#การปฏิบัติธรรม #สติ #ฝึกสติ #เพ่ง #ดูร่างกาย #ดูเวทนา #ดูความปรุงแต่ง #สัมมาสติ #สภาวธรรม #จงใจปฏิบัติ #อานาปานสติ #วิปัสสนา #คนเมือง#สัมมาสมาธิ #อารัมมณูปนิชฌาน #ฟุ้งซ่าน #เดินจงกรม #หลักปฎิบัติ #ไตรลักษณ์ #ทางสายกลาง

เรื่องการปฏิบัติธรรมเราอย่าคิดว่าเป็นเรื่องยาก
ส่วนใหญ่เราชอบคิดว่าการปฏิบัติธรรมต้องไปทำอะไรที่มันยากๆ
ที่แท้แล้วการปฏิบัติธรรมอยู่ที่ตัวเราเอง
ถ้าเราคอยมีสติรู้ทันตัวเองบ่อยๆ
รู้ทันร่างกายรู้ทันจิตใจบ่อยๆ สติจะเกิด
สติไม่ใช่เป็นของเกิดได้ง่ายๆ
เราต้องอาศัยค่อยๆ ฝึก ค่อยๆ ดู
ดูร่างกายบ่อยๆ ดูจิตใจบ่อยๆ
ถ้าเราได้เคล็ดลับตัวนี้แล้วการภาวนาจะง่าย
เวลาจะภาวนาใช้จิตธรรมดาปกติของมนุษย์นี่ล่ะ
แต่เราคอยฝึกสติ คอยรู้ทันร่างกาย รู้ทันจิตใจตัวเองบ่อยๆ
ทำไมนักปฏิบัติส่วนใหญ่ปฏิบัติแล้วไม่ค่อยได้ผล
เพราะปฏิบัติแล้วมันไม่ค่อยมีสติ
ปฏิบัติแล้วส่วนใหญ่เพ่งเอา
ส่วนใหญ่เราตั้งใจปฏิบัติกันมาก
ตั้งใจเรียน ตั้งใจภาวนากันมาก
พอถึงเวลาเราจงใจเยอะ
เราจะกลัวหลงกลัวเผลออะไรอย่างนี้ เราก็ไปเพ่งไว้
จะพุทโธแล้วก็เพ่งพุทโธ
จะดูลมหายใจแล้วก็ไปเพ่งลมหายใจ
จะไปเดินจงกรมเราก็ไปเพ่งการเดินจงกรม
สติเลยไม่เกิด
สติตัวนี้ที่ว่าไม่เกิดคือสัมมาสติ
ฝึกไปมันไม่ยากหรอก
เราอย่าไปคร่ำเคร่งกับการภาวนา หรืออย่าไปคิดธรรมะเอา
แต่ดูให้เห็นเนื้อแท้ให้เห็นแก่นสารของการปฏิบัติ
คือต้องเห็นสภาวะ แล้วมีตามรู้ตามดูบ่อยๆ
จนจิตจำสภาวะของรูปธรรมนามธรรมได้
ต่อไปสัมมาสติจะเกิดขึ้นเอง

พระอาจารย์สมชาย กิตฺติญาโณ
มูลนิธิเพื่อการเผยแผ่ธรรมะภาคภาษาจีนฯ
28 ตุลาคม 2567