www.youtube.com/.../watch?v=1PM3gnwsrjA

Zapraszamy na facebook: Zakątek Tureckich Seriali PL

Ask Laftan Anlamaz/Miłość nie rozumie słów, odc. 2, napisy PL, tłumaczenie: aneta3721, synchronizacja napisów: Joanna (pomoc w tłumaczeniu), wklejanie napisów: Paulina, tekst z bośniackiego: Ula

Miłość nie rozumie słów - Aşk Laftan Anlamaz

Czy słowa liczą się w miłości?

Nie wierz w zbiegi okoliczności.

Ja nie wiem nic.

Wbrew tym, co wiedzą wszystko.

Dookoła tylko podstępne kobiety.

Mam już dość, wyrzuć mnie.

W tej podstępnej grze,

Gaśnie świeca kłamstw.

Historia zaczyna się od nowa.

Była taka piosenka, jak ona się zwała.

La

La

La

To miłość, z nią nigdy nic nie wiadomo.

Może i mnie odnajdzie.

Zawsze jest szansa, kto wie.

Może i mnie odnajdzie.

Bo miłość nie rozumie słów.

Ask Laftan Anlamaz/Miłość nie rozumie słów, odc. 2, napisy PL, tłumaczenie: aneta3721, synchronizacja napisów: Joanna (pomoc w tłumaczeniu), wklejanie napisów: Paulina, tekst z bośniackiego: Ula

Nie pytaj, tylko pracuj.

Nie masz pojęcia o pracy w biznesie.

A ty nie masz pojęcia o człowieczeństwie. I co w związku z tym?

To męczarnie, a nie praca asystentki.

To nie szef, to diabeł wcielony.

Za jakie grzechy musiałam wpaść w jego ręce?

Ale Suna to przewidziała. Dlatego stąd uciekła.

Witam.

Szukam Suny Pektaş.

Ja jestem Suna Pektaş.

Cóż za przypadek. Ja też nią jestem.

Panno Suna?

Słucham? –Słucham?

Mamy tak samo na imię.

Mamy?

Dlaczego wciąż tu jesteś?

Ponieważ dopiero przyszłam.

Nie panią pytałem.

Ma ze mną jakiś problem.

Przyjmuj przyjaciółki po pracy.

Dlaczego, proszę pana?

Proszę się nie mieszać.

Ale mówił pan o mnie.

Mówiłem do swojej pracownicy.

Ja też mogłam być tą pracownicą.

Ale Bóg cię przed tym uchronił.

Widzę, że przyjaciółka wyszczekana jak i ty.

My nie jesteśmy przyjaciółkami.

Kiedy mówisz, że nie jesteśmy przyjaciółkami... Chcesz powiedzieć, że to nieodpowiednie słowo na to, co nas łączy.

To znaczy, Suna i ja jesteśmy jak siostry. Tak bardzo jesteśmy blisko ze sobą.

Że co?

Jak to co?

Nieprawdaż, przyjaciółko? Gdyby była moją siostrą, to pewnie nie kochałabym jej tak jak wtedy gdy jest moją przyjaciółką.

Jaka znowu siostra?

Nie to miałam na myśli, panie Murat. Chodziło mi o to, że jesteśmy jak siostry.

Wszystko ci później wyjaśnię.

Nieważne, w każdym razie, dziękuję za to zbędne przedstawienie o waszej przyjaźni, teraz to już oczywiste, że jesteś dziwaczna, i w życiu prywatnym, i zawodowym. To jest problem.

No, no, no, widzę, że jest tu i komitet powitalny. Dobrze, że przyszliśmy niezapowiedziani.

Witajcie.

Co pan tu robi, panie Nedzat?

Wujeczku Nedzat.

Derja, to jest ta młoda panienka o której ci wspominałem w drodze.

Suna, córka naszego Kemala. To moja żona, Derja.

Miło mi.

Mnie również.

Nieważne, przejdźmy do gabinetu. W tym czasie panna Sunna odeśle swoją przyjaciółkę i wróci do pracy, czy to jasne?

Panno Suna?

Proszę?

Nazywamy się tak samo. Przyjaciółki. Siostry. Nawet więcej niż siostry.

Słyszałaś pana Murata. Jak najszybciej odeślij swoją imienniczkę, siostrę, czy tam przyjaciółkę i zajmij się pracą, proszę.

Moment.

Wszystkie słyszałyśmy, co powiedział pan Murat, prawda?

Wkrótce ci wszystko wyjaśnię.

No i, Murat? Jak tam spotkanie z Arabami?

Jak na razie, to tajemnica zawodowa.

Szykuje się jakiś nowy export?

Nie staraj się na próżno, tato. Nie złapiesz mnie na to.
Poczekaj, a zobaczysz.

Takiego masz zdolnego syna, że wszystko sam szybko załatwia, abyś już mógł przejść na emeryturę, Nedzat.

Co w tym złego? Wcześniej wybierzemy się w naszą podróż.

Ta sprawa nie ma nic wspólnego z odejściem ojca, mamo Derja.

Szykuje się coś wielkiego. Dlatego nie chcę przedstawiać ojcu projektu zanim rozważę wszystkie opcje.

Szykuje się coś wielkiego?

Tak.

Zechcesz mi łaskawie wyjaśnić, co tu się dzieje?

Właśnie staram się to zrobić.

Wujek Nedzat zadzwonił do mojego ojca i powiedział, że jest bardzo ze mnie zadowolony.

Ale ja nawet nie poszłam na rozmowę. Przed chwilą ten człowiek zapoznał cię ze swoją żoną jako mnie.

Powiesz mi, co to ma znaczyć?

Teraz...

To jest...

Jak zrezygnowałaś z rozmowy, rzuciłaś pięciostronnicowym CV w moją twarz i wyszłaś...

Tak.

Zdecydowałam się je pozbierać i podnieść, by nikt nie pomyślał, że należy do mnie.

No i?

Potem, wyszłam z windy.

W ręku trzymałam twoje CV.

Gdy zobaczyła mnie asystentka pana Murata trzymającą twoje CV w rękach...

Wzięła mnie za ciebie.

Czyli?

Czyli nie wyprowadziłam jej z błędu. Nie mogłam zaprzeczyć. Nie mogłam tego zrobić, bo byłam w trudnej sytuacji.

Dalej jestem.

Błagam cię, jeszcze tylko kilka dni. Pozwól mi tu popracować jeszcze przez parę dni pod twoim nazwiskiem.

Nie ma szans.

Jutro skończysz z tą pracą. I to w taki sposób, który nie przysporzy mi kłopotów.

Czy nie jest zbyt prowokująca?

Kobieta powinna być wyzywająca, pewna siebie i atrakcyjna. Bez względu na to co nosi.

Liczy się w jaki sposób to nosi.

Nie, nie. Wydaje mi się, że to miejsce powinno pozostać zakryte.

Mamy czerwiec. Jesteś jak rubin. Gdyby marmur cię zobaczył, umarłby z zazdrości.

Wierz mi. Możesz być pewna...

Tu trzeba odkryć jeszcze więcej.

Jeśli kogoś należy podziwiać na tym świecie, to ja jestem tą osobą.

Widzisz, co zdziałałam jednym ruchem?

Ja jestem ikoną mody.

Co to było przedtem? Aż źle się na to patrzyło.

Tuval.

Idź i przynieś nam kawy, proszę cię.

Nie słyszałaś może przypadkiem, co to za nowy projekt się szykuje?

Jaki znowu nowy projekt? Kto się nim zajmuje? Ile osób? Kiedy się zaczyna? Opłaca się?

Murat o tym wspomniał przed chwilą.

Oczywiście, bez szczegółów.

Trzyma to dla siebie, dopóki nie upewni się co do szczegółów. To coś tajnego.

Nieważne, zostawmy to. W każdym razie, tak tylko zapytałam.

Przysięgam ci, że te moje talenty mnie kiedyś wykończą. Aż mnie głowa rozbolała od mojego geniuszu.

Gdzie jest moja kawa?

Asi, gdzie jest moja kawa?!

Powiedziała, że mam skończyć z tą pracą. I to w taki sposób by jej nie zaszkodzić.

Tak by jej nie zaszkodzić? To znaczy? Nic nie rozumiem.

To bardzo proste. Pozwól, że wyjaśnię. Ta sprawa ma zostać między nimi dwiema.

Czy prawdziwa Suna umarłaby gdyby zaczekała jeszcze parę dni? Mogłaby przynajmniej zaczekać aż moja mama wyjedzie. Co to ma znaczyć jutro, co to ma znaczyć?

Momencik. Uspokój się. Nie musisz się od razu buntować. Gdzie teraz jesteś?

W archiwum.

Po co?

Bo panicz Murat zażyczył sobie bym wprowadziła do systemu dane z poprzednich lat.

Nie to miałam na myśli. Co ty jeszcze robisz w firmie? Jesteś zwolniona.

Nie mogę zostać zwolniona, skoro nawet nie zostałam zatrudniona, Ipek.

Dziewczyna chce pracować, daj jej się pozbierać do kupy.

No i co z tego, kochanie? Po co ma pracować na stanowisku z którego jutro wyleci?

Niech wyjdzie, zaczerpnie świeżego powietrza. Pospaceruje. Niech korzysta z uroków Stambułu, prawda?

Skoro chce pracować, niech pracuje.

A niech pracuje za darmo dla tego przemądrzałego szefunia, no nie? A niech pracuje.

Niech pracuje jeśli chce!

Skoro wiem, co robię, to znaczy, że wiem czego chcę? Wiem jedno – nie chcę wracać do rodzinnego miasta.
Ale jutro stracę pracę, która mnie tu trzyma.

Cagla. Gdzie jest Murat?

Przed chwilą widziałam jak szedł do archiwum.

Dziękuję.

Najlepiej jeśli staniesz przed szefem i mu wszystko wyjaśnisz. Może okaże miłosierdzie i zatrzyma cię w pracy.

Odwiezie Hayat na posterunek za podszywanie się. Zamiast dać jej pracę, złoży zeznania przeciwko niej.

Faktycznie, powinnaś posłuchać Asli.

Mam lepszy pomysł.

Jaki?

Pójdę do tego zarozumialca i wszystko mu wygarnę. I tak zostanę bez pracy, więc przynajmniej sobie ulżę.

Panno Hayat.

Pan Murat?

Dalej nazywasz tego maniaka panem?

