< Return to Video

Σκέψεις για την ανθρωπότητα, τη φήμη και την αγάπη

  • 0:04 - 0:05
    Ναμασκάρ.
  • 0:06 - 0:08
    Είμαι σταρ του σινεμά, είμαι 51 χρονών,
  • 0:10 - 0:12
    και δεν κάνω ακόμη μπότοξ.
  • 0:12 - 0:13
    (Γέλια)
  • 0:13 - 0:17
    Είμαι καθαρός, όμως συμπεριφέρομαι
    όπως είδατε σαν 21χρονος στις ταινίες μου.
  • 0:18 - 0:20
    Ναι, το κάνω αυτό.
  • 0:20 - 0:25
    Πουλάω όνειρα και έρωτες
    σε εκατομμύρια ανθρώπους πίσω στην Ινδία
  • 0:25 - 0:27
    όπου νομίζουν πως είμαι
    ο καλύτερος εραστής του κόσμου.
  • 0:27 - 0:29
    (Γέλια)
  • 0:30 - 0:33
    Αν δεν το πείτε σε κανένα,
    θα σας πω ότι δεν είμαι,
  • 0:33 - 0:35
    αλλά μου αρέσει να πλανάται
    αυτή η εντύπωση.
  • 0:35 - 0:36
    (Γέλια)
  • 0:36 - 0:37
    Επίσης, καταλαβαίνω
  • 0:37 - 0:40
    ότι πολλοί από σας εδώ
    δεν έχετε δει τη δουλειά μου,
  • 0:40 - 0:41
    και λυπάμαι ειλικρινά για σας.
  • 0:41 - 0:44
    (Γέλια)
  • 0:44 - 0:46
    (Χειροκρότημα)
  • 0:49 - 0:52
    Αυτό δεν αναιρεί το γεγονός
    ότι είμαι τελείως εγωμανής,
  • 0:52 - 0:53
    όπως οφείλει ένας σταρ του σινεμά.
  • 0:53 - 0:55
    (Γέλια)
  • 0:55 - 0:58
    Έτσι οι φίλοι μου,
    οι Κρις και Τζούλιετ με κάλεσαν εδώ
  • 0:58 - 1:00
    για να μιλήσω
    για τον μελλοντικό σας εαυτό.
  • 1:00 - 1:03
    Φυσικά, εννοείται πως θα μιλήσω
    για τον σημερινό μου εαυτό.
  • 1:03 - 1:05
    (Γέλια)
  • 1:07 - 1:10
    Γιατί πραγματικά πιστεύω
    ότι η ανθρωπότητα είναι σαν εμένα.
  • 1:10 - 1:11
    (Γέλια)
  • 1:11 - 1:13
    Είναι, είναι.
  • 1:13 - 1:15
    Είναι ένα αστέρι του σινεμά που μεγαλώνει,
  • 1:15 - 1:18
    που παλεύει με όλα αυτά
    τα καινούρια γύρω του,
  • 1:18 - 1:21
    και αναρωτιέται αν καταρχήν
    τα κατάλαβε σωστά,
  • 1:21 - 1:23
    ενώ προσπαθεί να βρει έναν τρόπο
  • 1:23 - 1:25
    να συνεχίσει να λάμπει παρόλ' αυτά.
  • 1:26 - 1:29
    Γεννήθηκα σε μια αποικία προσφύγων
    στην πρωτεύουσα της Ινδίας, στο Νέο Δελχί.
  • 1:30 - 1:32
    Και ο πατέρας μου ήταν αντάρτης.
  • 1:32 - 1:36
    Η μητέρα μου ήταν απλώς
    μια αγωνίστρια, όπως όλες οι μανάδες.
  • 1:38 - 1:41
    Όπως και ο προϊστορικός homo sapiens,
  • 1:41 - 1:42
    παλεύαμε να επιβιώσουμε.
  • 1:43 - 1:45
    Όταν ήμουν περίπου 20,
  • 1:45 - 1:47
    έχασα και τους δύο μου γονείς,
  • 1:47 - 1:50
    το οποίο πρέπει να παραδεχτώ
    μου φαίνεται λίγο αδιάφορο τώρα,
  • 1:50 - 1:51
    αλλά...
  • 1:52 - 1:55
    (Γέλια)
  • 1:57 - 1:59
    Θυμάμαι τη νύχτα που πέθανε ο πατέρας μου,
  • 1:59 - 2:04
    και τον οδηγό ενός γείτονα
    που μας πήγαινε στο νοσοκομείο.
  • 2:04 - 2:07
    Μουρμούρισε κάτι σαν
    «οι νεκροί δεν αφήνουν καλό φιλοδώρημα»
  • 2:07 - 2:09
    και έφυγε μέσα στη νύχτα.
