Τι είναι επιτυχία; Η προοπτική της Ευδαιμονίας | Χριστίνα Γαρίδη | TEDxDrapanosWomen

Η προσωπική ιστορία της Χριστίνας ξεδιπλώνεται καθώς χάνεται στην περιπέτεια αυτο-ανακάλυψης για να επαναπροσδιορίσει τι σήμαινε γι' αυτήν η επιτυχία. Μετά, μια αρχαία ελληνική λέξη που δε μεταφράζεται αλλάζει τη ζωή της: Ευδαιμονία. Αυτό το ταξίδι την οδήγησε στη δημιουργία ενός εναλλακτικού μοντέλου για την επιτυχία: Το Μοντέλο Επιτυχίας Ευδαιμονίας®, που συνέθεσε δουλεύοντας με εκατοντάδες ανθρώπους.

Η Χριστίνα βοηθάει επαγγελματίες με υψηλές αποδόσεις να αποκωδικοποιήσουν τον Σκοπό τους. Είναι η ιδρύτρια του Eudaimonia Coaching UK και ενδυναμώνει ανθρώπους ώστε να πραγματοποιήσουν το δυναμικό τους. Είναι σε μια αποστολή να «δημοκρατικοποιήσει την ανθρώπινη άνθιση».

Αυτή η ομιλία έγινε σε μια εκδήλωση TEDx, η οποία χρησιμοποιεί τη μορφή των συνεδρίων TED αλλά διοργανώνεται ανεξάρτητα, από μια τοπική κοινότητα/ομάδα. Διαβάστε περισσότερα στο http://ted.com/tedx

Φανταστείτε.

Αν είχατε ένα μικροσκοπικό μαγικό εργαλείο
που θα σας οδηγούσε στην επιτυχία σας,

θα το παίρνατε;

Σήμερα, θέλω να σας δωρίσω μια ιστορία

για το πώς μια αρχαία ελληνική λέξη
που δεν μπορεί να μεταφραστεί

είναι η πυξίδα σας προς την επιτυχία.

Όταν διάβασα τον ορισμό της επιτυχίας
στο λεξικό της Οξφόρδης,

έλεγε, «Είναι η επίτευξη
χρήματος, δόξας ή στάτους».

Ένιωσα άβολα.

Αυτό ήταν;

Θα μπορούσε να είναι περισσότερα, σωστά;

Πάντα πίστευα ότι ήμουν
φιλόδοξη και αποφασισμένη,

αλλά αυτός ο ορισμός με άφησε
άδεια και απογοητευμένη.

Πώς θα μπορούσα ποτέ να θέλω
κάτι τόσο εγωιστικό;

Όταν δούλευα σε επιχειρήσεις, επιτυχία
σήμαινε πρόοδος καριέρας, μπόνους,

προαγωγές, έλλειψη ύπνου,
άγχος και εξάντληση.

Αυτό ήταν το κόστος της επιτυχίας;

Προσπαθούσα να το εξορθολογίσω,
να το καταλάβω.

Ήμουν σύμβουλος επιχειρήσεων

και στο όνομα της αποδοτικότητας,
αυτοματοποιούσα θέσεις εργασίας.

Με άλλα λόγια, ξεφορτωνόμουν ανθρώπους.

Ποια ήμουν για να παίρνω
τέτοιες αποφάσεις;

Προσπαθούσα να καταλάβω μέχρι
που ένας φίλος μου έκανε μια ερώτηση.

«Είσαι περήφανη γι' αυτό που κάνεις;»

Ήταν η πιο ντροπιαστική
στιγμή της καριέρας μου.

Η αλήθεια που έπρεπε να παραδεχτώ
ηχούσε σαν ένα χαστούκι στο πρόσωπό μου.

Δεν ήμουν περήφανη γι' αυτό που έκανα.

Δεν ήμουν περήφανη γι' αυτό που γινόμουν.

Ήμουν ανεκλπήρωτη.

Μπορείτε να σχετιστείτε;

Τι είναι η επιτυχία, λοιπόν;

Αυτή η ερώτηση με ενοχλούσε.

Μετά από αμέτρητες ώρες στο Google,

τα μόνο πράγματα που έβρισκα

ήταν βίντεο, άρθρα και ιστολόγια
που με αποξένωναν ακόμη περισσότερο.

Βλέπετε, η επιτυχία για μένα είναι ένας
πολύ μπερδεμένος και απογοητευτικός όρος.

