Kevin Kelly over hoe technologie evolueert

Technologieliefhebber Kevin Kelly vraagt​​: "Wat wil technologie?" en ontdekt dat de beweging ervan in de richting van alomtegenwoordigheid en complexiteit lijkt op de evolutie van het leven.

Ik weet niet hoe het met jullie zit maar ik heb nooit helemaal kunnen uitvissen

wat technologie precies betekent in mijn leven.

Ik heb er het afgelopen jaar aan zitten denken waarover het eigenlijk zou moeten gaan.

Moet ik voor technologie zijn? Moet ik ze koesteren?

Moet ik op mijn hoede zijn? Net als jullie ben ik geneigd om voor dat laatste te kiezen.

Maar aan de andere kant deed ik een paar jaar geleden

al mijn bezittingen van de hand,

verkocht al mijn technologie - met uitzondering van een fiets -

en legde 5.000 km af over Amerikaanse weggetjes op eigen lichaamsenergie,

vooral gevoed door Twinkies en junkfood.

(Gelach)

Ik heb sindsdien geprobeerd om technologie in vele opzichten

te ontlopen, zodat ze mijn leven niet ging beheersen.

Op hetzelfde moment onderhoud ik een website over coole tools,

waar ik me uitleef in een dagelijkse obsessie over de laatste nieuwtjes in technologie.

Ik ben nog steeds verbaasd over de ware betekenis van technologie

met betrekking tot de mensheid, de natuur

en het spirituele.

Ik ben er niet eens zeker van dat we weten wat technologie is.

Eén definitie van technologie is diegene die het eerst werd opgeschreven.

Hier het eerste voorbeeld van het moderne gebruik van technologie dat ik kon vinden.

Het was een syllabus over het omgaan met

de Toegepaste Kunsten en Wetenschappen aan de Universiteit van Cambridge in 1829.

Voor die tijd bestond technologie natuurlijk niet. Maar natuurlijk was ze er wel.

Ik hou van een van de definities van Alan Kay voor technologie.

Hij zegt dat technologie alles is dat werd uitgevonden nadat je werd geboren.

(Gelach)

Dat vat veel samen van waar we het over hebben.

Danny Hillis geeft daar een update van -

hij zegt dat technologie alles is dat nog niet helemaal werkt.

(Gelach)

Ook een klein beetje in de richting van ons huidige idee.

Maar ik was geïnteresseerd in nog een andere definitie van technologie.

Iets dat terugging naar iets fundamentelers.

Iets dat dieper groef. Ik probeerde het te begrijpen,

en vond een manier om de vraag zo te stellen

dat ze voor mij leek te werken bij mijn onderzoek.

Vanochtend praat ik daar voor de eerste keer over.

Dit is een ruwe poging van hardop denken.

De vraag die ik bedacht, was deze:

"Wat wil technologie?" Ik bedoel daar niet mee of

ze chocolade of vanille wil. Ik vraag

wat haar inherente trends en vooroordelen zijn.

Wat zijn de tendensen in de loop van de tijd? Een manier om daar over na te denken, is

denken over biologische organismen, waar we al veel over hebben gehoord.

De truc die Richard Dawkins uithaalt, is

ze eenvoudig als genen te zien, als voertuigen voor genen.

Hij vraagt: "Wat willen genen?" Het zelfzuchtige gen.

Ik pas een soortgelijke truc toe om te zeggen:

"Wat als we eens naar onze gehele cultuur zouden kijken

door de ogen van de technologie? Wat wil de technologie?"

Uiteraard is dit een onvolledige vraag.

Een organisme te zien als slechts één gen

is ook een onvolledige manier om ernaar te kijken.

Maar het blijft toch nog steeds zeer productief. Ik vraag:

"Als we vanuit het standpunt van de technologie naar de wereld kijken, wat wil ze dan?"

Ik denk dat, eens die vraag gesteld,

we terug moeten naar het leven. Want als wij ver genoeg teruggaan

naar de oorsprong van de technologie

komen we natuurlijk op een bepaald punt terug uit bij het leven.

Dat is waar ik mijn kleine zoektocht wil beginnen, bij het leven.

Zoals je van de vorige sprekers hoorde,

weten we nog niet echt wat er nu allemaal op aarde leeft.

