2012 10 07 UH EN Touching Life With Each Mindful Breath

dzień dobry drodzy przyjaciele

dzisiaj jest siódmy październik

rok 2012

jesteśmy w

Still Water Meditation Hall, Upper Hamlet

dziasiaj jest pierwszy dzień odosobnienia,

drugi dzień odosobnienia,

mam nadzieję, że spaliście dobrze poprzedniej nocy

46 lat temu,

byłem zaproszony przez Cornell Univesity

w Ithaca New York

aby przyjechać i dać serie lekcji

o sytuacji w Wietnamie

wojna w Wietnamie była niszczycielska

bardzo destrukcyjna,

wielu z nas w Wietnamie, nie chciało

iść na wojnę,

lecz nie mieliśmy praw,

powiedzieć to ,

większość nie chciała iść na wojnę,

wietnamczycy walczyli z sobą,

używali zagranicznej ideologii,

i zagranicznej broni,

po jednej stronie był marksizm, leninizm

po drugiej stronie był kapitalizm,

i komunizm,

my importowaliśmy ideologię z zewnątrz,

także importowaliśmy broń

z zewnątrz,

nie byłó ci wolno

podnieść swojego głosu za pokojem

ponieważ dwie wojenne partie,

chciały być na tej wojnie,

i niszczyli drugą stronę,

komunistyczna strona była sponsorowana

przez Rosję i Chiny

a antykomunistyczna strona

sponsorowana była przez Amerykę

i inne państwa,

byliśmy złowieni

był moment pokoju w Wietnamie

lecz pod ziemią

ponieważ ryzykowałeś życie

jeśli mówiłeś o pokoju,

byłem w Weitnamie

pracując z grupą młodych ludzi

próbowaliśmy rozproszyć pokojową literaturę

napisali anty wojenną poezję,

która nie dostała pozwolenia do publikacji,

lecz grupa studentów,

której przewodniczyłem

próbowali opublikować ją mimo wszystko

tytuł poezji to

przyłączmy się do naszych .. i módlmy się

gołąb, biały gołąb pokoju

pojawi się w naszym kraju

i

książka poezji sprzedawałą się bardzo dobrze

w podziemiu,

ryzykowaliśmy że

zostaniemy aresztowani jeśli będziemy mieli jedną kopię

ja także napisałem,

wołajac do zaprzestania działań wojennych

tytuł książki

to lotos w morzu ognia,

książka był także publikowana przez Hil & Wang

w New York

sister .....

