วิดีโอเกมช่วยให้เราเข้าใจความโดดเดี่ยว
-
0:01 - 0:04คุณเคยรู้สึกเหงาไหม
-
0:05 - 0:08ความรู้สึกอยากเชื่อมโยงกับผู้คนท้นขึ้นในใจ
-
0:08 - 0:11แต่กลับเหมือนว่าคุณไม่มีใคร
ที่อยากติดต่อไปหามาก ๆ แม้สักคน -
0:12 - 0:15ไม่ก็ นี่คือคืนวันศุกร์
และคุณก็อยากอยู่กับคนอื่น ๆ -
0:15 - 0:20แต่คุณไม่มีแรงออกไปข้างนอก แทนที่
จะทำอย่างนั้น คุณจึงนั่งอยู่บ้านทั้งเย็น -
0:20 - 0:22ดูเน็ตฟลิกซ์ (Netflix)
-
0:22 - 0:25และ รู้สึกเหงายิ่งกว่าเคย
-
0:25 - 0:27คุณรู้สึกเหมือนปีศาจ
-
0:27 - 0:29ท่ามกลางมนุษย์ที่รู้ว่าจะทำตัวยังไง
-
0:30 - 0:34นี่คือความเหงาที่ฉันเคยรู้สึก
-
0:36 - 0:37ฉันคือศิลปิน
-
0:37 - 0:40ฉันจัดการกับโลกที่เปี่ยมด้วยอารมณ์ของฉัน
-
0:40 - 0:42ด้วยการแบ่งปันความรู้สึกผ่านศิลปะ
-
0:43 - 0:46ถ้าคุณแบ่งปันความรู้สึกคุณให้ใครสักคนฟัง
-
0:46 - 0:49และพวกเขาเข้าใจ
และรู้สึกอย่างนั้นเช่นเดียวกัน -
0:49 - 0:53คุณได้สร้างความผูกพันทางอารมณ์
ที่สื่อถึงกันอย่างล้ำลึก -
0:53 - 0:58นี่คือเหตุผลว่าทำไม
คุณที่มีคนนับร้อยอยู่รายล้อมคุณ -
0:58 - 1:01ผลัดเปลี่ยนจากคนหนึ่ง
ไปสู่อีกคนที่เป็นอีกตัวเลือก -
1:01 - 1:03ถึงยังคงรู้สึกเปล่าเปลี่ยวได้
-
1:03 - 1:08นั่นเพราะความผูกพันลึกล้ำเหล่านั้น
ยังไม่ได้ถูกสร้างขึ้น -
1:09 - 1:12ฉันคือเด็กหญิงที่มีความสุขตลอดเวลา
-
1:12 - 1:15ฉันคิดว่าเราแทบไม่มีรูปถ่ายของฉันเลยสักรูป
-
1:15 - 1:18ที่ฉันจะไม่ยิ้มแป้นหรือหัวเราะ
หรือเล่นตลกไปเรื่อย -
1:18 - 1:20และมันดำเนินต่อไปจนกระทั่ง...
