, pan yn sydyn ymddangosodd allan o'i gadair gyda arwydd o ddyn sydd wedi

cynnwys ei feddwl a rhoi ei bibell i lawr ar y silff ben tân.

"Sarasate yn chwarae yn y St James Neuadd y prynhawn yma," meddai dywedodd.

"Beth yn eich barn chi, Watson?

Allai eich cleifion sbâr i chi am ychydig oriau? "

"Nid oes gennyf ddim i'w wneud i-ddydd. Byth fy arfer yn amsugno iawn. "

"Yna roi ar eich het ac yn dod.

Rydw i'n mynd drwy'r Ddinas cyntaf, a gallwn gael rhywfaint o cinio ar y ffordd.

Byddaf yn arsylwi bod llawer iawn o gerddoriaeth yr Almaen ar y rhaglen, sy'n cael ei

yn hytrach mwy i fy chwaeth na Eidaleg neu Ffrangeg.

Mae'n fewnblyg, ac rwyf am introspect.

Dewch draw! "

Rydym yn teithio gan yr Underground cyn belled ag y Aldersgate, a taith gerdded fer aeth i ni

Saxe-Coburg Square, lleoliad y stori unigol yr ydym wedi gwrando atynt yn

y bore.

Roedd yn poky, ychydig, shabby-foneddigaidd lle, lle mae pedwar llinellau dingi dau-

tai brics storied edrych allan i fod yn fach â rheiliau-i-mewn lloc, lle mae lawnt

glaswellt llawn chwyn a chlystyrau ychydig o pylu

llawryf-llwyni gwneud ymladd yn galed yn erbyn awyrgylch di-llwythog a uncongenial.

Tri peli gilt a bwrdd brown gyda "Jabez WILSON" mewn llythrennau gwyn, Upon a

ty cornel, cyhoeddodd y man lle mae ein coch-pennawd cleient a gynhaliwyd ar ei fusnes.

Sherlock Holmes stopio o flaen gyda ei ben ar un ochr ac yn edrych i gyd

dros, gyda'i lygaid llachar tywynnu rhwng cloriau puckered.

Yna, cerddodd yn araf i fyny'r stryd, ac yna i lawr unwaith eto at y gornel, yn dal i

edrych eiddgar ar y tai.

Yn olaf, dychwelodd i y gwystlwr, ac, ar ôl thumped egnïol ar y

palmant gyda dwy neu dair gwaith yn ei ffon, aeth i fyny at y drws ac eu bwrw.

Fe'i hagorwyd yn syth gan llachar sy'n edrych, glanhau wedi'u heillio'n cyd ifanc, sy'n

gofyn iddo i gamu i mewn

"Diolch yn fawr," meddai Holmes, "dim ond yn dymuno i ofyn i chi sut y byddech yn mynd oddi yma i'r

Strand. "" Trydydd dde, chwith bedwerydd, "atebodd y

cynorthwy-ydd yn brydlon, cau y drws.

"Gyd-Smart, hynny," arsylwi Holmes wrth i ni gerdded i ffwrdd.

"Mae'n, yn fy marn i, y dyn fourth smartest yn Llundain, ac ar gyfer beiddgar nid wyf yn siŵr

ei fod wedi peidio cais i fod yn drydydd.

Rwyf wedi adnabod rhywbeth amdano o'r blaen. "" Yn amlwg, "meddai fi," Mr Wilson

cynorthwy-ydd yn cyfrif am gryn dipyn yn y dirgelwch y Gynghrair Red-pen.

Yr wyf yn siŵr eich bod yn holi eich ffordd yn unig, er y gallech chi ei weld. "

"Heb iddo." "Beth wedyn?"

"Mae pengliniau ei drowsus."

"A beth wnaethoch chi weld?" "Beth allaf ei ddisgwyl ei weld."

"Pam wnaethoch chi guro ar y palmant?" "Mae fy meddyg annwyl, mae hwn yn amser i

arsylwi, nid ar gyfer siarad.

Rydym yn ysbïo yn y wlad y gelyn. Rydym yn gwybod rhywbeth am Saxe-Coburg Sgwâr.

Gadewch i ni yn awr edrych ar y rhannau sy'n gorwedd y tu ôl iddo. "

Mae'r ffordd yr ydym yn canfod ein hunain wrth i ni droi rownd y gornel o'r wedi ymddeol

Cyflwyno Saxe-Coburg Square cymaint o gyferbyniad ag ef fel y blaen darlun

gwneud i'r cefn.

