The Tunnel (2011) ~FULL MOVIE~ [Multi-Subtitles]

*This movie is (Rated 14A). Completely free to share and watch. This movie was meant to be free for everyone. http://www.thetunnelmovie.net/
Subtitles in 18 different languages!

Storyline:

"An investigation into a government cover-up leads to a network of abandoned train tunnels deep beneath the heart of Sydney. As a journalist and her crew hunt for the story it quickly becomes clear the story is hunting them."

Details:

Country: Australia
Year: 2011
Duration: 90 min
Language: English
Genre/Style: Drama | Horror | Thriller
Also Known As: The Tunnel Movie
Rating: 6.0/10
Imdb: http://www.imdb.com/title/tt1735485/
Subtitles: English, Finnish, Swedish, Spanish, Italian, Greek, Argentina, Hindi (Indian), Dutch, German, Brazil, Portuguese, Polish, Serbian, Turkish

*Polish for example might be out of sync (now fixed). Inform about possible mistakes (sync problems mainly) and i search for possible other sub/version or remove it.
If you want to request subtitles, the following version is: The.Tunnel.2011.DVDRip.XviD-aAF
(FPS:25)

De volgende film beeldt gebeurtenissen uit
die gebeurden in oktober 2007.

Het bevat officieel bewijskrachtig
materiaal van de politie.

Verschillende betrokken personen van deze
gebeurtenissen weigerden een interview.

Hallo? Politie, brandweer of ambulance?
- Hallo?

Ja, hallo? Heb je politie, brandweer
of ambulance nodig?

Help, we hebben hulp nodig.

Oké mevrouw, we sturen u hulp.
Wat is er gebeurd?

We zijn op platform 1, we zijn in
een station. Alstublieft, u moet...

Mijn vriend sterft.
Hij is aan het bloeden.

Kalmeer, mevrouw. Ik wil dat u me exact
vertelt waar u bent en wat er gebeurt.

Ik weet het niet, we zijn in het station
en iets nam onze vriend mee.

Oké, kalmeer alstublieft. U zegt dat u
in een station bent, welk station?

Iemand help mij. Wat doe je?
- Mevrouw.

Bent u daar nog? In welk
station bent u? Hallo?

Hallo, mevrouw?
Hallo, bent u er nog?

Mevrouw?

Simply ReleaseS Toppers
Simply The Best

Proudly Presents
The Tunnel

Vertaald door Simply ReleaseS Toppers
Jack The Ripper

De regering van New South Wales...

heeft een radicale oplossing voor
de watercrisis bekendgemaakt.

Het plan is om van een verlaten
reservoir onder de stad af te tappen.

95 miljoen dollar zal er gespendeerd worden...

aan een gloednieuwe water
recylagefabriek in het hartje van Sydney.

Mijn naam is Natasha Warner...

en ik heb meer dan 10 jaar
in de nieuwswereld gewerkt.

Ik wist dat ik verhalen wilde vertellen.

Ik wist dat ik wilde communiceren
met het publiek...

en dat leek mij de perfecte plaats ervoor.

De New South Wales minister
van water en milieu...

staat al 12 maanden onder vuur.

Sydney's waterreserves staan
op hun laagste punt ooit.

Wij zijn een progressieve regering
en in het teken van klimaatverandering...

moeten we kijken naar al de mogelijkheden,
en het recyclen van water...

is zeker de toekomst.

Ik kwam eerst een verhaal tegen
dat was gefocust op de regering...

dat juist wat water recyleplannen
had bekendgemaakt...

en ze wilde de verlaten
ondergrondse tunnels gebruiken...

van één van onze grootste spoorwegsystemen.

Duizenden mensen passeren hier elke dag...

zich niet realiserend dat de deelstaatregering
hun oplossing voor de watercrisis

onder hun voeten ligt.

Het plan is om een recycle
infrastructuur te bouwen...

om gebruik te maken van de miljoenen liters
water dat vast zit in afgedankte treintunnels.

Ik realiseerde me niet hoe
groot ze wel niet waren.

Er is vrijwel nog een
hele stad onder ons.

Welzijnsgroeperingen zeggen dat de tunnels een
toevluchtsoord zijn voor de daklozen van Sydney.

Het bouwen van een ondergrondse
waterrecycle infrastructuur...

zorgt ervoor dat ze nergens meer terechtkunnen.

Het nieuwe daklozenprobleem zou
misschien een halt kunnen roepen...

aan de regering hun watercrisisoplossing.

In een vergelijkbaar scenario in de VS...

werden recent honderden daklozen...

verdreven uit de ondergrondse tunnels.

Het veroorzaakte een public relations nachtmerrie.

Je kan snel zien waarom de regering...

zoveel problemen heeft met
de daklozen te verdrijven.

Ik bedoel, proberen om te navigeren door...

dit doolhof van donkere tunnels is moeilijk.

Proberen mensen te vinden
die zich hier verstoppen...

is bijna onmogelijk.

De minister van water en milieu zegt...

dat er geen bewijs is dat er iemand
leeft in de tunnels van Sydney.

Hij zegt als de Labor partij
de verkiezingen wint...

de oplossing voor het waterprobleem
uitgevoerd zal worden.

Na de eerste ophef,
droogde het verhaal op.

Het was alsof het hele
ding nooit gebeurd was.

Toen ging er bij mij een belletje
rinkelen. Dingen verdwijnen niet zomaar.

Als er over iets niet gesproken wordt,
begin ik vragen te stellen.

Dat is mijn job als journalist.

Proost, John. Gelukkige verjaardag.

Mijn verjaardag...

Wat is je boodschap voor de jarige?

Wat heb je te zeggen?
- John.

Eigenlijk kan ik je een verhaal
vertellen over John.

Jullie kennen deze misschien niet,
het was lang geleden in 1991.

Mijn naam is Steve Miller,
ik ben een cameraman voor TV.

Ik werk al sinds de jaren '80
bij de nieuwsdienst.

Pete en ik waren juist begonnen en ze
stuurde ons naar de eerste Golfoorlog.

Dus we moesten naar het kantoor thuis bellen...

naar John, die was toen de nieuwsregisseur...

en we zeiden, stuur ons meer geld.

We moeten gasmaskers, chemische
pakken en wat gerief kopen.

Dus ze stuurde ons ongeveer 10.000 dollar.

We hadden het geld in onze handen en we
dachten, laten we dit uitgeven aan andere zaken.

Toen gingen de luchtsirenes af,
iedereen zette zijn gasmaskers op...

en wij dachten, laat maar.

Je geraakt getrouwd met je job, dus de
mensen waar je mee samenwerkt...

worden uiteindelijk je familieleden.

Je hebt onze zonderling ontmoet.

Hij is een heel knappe jonge man,
maar hij is niet erg goed in zijn job.

Kom hier, Tangles.
- Waar had je het over?

Ik had het over die keer dat
we naar de VS gingen.

Twee weken zat je zonder je
hoofdtelefoon. Weet je dat nog?

En heeft iemand dat gemerkt?
- Niemand heeft het gemerkt.

Hij is een genie.
- Zo goed ben ik.

Ik moet het zelfs niet horen,
ik voel het aan mijn knokkels.