-
1:20 - 1:22อืม มันก็ยังเป็นอย่างนั้นนะ
-
1:22 - 1:26ถึงอย่างนั้นฉันก็เคยมีเพื่อนหลายกลุ่ม
-
1:27 - 1:30จนกระทั่งเมื่อเริ่มโตเป็นผู้ใหญ่
ฉันย้ายไปอีกเมือง -
1:30 - 1:33เพื่อทำงานแรกของฉันในฐานะนักวาดการ์ตูน
-
1:34 - 1:39และก็เหมือนกับคนหนุ่มสาวส่วนมาก
ทั่วโลกในวัยกำลังเติบโต -
1:39 - 1:43ฉันทุ่มเทแรงกายทั้งหมดของฉัน
ไปที่ชีวิตการทำงาน -
1:44 - 1:49แต่ถ้าคุณใช้ประมาณ 90 เปอร์เซ็นต์
ของขีดจำกัดที่คุณสามารถทำในแต่ละวัน -
1:50 - 1:52พยายามประสบความสำเร็จ
ในหน้าที่การงาน -
1:52 - 1:53แน่นอนว่าไม่เหลือแรงอะไร
-
1:53 - 1:56ไว้ดูแลเรื่องอื่น ๆ ที่สำคัญในชีวิตของคุณ
-
1:56 - 1:58อย่างเช่นเรื่องมนุษยสัมพันธ์
-
2:00 - 2:04การหล่อเลี้ยงความสัมพันธ์ในฐานะผู้ใหญ่
คือการทำงาน -
2:06 - 2:09คุณจำเป็นต้องติดต่อสร้างสัมพันธ์อยู่เสมอ
-
2:09 - 2:12คุณจำเป็นต้องเปิดใจ
คุณจำเป็นต้องซื่อสัตย์ -
2:12 - 2:14ทั้งหมดนี้คือสื่งที่ฉันดิ้นรนพยายาม
-
2:14 - 2:17เพราะฉันมักพรางความรู้สึกที่แท้จริงของฉัน
-
2:17 - 2:19ด้วยการพยายามแสร้งว่ามีความสุขอยู่ตลอดเวลา
-
2:19 - 2:21แล้วก็พยายามทำให้ทุกคนมีความสุขเหมือนกัน
-
2:22 - 2:24ด้วยการพยายามแก้ไขปัญหาของพวกเขา
-
2:25 - 2:28และฉันรู้ พวกเราหลายคนรู้สึกผิดกับสิ่งนี้
-
2:28 - 2:32เพราะว่ามันเป็นทางที่ง่าย
ที่จะไม่ต้องคิดถึงปัญหาของตัวเอง -
2:32 - 2:33จริงไหม
-
2:33 - 2:35หืม หืม หืม
-
2:35 - 2:37(เสียงหัวเราะ)
-
2:37 - 2:38โอเค
-
2:39 - 2:42แล้วจุดเปลี่ยนก็มาถึง
-
2:42 - 2:47เมื่อฉันตกอยู่ความสัมพันธ์ที่ทำร้ายจิตใจ
-
2:47 - 2:49แค่ไม่กี่ปีที่ผ่านมานี้เอง
-
2:49 - 2:52เขาตีตัวออกห่างฉัน
-
2:52 - 2:55และทิ้งฉันให้รู้สึกโดดเดี่ยว
อย่างที่ไม่เคยเป็นมา -
2:57 - 2:58มันเป็นจุดที่ตกต่ำที่สุดในชีวิตของฉัน
-
2:58 - 3:01แต่มันก็เป็นเสียงเรียกที่ปลุกให้ฉันตื่น
-
3:01 - 3:03เพราะว่านี่คือครั้งแรก
-
3:03 - 3:07ที่ฉันรู้สึกถึงความโดดเดี่ยวจริง ๆ
-
3:08 - 3:11คนส่วนมากทุ่มความรู้สึกของเขา
ลงไปในงานศิลปะของตนเอง -
3:12 - 3:16จึงมีหนังสือ ภาพยนตร์ ภาพวาด
ดนตรี จำนวนนับไม่ถ้วน -
