-
- Witam gramatycy!
-
Dziś będziemy rozmawiać
o grupie czasowników posiłkowych
-
czy pomocniczych, nazywanych czasownikami modalnymi.
-
Są to czasowniki o szczególnych właściwościach
-
które pomagają innym czasownikom.
-
Ale to, co jest modalność?
-
Mój kolego gramatyku,
jestem zadowolony, że o to pytasz.
-
Modalność jest wtedy, gdy używamy tych czasowników, by wyrazić
-
pewne warunki.
-
Tak więc możemy używać tych czasowników, by określić,
-
czy coś może się zdarzyć, lub zdarzy się na pewno.
-
To, czy coś jest możliwe,
-
czy też nie mamy
możliwości zrobienia czegoś.
-
To, czy mamy
pozwolenie, by coś zrobić.
-
I czy mamy, czy nie mamy obowiązku
-
wymagania lub potrzeby zrobienia czegoś.
-
Wiesz już wszystko o tych
czasownikach, zapewniam cię.
-
Po prostu nie znałeś tej nazwy.
-
Spotkajmy się zatem z czasownikami modalnymi.
-
Dalej, jedziemy.
-
Może, mógłby, musi, potrafi,
-
potrafiłby, "shall" -używane przy proponowaniu, powinien,
-
będzie, byłby.
-
To są czasowniki modalne.
-
A teraz co czasowniki modalne mogą zrobić.
-
Po pierwsze te czasowniki
nie zmieniają swoje formy tak jak inne czasowniki.
-
Więc można wziąć jeden z tych czasowników modalnych
-
i można użyć dowolnego podmiotu
-
i nic to nie zmieni, prawda?
-
Bierzesz słowo na przykład, "rozmawiać"
-
i mógłbyś powiedzieć "mówię",
-
ale "Diane mówi".
-
Brawo, dodasz s.
-
Ale każdy podmiot w dowolnym
zdaniu użyje
-
czasownika modalnego w ten sam sposób.
-
Pokażę ci.
-
Ja mogę to zrobić, ty możesz to zrobić,
-
ona może to zrobić, oni mogą to zrobić,
-
my możemy to zrobić.
-
Dla wszystkich osób jest to samo "can".
-
Tak samo jest ze wszystkim czasownikami modalnymi.
-
Kolejna rzecz to to, że czasowniki modalne
-
nie tworzą,
-
nie mają formy z "to",
-
czyli tego, co nazywamy bezokolicznikiem.
-
Więc nie ma czegoś takiego jak "to may",
-
lub "to could"
-
To po prostu nie istnieje.
-
Więc czasowniki modalne nie mają bezokolicznika.
-
Nie można powiedzieć, że pragniemy powinno się.
-
Oznacza to nieprawidłową operację w języku angielskim.
-
Jest niegramatyczne.
-
To nie ma znaczenia, którą
wersją angielskiego mówisz,
-
we wszystkich odmianach angielskiego
nie można utworzyć takiej formy.
-
I wreszcie ostatnia rzecz, którą
czasowniki modalne mogą zrobić
-
to wskazywanie modalności.
-
która jest, jak już powiedzieliśmy,
stawianiem warunków.
-
Warto więc spojrzeć na kilka przykładów.
-
Więc słowo musi, prawda?
-
Możemy używać słowa musieć
na kilka różnych sposobów.
-
Tak więc, jeśli wyobrazić sobie
detektywa patrzącego na niektóre
-
ślady, odciski zabłoconych butów na podłodze
-
przez lupę.
-
Przygląda się i mówi:
"On musiał pójść tą drogą!"
-
Tu detektyw użyje "must", żeby wyrazić prawdopodobieństwo,
-
wysokie prawdopodobieństwo.
-
To musiało się stać.
-
Ale jeśli jesteś w parku rozrywki
-
i chcesz jechać kolejką i jest tam znak określający wzrost
-
to oznacza wymóg, znak mówi:
-
"Musisz być takiej wysokości, aby
jeździć kolejką Doom-Coaster ".
-
To jest warunek konieczny.
-
Podobnie, jeżeli
wchodzisz do czyjegoś domu
-
i oni żądają, byś zdjął buty,
-
powiedzą "Musisz zdjąć buty."
-
Podobnie jest z czasownikiem "may", które wyraża
-
możliwość,ja w zdaniu: "Może padać."
-
Coś, co mogłoby się zdarzyć.
-
Albo dawanie pozwolenie komuś, jak
-
"Możesz wejść."
-
Można użyć słowa "can" do wyrażenia bycia zdolnym do czegoś.
-
Można by powiedzieć, "Mogę zjeść
dziesięć funtów brokułów! "
-
I do wyrażania swoich umiejętności.
-
Używamy czasownika
modalnego "would", gdy mówimy o
-
warunkach lub rzeczach, które
nie mają się wydarzyć
-
czy może mogłyby się zdarzyć.
-
I tak, na przykład, w tym zdaniu, powiedzielibyśmy
-
"Pościeliłbym łóżko, ale jestem zmęczony."
-
Ze względu na to , że możliwość
istnieje , choć jest mało prawdopodobne,
-
że łóżko będzie pościelone przeze mnie,
-
ale nie mam na to ochoty.
-
Więc używam "would" by podać wymówkę,
-
Mówię, że to mogłoby się
zdarzyć, że to stałoby się,
-
z wyjątkiem tego jednego innego problemu,
-
tego, że jestem śpiący.
-
Można również użyć
czasownika modalnego, by udzielić rady
-
komuś jak w zdaniu "Nie powinieneś tego robić."
-
I coś, co jest specjalnego w "will",
-
i, w mniejszym stopniu, "shall"
-
jest to, że mogą one formować czas przyszły.
-
"Shall" było o wiele bardziej popularne,
-
i nadal jest w brytyjskim angielskim, ale mniej
-
używane w standardowej odmianie amerykańskiej.
-
Więc powiedziałbym "On wygra
zawody." z "will"
-
Albo "On wygrać zawody." z "shall"
-
I użycie tego czasownika modalnego
"will" albo "shall"
-
wskazuje, że rzecz, o której mówisz
-
dzieje się w przyszłości.
-
Te czasowniki są bardzo silne.
-
Trzeba nauczyć się z nich korzystać
-
w rzeczywistości, jeśli potrafisz
wykonać ćwiczenia,
-
a następnie opanujesz te trudne czasowniki.
-
Możesz nauczyć się wszystkiego.
-
Do usłyszenia, David.