-
เมื่อเราออกเดินทาง ไกลออกไปเรื่อยๆ
-
โลกก็จะดูเล็กลง เล็กลง
-
จนในที่สุด โลกจะมีขนาดเท่ากับลูกแก้วเท่านั้น
-
ลูกแก้วที่สวยที่สุดเท่าที่คุณจะจินตนาการได้
-
การประจักษ์ในสิ่งเหล่านี้ จะเปลี่ยนแปลงมนุษย์คนหนึ่ง
-
- เจมส์ เออร์วิน, อะพอลโล 15 -
-
หากคุณค้นหารูปภาพ
-
ของโลกกับดวงจันทร์
-
คุณจะเจอกับรูป
-
ที่โลกและดวงจันทร์ อยู่ค่อนข้างใกล้กัน
-
อะไรแบบนี้
-
แต่ในความเป็นจริง
-
โลกกับดวงจันทร์นั้นห่างกัน
-
ห่างจากกันประมาณเท่านี้
-
นั่นคือโลก
-
และดวงจันทร์ในอัตราส่วนที่ถูกต้อง
-
เมื่อใช้หลักการเดียวกัน
-
กับระบบสุริยะ
-
ทุกๆภาพของระบบสุริยะ
-
ที่เราเคยเห็นมานั้น
-
ไม่อยู่ในอัตราส่วนที่ถูกต้อง
-
ถ้าเราทำให้วงโคจรอยู่ในอัตราส่วนที่ถูกต้อง
-
ภายในหนึ่งหน้ากระดาษ
-
ดาวเคราะห์ต่างๆ จะเล็กจนต้องใช้กล่องจุลทรรศน์ดู
-
คุณไม่สามารถ มองเห็นมันได้ด้วยตาเปล่า
-
รูปภาพพวกนี้
-
ไม่สามารถแสดงให้คุณเห็นว่า
-
จริงๆแล้วที่นอกโลก ระบบสุริยะเป็นอย่างไร
-
ทางเดียว
-
ที่จะแสดงแบบจำลองของระบบสุริยะในอัตราส่วนที่ถูกต้องนั้น
-
คือการสร้างมันขึ้นมา
-
ขอต้อนรับสู่ทะเลทราย Black Rock
-
นี่คืออเล็กซ์
-
- สวัสดีครับ
- ผม ไวล์ล๊่
-
อเล็กซ์จะเป็นคนที่อยู่หลังกล้อง (ตากล้อง)
-
ส่วนผมคงจะเป็น
-
คนคอยทำพลาดอยู่หน้ากล้อง
-
เรามีเวลา 36 ชั่วโมงที่จะวัดระยะทาง
-
วาดวงโคจร
-
และตั้งกล้องเพื่อถ่าย Time lapse
-
ที่ยอดเขาใกล้ๆ
-
ในการสร้างแบบจำลองที่อัตราส่วนถูกต้อง
-
โดยให้โลกของเรามีขนาดเท่าลูกแก้วนั้น
-
คุณจะต้องมีพื้นที่เปล่าๆ ประมาณ 7 ไมล์
-
และนั่นคือเหตุผลที่เราอยู่ที่นี่กัน
-
พวกนายมาที่นี่ทำไม
-
ฉันไม่มีงานทำ
-
ที่อัตราส่วนนี้
-
ดวงอาทิตย์จะใหญ่ประมาณ 1 เมตรครึ่ง
-
ก็ประมาณ
-
ก็จะใหญ่ประมาณนี้
-
[ดวงอาทิตย์]
-
ตอนนี้เรากำลังขับรถไปที่
-
ดาวพุธ
-
และเราถึงแล้ว
-
[ดาวพุธ]
-
[ดาวพุธ]
[68 เมตร / 224 ฟุต]
-
ดาวศุกร์มีขนาดที่เท่ากับโลก
-
[ดาวศุกร์]
[120 เมตร / 447 ฟุต]
-
โลกอยู่ในประเป๋าผมสักที่
-
และ
-
โลก
-
[โลก]
[176 เมตร / 579 ฟุต]
-
ส่วนนี่
-
ดาวอังคาร
-
มีหุ่นยนต์อยู่สองสามตัววิ่งอยู่รอบๆดาวนี้
-
[ดาวอังคาร์]
[269 เมตร / 881 ฟุต]
-
เมื่อกล้อง Time lapse พร้อม
-
เราจะเปิดไฟและขับรถไปแต่ละวงโคจร