  • 2:09 - 2:11
    Ήμουν μόνο 14 χρονών τότε,
  • 2:11 - 2:14
    έβαλα το νεκρό σώμα του πατέρα μου
    στο πίσω κάθισμα του αυτοκινήτου,
  • 2:14 - 2:16
    τη μητέρα μου δίπλα μου,
  • 2:16 - 2:18
    και ξεκίνησα οδηγώντας
    από το νοσοκομείο στο σπίτι.
  • 2:18 - 2:22
    Εκεί που έκλαιγε ήσυχα,
    η μάνα μου γύρισε και μου είπε:
  • 2:22 - 2:24
    «Γιε μου, πότε έμαθες να οδηγείς;»
  • 2:26 - 2:29
    Το σκέφτηκα , το συνειδητοποίησα
    και είπα στη μαμά μου:
  • 2:29 - 2:31
    «Μόλις τώρα, μαμά».
  • 2:31 - 2:33
    (Γέλια)
  • 2:33 - 2:35
    Έτσι, από εκείνη τη νύχτα και στο εξής,
  • 2:35 - 2:37
    όπως ακριβώς και η ανθρωπότητα
    στην εφηβεία της,
  • 2:37 - 2:41
    έμαθα τα πρώτα εργαλεία για την επιβίωση.
  • 2:41 - 2:45
    Το σχέδιο της ζωής μου φαινόταν
    πολύ απλό τότε, για να είμαι ειλικρινής.
  • 2:45 - 2:48
    Ξέρετε, έτρωγες μόνο ό,τι είχες
  • 2:48 - 2:50
    και έκανες μόνο ό,τι σου έλεγαν να κάνεις.
  • 2:50 - 2:53
    Νόμιζα ότι η κοιλιοκάκη είναι λαχανικό,
  • 2:53 - 2:58
    και ότι ο βίγκαν, φυσικά, ήταν
    ο χαμένος φίλος του Σποκ στο Σταρ Τρεκ.
  • 2:58 - 2:59
    (Γέλια)
  • 2:59 - 3:02
    Παντρευόσουν το πρώτο κορίτσι
    με το οποίο έβγαινες,
  • 3:02 - 3:06
    και ήσουν τεχνίτης αν ήξερες να φτιάξεις
    το καρμπιρατέρ του αμαξιού σου.
  • 3:07 - 3:11
    Αλήθεια νόμιζα ότι γκέι ήταν μια σοφιστικέ
    αγγλική λέξη που σημαίνει χαρούμενος.
  • 3:12 - 3:15
    Λεσβία, φυσικά, ότι ήταν η πρωτεύουσα
    της Πορτογαλίας, όπως όλοι γνωρίζετε.
  • 3:15 - 3:16
    (Γέλια)
  • 3:16 - 3:18
    Πού ζούσα;
  • 3:21 - 3:23
    Στηριζόμασταν σε συστήματα
  • 3:23 - 3:27
    που δημιουργήθηκαν από τον μόχθο
    και τις θυσίες γενεών πριν από μας
  • 3:27 - 3:28
    για να μας προστατέψουν,
  • 3:28 - 3:32
    και νιώθαμε ότι οι κυβερνήσεις
    πραγματικά εργάζονταν για το καλό μας.
  • 3:32 - 3:34
    Η επιστήμη ήταν απλή και λογική,
  • 3:34 - 3:37
    η Apple τότε ήταν ακόμη μόνο ένα φρούτο
  • 3:37 - 3:39
    που είχε η Εύα πρώτα και μετά ο Νεύτων,
  • 3:39 - 3:42
    και όχι ο Στιβ Τζομπς, ως τότε.
  • 3:42 - 3:43
    Το «Εύρηκα!» ήταν αυτό που φώναζες
  • 3:43 - 3:46
    όταν ήθελες να τρέξεις
    γυμνός στους δρόμους.
  • 3:46 - 3:50
    Πήγαινες όπου σε πήγαινε
    η ζωή για δουλειά,
  • 3:50 - 3:52
    και οι περισσότεροι άνθρωποι
    σε καλωσόριζαν.
  • 3:53 - 3:55
    Η μετανάστευση ήταν τότε μια λέξη
  • 3:55 - 3:57
    για τους γερανούς της Σιβηρίας
    και όχι για ανθρώπους.
  • 3:58 - 4:01
    Βασικά, ήσουν αυτός που ήσουν
  • 4:01 - 4:03
    και έλεγες αυτό που σκεφτόσουν.
  • 4:03 - 4:05
    Όταν πλησίαζα τα 30,
  • 4:05 - 4:08
    μετακόμισα στη Βομβάη που ολοένα μεγάλωνε,
  • 4:08 - 4:10
    και το σχέδιό μου,
  • 4:10 - 4:13
    όπως και της μόλις βιομηχανοποιημένης
    φιλόδοξης ανθρωπότητας,
  • 4:13 - 4:14
    ξεκίνησε να αλλάζει.
