Ջիմ Ֆոլեն . Ուսումնասիրելով մարդասպանի ուղեղը

Հոգեկան շեղումներով մարդասպաններին հաճախ հեռուստատեսությամբ ցույց են տալիս: Բայց ինչն է իրականում ստիպում նրանց այդպես վարվել: Նյարդաբան Ջիմ Ֆոլենը խոսում է ուղեղի սկանավորման, գենետիկ վերլուծության մասին, որոնք կարող են բացահայտել մարդասպանի կերպարը: Նա պատմում է ընտանիքի հետաքրքրաշարժ պատմությունը, որն էլ իր աշխատանքը դարձնում է խիստ անձնական:

Ես նյարդաբան եմ, Կալիֆորնիա համալսարանի պրոֆեսոր:

Եվ 35 տարիների ընթացքում

ուսումնասիրել եմ

ամեն ինչի վարքագիծը՝ սկսած գեներից

մինչև նյարդափոխանակիչներ, դոպամին և նմանատիպ այլ բաներ

մինչև սխեմատիկ վերլուծություն:

Եվ սա է այն ամենն ինչ իրականում ես անում եմ:

Սակայն, վերջերս, որոշ պատճառներով

սկսեցի այլ բան ուսումնասիրել:

Եվ այս ամենն այն ժամանակ սկսվեց, երբ իմ գործընկերներից մեկն

առաջարկեց ինձ ուսումնասիրել

հոգեկան շեղումներով մարդասպանի ուղեղը:

Եվ այսպիսով սա այն տիպիկ զեկույցն է, որ պատրաստվում եմ տալ:

Հարցը հետևյալն է. «Ի՞նչպես են մարդիկ դառնում հոգեկան շեղումներով մարդասպան»:

Հոգեկան խանգարումներով մարդասպան ասելով`

նկատի ունեմ այս տիպի մարդկանց:

Եվ ուղեղները, որ ուսումնասիրել եմ

պատկանում են ձեզ հայտնի մարդկանց:

Երբ ուղեղներն իմ ձեռքում էին, ես չգիտեի, թե որն եմ ուսումնասիրում:

Դա կույր փորձ էր, քանի որ ինձ տվել էին նաև նորմալ մարդկանց ուղեղ:

Այսպիսով դրանցից 70-ն ուսումնասիրեցի

և արդյունքում ձեռք բերեցի բազմաթիվ տվյալներ:

Մենք տեսաբանորեն ուսումնասիրեցինք այս ամենը՝

հիմնված գեների,

ուղեղի վնասվածքի, ինչպես նաև շրջակա միջավայրի փոխազդեցության վրա

և այն բանի վրա, թե կոնկրետ ինչպես է աշխատում այդ մեխանիզմը:

Մեզ հետաքրքրում էր, թե կոնկրետ ուղեղի որ մասում է այն

և որն է ուղեղի կարևորագույն մասը:

Մենք ոսումնասիրում ենք հետևյալը՝

գեների փոխազդեցությունը,

որը կոչվում է էպիգենային էֆեկտներ

ուղեղի վնասվածքը և շրջակա միջավայրը

և թե ինչպես են սրանք փոխկապակցված:

Եվ թե ինչպես ես դու դառնում հոգեկան խանգարումներով հիվանդ, մարդասպան՝

կախված է նրանից, թե երբ է առաջանում վնասվածքը:

Դա իսկապես շատ ճիշտ որոշված բան է:

Այդպես առաջանում են տարբեր տիպի հոգեկան խանգարումները:

Մենք համաձայն ենք սրա հետ:

Ահա այստեղ նմուշն է այն մարդկանց, որոնց ուղեղը ես ուսումնասիրել եմ,

ովքեր մարդասպաններ էին, սերիական մարդասպաններ,

վնասված էր նրանց ակնակապիճային կեղևը

որը հենց աչքերի վերևում է, աչքի խոռոչները

և ինչպես նաև քունքային բլթակի ներքին մասը:

Նրանք բոլորն էլ ունեին այդ վնասվածքը,

բայց դրանք մի փոքր տարբերվում էին միմյանցից:

Նրանց մոտ կային նաև ուղեղի վնասվածքի այլ տեսակներ:

Հիմնականը

բռնության գեներն են,

որոնք կոչվում են մեկ ամինախումբ պարունակող օքսիդազա ֆերմենտային գեներ:

Եվ այս գենի բազմազանությունը գոյություն ունի նաև նորմալ մարդկային ուղեղում:

Ձեզնից ոմանք էլ ունեն: Եվ դա սեռական գենի հետ է կապված:

Դա պարունակվում է X քրոմոսոմներում:

Եվ այսպես դուք այն կժառանգեք միայն ձեր մորից:

Եվ հավանաբար սա է պատճառը, որ մեծամասամբ տղամարդիկ, տղաները

հոգեկան խանգարումով մարդասպաններ են դառնում :

կամ էլ շատ ագրեսիվ են

Քանի որ աղջիկը և՛ հորից ,

և՛ մորից կարող է ժառանգել մեկ X քրոմոսոմ,

իսկ տղան X քրոմոսոմը

ժառանգում է միայն մորից:

Ահա, թե ինչպես է այն մորից անցնում տղային:

Ուղեղի զարգացման ժամանակ գործ ենք ունենում սերոտինի ավելցուկի հետ,

որը հետաքրքիր է,

քանի որ սերոտինը հանդարտեցնում և հանգստացնում է քեզ:

Բայց եթե դուք ունեք այս գենը,

ձեր ուղեղը սկսում է լողալ սերոտինի մեջ,

այսպիսով քո ուղեղն այլևս չի զգում սերոտինի ազդեցությունը

և կյանքի ընթացքում այն էլ չի վերականգնվում:

Այս նույն ելույթն ունեցել եմ նաև Իսրայելում

անցյալ տարի

և դա որոշ հետևանքներ ունեցավ:

Տեսականորեն սա նշանակում է.