Roedd yn un o brif y rhydwelïau oedd yn cyflwyno y traffig y Ddinas i'r

gogledd a'r gorllewin.

Y ffordd oedd wedi blocio gyda'r llif mawr o masnach sy'n llifo mewn llanw dwbl

i mewn ac allan, tra bod y llwybrau troed yn ddu gyda frysiai haid o

gerddwyr.

Roedd yn anodd gwireddu wrth i ni edrych ar y llinell o siopau gwych a busnes urddasol

safleoedd eu bod yn abutted wirioneddol ar yr ochr arall ar y pylu and llonydd

sgwâr yr ydym wedi quitted yn unig.

"Gad i mi weld," meddai Holmes, yn sefyll ar gornel a glancing ar hyd y llinell, "Rwy'n

Dylai hoffi dim ond er mwyn cofio trefn y tai yma.

Mae'n hobi i mi i gael gwybodaeth union Llundain.

Mae yna Mortimer, y tybaco, y siop bapur newydd fach, y gangen Coburg o

y Banc Dinas a maestrefol y Bwyty Llysieuol, ac McFarlane y cerbyd-

adeiladu depo.

Sy'n cynnal ein dde i'r bloc eraill.

Ac yn awr, Doctor, rydym wedi gwneud ein gwaith, felly mae'n bryd i ni wedi cael rhywfaint o chwarae.

Brechdan a chwpanaid o goffi, ac yna i ffwrdd i ffidil-dir, lle mae popeth yn felyster

and danteithfwyd a harmoni, ac nid oes unrhyw gleientiaid goch-pennawd eu poeni ni gyda'u

Posau. "

Roedd fy ffrind yn gerddor brwd, yn cael ei hun nid yn unig yn iawn yn gallu

perfformiwr, ond yn gyfansoddwr o unrhyw deilyngdod cyffredin.

Mae'r holl prynhawn bu'n aelod yn y stondinau lapio yn yr hapusrwydd mwyaf perffaith,

dyner chwifio ei hir, tenau bysedd mewn amser i'r gerddoriaeth, tra bod ei araf yn gwenu

wyneb a'i languid, lygaid freuddwydiol fel a

yn wahanol i rai'r Holmes the sleuth-gi, Holmes the di-baid, brwd-witted, parod

asiant rhoi troseddol, gan ei bod yn bosibl i feichiogi.

Yn ei gymeriad hynod natur ddeuol yn ail haeru ei hun, ac mae ei

cynrychioli manyldeb eithafol ac astuteness, fel yr wyf wedi meddwl yn aml, mae'r

adwaith yn erbyn y barddonol a

hwyliau myfyriol sy'n achlysurol oedd fwyaf ynddo ef.

Y siglen ei natur mynd ag ef o languor eithafol i ynni ysol, a,

yn fy mod yn gwybod yn dda, nad oedd erioed mor wirioneddol arswydus fel pryd, am ddyddiau, yr oedd wedi

bod yn gorwedd yn ei freichiau yng nghanol ei

byrfyfyr ac mae ei du-lythyr argraffiadau.

Yna yr oedd y byddai chwant y helfa yn sydyn yn dod arno ef, a bod ei

Byddai'r pŵer rhesymu gwych yn codi i lefel y greddf, hyd nes y rhai a oedd yn

Byddai unacquainted gyda'i dulliau chwilio

askance arno fel dyn ar ei wybodaeth oedd nad sef meidrolyn eraill.

Pan welais ef y prynhawn hwnnw enwrapped hynny yn y gerddoriaeth yn St James Hall roeddwn yn teimlo

y gallai yn amser drwg yn dod ar y rhai yr oedd wedi gosod ei hun i hela i lawr.

"Rydych yn awyddus i fynd adref, yn ddiau, Doctor," meddai dywedodd wrth i ni i'r amlwg.

"Ie, byddai'n hefyd." "Ac yr wyf yn cael rhywfaint o fusnes i'w wneud a fydd yn

gymryd rhai oriau.

Mae'r busnes yn Coburg Sgwâr yn un difrifol. "" Pam ddifrifol? "

"Mae trosedd sylweddol mewn myfyrdod. Gen i bob rheswm i gredu ein bod yn

Rhaid i fod mewn pryd i'w atal.

Ond i-ddydd yn cael ei Dydd Sadwrn yn hytrach yn cymhlethu pethau.

Byddaf eisiau eich helpu i-nos. "" Faint o'r gloch? "

"Bydd deg yn ddigon cynnar."