Als je met de groep ergens naar toegaat...

als je met Steve en Tangles ergens gaat filmen...

zijn ze...

Ze zijn professioneel, maar
het zijn ook kinderen.

Aan het eind van de dag, stoeien
ze graag en lachen ze erop los.

Ik herinner me Natasha nog,
zij werkte bij een ander netwerk...

en een paar jaar later kwam ze naar ons.

De eerste indruk?

Nog een jong persoon die aangenomen werd...

te veel werd betaald, en had
zichzelf nog niet echt bewezen.

Maar weet je, ze was
het volgende grote ding.

Hé, Pete.

Een zakelijke bijeenkomst?

Een productie vergadering.

Nu je het over iets produceren hebt...

zeemannen.

Hoe is dat? Je kan dat beter snel afzetten.

Degene die weg kwam.

Ik ben niet weg. Ik ben hier.
- Hebben we dit verhaal al niet eens gedaan?

Kom hier, makker.

Pete en ik hadden een interessante werkrelatie.

Hij was vastberaden op de manier
hoe hij zijn job zou doen...

en ik was vastberaden op de
manier dat ik mijn job deed.

Soms ging dat goed samen...

en soms waren er wat wrijvingen.

Wanneer haar naam naar voren kwam, werd
het onderwerp redelijk snel veranderd.

Als je er over terugdenkt, denk je van...

Ja, er was iets aan de gang daar.

Ik kwam een YouTube filmpje
tegen die wat jongeren liet zien...

die de gebieden rond de tunnels
beschadigde en vernielde.

Sef? Heb jij dit gedaan?

Je moet me voor de gek houden.

Leer ze dan een lesje dan.

Dat zal ik doen.

Zo denk ik over je rotzooi, MK.

In het clipje zelf...

was er iets onbekend.

Er was duidelijk iets in die tunnel.

Wat was dat?

Wat was dat?
- Zwijg.

Verdomme, wat was dat?

Ze zijn er nog steeds.

Geef me de zaklamp.
- Sef, komaan, laten we hier weggaan.

Geef me gewoon de verdomde zaklamp, trut.

Nee, niet doen. Komaan.
- Het is goed.

Denk je dat je de eer kan
opstrijken voor mijn werk?

Klote, Sef, komaan.
We moeten...

Sef? Verdomme, Sef, komaan.

Wacht even. Sef, antwoord.

Sef.
- Bekijk het maar, ik ben weg hier.

Dez, wacht even. Ga nergens naar toe, wacht.

J, komaan.
Dez, stop.

Dez, ga niet weg. Wat doe je? Help.

Sef, antwoord alstublieft.

Toen dat ik dit clipje zag, dacht ik, dit is een
verhaal waarmee ik naar John kan gaan.

Weet je, eindelijk heeft het wat kracht.

Sinds wanneer gebruikt een degelijke
journalist YouTube als onderzoeksbron?

Het was een goed clipje, maar op
het moment dacht ik, ze is gek.

Toen ik het verhaal doorgaf aan John,
zette hij Pete op de zaak.

Wat dat betekende was...

Pete had een opkomende job
en verhaal in China...

waar hij heel erg naar uitzag.

En ik moest hem het nieuws brengen
dat hij van het verhaal af was gehaald.

Ik hoorde voor het eerst van het
potentiële verhaal van de tunnels...

juist toen we ons aan het
klaarmaken waren voor China met Pete.

Hé makker, er is daar
ergens een richtgrafiek.

Kan je het even hoog houden voor ons?
- Ja, geen probleem.

Hij was er al een lange tijd aan het werken...

en hij was redelijk opgetogen om
er heen te gaan en er zich aan vast te zetten.

Ik denk dat hij een paar
goede aanwijzingen had...

die zijn carrière had kunnen
laten openbloeien, het was geweldig.

Hoe staan we ervoor, makker?
- Het ziet er goed uit.

Het kan, als je de reparatiekosten ziet.
Bedankt Tangles. Een goede.

Geen camera’s meer gooien
in de buurt van traphuizen.

Ik heb het jullie al gezegd,
het was mijn fout niet.

Kunnen we een draagbare camera meenemen?
Hoe minder gewicht, hoe sneller we gaan.

Natuurlijk, makker.
We gaan dan toch naar China.

Meer plaats voor goedkope
Dvd’s, illegale software...

Je bent me er eentje, makker.

Het was puur John zijn beslissing
om Pete op dit verhaal te zetten.

Ik voelde me een beetje ongemakkelijk
met het feit dat Pete daar moest beginnen.

Zoals ik hiervoor al zei, we
kwamen niet altijd even goed overeen.

Ik was heel nerveus om met Pete te praten.

Ik wilde het hem niet vertellen.

Het is niet geweldig...

wanneer je je hoop aan het opbouwen
bent voor een groot geweldig verhaal...

en dan teleurgesteld wordt.

Ik dacht op dat moment
dat ik het juiste deed.

Ik dacht dat het uitstellen
van wat Pete had gepland...

het waard was op het einde van het verhaal.

Hij zei wel dat hij naar John ging.

Ik weet niet wat er gebeurde in die kamer...

en wat de inhoud was van het gesprek...

maar goed, hij had erover
met John gesproken...

en ik denk dat van dat punt...

duidelijk was dat hij niet naar China
ging en dat Nat had gewonnen.

Waarom nam John die beslissing?

Komaan, we weten allemaal
waarom Nat John's favoriet was.

Toen Peter meedeed aan het verhaal,
focuste we ons op de dagelijkse kranten...

om uit te vinden wat er gebeurde
met de water recyclage plannen.

Pete was op zijn tenen getrapt, maar,
weet je, Pete was een professioneel.

Het duurde een dag of twee...

dat hij weer de oude was.

Hij startte zijn eigen onderzoek...

hij had contacten in de
gemeenteraad waarmee hij sprak.

En er kwamen geruchten boven...

dat er niet alleen daklozen
leefde in de tunnels...

maar dat er daklozen
waren die verdwenen.

Op dat punt begonnen
we stilaan te denken...

dat er iets anders mis was.

Dus we begonnen met...

de toenmalige minister van
water te achtervolgen.

Het ding dat het meeste opviel...

dat hij zweeg over het onderwerp.

Hij wou niet met ons praten,
niemand wou met ons praten.

Op dat moment, werd
het ons onmogelijk gemaakt.

Als het waar was
dat er daklozen verdwenen...

was dit een groot verhaal.

En een heel belangrijk verhaal.

Waar is hij?
- Hierdoor.

Minister, heeft u het rapport gezien
van de daklozen in de tunnels?

Geen commentaar.

Heeft u uw plannen geschrapt omdat
er mensen verdwijnen in de tunnels?

Geen commentaar.

Minister, zouden mensen
zich moeten zorgen maken?

Is er een bedreiging in
de ondergrondse tunnels?

Nou?

Dat was goed. Vind je niet?

Ik wist dat we niets gingen hebben.

Ik denk dat er zeker
op een grote schaal...

veel mensen in de regering...

wisten wat er aan de hand was.

Ze wisten wat er daar beneden gebeurde.

Weet je, met alles wat
er daarna gebeurde...

verborgen ze dingen.