We hebben echt geen idee.

Craig Venter's geweldige en briljante poging

om de sequentie te bepalen van het DNA in de oceaan, is fantastisch.

Brian Farrell's werk maakt deel uit van deze agenda om

alle soorten op Aarde te gaan ontdekken.

Een van de dingen die we moeten doen, is gewoon een rooster over de wereld leggen

en willekeurig alle plaatsen gaan inspecteren,

gewoon om te zien wat er leeft. We deden dat

met onze kleine Marssonde maar nog niet op onze eigen Aarde.

We zouden dan enkele ongelooflijke soorten kunnen tegenkomen.

Dit is niet op een andere planeet. Dit zijn dingen

die nog niet ontdekt zijn op onze eigen planeet.

Dit is een mier die de honing van haar collega's opslaat in haar buik.

Elk van deze organismen die we hebben beschreven - die

Jamie en anderen je hebben getoond, deze prachtige dingen -

wat ze allemaal doen,

is dat ze de regels van het leven naar hun hand zetten.

Ik kan geen enkel algemeen principe van de biologie bedenken

waarop geen enkel organisme ergens een uitzondering op maakt.

Ieder ding dat we kunnen bedenken -

en als je Olivia's talk over de seksuele gewoonten hoorde, zal je je realiseren

dat er niets is dat toepasselijk is voor alle leven.

Omdat elk van hen wel ergens mee foefelt.

Dit is een zeeslak op zonne-energie. Het is een naaktslak

die chloroplasten heeft opgenomen om aan energie te geraken.

Dit is weer een andere versie daarvan. Dit is een zeedraak,

en die daar beneden, die blauwe, is een jong dat het zuur

nog niet geslikt heeft,

dat nog geen vijverschuim van bruin-groene algen in zijn lichaam heeft opgenomen om het energie te geven.

Ze hebben iets omzeild en als we keken naar de algemene vorm van de benaderingen om het leven

naar de hand te zetten, zijn er volgens de huidige consensus

zes koninkrijken. Zes verschillende brede benaderingen: de planten,

de dieren, de schimmels, de protisten, de kleine dingen - de bacteriën

en de Archaeabacteriën. De Archaeae.

Dat zijn de algemene benaderingen van het leven. Dat is een manier om vandaag naar het leven op aarde te kijken.

Maar een meer interessante manier,

de huidige manier om naar het algemene overzicht te kijken,

is om ernaar te kijken vanuit evolutionair perspectief.

Hier hebben we een zicht op de evolutie. In plaats van

een tijdslijn te volgen, hebben we een voorstelling vanuit het centrum.

In het centrum zit de meest primitieve levensvorm. Dit is een genealogisch schema

van alle leven op aarde. Het toont alle zes koninkrijken.

4000 representatieve soorten. Je kan zien waar wij staan.

Maar wat ik hieraan zo leuk vind, is dat het laat zien dat

elk levend organisme op aarde vandaag de dag evenzeer geëvolueerd is.

Die schimmels en bacteriën zijn net zo hoog ontwikkeld als mensen.

Ze hebben er net zo lang over gedaan

om door precies hetzelfde proces van gissen en missen tot hier te geraken.

Maar we zien dat ze eigenlijk allemaal wat foefelen

en een andere manier hebben om erachter te komen hoe te leven.

Als we naar de lange-termijntrends van het leven kijken, als we ons afvragen:

"Wat wil de evolutie?" dan zijn er verschillende dingen te zien.

Een van de dingen over evolutie is dat nergens op aarde

waar we ooit zijn geweest, geen leven is te vinden.

We vinden het leven onderaan

iedere diepe boorkern

die we ophalen - en zitten bacteriën in de poriën van de rots.

Waar eens leven is, gaat het nooit meer weg. Het zit overal en wil altijd maar meer.

Meer en meer van het inert materiaal van de wereld

wordt aangeraakt en bezield door het leven.

Het tweede ding is dat we diversiteit zien. We zien ook specialisatie.

Het gaat van een cel voor algemeen gebruik

naar de meer specifieke en gespecialiseerde.

We zien een heel intuïtief verglijden naar complexiteit.

De huidige gegevens wijzen op

een geleidelijke evolutie naar meer complexiteit in de tijd.

Ik kom even terug op die naaktslak.

