Ray Anderson, sürdürülebilirliğin iş mantığı üzerine

Ray Anderson, halı firmasında al / yap / israf et endüstri sistemini baş aşağı çevirirken, satışları arttırdı ve kârı ikiye katladı. Nazik, ölçülü bir şekilde, sürdürülebilir ticaret için güçlü bir vizyon paylaşıyor.

Inanın veya inanmayın, daha büyük bu problemin

çok önemli bir parçasına, iklim üzerindeki gerekli dikkat ile

bir çözüm önerisi teklif ederek geldim.

Ve teklif ettiğim çözüm dünyanın insanlar tarafından

bu büyük çaptaki

kötü davranılmasında ve sonuç olarak

biyosferin azalışındaki

en büyük suçluyadır.

Bu suçlu, benim 1956'da Georgia Tech'ten

mezun olduktan sonra son 52 yılımı geçirdiğim

yer olan ticaret ve sanayidir.

Önce gelecek vaat eden ve sonra

başarılı bir girişimci olarak.

Interface firmamı 36 yıl önce 1973'te,

Amerika'da, ticari ve kurumsal pazarlara halı döşemesi

üretmek için sıfırdan kurduktan sonra

ve başlangıcından hayatta kalmasına kadar

alanında başarıya ve küresel

pazar hakimiyetine önderlik ederken,

1994'ün yazında

Paul Hawken'in kitabı

Ekoloji ve Ticareti okudum.

Paul, bu kitabında, bir, biyosferin,

azalışının nedeni olmasından,

iki, insanlığı bu karmaşadan çıkarmada

gerçekten rehberlik edebilecek büyüklükte,

yaygınlıkta ve güçte olan tek kurum

olan ticaret ve endüstriyi suçlamaktadır.

Bu arada beni yeryüzünün

yağmalayıcısı olarak mahküm etti.

Ve ben, firmamın, Interface'in çalışanlarına,

firmamızı ve tüm endüstriyel dünyayı, bizim petrol yoğun firmamızı

nihayetinde, topraktan, sadece toprak tarafından

doğal yollarla ve hızla yenilenebilir olanı alıp

–bir damla daha petrol almadan—ve biyosfere hiçbir zarar vermeden

çalışan olarak tanımladığımız

sürdürülebilirliğe önderlik etmesi

için meydan okudum.

Hiçbir şey alma: zarar verme.

Basitçe dedim ki "Eğer Hawken haklıysa ve iş

ve endüstrinin önderlik etmesi gerekiyorsa,

iş ve endüstriye kim önderlik edecek?

Eğer birisi öncülük etmez ise, kimse etmez."

Bu aksiyomatik. Neden biz değiliz?

Ve Interface çalışanları sayesinde

iyileşen bir yağmacı oldum.

(kahkahalar)

(Alkış)

Bir seferinde bir Fortune Magazini yazarına

bir gün benim gibi insanların hapishaneye gideceğini söyledim.

Ve bu bir Fortune makalesinin başlığı oldu.

Beni Amerika'nın en yeşil CEO'su olarak tanımlamaya devam ettiler.

Yağmacıdan iyileşen yağmacıya,

5 yılda Amerika'nın en yeşil CEO'suna

-- bu samimi olarak, 1999'da Amerikan CEO'ları üzerine

oldukça acıklı bir röpörtajdı.

Daha sonra Kanada yapımı belgesel, "Şirket" te

hapse girmek söylemi ile ne demek istediğim soruldu,

ben hırsızlığın bir suç olduğunu arz ettim.

Ve çocuklarımızın geleceğini çalmak bir gün suç olacaktır.

Ancak bunun gerçekleşmesi için,

-- çocuklarımızın geleceğinin çalınmasının suç olması için--

al-yap-israf et endüstri sitemine, ki o bizim uygarlığımızı domine eden

ve çocuklarımızın geleceğiniz çalan asıl suçlu,

yeryüzünü kazarak, ve onu bir çöp sahası veya çöp fırınında

çabucak atık haline gelen ürünlere dönüştüren --

kısacası yeryüzünü kazıp kirliliğe dönüştürene,

açık, kanıtlanabilir bir alternatifin

bulunması gerektiğinin

farkına vardım.

Paul ve Anne Ehrlich'e

ve iyi bilinen bir çevresel etki denklemine göre,

etki -- kötü bir şey --

nüfusun, refahın ve teknolojinin bir ürünüdür.

