İş stresi maliyeti -- ve bu nasıl azaltılır

Sağlık savunucusu Rob Cooke, bazı tahminlere göre, işle ilgili stres ABD ekonomisini yılda yaklaşık 300 milyar dolar tüketiyor -- ve bu, verimliliğinize ve kişisel sağlığınıza da zarar verebilir diyor. Zihinsel, fiziksel ve duygusal refahınızı ön plana çıkarmaya yardımcı olacak bazı stratejileri paylaşıyor.

Stres, hepimiz ne olduğunu biliyor
ve farklı şekilde baş ediyoruz.

Düşüncelerimizi hızlandırıyor
ya da yavaşlatıyor,

duygularımızı yiyor ya da hiç etkilemiyor,

uyumakta zorluk çektiriyor
ya da yataktan kaldırıyor olsa da

açıkçası, bu berbat.

(Kahkahalar)

Ama şimdiye kadar yaptığınız en büyük

kamuoyu konuşma etkinliğine
hazırlanmak gibi iyi bir stres de var.

(Kahkahalar)

(Alkış)

Küresel bir platformda.

(Kahkahalar)

Hayır, iyi stres bile sizinle uğraşabilir

ama buraya konuşmak için
geldiğim şey kötü stres.

Ve muhtemelen beklediğiniz sebepten değil.

Varlıklı bireyler için
ilişki yöneticisiyim.

Yani, varlıklı insanlar ve aileleriyle
dirsek dirseğe çalışıp

finansal hedeflerine ulaşmalarına
yardımcı oluyorum.

Ekonomiyi akılda tutmayı seviyorum

çünkü ekonomiyi
ve müşterilerimi etkileyen stresin

ekonomiyi muazzam
bir şekilde etkilediğini biliyorum.

Ya size bazı tahminlere göre,

ABD'de işle ilgili stresin maliyetinin

yılda 300 milyar dolara
yakın olduğunu söyleseydim?

İş yerindeki stres,
bu büyük etkiye neden olan stres,

üretkenlik ve sağlık ile ilgilidir.

Bugün, bunu konuşmak için buradayız.

Bu arada, çalışanların ayrılması,

işinizi etkileyen kronik hastalıklar,

işle ilgili yaralanmalar
ve hastalıklarla bağlantılı.

Ve beş faktörün de
maliyetini topladığınızda

yıllık tahmini 2,2 trilyon dolar.

Bu, GSYİH'nın yüzde 12'sine denk geliyor.

Ne düşündüğünüzü biliyorum:
"Bu çok para ve nasıl olur?"

Stres çok kişisel bir şeyken

bu kadar büyük bir etkisi
olabileceğini düşünmek çılgınca.

Ancak açıklamak için
şu düşünce deneyini düşünün:

Bekâr bir annenin stresli bir işte,

stres dolu ortamda çalıştığını

ve zamanın yüzde 90'ında
oturduğunu hayal edin.

Belki yemek pişirecek zamanı yoktur,

bu yüzden hazır yemekler seçer,

bu genellikle ne anlama gelir?

Aşırı işlenmiş, yüksek şekerli gıdalar.

Zamanla, işten kaynaklanan
stresle karışan bu kötü beslenme,

kronik bir hastalığa yol açar.

Buna diyabet diyelim.

Tıbbi bakım ona
ve şirkete daha fazla paraya,

bu da daha fazla strese mal olur.

Sağlığından ve geçiminden endişe ediyor,

bu yüzden muhtemelen dikkati
dağılmış ve daha az üretken.

Ama olamaz, hatırladınız mı?

O bekâr bir anne.

Şimdi düşünüyor:

"Ya bana bir şey olursa?

Çocuğuma kim bakacak?

Bebeğime kim bakacak?

Daha fazla stres.

Bu senaryoyu alın,
dilediğiniz şekilde değiştirip

ülke çapında yayın

ve bu multi trilyon dolarlık maliyete

nasıl göğüs gerdiğimizi
görmeye başlayabilirsiniz.

Tüm bunlar bana evi hatırlatıyor.

Babam tanıdığım en çalışkan
ve en zeki insanlardan biri.

Beni yanlış anlamayın, annem de çalıştı

ama kesinlikle evi asıl geçindiren
olma rolünü benimsemedi.

Ve eminim çoğumuz
ailelerimizin bakımı ile ortaya çıkan

stres ve baskıyı anlayabiliriz.

Bunu iş yeri stresiyle birleştirdiğinizde

olabilecekleri biliyor musunuz?

Geri dönüşümsüz
yüksek tansiyon geliştirmek

sonunda böbreklerinin işlevini kaybetmek

ve on yılını diyalize --
yani kaderine harcamak.

Babamın, geçen yıl böbrek nakli
olduğunu bildirmekten

mutluluk duyuyorum.

Ama yine de,

(Alkışlar)

Bununla birlikte, yaklaşık on yıldır

ne ekonomi ne de ailem,
çalışma ahlakı veya zekasının

faydasını görmedi

ve dediği gibi

bu gerçekten üzücü bir açıklama.

