Return to Video

Θέλετε έναν πιο δίκαιο κόσμο; Γίνετε ένας απίθανος σύμμαχος

  • 0:01 - 0:04
    Μπορείτε να ρωτήσετε όποιον θέλετε
  • 0:05 - 0:06
    και θα σας πουν
  • 0:06 - 0:11
    ότι έχουν βαρεθεί να μάχονται
    για τη δικαιοσύνη.
  • 0:12 - 0:17
    Οι έγχρωμοι και τα μέλη
    της κοινότητας ΛΟΑΤΚΙ
  • 0:17 - 0:21
    έχουν κουραστεί να κουβαλούν το φορτίο
    να υψώνουν τη φωνή τους
  • 0:22 - 0:23
    και να παρεμβαίνουν,
  • 0:23 - 0:25
    ακόμα κι όταν φιμώνονται
  • 0:25 - 0:27
    και παραγκωνίζονται.
  • 0:28 - 0:31
    Οι λευκοί σύμμαχοι
    και οι φυλοαμετάβατοι
  • 0:31 - 0:32
    κουράστηκαν κι αυτοί.
  • 0:33 - 0:36
    Κουράστηκαν να τους λένε
    ότι δεν το κάνουν σωστά
  • 0:36 - 0:40
    ή ότι δεν είναι καν
    η θέση τους να εμφανίζονται.
  • 0:41 - 0:44
    Αυτή η κόπωση μας επηρεάζει όλους.
  • 0:45 - 0:46
    Και στην πραγματικότητα,
  • 0:46 - 0:49
    πιστεύω ότι δεν θα τα καταφέρουμε
  • 0:49 - 0:53
    έως ότου προσεγγίσουμε
    τη δικαιοσύνη με έναν νέο τρόπο.
  • 0:54 - 0:58
    Μεγάλωσα την περίοδο του κινήματος
    των ανθρωπίνων δικαιωμάτων
  • 0:58 - 1:00
    στον διαχωρισμένο Νότο.
  • 1:01 - 1:03
    Ως ένα πεντάχρονο κορίτσι,
  • 1:03 - 1:06
    με ενδιέφερε πολύ το μπαλέτο.
  • 1:06 - 1:11
    Έμοιαζε κάτι που θα έκανε κάθε
    πεντάχρονο κορίτσι τη δεκαετία του '60.
  • 1:12 - 1:15
    Η μητέρα μου με πήγε
    σε μια σχολή μπαλέτου.
  • 1:16 - 1:18
    Το είδος της σχολής η οποία είχε δασκάλες
  • 1:18 - 1:20
    που μιλούσαν για τα ταλέντα σου
  • 1:20 - 1:22
    γνωρίζοντας ότι ποτέ
    δεν θα γίνεις μπαλαρίνα.
  • 1:22 - 1:24
    (Γέλια)
  • 1:24 - 1:26
    Όταν φτάσαμε,
  • 1:26 - 1:30
    μας είπαν ευγενικά
    ότι δεν δέχονταν νέγρους.
  • 1:31 - 1:37
    Γυρίσαμε στο αμάξι σαν να φεύγαμε
    από ένα παντοπωλείο που ξέμεινε από χυμό.
  • 1:38 - 1:40
    Δεν είπαμε τίποτα.
  • 1:41 - 1:44
    Απλά οδηγήσαμε
    στην επόμενη σχολή μπαλέτου.
  • 1:44 - 1:49
    Μας είπαν, «Δεν δεχόμαστε νέγρους».
  • 1:50 - 1:52
    Ήμουν μπερδεμένη
  • 1:52 - 1:55
    και ρώτησα τη μητέρα μου
    γιατί δεν με ήθελαν.
  • 1:56 - 2:01
    Και μου απάντησε, «Δεν είναι αρκετά
    έξυπνοι για να σε δεχτούν τώρα
  • 2:01 - 2:03
    και δεν ξέρουν πόσο άριστη είσαι».
