-
ကြ်န္ေတာ္စလုပ္တဲ့အခ်ိန္တုန္းက ဘာက ကြ်န္ေတာ့္အတြက္ တအားအေရးၾကီးဆံုးျဖစ္ခဲ့လဲ
-
သဘာ၀ျဖစ္စဥ္နဲ႔ တိုက္ပြဲ၀င္ရတာလား
-
တကယ္ေတာ့ ကြ်န္ေတာ္လုပ္ခဲ့တာက လုပ္ုဖို႔စာရင္းလုပ္ခဲ့တယ္
-
လိပ္ဖို႔၊ ေခါက္ဖို႔၊ ျဖတ္ဖို႔
-
ေကြးဖို႔၊ လွည့္ဖို႔ ျပီးေတာ့ ဘာျဖစ္ျဖစ္လုပ္ဖို႔
-
အပိုင္းစေတြကို အဲဒီလုပ္စရာစာရင္းအတိုင္းလုပ္တယ္
-
လက္ေတြ႔ေနရာမွာပဲေပါ့
-
အဲလိုလုပ္ေတာ့ ဘာျဖစ္လဲ
-
ကိုယ္ဘာလုပ္ေနတယ္ဆိုတဲ့ သိစိတ္ ၀င္မပါေတာ့ဘူး
-
ေနာက္ဆံုးျဖစ္လာမယ့္ဟာကိုလည္း ကိုယ္မပါသလိုျဖစ္မယ္
-
အေျခခံအားျဖင့္ သူက လုပ္ေဆာင္မႈနည္းတစ္မ်ိဳးပဲ
-
အပိုင္းစကိရိယာေတြနဲ႔ ခႏၵာကိုယ္လႈပ္ရွားမႈဆက္သြယ္တာပဲ
-
ျပဳလုပ္ျခင္းနဲ႔ ဆက္သြယ္မႈ
-
အဲဒါက နိမိတ္ပံုေတြနဲ႔ လုပ္ေဆာင္သူကို ကြာရွင္းထားတာပဲ
-
ဘယ္လိုလြယ္တဲ့ စိတ္ကူးပုံရိပ္ အပိုင္းစ
-
အႏုပညာရွင္လုပ္တာက
-
သူတို႔ျမင္ႏုိင္တဲ့ နည္းလမ္းတီထြင္ၾကတာ
-
သူတို႔ မျမင္ဖူးတဲ့ ဟာမ်ိဳးေပါ့
-
သူတို႔ ျမင္ႏုိ္င္အားကို တိုးခ်ဲ႕လိုက္တာပဲ
-
မတူတဲ့ အႏုပညာရွင္ေတြက ကြဲဲျပားတဲ့နည္းသံုးၾကတယ္
-
Cezanee ဆိုတဲ့ပညာရွင္က သူ႔နည္းအတုိင္းလုပ္တယ္
-
အဲလိုပဲ Pollock ကလည္း သူ႔နည္းအတုိင္းလုပ္တယ္
-
ေအာက္ခံျပင္ညီျပားကို အေပၚကေန အစက္ခ်တာ
-
ဒါေပမယ့္ အႏုပညာရွင္ေတြမွာ စိတ္၀င္စားစရာက
-
သူတို႔ကိုယ္ သူတို႔ ဆက္တိုက္အသိေပးတဲ့နည္းလမ္း စဥ္းစားတယ္
-
ျဖစ္စဥ္နဲ႔ပတ္သက္တဲ့ ကိရိယာ၊ နည္းလမ္းေတြ တီထြင္တာမ်ိဳးနဲ႔ေပါ့
-
အဲဒါက အပိုင္းစေတြ ျဖစ္တည္လာတာကို ျမင္ခြင့္ရေစခ်င္တယ္
-
ပံုမွန္လုပ္ရင္ မေတြ႔ရမယ့္ပံုမ်ိဳးနဲ႔ေပါ့
-
ပညာေရးဆန္ဆန္စဥ္းစားရင္လည္းေပါ့
-
အဲဒါေတြက ရွားပါးစြာျဖစ္တယ္
-
အဲဒါေတြျဖစ္လာဖို႔ တီထြင္ရတယ္
-
ကြ်န္ေတာ္တို႔ လုပ္ေနတာကို နားလည္ဖို႔