Neden günde bir kitap okuyorum (ve neden siz de okumalısınız): %33 Kuralı | Tai Lopez | TEDxUBIWiltz

Bu konuşma TED Konferanslarından bağımsız olarak düzenlenen yerel bir TEDx etkinliğinde yapılmıştır.

Bu konuşmada, Tai Lopez bize herkesin güzel bir hayatı istediğini fakat herkesin yeteri kadar çaba sarf etmediği için iyi bir hayata sahip olamadığını hatırlatıyor.

Herkes güzel bir yaşam ister

ama herkesin güzel bir yaşamı olmaz,
değil mi?

Bir düşünün,

bugün, hatta şuanda Bill Gates'le

%50-%50 payla ortak olup bir
şirket kursaydınız

ve o Microsoft'u dünyanın en büyük
şirketlerinden biri yaparken

kullandığı tüm ticari taktikleri uygulasaydı

şu anda olduğunuzdan ne
kadar çok başarılı olurdunuz?

Şu an banka hesabınızda ne kadar
para olurdu?

Ne kadar fazla para,
ya da Warren Buffet size

borsaya nasıl yatırım yapılacağını,

Berkshire Hathaway'i 140 Milyar Dolarlık
bir şirkete

dönüştürürken ne kullandığını anlatsaydı.

Dalai Lama sizin kişisel rehberiniz
olsaydı ve size hayatta

bir çok insanın gözden kaçırdığı
küçük şeylerle

doyuma nasıl ulaşacağınızı anlatsaydı,

ne kadar mutlu olabileceğinizi bir hayal
edin.

Sabah kalktığınızda
spor salonuna gitseydiniz,

orada kişisel antrönörünüz Arnold
Schwarzenegger

olsaydı ve size fit bir vücudu

hatta belki de en fit
vücudu

nasıl elde ettiğini anlatsaydı

şuan ne kadar sağlıklı olabileceğinizi

bir düşünün.

Mother Theresa ve siz bir hayır kurumu
işletseydiniz, size Calcutta

sokaklarında fakirlere,
hastalara ve

ölmek üzere olanlara yardım ederken neler
öğrendiğini anlatsaydı dünyada yapacağınız

değişiklikleri ve çözeceğiniz

adaletsizlikleri bir hayal edin.

Akıl hocalarının hayatınızda böyle
değişiklikler yapma gücü var.

Sanırım buradaki herkes bir rol modelin
önemini fark etti.

Ama birkaç dakika içerisinde

akıl hocalarının hayatınızı değiştirme
konusunda tahmin edebileceğinizden

ne kadar yetenekli olabileceğini

göstereceğim.

Şu anda Lüksemburg'tayım ve bu çok ilginç

çünkü büyükannem yakınlarda bir yerde
doğdu,

Berlin, Almanya.

O şuan 96 yaşında ve şöyle söyledi:

"Tai, onlara selam söyle."

O halde, 96 yaşındaki büyükannemin
size selamı var.

(Kahkahalar)

"Ben küçük bir kızken bir rol model,

bir akıl hocası vardı" dedi.

1918'de Berlin'de doğan büyükannem
şöyle söyledi:

"Evimizde bir kiracı vardı..."

Kaliforniyalı Edith Knox, 1920'lerde

ünlü bir piyanistti.

"Tai, bu kadının üzerimde çok
büyük tesiri var."

Yaz için bir oda kiralamıştı ve büyükannem

şöyle söyledi:
"Edith Knox pantolon giyerdi."

Büyükannem daha önce pantolon giyen bir
kadın görmediğini de söyledi.

Görünüşe göre 20'lerde, Almanya'da
pantolon giyen kadın

yoktu. O ise sade bir pantolon değil
turuncu bir tulum giyiyordu.

Büyükannem piyano çalarmış, o da
her saat onun başında

pratik yapması için beklermiş.

Büyükannem o zaman 7 yaşındaymış ve

şöyle dedi: "Tai,
'sanırım Kaliforniya'da kadınlar böyle.

Ben de bir gün Kaliforniya'ya gideceğim'
diye düşündüm."

Tabi ki soluğu Kaliforniya'da aldı.

Ailemin Kaliforniya'ya taşınma hikayesi
işte böyle.

Kaliforniya'da yaşıyorum. Buraya uçakla
geldim.

Daha da özele inmek gerekirse Hollywood'ta
yaşıyorum. Buraya gelmem 20 saat sürdü.