"Byddaf yn ar Stryd y Popty ar ddeg." "Da iawn.

Ac, i mi ddweud, Doctor, efallai y bydd rhai perygl bach, felly garedig roi eich fyddin

llawddryll yn eich poced. "

He chwifio ei law, troi ar ei sawdl, a diflannu mewn amrantiad ymhlith y dorf.

Hyderaf y nad wyf yn fwy trwchus na fy cymdogion, ond rwyf bob amser yn gorthrymu gyda

ymdeimlad o fy hurtrwydd hun yn fy ddelio â Sherlock Holmes.

Yma Roeddwn wedi clywed yr hyn a oedd wedi clywed, yr wyf wedi gweld yr hyn yr oedd wedi ei weld, ac eto oddi wrth ei

geiriau roedd yn amlwg ei fod yn gweld yn glir, nid yn unig beth oedd wedi digwydd, ond yr hyn a oedd yn

ar fin digwydd, tra i mi y busnes cyfan yn ddryslyd ac yn dal i fod grotesg.

Wrth i mi yrru adref i fy nhŷ yn Kensington roeddwn yn meddwl dros y cyfan, o'r rhyfeddol

hanes y copïwr coch-pennawd o'r "Gwyddoniadur" i lawr at yr ymweliad â Saxe-

Coburg Square, a'r geiriau bygythiol ag yr oedd wedi'i wahanu oddi wrthyf.

Beth oedd y daith hon nosol, a pham y dylem fynd arfog?

Pan oedd yn yr ydym yn mynd, a beth oedd ydym yn ei wneud?

Cefais y awgrym gan y cynorthwy-ydd Holmes y gwystlwr yn llyfn-wynebu yn un o

dyn arswydus - dyn a allai chwarae gêm dwfn.

Rhoddais gynnig i bendroni allan, ond rhoddodd i fyny mewn anobaith ac yn gosod y mater o'r neilltu tan

Dylai noson ddod esboniad.

Roedd naw chwarter-heibio pan ddechreuais o gartref a gwneud fy ffordd ar draws y Parc,

ac yn y blaen drwy Stryd Rhydychen i Baker Street.

Dau hansoms yn sefyll wrth y drws, ac wrth i mi mynd i mewn i'r cyntedd clywais y sain

o leisiau oddi uchod.

Wrth fynd i mewn i'w ystafell cefais sgwrs Holmes mewn animeiddio gyda dau ddyn, un o

yr wyf yn ei gydnabod fel Peter Jones, yr asiant yr heddlu swyddogol, tra bod y llall yn

hir, tenau, trist-wynebu dyn, gyda iawn

het sgleiniog ac gormesol barchus ffrog-cot.

"Ha!

Mae ein parti yn gyflawn, "meddai Holmes, botymau dechrau ar ei pys-siaced a mynd â'i

cnwd hela trwm oddi wrth y rhesel. "Watson, rwy'n credu eich bod yn gwybod Mr Jones, o

Scotland Yard?

Gadewch i mi yn eich cyflwyno i Mr Merryweather, pwy sydd i fod yn ein cydymaith i mewn i-nos

antur. "

"Rydym yn hela yn gyplau eto, Doctor, chi'n gweld," meddai Jones yn ei ôl-ddilynol

ffordd. "Mae ein ffrind yma yw dyn gwych i

dechrau mynd ar drywydd.

Mae'r holl mae eisiau yn hen gi i'w helpu i wneud y gwaith o redeg i lawr. "

"Rwy'n gobeithio na all wydd wyllt yn profi i fod ddiwedd ein hela," a welwyd Mr

Merryweather gloomily.

"Efallai y byddwch yn eu lle hyder sylweddol wrth Mr Holmes, syr," meddai yr asiant yr heddlu

loftily.

"Mae wedi ei ddulliau bach ei hun, sydd, os na fydd yn meddwl fy dweud hynny, dim ond

ychydig yn rhy ddamcaniaethol ac yn wych, ond mae ganddo'r Creu'r gyfres dditectif ynddo.

Nid yw'n ormod i ddweud bod unwaith neu ddwy, fel yn y busnes hwnnw y Sholto

llofruddiaeth ac mae'r trysor Agra, mae wedi bod yn fwy bron cywir na'r swyddogol

grym. "

"O, os ydych chi ddweud hynny, Mr Jones, ei fod yn iawn," meddai'r dieithryn parch.

"Still, yr wyf yn cyfaddef fy mod yn colli fy rwber.