Ik begon contact te zoeken met een
paar opvangcentra rond de stad...

en uiteindelijk kwam ik een
bepaalde dakloze man tegen...

waarvan ik dacht dat hij in de tunnels leefde.

Dit was fantastisch.

We hadden eindelijk iemand
om mee te spreken.

Oké, Trevor, een secondje.
Ik moet even je micro goed zetten, als dat oké is.

Ik ben niet zeker hoe ze Trevor vond,
maar Natasha vond Trevor.

We gingen naar dit centra en we
zetten hem klaar voor een interview.

Oké, makker. Dit wordt leuk.
Je gaat op de televisie komen.

Oké, jongens, ik ben klaar.

Trevor, als je op een bepaald
moment niet op je gemak voelt...

laat me dit dan weten.

En als ik jou vragen stel...

en je bent niet zeker van
je antwoord, is dat oké.

We kunnen dit later rechtzetten,
dus maak je geen zorgen.

Goed.
Ja? Dank je.

Het interview met Trevor
was niet gemakkelijk...

maar dat ben ik gewoon, denk ik...

om mee om te gaan.

Trevor, ik begrijp dat je
leven niet gemakkelijk...

Noem me Trev.

Trev? Oké.

Trev, ik begrijp dat je leven al lang
niet makkelijk is.

Welke omstandigheden brachten je ertoe
om in de tunnels te gaan wonen?

Nou, het hield mij en mijn
makkers warm in de winter.

Het begon allemaal geweldig,
een soepel gesprek.

Hij begon me een beetje te vertellen
over, je weet wel, zijn omstandigheden...

wat hem leidde om in de tunnels te leven.

Hij begon echt een beeld te
schetsen hoe het was daar.

En onder je vrienden, Alfie, Johnny en Harry...

en sommige anderen...

leven zij nog daar beneden, nu?

Nee.

Trev?

Voel je je goed?

Ja.

Op dat punt in het interview,
vroeg ik Trevor...

wat hij misschien had meegemaakt in de tunnels.

Ik vroeg Trevor wat hij had gezien.

Er was duidelijk iets gebeurd met hem.

Trevor, ken jij iemand die verdwenen is?

Trevor, is er iets gebeurd met jou daar beneden?

Trevor...

ben je oké?

Nee.

Heb je dat gefilmd?
- Ja, ik heb het.

Gek.
- Ik weet het.

Na Trevor's interview, was het
duidelijk dat we op iets gestoten waren.

Alle stukken van de puzzel
waren symptomen van iets dieper...

ik wist alleen niet wat.

Ik had meer nodig.

We moesten daar naar beneden.

Je gesprek kan opgenomen
worden voor trainingsdoeleinden.

Laat iets aan je operator weten als je niet
wil dat je gesprek wordt opgenomen.

Hallo, u spreekt met Pam.

Hallo, Pam, Natasha Warner hier.
Hoe gaat het met je?

Alles goed, Nat, en met jou?
- Ja, alles goed, bedankt.

Ik vroeg me af of je me zou kunnen helpen.

Ik werk aan een verhaal en ik heb toegang
nodig tot de tunnels onder het CBD.

Met wie moet ik praten om
dit te laten gebeuren?

Waar gaat het verhaal over?

Ik heb gewoon een half uur nodig.

Wacht even...

Nat, het spijt me. Ik kan
je niet helpen deze keer.

Wat?

Blijkbaar krijgt niemand toegang...

en ik denk niet dat jij een
speciale behandeling krijgt.

Komaan, Pam, ik ben het.

Juist. Er waren verleden keer mensen
op hun tenen getrapt. Ik kan het niet doen.

Ik heb dit echt nodig.
Pam, kan jij me helpen?

Ik heb maar een half uur nodig...
- Het spijt me, Nat. Daag.

Ik denk dat het makkelijker
is om nu terug te kijken...

en te zeggen dat ik waarschijnlijk onder veel
druk stond om dit verhaal binnen te halen.

Om het moment had ik het
gevoel dat ik mijn job deed.

Ik was zo gefocust
op mijn job te doen.

Er gingen veel geruchten rond...

zij zat in grote problemen en
ze moest dit klaar krijgen...

anders werd ze buiten gegooid.

Nou, ik denk dat ik veel werk
in mijn carrière heb gestopt...

en ik denk dat dit alles
afhing van dit ene verhaal.

Weet je, ik had geen keus.

Hé, Tangles, hoe is het
met je hoofd, makker?

Pete, ik ben als een haai. Zolang
ik blijf bewegen, is alles goed.

Hier gaan we, zo zag je eruit...

toen Steve je gisterenavond uit de WC trok.

Steve, nieuw speelgoedje.

Makker, waterbestendig, schatje. Een TG.
- Dat is het spul.

Een goede manier om het
netwerk zijn geld te besteden.

Het is niet alleen waterafstotend,
is het echt waterbestendig?

Ja, waterbestendig, makker.

Ja, kan je wat filmen voor mij?
Ik geef je wat geluid. Hier.

Natuurlijk, makker.

Aan het filmen.
- Geweldig.

Pete, ik ga je wat laten zeggen.

Wacht even.
Eén, twee.

Hier makker, zeg hier iets tegen.
- 'Hier iets tegen.'

Ja, ik ben zeer benieuwd om naar
de stinkende riolen te gaan.

Hallo, hoe ging het?

We hebben niet alle vergunningen kunnen
krijgen, maar John dekt ons, oké?

Toen Natasha zei dat John ons dekte...

en dat we niet alle vergunningen hadden.

Dat is een hele losse overeenkomst...

weet je, je zit daar en zegt,
'Nou, het komt wel goed.'

Ben je zeker?
- Ja.

Wanneer?
- We gaan vanavond.

Vanavond? Oké, we zijn klaar dan?
- Ja, makker.

Ja, vanavond. Goed?
- Ja, oké. Goed.

Alles goed met je?
- Ja, des te sneller we gaan, des te beter.

Ja.

Als een team, is het onze job om te
filmen en beelden te verkrijgen.

Het is niet onze job om vragen te stellen.

Pete, blijf even achter. Ik ga Nat
even filmen dat ze binnen gaat.

Ja? Oké.

Excuseer, jongens?
Jongens, wacht even. Verboden gebied.

Sorry makker. Misschien
heeft niemand het jou verteld.

We gaan gewoon een half uur filmen
en dan heb je geen last meer van ons.

Alleen maar een paar dingen filmen.
- Ik moet een vergunning zien.

Vergunning?
- Ja.

Heb jij een vergunning?
- Ik heb een rijbewijs.

Pete, hoeveel geld heb
je in je portemonnee?

Je houdt me voor de gek, niet?

Het is de derde wereld niet,
dat gaat niet werken.

Jongens, iedereen. Tijd om
te vertekken, alstublieft.

Ik heb het je gezegd.

Laten we gaan, komaan.

Ik zat er zo diep in dat ik niet
meer terug kon op dat punt.

We besloten om een
andere ingang te vinden...

met of zonder officiële assistentie.

We vonden een ingang
aan de andere kant.

Het leek op een onderhoudsingang.

Weet je zeker dat John ons dekt?
- Laat wat ballen groeien, Pete.

Op dat moment voelde ik...

dat er iets niet pluis was.