Yani etki, insanlar tarafından,

onlar refah içinde iken tükettiğinden

ve nasıl üretildiğinden oluşuyor.

Ve denklemin genellikle öznel olmasına rağmen

belki insanların ve de refahın miktarını belirleyebilirsiniz

ancak teknoloji, miktarını belirtmek için bir çok yönden bozuktur.

Böylece denklem kavramsaldır.

Ancak problemi anlamamıza yardımcı olur.

Böylece 1994 yılında Interface'de

bir örnek yaratmak için yola çıktık:

enerji ve materyaller için petrol yoğun bir ürün,

halı yapma biçimimizi ve teknolojimizi

dönüştürmek için,

böylelikle çevresel etkiyi

arttırmak yerine azalttı.

Paul ve Anne Ehrich'in çevresel etki denklemi:

E (etki) eşittir N çarpı R çarpı T:

Nüfus, refah ve teknoloji.

Ben Interface'in bu denklemi yeniden yazmasını istedim böylelikle

E (etki) eşittir N (nüfus) çarpı R (refah) bölü T (teknoloji).

Şimdi matematiğe yatkın olanlar paydaki

T'nin etkiyi arttırdığını -- kötü birşey -- hemen görecektir

ancak paydadaki T etkiyi azaltır.

Böylece soruyorum, " T'yi, etkiyi arttırdığı yerden,

paydan -- buna T1 diyelim --

etkiyi azalttığı yere, paydaya

--buna da T2 diyelim--

ne hareket ettirirdi ?

İlk endüstri devriminin

özelliklerini düşündüm,

T1'in, Interface'de uyguladığımız gibi,

ve belirtilen şu özellikleri vardı.

Çıkarılabilir: yeryüzünden hammadeleri alan.

Doğrusal: al, yap, israf et.

Fosil yakıtlardan elde edilen enerjiden güç alan.

Müsrif: bozuk ve iş verimliliği üzerine odaklanmış.

İş saati başına daha fazla halı.

İyice düşünüp taşındıktan sonra, bütün bu niteliklerin,

T'yi paydaya götürmek için değiştirilmesi gerektiğini farkettim.

Yeni endüstri devriminde çıkarılabilirin, yenilenebilir ile;

doğrusalın döngüsel ile,

fosil yakıt enerjisinin yenilenebilir enerji, güneş ile;

müsrifin, atıksız ile;

ve bozuğun tehlikesiz olan ile;

ve iş verimliliğinin kaynak verimliliği ile yeri değiştirilmelidir.

Ve bu dönüştürücü değişiklikleri yapabilirsek

ve T1'den tamamen kurtulursak,

iklime olan etki dahil, çevreye

olan etkiyi sıfıra düşürebileceğimiz sonucuna vardım.

Ve bu 1995'te Interface'in planı oldu,

ve o zaman beridir planı bu olmaktadır.

Gelişimimizi çok dikkatli bir şekilde ölçtük.

Böylelikle sonraki 12 yılda ne kadar mesafe aldığımızı söyleyebilirim.

Mutlak tonajda net sera gazı

yayımı %82 düştü.

(Alkışlar)

Aynı zaman diliminde

satışlar 2/3 oranında arttı ve kâr ikiye katladı.

Böylelikle, yüzde 82 mutlak azalış

sera gazı yoğunluğunun

satışa bağlı olarak yüzde 90 azaldığı demek oluyor.

Bu tüm küresel teknoloji çalışmalarının

feci iklim bozulmasına engel olmak için

--bilim adamlarının bahsettiği--

2050 yılı itibarı ile

gerçekleştirmesi gereken düşüşün büyüklüğüdür.

Yenilenebilir enerjilerin verimliliği sayesinde

fosil yakıt kullanımı bir birim üretim başına %60 düşmektedir.

En ucuz, en güvenli bir varil petrol,

işgüzarlık yolu ile kullanılmayandır.

Dünya çapındaki halı döşemesi işimizde

su kullanımı yüzde 75 düştü.

1993'te tam burada, suyun çok değerli olduğu,

endüstri şehri Kaliforniya'da,

elde ettiğimiz, geniş tezgahta dokunmuş

halı işimizde yüzde 40 düştü.

Yenilenebilir veya geri dönüştürülebilir materyallar toplamın %25'i ve hızla büyüyor.

Yenilenebilir enerji toplam enerjimizin yüzde 27'si,

yüzde 100'e doğru gidiyor.