Hollywood, "Hayallerin Şehri."

Ya da birçok insan için kırık hayallerin
şehri.

Her yıl 100.000 kişi Hollywood'a geliyor
ve 100.000 kişi Hollywood'tan ayrılıyor.

Bazıları star olmak için, bazıları aktör,
şarkıcı,yazar veya komedyen olmak için

geliyor ve çoğu eli boş dönüyor.

Ben Hills semtinde yaşıyorum ve

bulunduğum yerde bir çok ünlü yaşıyor.

Biri sağımda yaşıyor,
biri solumda.

Çoğu zaman düşünüyorum, "Bu ünlüler niçin
ünlü oldu?

Onlara izin verilenlerin dışında neyi
farklı yaptılar?

Çünkü Hollywood'ta herkes bir şey talep
ediyor

ama herkes istediği şeyi alamıyor.

Bugün biraz bu konuda konuşmak istiyorum.

Çünkü hayat kısa.

Sanırım zamanın kumlarının hayatımızdan
hızlıca kaydığının hepimiz farkındayız ve

sonunda güzel bir yaşama ulaştığımızda
yaşlı veya

çok yaşlı olmak istemeyiz, değil mi?

Bir Flemenk sözü gibi,

"Çabuk yaşlanıyoruz, geç akıllanıyoruz."

Steve Jobs da şöyle demişti, "Mezardaki
en zengin adam olmak istemiyorum."

Aklıma şu geldi,

geçmişe baktığımda, daha gençken,

akıl hocalarımdan Alan Nation,

"Tai, 16 yaşındayken ne
olmak isterdin?" diye sordu.

"Kendinin en asıl hali bu,

16 yaşındayken ne olmak isterdin?"

16 yaşındayken iyi bir yaşamı bulmayı
istediğimi hatırlıyorum.

Aristotales iyi bir yaşam hakkında
konuşurken refahtan bahsediyor.

Sağlık, varlık, mutluluk, aşk.
Bütün bunlardan.

Şöyle dediğimi hatırlıyorum, " Bu çok zor,
buna nasıl karar vereceğim?

Aklımda çok fazla soru vardı ve
16 yaşındaydım.

Hangi üniversiteye gideceğime karar
verdim, hangi dini seçeceğime,

kimle evleneceğime, siyasi görüşüme,
nerede yaşayacağıma,

hangi kariyeri seçeceğime ve hangi yolu
takip edeceğime."

Şöyle bir görüşüm vardı,
"Kusursuz bir fikrim var."

Birini bulacağım -

Çok dahice bir fikir olduğunu düşündüm,
çok zeki olmasına gerek yok, -

ama tüm cevapların olduğu
birini bulacağım.

Sonra bir mektup yazdım.

Tanıdığım en zeki adama, yani büyükbabama.

"Hayatımı nasıl dizayn edebileceğimi
söyler misin?"

TED, T-E-D harflerinden
oluşan bir kısaltma.

D, dizayn etmeye karşılık geliyor,
planlanmış bir hayat.

Tam olarak öyle yazdım ve çok
heyecanlıydım.

4 gün sonra büyükbabamdan bir mektup
aldım

Okudum ve mektupta şöyle yazıyordu,
"Üzgünüm Tai, sana yardım edemem.

Modern dünya çok çetrefilli.

Bütün cevapları yalnızca bir insandan
alamazsın.

Eğer şanslıysan, bir avuç insan hangi
yoldan gideceğini sana gösterir."

"Ahh!" dedim.
Kestirmeden gitme denemem için fazlaydı.

Ama yedi gün sonra bir paket geldi.

İçinde kitaplar vardı.

Büyükbabamın 20.000 kitaplık

bir kütüphanesi vardı ve

bana eski ve tozlu olanlardan

birkaç tane göndermişti.

1000 sayfadan, 11 cilt kitap.

Will ve Ariel Durant'ten "Medeniyetin
Tarihi."

"1000 sayfa mı? Bu çok fazla!"

Şimdi daha iyi anlıyorum, bana bir ipucu
vermişti ve ben anlamamıştım.

Hakikati bulmak için içimize doğru
dönmemiz gerektiğine dair yaygın bir mit var.

Ama büyükbabamın bahsettiği hakikat dışa
doğru gitmem gerektiğiydi.