  • 2:04 - 2:09
    (Χειροκρότημα και επευφημίες)
  • 2:11 - 2:13
    Δεν ήξερα τι σήμαινε αυτό.
  • 2:13 - 2:14
    (Γέλια)
  • 2:14 - 2:17
    Αλλά ήμουν σίγουρη ότι δεν ήταν καλό,
  • 2:17 - 2:20
    γιατί το έβλεπα στα μάτια της μητέρας μου.
  • 2:20 - 2:23
    Ήταν οργισμένη,
  • 2:24 - 2:26
    και έμοιαζε σαν να ήταν έτοιμη να κλάψει.
  • 2:27 - 2:31
    Αποφάσισα εκείνη τη στιγμή
  • 2:31 - 2:33
    ότι το μπαλέτο ήταν χαζό.
  • 2:34 - 2:35
    (Γέλια)
  • 2:36 - 2:39
    Είχα κάμποσες εμπειρίες
    σαν αυτή στην πορεία,
  • 2:39 - 2:41
    αλλά καθώς μεγάλωνα,
  • 2:41 - 2:43
    άρχισα να θυμώνω.
  • 2:44 - 2:48
    Και όχι μόνο να θυμώνω
    με τον απόλυτο ρατσισμό και την αδικία.
  • 2:48 - 2:52
    Ήμουν θυμωμένη με τους ανθρώπους
    που έμεναν απαθείς χωρίς να πουν τίποτα.
  • 2:53 - 2:58
    Όπως, γιατί οι λευκοί γονείς
    σ' αυτήν τη σχολή μπαλέτου δεν είπαν,
  • 2:58 - 3:00
    «Αυτό είναι λάθος.
  • 3:00 - 3:02
    Αφήστε το κοριτσάκι να χορέψει».
  • 3:03 - 3:04
    Ή γιατί...
  • 3:04 - 3:05
    (Χειροκρότημα)
  • 3:05 - 3:09
    Ή γιατί οι λευκοί θαμώνες
    στα διαχωρισμένα εστιατόρια δεν είπαν,
  • 3:09 - 3:10
    «Αυτό δεν είναι σωστό.
  • 3:10 - 3:12
    Αφήστε την οικογένεια να φάει».
  • 3:13 - 3:15
    Δεν μου πήρε πολύ για να συνειδητοποιήσω
  • 3:15 - 3:19
    ότι η φυλετική αδικία
    δεν ήταν το μόνο σημείο
  • 3:19 - 3:22
    όπου σιωπούσε η πλειοψηφία των ανθρώπων.
  • 3:22 - 3:26
    Όταν καθόμουν στην εκκλησία
    και άκουγα κάποιο ομοφοβικό σχόλιο
  • 3:26 - 3:28
    που τάχα ανάφεραν οι Γραφές,
  • 3:28 - 3:30
    θα έλεγα, «Με συγχωρείτε,
  • 3:31 - 3:35
    γιατί οι ετεροφυλόφιλοι εκκλησιαζόμενοι
    δεν διακόπτουν αυτήν την ανοησία;»
  • 3:35 - 3:38
    (Χειροκρότημα)
  • 3:38 - 3:39
    Ή...
  • 3:40 - 3:44
    σε ένα δωμάτιο γεμάτο με μεσήλικες
    και άτομα της Γενιάς Χ
  • 3:44 - 3:47
    που άρχισαν να μειώνουν
    τους millennials συναδέλφους τους
  • 3:47 - 3:50
    ως κακομαθημένους, τεμπέληδες
    και με υπερβολική αυτοπεποίθηση,
  • 3:50 - 3:52
    τους έλεγα, «Με συγχωρείτε,
  • 3:53 - 3:57
    γιατί κάποιος συνομήλικός μου δεν λέει,
    σταματήστε να βάζετε ταμπέλες;»
  • 3:58 - 3:59
    (Κοινό) Ναι!