En ik dacht om mezelf
en Tangles te dekken...

en eigenlijk iedereen te dekken...

dan bijna alles te filmen
wat er daar gebeurde.

Weet je, ik dacht dat we...

een soort van verdediging moesten hebben...

als er iets mis moest gaan.

Weet je, als we betrapt, beboet
of gearresteerd werden...

dat ik bewijs bij me had
dat ik het niet was...

die ons naar beneden leidde,
dat het Tangels niet was...

maar dat het Natasha was.

Hier, neem dit.

Hier gaan we.

Oké, laten we gaan.

Ben je oké? Wil je dat ik...
- Neem dit.

Oké, snel nu.

We wisten onze sporen uit toen
we naar beneden gingen...

omdat we niet betrapt wilde worden.

Als daar naar terugkijkt...

was dat waarschijnlijk een vergissing.

Is alles in orde?

Is het goed dat we hier beneden zijn?

Dat is wat zij zei.
Zij zei dat John ons dekt.

Toen we begonnen
met het verhaal te filmen...

toen we echt startte,
'laten we filmen'.

Pete en Natasha, zorgden
voor de redactionele inhoud...

en het is mijn job om daar
over heen te zien...

en beelden te bezorgen.

Oké, draai je om en kom terug.
Ik begin terug wanneer je dat rooster passeert.

Jullie blijven even achter.

Tangles en ik begonnen te filmen...

heel verslavend, zoals we altijd deden.

Weet je, we hebben geen richtlijnen
nodig, we doen het gewoon.

Toen we wat verder kwamen, waren
er hele secties van tunnels...

die absoluut pikzwart waren.

Het is volledig donker daar beneden.

Je kunt daar naar beneden gaan,
de lichten uitdoen en ronddraaien...

en je weet niet meer waar je bent.

Omdat er kruispunten zijn met
tunnels die overal naartoe leiden.

Dus ik dacht...

toen we de eerste keer de lichten
uitdeden en daar stonden...

dat we lichten moesten aanlaten en
rechtvooruit moesten gaan...

omdat het anders heel gemakkelijk
was om de weg kwijt te raken

Hé, Tangles?
- Ja?

Kom hier, makker.

Er is iets mis met mijn licht.
Kan je er eens naar kijken?

Wat bedoel je?
Is het de aansluiting?

Ja, kijk er eens van dichtbij in.
Zit er iets op vast?

Verdomme.

Hoe zag ik dat niet aankomen?

Bedankt daarvoor, Steve.
Mijn ogen doen pijn.

Geweldig.
- Laten we gaan.

Pete had een kaart van de tunnels gemaakt...

maar hoe verder we gingen, hoe meer we ons
realiseerde dat het niet echt accuraat was.

Er waren hele secties van tunnels
die niet eens op de kaart stonden.

Geef ons wat licht hier, Steve.

Oké, dat is de ingang, dat
is waar we doorliepen...

Dat is die kant op. Dat is er niet.
Ik weet niet waarom dat is.

Oké, langs hier.

Ja, dat moet de weg zijn.

Toen we erdoor waren en het
onderhoudsgedeelte waren gepasseerd...

kwamen we meer in de
ingewanden van de tunnels...

en mijn indruk was dat het geweldig was.

Het was duidelijk, deze plek was enorm.

Dat is geweldig.

Het geluid is geweldig.

Pete, kan ik 10 minuten overlay hebben?

Ik geef je er vijf.

Vijf?
- Ja.

We waren heel dichtbij het station...

dus Pete probeerde ons wat op te jutten.

Ik was sprakeloos van de grootte,
het was enorm en griezelig.

Weet je, ik denk dat we er
allemaal van onder de indruk waren.

Het was niet moeilijk om mooie
beelden te krijgen daar beneden...

omdat je de omgeving schildert met je licht...

en wat je zag, was er gewoon.
Het zag er cool uit.

Dit ziet er heel goed uit.
- Hé jongens, zwijg eens even.

Oké, het ziet er goed uit.

De historie van deze tunnels,
degene waar we naar keken...

was gewoon ongelofelijk.

Ik bedoel, het dateert al van voor
de Tweede Wereldoorlog.

Ze zouden worden gebruikt als
een ondergronds railsysteem.

In de Tweede Wereldoorlog werden
ze dan gebruikt als schuilkelders.

Kom hier eens naar kijken.

De huidige NSW regering...

zijn niet de eerste die de tunnels
willen gebruiken voor een ander doel.

Ik sta in een deel van de tunnel...

dat werd omgebouwd tot een schuilkelder
tijdens de Tweede Wereldoorlog.

Het is compleet met alle voorzieningen...

die er voor zorgde dat soldaten gedurende
een langere tijd konden blijven.

Verschillende ruimtes werden toen...

hergebruikt en heringericht
voor SAS training.

Dus opnieuw en opnieuw zijn ze
uitgevonden voor verschillend gebruik...

en zelfs tot de dag van vandaag met de bekendmaking
van de plannen voor het waterrecylage.

Ik had geluk dat we
gebieden tegenkwamen...

waar het evident was dat er daklozen...

of mensen hier leefde.

Dat is goed. Geef maar hier.

Ben je klaar?
- Wacht even.

Doe maar als je klaar bent.

We hebben nog geen uur gewandeld...

en we komen al iemands huis tegen.

Hier zie je een zelfgemaakt
bed, dekentje...

en lege blikjes eten.

De bezittingen tegenkomen
was heel belangrijk...

en van vitaal belang
voor het verhaal.

Het was bewijs dat er
leven was daar beneden.

Terwijl er nu geen teken
is van een bewoner...

is het duidelijk dat de minister zijn beweringen
over verlaten tunnels verkeerd is.

Dit was iets dat de regering ontkende.

Dit was iets dat we nu kunnen bewijzen.

Hé, Nat, ik ga je even filmen
terwijl je naar beneden gaat.

Ja, oké.

De zaklamp.

Makker, wat is er?
- Wat? Niets.

Het is een beetje smal daar beneden,
dikkertje. Denk je dat je er door kunt?

Hij moet volgens mij niet met plezier
aan de show meewerken.

Nat, is alles goed?
- Ja.

Heb je hulp nodig?
- Nee, het gaat wel.

Nat? We hebben de slaapzakken en zo al...

we hoeven niet naar het meer.

We kunnen de rest hierboven ook doen.
- Pete, alles is goed met me.

Ik denk alleen dat het een beetje...
- Alles is goed met me.

Laten we gewoon doorgaan.

Oké, jij neemt dit.
- Ja.

Wat is haar probleem?
- Ze heeft gewoon het verhaal nodig.

Na wat er vorige keer gebeurde,
loopt ze op dun ijs.

Ja, dat begrijp ik.

Daarom wilde Jong dat ik meekwam,
zodat ze het niet weer verkloot.

Als ze het niet kan, waarom
ontslaat hij ze dan niet?

Makker, ik denk dat John op
meer aast dan alleen maar dat.

Nou, dan moet hij toch achter
jou in de rij staan, niet?

Hé jongens, jullie willen misschien wel
weten voor in de toekomst...

dat deze tunnels geluid
prachtig voortbrengen.

En zover als ik kan horen,
zijn jullie klootzakken.

Rot op.

Geef me de zaklamp.
- Ja oké, wacht even.