148 milyon libre

--74,000 tondur --

kullanılmış halıyı,

materyal akışındaki boşlukları

tersine lojistik ve 14 yıl önce bulunmayan tüketici öncesi

geri dönüşüm teknolojileri yoluyla kapatarak

çöp sahasından çevirdik.

Bu yeni döngüsel teknolojiler

2004 yılından beri 85 milyon metrekare

iklime bir etkisi olmayan halı üretip sattığımız

gerçeğine çok büyük katkıda bulundular,

halıyı, madenden ömrünün sonunda geri alınmasına kadarki

yolda -- bağımsız 3. kişi sertifikalı olarak üretirken

küresel iklim bozukluğuna hiç katkı yapmamak

anlamına geliyor.

Biz buna "Cool" halı diyoruz.

Ve satışları ve kârı arttırarak

çok güçlü bir pazar ayrıştırıcısı oldu.

3 sene önce Flor markası ile, F-L-O-R

şeklinde yanlış hecelenen,

ev için halı döşemesini başlattık.

Bugün Flor.com'a tıklayabilir

ve 5 gün içerisinde kapınıza kadar Cool halıyı evinize teslim ettirebilirsiniz.

Çok pratik ve aynı zamanda hoş.

(kahkahalar)

(Alkışlar)

Sıfır etki, sıfır karbon ayak izi

hedefimiz için yarı yolu biraz geçtiğimizi tahmin ediyoruz.

En tepeye, sürdürülebilirlik girişiminin zirvesine,

ulaşmak için, 2020'yi hedef yılımız olarak tespit ettik.

Biz buna görev sıfır diyoruz.

Ve bu belkide en önemli bölümü:

Görev sıfırı iş için inanılmaz iyi bulduk.

Daha iyi bir iş modeli,

daha yüksek kârlar için daha iyi bir yol.

İşte sürdürülebilirlik için olurluk incelemesi.

Gerçek yaşam deneyimlerinden; maliyetler yükselmedi,

düştüler, sıfır atığın peşinden giderken

önlenen 400 milyon dolarlık maliyeti yansıtmaktadır

-- sürdürülebilirlik girişiminin ilk bölümü.

Bu Interface'in dönüşümündeki tüm maliyetleri ödedi.

Ve bu bir söylentiyi de gidermektedir,

ekonomi ve çevre arasındaki yanlış seçimi.

Ürünlerimiz yeniliğin beklenmeyen

kaynağından, sürdürülebilirlik için

tasarımdan esinlenerek, şu ana kadar olduklarının en iyisidirler.

İnsanlarımız paylaşılan bu daha yüksek amaç çevresinde birleştiler.

İyi insanları çekme ve onları bir araya

getirme konusunda daha iyisini bulamazsınız.

Ve piyasanın iyi niyeti hayret verici düzeyde.

Hangi fiyattan olursa olsun, hiç bir reklam,

zekice hazırlanmış pazarlama kampanyası

bu kadar fazla iyi niyet yaratamaz veya üretemezdi.

Maliyetler, ürünler, insanlar, pazarlar

-- orada daha başka ne var?

O daha iyi bir iş modeli.

Ve burada bizim 14 yıllık satış ve kâr kaydımız.

2001'den 2003'e kadar burada bir dip bölge var:

Satışlarımızın 3 sene boyunca

%17 düştüğü bir dip.

Ancak piyasa %36 düştü.

Biz asıl itibari ile pazar payı kazandık.

Sürdürülebilirliğin avantajı olmasaydı

bu resesyonda ayakta kalamazdık.

Eğer bütün işletmeler Interface planlarını izleselerdi

bu bizim problemlerimizi çözebilir miydi?

Sanmıyorum.

Yeniden düzenlenen Ehrlich denkleminden rahatsızlığım sürüyor,

E(etki) eşittir N(nüfus) çarpı R(refah) bölü T2 (Teknoloji2).

R burada büyük harfle yazılmıştır.

refahın başlı başına bir amaç olduğunu belirmektedir.

Ancak, eğer Ehrlich'e daha farklı bir açıdan baksaydık ne olurdu?

Ve büyük A'yı (refah) küçük a ile yazsaydık,

sona gitmenin bir aracı olduğunu belirterek,

ve bu son da mutluluktur --

daha az nesne ile daha çok mutluluk.