Dobrze, że nie powiedziałaś mu tego prosto w twarz, tylko za jego plecami. Przynajmniej ujdziesz z życiem.

Zdajesz sobie sprawę, że to już kolejny raz gdy wpadasz w moje ramiona?

Co w związku z tym? Spadałam, ale to pan mnie złapał w ramiona.

Mam cię puścić w takim razie?

Puść.

Nie puszczaj!

Ty naprawdę nie wiesz czego chcesz.

Tonący brzytwy się chwyta, prawda?

Powiedziałam, żeby mnie pan puścił ale nie tak znienacka. Po ludzku puścił.

Czego pan potrzebuje?

Analizę SWOT.

Analizę SWOT?

Chyba orientujesz się, co to jest analiza SWOT po tylu latach studiowania.

Oczywiście, że wiem. To mało powiedziane, jeśli powiem, że całe moje życie to analiza SWOT.

Co to jest analiza SWOT?

Czekaj, czekaj. Znalazłam, cytuję. Momencik.

Analiza SWOT jest metodą analizy strategicznej przedsiębiorstwa mającą na uwadze ocenę słabych i mocnych stron przedsiębiorstwa na tle jego szans i zagrożeń rynkowych.

Skoro nie pójdę już więcej do pracy, nie ma potrzeby się tego uczyć.

Wydaje mi się, że powinnaś jeszcze raz pogadać z prawdziwą Suną.

Dobra, pogadać, ciekawe po co? Dziewczyna wyraziła się jasno.

Wszyscy mają swoje słabe punkty.

Tak, ma. Ptaki.

Może jeśli pójdziemy do Suny i damy jej klatkę pełną ptaków, to wtedy zmieni zdanie.

Aj dziewczyno... Czemu to robisz? Czy teraz jest czas na łzy?

Jeśli będziemy trzymać się razem, znajdziemy rozwiązanie.

Znajdziemy, prawda, przyjaciółko?

Oczywiście, że znajdziemy.

Tak.

Jeśli się zjednoczymy i wciąż nie znajdziemy rozwiązania... Pomożemy ci spakować walizkę. Nie ma problemu.

Jedzenie jest gotowe. Chodźcie przygotować stół, dziewczyny.

Kobieta woła, że jedzenie gotowe. Powiedzcie jej, żeby oprócz tego i chałwę przygotowała.

Już dość w nią nadmuchałaś. Nie gnieć już tej poduszki. Znajdziemy rozwiązanie. Już dobrze.

No słucham. Wołałaś mnie.

Doruk, o niczym nie wiesz?

O czym?

O planach biznesowych brata.

Jakich?

O jakimś dużym biznesie.

Małe inwestycje to nie w stylu mojego brata.

Mówię poważnie, Doruk. O niczym nie wiesz?

O niczym mi jeszcze nie wspomniał.

Ha, no proszę.

A potem wszyscy się na mnie krzywo patrzą jak mówię, że robi coś za twoimi plecami.

Możesz nam dać pięć minut?

Mój brat nie robi niczego za moimi plecami.

W takim razie dlaczego ukrywa przed tobą tą dużą inwestycję?

Nie miał okazji by mi o tym powiedzieć.

Akurat teraz gdy twój ojciec planuje przejść na emeryturę. Akurat teraz gdy dał wam termin sześciu miesięcy. I akurat teraz kiedy ojciec obserwuje wasze poczynania, by zdecydować kto stanie na czele firmy.

Tak jak podejrzewałem. To wina suszarki. Za bardzo przegrzała ci się ta śliczna główka.

Doruk!

Masz rację, ale zobaczymy czy prawdziwa Suna zgodzi się w ogóle z nami porozmawiać.

Jeśli się zgodzi, załatwimy to.

Jak?

I my mamy swoje metody, dzięki Bogu.

Niech ktoś weźmie jeszcze tą sałatkę!

Już idę, mamusiu.

Jeśli mamy z nią rozmawiać, to nie może czekać do jutra.

Nie możecie wyjść po zmroku.

A kto tak powiedział?

Nikt nawet nie musiał tego mówić, duszko. Ciocia Fadik i ciocia Emine i tak będą warować nad nami do samego rana.

Wyjdziemy jeszcze przed zmrokiem, a wrócimy po zmroku.

Do kogo ja mówiłam?

Właśnie szłam, mamo.

O czym wy tu rozprawiacie?

-O miłości. –Pracy. –O Hayat.

Rozmawialiśmy o miłości Hayat do pracy, ciociu Emine.

Boże, brawa dla mojej przyjaciółki. Niech jej Bóg błogosławi. Kładzie się myśląc o pracy, i wstaje z myślą o pracy.

Ciociu Emine, ja jeszcze w życiu nie widziałam takiego oddania się pracy.

Ale Bóg pobłogosławił.

Tu sie znowu coś kroi. Ale niech się im wiedzie.

O co chodzi?

Hayat i jej banda.

Niespodzianka!

Wydaje mi się, że nie umawialiśmy się na wieczór.

Gdybyśmy się umówili, nie byłoby niespodzianki, prawda?

Przyniosłam wyborne słodkości.

Jestem przed lunchem.

To bez znaczenia, kochanie. Najpierw zjemy, a potem przegryziemy coś na słodko.

Wy naprawdę uciekacie z domu?

Gdyby nam tylko pozwoliły, wyszłybyśmy za Bożym pozwoleniem, Asli.

Asli.

Asli.

My wychodzimy z domu, ty nas kryjesz. Zgoda?

Gorąco mi się zrobiło.

Nie potrafię kręcić.

Ty zostań, a ja pójdę z Hayat.

A kto będzie prowadził?

Jeszcze nie spłaciłam kredytu, wiesz o tym? Już ja dobrze znam twoje popisy na drodze.

Tak, auto by na tym źle wyszło. To byłaby strata dla wszystkich ludzi. Prawdziwy terror.

Ty prowadzisz, ja idę. Hayat niech zostanie.

To nie wypali.

Na Bebeku otwarli nowe miejsce. Nasze dziewczyny tam poszły. Bardzo im się podobało. [Bebek – jedna z najdroższych dzielnic Stambułu]

Najpierw pomyślałam by cię tam zabrać, ale zmieniłam zdanie i kupiłam słodkości.

Co ci jest, na Boga?

Po prostu nie oczekiwałem gościa.

Po prostu razem jemy. Co w tym złego?

Wiesz, że nie lubię niespodzianek, ani stawiania mnie przed faktem dokonanym, prawda?

Ani ja, na Boga. Na przykład, w ten sposób dowiedziałam się o twojej nowej asystentce.

Nie miałem pojęcia, że mam ci składać raport o zmianie kadry. Wybacz.

Chcesz kawy?

Jeszcze nie skończyliśmy jeść.

Ja skończyłem.

Nawet mi podpadła. Bezwstydnica.

Kto?

Twoja nowa asystentka.

Co powiedziała?

Spotkałyśmy się w toalecie. Poprosiłam ją o pomoc. Chusteczki i tak dalej. Musiałbyś to zobaczyć. Ta arogancja, to zachowanie.

Powiedziała, że jest asystentką asystentki Murata Sarsilmaza.

Dokładnie.

A ja powiedziałam, że jestem dziewczyną Murata Sarsilmaza.

A ona? Że bycie dziewczyną to nie stanowisko.

I to się zgadza.

Na pewno zechciałaś jej powiedzieć, że byliśmy w związku w przeszłości, zgadza się?

Murat, mówię ci, że ta dziewczyna mnie poniżała, a ty jeszcze ją zachwalasz.

Chcę, żebyś zwolnił tą dziewczynę.

Nie rozumiem.

Wyrzucisz tą dziewczynę!

Dlaczego? Bo powiedziała prawdę?

Widziałam was! Rozumiesz?

O czym ty mówisz?

Widziałam was razem w pokoju archiwum. Byliście w objęciach!

To był wypadek.

Jestem pewna, że tak było.

Ale dziewczyna wie co robi.

Nie przyszło mi do głowy, że najlepsze miejsce do spełniania fantazji może być w archiwum.

Didem!

Powiedziałem, że to był wypadek. Zresztą nie mam obowiązku ci niczego wyjaśniać.

Obrażasz mnie.

Sama się o to prosiłaś.

Murat.

Nie możesz dać mi jeszcze jednej szansy?

Nikt nie musi ci dawać szans, Didem. Ludzie sami sobie je stwarzają. Lub tracą je własnymi rękoma, tak jak ty.

Mogę to naprawić.

Jesteś na złej drodze.

Owieczko moja, nic się nie stanie. Mama i ciocia Fadik są i tak wpatrzone w serial. Nie oderwą się od ekranu przed jedenastą. Jeśli będą czegoś potrzebować, biegnij do nich.

Zostawiłaś mi adres? To może być podróż bez powrotu.

Zostawiłam adres i telefon w kieszeni. Nie bój się. W porządku?

Gotowa?

Gotowa.

Nie mogę na to patrzeć.

Jest pan pewien, że wszystko w porządku, panie Murat?

Przestań do mnie mówić na pan, skoro twoja zmiana się skończyła, Kerem.

Powiedzmy, że w domu zrobiło się zbyt tłoczno.

Zazwyczaj tak łatwo nie zmieniasz programu.

Nie zmieniłem go. Postanowiłem odwiedzić rodziców.

Nieoczekiwanie.

Hayat.

Boże kochany, chyba mam zawał serca.

Hayat. Chodź tu na chwilę, dziecko.

Nie, to jest atak paniki.

Boże drogi.

Boże, błagam cię!

Hayat!

Weź się w garść, Asli. Dasz radę. Zrobisz to.

Słucham, ciociu Emine.

Wołałam Hayat, córuniu.

Hayat nie ma.

Jak to?

To znaczy jest, ale jej nie ma.

Tak jest. Dali nam maseczki w pracy.

Maseczki kosmetyczne.

Właśnie je nakładają. Jak już nałożą, muszą leżeć bez ruchu w ciszy przez pół godziny.

Córko, nie nakładajcie takich rzeczy na twarz. To wam zaszkodzi. Jeszcze napuchniecie, niech Bóg broni. Nie róbcie tego.

Tak.

Tak. W porządku więc.

Przyjdź tu na chwilę.

Dziewczyno.

Chodź tu.

Chodź, chodź, córko.

Po co, na Boga?

Córko, podejdź.

Chodź, moja piękna córeczko.

Chodź tu, dziecko moje.

Usiądź tu.

Piękna córeczka.

Moje dziecko.

