-
Bu bölümde, elimizdeki koda değişkenleri eklemek istiyorum.
-
Değişkeni bellekteki bir kutuya benzetebiliriz. Söz konusu kutu, sayı veya dizgi gibi bir değer
-
ya da başka şeyi depolayabilir. Şimdi buradaki diyagrama bakalım.
-
x = 7 gibi bir satır varsa, bu değişkene değer atama olarak adlandırılı. Ve bunu
-
bellekte bir kutu şeklinde düşünebiliriz. Bu nedenle buraya bu kutucuğu çizdim. Ve
-
bu x olarak etiketlendi. Söz konusu kutu bir değer alabilir. Kod x=7 dediğinde,
-
bu şu anlama gelir: yedi değerini al ve bunu kutunun içine yerleştir. Değişken atama işleminin
-
yaptığı temel olarak budur. Buradaki örnek koda baktığımızda gördüğümüz budur.
-
Şurada, ilk satırda x=7 diyorum. Demek ki oraya bir 7 yerleştiriyorum.
-
Ardından, diğer satırlarda da x'den bahsediliyor. Şurada print(x) diyor, şurada print("lucky", x).
-
x'in karşımıza bu şekilde, eşit işareti olmadan gelmesi sadece onun değerini alıp kutudan
-
dışarı çıkarır. İçinde ne depolanmışsa o kullanılır.
-
Yani, bunu çalıştıracak olursam elde edeceğim şey, yedi kullanılarak bas işlemi (print)
-
yapılmasıdır çünkü şu x=7 satırı kutuya bir yedi yerleştirmişti ve ardından gelen satırlar
-
x'e atıfta bulunuyor. Eğer bunu sekiz yaparsam ne olur? Sadece bir satırı değiştirdim ve
-
kodu çalıştırdım. Şimdi de her üç satırda da 8 görüyoruz çünkü
-
bu satır kutuya bir sekiz yerleştirmiş bulunuyor. Bir örnek daha deneyelim. Sanırım
-
sayıları ve dizgeleri görmüştük. Bu iki veri türüyle çok şey yapabiliriz. Örneğin,
-
x="hi" dersem, kutuya hi dizgesini yerleştirir. Eğer onu
-
çalıştırırsam, görüyorsunuz, bu satırlar "hi" değerini kullanır. İlk örneğim olarak x'i seçtim çünkü
-
matematikte çok sık kullanılan
-
bir değişkendir ama aslında tuterlı olduğumuz sürece
-
canımız ne istiyorsa onu seçebiliriz. Öyleyse bunu xyz="hi" olacak şekilde değiştireyim.
-
Bu ise orada oradaki "hi" için xyz adı verilen bir değişken yaratacak ve ardından
-
yapmam gereken tek şey ardından gelen satırların hepsinin xyz'ye
-
başvurmasını sağlamaktır. Bunu yürütecek olursam, program hâlâ çalışıyor. Demek oluyor ki
-
değişken için istediğiniz adı seçebilirsiniz.
-
şu şartla ki, sonrasında o değişkene başvurmak istediğinizde yine aynı adı kullanın.
-
İç tutarlılığınız olması gerekir. Değişkenlerin bu şekilde basit kullanımının amacı
-
sadece tekrardan kurtulmaktır. Bunun anlamı şu.
-
Programımda kullanmak isrediğim bir değer varsa, onu öncelikle bir satırda bir değişkene atayabilir
-
ve o değişkeni ardından gelen çok sayıda satırda kullanabilirim.
-
Sonradan programı başka bir değer kullanacak gibi değiştirmek istersem, sadece değişkenin bulunduğu
-
o yerde değişiklik yapmam yeterli olabilecektir. Değişiklikten sonra ise, o değişkeni kullanan
-
her yer, artık yeni değeri kullananır. Bu şablonu kodlarımızda sık sık
-
kullanacağız. Şunu da söyleyeyim:
-
Buradaki eşit işaretinin işlevi matematik veya cebir derslerinde gördüğünüz eşit işaretinin işleviyle
-
aynı değildir. matematikte x=y dediğimde bu daha kesin bir ifadedir. Bu bir bakıma
-
bunlar her zaman birbirine eşittir anlamındadır. Bilgisayarda eşit işaretinin
-
o kadar karmaşık bir tanımı yok. Aslında, bu basitçe bir atamadır.
-
Bu satırın çalışmasının anlamı şu: Bu değer her ne ise onu al ve xyz diye veya başka şekilde
-
etiketlenmiş kutunun içine koy. Bu satırın anlamı budur.
-
Ama tüm program üzerinde başkaca bir toplam etkisi yok.
-
Yani, matematik derslerinden aşina oldunuz eşit işaretinin işlevinden daha
-
basit bir işlevi var. Öyleyse bir deneme yapayım. Bunu kullanan küçük bir kod örneği.
-
Burada küçük bir çıktı var ve