  • 3:59 - 4:02
    (Χειροκρότημα)
  • 4:02 - 4:06
    Ήμουν συνηθισμένη ν' αντιστέκομαι
    σε τέτοια ζητήματα,
  • 4:06 - 4:08
    αλλά γιατί δεν το έκανε κανείς άλλος;
  • 4:10 - 4:12
    Η δασκάλα μου στην Πέμπτη Δημοτικού,
  • 4:12 - 4:13
    η κυρία Μακ Φάρλαντ,
  • 4:13 - 4:18
    μου έμαθε ότι η δικαιοσύνη
    χρειάζεται έναν συνεργό.
  • 4:19 - 4:22
    Δεν κάνει ο οποιοσδήποτε.
  • 4:22 - 4:26
    Είπε ότι χρειαζόμαστε παράδοξους συμμάχους
  • 4:26 - 4:29
    αν θέλουμε να δούμε μια αληθινή αλλαγή.
  • 4:30 - 4:35
    Και όσοι από εμάς βιώνουμε
    την αδικία από πρώτο χέρι,
  • 4:35 - 4:38
    οφείλουμε να είμαστε πρόθυμοι
    να δεχτούμε τη βοήθεια,
  • 4:38 - 4:41
    διότι όταν δεν τη δεχόμαστε,
  • 4:41 - 4:43
    η αλλαγή αργεί πολύ.
  • 4:44 - 4:48
    Φανταστείτε αν οι ετεροφυλόφιλοι
    κι οι ομοφυλόφιλοι δεν είχαν ενωθεί
  • 4:48 - 4:50
    για το ζήτημα του δικαιώματος στο γάμο.
  • 4:51 - 4:53
    Ή τι θα γινόταν αν ο πρόεδρος Κένεντι
  • 4:53 - 4:56
    δεν ενδιαφερόταν για το κίνημα
    των ανθρωπίνων δικαιωμάτων;
  • 4:57 - 5:02
    Τα περισσότερα μεγάλα κινήματα
    σ' αυτήν τη χώρα θα είχαν καθυστερήσει
  • 5:03 - 5:05
    ή θα είχαν διαλυθεί
  • 5:05 - 5:09
    αν δεν υπήρχε η παρουσία
    παράδοξων συμμάχων.
  • 5:10 - 5:12
    Όταν μιλούν οι ίδιοι άνθρωποι,
  • 5:12 - 5:15
    με τους ίδιους τρόπους
    που πάντοτε μιλούσαν,
  • 5:16 - 5:18
    το καλύτερο που θα μας συμβεί
    είναι τα ίδια αποτελέσματα
  • 5:18 - 5:21
    ξανά και ξανά.
  • 5:22 - 5:25
    Ξέρετε, οι σύμμαχοι συχνά
    στέκονται στην άκρη
  • 5:25 - 5:27
    και περιμένουν να τους φωνάξουν.
  • 5:27 - 5:29
    Αλλά τι θα γινόταν
    αν οι παράδοξοι σύμμαχοι
  • 5:30 - 5:32
    έμπαιναν μπροστά σε διάφορα θέματα;
  • 5:32 - 5:33
    Όπως...
  • 5:33 - 5:38
    αν οι μαύροι κι οι αυτόχθονες δήλωναν
    το παρών σε θέματα μετανάστευσης;
  • 5:39 - 5:42
    (Χειροκρότημα)
  • 5:42 - 5:43
    Ή...
  • 5:44 - 5:48
    αν οι λευκοί ηγούνταν στην προσπάθεια
    για να λήξει ο ρατσισμός;
  • 5:49 - 5:53
    (Χειροκρότημα και επευφημίες)
  • 5:54 - 5:55
    Ή...
  • 5:55 - 5:59
    αν οι άντρες άνοιγαν τον δρόμο
    στη μισθολογική ισότητα για τις γυναίκες;
  • 6:00 - 6:03
    (Χειροκρότημα και επευφημίες)
  • 6:04 - 6:05
    Ή...