Ook zien we dat het leven beweegt

richting meer sociabiliteit. Dat betekent

dat er meer en meer levensvormen zijn waarvan de volledige omgeving uit ander leven bestaat.

Zoals die chloroplasten -

ze zijn volledig omringd door ander leven.

Ze staan op zichzelf. Er is meer en meer co-evolutie.

De algemene lange-termijntrends van de evolutie

zijn ruwweg deze vijf: alomtegenwoordigheid, diversiteit, specialisatie,

complexiteit en socialisatie. Op basis daarvan vroeg ik me af:

"Wat zijn nu de lange-termijntrends in de technologie?"

Opnieuw is mijn vraag: "Wat wil de technologie?"

Eigenaardig genoeg vond ik

dat er ook een neiging tot meer specialisatie was.

Hier een gewone hamer.

Maar hamers worden in de loop van de tijd meer specifiek .

En natuurlijk diversiteit. Veel van alles.

Dit is de volledige inhoud van een Japanse woning.

Ik gaf mijn dochter een telapparaat.

Ik gaf haar afgelopen zomer de opdracht om rond te gaan

en het aantal soorten technologie in ons huishouden te tellen.

Ze vond 6.000 verschillende soorten producten.

Ik deed wat onderzoek en ontdekte dat de koning van Engeland, Hendrik VIII,

slechts ongeveer 7.000 items in zijn huishouden had.

En hij was de koning van Engeland.

Dat was de hele rijkdom van Engeland in die tijd.

We zien een enorme mate aan diversiteit in het soort dingen.

Dit is een scène uit Star Wars waar C-3PO

machines andere machines ziet maken. Hoe verdorven!

Daar zijn we eigenlijk naar op weg: een wereld van machines.

Technologie wordt voortgebracht door andere technologieën.

De meeste machines zullen alleen maar in contact komen met andere technologie

en niet met niet-technologie, of met het leven.

Ten derde, het idee dat machines steeds biologischer en complexer worden

is nu al een cliché. Ik ben blij te kunnen zeggen dat

ik mede verantwoordelijk was voor dat cliché.

Dat machines biologisch worden is nogal evident.

De belangrijkste trends in de technologische evolutie zijn eigenlijk

dezelfde als die in de biologische evolutie. Dezelfde aanzet die we zien

naar alomtegenwoordigheid, naar diversiteit, naar socialisatie,

naar complexiteit. Dat is misschien geen grote verrassing

want als we bijvoorbeeld de evolutie van de wapenrusting in kaart te brengen

kan je eigenlijk een soort van cladistische boom van het evolutionair type volgen.

Ik stel in feite voor de technologie als het zevende koninkrijk van het leven te zien.

Haar activiteiten en de manier waarop ze werkt zijn zo gelijkend

dat we ze kunnen zien als het zevende koninkrijk.

Ze zou dus ongeveer daar moeten staan

komend uit het dierenrijk. Als we dat zouden doen, konden we uitvinden

dat we technologie daadwerkelijk op deze manier kunnen benaderen.

Dit is Niles Eldredge. Hij heeft samen met Stephen Jay Gould

de theorie van het gepuncteerde evenwicht ontwikkeld.

Maar als nevenactiviteit verzamelt hij cornetten.

Hij heeft een van de grootste collecties ter wereld - ongeveer 500.

Hij besloot hen op dezelfde manier als trilobieten of slakken te behandelen

en er eenmorfologische analyse van te maken,

om te proberen hun genealogische geschiedenis op te stellen.

Dit is zijn nog niet helemaal gepubliceerde overzicht.

Het meest interessante aspect hiervan

is dat als je kijkt naar die rode lijnen daar beneden,

dat die in feite wijzen op een afstamming van een soort cornet

die niet meer wordt gemaakt. Dat gebeurt niet in de biologie.

Als iets uitgestorven is, kan het je voorouder niet zijn.

Maar dat gebeurt wel in de technologie. Het blijkt

dat dit zo onderscheidend is dat je door naar deze boom te kijken,

kan uitmaken

dat dit een technologisch systeem in plaats van een biologisch systeem is.

In feite is dit idee om het hele idee opnieuw leven in te blazen zo belangrijk

dat ik begon na te denken over wat er gebeurt met oude technologie.

