Epilepsiyle birlikte yaşama hakkında sesimi duyurmak istememin nedeni
-
0:01 - 0:03Bir itirafta bulunacağım.
-
0:05 - 0:0717 yaşımdan beri
-
0:08 - 0:10bir mesele içindeyim.
-
0:11 - 0:15Keşke içimin pır pır ettiğini
-
0:15 - 0:18veya bu meseleyi düşündüğümde
-
0:18 - 0:20yere çizdiğim haritaları size anlatabilsem
-
0:20 - 0:21ancak yapamıyorum.
-
0:22 - 0:25Keşke konuşulmuş olan tatlı kelimeleri
-
0:25 - 0:27veya bu ilişkiden aldığım
-
0:27 - 0:29hediyeleri size anlatabilsem
-
0:29 - 0:31ancak anlatamıyorum.
-
0:32 - 0:35Size söyleyebileceğim şey,
-
0:36 - 0:40sürekli şu soruyu sorarak
geçirdiğim günlerin neticesi: -
0:40 - 0:43Neden, neden, neden ben?
-
0:45 - 0:48Her şeyin nasıl başladığını hatırlıyorum.
-
0:48 - 0:51Lise son sınıftaydım
-
0:51 - 0:54ve sınıfım sporda başarı göstermişti,
-
0:54 - 0:59hepimiz şarkı söylüyor, dans ediyor
ve birbirimize sarılıyorduk. -
0:59 - 1:01Duş almaya gittim.
-
1:01 - 1:02Sonra yemeğimi yemeye gittim.
-
1:03 - 1:05Ve yemek için oturduğumda,
-
1:06 - 1:08dişilerim takırdamaya başladı
-
1:08 - 1:11ve kaşığı ağzıma götüremedim.
-
1:11 - 1:13Hemşirenin ofisine aceleyle koştum
-
1:13 - 1:16ve konuşamadığım için ağzımı işaret ettim.
-
1:17 - 1:19Hemşire ne olduğunu anlayamadı,
-
1:19 - 1:21bana uzanmamı söyledi
-
1:21 - 1:22ve bu işe yaradı --
-
1:22 - 1:25birkaç dakika sonra takırdama durdu.
-
1:25 - 1:29Aceleyle dışarı fırlamak üzereydim ve
-
1:29 - 1:33hemşire bana yurda gidip uyumamı
söyledi -- hayır, ısrar etti. -
1:34 - 1:37Son sınavlarımdan sadece
birkaç ay sonra ve -
1:37 - 1:42birinin son sınavlara nasıl
hazırlandığını ölçen -
1:42 - 1:47Kenya'da "alaylar" dediğimiz bir takım
sınavlardan birkaç gün sonra -
1:47 - 1:53lise son sınıftaydım.
-
1:53 - 1:55Asla uyumayacak ve bir takım sınavların
-
1:55 - 1:57benimle alay etmesine izin vermeyecektim.
-
1:57 - 2:00Sınıfa gittim, oturdum,
-
2:00 - 2:03Kenya tarihi notlarımı aldım
-
2:03 - 2:07ve oradaydım, Kenya kıyı şehrinden aşağı,
-
2:07 - 2:09harika Mekatilili wa Menza ile birlikte,
-
2:09 - 2:14kendi insanlarını İngiliz koloni
kurallarına karşı salan Kirigiama kadını. -
2:15 - 2:18Sonra, habersiz bir şekilde
-
2:18 - 2:21sol elim titremeye başladı,
-
2:23 - 2:25sanki hayali kağıtları
işaretliyorum gibiydi. -
2:26 - 2:28İçeri ve dışarı gitti
-
2:29 - 2:32ve teker teker her vuruşta
-
2:32 - 2:36sınıf arkadaşlarımın okurken
dikkatleri dağıldı -
2:36 - 2:38ve bana bakmaya başladılar.
-
2:39 - 2:41Bunu durdurmak için çok uğraştım
-
2:41 - 2:43fakat yapamadım,
-
2:43 - 2:45çünkü bağımsız bir şekilde oluyordu.