Eğer sizden önce bu yollardan geçen

en zeki, en bilge,

en akıllı, en tecrübeli insanların

zihniyetini ve bilincini

indirebilseydiniz istediğinizi
başarırdınız.

Sonra devam ettim ve not kartları
hazırlamaya başladım.

Onlara zihinsel kısayollar adını verdim ve
bu arada kitapları okuyordum.

Seyahat etmeye başladım ve 51 ülkeye
gittim.

Bir kitap okudum ve "Bu kişiyi bire bir
ziyaret edeyim" dedim.

Yeni Zellanda ve Avusturalya'ya gittim.

Sonra Güney Amerika, Arjantin, İrlanda
ve dünyanın her yerine.

4 şeye odaklandım: sağlık, varlık, aşk
ve mutluluk.

Bunların arasından 2 şeye odaklanmaya
karar verdim: sağlık ve mutluluk.

Joel Salatin'le, ünlü sürdürülebilir

organik çiftliğinde 2 yıl kaldım.

Bir topluluk içinde yaşadığımızda hayatın
nasıl

olduğunu anlamak için Amişlerle 2.5 yıl
elektriksiz yaşadım.

Bir yanlış yaptım ve parayı
unuttum.

Para en temel şeylerden biriydi ve
param bitmişti.

Hiç kimsenin yapmak istemediği bir şeyi
yapmak zorundaydım,

annemi aradım ve "Anne, biliyorum,
bir yetişkinim fakat param yok.

Tekrar ayaklarımın üstünde durana kadar
sizde kalabilir miyim?" dedim.

Kuzey Karolina'da, Clayton'da
mobil bir evi vardı.

Oraya gittim ve şöyle dedi,

"Üzgünüm Tai, sana verebileceğim bir oda
yok, istersen kanepede uyuyabilirsin."

O gece yatarken şöyle düşündüğümü
hatırlıyorum:

"Elime yüzüme mi bulaştırdım?

Güzel bir hayatı ıskaladım mı?

İşte buradayım, üniversite diplomam yok.

Yeteneklerim mi?
Amişlerle beraber süt sağabilirim."

O da pazarlanabilir bir yetenek değildi.

Hatırladığıma göre banka hesabımda
47 dolar gibi bir para vardı.

Bir arabam vardı ama zemininde delikler
vardı.

Bir şekilde içi paslanmıştı ve

yanlışlıkla ayağınızı yere koyarsanız

ayağınızı keserdi. Bu yüzden ne arabayla
bir yere gitmek isterdim ne de

birini arabaya almak isterdim.

Büyükbabamın söylediği şeyi tekrar
hatırladım, "Dışarıya doğru bak."

Sonra etrafıma sormaya başladım:"Biri bana
yardım edebilir mi?"

Amcam, "Sana nasıl para kazanılacağını
gösterecek birine ihtiyacın var" dedi.

"Çok iyi bir fikir. Hemen birini
bulacağım."

Ama gaz param bile yoktu.

Annemin evinde sıkışıp kalmıştım. 40 dolar
param vardı.

Mutfağa doğru yürüdüm. Becerebildiğim
tek şey oydu.

Sarı sayfaları buldum ve açtım.

Finans bölümüne baktım ve adamımı buldum.

"Bu adamın yanına gideceğim" dedim.

Elbise dolabından bir takım elbise
çıkardım.

Bana ait değildi, çok büyüktü ve üzerimde
çok garip duruyordu.

Adamın evine gittiğimde nasıl göründüğümü
bilmiyorum.

Biri beni arabayla içeri götürdü,

içeri girdim ve sekreteri Kathy kapıyı
açtı. Yürüdüm ve

telefon rehberinden Mike Steinback'e doğru
yürüdüm ve şöyle dedim,

"Mike beni tanımıyorsun. Sarı sayfalarda
tam sayfa reklam verebiliyorsan

para hakkında çok şey biliyorsun demektir.

Eğer bana bildiklerini

anlatırsan bedava çalışabilirim."

Hiç unutmam,
sandalyesinde oturuyordu.

Büyük bıyıkları vardı.
Tom Selick gibi biriydi.

Oturuyordu ve sandalyeyi bana
doğru çevirdi ve

şöyle dedi," Tai, biliyor musun, 20 yıldır
senin gibi birini arıyorum.

Yarın sabah gel,
sana bildiklerimi anlatacağım."

Muhakkak bildiklerini anlattı ve

iş konusunda bana akıl hocalığı yapmaya
başladı.