Tyś najbardziej rozgarnięta z tej trójki.

Powiedz mi. Co te dwie znów tam mącą w środku?

Co tak milczysz, duszyczko?

A co mają mącić?

Nasza Hayat zaczęła pracę pod nazwiskiem innej dziewczyny. Kiedy zaczęła pracować pod jej nazwiskiem, ta dziewczyna się o tym dowiedziała.

A ponieważ nie chce wracać do rodzinnego miasta, postanowiły wyjść z domu i pobiec ubłagać tą dziewczynę...

Oczywiście, że nie wyszły.

Takie coś nie dzieje się nawet w serialach.

Nie dzieje się.

Ale się uśmiałam. Niech ci Bóg to wynagrodzi.

Ja też.

Ja też.

Czemu tu jesteśmy?

Zaczyna brakować paliwa.

Akurat teraz.

Nie zajmie mi to nawet pięciu minut, zaraz wracam. Bracie, do pełna.

No tak, zdeptajmy naszą ostatnią szansę. Bez pośpiechu.

Boże, popatrz na mnie.

Hayat, nie wygłupiaj się. Po co ktoś w tym miejscu miałby się zastanawiać czy jesteś prawdziwą Suną, czy nie?

Ile jestem winien, proszę pana?

Trzysta dwadzieścia, bracie.

Trzysta dwadzieścia.

Jak myślisz, o co chodzi z tymi czekoladkami?

W jakim sensie, bracie?

Wzrost serotoniny, hormonu szczęścia.

Tak mówią, bracie.

A z drugiej strony niski poziom cukru we krwi.

To powoduje zmęczenie.

Prawdziwy paradoks.

Człowiek szczęśliwy, ale zmęczony.

Wasza historyjka o czekoladzie jest naprawdę ekscytująca, ale...

Może mógłby się pan już ruszyć i skończyć zakupy?

Co się stało? Jesteś jak skamieniały. Co ci jest?

Nie poznałaś mnie?

Wybacz, ale nie poznaję.

To ty. Na Boga, to ty. To ten moment.

To jest ten moment, w którym łączy nas przeznaczenie. Czekałem na ciebie odkąd tylko pamiętam.

Wiesz ile razy już próbowali mnie ożenić, a ja mówiłem im nie? A dlaczego?

Ponieważ jednego dnia ta osoba się przede mną zjawi. Powiedziałem im by nie nalegali. I widzisz, zjawiłaś się.

Jestem twoim przeznaczeniem. Jestem twoim Keremem.

Ale ja nie jestem jak Asli.

Patrz, ściemnia się. Nie denerwuj mnie, zajmij się swoimi sprawami. No już.

Tylko popatrz, buntownicza i słodka. Taką sobie właśnie wymarzyłem.

W porządku? Wyjdziemy stąd, pójdziemy różnymi drogami, ale one znów się zejdą. Zobaczysz.

Bracie, patrz. Widzisz to miejsce?

Tak.

Sprawdź czy cię tam nie ma!

Co za lisica przebiegła. Patrzcie, jak się stawia.

Zrozumiałam.

Już zrozumiałam. W porządku.

Wskoczysz teraz do auta. Pojedziesz prosto. Zobaczysz skrzyżowanie. Na skrzyżowaniu skręcisz w lewo. W porządku?

Dlaczego? Co tam jest?

Szpital.

Nie jest z tobą dobrze. Zmierz temperaturę. Zmierz ciśnienie. Zrób cokolwiek.

Co tak stoisz?! Rusz się! No rusz!

Trzy dni. Potrzeba mi trzech dni. A potem wyjedzie.

Pan Murat.

Więc teraz dyskutujesz też z oknami?

Kłóciłam się sama ze sobą.

W końcu trafiłaś pod właściwy adres.

I panu zalecam to samo.

Może wtedy skończy pan z torturowaniem ludzi, którzy pana otaczają.

Do zobaczenia jutro.

Zobaczymy się jutro. Nie zostanie mi dłużny. Jutro mi dopiero pokaże w pracy. Bezczelny!

Patrzcie, co za maniak!

Wszyscy są tacy sami!

Czy cały męski ród jest taki chytry i przewidywalny?!

On na pewno!

O kim ty mówisz?

Oczywiście, o sadyście, paniczu Muracie.

Ty?

O zwierzęciu, którego imienia nawet nie znam.

Babciu, tu możesz dawać lajki. Każdego dnia możesz kogoś zaczepiać. Ja mam najwięcej znajomych.

Nie naśmiewaj się z babci. Już ja cię zaczepię.

Jeśli ten lajk to coś zbereźnego, nie będę o niego więcej pytać.

Trzy miesiące temu pytałaś mnie, co to jest ten google.

A teraz patrz jak daleko zaszłaś. Jesteś niewolnikiem Internetu, Azime Sarsilmaz.

Ja nie jestem żadnym niewolnikiem! Jest mi to potrzebne. Bądź cierpliwy. Zaraz zobaczysz po co.

Dobrze. Wszystko gotowe. Teraz musimy wstawić jedno zdjęcie na profil.

Wstawmy na stronę coś takiego, żeby każdemu szczęka opadła jak cię zobaczy.

Nie ma mowy. Czemu naród ma oglądać moje zdjęcie? Zrobiłam kiedyś manti. [pierogi tureckie]. Ojciec zrobi zdjęcie, wstawimy je.

Babciu, jak mam wstawić pierogi jako zdjęcie?

A, popatrz, może w ten sposób chcesz znaleźć miłość swojego życia. Daj Boże.

Bezwstydnik. Patrzcie, co gada babci.

Młodzieniaszki, my wychodzimy. Dobranoc.

Na Boga, prawie jak Brat i Angelina.

Przy okazji, tato, i ciebie dodam jako przyjaciela babci.

Mamusiu, założył ci profil?

Potrzebuję go do czegoś, synu.

Momencik, mamo, może być ciężko z dodaniem twoich przyjaciół. Większość z nich jest już na tamtym świecie.

Ty się lepiej ciesz, że ja się nie znam na technologii. Gdyby w naszych czasach były takie wynalazki, ożeniłabym syna z kimś lepszym.

Tak. Babcia to ma ciętą ripostę.

Nie dokładaj matce, Doruk.

Nie ma potrzeby.

Dobry wieczór.

Murat. Co za miła niespodzianka. Witaj.

Bóg świadkiem, że gdybym wiedział to nie założyłbym tego garnituru.

Wybieracie się na przyjęcie.

Ja i tak wpadłem tylko na chwilę. Zaraz wychodzę.

Dlaczego?

Zostań. Jak wrócimy, porozmawiamy trochę. To też jest twój dom. Chciałbym żebyś zawsze był razem z nami.

Nedzat, Murat jest dorosły. Wierz mi, że i on ma swoje własne życie.

My jesteśmy jego życiem. Witaj, dziecko. Chodź tu. Patrz.

Ja też nie puszczę brata dziś wieczorem. Mamy coś do załatwienia, bracie sprawdź telefon.

Oooooo... Zaproszenie do znajomych od Azime Sarsilmaz. To dla mnie zaszczyt.

No już, dodaj mnie.

Babcia nie może czekać.

To tutaj.

Domyśliłam się. No już, dzwoń.

Czekaj. Może najpierw do niej zadzwonimy?

Nie. Niech będzie pod presją.

Czekaj.

My tu nie przyszłyśmy jej stresować. Przyszłyśmy się dogadać.

Co się stało z tą przebojową dziewczyną? Wygląda na to, że się poddałaś na przekór genom.

Co w związku z tym?

Ja po prostu nie wiem co będzie dalej, jeśli nie zaakceptuje naszej oferty. Nie mam planu B.

Dlatego musimy uskutecznić plan A.

A co jeśli nie ma nikogo w domu?

Proszę. Jak mogę wam pomóc?

Widzisz, są w domu.

Patrzcie, patrzcie. Ręczę za dziewczyny z naszego rodu na tej liście. Nie ma drugich takich. Gwarantuję.

Przygotowywałam ją dla was od wielu dni.

Na Boga, sułtanko Azime, takiej determinacji to nawet Steve Jobs nie miał. Ten profesjonalizm, ten system pracy. To naprawdę coś.

A co mam robić, synu? To już nie czasy łaźni tureckich. Teraz tak to funkcjonuje. Jestem zmuszona.

A ja myślałem, że babcia zmieni podejście, oswoi się z Internetem i unowocześni się.

A my dalej jesteśmy jej problemem.

Nie gadaj, tylko pisz, panie Doruk. Aslihan Godekli.

Babciu, kim jest ta dziewczyna?

Nie poznajesz, synu? Nie znasz Murvet, siostry żony twojego wuja?

Na pewno kojarzę.

Dokładnie. Przyjaciółka siostry jego szwagra. Naprawdę nie poznajesz?

Nie poznałem jak mi to wytłumaczyłaś w ten sposób.

Jak to nie poznałeś, synu? Jak jeździliśmy do rodzinnego miasta, godzinami bawiłeś się z tą dziewczyną na podwórku.

Babciu, cały mój brat. Zabawia się z dziewczynami, a potem ich nie pamięta.

Mówisz, jakbyś ty był lepszy. Nieważne. Jaka jest ta dziewczyna?

Grzeczniutka. Poczciwa. Lubi gotować. Przedszkolanka.

Wysoka jest, metr sześćdziesiąt cztery. Jej wymiary to 105-95-100. No i, co myślicie?

Nie poczułem żadnej chemii, babciu. Czy ja wiem.

Piliście razem herbatę, synu.

Nie jest mi przeznaczona.

A ty, Doruk?

Mi też się nie podoba, babciu.

Wolę spróbować swojego szczęścia z innymi kandydatkami.

Aaa, wam to się podobają takie, co to tylko skóra i kości.

Dziewczyna pracuje. Jest silna. Jest i za co złapać.

Pisz. Fatmanur Sevdzan.

Fatmanur Sevdzan.

Ooo, poczułem chemię. Babciu, zapamiętaj ją.

Zaraz ją dodam i zaczepię. Boże wielki.

Nie ma dodawania ani zaczepiania przed zaręczynami. Bezbożniku.

Fatmanur jest naprawdę śliczna.

No nie?

Naprawdę bardzo.

Znowu kolońska.

Powiecie mi, co wy tu robicie? A dokładniej, co ty tu robisz? Tak w ogóle, coś ty za jedna?

Jestem współlokatorką Hayat. Ale dziś potraktuj mnie jako jej adwokata.

