ნილოფერ მერჩანტი: შეხვედრა გაქვთ? გაისეირნეთ

ნილოფერ მერჩანტი გთავაზობთ პატარა იდეას, რომელმაც შეიძლება დიდი გავლენა მოახდინოს თქვენს ცხოვრებასა და ჯანმრთელობაზე: შემდეგ ჯერზე, როცა ერთი–ერთზე გექნებათ ვინმესთან შეხვედრა, "მოსიარულე შეხვედრა" სცადეთ და მიეცით იდეებს გასაქანი.

რასაც ახლა,

აი, ამ წუთას აკეთებ

გკლავს.

უფრო მეტად, ვიდრე მანქანები ან ინტერნეტი

ან ის პატარა მობილური მოწყობილობა, რომელზეც სულ ვსაუბრობთ,

ტექნოლოგია, რომელსაც შენ იყენებ თითქმის ყოველდღიურად,

ეს არის – შენი უკანალი.

დღესდღეობით ადამიანები დღეში 9.3 საათი სხედან,

რაც იმაზე მეტია, რამდენიც გვძინავს – 7.7 საათი.

ჯდომა იმდენად დაუჯერებლად გავრცელებულია,

იმასაც კი არ ვაყენებთ კითხვის ქვეშ, რამდენად ხშირად ვსხედვართ

და რახან ყველა დანარჩენიც ზის,

თავში აზრადაც არ მოგვდის, რომ ეს მთლად კარგი არაა.

ამ მხრივ, ჯდომა ჩვენი თაობისათვის

მოწევის მაგვარი გახდა.

რა თქმა უნდა, ეს ჯანმრთელობაზე ტოვებს კვალს,

წელის გარდა, სხვა, საშიშ კვალსაც.

დაავადებები, როგორიცაა მკერდის კიბო და ნაწლავის კიბო

პირდაპირაა დაკავშირებული ჩვენი ფიზიკური აქტივობის ნაკლებობასთან.

ამ ორივე დაავადებასთან, 10%–ით.

გულის დაავადებებთან – 6%–ით,

7%–ით დიაბეტის მეორე ტიპთან,

რამაც მამაჩემი შეიწირა.

წესით, ამ მონაცემებიდან ერთიც კი საკმარისი უნდა იყოს ჩვენს დასარწმუნებლად,

რომ უფრო მეტად ავწიოთ უკანალი,

მაგრამ თუ ოდნავ მაინც ჩემნაირი ხართ, ეს არ იქნება საკმარისი.

ის, რამაც მართლა ამამოძრავა, სოციალური ურთიერთობა იყო.

ვიღაცამ შეხვედრაზე დამპატიჟა,

მაგრამ ვერ მოახერხა ჩვენი შეხვედრა

ჩვეულებრივ, საკონფერენციო ოთახის შეხვედრა გამოსულიყო და მითხრა:

"ხვალ ჩემი ძაღლები უნდა გავასეირნო. შეგიძლია მაშინ მოხვიდე?"

ძალიან უცნაურად ჟღერდა

და სიმართლე გითხრათ, იმ პირველი შეხვედრის დროს მახსოვს, ვფიქრობდი

"აუცილებლად მე უნდა დავსვა შემდეგი შეკითხვა"

იმიტომ რომ ვიცოდი, რომ ამ საუბრის დროს

ქშენა და ხვნეშა მომიწევდა.

და მაინც, მე ეს იდეა ავიტაცე და ჩემად ვაქციე.

და ყავის შეხვედრებზე სიარულის

ან ცივი ნათებით განათებული შეხვედრების ოთახებში ჯდომის ნაცვლად

მე ხალხს ვთხოვ, სასიარულო შეხვედრებზე წამოვიდეს,

რაც კვირაში 20–30 მილის სიარული გამომდის.

ამან ჩემი ცხოვრება შეცვალა.

მაგრამ აქამდე რაც მოხდა იყო ის, რომ

ადრე ვფიქრობდი,

კაცს ან ჯანმრთელობაზე შეეძლო ზრუნვა,

ან ვალდებულებების შესრულებაზე,

და ამათგან ერთი მხოლოდ მეორეს ხარჯზე იყო შესაძლებელი.

ახლა კი,ასობით ამგვარი სასიარულო შეხვედრის შემდეგ,

რამდენიმე რამ ვისწავლე.

პირველ რიგში, საოცარია, რომ

მართლა ყუთიდან გამოსვლა

ახალისებს შემოქმედებით ფიქრს.

არ ვიცი ეს ბუნების ბრალია თუ თავად ვარჯიშის, მაგრამ ეს ნამდვილად მუშაობს.

და მეორე, ალბათ უფრო დასაფიქრებელი ისაა,

თუ თითოეული ჩვენგანი რამდენად

აყენებენ ამოცანებს როგორც ერთმანეთის გამომრიცხავს მაშინ,

როცა სინამდვილეში ეს ასე სულაც არაა.

თუ ჩვენ პრობლემების გადაწყვეტა

და სამყაროსათვის მართლა სხვაგვარად შეხედვა გვინდა,

ეს სახელმწიფოს მმართველობაში იქნება თუ ბიზნესში,

გარემოს დაცვის საკითხებში თუ სამუშაო ადგილების შექმნაში,

იქნებ დავფიქრდეთ, როგორ შევცვალოთ ამ პრობლემების აღქმა

ისე, რომ მათგან ორივე ჭეშმარიტება იყოს.

იმიტომ, რომ სწორედ ეს გამოვიდა ამ

სიარულში ლაპარაკის იდეიდან –

რომ რაღაცეები გაკეთბადი, მდგრადი და ეფექტური ხდება,

მე ეს საუბარი ჭეშმარიტებაზე საუბრით დავიწყე,

ასე რომ, დავამთავრებ დედააზრით –

იარეთ და ისაუბრეთ.

იარეთ და ისაუბრეთ.

გაგიკვირდებათ, რამდენად იწვევს სუფთა ჰაერი ახლებურ ფიქრს,

და ამით თქვენს ცხოვრებაში

სულ ახალ იდეებს შემოიტანთ.

გმადლობთ.

(აპლოდისმენტები)