Como podemos controlar a pandemia do coronavirus?

Como a ameaza da COVID-19 continúa, o experto en enfermidades infecciosas, Adam Kucharski, responde a cinco cuestións sobre o novo coronavirus. Ofrece unha perspectiva necesaria sobre a súa transmisión, como responden os gobernos e que teriamos que cambiar no noso comportamento social para acabar con esta pandemia. (Este vídeo é parte dunha entrevista de 70 minutos entre Kucharski e o director de TED Chris Anderson. Escoite a entrevista completa en go.ted.com/adamkucharski).

[Como podemos controlar
o coronavirus?]

[Adam Kucharski, experto
en enfermidades infecciosas]

[Cuestión 1: Que é a contención
cando falamos de brotes?]

A contención é a idea de que podemos
enfocar os nosos esforzos en controlar

moito os casos e os seus contactos.

Sen causarlle alteracións
á poboación xeral,

se se atopa un caso
que xorde, íllase,

trabállase para buscar
con quen tivo contacto,

quen tivo a oportunidade potencial
de estar exposto

e fáiselle un seguimento a esas persoas,

póñense en corentena, para asegurar
que a transmisión non continúa.

É un método moi focalizado,
cunha meta clara,

e funcionou moi ben co SARS.

Pero eu creo que para esta infección,

como algúns casos
van pasar desapercibidos, sen detectar,

vai haber que abranguer
unha gran parte da poboación de risco.

Se uns poucos quedan fóra

podería producirse un brote.

[Cuestión 2: Se a contención non abonda,
que facemos despois?]

Nese caso,

representaría cambios enormes
nas nosas interaccións sociais.

Iso implicaría que,

as situacións
que puideran expandir o virus

e calquera clase de contactos cercanos,

toda a poboación, de calquera idade,

debería reducilas

en dous terzos
para ter a situación baixo control.

Poderíamos traballar desde a casa,

cambiar o noso estilo de vida

e a forma en que acudimos
a sitios cheos de xente e cear.

E por suposto, medidas
como o peche de escolas

e outras diferentes, que tentan reducir

o contacto social da poboación.

[Cuestión 3: En que riscos
ten que pensar a poboación?]

Non é só a quen lle damos a man,

senón quen lle deu a man a esa persoa.

Temos que pensar
neses pasos de segundo grao,

que che poden parecer de pouco risco

e que eres unha persoa nova,

pero podes estar a un pequeno paso

de alguén que pode
sufrir graves consecuencias.

Temos que ter conciencia social

e isto pode ser bastante drástico
para o cambio de comportamento,

pero temos que facelo

para recudir o impacto que enfrontamos.

[Cuestión 4: A canta distancia temos que
estar uns dos outros?]

É difícil de precisar exactamente,

pero algo que cómpre termos en mente
é que non hai moitas probas

de que isto sexa como un aerosol
que vai moi lonxe:

soen ser distancias curtas.

Non creo que se dea o caso

de que esteas sentado
a uns poucos metros de alguén

e o virus vaia chegar dalgunha forma.

Nas interaccións próximas

é onde observamos
máis posibilidades de transmisión,

por exemplo, en comidas
ou grupos moi cercanos.

Porque, como poden imaxinar

aí é onde o virus pode expulsarse
e quedar sobre superficies

ou sobre as mans e a cara.

Temos que pensar
sobre todo nesas situacións.

[Cuestión 5: Que medidas de protección
deberían implantar os países?]

Iso é o que a xente
está intentado encaixar,

primeiro en termos do que funciona.

Realmente, só nestas últimas semanas

temos a impresión de que isto
pode controlarse

con certas intervencións,

pero non todos os países
poden facer o mesmo ca China.

Algunhas desas medidas

orixinan unha gran carga social,
económica e psicolóxica

sobre a poboación.

E por suposto, hai un límite no tempo.

En China, as medidas duraron
seis semanas,

é difícil manter iso,

temos que pensar nas compensacións

de todo o que lle pedimos
á xente que faga,

que é o que vai ter un maior impacto
á hora de reducir esa carga.

[Máis info en: Centros para o Control
e Prevención de Doenzas]

[Organización Mundial da Saúde]