Jeśli komuś tu potrzeba adwokata, to mi, duszyczko.

Moment, moment.

Nie ma potrzeby pogarszać sytuacji. Przyszłyśmy aby porozmawiać z tobą po ludzku.

Mi to wygląda raczej na zastraszenie.

To samo powiedziałam Hayat. Że będziesz pod presją.

Czyli mówicie, że jesteście winne, a dalej próbujecie się bronić?

Nie.

Mówię tylko, że potrzebuję tej pracy jeszcze przez parę dni.

Myślę, że tobie też to jest na rękę, słodziutka.

Co to ma znaczyć?

Co robisz?

Bracie, musimy być bezpieczni. Z babcią to nigdy nic nie wiadomo.

W każdym razie, ledwo co wyrwaliśmy jej się z rąk.

Nie przesadzaj.

Bracie, mówię to dla twojego dobra. Po tym jak wykreśliła 11 kandydatek na pannę młodą, widziałem na własne oczy jak dym wychodził jej uszami, tak jak w tych kreskówkach.

Powiedziałem jasno, co myślę o małżeństwie. Nie rozumiem dlaczego wciąż naciska.

Liczy na szansę.

Jej upór u mnie nie przejdzie.

Jakbym nie wiedział. Zastanawiając się nad tym co robisz, można stwierdzić jedno - twoja natura jest ciężka.

Jaką naturę niby mam?

Bóg mi świadkiem, że nie wiem. Ale masz wyraźny problem z kobietami.

W takim razie niech przestaną mieć ze mną do czynienia.

Na Boga, co ci zrobiła twoja nowa asystentka?

Albo raczej, co ty jej zrobiłeś. Usta się jej nie zamykały, strasznie nagadała na ciebie.

Nic jej nie zrobiłem. Dwa razy uratowałem jej życie. W podziękowaniu dostałem wiązankę wyzwisk.

Czyli mówisz, że tym razem obrałeś inną taktykę. To znaczy, udajesz dżentelmena.

Nikogo nie udaję. Moją pracą jest zarabiać.

Patetyczne słowa.

Rozumiem jeśli chodzi o Ozge czy Didem. Ale czego ty chcesz od tej prostej dziewczyny?

Dokładnie. Tak się właśnie zachowuje od paru dni. Bezpretensjonalnie.

Nie wydaje ci się, że Hayat jest zbyt prosta aby była córką bogacza?

Ty nieludzka kreaturo! Ty egoisto! Uosobienie okrucieństwa!

Co niby źle zrozumiałam? Kończy mu się cierpliwość. Tylko spójrzcie na niego. Pchasz mi telefon pod nos z pretekstem zdobycia mojego numeru. Dawaj to.

Coś ty narobiła?

Ustawiłam cię do pionu. Dość tego!

Czy ja wyglądam na kogoś, kto pracuje tam z innego powodu niż taki, że zostałam zmuszona by pracować z tym sadystą?

Tu jest właśnie problem. Nie wyglądasz jak ja.

Nie mówię tego by cię poniżyć.

Ale sama zmarnowałam swoje życie tylko po to by zadowolić ojca.

Więc dlatego okłamałaś biednego człowieka mówiąc mu, że zaczęłaś pracować?

Ipek.

Co Ipek? Najlepiej będzie jak porozmawiamy z wujkiem Kemalem.

Nie możecie.

Nie możemy.

Oczywiście. I ja to mówię.

Nie możemy. To, co zrobiłaś, jest nieludzkie.

Jeśli w tych czasach kobieta nie pomoże kobiecie, nie wesprze jej, niech nam w takim razie, Bóg dopomoże.

Suna.

Nie mam takiego szczęścia jak ty.

Nie studiowałam na prywatnych uczelniach.

Nie przekroczyłam nawet granicy tureckiej, nie wspominając o dłuższym pobycie za granicą.

Walczę o swoje życie odkąd się urodziłam.

Nie gardzę swoim rodzinnym miejscem, ale jeśli tam wrócę, życie jakie na mnie czeka jest oczywiste.

Ojciec chce ją zamknąć w domu jak więźnia. A potem wydać za człowieka, którego nie kocha i któremu ma urodzić gromadę dzieci.

Błagam cię. Jeszcze tylko parę dni. Będę pracować jako Suna dopóki mama nie wyjedzie.

Chyba, że mamy uciąć sobie pogawędkę z wujaszkiem Kemalem. Masz jedno wyjście.

Ipek.

Suna, proszę.

W porządku. Dobrze. Ale tylko przez parę dni. Potem masz znaleźć definitywne rozwiązanie tej sytuacji.

Przede wszystkim, nie zapomnij, że zaczęłaś pracę w oparciu o moje CV. Jeśli to się wyda, obie jesteśmy skończone.

W takim razie, musisz mi pomóc.

W czym?

Może zaczniemy od analizy SWOT?

Ale z was śpiochy. Budzić się!

Co się stało? Matka przyłapała dziewczyny?

Kto został przyłapany, broń Boże?

Jak to kto, córko? Dzejda.

A to dobrze. Co mnie ona obchodzi? Ważne, że Hayat nie została przyłapana.

Na czym miałybyśmy przyłapać Hayat?

Jakie przyłapywanie?

Przed chwilą tak powiedziałaś.

Co powiedziałam? Ja... Ja jestem zaspana. Skąd mam wiedzieć, co ja wygaduję, ciociu Fadik? Jestem straszne zaspana.

Niech cię Bóg broni.

Gdzie idziesz?!

Na litość boską, córko! A gdzie mogę iść? Idę do kuchni.

Czy ty czegoś przede mną nie ukrywasz?

Nie słychać ich w pokoju.

Nie. Jak już nałożyły maseczkę na twarz, pewnie tak zasnęły.

Nie.

Moja nie zasnęłaby o tej godzinie, nawet jakbym ją zmusiła. Coś w tym musi być. Poczekaj.

Nie idź. Nie idź, błagam cię.

Córko, co ty robisz? Puść mnie. Na litość boską.

Nie ma sensu się bać. Rusz się, Asli.

Co tu się dzieje?

Naprawdę, co tu się dzieje? Dzięki Bogu.

Zaczerpnęłyśmy świeżego powietrza.

O tej porze?

A dlaczego nie, kochana? Czy na to jest zawsze odpowiedni czas, ciociu Fadik?

Mówiłam wam. Powiedziałam, że nakładały sobie maseczkę na twarz. Zrobiło się im gorąco. Pewnie wyszły na zewnątrz, żeby się schłodzić. Prawda?

Zdecydowanie.

Córeczko. Dziecko. Mamy czerwiec. Jest czterdzieści stopni, jakie to ma być chłodzenie?

Nie spytałyśmy jeszcze o te torby w rękach.

Na nasze szczęście. Inaczej, nie wiedziałabym co odpowiedzieć.

Wariatki.

Przesunąć się.

W porządku.

Jest bardzo późno. Natychmiast do łóżek. Jutro macie pracę.

Dobranoc.

Śpijcie dobrze, dziewczyny.

Dobranoc.

Dobra. Naprawdę masz jutro pracę?

Z Bożą pomocą. Od czego ma się przyjaciółki?

Mówiłam, żebyście się położyły.

Już idziemy spać.

Co się dzieje? Już od rana szumi mi w głowie.

Nie mów tego mi, tylko naszej cennej drukarce.

Suna wysłała analizę SWOT. Drukuję.

Nie mów.

Dziewczyna nie spała, tylko pisała analizę.

Wysłała zaraz przed świtem. Niech jej Bóg błogosławi. Dziś obudziłam się naprawdę szczęśliwa.

Ta to by spała jak zabita nawet jakby świat stanął w ogniu. Zaczyna mi działać na nerwy.

Obudźmy ją w takim razie.

Chodź. Raz, dwa, trzy.

Dzień dobry.

Gdybyś pozwolił mi wziąć auto, mógłbym się przynajmniej trochę wyspać.

Gdybym ci pozwolił wziąć auto, odjechałbyś siną w dal. Przestań przysypiać. Weź się w garść.

Dziś mamy ważne spotkanie.

Halo, Cagla.

Proszę, panie Murat.

Przed spotkaniem wpadnę na nagranie. Wyślij pannę Hayat bezpośrednio na miejsce nagrania.

Pannę Hayat? Jest pan pewien?

Tak. Dziś mamy spotkanie z Arabami. Przecież mówi w czterech językach.

Popatrzcie. Mówi w czterech językach?

W porządku.

Brawa dla dziewczyny. Zna cztery języki. Chociaż wygląda na taką, co ledwo zna angielski.

Zobaczymy. Dziś przekonamy się czy jej cv to wynik jej trudów, czy pełnej kieszeni.

Wow, czyli dziś jest dzień wielkiego egzaminu.

Skoro już wspomniałem o wielkim egzaminie, co to za ogromne przedsięwzięcie? Szykujesz naszym niespodziankę.

Przyjdź na spotkanie, to się dowiesz.

Bracie, jesteś naprawdę okrutny.

Mamo, my wychodzimy.

Ciociu Emine, wygląda na to, że już wystarczająco pojadłyśmy i popiłyśmy, nadrobimy dziś wieczorem.

Ciociu Emine, omlet był wyśmienity. Masz złote rączki.

Zaczekajcie. Ja też idę.

Gdzie idziesz?

Tylko to wyprasuję i idziemy.

Nie rozumiem. Mamo, gdzie ty idziesz?

Do twojej pracy.

Do mojej pracy?

Nie, do Ipek.

W takim razie, niech będzie. Niech przyjdzie.

Córeczko, oczywiście, że do twojej pracy. Co miałabym robić u Ipek?

A co niby miałabyś robić u Hayat w pracy, ciociu Emine?

Ojciec tak powiedział. Że mam pójść i sprawdzić, co to za miejsce, i z kim pracuje.

Powiedział, że nie może przyjąć tej pracy, jeśli ma pracować z jakimiś podejrzanymi typami.

Powiedział, że mam ją zabrać i przywieźć do domu, i że znajdziemy jej inną pracę. Kiedy mówię zabrać i przywieźć mam na myśli rodzinne miasto.

My to już wszystko wiemy, niestety.

Dzisiaj nie możesz iść, mamo.

Dlaczego nie, owieczko?

Już późno. A ja nie mogę czekać.

Tak. Nie może czekać.

Innym razem.

Numer jest poprawny. Dlaczego ta dziewczyna nie odbiera?