  • 6:05 - 6:11
    αν οι ετεροφυλόφιλοι έμπαιναν μπροστά
    για θέματα της ΛΟΑΤΚΙ κοινότητας;
  • 6:11 - 6:15
    (Χειροκρότημα και επευφημίες)
  • 6:15 - 6:18
    Κι αν οι αρτιμελείς άνθρωποι
  • 6:18 - 6:21
    υπερασπίζονταν τους ανθρώπους με αναπηρία;
  • 6:21 - 6:25
    (Χειροκρότημα και επευφημίες)
  • 6:25 - 6:28
    Ξέρετε, μπορούμε
    να πάρουμε θέση σε ζητήματα,
  • 6:28 - 6:30
    να επέμβουμε και να υπερασπιστούμε,
  • 6:30 - 6:34
    ακόμα κι αν το ζήτημα μοιάζει
    να μην μας αφορά.
  • 6:35 - 6:36
    Και στην πραγματικότητα,
  • 6:36 - 6:39
    αυτά είναι τα πιο δυνατά ζητήματα.
  • 6:40 - 6:45
    Φυσικά, οι άνθρωποι
    δεν θα έχουν ιδέα γιατί είσαι εκεί,
  • 6:45 - 6:49
    αλλά γι' αυτό,
    εμείς που αντιμετωπίζουμε αδικίες,
  • 6:49 - 6:52
    πρέπει να είμαστε πρόθυμοι
    να αποδεχτούμε τη βοήθεια.
  • 6:52 - 6:54
    Πρέπει να αντιμετωπίσουμε την αδικία
  • 6:55 - 6:58
    με συνειδητή αξιοπρέπεια.
  • 6:58 - 7:01
    Όταν οι λευκοί παίρνουν θέση και μάχονται
  • 7:01 - 7:04
    για την απελευθέρωση των μαύρων
    και άλλων εθνικών μειονοτήτων,
  • 7:04 - 7:08
    εκείνοι πρέπει να αποδεχτούν
    τη βοήθειά τους πρόθυμα.
  • 7:10 - 7:12
    Ξέρω ότι αυτό είναι πολύπλοκο,
  • 7:12 - 7:15
    αλλά αυτό είναι η συλλογική εργασία
  • 7:16 - 7:20
    και απαιτεί τη συμμετοχή όλων.
  • 7:22 - 7:24
    Μια μέρα, όταν ήμουν στο νηπιαγωγείο,
  • 7:25 - 7:29
    η δασκάλα μας μάς σύστησε
    μια όμορφή, ψηλή, λευκή γυναίκα
  • 7:29 - 7:30
    που ονομαζόταν δεσποινίς Αν.
  • 7:31 - 7:34
    Σκέφτηκα πως ήταν η πιο όμορφη
    λευκή κυρία που είχα δει ποτέ.
  • 7:35 - 7:36
    Για να είμαι ειλικρινής,
  • 7:36 - 7:40
    νομίζω πως ήταν η πρώτη φορά
    που βλέπαμε λευκή κυρία στο σχολείο μας.
  • 7:40 - 7:41
    (Γέλια)
  • 7:41 - 7:43
    Η δεσποινίς Αν στάθηκε μπροστά μας
  • 7:43 - 7:48
    και μας είπε πως θα διδάξει
    μπαλέτο στο σχολείο μας
  • 7:50 - 7:54
    κι ότι ήταν περήφανη που θα ήταν
    η δασκάλα μας του χορού.
  • 7:55 - 7:57
    Ήταν εξωπραγματικό.
  • 7:58 - 8:00
    Και ξαφνικά,
  • 8:00 - 8:03
    (τραγουδιστά) δεν πίστευα πια
    ότι το μπαλέτο είναι χαζό.
  • 8:03 - 8:05
    (Γέλια)
  • 8:06 - 8:08
    Βλέπετε, αυτό που ξέρω τώρα
  • 8:08 - 8:11
    είναι ότι η δεσποινίς Αν
    είχε απόλυτη επίγνωση
  • 8:11 - 8:15
    ότι οι σχολές χορού των λευκών
    δεν θα δέχονταν μαύρα κορίτσια.