3:16 - 3:19ทั้งหมดอัดแน่นไปด้วยอารมณ์แท้จริงของศิลปิน
-
3:19 - 3:22เพราะฉันเองก็เป็นศิลปิน
ฉันก็ทำเหมือนกัน -
3:22 - 3:24ฉันแบ่งปันความรู้สึกของฉัน
-
3:25 - 3:30ฉันอยากช่วยผู้คน
จัดการกับความรู้สึกโดดเดี่ยว -
3:30 - 3:32ฉันต้องการทำให้พวกเขาเข้าใจมัน
-
3:32 - 3:36รับรู้ถึงมันได้จริงๆ ผ่านงานศิลปะของฉัน
-
3:36 - 3:40ในรูปแบบของเรื่องราวที่สามารถโต้ตอบได้
-
3:40 - 3:41วิดีโอเกม
-
3:43 - 3:45ซึ่งในเกมของพวกเรา
-
3:45 - 3:48เราเรียกมันว่า ¨ทะเลแห่งความอ้างว้าง¨
-
3:48 - 3:51คุณคือตัวละครที่ชื่อว่า เคย์
-
3:51 - 3:54ผู้ทุกข์ทรมานจากความโดดเดี่ยวมากเหลือเกิน
-
3:54 - 3:57จนเอาความรู้สีกภายในของเธอ
-
3:57 - 3:58ทั้งความโกรธ
-
3:58 - 4:02ความรู้สึกสิ้นหวัง รู้สึกไร้ค่า
-
4:02 - 4:04ไปลงกับโลกภายนอก
-
4:04 - 4:05และเธอได้กลายเป็นปีศาจ
-
4:06 - 4:08ในเกม ใช่ เคย์นั่นล่ะ
-
4:08 - 4:11แท้จริงแล้วคือตัวแทนของฉันเอง
-
4:11 - 4:15และเส้นทางที่ฉันได้ผ่านมา
ระหว่างเอาชนะอุปสรรคของฉัน -
4:16 - 4:18จริงๆ แล้วตัวเกมคือจิตใจของเคย์
-
4:18 - 4:23คุณได้ก้าวเข้าสู่โลก
ที่ท่วมไปด้วยน้ำตาของเธอ -
4:23 - 4:27และสภาพอากาศยังเปลี่ยนตามอารมณ์ของเธอด้วย
-
4:28 - 4:29ขึ้นกับว่าอารมณ์กำลังเปลี่ยนไปอย่างไร
-
4:30 - 4:36และสิ่งเดียวที่เคย์ติดตัวไว้
-
4:36 - 4:37เพียงสิ่งเดียวเท่านั้น
-
4:38 - 4:39คือกระเป๋าเป้ของเธอ
-
4:40 - 4:45มันคือกระเป๋าเป้
ที่เราแบกมันไปด้วยตลอดชั่วชีวิตของเรา -
4:45 - 4:48เมื่อเคย์ไม่รู้วิธีจัดการกับอารมณ์ของเธอ
อย่างถูกทาง -
4:48 - 4:51กระเป๋าเป้ของเธอจึงขยายใหญ่ขึ้น
และใหญ่ขึ้นเรื่อยๆ -
4:51 - 4:52จนกระทั่งมันระเบิดออก
-
4:53 - 4:57และท้ายที่สุดเธอก็ถูกบังคับให้
เอาชนะอุปสรรคของเธอ -
4:58 - 5:03ในเนื้อเรื่อง เรานำเสนอ
ความโดดเดี่ยวในหลายรูปแบบ -
5:04 - 5:08ความโดดเดี่ยวผ่านการกีดกันทางสังคม
เป็นสิ่งเจอกันบ่อยมาก -
5:09 - 5:13ในเกม น้องชายของเคย์ถูกกลั่นแกล้ง
ในโรงเรียนของเขา -
5:13 - 5:16และเขาแค่ต้องการหลบซ่อนและหนีไปให้พ้น
-
5:16 - 5:20เราจึงนำเสนอเขาในฐานะปีศาจนกขนาดใหญ่