Dziewczyno, czy ty chcesz umrzeć? Muszę jej napisać wiadomość.

Co ty tu robisz?

Ja tu pracuję.

Już nie pracuję?!

Nie dostałaś mojej wiadomości?

Jakiej wiadomości?

Pan Murat czeka na ciebie na miejscu nagrania.

Dlaczego? Co miałabym tam robić?

Bo nie masz nic do roboty na miejscu nagrania. Spotkasz się tam z panem Muratem i pojedziecie na spotkanie z Arabami.

Będziesz tłumaczyć.

Co? Tłumaczyć z arabskiego?

Zamiast powtarzać jak papuga wszystko co mówię, powinnaś już iść.

Pan Murat nie cierpi czekać.

Weź to.

Co to jest?

Słuchawka bluetooth. Skoro jesteś moją asystentką, będziesz nagrywać moimi sposobami.

Adres?

Zajrzyj do wiadomości.

Nie mogę zobaczyć. To znaczy, nawet jeśli zajrzę, to nie zobaczę.

Wysłałaś wiadomość na numer z mojego CV, prawda? Już z niego nie korzystam.

Dobra. Wyślij mi później swój nowy numer, a ja wyślę ci adres. Zbieraj się już.

Przepraszam. Bardzo mi przykro.

Dzień dobry, pani Derjo.

Proszę pani, pan Murat i pan Doruk pojechali na miejsce nagrania.

Wiem. Przyszłam zobaczyć się z tobą.

Dość! Nie wystarczy już tego pudru?

Przymierz je.

Poznałaś już tą nową dziewczynę?

Jaką nową dziewczynę?

Asystentkę asystentki Murata?

A czy to ma jakieś znaczenie?

Ta dziewczyna coś kręci.

Mówisz, że coś jest między nimi?

To ja pytam, jest?

Ja nie jestem ochroniarzem Murata, Didem. Jestem główną projektantką. Czy to jest jasne? Skąd ja to mam wiedzieć?

Czy to jest jasne?

Skąd ja to mam wiedzieć?

Bracie, jeszcze nigdy nie byłem taki zadowolony z tego, że cię posłuchałem i przyszedłem do pracy. Niewiarygodne.

Tego samego oczekuję od ciebie na spotkaniu, Doruk.

Oto właśnie idzie kobieta mojego życia.

Nie mów tak. Rzucasz zły urok na moje przeznaczenie.

Jak to możliwe, Tuval? Nie jestem dla ciebie wystarczająco dobry. Na Boga, jesteś jak żywa pochodnia, spalisz nas wszystkich.

Nasze drogi mogą się rozejść, ale przeznaczenia nie oszukasz.

Cześć, Tuval. Co słychać?

Witam, panie Murat. Wygląda na to, że jesteśmy gotowi.

Super. Sprawdzę dekorację.

Utnijmy sobie małą pogawędkę.

Pogawędki to moja praca, Doruk. Żar to moje drugie imię. Wyrzuć to z siebie. No już, wyrzuć to z siebie. Masz jakieś wieści?

Na Boga, nic nie wiem. Chciałem coś usłyszeć od ciebie.

Chodzi skwaszona odkąd przyjechała.

Przyjdzie czas, że wepchnę jej w usta kawał wielkiego tłustego ciasta.

Wykończyła mnie. Wyssała moją energię, przeżuła i wypluła.

Podejrzewa, że jest coś między Muratem, a jego nową asystentką.

Nie gadaj.

Bóg mi świadkiem.

Skoro wszystko gotowe, chyba możemy powoli zaczynać?

Jesteśmy gotowi. Możemy natychmiast zaczynać. Nie ma problemu.

Witaj, kochanie.

Witam, panno Didem.

Zobaczmy na nagranie.

Tuval.

Już idę, kapitanie.

Co się stało? Czemu jesteś taka załamana?

Wczoraj wieczorem znów pokłóciliśmy się przez jedną asystentkę.

Którą asystentkę?

Tą brzydulę, którą dokleili do Cagli.

Brzydulę?

Lepiej nie mów tego samego przed moim bratem.

Dlaczego?

Ty nie wiesz kto to jest.

Ta brzydka dziewczyna, asystentka asystentki, to miłość z dzieciństwa mojego brata.

Co?

Chyba jest jakiś problem z tą huśtawką.

Bądź spokojna. Chłopaki znów ją sprawdzą. Nie ma problemu.

Ale ona się huśta.

Oczywiście, że ma się huśtać, kochanie. Dlatego tak się nazywa. Huśtawka. Czyź nie? No już, słodziutka.

Dobra.

Odsuńcie się!

Przyjaciele, podnieście ją.

Odsuń się. Puść moją rękę!

Nawet jeśli ten pojedynek skończył się porażką, to była bohaterska walka. Gratuluję.

Mogę wyjść sama. Dziękuję.

[Czy słowa liczą się w miłości?]

[Nie wierz w zbiegi okoliczności.]

[Ja nie wiem nic.]

Co teraz? Mam trzymać czy puścić?

[Wbrew tym, co wiedzą wszystko.]

Wolałabym znów wpaść do tej wody, niż prosić pana o cokolwiek.

Posłuchaj, Cagla. Jesteś rozumną dziewczyną.

Nedzat planuje przejść na emeryturę. A jego miejsce zajmie albo Murat, albo Doruk.

Jeśli Murat zatriumfuje, resztę życia spędzisz jako asystentka. Ale jeśli to będzie Doruk...

Możemy dla ciebie pomyśleć o stanowisku dyrektora.

W przeciwnym razie?

W przeciwnym razie, już ja się postaram o to, byś nie mogła być nawet asystentką.

To nie oferta, to groźba, pani Derjo.

Zależy z której strony na to patrzysz. Decyzja należy do ciebie, czy staniesz po tej stronie, która będzie dla ciebie korzystna.

Zapytam jeszcze raz. Co to za wielki projekt, który szykuje Murat?

Nie, Ipek. Nie zrozumiałaś źle. Dziś, już za chwilę mam spotkanie biznesowe z Arabami.

Pan Murat chce bym tłumaczyła.

I co teraz?

Sama chcę o to zapytać.

Nie mogę teraz za bardzo rozmawiać.

Mam spróbować zadzwonić do Suny? Może ona wpadnie na jakiś pomysł.

Dobra, a czego chcesz ode mnie?

Nie jestem pewna kiedy skończy się spotkanie. Przekaż to w domu.

W domu?

Pani Emine.

Twojej mamie?

Moja mama nie żyje, Asli.

Co ty mówisz, dziewczyno? Nie daj Boże!

Nie to mam na myśli. No wiesz, wiele lat temu...

Dlatego zadzwonisz do pani Emine i powiesz jej, że późno wrócę, i żeby nie czekała na mnie z jedzeniem.

Ktoś jest obok ciebie. Dlatego nie możesz rozmawiać.

Rozłączam się.

Czy coś się stało?

Mnie pytasz, słodziutka?

Nie rozumiem.

W takim razie, asystuję asystentce asystentki szefa Murata.

Masz spotkanie za pół godziny.

Nie patrz się tak.

Za mną!

Za mną?

Za tobą. Dobra.

Tak. Gdzie mam dostarczyć te ubrania, pani Tuval?

Znasz pałac Dolmabahçe?

Tak.

Jest tam klatka z ptakami. Postaw obok i wracaj.

Zostaw je na stole.

Teraz postaraj się stać niewidoczna.

Niech cię nie widzę przynajmniej przez tydzień.

Teraz zamykam oczy, jak je otworzę to ma cię tu nie być.

Jeszcze tu jesteś. Zjeżdżaj! Zjeżdżaj!

Poszła? Poszła?

Poszła.

Jak tak pani na mnie patrzy, to czuję się dziwnie.

Tak.

Mówią, że rzucam taki urok na ludzi.

A zwłaszcza...

Na mężczyzn.

Gorąco zaczęło mnie oblewać.

Czyli jesteś córką przyjaciela szefa?

Mówią, że jestem.

Dowcipna.

Poznałaś Murata w pracy czy w przeszłości?

Dlaczego pani pyta?

Nie dość, że pewna siebie, to i ciekawska.

Ta, czy ta?

Żadna.

Nie są zbyt odważne jak na spotkanie biznesowe?

Nie chodzi o kolor. Chodzi o to, czy nie można znaleźć czegoś bardziej skromnego?

Znasz Most Galata?

Tak.

Mam tam iść i rzucić się z niego?

Podobasz mi się!

Jestem gotowa, panie Murat.

Widzę.

Kerem, przygotuj auto.

Wedle życzenia.

Doruk, chodź.

Bracie, wy idźcie. Ja zostanę.

Proszę przodem.

Ach, wolałabyś przecież spłonąć niż trzymać moją rękę. Zapomniałem.

Pokazałabym ci, gdzie raki zimują, ale... Nieważne.

Zobacz, co za fantazja.

Znajdujesz miłość z dzieciństwa po tylu latach, a potem przyjmujesz ją na stanowisku jako twoja asystentka.

Popatrz tylko, bracie. Za kogo ty się masz?

Dido, to ty tu byłaś?

Doruk, powiedz mi prawdę. Gdzie oni pojechali? Co to za spotkanie? Dlaczego nie pojechałeś z nimi?

A jak myślisz?

Co, co ja myślę? Czyli?...

Dokładnie tak.

Co dokładnie tak? Nie rozumiem. Mów otwarcie.

Spotkanie to przykrywka. To wszystko kłamstwo.

Co?

Wyszli razem coś zjeść. Spotkanie to tylko kamuflaż, żeby ludzie nie gadali.

Wszystko rozumiem, ale jak mogłaś dać się na to nabrać, Dido?

Co tam trzymasz?

Prawie zapomniałam. To analiza SWOT, którą pan sobie życzył.

Powiedziałaś, że gdzie studiowałaś?

Przecież jeszcze nic takiego nie powiedziałam.

Na uniwersytecie państwowym Michigan.

A magisterskie?

Na Sorbonie.

Temat pracy?

Niezbędna organizacja w stawianiu wielkich kroków w biznesie.

No dobra, a ratowanie ludzkiego życia studiowałaś w Busingu czy na Sorbonie?

Czy warto było wpaść do wody by uratować kogoś z kim niedawno się pokłóciłaś?

Skąd pan wie, że się pokłóciłam?

Jestem szefem.

To nie miało nic wspólnego z panną Didem.

Czyli masz fobię przed huśtawkami tak jak przed zamkniętymi pomieszczeniami?