Mae'n y nos Sadwrn cyntaf am saith-a-ugain mlynedd nad wyf wedi cael fy

rwber. "

"Rwy'n credu y byddwch yn dod o hyd i," meddai Sherlock Holmes, "y byddwch yn chwarae ar gyfer uwch

stanc yn-y nos nag ydych chi wedi gwneud erioed eto, ac y bydd y ddrama yn fwy cyffrous.

I chi, Mr Merryweather, bydd y stanc yn tua 30,000 o bunnoedd; ac i chi, Jones,

bydd yn cael y dyn ar yr ydych yn dymuno gosod eich dwylo. "

"John Clai, y llofrudd, lleidr, smasher, a ffugiwr.

He'sa ddyn ifanc, Mr Merryweather, ond ei fod ar ben ei broffesiwn, ac rwy'n

byddai'n well cael fy breichledau arno nag ar unrhyw troseddol yn Llundain.

He'sa dyn hynod, yn ifanc John Clay.

Roedd ei daid yn ddug brenhinol, ac ef ei hun wedi bod i Eton a Rhydychen.

Mae ei ymennydd mor gyfrwys fel ei fysedd, ac er ein bod yn cwrdd arwyddion ohono ar bob tro,

ydym byth yn gwybod ble i ddod o hyd i'r dyn ei hun.

Bydd yn dorri crib yn yr Alban un wythnos, ac yn codi arian i adeiladu cartref plant amddifad

yng Nghernyw y nesaf. Rydw i wedi bod ar ei llwybr ers blynyddoedd ac wedi

byth yn gosod llygaid arno eto. "

"Rwy'n gobeithio y bydd yr wyf wedi cael y pleser o gyflwyno chi i-nos.

Rwyf wedi cael un neu ddau yn troi fach hefyd â Mr John Clay, ac yr wyf yn cytuno â chi ei fod yn

yw ar ben ei broffesiwn.

Mae dros y deng, fodd bynnag, ac yn dipyn o amser i ni ddechrau.

Os byddwch chi'n ran yn cymryd y cyntaf Hansom, Watson a byddaf yn dilyn yn yr ail. "

Nid oedd Sherlock Holmes cyfathrebol iawn yn ystod y daith hir a gosod yn ôl yn y

cab hymian i'r alawon a oedd wedi clywed yn y prynhawn.

Rydym yn rattled drwy ddrysfa diddiwedd o nwy sydd wedi'u goleuo'n strydoedd nes i ni ddaeth i'r amlwg yn

Farrington Street. "Rydym yn agos yno erbyn hyn," fy ffrind

dywedodd.

"Mae hyn yn cyd-Merryweather yn gyfarwyddwr banc, ac sydd â diddordeb yn bersonol yn y

mater. Roeddwn i'n meddwl ei fod yn dda i gael Jones gyda ni

hefyd.

Nid Mae'n gymrawd ddrwg, er ei fod yn imbecile absoliwt yn ei alwedigaeth.

Mae ganddo un rhinwedd gadarnhaol.

Mae mor ddewr fel fforchog ac fel dygn fel cimwch pe bai'n cael ei grafangau

ar unrhyw un. Dyma ni, ac maent yn disgwyl i ni. "

Rydym wedi cyrraedd yr un dramwyfa orlawn yr ydym wedi dod o hyd

ein hunain yn y bore.

Mae ein cabiau eu diswyddo, ac, yn dilyn y canllawiau o Mr Merryweather, rydym yn pasio

i lawr llwybr cul a thrwy, ddrws ochr y mae ef agorodd i ni.

O fewn yr oedd coridor bach, a ddaeth i ben mewn giât haearn enfawr iawn.

Mae hyn hefyd yn ei agor, ac yn arwain i lawr grisiau cerrig troellog, a oedd yn dod i ben ar

giât arall arswydus.

Rhoi'r gorau i Mr Merryweather i gynnau llusern, ac yna cynnal ni i lawr tywyll,

daear-smelling cyntedd, ac yn y blaen, ar ôl agor drws parti, i mewn i claddgell mawr neu

seler, a oedd yn pentyrru gydol gyda cewyll a blychau enfawr.

"Nid ydych yn agored iawn i niwed oddi uchod," dywedodd Holmes wrth iddo ddal y llusern

and syllu amdano.

"Nid oddi isod," meddai Mr Merryweather, taro ei ffon ar y baneri sy'n

leinio y llawr. "Pam, annwyl i mi, mae'n swnio'n eitha gwag!" Meddai

Dywedodd, gan edrych i fyny mewn syndod.