ถูกรายล้อมด้วยหมอกหนา -
5:21 - 5:24ผู้เล่นต้องเดินผ่านเข้าไปในโรงเรียนของเขา
-
5:24 - 5:28รับรู้และรู้สึกถึงความบอบช้ำ
-
5:28 - 5:29ที่น้องชายคนนั้นต้องประสบพบเจอ
-
5:30 - 5:33เพราะนานแสนนานแล้วที่ไม่มีใคร
ตั้งใจฟังเขาจริง ๆ -
5:34 - 5:40แต่ในทันทีที่เพื่อนและครอบครัวเริ่มฟังเขา
-
5:40 - 5:44ก้าวแรกสู่การก้าวพ้นความโดดเดี่ยวประเภทนี้
ได้เริ่มขึ้นแล้ว -
5:44 - 5:48เราแสดงถึงความโดดเดี่ยวในความสัมพันธ์
ด้วยเช่นกัน -
5:48 - 5:53เหมือนกับตอนที่พ่อแม่ยอมอยู่ด้วยกัน
แค่เพื่อลูก ๆ ของพวกเขา -
5:53 - 5:56แต่สุดท้ายกลายเป็นทำร้าย
ครอบครัวทั้งครอบครัว -
5:57 - 6:03พวกเราให้ผู้เล่นตกอยู่ตรงกลาง
ตอนที่พ่อแม่กำลังทะเลาะกันตรงนั้นจริง ๆ -
6:03 - 6:05และคุณโดนทำร้ายอยู่ตรงกลาง
-
6:06 - 6:10พวกเขาไม่แม้แต่จะเห็นว่าลูกสาวของเขา
เคย์ ยืนอยู่ตรงนั้นด้วยซ้ำ -
6:10 - 6:12จนกระทั่งเธอทนไม่ไหว
-
6:13 - 6:18นอกจากนั้นพวกเรายังแสดงถึงความโดดเดี่ยว
ผ่านปัญหาสุขภาพจิต -
6:18 - 6:22โดยใช้แฟนของเคย์
ผู้ทุกข์ทรมานจากอาการซึมเศร้า -
6:22 - 6:25และแสดงให้เห็นว่าในบางครั้ง
-
6:25 - 6:30การใส่ใจกับสุขภาวะของตัวเองเป็นอันดับแรก
เป็นสิ่งที่สำคัญที่สุด -
6:32 - 6:35แฟนของเธอมักจะพรางความรู้สึกของเขา
-
6:35 - 6:39ดังนั้นเขาปรากฏกาย เป็นหมาป่าสีขาว
ผู้เปล่งประกายและแสนสันโดษ -
6:39 - 6:44แต่เมื่อเขาเริ่มมีปฏิสัมพันธ์
กับแฟนสาวของเขา เคย์ -
6:44 - 6:45หน้ากากก็ร่วงหล่น
-
6:45 - 6:49และเราได้เห็นสุนัขสีดำอยู่ใต้หน้ากาก
-
6:49 - 6:50นั่นคือความซึมเศร้า
-
6:51 - 6:55บ่อยครั้งเราเลือกที่จะยิ้ม
-
6:55 - 6:58แทนที่จะจัดการกับปัญหาที่อยู่ในมือ
-
6:58 - 7:01ซึ่งท้ายที่สุดกลับทำให้มันเลวร้ายยิ่งขึ้น
-
7:01 - 7:03กระทบผู้คนรอบตัวเรา
-
7:03 - 7:05และทำลายความสัมพันธ์ของเรา
-
7:08 - 7:09ในส่วนตัวของเคย์เอง
-
7:09 - 7:13เรานำเสนอด้วยการแยกอารมณ์พื้นฐานของเธอ
ออกมาเป็นส่วนๆ -
7:14 - 7:16บางอารมณ์ช่วยเหลือคุณ
-
7:16 - 7:18บางอารมณ์พยายามที่จะหยุดคุณ
-
7:19 - 7:22ความแคลงใจในตัวเองคือสัตว์ตัวใหญ่ยักษ์
-