Alstublieft, makker.

Ga naar beneden, klootzak.

Pete, kan je voor mij die hendel
opheffen? Dan heb ik wat geluid.

Waar naartoe? Gewoon...

Leuk, geef het een trap.

Ja, geef het een trap.
Stuur het op zijn weg.

Wat doen we?
- Geef het gewoon een trap.

Eén, twee, drie, vier.

Bedankt, mannen.

Het meer was gewoon enorm.

Ik bedoel, dit ding is
een kilometer lang.

Het is groter dan ik dacht.

Ja, dat hoor ik veel.

Tangels en ik waren wat aan het dollen...

we maken graag grapjes over elkaar.

Als ik iets niet doe,
dan doet hij het wel.

Dus ik nam hem vast en deed zo...

aan de rand van het meer,
precies of ik hem er in duwde.

Ken je het gevoel als je recht staat
en iemand zijn schouders vasthoudt...

en dan ze weer achteruit trekt?

Dat deed ik en liet hem los,
ging terug naar de camera...

en daar ging hij.

Verdomme.
Tangles, is alles goed met je?

Daar is je duik, makker.

Steve, klootzak.

Dit is niet grappig.
Het is koud.

Ga je hem nog helpen?
- Nee, laat hem maar.

Dit is niet...
Hou op met lachen.

Hoelang gaan we hier beneden zijn?

Tangles, hoeveel plezier we ook
samen hebben gehad...

als het tijd was om te
werken, was hij heel serieus...

en dan was er geen tijd
meer voor grapjes.

De creatieve afdeling is klaar.
Ik laat het je maar even weten.

Nat, kom een klein beetje naar voor.

Als hij me het gevoel gaf...

dat er problemen waren,
geloofde ik hem.

Ik sta onder één van
Sydney's drukste treinstations.

Achter mij is de
vergeten waterbron...

dat voor zo veel controverse zorgt.

Eerder dit jaar gaf de regering...

Nat, het spijt me. Pete, maakte jij dat geluid?
- Nee.

Fluisterde jij niet?
- Nee.

Oké. Sorry, Nat.
Beginnen we terug van het begin?

Iedereen, stil alstublieft.
Dank u.

Oké, terug van het begin.
Laten we starten.

Wanneer je klaar bent, Nat.

Ik sta onder één van
Sydney's drukste treinstations.

Achter mij is de
vergeten waterbron...

Nat, sorry. Houden jullie me voor de gek?
Wat is dat geluid?

Wat hoor je, makker?

Wacht even,
ik check de batterij even.

Ik weet het niet.

Misschien zijn het je kabels.
- Ja, kabels praten niet, Steve.

Oké, het spijt me, Nat.
Ga er maar voor, ik zal zien wat ik kan doen.

Ga gewoon door.

Als Tangles zei dat hij iets hoorde,
geloof ik dat hij iets hoorde.

Ik kan niet beschrijven
hoe stil die plaats was...

dus op het moment zelf, voelde ik het niet.
Hij kon van alles gehoord hebben.

Het was raar.

Ik dacht net dat het
een technisch probleem kon zijn...

het kon van alles zijn, wat RF
storingen, of zoiets.

Maar als Tangles vastbesloten was
dat er iets aan de hand was...

en hij was er serieus over,
dan geloofde ik hem.

Eerder dit jaar, kondigde
de regering aan...

en liet daarna de plannen varen,
om water van dit meer te recyclen.

De minister van water heeft nog
geen reden gegeven waarom.

Mooi. Pete, ben je tevreden?
Ik ben tevreden. En jij, Tangles?

Ja, heel tevreden.

Oké, laten we gaan.
We vertrekken, neem de sticks mee.

Oké, laten we gaan.

Nadat we ons verhaal over het
meer hadden afgewerkt...

besloten we om naar de
klokkenkamer te gaan.

Oké, Nat.

Eigenlijk was de klokkenkamer gebouwd
als een soort luchtalarm in de oorlog.

Ze gebruikte het om mensen
te waarschuwen voor gevaar.

Als we op de klok sloegen,
was het geluid oorverdovend.

Je haar ging er recht van
overeind staan.

Deze klok is een relikwie
van Wereld Oorlog 2.

Het blijft hier in de beslotenheid
van de schuilkelder...

als een herinnering hoe
dreigend gevaar klonk.

Verdomme, dat was veel te luid, sorry.

Wacht even. Nat, kan je nog één
keer op de klok slaan?

Ja, klaar?
- Ja.

Hoe was dat?

Nee, als je wilt dat ik het geluid heb...

is het waarschijnlijk beter
dat ik een stuk verder sta.

Ja oké, als we het nodig hebben.
- Oké, bedankt. Ik ben direct terug.

Tangles besloot om in de andere kamer
naast te klokkenkamer te gaan...

en het vanuit daar opnemen...

om het geluidsniveau te
verminderen van de klok...

die zijn materiaal liet mislukken.

Ik weet niet zoveel
over geluid opnemen...

maar ik herinner me wel dat ik aan het
denken was, dat is wel een beetje raar.

Waarom wil je dat doen?
Zet gewoon het volume wat minder.

Het is toch zeker zo simpel?

Steve, wil je me een plezier doen?

Kan je met de hoofdtelefoon luisteren en
de niveaus in het oog houden voor mij?

Waarom laat je het Pete niet doen?
Hij kan filmen, dan moet hij geluid ook kunnen.

Nee, makker. Ik heb al hard
genoeg gewerkt vandaag.

Dat is goed, Nat.
Ik doe het wel voor jou, makker.

Sorry jongens, er is hier
gewoon te veel echo.

Hij vroeg me om naar het
geluid te luisteren voor hem...

wat wel oké was.

Ik deed gewoon de hoofdtelefoon op en
luisterde naar het geluid dat opgenomen werd.

Hier, Tangles. Neem dat.
- Bedankt.

En toen ging Nat verder
en deed het opnieuw...

en toen...

Toen...

hoorde ik het.

Ja, ik ben er klaar voor.

Klokgeluid.

Wanneer je klaar bent, Nat.

Heb je dat gehoord?
- Ja.

Verdomme.
- Tangles.

Pete, we hebben licht nodig
hier, makker. Tangles.

Snel, geef wat licht.
- Steve, waar ben je?

Hier beneden. Rechtdoor.

Geef ons de camera, makker.
Hij is weg.

Waar is hij naar toe?
Tangles.

Wat hoorde je in de hoofdtelefoon?
- Tangles.

Wat hoorde je in de hoofdtelefoon?

Zou hij ons voor de gek houden?

Tangles.
- Tangles, komaan, makker.

Steve, hierdoor.

Tangles.
- Hier, ik ga hier naar beneden.

Ik wist dat er iets mis was.

Ik wist dat hij ons niet voor de gek hield.

Mijn eerste gedachte was hem te zoeken.

Het was niet raar voor hen...

dus mijn eerste gedachte was dat
ze ons voor de gek hielden.

Wat? Nat dacht we haar
voor de gek hielden?

Heb je met haar gesproken?

Dacht zij dat we ze voor de gek hielden?

Tangles, ben je klaar?

Ja, klaar om te gaan.

Klokgeluid.

Misschien langs hier.
Nee, dat loopt dood.