Nie chcę o tym rozmawiać.

Widziałaś, prawda? Murat pobiegł za tą asystentką zamiast przyjść do mnie.

Tego wymaga to stanowisko.

Ale dobrze wyszła na tym stanowisku.

Znów oblał mnie gorąc.

Ty siedziałaś tylko na tyłku na trawie, a ta biedaczka wpadła do stawu.

Szkoda, że się w nim nie utopiła.

Tak w ogóle, cały zespół przybiegł do ciebie.

To właśnie mówię.

Wszyscy do mnie przybiegli, a Murat pobiegł za miłością z dzieciństwa.

O mój Boże.

Hayat i Murat są miłością z dzieciństwa. Czyli coś było między nimi.

Skąd się dowiedziałaś?

Doruk mi powiedział.

Nie nazywam się Didem, jeśli nie odeślę jej tam, skąd przyszła.

To będzie trochę trudne.

Dlaczego?

Jest pewna siebie, po tym...

Zjem jej pewność siebie jak frytki!

Jestem bliźniakiem według horoskopu, ale to ja jestem tym lepszym.

Teraz cicho, mój haremie, mama dzwoni.

Słucham.

Musimy natychmiast porozmawiać, Doruk.

Ale teraz jestem na bardzo ważnym spotkaniu, mogę do ciebie po nim zadzwonić?

To oczywiste.

Nie możesz powiedzieć mi tego przez telefon, mamo?

Nie chcę słyszeć sprzeciwu. Za pół godziny masz być w domu.

W porządku. Dobrze.

No chodź, nie bądź uparta. Chwyć mnie za rękę. Potrzebuję cię dziś.

No już dziewczyny, no już.

Słucham?

Co tam robisz?

Telefon. Sprawdzałam która godzina.

W porządku. Chodź.

Muszę iść?

Nie rozumiem.

Muszę pilnie iść do toalety.

Dobrze, idź, ale pośpiesz się. Mogą przyjść w każdej chwili.

Od razu przejdę do rzeczy. Nie mam za dużo czasu. Co zrobiłyście?

Pani Emine... Zadzwoniłam do cioci Emine i powiedziałam, że się spóźnisz.

Co powiedziała?

Czy jest w ogóle takie stanowisko? Co to za praca? Co to za opuszczanie posiłków już w pierwszym tygodniu?

Bez niespodzianek. Nie ma problemu.

A co ty zrobiłaś, Ipek? Udało ci się pogadać z Suną?

Suna jest gotowa. Potrzebujesz tylko jednej słuchawki.

Czy te informacje są pewne?

Tak, tak.

Ze względu na burzę w Ameryce stado gęsi przenosi się do Hiszpanii. Miguel wysłał mi zdjęcie.

Myślę, że to tylko kwestia czasu zanim tu będą. Jestem bardzo podekscytowany.

Ja też. I ja jestem, kochanie. To będzie moje pierwsze stado gęsi, które razem będziemy obserwować.

Ale nie ostatnie, mój ptaszku. Razem zobaczymy mnóstwo gęsi, drapieżników i wiosennych ptaków.

Słucham.

Suna, jesteś gotowa? Jestem o krok przed spotkaniem.

Jestem gotowa, jestem gotowa.

Nie zrozumiałam, co powiedziałaś.

Powiedziałam, że jestem gotowa. Czekam na twoją odpowiedź.

Dużo krzyczysz. Przegapimy ptaki zanim w ogóle przylecą.

Czemu twój głos jest taki niewyraźny.

Jestem na polu z Gokce. Czekamy na przylot ptaków.

Właśnie lecą.

Ja chyba zaraz sama odlecę.

To są chmury pyłu, ptaszku.

Fałszywy alarm. To tylko chmury pyłu.

Tak jak wspominałem w rozmowie telefonicznej, Sarte jest zainteresowane jednorazową współpracą.

Życzą powodzenia.

Co tam masz w uchu?

To jest...

Cagla.

Panna Cagla.

Chciała bym wykorzystywała jej metody, skoro jestem jej asystentką.

Dała mi to.

Jedno po drugim!

Jeśli wasz arabski nie jest wystarczająco dobry, możemy zatrudnić drugiego tłumacza, panno Hayat.

Nie ma mowy.

Chodzi o trudny akcent, dlatego poprosiłam o pojedyncze wypowiedzi.

Życzyłbym sobie żebyś to powiedziała po arabsku.

Właśnie to zrobię.

Tak?

Tak. Co?

Co powiedzieli?

Mamy mały problem z połączeniem.

Halo, halo. Słyszysz mnie?

Przerywa, przerywa.

Czy mogę tłumaczyć z przerwami?

Przed chwilą powiedział, że nie popiera swojego partnera. Nie chce przedłużać tego tematu. Ich prośba jest jasna.

Nie przedłużajmy, tylko od razu przejdźmy do rzeczy. I oni są tego samego zdania. Jakie są nasze cele?

Aby wzmocnić markę Sarte, chcemy rozpocząć własną produkcję.

To znaczy?

Mam na myśli, czy mam przetłumaczyć to wszystko naraz?

Chcemy dostać fabrykę mebli w Turcji, która nie przynosi zysków.

Co się stało?

Rozłączyło nas.

To znaczy głos mi się nagle załamał.

Hayat, słyszysz mnie?

Słucham, proszę pani. Co jest takiego pilnego? I ja jestem ciekawy.

Doruk. Czy twój brat wspominał ci coś o tym wielkim projekcie?

Mamo, znów ten temat?

Powiedział ci coś, czy nie?

Nie było okazji.

Sama się dowiedziałam o czym jest mowa.

Nasz drogi panicz chce rozszerzyć koncepcję firmy Sarte.

Co masz na myśli?

Już ci objaśniam.

Od tej pory nie będziecie zajmować się tylko odzieżą, ale również obuwiem, torbami, meblami, czy utensyliami.

Co ci tylko przyjdzie do głowy.

Wow, patrzcie tylko na Murata Sarsilmaza. Mierzy wysoko.

I to akurat wtedy kiedy twój ojciec powiedział, że jeden z was stanie na czele firmy.

No nie, mamo.

Doruk, gdyby twój brat miał czyste zamiary, nie ukrywałby tego przed tobą.

To, że nie było czasu nie jest żadną wymówką.

To taktyka dla zmyłki.

To była dla nas przyjemność móc was poznać.

Mam nadzieję, że to spotkanie będzie początkiem naszej współpracy.

Nam również było miło. Zaprezentujemy waszą ofertę naszym partnerom.

Mam nadzieję, że wkrótce znów się zobaczymy.

Wy... skoro obie strony znały angielski...

Po co mieliśmy rozmawiać po angielsku skoro mam asystentkę, która zna arabski?

Miłego dnia, panowie.

Jest tak późno. Pani Emine mnie zabije.

Ty też tu jeseś?

Gdzie mieszkasz?

Na Reşitpaşa.

To znaczy, chciałam powiedzieć na Tarabya.

Tam mieszkałam wcześniej. W porządku. Tarabya jest w pobliżu. Podwieziemy cię. Nie martw się.

Och, nie, nie mogę. Muszę jeszcze z stamtąd się gdzieś wrócić.

Gdzie się chcesz wrócić?

Co się dzieje?

Panie Murat, czy to nie problem by odwieźć pannę Hayat do jej domu?

Nie. Moim jedynym problemem jest jak najszybciej wrócić do domu.

Ja też. Dlatego proszę się nie trudzić. Pojadę autobusem.

Autobusem? Córka bogacza?

Tak mi się powiedziało. Pewnie pojadę taksówką.

To chyba nie jest dobry pomysł by o tej porze i w tym stroju szukać taksówki?

A do tego taksi nie jeździ tą drogą. My cię odwieziemy. Tarabya jest w pobliżu.

Ta młoda panienka ma fobię na punkcie jeżdżenia samochodem z nieznajomymi, Kremem. Nie wiedziałeś o tym.

A taksówkarza się zna?

On się nie liczy.

Proszę, panno Hayat. Proszę przodem.

Zdenerwowana?

Już późno.

Powiedz swojemu chłopakowi, żeby się przyzwyczaił. Nasze godziny pracy nie są stałe.

Nie mam chłopaka.

Nie jestem zaskoczony.

Wygląda na to, że ten nieistniejący chłopak do ciebie dzwoni.

Nie. Dzwonią z domu.

Odbierz, w takim razie.

Nie ma potrzeby.

Rodzina się martwi. Odbierz.

Słucham.

Gdzie jesteś, córeczko?

W drodze, pani Emine.

Co? Kto? Kto? Kto?

Nie przedłużajmy. Nie mogę teraz rozmawiać.

Córeczko, dziecko. Już trzeci raz podgrzewam jedzenie. Ojciec dzwonił cztery razy.

Pytał co to za praca? Co ona robi tam tyle czasu? Powiedział, że już się zaczyna robić ciemno. Że wracasz po nocy do domu.

Widzisz, to powiedział ojciec...

Powiedziałam, nie przedłużajmy, pani Emine. Jestem w drodze. Już dojeżdżam.

Boże, Boże. Daj mi zdrowe zmysły, Boże mój kochany.

Ależ agresywny kierowca.

Ale kierowca musi być cierpliwy.

Kto nie ma cierpliwości, ten nie jedzie.

Nie, tak nie będzie

Panie Murat. Jeśli pan pozwoli, zatrzymam się na parę minut.

W porządku, Kerem. Rób, co konieczne.

Już od dwóch godzin staram się ciebie wyprzedzić. Co to za zatrzymywanie się na poboczu? Chcesz się powymądrzać?

Ty?

No nie!

Tak. Ja.

Twoje przeznaczenie. Nie mówiłem ci, że się spotkamy nawet gdy pójdziemy innymi drogami?

Jeszcze ciebie mi brakowało.

Co za nieszczęście z ciebie? Znów mi zawracasz głowę. To zwykły przypadek...

To, co nazywasz przypadkiem, to Boży plan, moja druga połowo, której imienia nawet nie znam.

Twoje ego nie jest jeszcze tego świadome. Ale twoje sumienie zaczęło już za nim podążać. Już po tobie.

To jakiś koszmar.

Jak we śnie, prawda? Ale nasza miłość jest prawdziwa, nie martw się.

Spójrz na mnie! Jaka miłość? Mów przyzwoicie albo ci złamię kark!

Kocham te twoje szalone reakcje. Powiedz mi jak masz na imię. Wytatuuję je sobie na sercu jak mi powiesz.