Γι' αυτό την επέλεξα
ως το θέμα μου σήμερα.

Πώς θα μπορούσα να την επιτύχω
αν δεν την καταλάβαινα;

Γιατί ήταν τόσο μαγνητική;

Ο δεύτερος ορισμός από το λεξικό ήταν
εξίσου αινιγματικός και συντριπτικός.

Έλεγε, «Επιτυχία είναι η επίτευξη
ενός στόχου ή σκοπού».

Μου έλειπε ήδη ύπνος,
ήμουν πανικόβλητη και αγχωμένη.

Δεν είχα χρόνο να φιλοσοφήσω
για τον σκοπό μου στη ζωή.

Το μόνο που ήξερα ήταν
ότι ήθελα να έχω αντίκτυπο

και να αισθάνομαι καλά
για τη δουλειά που έκανα.

Δεν είχα την ενέργεια
να αρχίζω πάλι από την αρχή.

Κι έτσι, συνέχισα για περίπου έναν χρόνο,

κάνοντας με κόπο
κάτι στο οποίο δεν πίστευα.

Μέχρι που έχασα τη γιαγιά μου.

Έφυγε από αυτόν τον κόσμο,
και δεν κράτησα την υπόσχεσή μου.

Θα ήμουν μαζί της
το τέλος του χρόνου στην Ιαπωνία.

Δεν κατάφερα να πάω ούτε στην κηδεία της.

Στον μήνα του μέλιτός μου στην Κρήτη,
βρήκα χρόνο να πενθήσω την αποχώρησή της.

Τα δάκρυα ήταν για τον χρόνο
που δεν έπαιρνα πίσω -

για το ποια γινόμουν.

Η συνειδητοποίηση ότι ο τρόπος
που έχω δομήσει τη ζωή μου

κόστιζε τις σχέσεις μου.

Ήταν η δουλειά πιο σημαντική από
το να παίζω JanKenPon με τη γιαγιά μου,

που είναι το Πέτρα-Ψαλίδι-Χαρτί;

Ήξερα ότι έπρεπε να αλλάξω κάτι.

Αλλά τι;

Όπως μπορείτε να φανταστείτε,
ο σύζυγός μου κι εγώ,

δεν είχαμε και τόσο ανέμελο μήνα
του μέλιτος με όλα αυτά που συνέβαιναν.

Μία μέρα, ήμασταν στο σπα,

και είχαν αφήσει κατά λάθος
ένα βιβλίο σε μια ξαπλώστρα.

Ήταν το «Δες τη Ζωή Αλλιώς:
Για να ξαναβρούμε το νόημα της επιτυχίας

πέρα από τα χρήματα και τη δύναμη»
της Αριάννας Χάφινγκτον.

Δεν μου έδωσε έναν ορισμό για την επιτυχία

ούτε ένα μοντέλο
για να μετρήσω τη ζωή μου,

αλλά μου έδωσε ακριβώς αυτό
που χρειαζόμουν εκείνη τη στιγμή.

Ελπίδα.

Μια ακτίνα φωτός στο σκοτάδι μου
και την ασφυξία μου.

Η πιθανότητα ότι ήταν εντάξει
να φροντίζω τον εαυτό μου

και να χαίρομαι τη δουλειά μου.

Και για να το κάνω αυτό έπρεπε
να ξαναχτίσω τη ζωή μου.

Αυτό το βιβλίο λειτούργησε για μένα

σαν μια πρόσκληση
να επαναπροσδιορίσω την επιτυχία.

Σήμερα είμαι εδώ, για να μοιραστώ μαζί σας
ένα εναλλακτικό μοντέλο για την επιτυχία.

Έτσι, στην προσπάθειά μου
να επαναπροσδιορίσω την επιτυχία,

έσπασα τον ορισμό σε δύο ερωτήσεις.

Νούμερο ένα: Ποιος είναι ο σκοπός σας;

Και νούμερο δύο: Πού βρίσκεστε
στο ταξίδι σας να τον επιτύχετε;

Είμαι, λοιπόν, εδώ στην Κρήτη
στον μήνα του μέλιτος,

και για πρώτη φορά συνειδητοποίησα ότι
η επιτυχία είναι ένα ταξίδι δύο βημάτων.

Σκοπός και ταξίδι.

Έτσι μοιράστηκα αυτή τη στιγμή
ανακάλυψης με τον σύζυγό μου,

και με ρώτησε αυτές τις δύο ερωτήσεις.