Söylediğim tek şey,

bence stres, verimliliği düşürüp

sağlık bakım maliyetlerini
artırarak ekonomiyi etkiliyor.

Mantıklı geliyor.

Öyle değil mi?

İşte mantıklı olmayan şey şu:

Dünya Sağlık Örgütü'nden
güncel araştırmalar,

sağlık için küresel harcamalarının
7,8 trilyon dolar olduğunu ortaya koyuyor.

Global Wellness Enstitüsü'nün araştırması

2015-2017 yılları arasında 4,5 trilyon
dolarlık küresel sağlık endüstrisinin

3,7'den 4,2 trilyon dolara
kadar büyüdüğünü

ve bu büyümenin 2022'ye
kadar olduğunu gösteriyor.

Ne olmuş yani, neden umursuyorsunuz?

Çünkü bu büyüme,
küresel ekonominin neredeyse iki katı

ve büyüme aynı dönemde ortalama yüzde 3,3.

Peki bütün bunlar ne demek?

Her yıl sağlık için
daha fazla harcama yapıyoruz,

genel refahı geliştirmek

ve daha sağlıklı bir yaşam tarzı
yaşamakla ilgili endüstriler,

küresel ekonomiden neredeyse
iki kat daha hızlı büyüyor,

yine de trilyonlarca dolar kaybediyoruz.

Ne oluyor orada?

(Kahkahalar)

Artan stres seviyelerinin

değişmesi gerektiğine inanıyorum.

Stresi düşünme şeklimizin de
değişmesi gerektiğine inanıyorum.

Onu nasıl gördüğümüzü tekrar düzenleyelim.

Stresi sonuç olarak düşünme eğilimindeyiz

ama ben onu bir kültür olarak görüyorum.

Çoğumuz zamanımızı nerede geçiriyoruz?

İşte, değil mi?

İş yaşam dengesini
bulma ölçeğiyle yüzleştiğimiz yer.

Dolayısıyla iş, stres, sağlık
ve zindelik arasındaki bağlar

hiç bu kadar yakın olmamıştı.

Yine de, iş yerinde stres ve sağlığa

nasıl yaklaştığımız konusunda
büyük bir kopukluk var.

Ve birçok şeyi suçlayabiliriz, değil mi?

Yeni teknoloji,

hissedar iadelerine sağlam odaklanmak

ya da benim favorim;
insanlarla yarışa girmek

ve bunu denerken fotoğraflar çekmek.

Ama günün sonunda,

korkarım ki kişisel bakım

ve genel refahın arka koltuğa
atıldığı bir kültür yarattık.

Peki nasıl ilerleyeceğiz?

Cevabın üç temel dayanakta
olduğuna inanıyorum.

Kendinizi, "Rob, daha önce duydum,

bilmediğim bir şey söyle"
derken bulursanız

kendinize ne yapacağımızı zaten biliyorsak

o zaman ne yapıyorduk diye sorun.

İlk olarak, şirketler.

Özellikle, bir kurumun
kültür ve iletişim tarzının

bir iş yerinin stres ve refahında
nasıl önemli bir rol oynadığı önemli.

Bir şirketin DNA'sı kültürüdür değil mi?

Gidişatı belirler,

hatta şirketi tanımlamaya kadar gider.

Ama bence şirketler inovasyona,

Ar-Ge'ye yatırım yaptıkları gibi

çalışanlarının ortalama zihinsel, fiziksel

ve duygusal refahına
yatırım yapmalılar, değil mi?

Bunun verimliliği artıracağını
ve stresi azaltacağını düşünüyor muyum?

Kesinlikle düşünüyorum.

Ancak bir şirketin

gerçekten tutunabilmesi için

çalışanlarının genel refahını, büyüme
ve kazançlarını yansıttıkları

aynı doğruluk ve hassasiyetle ölçmenin
bir yolunu bulması gerekiyor.

Bu size zor bir istek gibi geliyorsa

kendinize bir şirketin en rekabetçi
üstünlüğünün ne olduğunu sorun.

Yanıtı insanlar, bunu biliyoruz.

Ve bir şirketteki her şey gibi,
en tepeden başlamak zorunda.

Bir liderseniz

zihinsel sağlığınıza ve genel refahınıza

önem verdiğinizi göstermek

devasa bir katalizördür.

Futbol hayranı olduğum bir gerçek,

bu yüzden büyürken birkaç antrenörüm vardı

ve her zaman ağır kardiyo
egzersizlerini yönetecek biri vardı.

Yanda durup seyirci kalmazdı.

O da katılırdı

ve şu üç şeyi yaptı:

Şikayet etmemi zorlaştırdı.

(Kahkahalar)

Ayak uydurmayı her zaman sağladım

ve egzersize hep
daha fazla odaklı hissettim.

Fikir aynı.

Ve sonunda, iletişim.

Müşterilerimin finansal hedeflerine
ulaşmalarına yardımcı olabilmem,

onları aktif olarak dinleyip
cevap vermemi gerektirir.