Bardzo już późno. Co tam się dzieje?

To Ipek.

Jaka Ipek?

Moja przyjaciółka.

Ipek.

Dziewczyno. Co ty robisz w aucie tego nieudacznika?

Tak przy okazji, wyglądasz nieziemsko.

Kerem to kierowca pana Murata.

Jestem bardzo zmęczona. Później ci wyjaśnię.

Ipek.

Czyli na imię masz Ipek.

Kerem i Ipek.

Dobra, dobra. Ipek i Kerem. Harmonia naszej miłości została wzbogacona o nasze imiona.

Hayat. Odjedźmy jak najszybciej zanim zabiję tego człowieka.

On też mnie odwoził do domu.

Gdzie jest Reşitpaşa, a gdzie my?!

Jaka znowu Reşitpaşa? Co ja miałabym tam do roboty? Jedziemy do Tarabyi.

Pani Emine nie przestaje dzwonić. Bóg ci mnie zesłał.

Ipek.

Czy jestem zdziwiony, że Hayat jest pani przyjaciółką? Nie jestem. A dlaczego? Bo Hayat (Życie) pogrywa sobie z nami by nas połączyć ze sobą.

Przysięgam ci, że nasza historia jest jak z czarno-białych filmów.

Możemy iść zanim złożę go w ofierze czarno-białym filmom akcji? Zabierz swoje rzeczy. No już.

Pojadę dalej ze swoją przyjaciółką. W każdym razie, dziękuję.

Spojrzę.

Nie martw się. Będziesz żyć.

Miłego dnia.

Co się gapisz?

Ipek.

W porządku.

Ipek. Do zobaczenia.

Nie daj Boże.

W zasadzie, sama zorientowałam się, że coś się dzieje. Zauważyłam to.

Wykończysz mnie tymi swoimi gadkami.

O czym ja ci mówię, a co ty mi mówisz?

Od dokładnie czterech i pół godziny gadasz o Muracie. Aż spuchłam od tego. Możesz tam spojrzeć?

To nie tłuszcz, tylko woda. Tak spuchłam przez ciebie!

Doleję.

Jak pięknie to powiedziały twoje usteczka.

Nie dolewaj, tylko powtórz.

Dobrze, powtarzam. Powtórzyć?

Ależ dowcipny ten włóczęga.

Chciałabym się napić czegoś innego. Lubię próbować różnych rzeczy. Szukam czegoś, co rozgrzeje mnie od środka, a tym samym schłodzi jak lekki powiew wiatru.

W takim razie, proszę usiąść pod klimatyzacją, a ja przygotuję kawę.

To z pewnością włóczęga.

Najlepiej przygotuj mi „Koko Ibamu Salijena Kalijenta” [cokolwiek to jest].

Nigdy o tym nie słyszałem.

Co jest? Powiesz mi co mam zrobić jak już skończysz flirtować? Proszę cię.

W tym momencie moja zmiana się skończyła. Znalazłam doktora do twoich problemów. zawracaj jemu głowę.

Jest coś takiego jak życie prywatne.

Przepraszam, przepraszam, przepraszam.

Co się dzieje, dziewczyno?

Pomóc ci z tym shakerem?

Ta dziewczyna mnie wykończy! Ile to już godzin. Gdzie one są do tej pory? Gdzie? Gdzie?

Są w drodze, Emine. Uspokój się trochę.

Na jakiej drodze?

Gdzie było to spotkanie? Powiedz mi. Gdzie? W Fizenda? W Fizenda się spotkali?

Ciśnienie wam skacze... Tak nie może być, ciociu Emine. Nie, proszę cię. Połóż się.

Wiem. Już wiem co ja jej zrobię.

Ojciec i tak już powiedział. Powiedział, że od dziś jest w moich rękach.

Od początku było wiadomo, że z tą dziewczyną jest wszystko na opak.

Dlaczego? Miałaś trudny poród, ciociu Emine?

Ach, dziewczyno, ach. Ona... ach, ach... Normalne dzieci rodzą się główką albo nogami, ale nasza to przyszła na świat tyłkiem do przodu.

Miałam dokładnie trzydzieści trzy szwy. I nawet po urodzeniu dalej coś było nie tak. Takie chucherko, osiem miesięcy miało.

A wy ze względu na trudny poród daliście jej imię Hayat [Życie] abyście żyli długo i szczęśliwie.

Nie. Za dwa dni spadła na ziemię w ogrodzie. Dlatego dali jej to imię.

No nie. Ta Hayat, którą znamy?

Tak, tak. W ogrodzie z tyłu domu.

Nieważne. Już w porządku. Mam się dobrze.

Kolońska mnie postawiła na nogi. Przeszedł mi ból głowy.

Już jesteśmy!

Dzięki Bogu.

Boże.

Hayat.

Co to jest to na tobie, dziecko?

Córeczko, Hayat, jak ty wyglądasz?

To jest odzież pracownicza. Nie przedłużajmy tego tematu, mamo.

Praca... Co to za praca...

Mamo!

Mamo.

Bracie, mówię ci, że ta dziewczyna wykończy się tym płaczem. Ja też nie miałem pojęcia co robić.

Więc chwyciłeś ją za rękę i przyprowadziłeś tu, prawda?

Starałem się ją uspokoić przez parę godzin. Ale nie udało mi się.

Jeszcze dziś rano nic jej się nie działo. Nie mam pojęcia czemu się tak rozkleiła.

Ja też nie.

Bardzo mnie zraniłeś, Murat.

Widywałeś się z tą dziewczyną gdy byliśmy w związku?

Pozwól, że sprostuję. My nigdy nie byliśmy w związku, Didem. I nie mam pojęcia o kim ty mówisz.

O twojej miłości z dzieciństwa, Sunie.

Skąd ty to wzięłaś?

Doruk mi wszystko powiedział.

Do...

Doruk.

Doruk, czy możesz wyjaśnić co to za historia, proszę?

Nie, bracie. Myślę, że nie powinieneś tego dłużej ukrywać. Zostaw te kłamstwa.

Jesteś szalenie zakochany w tej dziewczynie.

Doruk, twój żart mnie nie bawi. Już, gadaj.

Bracie, jesteście zakochani odkąd skończyliście pięć lat. W końcu to pierwsza dziewczyna, którą pocałowałeś.

Doruk!

Dobra, dobra. W porządku. To wszystko było kłamstwem.

Mój brat nie widzi nikogo oprócz ciebie.

Wymyśliłem to by poprawić wasze relacje.

Zobacz na niego. Zmizerniał. Od kilku dni nie może dojść do siebie.

Przytulcie się i nie wypuszczajcie z objęć, ciężko jest znaleźć prawdziwą miłość.

Doruk!

Weź. Wypij to.

Nie wiem o co jest tyle hałasu.

A ta dalej mówi, że przesadzam.

Oczywiście.

Jasne.

Już w pierwszym tygodniu przychodzi późno do domu.

Drogie ubrania. Nazywanie ‘panią’ mamy Emine przez telefon. Ludziom przychodzą do głowy okropne rzeczy, ciociu Emine.

A tobie się chce jeszcze dolewać oliwy do ognia, Ipek?

Czy to jest dobry czas na żarty? Przecież Hayat wszystko wytłumaczyła przed chwilą.

Córko, czemu nie pozwoliłaś matce pójść z tobą do pracy?

Ciociu Fadik, takie rzeczy już w pierwszym dniu?

Prowadziłaby mnie jak małe dziecko za rękę. A i ja wcale nie zabroniłam jej przychodzić.

Powiedziałam, że dziś nie może.

Może następnym razem.

Ojciec powiedział to samo. Jeśli nie dziś, i tak się wszystkiego dowie.

I ma rację.

On mi mówił. Mówił jak składałaś papiery na uczelnię w Stambule. Mówił, że cię nie puścimy. Że wyjedziesz studiować i już nie wrócisz.

Ale ja go nie słuchałam.

Nie posłuchałaś go, i co w związku z tym, mamo?

Mówisz jakbym w ogóle nie zaczęła pracy, tylko zeszła na złą drogę.

I tak się właśnie wkrótce stanie jeśli będziesz tak bezmyślnie postępować.

Boże mój. Znowu mi się coś dzieje, Fadik.

Mamo, ja wcale nie postępuję bezmyślnie. Staram się robić to, co dla mnie dobre.

Skąd ty możesz wiedzieć co jest dla ciebie dobre?

W porządku, a skąd ty możesz wiedzieć co jest dla mnie najlepsze?

Czasy się zmieniły. Kobieta może mieć inne oczekiwania niż dom i dziecko.

Zamiast się wściekać, spróbuj chociaż raz mnie zrozumieć.

Spytaj mnie chociaż raz czego pragnę.

Przez wasze zachowanie życie ucieka mi przez palce.

Co ona mi powiedziała?

Ciebie też martwię po nocy. Nie miej mi tego za złe.

Ale już doszłam do siebie. Dobrze się czuję.

Zrobiłem kawę. Wypij jeśli chcesz. Poczujesz się lepiej.

Nic nie może mi teraz pomóc poczuć się lepiej. Jest mi wstyd.

Dobrze. Nie myśl o tym. Nie ma problemu.

Nie w tym jest problem.

Dobrze. Nie myśl o tym co powiedział Doruk. Żartował jak zawsze.

Jest mi wstyd, że sparowałam cię z tą dziewczyną.

A ty znowu o tym?

Nie to miałam na myśli.

Po pierwsze, nie miałam pojęcia, że to córka przyjaciela twojego ojca.

No i?

Gdybym wiedziała, powstrzymałabym się od wytykania jej bezczelności. Nic bym nie powiedziała.

A ty dalej o tym? Zdajesz sobie sprawę, że ta dziewczyna pobiegła ci dziś na ratunek?

Jej problemem wcale nie było ratowanie mnie.

Co było jej problemem?

Ty.

Zrobiła to by zwrócić twoją uwagę na siebie.

To był zaplanowany krok. Była w centrum uwagi całego zespołu.

Daj już spokój, na litość boską.

Ja też nie mogłam uwierzyć. Ta kobieta jest dosłownie chora psychicznie.

Jedna z asystentek słyszała jak chwaliła się znajomej swoim zwycięstwem przez telefon.

Czyli nie tylko wobec mnie zachowywała się bezczelnie.

Widać, że ma plecy na tym stanowisku.