-
2:46 - 2:51Ve sonra, herkesin bize baktığı
kesinleştiği zaman, -
2:51 - 2:55son gösterisi ve resmi girişinde,
-
2:55 - 2:5815 yıllık olayın başlangıcı olan
-
2:58 - 3:03ilk tam anlamıyla oluşmuş
nöbetimi geçirdim. -
3:06 - 3:12Nöbetler birçok çeşit epilepsi için
kendine has niteliktir -
3:12 - 3:17ve epilepsi veya başka bir şeyin
-
3:17 - 3:19belirtisinin olup olmadığının
belirlenmesi için -
3:19 - 3:22her ilk nöbeti bir doktorun
incelemesi gerekir. -
3:22 - 3:26Benim durumumda, benim epilepsi
olduğum teşhis edilmişti. -
3:26 - 3:31Birçok zamanımı hastanede ve
evde geçirdim -
3:31 - 3:34ve sadece son sınavlarımı vermek için
okula geri gittim. -
3:35 - 3:39Sınavlar esnasında nöbetler geçirdim
-
3:39 - 3:41ama Nairobi Üniversitesi'nde bir aktüeryal
-
3:41 - 3:45fen derecesi kabulü için iyi notlar
-
3:45 - 3:46almak için kontrol ettim.
-
3:46 - 3:50(Alkışlar)
-
3:53 - 3:57Maalesef, ikinci yılımda okulu
bırakmak zorunda kaldım. -
3:57 - 4:00Yeteri kadar iyi başa çıkma becerim
-
4:00 - 4:02ve etrafımda bir destek topluluğu yoktu.
-
4:02 - 4:04Bir iş bulacak kadar şanslıydım
-
4:05 - 4:10fakat iş yerinde nöbet geçirdikten
sonra işten kovuldum. -
4:11 - 4:15Böylelikle kendime bunların
-
4:15 - 4:18bana neden olduğunu sorduğum
-
4:18 - 4:21bir boşlukta buldum.
-
4:22 - 4:25Uzun bir zaman inkar ederek yaşadım
-
4:25 - 4:32ve inkar edişim belki de olanlardan,
-
4:32 - 4:35okulu bırakmamdan ve işten
atılmamdan dolayıydı. -
4:36 - 4:40Veya belki epilepsi ve epilepsi hastaları
-
4:40 - 4:42hakkında duyduklarımdandı:
-
4:42 - 4:45hastaların asla yalnız yaşamamalarını,
-
4:45 - 4:47kendi başlarına seyahat edememelerini
-
4:47 - 4:48veya işe bile gidememelerini;
-
4:49 - 4:51ihtiyaç duydukları içlerindeki
-
4:51 - 4:55teslim oldukları bir ruh ile
dışlandıklarını duydum. -
4:57 - 5:00Ve bu şeyler hakkında
daha fazla düşündükçe, -
5:00 - 5:04nöbetlerim arttı
-
5:04 - 5:07ve günlerimi bacaklarım kitlenmiş,
-
5:07 - 5:11konuşmam bulanıklaşmış olarak geçirdim
-
5:11 - 5:14ve günün sonunda böyle olacaktım.
-
5:15 - 5:17Nöbetimden iki veya üç gün sonra,
-
5:17 - 5:20başım ve elim hala seğiriyordu.
-
5:22 - 5:24Her şeyi kaybetmişim
-
5:25 - 5:27gibi hissettim
-
5:28 - 5:29ve bazen
-
5:31 - 5:32yaşama isteğimi bile.
-
5:42 - 5:43(İç çekme)
-
5:49 - 5:51İçimde çok fazla hüsran besliyordum.
-
5:52 - 5:54Ve yazmaya başladım
-
5:54 - 5:56çünkü etrafımdaki insanların
benim sorularıma -
5:56 - 5:58cevapları yoktu.
-
5:59 - 6:02Bu yüzdenkorkularımı
-
6:02 - 6:03ve kuşkularımı yazdım.
-
6:04 - 6:08İyi günlerim, kötü günlerim ve
berbat günlerim hakkında yazdım -
6:08 - 6:10ve onları blogumda paylaştım.