Kijk uit waar je loopt.
- Tangles.

Geweldig.
- Wat gebeurt er?

De batterij.
- Is alles goed met je?

Het is goed.

Heb je licht nodig?
Heb je een reserve?

Ja, het zit hierin, wacht even.
- Oké.

Het werd al snel duidelijk...

Dat we niemand of niets
zouden vinden zonder licht.

Ik heb het.

We gaan hem vinden, oké?

Ik had mijn cameralicht gevonden en ik wist dat ik ongeveer...

twee, misschien drie uur licht had.

Steve, waar is je rugzak?
- Tangles.

Steve, waar is je rugzak?
- Wat?

Waar is je rugzak?
- Die ligt in de klokkenkamer.

Nou, alle zaklampen zitten
daar in, niet?

Dit is het enigste licht dat je
hebt en het doet al moeilijk.

We hebben de zaklampen nodig, makker.
We moeten terug naar de klokkenkamer.

Maar Tangles...

Het is oké, we vinden hem wel.
Komaan.

We kwamen terug in de klokkenkamer
en er was niets daar.

Er was niets daar.
Al onze spullen waren verdwenen.

Nu, dat gebeurde in...

Ik weet het niet, het kon niet lang zijn.

Verdomme, alles is weg.
- Wat?

Wat gebeurt er allemaal?

Het bracht wel wat zorgen mee
omdat ik het gevoel had...

dat dit iets was dat Tangles
niet alleen kon doen.

We verspillen tijd, jongens. We gaan.

Wacht.
- Komaan.

Hier, neem dit.
- Pete.

Geef me gewoon wat licht, Steve.

Oké, Tangles ging langs hier.

Als we deze weg volgen...

brengt het ons terug naar deze kamer,
zodat we heel het gebied kunnen uitkammen.

Oké, we splitsen op en
ontmoeten terug hier.

Nee, we blijven bijeen.
Dat is het enigste licht dat we hebben.

Hoeveel batterijen heb je nog over?

Ik heb er twee in mijn zak, makker.
Laten we gaan.

Steve.
- Verdomme.

Het doet Tangles geen goed als we
rond rennen als kippen zonder kop.

We blijven samen, oké?

Je kan me beter bijhouden dan.

Tangles.
Steve, wacht.

Komaan, Nat.
- Tangles.

Ja, ik raakte in paniek.

Weet je, het was niet dat ik de
held probeerde uit te hangen.

Het zou slimmer geweest zijn
om iets anders te doen...

maar het was mijn instinct
dat de bovenhand nam.

Wat denk je?
- Wat?

Weet je, Tangles, zou hij ons
voor de gek houden?

Nee, hij zou ons niet zo lang
voor de gek houden.

Wie nam onze spullen dan?

Wie dat het meenam?
Dat weet ik niet.

Het kunnen daklozen of
junkies geweest zijn.

Ik heb het gehoord, Pete.
- Wat heb je gehoord?

Wat het ook was, makker.
- Nou, wat was het dan, makker?

Steve?
- Laten we gewoon gaan, oké?

Steve? Wat was het?

Verdomme.
- Kijk uit waar je loopt.

Wat is hier binnen?

Is alles goed met je?
- Ja.

Nee, niets.

Pete, wij zijn hier al twee
keer geweest, makker.

De enigste andere plaats
moet het meer zijn.

Misschien ging hij terug
van waar we kwamen.

Misschien wacht hij op ons.

Natuurlijk. Hij wandelde door het pikdonker.

Hij zit bij Harry's een taart te eten.
- Ik bedoelde dat niet zo.

Hij kan geen contact met ons opnemen.
Misschien wacht hij op ons.

Tangles is hier ergens beneden.

Hij moet bij het meer zijn, makker.

Nou, hoeveel licht heb je nog?
- Ik heb genoeg.

Oké, dan.

Hoor je dat?

Laten we gaan.

Deze kant op.
- Tangles.

Ik hoorde hem hier.
- Tangles.

Tangles, ik kom, makker.

Hier binnen.

Help eens even. Snel.

Buk je en hou het aan de onderkant vast.

Haal het eraf. Maak het open.

Hou dat weer in vast.

Verdomme, Steve, help.

Steve, geef wat licht.

Steve.
- Ja?

Zijn zaklamp.

Het is zijn zaklamp, maar dat betekent
niet dat hij het is, makker.

Ik kan het niet beschrijven,
het was gewoon...

Er was bloed en...

in de hoek, lag Tangles zaklamp.

Ik zag mezelf als zijn oudere broer.

Zo'n soort relatie hadden we.

En hij was toevertrouwd aan mij.

Zo voelde ik me over hem.

Laten we gaan.
- Het kan iedereen zijn.

Komaan, we moeten gaan.

Ze heeft gelijk. Hij kan dichtbij zijn.
- En wat met Tangles?

Wat dat ding ook was, het kan dichtbij zijn.

Komaan.

Het is Tangles.
- Komaan.

Laten we gaan.

Wacht.
- Wat?

Wacht, waar is mijn camera?

Daar ligt hij.

Daar heb ik hem niet achtergelaten.
- Wat?

Daar heb ik hem niet achtergelaten.

Voor we de kamer binnengingen,
legde Nat de camera...

de nachtzichtcamera, op de grond...

juist buiten de deur.

En toen gingen we de kamer binnen.

We zijn daar niet langer dan twee
of drie minuten binnengeweest...

en toen kwam ze naar buiten,
we kwamen allemaal naar buiten...

en ze zag dat de camera
verplaatst was.

Mijn instinct was om de beelden te checken
en te zien of het iets had opgenomen.

Spoel het terug.

Buk je en neem het vast aan de onderkant.

Doe het open.

Neem dat vast.

We spoelden de beelden terug...

en iemand nam de camera vast...

het kwam van de grond...

en filmden ons in de kamer.

Laten we gaan.

Komaan, we moeten gaan.
- Ze heeft gelijk. Het kan dichtbij zijn, makker.

Wat dat ding ook is, het kan dichtbij zijn.

Het is Tangles.
- Komaan.

Laten we gaan.

En dan draaide we ons om,
om naar buiten te gaan...

en dan gaat de camera neer...

en zien we een glimp,
het was maar één frame.

Het gebeurde in een halve seconde.

Ik weet niet wat het was...

maar het was snel en
heel angstaanjagend.

Dit is niet goed.

We moeten hier weg.

Makker, ik laat hem niet
alleen achter hier...

met wat dat ding ook was.

Ik laat hem niet achter.
- Steve, luister naar me.

Mijn prioriteit ligt bij jou en Nat nu.

Ik laat met jullie niet gebeuren wat
er met Tangles is gebeurd, oké?

We moeten hier weg geraken,
terug naar de buitenwereld.

Ga maar alleen, laat mij maar achter.

Steve, we hebben je licht nodig. Komaan.
- Je hebt je eigen licht.

Luister, Steve, luister naar me.

Rot op.
- Luister naar me.

Ik ben nog niet klaar.
Raak me niet aan.

Luister naar me.

Wat dat klote ding ook is...

het gaat meer moeite moeten doen ons
te pakken, als we samen blijven.

Dat is gezever.
- Luister, we moeten naar buiten.

We moeten hulp gaan halen.