Και εισέπραξε σιωπή.

Βλέπετε, χωρίς τον σκοπό,
δεν μπορείτε να ξεκινήσετε το ταξίδι.

Και μετά είπε, «Τι θα σου προσφέρει ακόμη
μία μέρα στην τωρινή σου δουλειά;»

Και εισέπραξε δάκρυα απελπισίας.

Εκείνη τη στιγμή, ήξερα
ότι έπρεπε να παραιτηθώ.

Και ελλείψει άλλων επιλογών,
αποφάσισα να πάω σπίτι,

από την Αγγλία στην Ιαπωνία,

χωρίς κάποιο σχέδιο
για τη ζωή μου ή την καριέρα μου.

Κι έτσι, πήγα γρήγορα
σε ένα προορισμό που αποκαλούσα σπίτι.

Πέρασαν τρεις μήνες,
αλλά δεν ήρθε ο θρίαμβος.

Η επιστροφή στο σπίτι δεν ισοδυναμούσε
με το να βρω τον σκοπό μου.

Είχα ενοχληθεί.

Βασικά, είχα τσαντιστεί και απογοητευθεί.

Ήταν ξεκάθαρο ότι ο σκοπός
και το ταξίδι δεν ήταν αρκετά.

Μου τελείωνε ο χρόνος, οι δικαιολογίες.

Πιεζόμουν πολύ αλλά ακόμη δεν είχα σχέδιο.

Κι έχετε ακούσει τη φράση που λέει,

«Σημασία έχει το ταξίδι,
όχι ο προορισμός».

Κοιτάζοντας πίσω, έκανα μια παράκαμψη
και πέταξα στον προορισμό μου,

και δεν έκανα το ταξίδι.

Έκλεψα, και δεν δούλεψε.

Αυτή τη φορά, ήμουν πραγματικά χαμένη.

Ήμουν άστεγη στο σπίτι μου.

Κάτι μου αποσπούσε την προσοχή,

και ήμουν σίγουρη ότι είχα δαίμονες
σε μόνιμη κατοικία μέσα στο κεφάλι μου.

Και τότε ξανασυνάντησα
το έπος του Ομήρου, την Οδύσσεια.

Ο Οδυσσέας χρειάστηκε δέκα χρόνια για να
επιστρέψει σπίτι μετά τον Τρωικό πόλεμο.

Γιατί;

Ακόμη και ο Οδυσσέας πάλεψε με τέρατα
στην επιστροφή του στην Ιθάκη.

Τι γίνεται όταν είστε χαμένοι
και δεν μπορείτε να δείτε τον σκοπό σας;

Τα αεροπλάνα έχουν GPS ραντάρ,

αλλά πώς εμείς οι άνθρωποι ξέρουμε
ότι είμαστε στη σωστή πορεία;

Οι αξίες είναι η πυξίδα
για την επιτυχία μας -

οι σημαντικές φιλοσοφίες της ζωής
που μας κάνουν αυτό που είμαστε.

Τιμώντας τις αξίες μας μπορούμε να βρούμε
τον προσανατολισμό μας, τον σκοπό μας.

Και καθώς δεν έχουμε πυξίδα ή αστερισμούς

να μας καθοδηγούν στο σωστό μονοπάτι,

εμείς οι άνθρωποι είμαστε σχεδιασμένοι
να ξέρουμε αν είμαστε στη σωστή πορεία

με έναν και μόνο τρόπο.

Είμαστε εξοπλισμένοι
με αισθήματα και συναισθήματα.

Η καρδιά μας, περισσότερο από τον νου μας,

ξέρει και σηματοδοτεί
πότε είμαστε στον σωστό δρόμο.

Πώς ένιωθε λοιπόν ο Οδυσσέας
για να φτάσει στην Ιθάκη;

Χμ, συναίσθημα.

Έψαχνα για ένα συναίσθημα
μέχρι που το συνάντησα.

Ένα συναίσθημα που μου άλλαξε τη ζωή.

Το συναίσθημα που ξεκλείδωσε
τι σημαίνει για μένα επιτυχία.

Η αρχαία ελληνική λέξη που δε μεταφράζεται

που ίσως είναι παλαιότερη
και από την ίδια τη δημοκρατία:

Ευδαιμονία.

