Maryam Hoseini's Every Day Abstractions | Art21 "New York Close Up"
-
0:14 - 0:18[Gowanus, Μπρούκλιν]
-
0:19 - 0:24Μεγάλο μέρος του να είσαι καλλιτέχνης
εξαρτάται από την καθημερινότητα, -
0:24 - 0:26καθημερινές επαφές, πολιτικές
της καθημερινότητας. -
0:28 - 0:33Και μεγάλο μέρος της δουλειάς έχει
να κάνει με την αυτοπαρουσίαση. -
0:41 - 0:46[Μαριάμ Χουσείνι- Καθημερινή
Αφηρημένη Τέχνη] -
0:56 - 1:01Όταν ήμουν δεκατριών χρονών,
συνειδητοποίησα για πρώτη φορά -
1:01 - 1:03ότι λατρεύω να ζωφραφίζω.
-
1:03 - 1:06Είχα μία δασκάλα στο σχολείο
-
1:06 - 1:09και ο τρόπος που δίδασκε--
-
1:09 - 1:12και επίσης είναι τόσο δυνατός άνθρωπος
-
1:12 - 1:15ως γυναίκα σε έναν τόπο σαν το Ιράν
-
1:15 - 1:19που νομίζω ότι μου κέντρισε το
ενδιαφέρον αυτό. -
1:21 - 1:26Θυμάμαι ξεκάθαρα την φορά που
ήμουν σε φάση: -
1:26 - 1:29"Θέλω μόνο να πάω στα μαθήματα
ζωγραφικής της." -
1:29 - 1:31"Θέλω να συνεχίσω να παράγω έργο."
-
1:31 - 1:37Και γινόταν χαμός από τις στοίβες με
τα χαρτιά στο σπίτι των γονιών μου. -
1:43 - 1:45Πάντα το νιώθω ότι είμαι ζωγράφος.
-
1:45 - 1:47Το ξεκινάω,
κάνω μία ζωγραφιά, -
1:47 - 1:49και μετά κάνω άλλη μία από πάνω της.
-
1:49 - 1:51Και έτσι πάντα ταλαντέυομαι.
-
2:00 - 2:06Λοιπόν μου ζητήθηκε να ζωγραφίσω κάτι
για ένα διάσημο ποίημα, -
2:06 - 2:08"Λεϊλά και Μεζνούν"
-
2:08 - 2:10Έχει θέμα την απαγόρευμένη αγάπη.
-
2:11 - 2:14Ξεκίνησα μία σειρά πινάκων,
-
2:14 - 2:17λέγεται "Μυστικά μεταξύ Αυτής και
Της Σκιάς Της" -
2:18 - 2:23Ενδιαφερόμουν κυρίως για την γυναίκα
του ποιήματος, -
2:23 - 2:26επειδή απ'ότι φαίνεται
κανείς δεν της έδινε σημασία, -
2:26 - 2:31επειδή το ποίημα ασχολούταν
με το πώς ο Μεζνούν έχασε τα λογικά του. -
2:33 - 2:41Ένιωθα τόση περιέργεια για την Λεϊλά,
για αυτή την πολύ ευάλωτη γυναίκα -
2:41 - 2:44που της απαγορεύθηκε να μιλάει
-
2:44 - 2:46ακόμα και να ποθεί
-
2:46 - 2:48αυτό που ήθελε πραγματικά.
-
3:07 - 3:12Νομίζω μεγάλο μέρος της δουλειάς
είναι ένα μείγμα χιούμορ και φόβου. -
3:12 - 3:14Υπάρχουν στιγμές που γελάς εγκάρδια
-
3:14 - 3:17ακόμα και αν φοβάσαι πολλά πράγματα.
-
3:20 - 3:22Σε προηγούμενους μου πίνακες,
-
3:22 - 3:27ο χώρος στον οποίο βρίσκονται οι μορφές
είναι πιο ευδιάκριτος. -
3:28 - 3:30Τα τελευταία χρόνια,
-
3:30 - 3:34έχω χρησιμοποιήσει πολύ αυτή την
διακριτότητα. -
3:34 - 3:38Επέλεξα να παρουσιάσω τα σώματα
χωρίς κεφάλι, -
3:38 - 3:41λόγω της πολιτικής γύρω από θέματα
ταυτότητας. -
4:02 - 4:06Αυτοί οι σπασμένοι χώροι,
-
4:06 - 4:07και αυτά τα σπασμένα σώματα
-
4:07 - 4:13αντανακλούν τις δικές μου προσωπικές
εμπειρίες και τη δική μου ζωή -
4:13 - 4:16ως μετανάστρια
-
4:16 - 4:20και ως ένας άνθρωπος που δεν έχει καν
την δυνατότητα να ταξιδέψει στην χώρα της -
4:20 - 4:25και να γυρίσω πίσω στην δουλειά και την
ζωή μου εδώ στην Αμερική. -
4:25 - 4:28Θέλω να πω, αυτά τα σώματα έχουν άγχος.
-
4:28 - 4:32Αλλά από την άλλη,
είναι πολύ δυνατά. -
4:32 - 4:34Τους δίνω δύναμη.
-
4:39 - 4:44Συνέχεια σκέφτομαι την επικοινωνία
των σωμάτων εντός του πίνακα -
4:44 - 4:48και την σχέση του σώματος με
τον χώρο γύρω του. -
4:49 - 4:55Με ενδιαφέρει το διάστημα ανάμεσα στην
ζωγραφιά από τον πίνακα -
4:55 - 4:57το δημόσιο και το ιδιωτικό.
-
4:57 - 5:02αυτό το ενδιάμεσο διάστημα
προσφέρει κάποια ανοικτότητα -
5:02 - 5:06για τα σώματα να ρέουν,
-
5:06 - 5:09και στην ερμηνεία του θεατή.
-
5:09 - 5:12Η παρουσία ανθρώπων σε αυτό,
-
5:12 - 5:14σχεδόν ολοκληρώνει--
-
5:14 - 5:16ή χτίζει--
-
5:16 - 5:18αυτή την παράσταση.
Show all