-
6:11 - 6:12Çok geçmeden,
-
6:13 - 6:16epilepsi olan insanlar ve aileleri,
-
6:16 - 6:19hatta teşhis konulmayanlar tarafından bile
-
6:19 - 6:21görülmeye ve duyulmaya başladım.
-
6:22 - 6:26Sadece kendini savunmak için değil,
-
6:26 - 6:29seslerini henüz bulamayanlar için de
-
6:29 - 6:32yapan kişilere neden ben sorusunu
soran kızdan uzaklaştım. -
6:35 - 6:40(Alkışlar)
-
6:43 - 6:47Nöbetlerim çok azaldı.
Günde iki veya üç kere oluyordu, -
6:47 - 6:50bazen bir yılda iki veya
üç kere olmaya başlamıştı. -
6:50 - 6:52Kenya'nın ilk--
-
6:52 - 6:56(Alkışlar)
-
6:57 - 7:00Kenya'nın ilk ücretsiz
-
7:00 - 7:03zihinsel sağlık ve epilepsi
destek hattına başladığımda -
7:03 - 7:05beş kişi çalıştırmaya devam ettim.
-
7:06 - 7:07Ve olaylarım --
-
7:07 - 7:10(Alkışlar)
-
7:10 - 7:14Korkum hakkında konuşmak,
-
7:14 - 7:16benim asla yapamadığımı yapan insanlara
-
7:16 - 7:21benim hakkımda anlatılan şeyleri
anlatmak için dolaştım. -
7:21 - 7:27Her yıl dünya genelinde Nairobi'nin
-
7:27 - 7:29yüzde 80'i kadar büyük nüfusa
-
7:29 - 7:31epilepsi teşhisi konuyor.
-
7:31 - 7:33Benim gibi olanlar,
-
7:33 - 7:37utanç verici ve dışlanma gibi
duygulardan geçiyorlar. -
7:39 - 7:42Bu sohbetleri devam ettirmek için
-
7:42 - 7:45onu hayatımın yolculuğu yaptım
-
7:45 - 7:48ve teşhis konulmamış insanlar
utanç verici ve dışlanma gibi -
7:48 - 7:51duyguların duvarını indirdikleri sürece
-
7:51 - 7:55bizim gibi insanlarla muhattap olmanın
-
7:55 - 7:58hiçbir zararı olmadığını ve onlar gibi
-
7:58 - 8:04hayatın bize attığı
her şeyi karşılayabileceğimizi -
8:04 - 8:06bilsinler diye kendi korkumu
-
8:06 - 8:10itiraf etmeye devam edeceğim.
-
8:10 - 8:11Teşekkür ederim.
-
8:11 - 8:16(Alkışlar)
- Title:
- Epilepsiyle birlikte yaşama hakkında sesimi duyurmak istememin nedeni
- Speaker:
- Sitawa Wafula
- Description:
-
Epilepsi nedeniyle eve bağlandıktan sonra, zihinsel sağlık savunucusu Sitawa Wafula gücünü bunun hakkında yazmakta buldu. Şimdi, kendi seslerini hala bulamayanları kendi durumlarında yaşamanın nasıl bir şey olduğunu anlatmaları için utanç verici şeylerinin ve dışlanmalarının önünü keserek onları savunuyor.
- Video Language:
- English
- Team:
- closed TED
- Project:
- TEDTalks
- Duration:
- 08:29
Meric Aydonat approved Turkish subtitles for Why I speak up about living with epilepsy | ||
Yunus ASIK accepted Turkish subtitles for Why I speak up about living with epilepsy | ||
Yunus ASIK edited Turkish subtitles for Why I speak up about living with epilepsy | ||
Hakan Ökten edited Turkish subtitles for Why I speak up about living with epilepsy | ||
Hakan Ökten edited Turkish subtitles for Why I speak up about living with epilepsy | ||
Hakan Ökten edited Turkish subtitles for Why I speak up about living with epilepsy | ||
Hakan Ökten edited Turkish subtitles for Why I speak up about living with epilepsy | ||
Hakan Ökten edited Turkish subtitles for Why I speak up about living with epilepsy |