Als we meer hulp krijgen hier beneden...

des te meer kans hebben we
dan om Tangles te vinden.

Die klote Tangles.
- Ik weet het, makker.

Makker, ik sta aan jou kant.

Komaan.

Komaan.

Pete had gelijk...

maar ik had het gevoel dat
we Tangles achter lieten.

Het was het moeilijkste dat ik
ooit heb moeten doen.

Is alles goed met hem?
- Geef hem even vijf minuten.

Wat is het plan?

Dat we maken dat we hier buiten zijn,
dat is het plan. Teruggeraken naar buiten.

Wat?

Ik denk dat we moeten blijven
en zoeken naar Tangles.

Je bent hier niet voor Tangles.

Hierdoor.

Ga terug. Steek het licht aan.
Doe het licht uit.

Wat is het, makker?

Is iemand daar beneden?

Het is de bewaker.
Verdomme, het is de bewaker.

Wie is daar?
- Wij zijn het. De filmploeg.

Ik heb jullie gezegd om hier niet te komen.

Ja, dat weet ik, het spijt ons.

Het is onze vriend, hij is verdwenen.

Iemand... Iets heeft hem.

Oké, ik wil dat jullie allemaal
met me meekomen nu.

Komaan.
- Wat gebeurt er hier?

Vertel ons wat er hier gebeurt.
- Laat het, Nat.

We gaan. Komaan.

Ga, rennen.

Blijven gaan.

Blijven gaan, Nat.

Niet langs daar.

Hier, langs hier.

Doe het licht uit.

Steve, doe het licht uit.

Waar zijn we?

Wat was dat?

Ik weet het niet.

Wees stil, hij kan dichtbij zijn.

Heb je het gezien?
- Nee.

Maar wat het ook was,
het was heel groot.

Nat, zet het af.

Alles goed met iedereen

Alles is goed met me.

Hoe is het met je arm?

Geef me de camera,
laat me zien.

Ik heb iets geraakt toen
we liepen, alles is goed met me.

Verdomme, Steve.
Het ziet er slecht uit.

Hier, Pete, ik moet kunnen zien.

Hier, laat me het zien.
- Dat ziet er niet goed uit, makker.

Ik kan het niet zien.
- Daar is het. Je bent er.

Alleen hier.

Sorry, is alles goed met je?

Alles is goed met me.

Bedankt.

Zijn jullie klaar om te vertrekken?
We kunnen niet blijven.

Wacht nog even.

Wat als dat ding terugkomt?

Ik weet het niet.

Zouden we het aan kunnen?
- Ik twijfel eraan.

Het enigste waar we ons nu zorgen over
moeten maken, is hoe we hier uit geraken.

Jongens, ik denk dat het weg is.

Oké, laten we vertrekken.

Steve?
- Ja?

Alles goed met je, makker?
- Ja, ik voel me goed.

Laten we gaan.
- Wees wel stil.

Geef me de camera.

Wees wel stil, oké?

Oké, laten we gaan.

Blijf dichtbij.

Langs hier.

Wacht even.

Pete.
- Verdomme.

Dat was er hiervoor niet.
- Pete.

Wat doe je?
- Het stond niet op de kaart.

Wat bedoel je, het
stond niet op de kaart?

Het heeft maar één weg.
Deze heeft er twee.

Pete, je moet erachter komen, oké?

Blijf rustig. Het is niet
gemakkelijk, oké?

Je moet dit oplossen.

Zwijg en laat me dan ook doen.

Nat, kalmeer.

Het is langs hier. We kwamen
langs daar. Het is langs hier.

Oké, maar wat als het de
juiste weg niet is, makker?

Nou, dan zoeken we de veiligste
kamer en we wachten het af.

Ja, dat is een goed plan.

John gaat door hebben dat
we nog niet hebben gebeld...

en dan stuurt hij iemand om
ons te komen zoeken.

John weet dat we hier zijn, of niet?

Zeg me dat John weet
dat we hier zijn.

Je houdt me voor gek.

Ik kan niet...
Ben je me voor de gek aan het houden?

Ik had jullie nodig, oké.
- Ik wist het.

Ik had jullie hiervoor nodig.

Je had ons nodig?
- Ja.

We hebben juist een vriend verloren.

En jij hebt je klote verhaal nog nodig?

Nee.

Wees stil.

Jij denkt dat je een journalist bent.

We kwamen hier naar beneden
voor een verhaal, niet?

En nu hebben we een belangrijk verhaal...

en jij loopt je zorgen te maken.

Hier is je klote verhaal.

Hier, wil je het voor de camera?

Komaan, doe maar.

Wat is je verhaal voor
de camera hierover, hé?

Wil je ons vertellen hoe
je een vriend verloor...

door jouw stomheid?

Komaan, ik wacht.

Komaan, Nat.

Komaan.

De beste journalisten kunnen
werken onder druk...

in alle omgevingen, dus komaan.

Zie je wel, je kan niets zeggen, of wel?

Weet je waarom?

Omdat je het niet kunt, Nat.

Je kan het gewoon niet.

Je bent zielig.

Hier. Langs hier.

Luister.

Wat?

Wat is het?

Hoor je dat?

Langs hier.

Doe het licht uit.

Open de deur, Nat.

Doe het open.

Jongens, het meer is hier.

Laat me zien.

Is het Tangles, makker?

Wat is het?
- Het is Tangles niet.

Wat is er met zijn gezicht gebeurd?

Het zijn zijn ogen.

Wat gebeurt er?

We moeten hem helpen.

Laat me zien.

Het heeft ons gezien.

We moeten gaan, komaan.
Laten we gaan.

Gaan, blijven gaan.

Welke kant op?

Langs hier?
Ga, nu.

Waar?
- Hier. Langs hier.

Steve, komaan.

Komaan, blijf in beweging.

Steve, is het nog achter ons?

Ik denk dat we het zijn kwijtgeraakt.
- Ben je zeker?

Ik denk het wel.

Ik denk dat we het zijn kwijtgeraakt.

Ik denk niet dat het ons gevolgd heeft.

Hier binnen. Er is licht hier.

Daar.

Wat is dat?
- Ik denk dat het een Cross City tunnel is.

Hallo?
- Dit is een slechte plaats om te stoppen.

Nee, het is hopeloos.

Hallo?
- Verdomme, Pete.

Hallo?

We moeten stil zijn.

Er is niemand daar.

Alstublieft, iemand? Help.

Hallo? Help.

Help.
- Nat, alstublieft. Laat los.

Je moet stil zijn.
- Help.

Hé, jongens.

Jullie moeten stil zijn.

Laat haar zwijgen.

Heb je iets gezien?

Schijn met het licht daar naartoe.

Het is oké.
- Het spijt me.

Het spijt me.

Het is goed, je moet je niet excuseren.

Het spijt me.

Alles was ontrafeld.

Het was omwille van mij.

Ik heb nooit bedoeld dat
alles zo uit de hand liep.

Nou, ik heb nooit bedoeld om Pete
teleur te stellen. Ik bedoel, ik...

Ik dacht dat ik op het moment
de juiste keuze had gemaakt...

en het was mijn bedoeling
niet om hem teleur te stellen.

Steve, langs hier.
Snel, komaan. Tempo, makker.