"Mae'n rhaid i Fi 'n sylweddol yn gofyn i chi fod ychydig yn fwy tawel!" Meddai Holmes ddifrifol.

"Rydych wedi imperiled eisoes lwyddiant cyfan ein taith.

Efallai y byddwn yn erfyn y byddai gennych y daioni i eistedd i lawr ar un o'r rhai a

blychau beidio, ac i ymyrryd? "

The difrifol Mr Merryweather clwydo ei hun Upon a crât, gyda anafu iawn

mynegiant ar ei wyneb, tra syrthiodd Holmes ar ei gliniau ar y llawr a, gyda

Dechreuodd llusern a lens chwyddwydr, i

archwilio minutely y craciau rhwng y cerrig.

Mae ychydig eiliadau ddigon i fodloni ei, er ei fod ymddangosodd ar ei draed unwaith eto ac yn rhoi ei

gwydr yn ei boced.

"Mae gennym o leiaf awr cyn i ni," dywedodd yntau, "ar gyfer prin gallant gymryd unrhyw

camau nes bydd y gwystlwr yn ddiogel da yn y gwely.

Yna, ni fyddant yn colli y funud, ar gyfer y cynharaf y maent yn gwneud eu gwaith yn yr amser hirach

bydd ganddynt ar gyfer eu dianc.

Rydym ar hyn o bryd, Doctor - gan nad oes unrhyw amheuaeth gennych divined - yn y seler y Ddinas

cangen o un o'r prif fanciau Llundain.

Mr Merryweather yw cadeirydd y cyfarwyddwyr, a bydd yn esbonio i chi fod

bod rhesymau pam y dylai'r troseddwyr yn fwy beiddgar o Lundain yn cymryd a

diddordeb sylweddol yn y seler ar hyn o bryd. "

"Ein aur Ffrangeg," whispered y cyfarwyddwr.

"Rydym wedi cael nifer o rybuddion y gallai ymdrech gael ei wneud arno."

"Mae eich aur Ffrengig?"

"Ydw. Roeddem wedi achlysur rai misoedd yn ôl i gryfhau ein adnoddau a benthyg am

y diben hwnnw 30,000 napoleons gan y Banc Ffrainc.

Mae wedi dod yn hysbys bod nid ydym erioed wedi cael achos i ddadbacio yr arian, a'i fod yn

yn dal yn gorwedd yn ein seler.

The cawell ar yr wyf yn eistedd yn cynnwys 2000 napoleons llawn rhwng haenau o blwm

ffoil.

Mae ein cronfa o bwliwn yn llawer mwy ar hyn o bryd nag yn cael ei gadw fel arfer mewn un

, swyddfa gangen ac mae'r cyfarwyddwyr wedi cael amheuon ar y pwnc. "

"Pa Roedd yn dda iawn cyfiawnhau," arsylwi Holmes.

"Ac yn awr mae'n bryd i ni drefnu ein cynlluniau bach.

Rwy'n disgwyl y bydd o fewn materion awr yn dod i ben.

Yn y cyfamser Mr Merryweather, mae'n rhaid i ni roi'r sgrin dros y llusern tywyll. "

"Ac eistedd yn y tywyllwch?"

"Yr wyf yn ofni hynny. Roeddwn wedi dod â phecyn o gardiau yn fy mhoced,

ac yr wyf yn meddwl bod, wrth i ni oedd carrée partie, efallai y byddwch yn cael eich rwber ar ôl

i gyd.

Ond rwy'n gweld bod paratoadau y gelyn wedi mynd hyd yn hyn na allwn risg y

presenoldeb golau. Ac, yn gyntaf oll, rhaid i ni ddewis ein

swyddi.

Mae'r rhain yn ddynion beiddgar, ac er y byddwn yn mynd â nhw o dan anfantais, efallai y maent yn ei wneud i ni

rhywfaint o niwed oni bai ein bod yn ofalus. Byddaf yn sefyll y tu ôl y cawell, ac a ydych yn

cuddio eich hunain y tu ôl hynny.

Yna, pan fyddaf yn fflachio golau arnynt, yn cau yn gyflym.

Os ydynt yn dân, Watson, nid oes compunction am saethu i lawr. "

I roi fy llawddryll, cocked, ar frig y pren y tu ôl i achos yr wyf gwrcwd.