Şu an bir girişimciyim,
bir yatırımcıyım.

Ama okuduğum, seyahat ettiğim,
akıl hocaları aradığım yolda devam ettim.

Her gün bir kitap okuyorum.

Küçük bir kitap kulübüm var, bir şeyler
yazıyorum.

Araştırmalarım sonucu bulduğum yol anormal
bir yol değildi.

Yeteneklerini örnek aldığınız akıl
hocaları hayatınızdaki başarının

en büyük kahinleridir.

Picasso'nun söylediği gibi, "İyi ressamlar
taklit eder. Çok iyi ressamlar çalar."

Değil mi?

Çevreme baktım ve çok geldi.

Albert Einstein'ın bir akıl hocasının
olduğunu biliyor muydunuz?

Her perşembe akıl hocasıyla öğle yemeği
yermiş.

Rapçi Jay-Z'nin bir akıl hocası var.

Oprah Winfrey'in iki akıl hocası var.

Gandhi'nin bir akıl hocası var.

Büyük İskender'e yol gösterici olarak
Aristo vardı.

Bill Gates'e Paul Allen.

Warren Buffet'e Benjamin Graham.

Burada çoğumuzun atladığı

bir nokta var.

Şimdi size akıl hocalarıyla
yapabileceğiniz bazı

şeylerden bahsedeceğim.

İlk kural, Akıl Hocası Kuralı.

Bu %33 Kuralı.

Hayatınızı parçalara bölüp zamanınızın
%33'lük kısmını

sizden daha düşük insanlarla geçirin.

Onlara akıl hocalığı yapıp
yardım edebilirsiniz.

Onlar da size kendinizi iyi hissettirerek
yardım ederler.

Sizden daha kötülerin olduğunu bilmek
iyidir. Bu %30'luk bölüm.

Sizinle aynı seviyede %33'lük bir kesim
var.

Onlar sizin arkadaşlarınız, akranlarınız
oluyor.

Çoğu insanın unuttuğu şey ise
kalan %33'lük kesim.

Bu kesim, sizden 10-20 yıl önde olan
insanlar.

Onlar kendinizi biraz huzursuz
hissettirir.

Ama sizin istediğiniz şey bu, unutmayın

birçok insanın akıl hocalarıyla yaptıkları
hatayı, yani kendilerinden

birazcık daha iyi birini seçmelerini
yapmak istemiyorsunuz.

Körler, sağırlar birbirini ağırlar.

Ben buna 10x kuralı diyorum; sizden 10 kat
daha önde olan birini bulun.

Eğer 1 milyon dolarlık bir şirketiniz
olsun istiyorsanız

10 milyon dolarlık şirketi olan birini
bulun.

En üste gitmekten korkmayın.

Akıl hocaları kişilik olarak şaşırtıcıdır.

Bill Gates, Warren Buffet gibi kişilere
ulaşabilirsiniz.

Şaşırdınız mı?

Hollywood'ta yönetmenlik yapan arkadaşım
Frank bir konuşmamı dinledi.

Şöyle söyledi, "Tai, inanmayacaksın ama
bir konuşmanı dinledim ve bir kaç kişiye

mail attım. Paypal'ın kurucusu, toplam
değeri 1 milyar dolarlık 3 şirketin sahibi

Elon Musk bana cevap verdi ve beraber
yemek yedik.

Şaşırdınız,
çünkü insanlar hatırlıyor.

Kendi mücadelelerini hatırlıyorlar ve
size yardım etmek için ulaşıyorlar.

Unutmayın, herkes güzel bir yaşam ister,

fakat herkes kurallara uymak için gönüllü
değildir.

Kurallara uymanız lazım.

Bir sonraki, alçakgönüllülük

İş hayatında favori hikayelerimden biri
Sam Walton'a aittir.

Amerika'daki en zengin adam olur.

Büyük imparatorluk Walmart'ı kurar.

Brezilya, São Paulo'ya bir gezi düzenler.

Sam Brezilya'dayken kaldığı ev sahibi
aile'ye polisten bir telefon gelir.

"Sam Walton hapiste. Kefaretini öderseniz
çıkacak."derler.

Sam o zamanlar yaşlı bir milyoner.

Onu hapisten çıkarırlar.

Eğer Brezilya'da bir hücrenin içini
gördüyseniz bilirsiniz,

60 yaşında bir milyoner
için iyi bir yer değildir.