Nieważne. Wkrótce prawda i tak wyjdzie na jaw. Ty też zobaczysz jej prawdziwą twarz.

Czy moje życie ciągle będzie przypominać walkę?

Nie tylko ciebie to dotyczy. Nikomu nie jest łatwo w życiu.

Ale spójrz również na pozytywne strony.

Pozytywne strony?

Na przykład, Suna zgodziła ci się pomóc.

Tylko przez parę dni.

Mogłaś zostać zdemaskowana.

To wcale nie znaczy, że tak się nie stanie.

Twoje relacje z szefem znacznie się poprawiły.

Raczej ma większe szanse na śmierć.

Nic się nie poprawiło.

Jak tylko coś o mnie wyjdzie, będzie mnie sprawdzał jeszcze częściej.

Co masz na myśli?

Chciał żebym uporządkowała archiwum.

Po tym jak pojawiła się Suna, spytał mnie o analizę SWOT.

Potem przez kilka godzin zmuszał mnie do tłumaczenia z arabskiego, mimo że obie strony znały angielski.

A gdy wracaliśmy, wypytywał mnie w związku z CV.

Dlaczego miałby ukrywać, że coś podejrzewa? Spytałby raczej wprost.

O nie pytał. On atakował. Tak jakby był pewien, że coś jest nie tak.

Typowy szef.

Nie w tym rzecz.

Dziwak z niego.To niemożliwe by zrozumieć co myśli, lub czego pragnie.

Są już zdjęcia z wczorajszego nagrania, proszę pana. Czekają aż wybierze pan zdjęcia do katalogu.

Możesz je tutaj zostawić, Cagla.

Dziewczyno mówiłem ci, że nie ma żadnej sprzedaży.

Nie mówiłem też, że będziemy wychodzić razem wieczorami. Miałem na myśli jeden wieczór.

Czyli nie nalegasz, a grozisz mi?

Mówię, że mam już plany na wieczór. Dlaczego mi nie wierzysz?

Momencik, momencik. Dam ci do słuchawki kogoś, kto jest odpowiedzialny za organizację wieczoru.

Co mam mówić?

Jak tak można?

Przyczepiła się do mnie i nie odpuszcza. Gadaj.

Halo. Ja?

A ja kim jestem?

Moją dziewczyną.

Jestem dziewczyną pana Doruka.

Bez pana.

Jestem dziewczyną Doruka.

Jesteśmy bardzo blisko ze sobą.

Posłuchaj, panienko...

To nie tak jak myślisz, proszę pozwolić mi wyjaśnić.

Pan Doruk... To znaczy, Doruk ma już inne plany na ten wieczór.

Ty też nie pozwalasz mi normalnie mówić.

Nie pozwala.

Tego już za wiele. Chłopak mówi, że jest zajęty, a ty nadal naciskasz.Bezczelna.

Jesteś naprawdę nachalna.

Jesteś kobietą, opanuj się. Uczepiłaś się chłopaka jak pijawka.

My? Ty to jest zupełnie inna sytuacja.

Powiedz, że jesteśmy zaręczeni.

Powiedz, że jesteśmy zaręczeni.

My jesteśmy zaręczeni.

Trzymaj się z daleka od mojego narzeczonego.

Co się stało? Co powiedziała?

Przeklęła i rozłączyła się.

Bogu chwała. Uratowałaś mi życie.Jestem twoim dłużnikiem.

Nie ma sprawy. To nasz obowiązek.

Przy okazji, dobrze, że utarłam jej nosa, ludzie powinni mieć chociaż trochę poczucia wstydu.

To ty? Zagapiłam się.

Chodź, idziemy.

Gdzie idziemy?

Idziemy odwiedzić Hayat w pracy.

Co my mamy robić u Hayat w pracy?

Ojciec rozkazał. Mam iść i przyglądnąć się zanim wyjadę. Powiedział, że mam zobaczyć na własne oczy gdzie i z kim pracuje, potem mogę wracać.

Dobra, przygotuję się.

Dobrze wyglądasz.

Jaka jest pogoda?

Piękna.

Bierz torebkę i chodźmy. No już.

Jak moje włosy?

Świetnie. Chodźmy.

Dobra, już idę.

Mogę wejść?

Tak właściwie to już wszedłem.

Czemu zawdzięczamy twoją obecność w Sarte, panie Doruk?

Jesteśmy w miejscu pracy, które należy do naszego ojca, nieprawdaż?

Niesamowite, że pamiętałeś.

Na Boga, dziś też jesteś nie w sosie.

A ty jesteś wystarczająco radosny by spoufalać się z pracownikami.

Z kim? Z Suną?

Panna preferuje by nazywać ją Hayat. Jeszcze się tak dobrze nie znacie?

Posłuchaj mnie. Czy ty jesteś o nas zazdrosny?

Oczywiście, że nie. To wasza sprawa co robicie w życiu prywatnym.

Ale to niestosowne być w tak swobodnych stosunkach z pracownikami firmy.

Nic między nami nie ma. Gdyby było, nie ukrywałbym tego. Powiedziałbym ci o wszystkim.

W przeciwieństwie do ciebie, prawda, bracie?

Nic przed tobą nie ukrywam. Skąd ci to przyszło do głowy?

Stąd, że dowiaduję się od innych, że planujesz przekształcić Sarte w koncept marki.

Tak jak mówiłem, nic przed tobą nie ukrywam. Gdybyś przyszedł na spotkanie, dowiedziałbyś się osobiście.

W porządku. Zostawmy to. Nie traktuj tego jak przesłuchanie, po prostu byłem ciekawy.

Nieważne. Lecę. Wpadnę jeszcze do taty na pięć minut.

Dobrze, bracie. Do zobaczenia.

Doruk. Spytam z ciekawości. Skąd dowiedziałeś się o koncepcie? To znaczy, ojciec nie ma pojęcia.

Ptaszki mi wyśpiewały.

Co ty zamierzasz, Suno Pektaş?

Właśnie ciebie szukałam.

Dlaczego?

Oczywiście po to by ci pokazać gdzie jest twoje miejsce.

Żeby ci powiedzieć, że nie dam się nabrać na twoją słodką buźkę.

O czym ty mówisz?

Mówię, że masz się trzymać z daleka od Murata.

Pan Murat jest tylko moim szefem. Trzymam się od niego z dala.

Tak właściwie, to kim ty jesteś by mówić do mnie w ten sposób?

Widzę, że masz niezłe plecy na swoim stanowisku.

Ale dla mnie to żadna przeszkoda.

Dobrze znam Murata.

Nie nazywam się Didem, jeśli nie odeślę cię stąd najszybciej jak to możliwe.

Pewnie ciężko będzie ci to pojąć, ale... Mnie interesuje by zarobić na chleb. Nie biegam za nikim.

Nie jestem ani blisko, ani daleko. Wykonuję swoją pracę. Swoją pracę!

Tobie proponuję to samo.

Sugerujesz mi, że źle wykonuję swoją pracę? Nie rozumiem.

A czy moja opinia jest teraz ważna? Każdy, kto ma trochę rozumu i spostrzegawczości, sam to zauważy.

Zauważy to, że taki człowiek jak pan Murat trzyma się z boku i nie wydaje opinii ze względu na waszą znajomość.

Twoje słowa i zachowanie są ostre i obraźliwe.

Przyszłam tu by podziękować ci za wczoraj, a ty mówisz mi takie rzeczy.

O czym ty mówisz? Jakie podziękowanie?

Murat.

Panie Murat, ja...

Natychmiast do mojego gabinetu.

Dziewczyno, to miejsce jest ogromne. Jak ją znajdziemy?

Chodź, tam spytamy. Chodź.

Proszę.

Dzień dobry, dziecko.

Dzień dobry.

Dzień dobry.

Szukamy Hayat Uzun.

W którym dziale pracuje, ciociu?

Asystentka asystentki dyrektora generalnego.

Hayat Uzun ma gości.

Hayat Uzun.

Asystentka asystentki dyrektora generalnego.

Jesteście pewni?

Dobrze.

Nie ma nikogo o imieniu Hayat Uzun kto pracowałby dla nas.

Nie, nie. Znowu...

Asystentka asystentki dyrektora generalnego.

To naprawdę nie tak jak pan myśli. Proszę pozwolić mi wyjaśnić.

Słyszałem to co trzeba.

Ale to nie wszystko.

Poinformowano mnie o tym.

Nie wiem co panu o mnie powiedzieli, ale czuję się oszukana. Proszę i mnie wysłuchać.

Czy możemy na razie zostawić to, co słyszałem, a skupić się na tym co widziałem?

Zaprosiłaś koleżankę dopiero co po przyjęciu na stanowisku.

Pokłóciłaś się z główną modelką. A dokładniej, powiedziałaś jej obraźliwe słowa.

Już nie wspomnę o swobodnym zachowaniu w stosunku do szefa w miejscu pracy.

Szefa...

Jak to? Który...

Jeśli chodzi panu o pana Doruka, to nie tak jak pan myśli. Poprosił mnie o pomoc i ja...

I najważniejsze.

Wyjawienie szczegółów rozmowy ze spotkania z Arabami bez mojej wiedzy i pozwolenia.

Nie zrobiłabym czegoś takiego.

Jeśli myślisz, że przyjaźń naszych ojców cię chroni, to się mylisz, Hayat.

W zasadzie, to pan się myli. I to od samego początku.

Nie wiem z jakimi ludźmi dotychczas pan pracował, ani z jakimi ludźmi się pan zadawał, ale jak patrzę na pana środowisko, nie trudno zgadnąć.

Ale teraz panu mówię. Nie jestem tym, za kogo mnie pan uważa. A zwłaszcza kapusiem!

Gdzie idziesz? Jeszcze nie skończyłem.

Ale ja skończyłam!

Może pan zatrudnić mnie na jakimkolwiek stanowisku. Może pan mi utrudniać życie jakkolwiek chce, może mnie pan nawet torturować.

Ale nie może mi pan zarzucić, że nie mam charakteru, panie Murat!

Nie będę się ciebie pytał, co mogę robić, a czego nie. Ja tu jestem szefem.

Już nie.

Zwalniam się.

Ask Laftan Anlamaz/Miłość nie rozumie słów, odc. 2, napisy PL.

Tłumaczenie: aneta3721, synchronizacja napisów: Joanna (pomoc w tłumaczeniu), wklejanie napisów: Paulina, tekst z bośniackiego: Ula

Zapraszamy na facebook: Zakątek Tureckich Seriali PL