Holmes ergyd y sleid ar draws y flaen ei llusernau a gadael i ni yn y tywyllwch draw -

o'r fath fel y tywyllwch llwyr dydw i erioed wedi profi o'r blaen.

Mae arogl o fetel poeth yn parhau i roi sicrwydd i ni bod y goleuni yn dal i fod yno, yn barod i

fflach allan ar fyr rybudd.

I mi, gyda fy nerfau yn gweithio i fyny i gae o disgwyliad, roedd rhywbeth

ddigalon and ddarostwng yn y tywyllwch sydyn, ac yn yr awyr dank oer y

gladdgell.

"Maen nhw wedi ond un encilio," sibrydodd Holmes.

"Dyna yn ôl drwy'r tŷ i mewn i Saxe-Coburg Sgwâr.

Rwy'n gobeithio eich bod wedi gwneud hyn yr wyf yn gofyn i chi, Jones? "

"Mae gen i arolygydd a dau swyddog aros wrth y drws ffrynt."

"Yna, rydym wedi rhoi'r gorau i gyd y tyllau.

Ac yn awr mae'n rhaid i ni fod yn ddistaw ac aros. "Yr hyn y tro roedd yn ymddangos!

O gymharu nodiadau wedi hynny ond ei fod yn awr a chwarter, ond roedd yn ymddangos i'r

i mi fod yn rhaid i'r noson wedi mynd bron a'r wawr yn torri uchod ni.

Roedd fy aelodau yn flinedig ac anystwyth, canys myfi ofn newid fy swydd; eto fy nerfau yn

gweithio hyd at y cae uchaf o densiwn, a fy clyw oedd mor ddifrifol y gallwn

nid yn unig yn clywed y anadlu ysgafn fy

gymdeithion, ond gallwn i wahaniaethu rhwng yr ddyfnach, trymach yn-anadl yr swmpus

Jones o denau, nodyn ochain y cyfarwyddwr banc.

O fy swydd y gallwn i edrych dros yr achos i gyfeiriad y llawr.

Yn sydyn fy llygaid dal y glint o olau.

Ar y dechrau yr oedd ond wreichionen lurid ar y palmant cerrig.

Yna mae'n ymestyn allan hyd nes iddo ddod yn llinell felen, ac yna, heb unrhyw rybudd

neu sain, mae Gash yn ymddangos i agor a ymddangosodd llaw, gwyn, llaw bron womanly,

sy'n teimlo am yng nghanol yr ardal fach o olau.

Am funud neu fwy y llaw, gyda'i bysedd writhing, protruded allan o'r

llawr.

Yna, yn ôl mor sydyn fel ag yr oedd, ac roedd yr holl dywyll unwaith eto arbed yr

tanio sengl lurid sy'n dynodi chink rhwng y cerrig.

Mae ei diflaniad, fodd bynnag, oedd ond am ennyd.

Gyda rhwygo, sain rhwygo, un o'r bras, cerrig gwyn troi drosodd ar ei

ochr a gadawodd sgwâr, twll gaping, lle ffrydio ngoleuni

llusern.

Dros yr ymyl mae peeped glân-dorri, wyneb boyish, oedd yn edrych frwd am y peth,

ac yna, gyda llaw ar bob ochr i'r agorfa, tynnodd ei hun ysgwydd-uchel a

canol-uchel, hyd nes i un pen-glin gorffwys ar yr ymyl.

Mewn un arall unwaith iddo sefyll ar ochr y twll ac roedd yn tynnu ar ôl iddo

cydymaith, edrych yn osgeiddig ac bach fel ei hun, gyda wyneb welw ac yn sioc o goch iawn

"Mae'r cyfan yn glir," meddai sibrydodd. "Ydych chi chŷn a bagiau?

gwallt.

Scott Great! Fe Neidio, Archie, neidio, ac yr wyf yn siglo amdani! "

Roedd Sherlock Holmes sbring allan a manteisio ar y lladron gan y goler.

Y llall Deifiodd i lawr y twll, ac yr wyf yn clywed swn rhwygo brethyn fel Jones

clutched yn ei sgert.

Mae'r golau yn fflachio ar y gasgen o llawddryll, ond cnydau hela Holmes 'Daeth

i lawr ar arddwrn y dyn, ac mae'r pistol clinked ar y llawr cerrig.

"Mae'n unrhyw ddefnydd, John Clay," meddai Holmes blandly.

"Nid oes gennych unrhyw siawns o gwbl." "Felly rwy'n gweld," atebodd y llall gyda'r

mwyaf cŵl.