Aile polise gittiği zaman sitem eder,
"Çıldırdınız mı? Onu nasıl tutuklarsınız?"

"Onun kim olduğunu bilmiyorduk

markette, yerde emeklerken gördük" derler.

Aile Sam'e ne yaptığını sorar ve

cevabı şöyle olur, "Metreyle koridorların
ne kadar geniş olduğunu ölçüyordum.

Brezilyalılar benim bilmediğim bir şeyi
biliyorlar mı diye bakıyordum."

O bir milyoner ve onun kendini beğenmiş
biri olduğunu düşünebilirdiniz.

Gördüğünüz gibi, herkes güzel bir yaşam
ister

ama herkes Sam Walton gibi alçakgönüllü
biri olmaya hazır değildir.

Alçak gönüllü olmalısınız.

Bir sonraki, azim.

Medya bizi kandırdı.

Onlar sadece sondaki başarıyı gösterdiler
ama Bill Gates 12 yaşında başladı.

31 yaşına gelmeden henüz bir milyoner
değildi.

20-30 yaş arasında hiç izin yapmadığını
söyledi. Bir gün bile.

Azimli olmalısınız,

akıl hocanızı ararken bile azimli
olmalısınız.

Ben dünyanın en iyi gayrimenkul

yatırımcılarından biriyle arkadaş olduğum
için şanslıydım.

"Nasıl başladın?" diye sorduğumda

şöyle cevap verdi, "19 yaşındaydım ve
gayrimenkul işine girmeye

karar verdim. Küçük bir şehirde yaşıyordum
ama iyi bir geliştirici vardı.

Ofisine gittim ve sekreterle tanıştım.

Ben bu geliştiriciyle tanışmak istiyorum
dedim

Sekreterse, 'Üzgünüm. O çok yoğun,
seninle görüşmeye vakti yok.' dedi."

Ertesi gün tekrar gitmiş.
O tekrar göndermiş.

17 kere!

17'nci gidişinde sekreter onun için
üzülmüş ve "Ne yapacağını

söyleyeyim. Asansörün yanındaki saksının
arkasına saklan.

Günün sonunda ofisinden çıktığında

asansöre atla.

Başka seçeneği kalmayacak, çünkü kapı
kapanacak ve

onu konuşulmaya değer biri olduğuna

ikna etmen için 4 kat var."

Arkadaşımın ona ne söylediğini bilmiyorum
fakat

adama, "Yarın havaalanında buluşalım. Özel
jetimle,

benimle beraber Florida'ya gelebilirsin.
Sana otellere nasıl

yatırım yaptığımı göstereceğim."
dedirtecek kadar

yeterli şeyler söyledi.

Arkadaşım tabi ki onun akıl hocalığında

işi öğrendi ve dünyanın en varlıklı
gayrimenkul yatırımcılarından biri oldu.

O azimliydi çünkü, gördüğünüz gibi,
"Herkes iyi bir yaşam ister,

fakat herkes bunu başarmak için azmedecek
kadar gönüllü değildir."

Azmetmelisiniz.

Bir sonraki, kitaplar.

Kitapları gizli bir hazine olarak
görmelisiniz.

Bir düşünün,

çünkü söylediğim gibi, akıl hocaları

muhteşemdir fakat bazıları artık
hayatta değil.

Shakespeare, Darwin, Freud,
Mahatma Gandhi.

Ama size bu insanların mucizevi bir
şekilde cumartesi akşamı

evimde olmalarını sağlayacağımı ve

sorularınızı cevaplayacaklarını
söyleseydim?

Tabii ki herkes bir uçak bileti alırdı
ve soluğu Kaliforniya'da alırdı.

Onlar şu an benim evimde.

Onlar kütüphanemde.
Sizin kütüphanenizde de olabilir.

Sam Walton'dan bahsedecek olursak,

Sam Walton diğer birçok milyonerin
birleşerek yaptığı 160 milyar dolarlık

servetini kendi kendine yapmış bir adam.

Ölüm döşeğindeyken bir kitap yazdı.

Kaç kişi okudu?

İmparatorluk kuran bir iş adamının
5 dolarlık kitabını

her iş adamının okumaması bir trajedi.

Bunun nedeni modern eğitim sisteminin
insanları kitaplardan saptırması.

Beyninizi tekrar bağlamalısınız.
Size birkaç taktik göstereyim.

Bir, kitapları tek seferlik bir aktivite
olarak görmeyin.