  • 8:16 - 8:18
    Αυτό την εξόργιζε.
  • 8:18 - 8:21
    Γι' αυτό ήρθε στη γειτονιά των μαύρων,
  • 8:21 - 8:24
    για να διδάξει η ίδια χορό.
  • 8:25 - 8:28
    Ξέρετε, χρειάζεται αγάπη και θάρρος
    για να το κάνεις αυτό.
  • 8:28 - 8:34
    (Χειροκρότημα)
  • 8:35 - 8:38
    Κι εκεί που δεν υπήρχε δικαιοσύνη,
  • 8:38 - 8:40
    τη δημιούργησε.
  • 8:41 - 8:44
    Όλοι μας επιβιώσαμε
  • 8:44 - 8:48
    επειδή στηρηχθήκαμε στις πλάτες
    των μαύρων προγόνων μας.
  • 8:49 - 8:54
    Όλοι ακμάσαμε, επειδή η δεσποινίς Αν
    ήταν ένας παράδοξος σύμμαχος.
  • 8:56 - 8:58
    Όταν συμβάλλετε με τη φωνή σας
  • 8:59 - 9:00
    και τις πράξεις σας
  • 9:01 - 9:04
    σε καταστάσεις που νομίζετε
    ότι δεν σας αφορούν,
  • 9:05 - 9:08
    στην πραγματικότητα εμπνέετε
    και άλλους να κάνουν το ίδιο.
  • 9:09 - 9:12
    Η δεσποινίς Αν με ενέπνευσε
    να ψάχνω πάντα καταστάσεις
  • 9:13 - 9:16
    που δεν με αφορούν άμεσα,
  • 9:16 - 9:21
    αλλά στις οποίες έβλεπα αδικία
    και ανισότητα.
  • 9:22 - 9:25
    Ελπίζω να εμπνεύσει κι εσάς,
  • 9:25 - 9:30
    επειδή, για να κερδίσουμε
    τον αγώνα για την ισότητα,
  • 9:30 - 9:34
    πρέπει όλοι να υψώσουμε τη φωνή μας
  • 9:34 - 9:36
    και τ' ανάστημά μας.
  • 9:36 - 9:38
    Πρέπει όλοι να το κάνουμε αυτό.
  • 9:39 - 9:41
    Και πρέπει όλοι να το κάνουμε,
  • 9:41 - 9:43
    ακόμα και όταν είναι δύσκολο,
  • 9:43 - 9:46
    ακόμα κι όταν αισθανόμαστε
    ότι δεν είναι η θέση μας,
  • 9:46 - 9:49
    επειδή αυτή είναι η θέση σας,
  • 9:50 - 9:53
    και είναι η θέση μας.
  • 9:54 - 9:57
    Η δικαιοσύνη βασίζεται σε όλους μας.
  • 9:57 - 9:59
    Σας ευχαριστώ.
  • 9:59 - 10:03
    (Χειροκρότημα και επευφημίες)
Title:
Θέλετε έναν πιο δίκαιο κόσμο; Γίνετε ένας απίθανος σύμμαχος
Speaker:
Νίτα Μόσμπι Τάιλερ
Description:

Ένας πιο ισότιμος κόσμος ξεκινάει μ' εσάς. Παραθέτοντας μια εκπαιδευτική στιγμή από τη δική της ζωή, η υπέρμαχος της ισότητας Νίτα Μόσμπι Τάιλερ επισημαίνει γιατί το να εμφανίζεσαι και να μάχεσαι για τους άλλους οι οποίοι αντιμετωπίζουν αδικίες πέραν των δικών σου βιωμάτων οδηγεί σε ένα πιο δίκαιο και πιο ισότιμο μέλλον για όλους.
more » « less
Video Language:
English
Team:
closed TED
Project:
TEDTalks
Duration:
10:15

Greek subtitles

Revisions

Our website uses cookies for analysis purposes.