Ήμουν εκεί μέσα, σε αυτή τη μαύρη τρύπα,
αφού είχα παραιτηθεί από τη δουλειά μου

και είχα ξεκινήσει ένα ταξίδι
αναζήτησης σκοπού χωρίς επιτήρηση

για να επαναπροσδιορίσω την επιτυχία.

Έπρεπε να παλέψω
με τους χειρότερους δαίμονές μου.

Θυμός, μοναξιά και ντροπή.

Γιατί εγώ; Τι έκανα λάθος;
Γιατί δεν μπορούσα να το βρω;

Και μέσα σ' όλα αυτά, ανακάλυψα
μια αίσθηση τρελής εσωτερικής χαράς

παρά τις εξωτερικές αντιξοότητες.

Το ΖΕΝ μου παρά το χάος.

Η πυξίδα μου για την επιτυχία.

Η ευδαιμονία δεν έχει
μια τέλεια μετάφραση,

και συχνά την μπερδεύουν με την ευτυχία.

Ο Αριστοτέλης πίστευε ότι η συνεχής
προσδοκία της ευτυχίας είναι παράλογη.

Ευδαιμονία σημαίνει «να τα έχεις καλά
με τους δαίμονές σου»,

Όπως το Γιν και το Γιανγκ
στη φιλοσοφία της ανατολής,

το φως μας εξισορροπείται
από τη σκοτεινή μας πλευρά.

Για να παραφράσω τον Αριστοτέλη,

η ανθρώπινη επιτυχία είναι να ανθίσεις
με το να συμπεριφέρεσαι ενεργά με αρετή.

Με άλλα λόγια, τις αξίες μας.

Έτσι τώρα ξέρω ότι η επιτυχία
έχει τρία βήματα και όχι δύο.

Σκοπός, ταξίδι και αξίες.

Το βρήκαμε, σωστά;

Μπα.

Πίσω στην Αγγλία,
ξεκίνησα την επιχείρησή μου.

Ο σκοπός μου ήταν να εκδημοκρατίσω
την ανθρώπινη άνθηση.

Τα τελευταία τέσσερα χρόνια, είχα την τιμή
να περάσω χρόνο με εκατοντάδες ανθρώπους

που με εμπιστεύτηκαν στο ταξίδι
της αναζήτησης του σκοπού τους.

Άκουσα από πρώτο χέρι τις ιστορίες τους,
και είχαν ένα μοτίβο με νόημα.

Αυτό μου δίνει το κουράγιο
να σταθώ μπροστά σας σήμερα

και να μοιραστώ αυτό που αποκαλώ
«Το μοντέλο επιτυχίας της Ευδαιμονίας».

Έχει τρία στοιχεία:

την αξία, το ανήκειν και τον σεβασμό.

Κοιτώντας πίσω, βγήκε τελικά νόημα.

Ήμουν σύμβουλος επιχειρήσεων
που ξεφορτωνόταν κόσμο,

κι διόρθωνα το κακό μου κάρμα
βοηθώντας τον κόσμο με τα βιογραφικά τους.

Αφού ολοκλήρωσα το δίπλωμα Coaching,

έπεσα στα βαθιά

με πελάτες που ήθελαν
να βρουν τον σκοπό τους,

ενώ εγώ δεν είχα φτιάξει
ακόμη τα δικά μου χάλια.

Δεν είναι ειρωνικό;

Η δουλειά μου είχε νόημα και αντίκτυπο

βοηθώντας ανθρώπους
να αποκωδικοποιήσουν τον σκοπό τους.

Νούμερο δύο.

Όταν έστησα την επιχείρησή μου,
έλκυα τους λάθος συνεργάτες.

Γιατί;

Είχα διακυβεύσει τις αξίες μου.

Τώρα, η εμπιστοσύνη, η ακεραιότητα και
ο σεβασμός είναι η αδιόρατη πυξίδα μου.

Τιμώντας τις αξίες μου μπορώ

να συνδεθώ με μια κοινότητα ανθρώπων
που με εμπνέουν και με προκαλούν.

Είναι το επιλεγμένο μου σπίτι,
νιώθω ότι ανήκω.

Μετά, έγινε κάτι τελείως απροσδόκητο.

Όσο περισσότερο εστίαζα
στην εκπλήρωση του σκοπού μου,

τόσο περισσότερο αναζητούσαν τη σοφία μου

άτομα που ήθελαν να επηρεάσω
τις αποφάσεις τους στις ζωές τους.