  • 4:15 - 4:18
    Στην πίεση της πόλης για μια νέα επιβίωση,
    με πιο πολλά αγαθά,
  • 4:18 - 4:21
    τα πράγματα άρχισαν
    να δείχνουν λίγο διαφορετικά.
  • 4:21 - 4:23
    Συνάντησα ανθρώπους
    που είχαν έρθει απ' όλο τον κόσμο,
  • 4:24 - 4:27
    πρόσωπα, φυλές, φύλα, τοκογλύφοι.
  • 4:27 - 4:30
    Οι ορισμοί γίνονταν όλο και πιο ρευστοί.
  • 4:30 - 4:33
    Εκείνη την εποχή, η δουλειά σε καθόριζε
  • 4:33 - 4:36
    με έναν υπερβολικά ισοπεδωτικό τρόπο,
  • 4:36 - 4:39
    και όλα τα συστήματα άρχισαν
    να μου φαίνονται λιγότερα αξιόπιστα,
  • 4:39 - 4:42
    σχεδόν χονδροειδή για να εμμένω σε αυτά
  • 4:42 - 4:44
    μπροστά στην ποικιλία της ανθρωπότητας
  • 4:44 - 4:47
    και της ανθρώπινης ανάγκης
    για πρόοδο και ανάπτυξη.
  • 4:48 - 4:51
    Οι ιδέες κυκλοφορούσαν
    με μεγαλύτερη ελευθερία και ταχύτητα.
  • 4:51 - 4:56
    Βίωσα το θαύμα της ανθρώπινης
    καινοτομίας και συνεργασίας,
  • 4:56 - 4:58
    και της δικής μου δημιουργικότητας,
  • 4:58 - 5:03
    όταν με υποστήριξε η επινοητικότητα
    αυτής της συλλογικής προσπάθειας,
  • 5:03 - 5:05
    που με εκτόξευσε στην επιτυχία
    του σούπερ σταρ.
  • 5:05 - 5:08
    Άρχισα να νιώθω ότι είχα φτάσει,
  • 5:08 - 5:11
    και γενικά, μέχρι τα 40 μου,
    πετούσα πραγματικά.
  • 5:11 - 5:12
    Ήμουν παντού.
  • 5:12 - 5:14
    Ξέρετε; Είχα κάνει 50 ταινίες μέχρι τότε
  • 5:14 - 5:16
    και 200 τραγούδια,
  • 5:17 - 5:19
    και χρίστηκα ιππότης στη Μαλαισία.
  • 5:19 - 5:22
    Μου δόθηκε η μεγαλύτερη τιμή προς πολίτη
    από τη γαλλική κυβέρνηση,
  • 5:22 - 5:26
    τον τίτλο της οποίας ακόμη και τώρα
    δεν μπορώ να προφέρω.
  • 5:26 - 5:27
    (Γέλια)
  • 5:27 - 5:30
    Με συγχωρείς Γαλλία και
    σε ευχαριστώ που το έκανες αυτό.
  • 5:30 - 5:34
    Αλλά ακόμα πιο σημαντικό ήταν
    ότι συνάντησα την Αντζελίνα Τζολί
  • 5:34 - 5:36
    (Γέλια)
  • 5:36 - 5:38
    για δυόμισι δευτερόλεπτα.
  • 5:38 - 5:39
    (Γέλια)
  • 5:39 - 5:42
    Και είμαι σίγουρος ότι κι εκείνη
    θυμάται αυτή τη συνάντηση.
  • 5:42 - 5:43
    Εντάξει, ίσως όχι.
  • 5:43 - 5:47
    Κάθισα δίπλα στη Χάνα Μοντάνα
    σε ένα στρογγυλό τραπέζι σ' ένα δείπνο
  • 5:47 - 5:49
    και μου είχε γυρισμένη την πλάτη
    την περισσότερη ώρα.
  • 5:50 - 5:52
    Όπως είπα, πετούσα από τη Μάιλι στη Τζολί,
  • 5:53 - 5:56
    και η ανθρωπότητα πετούσε μαζί μου.
  • 5:56 - 5:59
    Και οι δύο λίγο πολύ το χάναμε,
    στην πραγματικότητα.
  • 5:59 - 6:01
    Και μετά όλοι ξέρουμε τι συνέβη.
  • 6:02 - 6:03
    Συνέβη το διαδίκτυο.
  • 6:04 - 6:06
    Πλησίαζα τα 50,
  • 6:06 - 6:09
    και ξεκίνησα τα τουίτ,
    σαν το καναρίνι στο κλουβί,
  • 6:09 - 6:12
    και υποθέτοντας ότι οι άνθρωποι
    που θα έβλεπαν τον κόσμο μου
  • 6:12 - 6:14
    θα τον θαύμαζαν
  • 6:14 - 6:16
    γιατί ήταν ένα θαύμα όπως εγώ πίστευα.