Hierboven.

Nat, klim omhoog.

Komaan.

Hier, Nat, neem dit.

Makker, sta recht. Komaan.

Weet je, mijn natuurlijk instinct was om
me om te draaien met het licht...

om te zien wat er gebeurde.

We hoorde dit geluid,
Pete die riep en...

en toen ze in het schijnsel
van het licht kwam...

verdween het ding gewoon...

en dat was de openbaring
voor mij toen...

dat het licht de manier was om
het van ons weg te houden.

Is alles goed met je?
- Komaan.

Zag je dat?

Het vertrok. Laten we hier weggaan.

Het hield niet van het licht.
- Nou, hou het aan dan.

Wacht even, Nat.

Komaan.

Komaan, klootzak.
- Pete, niet doen.

Komaan.

Het was alsof het probeerde...

ons in een positie te krijgen
waar het ons ook kon pakken.

Het deed me denken aan een leeuw die
probeerde één dier uit een groep te scheiden.

Haal de zwakke eruit, die is
gemakkelijker aan te vallen.

Verdomme, we verliezen het licht.

Verdomme.
- Steve.

Verdomme.
- Terug.

Ga door.

Wat is er?

Nee, het is doodlopend.

Ik dacht dat dat het was.
Dat het voorbij was.

Je kon nergens meer naar toelopen.

Toen zag ik een klein stukje muur
dat al wat afgebrokkeld was.

Pete, neem dit.

Help haar, Pete.

Hou het licht stil.

Rustig, Nat.
- Hou het stil.

Hier, kom erdoor, Steve.

Kom erdoor.

Ga, jij eerst.

Komaan, Nat.

Hier, neem dit. Snel.

Hier, Nat.
- Oké.

Wees stil.

Dit is niet goed.

Steve, is dat?

Dit is niet goed.

Steve.
- Ja?

We moeten gaan.

Licht, makker.
- Sorry.

Het is leeg.
Batterijen.

Ik heb wat licht nodig hier.
Snel, Nat, licht.

Nat, geef me licht.
Geef me de zaklamp.

Verdomme, die is leeg.

Er is er nog maar één over.

Komaan.

Steve, we hebben dat licht nodig.

We hebben dat verdomde licht nodig, Steve.

Komaan.

Oké, nu.

Komaan, het gaat achter haar aan.

We moeten gaan.

Komaan.

Laat haar gaan, klootzak.

Neem haar vast.
- Oké.

Ga gewoon.
- Komaan, Nat. Oké, we gaan.

Komaan.
- Komaan.

Komaan, klootzak.

Komaan, Nat.

Komaan, we gaan.

Nee.
- We gaan.

Nee.
- Komaan.

Komaan.

Wacht.
- Komaan.

Maar Pete...
- Komaan.

Nee, Steve. We kunnen niet gaan.
- Komaan.

We moeten...

Nat, blijf bewegen.

Nee.
- We moeten blijven bewegen.

Je kunt Pete niet achterlaten.
- We moeten gaan.

Komaan, Nat.
We moeten blijven bewegen.

Ik denk dat Pete op ons paste...

en ik wilde hem niet achterlaten daar.

Komaan.

Pete wilde dat we veilig waren.
Ik begrijp dat.

Maar ik wilde Pete niet achterlaten.

Komaan.

Komaan.
- Jongens.

Jongens.

Verdomme.
- Jongens.

Verdomme, het is Pete.

Komaan.

Toen ik Pete's stem hoorde...

die uit de duisternis
van de tunnel kwam...

Ik verwachte niet om zijn
stem nog eens te horen.

Pete.
- Ik kan het niet.

Laten we gaan.

Laten we gaan.

Nee, Pete.
- Nat.

Pete, is alles goed met je? Blijf bij me.
- Help. Haal hulp, iemand.

Ik heb een gsm nodig.
Geef me een gsm.

Hallo. Politie, brandweer of ambulance?

Hallo?
Ja, hallo?

Heb je politie, brandweer of ambulance nodig?
- Hallo.

Hulp. We hebben hulp nodig.

Oké, mevrouw, we sturen hulp.
Wat is er gebeurd?

We zijn op platform één.
We zijn in het station.

Alstublieft, je moet iemand sturen nu.

Mijn vriend is aan het sterven. Hij bloedt.
- Kalmeer alstublieft, mevrouw.

Je moet me exact vertellen waar
je bent en wat er gebeurt.

Ik weet het niet,
we zijn in het station...

en iets nam onze vriend mee.

Oké, blijf kalm.
Je zei dat je in het station was?

In welk station ben je?
- Help mij, iemand help mij.

Wat doe je?

Hallo?

Hallo, ben je daar?

Hallo?

Het spijt me zo, Pete.

Ja, het is moeilijk om er nu over te praten.

Maar ik wist niet dat hij
aan het sterven was toen.

Ik dacht dat het allemaal
goed kwam met ons.

Ik bedoel...

het is zo moeilijk om naar
dat punt te geraken waar we nu waren...

en dan denk je dat iedereen oké is.

Er waren mensen rond ons, er was licht.

Ik had meer gedaan...

als ik wist dat hij daar lag te sterven.

Ik heb het gevoel dat ik meer had
kunnen doen om Pete te helpen.

Het is gemakkelijk om te zeggen...

dat je de dingen anders zou hebben gedaan.

Het leek gewoon niet erg eerlijk.

Mij werd verteld door de
eerste ambulanciers...

dat ze het opgegeven
hadden hem te reanimeren...

en dat het even duurde om Nat
bij hem weg te krijgen.

En toen drong het door...

op dat punt.

Ze wandelde weg van hem.

Hij lag daar en bewoog niet...

en ik dacht, verdomme.

Ik voel me verantwoordelijk.

Ik wil niet zeggen dat ik voelde
alsof het mijn schuld was.

Pete Ferguson is dood verklaard
om 7.37u op 21 oktober 2007.

Volgens het lijkschouwers rapport is hij
gestorven aan hevige interne bloedingen.

Ik weet niet precies hoe ik sinds
die nacht veranderd ben.

Ik moet steeds denken hoe na
we elkaar stonden.

Hulp was daar.

Ik denk er steeds maar aan.

Gewoon de hele tijd.

Wat zou ik anders hebben gedaan.

Natasha Warner nam ontslag
na het ondergrondse verhaal.

Ze werkt niet meer als journalist.

Ik was gewoon nijding op alles
en iedereen.

De overheid...

de politie.

Hoeveel bewijs wil je?

Ik zat er net aan te denken.
Het is nutteloos.

Het is gewoon jammer.

Steve Miller werkt nog steeds als cameraman
bij het nieuws en voor politieke gebeurtenissen.

Waar Jim 'Tangles' verblijft is onbekend.

Zijn familie zoekt nog steeds naar antwoorden.

Het politieonderzoek werd gesloten
wegens 'tegenstrijdige bewijzen'.

Ondanks verscheidene verzoeken gaf nog
de overheid nog een politievertegenwoordigde...

toestemming om voor deze film
geinterviewd te worden.

Vertaald door Simply ReleaseS Toppers
Jack The Ripper

Neem ook eens een kijkje op:
www.simplyreleases.com

Volg ons nu ook op
Twitter en Facebook!