Έτσι, όταν ήμουν έτοιμη να καταρρίψω
τον παραδοσιακό τρόπο μέτρησης επιτυχίας -

χρήματα, δόξα και θέση -

παρατήρησα ότι ακούγονταν
σαν τη σκοτεινή πλευρά της επιτυχίας.

Έτσι, με πραγματικό ευδαιμονικό τρόπο,

ας χορέψουμε για λίγο
με αυτούς τους δαίμονες.

Τα χρήματα δεν χρειάζονται εξήγηση.

Η δόξα είναι η δημοτικότητα ή φήμη.

Το στάτους είναι η θέση που έχει κάποιος
σε έναν οργανισμό ή μια κοινότητα.

Όσο πιο μεγάλη η θέση, τόσο πιο μεγάλη
δύναμη λήψης αποφάσεων έχουν,

και αυτό συνήθως σχετίζεται
με τους αρχηγούς μας.

Έτσι, βάζοντας τα δύο μοντέλα δίπλα δίπλα,

προς έκπληξή μου, ήταν οι δύο
πλευρές του ίδιου νομίσματος.

Όταν γνωρίζουμε τον σκοπό μας,
μπορούμε να προσθέσουμε αξία.

Όσο μεγαλύτερη η αξία,
τόσο μεγαλύτερη η ανταμοιβή.

Και μπορούμε να μετρήσουμε την αξία

από τον αριθμό των ανθρώπων
που επωφελούνται από τη δουλειά μας.

Τα χρήματα απλώς μας βοηθούν να βάλουμε
μια αξία στον αντίκτυπο που έχουμε.

Γνωρίζοντας ποιοι είμαστε για τους άλλους

δημιουργεί ένταξη
στην κοινότητα που υπηρετούμε.

Μπορούμε να μετρήσουμε την ένταξη
βλέποντας κατά πόσο νιώθουμε σπίτι μας.

Όσο πιο ξεκάθαρος ο σκοπός,

τόσο περισσότερο μας αναγνωρίζουν
και έρχονται προς εμάς οι άλλοι.

Το τρίτο - να τιμάμε τις αξίες μας -

μας επιτρέπει να πάρουμε
ολοκληρωμένες αποφάσεις.

Μας σέβονται,

και βασικά, αυτή είναι
η τέχνη της επιρροής.

Όπως μπορείτε να δείτε, και τα δύο μοντέλα
είναι στην ίδια συνέχεια,

για τις τρεις μετρήσεις του πλούτου,
της αναγνώρισης και της επιρροής.

Απλά περιγράφονται
από διαφορετική οπτική γωνία.

Τώρα, αν πρέπει να κρατήσετε κάτι,

τότε σκεφτείτε την Ευδαιμονία
σαν την αιτία της επιτυχίας,

και το παραδοσιακό μοντέλο
το αποτέλεσμά της.

Και αν εστιάσουμε μόνο στο αποτέλεσμα,
και ξεχάσουμε την αιτία της επιτυχίας,

τότε θα καταλήξουμε να αποξενώσουμε
τους εαυτούς μας,

και αυτό ακριβώς μου συνέβη
στην αρχή της καριέρας μου.

Επιτέλους, τα λόγια
του Βίκτορ Φρανκλ έβγαζαν νόημα.

«Η επιτυχία δεν μπορεί να επιδιωχθεί,
πρέπει να προκύψει».

Όπως ο Οδυσσέας,

μου πήρε δέκα χρόνια να καταλάβω ότι
η προηγούμενη καριέρα μου έβγαζε νόημα.

Το μακρύ μου ταξίδι δεν ήταν άσκοπο.

Αυτά τα δέκα χρόνια τώρα ήταν δώρο.

Σήμερα, στα γενέθλιά μου, επιστρέφω στην
Κρήτη όπου ξεκίνησαν όλα με ένα βιβλίο.

Η πρόθεσή μου ήταν να μοιραστώ μαζί σας

μια εναλλακτική κι ελπίζω
πιο ουσιαστική προοπτική στην επιτυχία.

Ό,τι και να σημαίνει για σας επιτυχία,

να ξέρετε τι θα σημαίνει
να χορέψετε με τους δαίμονές σας.

Τώρα ξέρετε ότι μια αρχαία ελληνική
λέξη που δεν μεταφράζεται

είναι η πυξίδα για την επιτυχία σας.

Σας εύχομαι το ταξίδι σας
στην επιτυχία να είναι μακρύ -

γεμάτο Ευδαιμονία.

(Χειροκρότημα) (Επευφημίες)