որպեսզի արտահայտես այս գենը

բռնության միջոցով

շատ վաղ հասակում, նախքան սեռական հասունությունը,

դու պետք է որևէ բանի մեջ ներառված լինես, որն իսկապես վնասվածքային է:

Ոչ փոքր սթրես, կամ ապտակի հարված, կամ ինչ- որ ուրիշ բան,

բայց իսկապես տեսնես բռնություն,

կամ էլ ներառված լինես դրա մեջ 3D ում:

Ահա թե ինչպես է նյարդային համակարգը գործում:

Եվ այսպիսով, եթե դու ունես այդ գենը

բռնության շատ իրավիճակների

ականատես ես եղել,

սա այդ հիվանդության դեղատոմսն է,բացարձակ դեղատոմսը:

Եվ սա ավելի շատ աշխարհի այն մասում է կատարվում,

որտեղ մշտական բռնություն է տիրում

հատկապես այն սերնդի մոտ,

ովքեր միշտ տեսնում են բոլոր այս բռնությունները:

Եվ եթե ես 14 տարեկան երիտասարդ աղջիկ լինեի այդպիսի բռնությամբ լի վայրերից մեկում,

այնպիսի ամրակազմ ամուսին կգտնեի ինձ համար

ով կկարողանար պաշտպանել ինձ:

Խնդիրը կայանում է նրանում, որ պետք է այդ գեները կենտրոնացնել:

Հիմա և՛ աղջիկները , և՛ տղաները դրանք ձեռք են բերում:

Կարծում եմ՝ մի քանի սերունդ հետո

մենք իսկապես կապրենք մի պայթուցիկ արկղում:

Այսպիսով դրանում էր կայանում իմ միտքը:

Բայց երբ մայրս ասաց ինձ.- Լսել եմ, որ պատրաստվում ես խոսել

հոգեկան շեղումներով մարդասպանների մասին

և խոսում ես այնպես, կարծես դու ինքդ նորմալ ընտանիքից ես սերվել:

Ես ասացի. - Գրողը տանի, ի՞նչի մասին ես խոսում:

Հետո սկսեց ինձ պատմել մեր ընտանեկան տոհմածառի մասին:

Եվ, իհարկե, այս առումով նա իմ հոր կողմին էր մեղադրում:

Դա այն պատճառով էր, որ նրա ընտանիքում ոչ մի բռնություն չէր եղել՝

ի տարբերություն հորս ընտանիքի:

-Լավ, ասաց նա,- և՛ լավ, և՛ վատ լուր կա:

Քո բարեկամներից մեկը՝ Էզրա Քորնելը, Քորնել համալսարանի հիմնադիրն է:

Բայց վատ լուրն այն է, որ քո բարեկամներից է նաև Լիզի Բորդենը:

-Ասացի լավ, ու ի՞նչ ես ուզում դրանով ասել, եթե Լիզին իմ բարեկամուհին է:

-Ամենավատը դեռ առջևում է, կարդա այս գիրքը:

Ահա այս պատմական գիրքը՝ «Տարօրինակ սպանություն»:

Եվ առաջին սպանությունը,

որ տղան սպանել է մորը,

եղել է իմ նախա նախա նախա նախա նախա նախա պապը:

Լավ դա առաջին մայրասպանությունն է:

Եվ այդ գիրքը շատ հետաքրքիր էր, որովհետև այն կախարդի փորձությունների մասին էր

և նաև թե ինչպես էին այդ ժամանակ մարդիկ մտածում:

Բայց պատմությունն այդքանով չէր ավարտվում:

Հորս կողմից դեռ 7-ից ավելի մարդիկ կային,

բոլոր Կորնելները, ովքեր մարդասպաններ էին:

Այստեղ մտածելու տեղիք է տալիս:

(ծիծաղ)

Որովհետև հայրս

և իմ երեք հորեղբայրները Երկրորդ Համաշխարհային Պատերազմում

զինվորական ծառայությունից հրաժարվել են, նրանք բոլորն էլ վախկոտներ են:

Բայց ժամանակի ընթացքում, ինչպես մեկ դարում երեք անգամ

հայտնվում է Լիզի Բորդենը:

(ծիծաղ)

Պատմության բարոյականությունն այն է,

որ սեփական աչքի գերանը թողած, տեսնում են դիմացինի աչքի շյուղը:

Չնայած այդպես է:

(ծիծաղ)

Մենք պետք է գործենք: Հիմա մեր երեխաները գիտեն դրա մասին:

Թվում է, թե ամեն ինչ լավ է նրանց հետ,

սակայն մեր թոռներին դա կարող է անհանգստացնել:

Ես սկսեցի ընտանիքի բոլոր անդամների ուղեղի

տոմոգրաֆիա անել(ՈւՏ):

(ծիծաղ)

Մենք արեցինք տոմոգրաֆիա, էլեկտրոէնցեֆալոգրաֆիա և գենային վերլուծություններ տեսնելու,

թե որտեղ է կայանում վատ լուրը:

Պարզվում է

ունենք հարազատ քույր և եղբայր,

որոնք միմյանց հետ անհաշտ են և նրանց նկարները լիովին նույնն են:

Նրանք ունեն ուղեղի միևնույն կառուցվածքը

և միևնույն էլեկտրոէնցեֆալոգրաֆիան:

Բայց այստեղ ինչ-որ վատ լուր կա,

սակայն չգիտենք, թե երբ այն կբացահայտվի:

Այսպիսով սա էր իմ ելույթը:

(ծիծաղ)