Çalışanlarınız size onları
neyin strese soktuğunu söylesin.

Hangi sağlık yardımlarına
ihtiyaçları olduğunu söylesinler.

Sonra harekete geçin.

Size söylediklerini uygulamak

bu, geri bildirimi ne kadar
önemsediğinizi gösterecek

ve hislerime göre
şirketiniz uzun vadede kazanacak.

Peki neden?

Çünkü uygun donanımlı çalışanlar
daha üretken ve daha az stresli olacak.

Bundan sonra, herkesin en sevdiği
amcasından yardım istemek istiyorum.

Doğru, hükûmet bunda
bir rol oynamak zorunda.

Dünya Ekonomik Forumu
ve Harvard Halk Sağlığı Okulu,

2011'den 2030'a kadar,

büyük kronik hastalıkların
ve akıl hastalıklarının,

küresel ekonomiye 47 trilyon dolara
mal olacağını tahmin ediyor.

Ve 2020'deyiz.

Stres, tüm büyük kronik veya akıl
hastalıklarının sebebidir demiyorum

ancak bir kısmı bile olsa

hükûmet, uygulayıcı olarak

elinden gelenin en iyisini yapsaydı

bu sayının ne kadar düşük
olabileceğini hayal edin.

Fakat bu durumda, daha yüksek
iş yeri standartları içindir.

Belki de bu standartları
yükseltmeye yardımcı olmak için

kurumların vergi teşvikleri bile

ileri görüşlü bir hükûmetin desteklediği

en iyi sağlık şirket
politikaları ve girişimleri

en önemli ayağın yardımı olmadan
çok önemli olmayacaktır.

Bu ayak sizsiniz.

Evet, stres ve yönetimi çok dinamik

rolünü oynamak zorundasınız.

Bu, size ve ekonomiye fayda sağlayacak.

Bakın arkadaşlar
ben psikolog değilim tamam mı?

Yine de kendi zihinsel sağlığım
ve genel refahımı

artıracak adımlar attım

ve naçizane fikrim bu.

Bence herkes için çok önemli ilk adım

kendinize karşı dürüst olmaktır.

Ne hakkında?

Zihinsel, fiziksel ve duygusal
refahınıza dışarıdan bakıp

neden olduğu hasarı

geride bırakmakla ilgili.

Kamuoyunu, kendini korumanın
üzerine koyma konusunda dürüst olmak.

Sosyal medyayı düşünün.

Kendimizi nasıl tanımladığımız ve gerçekte
ne yaptığımız konusunda dürüst olmak.

Kariyeriniz kim olduğunuza
bir miktar katkıda bulunur.

Ama bizi biraz fazla
tanımlamasına izin mi veriyoruz?

Ayrıca sorun;

"Bu bana, bedelini ödediğim
değeri getiriyor mu?"

Sadece paradan da bahsetmiyorum.

Benim için dürüst olmak
düşüncelerim, cesaretim

ve başarısızlığımla olan ilişkime
iyi, sert bir bakış atmaktı.

Yıllar önce turnuva şampiyonası başladı,

antrenör bana geldi: "Rob Cooke,

sen öncülük et, bugün kaybedemeyiz" dedi.

Ben de öncülük ettim.

Kaybettim, kaybettik.

(Kahkahalar)

Güldüğünüz için teşekkürler.

(Kahkahalar)

İyi hissettiriyor.

Fakat bundan sonra, yükselme, büyüme,

gelişme fırsatının olduğu noktaya kadar

etkisi bir süre benimle kaldı,

sessizce başımı eğip

geri çekildim.

Ve sonra bilinçli farkındalığı keşfettim.

Günlük yaşamımda bu güne kadar da
geliştirmeye devam ettim.

Şimdiki zamanda, şu anda yaşamak.

Bilinçli farkındalık
herkes için olmayabilir

fakat en başarılı
ve etkili insanları düşündüğümde

ortak bir eğilim var.

Stres yönetimini de içeren

zihinsel oyunlarının ustalığı.

Her şey mevcut düşünce, duygu,

çevre ve fiziksel durumunun,

farkındalığını onayını
ve kabulünü geliştirmekle ilgili.

Değil mi?

Stresle yüzleşmekten bahsetmedim.

Yine de bu stresin yönetimi -

yine siz ve ekonomi için faydalı.

Sizi bu düşünce ile bırakacağım.

Hepimiz biliyoruz ki emeklilik
tamamen daha sonrası için

şimdi biriktirmekle ilgili.

Akıl sağlığımıza ve genel
refahımıza aynı kapasitede

davranırsak ne olur?

Hayatta daha sonrası için
daha fazla gelişin

ve biriktirin.

Hiçbir şey yapmamak fazla maliyet

ve daha da kötüsü azalan zaman demektir.

Ve ikisinden

hangisini geri alamazsınız?

O halde bu stres kültürünü
ilerletmeye ve daha mutlu

daha sağlıklı ve umarım

daha üretken hayatlar yaşamaya başlayalım.

Teşekkür ederim.

(Alkış)