Het blijkt dat technologieën in feite niet sterven.

Ik stelde dit voor aan een historicus van de wetenschap en hij zei,

"Wel denk eens na hoe het zit met met stoomauto's?

Je ziet ze niet meer." Nou, eigenlijk zijn ze er nog steeds.

Sterker nog, ze zijn er nog in die mate dat je nieuwe onderdelen voor een Stanley stoomauto kan kopen.

Dit is een website van iemand die nieuwe onderdelen

voor de Stanley auto verkoopt. Wat ik pas echt leuk vond

is deze één-klik, voeg-toe-aan-je-winkelwagentje-knop -

(Gelach)

voor het kopen van stoomkleppen. Ik bedoel, het was er gewoon.

Ik dacht, tja, misschien is dit een toevalstreffer.

Misschien moet ik het wat grondiger onderzoeken.

Dus nam ik de grote 1895 Montgomery Ward's catalogus

en ik ging hem willekeurig doorlopen. Ik nam een pagina - niet helemaal willekeurig -

Ik nam een pagina die eigenlijk moeilijker was dan de anderen

omdat veel van de pagina's vol staan met dingen

die nog worden gemaakt. Maar ik nam deze pagina

en ik zei: hoeveel van deze dingen worden nog steeds gemaakt?

Geen antiek. Ik wil weten hoeveel van deze dingen nog steeds in productie zijn.

Het antwoord is: allemaal.

Ze worden allemaal nog steeds geproduceerd. Bijvoorbeeld maïsschillers.

Ik zou niet weten wie er behoefte heeft aan een maïsschiller.

Of het nu maïsschillers zijn of ploegen of wanmolens,

al deze dingen, en ik herhaal, zijn geen antiek. Je kan

ze nog bestellen. Je kan ze nu kopen op een website.

Gloednieuw. Technologieën sterven dus niet.

In feite kan je voor 50 dollar een mes uit het stenen tijdperk kopen,

op precies dezelfde manier gemaakt zoals ze dat 10.000 jaar geleden deden.

Het is kort met een benen handvat en voor 50 dollar te krijgen.

Wat belangrijk is, is dat deze informatie nooit is uitgestorven.

Het is niet zo dat ze alleen terug actueel is gemaakt. Ze is altijd blijven bestaan.

In Papoea-Nieuw-Guinea maakten ze 20 jaar geleden

nog stenen bijlen. Gewoonste zaak van de wereld.

Zelfs als we proberen van een technologie af te geraken, is dat eigenlijk erg moeilijk.

We hebben allemaal gehoord over de Amish die geen auto's willen.

We hebben gehoord over Japanners die geen wapens willen.

We hebben gehoord over dit en dat. Maar ik zocht naar

voorbeelden uit de geschiedenis

waar er verboden waren op technologie,

en probeerde uit te vinden wanneer ze ingingen - en terug werden gedraaid.

Want altijd kwamen ze terug. Het blijkt dat de tijdsduur

dat ze verboden werden, steeds

maar korter werd. Je kunt technologie ophouden

maar niet tegenhouden. Dat is logisch. Want cultuur is

in zekere zin de accumulatie van ideeën.

Daar is ze voor. Dat ideeën niet uitsterven.

Als we van dit idee van wat cultuur is uitgaan

en dat toevoegen aan het lange-termijntraject - nogmaals, in de evolutie van het leven -

dan vinden we dat elk van de belangrijkste overgangen in het leven

gaat over het versnellen en het veranderen van

de manier waarop de evolutie gebeurt.

Ze veranderen de manier waarop ideeën worden gegenereerd.

Al deze stappen in de evolutie verhogen, in principe,

de evolutie van de evolueerbaarheid.

Wat er tijdens de evolutie gebeurt, is

dat de manieren waarop deze nieuwe ideeën, deze nieuwe foefjes worden gegenereerd,

toenemen. De echte trucs zijn manieren

waarop je de manier van verkennen verkent.

Dat is wat we zien in de singulariteit,

voorspeld door Kurzweil en anderen -

zijn idee dat technologie de evolutie versnelt.

Het versnelt de manier waarop we zoeken naar ideeën.

Als het om actief foefelen gaat -

actie betekent foefelen, het spel van overleving -

dan is evolutie een manier om het spel uit te breiden door de spelregels te veranderen.