7:22 - 7:25พยายามเป่าหูเคย์ตลอดเวลาว่าเธอไร้ค่าแค่ไหน
-
7:25 - 7:28ว่าเธอควรยอมแพ้ซะ
-
7:28 - 7:30เหมือนกับในชีวิตจริงนั่นแหละ
-
7:31 - 7:33เมื่อความแคลงใจในตัวเองกำลังขวางทางชีวิต
-
7:33 - 7:35และดูราวกับว่าเป็นไปไม่ได้ที่จะก้าวข้ามมัน
-
7:36 - 7:41การทลายความแคลงใจในตัวเองที่มีอยู่ทั่วไป
เป็นกระบวนการแบบค่อยเป็นค่อยไป -
7:41 - 7:45แต่ในเกมคุณสามารถลดขนาดมันอย่างช้า ๆ
-
7:45 - 7:47จนมันเปลี่ยนจากความแคลงใจในตัวเอง
-
7:47 - 7:49ไปเป็นความสงสัยที่ดี
-
7:49 - 7:51จนคุณสามารถไว้ใจคำแนะนำของมันในท้ายที่สุด
-
7:53 - 7:55เรานำเสนอเรื่องการทำร้ายตัวเองด้วย
-
7:56 - 7:57มันคือปีศาจขนาดมหึมา
-
7:57 - 8:01ซ่อนตัวอยู่ใกล้ ๆ บริเวณใต้ผิวน้ำตลอดเวลา
-
8:02 - 8:05จริง ๆ แล้ว การทำร้ายตัวเอง
คือศัตรูหลักของเกม -
8:05 - 8:09มันพยายามทำให้คุณจมลงในทะเลน้ำตาอยู่เสมอ
-
8:09 - 8:12แต่ต่อให้มันทำให้คุณจมได้จริง ๆ
-
8:12 - 8:14คุณจะตื่นขึ้นในชั่วขณะก่อนที่คุณจะจม
-
8:14 - 8:17และคุณจะมีโอกาสที่จะเริ่มต้นอีกครั้ง
-
8:17 - 8:20พวกเราต้องการแสดงให้เห็นว่า
-
8:20 - 8:23เราทุกคนต่างผ่านความยากลำบากในชีวิต
-
8:23 - 8:24เราทุกคน
-
8:24 - 8:29แต่อย่างน้อยถ้าคุณลุกขึ้น
และพยายามที่จะก้าวไปข้างหน้า -
8:29 - 8:34มีแนวโน้มอย่างมากที่คุณจะสามารถ
ก้าวข้ามผ่านอุปสรรค -
8:34 - 8:36ทีละก้าว ทีละก้าว
-
8:38 - 8:44ความรื่นรมย์คือสิ่งที่เคย์ไม่สามารถ
โอบกอดหรือได้สัมผัส -
8:44 - 8:47มันเป็นสิ่งที่อยู่ห่างไกลเสมอ
-
8:47 - 8:49เราใช้ตัวเคย์ในวัยเด็กแทนความเบิกบานใจ
-
8:49 - 8:51เธอใส่เสื้อกันฝนสีเหลืองสด
-
8:51 - 8:54เธอจึงไม่อ่อนแอต่อทะเลน้ำตา
-
8:54 - 8:57แต่ความเบิกบานสามารถกลายเป็นความหมกมุ่นได้
-
8:57 - 8:59และเริ่มเป็นอันตรายต่อเคย์
-
8:59 - 9:02เหมือนกับตอนที่เธอเริ่มหมกมุ่นกับแฟนของเธอ
-
9:03 - 9:09ความเบิกบานใจไม่มีทางกลับสู่สภาวะปกติ
จนกว่าเคย์จะรู้ตัวว่า -
9:09 - 9:14ความสุขของเธอนั้น
ไม่ควรขึ้นอยู่กับคนอื่น -
9:14 - 9:16ยกเว้นตัวเธอเอง
-
9:18 - 9:21ปีศาจทุกตัวของเรามีลักษณะใหญ่โตและน่ากลัว
-
9:21 - 9:24แต่ถ้าคุณก้าวข้ามความไม่อยากทำ