która jest dzisiaj tu z nami

ona była aresztowana w Hue

ponieważ miała jedną kopię tej książki

chcieliśmy mówić nie mogliśmy

aby wojna trwała

chcieliśmy pojednania

w tym czasie ja założyłem

instytut najwyższych studiów buddyjskich,

takze buddyjski uniwersytet,

zwany Van Hanh University

i szkołę młodych dla pomocy socjalnej

aby trenować młodych pracowników aby pomóc odbudować

wioski które była zniszczone

przez bomby,

i organizowali obóz dla uchodźców,

nową wioskę aby pomóc ludziom

powrócić do swojego życia,

trenowaliśmy wielu młodych pracowników socjalnych do tej pracy

którzy mieli dbać o poranionych ludzi,

dbać o sieroty,

my także organizowaliśmy przejściowe wioski,

gdzie nauczaliśmy mieszkańców jak organizować siebie,

w materii, zdrowia i edukacji,

itd,

trenowaliśmy młodych pracowników socjalnych,

wśród nich młodych mnichów i mniszki,

i świeckich ludzi,

dedykowanych aby pracować w pokoju i

odbudowy,

i wielu naszych pracowników

podczas swojego czasu pracy

byli porwani

lub eliminowani przez wojenne partie,

wielu uczniów moich zniknęło,

podczas swojej służby, zaginieni w akcji

oni nie nosili sobą broni,

lecz serce pełne miłości i służby,

zabili wielu naszych pracowników socjalnych,

my tylko pracowaliśmy dla pojednania,

lecz oni nie lubieli nas,

w sytuacji wojny jak ta,

jeśłi chciałeś być bezpieczny

musiałeś należeć

do jednej wojnnych partii,

musiałeś opowiedzieć się

za którąś ze stron

jeśli wybrałeś stroną to ona ciebie chroniła

jeśli nie wybrałeś strony byłeś eksponowany na eliminację

dwóch stron,

byłeś narażony na eliminację z

dwóch stron,

pokój który zaprosiliśmy do Wietnamu

był swego rodzaju niebezpieczeństwem

byliśmy prześladowani przez dwie strony

było wielu podejrzanych

że pracujemy dla drugiej strony

pewnego dnia kiedy przyszlii

do szkoły pracowników socjalnych

zaatakowali nas,

byliśmy tylko pracownikami socjalnymi

którzy próbowali pomóc mieszkańcom

odbudować zniszczone wioski,

i podejrzewali nas

że jesteśmy po drugiej stronie,

fanatyczni katolicy

fanatyczni komuniści

przychodzili i zabijali

wielu naszych pracowników socjolnych

w naszej szkole młodych pracowników socjalnych

i wrzucili granat do mojego pokóju

ponieważ mieli zrobione rozpoznanie przedtem

wiedzieli, że ja spałem

to było w Phap Van temple

the kościół jest jak kaplica dla całej

szkoły pracowników socjalnych

szkoła młodych pracowników socjalnych

była zbudowana przez nas samych,

przez pracowników socjalnych

my położyliśmy cegły,

zbudowaliśmy nasze klasy

zbudowaliśmy nasze kwatery mieszkalne

zrobiliśmy wszystko,

nie śmieliśmy pytać o

żadne wsparcie rządu,

ponieważ jeśli to zrobilibyśmy

przynależelibyśmy do jednej z wojennych partii

bazowaliśmy na oddolnych ludziach

aby mieć materiał,

żywność i inne rzeczy

aby móc zorganizowac

szkołę dla pracownikó socjalnych

tej nocy kiedy oni wrzucili granat do mojego pokoju

szczęśliwie nie byłem tam,

wyjechałem jeden dzień wcześniej,

do USA

aby dać serie lekcji

w Cornell University,

w przeciwnym przypadku nie mógłbym być tutaj,

i wiecie, że od tego czasu byłem

próbowałem powiedzieć w US

i Europie

że nie chcieliśmy wojny

próbowałem mówić do większości

dlatego rząd

nie pozwalał mi wrócić do domu,

po podróży,

ja zacząłem moje wygnanie na zachodzie,

40 lat na wygnaniu,

to jest bardzo trudne,

wszyscy moi przyjaciele którzy byli w Wietnamie

cała moj praca w Wietnamie,

nagle znalazłem się sam tutaj,

nie będąc w stanie kontynuować,

w mojej praktyce,

próbowałem przeżyć,\

próbowałem zdobyć nowych przyjaciół

próbowałem dzielić się moją praktyką medytacyjną

po podróży,

mówiącej podróży,

wróciłem do Paryża próbując zobaczyć

się z politykami będącymi azylu we Francji

stworzyć pokojową delegację,

aby mówić głosem ludzi

w Wietnamie nie mieli szansy

wyrazić siebie,

nie mieliśmy miejsca dość

aby zrobić siedzącą medytację

zapytaliśmy naszych przyjaciół

aby pozwolili nam praktykować,

siedzącą medytację,

to było Quaker Centrum w Paryżu

Rue Vaugirard

i wiedzieliśmy, że pracujemy dla pokoju

mogliśmy się wypalić jeśli nie utrzymalibyśmy się

w praktyce duchowej,

dlatego kontynuujemy

praktykę medytacji,

jest bardzo ważne dla ciebie aby kontynuować

z twoim spokojem pracę czy pracę socjalną

w szkole dla młodych pracowników socjalnych także

wiemy, że jeśli będziemy służyć

przez długi czas, my mamy

wejść w duchową przestzeń

w naszym codziennym życiu,

jeśli nie masz duchowej praktyki,

możesz zatracić w desperacji,

bądź złości, bądź frustracji,

i nie potrafisz tego kontynuować bardzo długo

w Paryżu

robiłem to samo

próbowałem najlepiej jak potrafiłem przkonywać ludzi

aby pomagali wojennemu Wietnamowi,