En technologie gaat over betere manieren om te evolueren.

Dat is wat we een oneindig spel noemen.

Dat is de definitie van oneindig spel. Een eindig spel is spelen om te winnen

en een oneindig spel wordt gespeeld om te blijven spelen.

Ik geloof dat technologie in feite een kosmische kracht is.

De oorsprong van de technologie lag niet in 1829,

maar lag eigenlijk aan het begin van de Big Bang,

toen alle miljarden sterren in het heelal

nog gecomprimeerd waren. Het hele universum was samengeperst in een klein quantumpunt,

zo strak dat er geen ruimte voor enig verschil was.

Dat is de definitie. Er was geen temperatuur.

Er was geen enkel verschil. Bij de Big Bang

ontstond pas het potentieel voor verschil.

Als het uitzet en als alles uit elkaar gaat, krijgen we

verschillen, diversiteit, opties, keuzes,

kansen, mogelijkheden en vrijheden.

In wezen allemaal hetzelfde.

Dat zijn de dingen die technologie ons brengt.

Dat is wat technologie ons brengt: keuzes, mogelijkheden, vrijheden.

Daar gaat het om. Het is deze uitbreiding van de ruimte om verschil te maken.

Als we een hamer vastpakken, is het dat wat we grijpen.

Daarom blijven we doorgaan met technologie te grijpen -

omdat we die dingen willen. Die dingen zijn goed.

Verschillen, vrijheid, keuzes, mogelijkheden.

Telkens we ruimte maken voor nieuwe kansen,

maken we een platform om er weer nieuwe te creëren.

Ik denk dat het echt belangrijk is. Stel je Mozart voor

voordat de technologie van de piano werd uitgevonden,

wat een verlies voor de samenleving zou dat zijn.

Of Van Gogh wordt geboren

voor de technologie van de goedkope olieverf er was.

Of Hitchcock voor de technologie van de film.

Nu worden er miljoenen kinderen geboren

wier technologie voor zelfexpressie nog niet is uitgevonden.

We hebben een morele plicht om technologie uit te vinden

zodat elke persoon op de aardbol de mogelijkheid heeft

om zijn ware verschil te realiseren.

Wij willen biljoenen soorten individuen.

Dat is wat technologie echt wil.

Ik ga een aantal bezwaren overslaan.

Ik heb er geen antwoord op waarom er ontbossing is.

Ik heb geen antwoord op het feit dat er slechte technologieën

lijken te zijn. Ik heb geen antwoord op

hoe dit onze waardigheid beïnvloedt, anders dan te suggereren dat

het zevende koninkrijk misschien, omdat het zo dicht staat bij waar het leven over gaat,

ons kan helpen bij het beheren van dat leven.

Misschien proberen we nog altijd

een goede thuis voor de technologie te vinden.

Het is een vreselijk ding om DDT te spuiten op de katoenvelden,

maar het is echt een goed ding om het te gebruiken

om miljoenen gevallen van dood door malaria in kleine dorpen te elimineren.

Onze menszijn wordt in feite bepaald door technologie.

Alle dingen waarvan we denken dat ze het menszijn aantrekkelijk maken,

zijn technologisch. Dit is het oneindige spel.

Dat is waar we het over hebben.

Je ziet, de technologie is een manier om de evolutie te laten evolueren.

Het is een manier om mogelijkheden en kansen te verkennen en er bij te maken.

Het is eigenlijk een manier om het spel te spelen, om alle spellen te spelen.

Dat is wat technologie wil.

Als ik nadenk over wat technologie wil,

denk ik dat het te maken heeft met het feit dat elke persoon hier - en ik geloof dit echt -

ieder mens hier een opdracht heeft. Jullie opdracht is

om je leven door te brengen met het ontdekken van wat jouw opdracht is.

Die recursieve natuur is het oneindige spel.

Als je het goed speelt, betrek je er andere mensen bij

zodat je spel doorgaat zelfs wanneer je er niet meer bent.

Dat is de oneindige spel. En technologie

is het medium waarin we dat oneindige spel spelen.

Daarom denk ik dat we technologie in de armen moeten sluiten

want het is een essentieel onderdeel van onze ontdekkingsreis

naar onze ware aard.

Dank u.

(Applaus)