-
[Gowanus, Μπρούκλιν]
-
Μεγάλο μέρος του να είσαι καλλιτέχνης
εξαρτάται από την καθημερινότητα,
-
καθημερινές επαφές, πολιτικές
της καθημερινότητας.
-
Και μεγάλο μέρος της δουλειάς έχει
να κάνει με την αυτοπαρουσίαση.
-
[Μαριάμ Χουσείνι- Καθημερινή
Αφηρημένη Τέχνη]
-
Όταν ήμουν δεκατριών χρονών,
συνειδητοποίησα για πρώτη φορά
-
ότι λατρεύω να ζωφραφίζω.
-
Είχα μία δασκάλα στο σχολείο
-
και ο τρόπος που δίδασκε--
-
και επίσης είναι τόσο δυνατός άνθρωπος
-
ως γυναίκα σε έναν τόπο σαν το Ιράν
-
που νομίζω ότι μου κέντρισε το
ενδιαφέρον αυτό.
-
Θυμάμαι ξεκάθαρα την φορά που
ήμουν σε φάση:
-
"Θέλω μόνο να πάω στα μαθήματα
ζωγραφικής της."
-
"Θέλω να συνεχίσω να παράγω έργο."
-
Και γινόταν χαμός από τις στοίβες με
τα χαρτιά στο σπίτι των γονιών μου.
-
Πάντα το νιώθω ότι είμαι ζωγράφος.
-
Το ξεκινάω,
κάνω μία ζωγραφιά,
-
και μετά κάνω άλλη μία από πάνω της.
-
Και έτσι πάντα ταλαντέυομαι.
-
Λοιπόν μου ζητήθηκε να ζωγραφίσω κάτι
για ένα διάσημο ποίημα,
-
"Λεϊλά και Μεζνούν"
-
Έχει θέμα την απαγόρευμένη αγάπη.
-
Ξεκίνησα μία σειρά πινάκων,
-
λέγεται "Μυστικά μεταξύ Αυτής και
Της Σκιάς Της"
-
Ενδιαφερόμουν κυρίως για την γυναίκα
του ποιήματος,
-
επειδή απ'ότι φαίνεται
κανείς δεν της έδινε σημασία,
-
επειδή το ποίημα ασχολούταν
με το πώς ο Μεζνούν έχασε τα λογικά του.
-
Ένιωθα τόση περιέργεια για την Λεϊλά,
για αυτή την πολύ ευάλωτη γυναίκα
-
που της απαγορεύθηκε να μιλάει
-
ακόμα και να ποθεί
-
αυτό που ήθελε πραγματικά.
-
Νομίζω μεγάλο μέρος της δουλειάς
είναι ένα μείγμα χιούμορ και φόβου.
-
Υπάρχουν στιγμές που γελάς εγκάρδια
-
ακόμα και αν φοβάσαι πολλά πράγματα.
-
Σε προηγούμενους μου πίνακες,
-
ο χώρος στον οποίο βρίσκονται οι μορφές
είναι πιο ευδιάκριτος.
-
Τα τελευταία χρόνια,
-
έχω χρησιμοποιήσει πολύ αυτή την
διακριτότητα.
-
Επέλεξα να παρουσιάσω τα σώματα
χωρίς κεφάλι,
-
λόγω της πολιτικής γύρω από θέματα
ταυτότητας.
-
Αυτοί οι σπασμένοι χώροι,
-
και αυτά τα σπασμένα σώματα
-
αντανακλούν τις δικές μου προσωπικές
εμπειρίες και τη δική μου ζωή
-
ως μετανάστρια
-
και ως ένας άνθρωπος που δεν έχει καν
την δυνατότητα να ταξιδέψει στην χώρα της
-
και να γυρίσω πίσω στην δουλειά και την
ζωή μου εδώ στην Αμερική.
-
Θέλω να πω, αυτά τα σώματα έχουν άγχος.
-
Αλλά από την άλλη,
είναι πολύ δυνατά.
-
Τους δίνω δύναμη.
-
Συνέχεια σκέφτομαι την επικοινωνία
των σωμάτων εντός του πίνακα
-
και την σχέση του σώματος με
τον χώρο γύρω του.
-
Με ενδιαφέρει το διάστημα ανάμεσα στην
ζωγραφιά από τον πίνακα
-
το δημόσιο και το ιδιωτικό.
-
αυτό το ενδιάμεσο διάστημα
προσφέρει κάποια ανοικτότητα
-
για τα σώματα να ρέουν,
-
και στην ερμηνεία του θεατή.
-
Η παρουσία ανθρώπων σε αυτό,
-
σχεδόν ολοκληρώνει--
-
ή κτίζει--
-
αυτή την παράσταση.
Art21