"Rwy'n ffansi bod fy ffrind yn iawn, er fy mod yn gweld eich bod wedi cael ei gôt-cynffonnau."

"Mae yna dri dyn aros amdano wrth y drws," meddai Holmes.

"O, yn wir!

Rydych yn ymddangos bod wedi gwneud y peth iawn yn gyfan gwbl.

Rhaid i mi ganmol ti. "" Ac rwy'n chi, "atebodd Holmes.

"Mae eich coch-pennawd syniad oedd newydd iawn ac yn effeithiol."

"Fe welwch eich ffrind eto ar hyn o bryd," meddai Jones.

"Mae'n gynt yn dringo i lawr tyllau na fi.

Dim ond yn dal allan er fy mod yn atgyweiria 'r derbies. "

"Rwy'n erfyn na fyddwch yn fy nghyffwrdd gyda'ch dwylo budr," dywedodd ein carcharorion fel y

clattered gefynnau ar ei arddyrnau. "Efallai nad ydych yn gwybod fy mod wedi brenhinol

gwaed yn fy gwythiennau.

A yw'r daioni, hefyd, pan fyddwch yn mynd i'r afael fi wastad i ddweud 'syr' a 'os gwelwch yn dda.' "

"Mae pob iawn," meddai Jones gyda syllu a snigger.

"Wel, a fyddech os gwelwch yn dda, syr, Mawrth i fyny'r grisiau, lle y gallwn gael tacsi i gario

eich Uchelder at yr heddlu-orsaf? "" Dyna well, "meddai John Clay serenely.

Gwnaeth bwa ysgubol i'r tri ohonom yn dawel ac yn cerdded i ffwrdd yng ngofal y

y ditectif.

"Really, Mr Holmes," meddai Mr Merryweather wrth i ni ddilyn rhag y seler, "Dwi ddim yn

ydynt yn gwybod sut y gall y banc diolch i chi neu ad-dalu i chi.

Nid oes amheuaeth eich bod wedi canfod a gorchfygodd yn y modd mwyaf cyflawn

un o'r ymdrechion mwyaf penderfynol yn y lladrad banc sydd wedi dod erioed o fewn fy

profiad. "

"Rwyf wedi cael un neu ddau sgôr ychydig iawn o fy hun i setlo gyda Mr John Clay," meddai

Holmes.

"Rwyf wedi bod ar ryw draul bach dros y mater hwn, a byddaf yn disgwyl i'r banc

i ad-dalu, ond y tu hwnt i fy mod yn ad-dalu glir drwy gael wedi cael profiad sy'n cael ei

mewn nifer o ffyrdd unigryw, a thrwy glywed y

naratif iawn hynod y Gynghrair Red-pennawd. "

"Byddwch yn gweld, Watson," eglurodd yn oriau mân y bore wrth oeddem yn eistedd dros gyfnod o

gwydraid o chwisgi a soda yn Baker Street, "roedd yn gwbl amlwg o'r cychwyn cyntaf

fod y gwrthrych ond yn bosibl o hyn

busnes yn hytrach gwych o'r hysbyseb y Gynghrair, ac mae'r

copïo o'r 'Gwyddoniadur,' rhaid fod i gael y gwystlwr â gor-llachar y tu allan i

ffordd ar gyfer nifer o oriau bob dydd.

Roedd yn ffordd chwilfrydig o reoli, ond, mewn gwirionedd, byddai'n anodd i awgrymu

yn well.

Y dull oedd unrhyw amheuaeth awgrymu i Clay yn meddwl dyfeisgar gan y lliw ei

ydd y gwallt.

Mae'r 4 o bunnoedd yr wythnos oedd yn denu y mae'n rhaid iddo dynnu ef, a beth oedd hi i nhw, a oedd yn

chwarae i filoedd?

Maent yn rhoi yn yr hysbyseb, un twyllodrus y swyddfa dros dro, y twyllodrus eraill

incites y dyn i wneud cais amdano, a chyda'i gilydd maent yn eu rheoli er mwyn sicrhau ei absenoldeb

bob bore yn ystod yr wythnos.

O'r amser i mi glywed am y cynorthwy-ydd wedi dod am gyflogau hanner roedd yn amlwg

i mi ei fod wedi cael rhywfaint o gymhelliad cryf ar gyfer sicrhau y sefyllfa. "

"Ond sut chi ddyfalu beth oedd y cymhelliad?"