และเผชิญหน้ากับมัน -
9:24 - 9:28ไม่นานคุณจะเห็นว่า
พวกมันไม่ใช่ปีศาจเลยสักนิด -
9:28 - 9:34เป็นเพียงสิ่งมีชีวิตที่เปราะบาง
ที่รู้สึกประดังประเดจากสิ่งที่โถมใส่ชีวิต -
9:36 - 9:39ทุก ๆ อารมณ์เหล่านั้น
-
9:39 - 9:43การสงสัยในตัวเอง
หรือแม้กระทั่งการทำร้ายตัวเอง -
9:43 - 9:45ไม่ได้หายไปจากเกมของพวกเราเสียทีเดียว
-
9:46 - 9:52ใจความหลักจึงไม่ใช่แค่วิ่งไขว่คว้า
ความเบิกบานใจหรือความสุข -
9:52 - 9:55แต่คือการโอบกอดทุก ๆ อารมณ์ของคุณ
-
9:55 - 9:57และนำมันเข้าสู่สมดุล
-
9:59 - 10:03ทำใจรับความรู้สึกไม่ดีในบางครั้งได้
-
10:05 - 10:09ทุก ๆ คนมีเรื่องราวของความโดดเดี่ยว
ให้เล่าขาน -
10:09 - 10:14ความตระหนักรู้ในครั้งนี้
เปลี่ยนแปลงทุกสิ่งสำหรับฉัน -
10:14 - 10:16ทำให้ฉันเปิดใจกับอารมณ์ของตัวเองมากขึ้น
-
10:16 - 10:20และเอาใจใส่กับชีวิตส่วนตัวของฉัน
-
10:20 - 10:22เพื่อนของฉัน ครอบครัวของฉันมากขึ้นด้วย
-
10:23 - 10:25ตอนที่เราปล่อยเกมนี้ออกไป
-
10:25 - 10:28แฟนเกมหลายพันคนเขียนถึงเรา
-
10:28 - 10:31ทุกคนแบ่งปันเรื่องราวของพวกเขากับเรา
-
10:31 - 10:35และบอกเราว่า
พวกเขาไม่รู้สึกเหงาอีกต่อไปแล้ว -
10:35 - 10:38เพียงเพราะเขาได้เล่นเกมของเรา
-
10:38 - 10:41หลายคนเขียนถึงเราว่าเขารู้สึกถึงความหวัง
-
10:41 - 10:45ว่าจะมีอนาคตที่ดีกว่าสำหรับพวกเขา
เป็นครั้งแรกในรอบหลายสิบปี -
10:46 - 10:49อีกหลายคนเขียนถึงเรา
ว่าตอนนี้พวกเขากำลังจะไปบำบัด -
10:50 - 10:54เพียงเพราะเขาได้เล่นเกมของเรา
-
10:54 - 10:57และรู้สึกมีความหวังว่าจะก้าวข้าม
ความยากลำบากของพวกเขาได้ -
10:59 - 11:01เกมของเราไม่ใช่การบำบัด
-
11:01 - 11:02มันไม่ได้ถูกสร้างขึ้นเพื่อการบำบัด
-
11:02 - 11:05แค่เพื่อนของฉันและฉัน
แบ่งปันเรื่องราวของเราก็เท่านั้น -
11:05 - 11:08ผ่านศิลปะของพวกเรา ซึ่งก็คือวิดีโอเกม
-
11:08 - 11:12แต่พวกเรารู้สึกขอบคุณเป็นอย่างยิ่ง
-
11:12 - 11:13สำหรับทุก ๆ ข้อความ
-
11:13 - 11:14ที่ทำให้ได้รู้ว่าผู้คนรู้สึกดีขึ้น
-
11:14 - 11:18เพียงเพราะพวกเราแบ่งปันเรื่องราวของเรา
กับพวกเขา -
11:19 - 11:21ซึ่ง...