Biliyorsunuz ki bu tek başına uygarlığı yeni bir çerçeveye oturtacaktır.

(Alkışlar)

ve tüm ekonomik sistemimizi,

kendi türümüz için olmasa da, belki bizden sonrakiler için:

sonlu bir dünyada ahlaklı, mutlu,

ve doğa ile ekolojik olarak dengede

yaşayan sürdürülebilir türler,

ve binlerce -- veya 10,000 nesil için

yeryüzünün tüm doğal sistemleri,

sınırsız bir geleceğe doğru.

Ancak dünya tür olarak bizim tükenişimizi beklemek zorunda mı?

Pekala, belki öyle. Ancak ben öyle sanmıyorum.

Interface'de biz bu sürdürülebilir sıfır karbonayak izli

prototip firmayı 2020 itibari ile

tamamen meydana çıkarmayı planlıyoruz.

Şu an da bu dağın zirvesine kadar ki

yolumuzu açıkca görebiliyoruz.

Ve şimdi zorlu iş yerine getirmekte.

Ve benim iyi arkadaşım ve danışmanım Amory Lovins'in söylediği gibi:

Eğer bir şey varsa, bu mümkün olmalıdır"

(Kahkahalar)

Eğer biz gerçekten yapabiliyorsak, mümkündür.

Eğer biz, petrol yoğun bir firma yapabiliyorsa, herkes yapabilir.

Ve eğer herhangi bir kişi yapabiliyorsa, herkes yapabilir.

Hawken insanoğlunu uçurumdan çıkartarak

iş ve endüstriyi kurtardı çünkü,

biosferin kontrolsüz azalışı ile birlikte,

burada çok değerli bir kişi risk altında --

açıkçası, kabul edilemez bir risk.

Kim bu kişi?

Siz değil. Ben değil.

Ancak burada en fazla risk altında olan kişiyi sizinle tanıştırmama izin verin.

Ve ben bu kişi ile, bu dağ tırmanışının ilk günlerinde tanıştım.

1996'nın Mart ayında bir salı sabahı,

O zamanlar her fırsatta yaptığım gibi, birleştirdiğimi bilmeden

beraberimde getirerek, insanlarla konuşuyordum

Ancak 5 gün sonra Atlanta'da,

Kaliforniya toplantılarımdaki insanların birisi

Glenn Thomas'tan bir e-mail aldım.

Birlikte geçirdiğimiz salı sabahından sonra

yazdığı orijinal şiiri gönderiyordu.

Ve okuduğumda hayatımın en mutluluk verici anlarından biriydi.

Çünkü bana, vay canına, bir kişinin anladığını söylüyordu.

İşte bu Glenn'in yazdığı. Ve bu da en fazla risk altındaki kimse

Lütfen "Yarının Çocuğu" ile tanışın.

"İsimsiz, görülmemiş bir yüz, ve senin zamanını veya mekanını bilmeden

Yarının çocuğu, doğmamış olmana rağmen

seninle ilk kez geçen salı sabahı tanıştım.

Bilge bir arkadaş bizi tanıştırdı.

Ve onun ayıltıcı bakış açısı yoluyla

senin göreceğin, senin için olan fakat benim için olmayan bir gün gördüm.

Benim düşüncemi değiştirdiğini bilerek.

Çünkü yaptığım

şeylerin bir gün belki

seni bir şekilde tehdit edebileceğini bilemedim.

Yarının çocuğu, benim kızım, oğlum,

Korkarım ki seni ve senin iyiliğini henüz düşünmeye

başladım, her zaman düşünmem gerektiğini bilerek.

Başlayacağım.

İsraf ettiğimin maliyeti gibi, kaybolan,

eğer olur da bir zaman, seninde bir gün buraya

gelip yaşayacağını unutursam."

O zamandan beri hayatımın her günü,

"yarının çocuğu" sizinle paylaştığımı

tahmin ettiğim tek bir basit

ancak derin mesaj ile bana konuştu.

Biz, her birimiz,

yaşam ağının bir parçasıyız.

İnsanlığın sürekliliği, kesinlikle, ancak daha büyük anlamda, hayat ağının kendisinin.

Ve yaşayan bu mavi ve yeşil güzel gezegene

yaptığımız çok kısa bu ziyarette,

bizim yapmamız gereken bir seçim bulunuyor.

onu incitmek veya yardım etmek.

Sizin için, kararı siz verin.

Teşekkürler.

(Alkışlar)