"Pe bod yno o fenywod yn y tŷ, ddylwn i fod wedi amau bod di-chwaeth yn unig

dirgelwch.

Hynny, fodd bynnag, oedd allan o'r cwestiwn. Busnes y dyn yn un bach, a

nid oedd unrhyw beth yn ei dy a allai gyfrif am paratoadau manwl o'r fath,

ac o'r fath gwariant gan eu bod yn.

Rhaid iddo, yna, fod yn rhywbeth allan o'r tŷ.

Beth allai fod yn?

Rwy'n meddwl am hoffter y cynorthwyydd ar gyfer ffotograffiaeth, ac mae ei dair o'r prif diflannu

i mewn i'r seler. Y seler!

Roedd diwedd y cliw ynghlwm.

Yna mi a gwneud ymholiadau ynghylch y cynorthwy-ydd dirgel a gwelwyd bod rhaid i mi ddelio â

un o'r troseddwyr coolest a mwyaf beiddgar yn Llundain.

Roedd yn gwneud rhywbeth yn y seler - rhywbeth a gymerodd sawl awr y dydd ar gyfer

mis ar y diwedd. Beth allai fod, unwaith eto?

Allwn i feddwl am ddim byd ac eithrio ei fod yn rhedeg twnnel i rai adeiladau eraill.

"Hyd yn hyn, fy mod wedi cael pan aethom i ymweld â'r olygfa o weithredu.

I synnu chi gan guro ar y palmant gyda fy ffon.

Roeddwn yn canfod a oedd y seler yn ymestyn allan o flaen neu y tu ôl.

Nid oedd o'i flaen.

Yna Ffoniais y gloch, ac, fel yr wyf yn gobeithio, y cynorthwy-ydd atebodd hi.

Rydym wedi cael rhywfaint o ysgarmesoedd, ond nid ydym erioed wedi gosod lygaid ar ei gilydd o'r blaen.

I Prin yn edrych ar ei wyneb.

Ei liniau yn hyn yr wyf yn dymuno ei weld. Mae'n rhaid i chi eich hun wedi dweud sut gwisgo,

grychu, a lliw yr oeddent. Maent yn sôn am y rhai oriau o tyllu.

Y pwynt yn unig yn weddill roedd hyn yr oeddent yn tyllu am.

Rwy'n cerdded rownd y gornel, gwelodd y Banc Dinas a Maestrefol ffinio ar ein ffrind

adeiladau, ac yn teimlo fy mod wedi fy datrys problem.

Pan fyddwch yn gyrru adref ar ôl y cyngerdd gelwais ar Scotland Yard ac ar y

cadeirydd y cyfarwyddwyr banc, gyda'r canlyniad yr ydych wedi ei weld. "

"A gallai sut yr ydych yn dweud y byddent yn gwneud eu hymgais i-nos?"

Gofynnais.

"Wel, pan fyddant ar gau eu swyddfeydd Cynghrair a oedd yn arwydd eu bod yn derbyn gofal unrhyw

bellach am Mr Jabez Wilson presenoldeb - mewn geiriau eraill, eu bod wedi cwblhau

eu twnnel.

Ond roedd yn hanfodol y dylent ei ddefnyddio cyn bo hir, gan y gallai fod yn darganfod, neu

Efallai bwliwn cael ei ddileu.

Byddai Dydd Sadwrn gweddu yn well nag unrhyw ddiwrnod arall, gan y byddai'n rhoi dau ddiwrnod

ar gyfer eu dianc. Ar gyfer yr holl resymau hyn yr wyf yn disgwyl iddynt

dod i-nos. "

"Rydych yn rhesymegol allan hardd," Rwy'n meddai o barch unfeigned.

"Mae mor hir y gadwyn, ac eto bob modrwyau ddolen yn wir."

"Mae'n achub fi rhag ennui," atebodd ef, dylyfu gên.

"Alas! Rwyf eisoes yn teimlo ei fod cau yn arnaf.

Mae fy mywyd yn cael ei wario mewn un ymdrech hir i ddianc rhag y commonplaces o fodolaeth.

Mae'r problemau hyn ychydig yn fy helpu i wneud hynny. "" Ac os ydych yn gymwynaswr y ras, "

Dywedodd I.

He shrugged ei ysgwyddau. "Wel, efallai, wedi'r cyfan, mae rhai

ychydig o ddefnydd, "meddai dywedodd. "'L'homme c'est rien - c'est tout l'oeuvre,'

fel Gustave Flaubert ysgrifennodd George Sand. "

>