-
หวังว่าคุณจะเห็น ว่าจริงๆแล้ววงโคจรมันใหญ่แค่ไหน
-
ไปต่อกับดาวเคราะห์รอบนอก
-
ดาวพฤหัส
-
[ดาวพฤหัส]
-
[ดาวพฤหัส]
-
[ดาวพฤหัส]
[0.92 กิโลเมตร / 0.57 ไมล์]
-
ดาวเสาร์
-
แสงไฟเล็กๆนั่น คือดวงอาทิตย์ของเรา
-
ที่อยู่ไกลออกไปกว่า 1 ไมล์
-
[ดาวเสาร์]
[1.7 กิโลเมตร / 1.1 ไมล์]
-
[วงโคจรของดาวยูเรนัส]
-
ตอนนี้ดวงอาทิตย์อยู่ห่าง
-
ห่างออกไปมากๆ
-
ดาวยูเรนัส
-
[ดาวยูเรนัส]
-
[ดาวยูเรนัส]
[3.4 กิโลเมตร / 2.1 ไมล์]
-
- [ดาวเนปจูน]
- และนี่แหละ
-
สุดขอบของระบบสุริยะ
-
[วงโคจรของดาวเนปจูน]
-
ดวงอาทิตย์
-
[ดาวเนปจูน]
[5.6 กิโลเมตร / 3.5 ไมล์]
-
ณ ตอนนี้
-
เป็นเวลาประมาณ 7 โมงเช้า
-
เราตื่นมาตอนที่ดวงอาทิตย์อยู่ที่ระดับสายตาพอดี
-
เราอยู่ที่วงโคจรของโลก
-
ไวล์ลี่อยู่ตรงโน้น กำลังถือดวงอาทิตย์อยู่
-
ใส่เพลงพระอาทิตย์ขึ้นได้
-
ถ้าเราทำแบบจำลองนี้ถูกต้อง
-
มุมมองของคุณที่เห็นจากโลกจำลอง
-
จะตรงกับมุมมอง
-
ที่เรายืนอยู่บนพื้นโลกจริงตอนนี้
-
ดังนั้น ถ้าคุณมองไปยังดวงอาทิตย์
-
คุณจะเห็นว่าดวงอาทิตย์จำลอง
-
กับดวงอาทิตย์จริงมีขนาดที่เท่ากันเป๊ะๆ
-
นั่นจะบอกได้ว่า
-
สัดส่วนที่เราจำลองนั้นถูกต้อง
-
มีเพียง
-
24 คนในประวัติศาสตร์ของมนุษย์
-
จากมนุษย์จำนวนพันล้านคน
-
ที่ได้เห็นด้วยตาตัวเอง
-
ว่าวงโคจร 1 วงเต็มของโลก เป็นอย่างไร
-
"หลังอาหารเช้า เหล่านักบินอวกาศ"
-
"ไปทีห้องสวมชุดอวกาศ ที่ๆพวกเขาสวมใส่ชุดอวกาศ"
-
"นี่คือความพยายามของมนุษย์ที่จะไปยังพระจันทร์"
-
"1"
-
"0"
-
"ปล่อยยานขึ้นแล้ว"
-
"ยานขึ้นเวลา 7 นาฬิกา 51 นาที"
-
ในวงโคจรของโลก ขอบฟ้าจะโค้งนิดหน่อย
-
เมื่อคุณกำลังไปยังดวงจันทร์
-
ขอบฟ้าจะค่อยๆโค้งเข้าหากัน
-
แล้วอยู่ดีๆ คุณก็กำลังมองบางอย่าง
-
ที่แปลกตา แต่ก็ดูคุ้นเคยมากๆ
-
"โอ้ พระเจ้า"
-
"ดูภาพนั่นสิ"
-
"ว้าว มันสวยมาก"
-
คุณสามารถยกนิ้วโป้งขึ้น
-
แล้วสามารถบังโลกทั้งใบมิดด้วยนิ้วโป้งของคุณ
-
ทุกๆสิ่งที่คุณเคยรู้
-
ทั้งหมดนั่นอยู่หลังนิ้วโป้งของคุณ
-
ไม่ใหญ่ไปกว่านั้น
-
ข้างบนนั่น
-
มันสวยมากจริงๆ
-
คุณร้องไห้ได้เลยล่ะ
-
นั่นคือสิ่งที่ผมอยากจะลองและจับภาพมันไว้
-
เราอยู่บนลูกแก้ว
-
ล่องลอยอยู่ในความว่างเปล่า
-
เมื่อคุณเผชิญหน้ากับมัน
-
มันน่าทึ่งมาก