Kitabı bir arkadaş gibi görün.

Tekrar tekrar okuyun ve tekrar başa dönün.

Arkadaşlarınız gibi onlardan da
çok olsun.

Size tavsiyem, 150 tane kitap bulun.

130 milyon tane var.
O kadar çok okuyamazsınız.

Ama 150 kitabı hayatınızın sonuna kadar
tekrar tekrar okuyabilirsiniz.

Ne kadar hızlı okumanız gerektiği
konusunda bir kural yok.

Ben kendi hızımı belirlerim.

İnsanlar, "Her gün bir kitabı nasıl
okuyorsun?" diyorlar.

Bazen bir haftamı alıyor.

Ama bazen, kitaplarda okumaya değer birkaç
şey vardır.

Aslında kitapların çoğu böyledir.

Bu yüzden sayfalara göz atıyorum.

Bunu üç kere yapıyorum.

İlkinde içindekiler bölümünü okuyorum.

İkincide biraz hızlı ilerliyorum.

Üçüncüde sadece bir bölüme
odaklanıyorum.

Kendinizi bir külçe altın arayan altın
madencisi gibi düşünün.

Sonra geri rafa koyun.

Ortalama bir Amerikalı senede 17 kitap
satın alıyor.

Belki ayda bir kere okuyor.
Ama haftada en az bir kitap okumalısınız

çünkü unutmayın, herkes güzel bir yaşam
ister

fakat herkes bunu başarmak için okumaya
gönüllü değildir.

Daha fazla okumalısınız.

Ve son olarak, stoik ve epiküryen.

Okuduğum ilk kitaplardan biri büyükba-
bamdan aldığım 11 ciltlik kitaptı ve

o kitaptan yazdığım bir cümle vardı.

"Bir millet stoik doğar
fakat epiküryen ölür."

Stoikler gelecekte daha iyisi için anlık
zevklerini feda etmeye

gönüllü insanlardır.

Yatırımcı olduklarını söyleyebiliriz.

Epiküryenler anı yaşarlar.

Onlar tüketicidir.

"Yalnızca bir kez yaşarsın." derler.

Şöyle bir söz vardır,
"Bir odadaysan ve kimin aptal olduğunu

bilmiyorsan aptal sensindir."

Asla aptal olmak istemezsiniz.

Medyanın ne yapmak
istediğini tahmin edin.

Hollywood'luyum ve
size söyleyebilirim.

Sizi topa tutuyorlar. Günlük 2000 adet
reklam görüyoruz.

Size bir şey satmaya çalışıyorlar.

Lüks, umutlarınızdan, hayallerinizden
ve hırslarınızdan vazgeçmeniz

karşılığında geliyor.

Biraz güçlendirelim.

Stoik olun.

En son ne zaman şeker yemeden bir hafta
geçirdiniz?

Ya da markete arabayla gitmek yerine
yürümeyi tercih ettiniz?

Ya da 100 şınav çektiniz?

Ya da klimayı kapattınız?

Kendinizi güçlendirin.
Soğuk bir duş alın.

Herkes ister ama herkes güzel bir hayatı
elde etmek için güçlenmez.

Güçlenmeniz lazm.

Konuşmamın sonuna doğru geliyoruz,

size en sevdiğim şiiri okuyacağım.
Chief Tecumseh,

Şöyle diyor,

"Hayatını sev,

Hayatını mükemmelleştir.

Hayatındaki her şeyi güzelleştir.

Hayatını daha uzun yapmak için uğraş,

ve bunun amacı halkının hizmetinde
olmak."

Akıl hocaları bunu yapmanıza
yardım edecek.

Bunlar istediğinize ulaşmanız için
bir kestirme.

Bunu zor olan yoldan yapmak istemezsiniz.

Bir akıl hocası bulun, bu işe yeni
koyulmuş veya daha önce

bunu yapmış olabilirsiniz, farketmez.

Her zaman bir şeyler öğretecek
birileri vardır.

Bu kuralları uygulamalısınız.

Alçak gönüllü olun. Azmedin.
Daha fazla okuyun. Güçlenin.

Unutmayın, bu biraz zor olacak.

Tom Hanks'in bir filminde söylediği gibi,

"Zor olacak gibi görünüyor,

fakat onu mükemmel yapan zorluk."

Eğer bunları yaparsanız, güzel bir yaşama
sahip olursunuz.

Teşekkür ederim.

(Alkışlar)