-
11:21 - 11:28ฉันเอาชนะความอยากช่วยคนอื่นไม่ได้เสียหมด
-
11:28 - 11:30แต่ไม่เห็นเป็นเรื่องยากจนอยากพยายามชนะแล้ว
-
11:31 - 11:32ฉันรักมัน
-
11:32 - 11:37ฉันแค่ต้องทำให้พอดี
-
11:37 - 11:40ไม่ให้มันขัดความสัมพันธ์ที่ลึกซึ้งอีกต่อไป
-
11:40 - 11:42แต่จะช่วยให้ฉันผูกสัมพันธ์กับผู้คน
ได้เสียด้วยซ้ำ -
11:44 - 11:48ดังนั้น ถ้าคุณมีปีศาจข้างใน
-
11:48 - 11:51ที่เกิดมาจากอารมณ์ด้านลบ
-
11:51 - 11:55เป้าหมายไม่ใช่แค่การฆ่าปีศาจ
-
11:55 - 11:59แต่ต้องเข้าใจว่ามนุษย์อย่างเรา ๆ
นั้นเป็นสิ่งมีชีวิตที่ซับซ้อน -
12:00 - 12:06ให้มองดูว่าส่วนไหนของชีวิตคุณที่ใหญ่เกิน
จนขาดแคลนด้านอื่น ๆ -
12:07 - 12:10มองดูว่าอารมณ์ไหนที่คุณแทบไม่รู้สึก
-
12:10 - 12:12หรือ รู้สึกมากเกินไปในบางที
-
12:12 - 12:15และตั้งเป้าลดอารมณ์ที่ขึ้นสูงเหล่านั้น
-
12:15 - 12:18เรื่องทั้งหมดส่วนใหญ่เกี่ยวกับความเข้าใจ
-
12:18 - 12:22ว่าทุกลักษณะของอารมณ์และความยากลำบาก
-
12:22 - 12:24ทำให้เราเป็นในสิ่งที่เรียกว่า
-
12:24 - 12:25มนุษย์
-
12:26 - 12:27ขอบคุณ
-
12:27 - 12:29(เสียงปรบมือ)
- Title:
- วิดีโอเกมช่วยให้เราเข้าใจความโดดเดี่ยว
- Speaker:
- คอร์เนเลีย เกปเปอร์
- Description:
-
more » « less
ก้าวสู่โลกวิดีโอเกมภาพตระการตา ของศิลปิน คอร์เนเลีย เกปเปอร์ ที่มีชื่อว่า ¨ ทะเลแห่งความอ้างว้าง¨ ซึ่งค้นหาว่าการประจัญบานของเหล่า ¨ ปีศาจ¨แห่งความโดดเดี่ยวกับการสงสัยในตัวเอง สามารถช่วยให้เราจัดการกับความซับซ้อนและความยากลำบากของสุขภาพจิตอย่างไร
- Video Language:
- English
- Team:
closed TED
- Project:
- TEDTalks
- Duration:
- 12:42
|
Unnawut Leepaisalsuwanna approved Thai subtitles for A video game that helps us understand loneliness | |
|
|
Unnawut Leepaisalsuwanna edited Thai subtitles for A video game that helps us understand loneliness | |
|
Preeyaporn Wattanasimagorn accepted Thai subtitles for A video game that helps us understand loneliness | |
|
|
Preeyaporn Wattanasimagorn edited Thai subtitles for A video game that helps us understand loneliness | |
|
|
Preeyaporn Wattanasimagorn edited Thai subtitles for A video game that helps us understand loneliness | |
|
|
Preeyaporn Wattanasimagorn edited Thai subtitles for A video game that helps us understand loneliness | |
|
|
Preeyaporn Wattanasimagorn edited Thai subtitles for A video game that helps us understand loneliness | |
|
|
Preeyaporn Wattanasimagorn edited Thai subtitles for A video game that helps us understand loneliness |