  • 6:16 - 6:18
    Αλλά κάτι άλλο περίμενε
    την ανθρωπότητα και μένα.
  • 6:19 - 6:24
    Ξέρετε, περιμέναμε
    μια έκρηξη ιδεών και ονείρων
  • 6:24 - 6:26
    τώρα που συνδέθηκε όλος ο κόσμος.
  • 6:27 - 6:34
    Δεν διαπραγματευτήκαμε
    την περίφραξη της σκέψης,
  • 6:35 - 6:37
    της κρίσης, του προσδιορισμού
  • 6:37 - 6:39
    που πήγαζαν από το ίδιο μέρος
  • 6:39 - 6:42
    όπου πραγματοποιούνταν
    η ελευθερία και η επανάσταση.
  • 6:43 - 6:44
    Ό,τι έλεγα, απέκτησε μια νέα σημασία.
  • 6:45 - 6:47
    Ό,τι έκανα -καλό, κακό, άσχημο-
  • 6:48 - 6:51
    ήταν εκεί ανοιχτό σε όλο τον κόσμο
    για να το σχολιάσει και να το κρίνει.
  • 6:51 - 6:54
    Στην πραγματικότητα,
    και ό,τι δεν έλεγα ή έκανα επίσης
  • 6:54 - 6:56
    αντιμετωπιζόταν με τον ίδιο τρόπο.
  • 6:57 - 6:58
    Τέσσερα χρόνια πριν,
  • 6:59 - 7:03
    η γυναίκα μου η Γκόρι και εγώ
    αποφασίσαμε να κάνουμε τρίτο παιδί.
  • 7:04 - 7:06
    Κάποιοι στο διαδίκτυο είπαν
  • 7:07 - 7:09
    ότι ήταν ο καρπός του έρωτα
  • 7:09 - 7:10
    του πρώτου μας παιδιού,
  • 7:11 - 7:12
    που ήταν 15 χρονών.
  • 7:13 - 7:16
    Όπως φαίνεται,
    τα είχε φτιάξει με μια κοπέλα
  • 7:16 - 7:18
    ενώ οδηγούσε το αμάξι της στη Ρουμανία.
  • 7:19 - 7:21
    Και ναι, υπήρχε ένα ψεύτικο βίντεο
    που συνόδευε την ιστορία.
  • 7:21 - 7:23
    Αναστατωθήκαμε πάρα πολύ ως οικογένεια.
  • 7:23 - 7:25
    Ο γιος μου, που είναι 19 τώρα,
  • 7:25 - 7:27
    ακόμα και τώρα όταν του λες «γεια»,
  • 7:27 - 7:28
    γυρίζει και σου λέει:
  • 7:28 - 7:31
    «Μα ρε φίλε, δεν έχω καν
    ευρωπαϊκό δίπλωμα οδήγησης».
  • 7:31 - 7:33
    (Γέλια)
  • 7:33 - 7:35
    Ναι.
  • 7:35 - 7:37
    Σε αυτόν τον νέο κόσμο,
  • 7:37 - 7:40
    σιγά σιγά η πραγματικότητα έγινε εικονική
    και το εικονικό έγινε πραγματικό,
  • 7:40 - 7:42
    και άρχισα να νιώθω
  • 7:42 - 7:46
    ότι δεν μπορούσα να είμαι αυτός που ήθελα
    ή να πω αυτό που πραγματικά σκεφτόμουν,
  • 7:46 - 7:48
    και η ανθρωπότητα αυτή τη στιγμή
  • 7:48 - 7:50
    ταυτίζεται απόλυτα μαζί μου.
  • 7:50 - 7:53
    Πιστεύω και οι δύο μας περνάμε
    κρίση μέσης ηλικίας,
  • 7:54 - 7:58
    και η ανθρωπότητα, όπως και εγώ,
    έγινε μια υπερεκτεθειμένη πριμαντόνα.
  • 7:58 - 8:00
    Ξεκίνησα να πουλάω τα πάντα,
  • 8:00 - 8:03
    από έλαια μαλλιών μέχρι κινητήρες ντίζελ.
  • 8:03 - 8:05
    Η ανθρωπότητα τα αγόραζε όλα
  • 8:05 - 8:08
    από ακατέργαστα έλαια
    μέχρι πυρηνικούς αντιδραστήρες.
  • 8:08 - 8:11
    Προσπάθησα ακόμα να χωρέσω
    σε μια εφαρμοστή στολή σούπερ ήρωα
  • 8:12 - 8:14
    για να επανεφεύρω τον εαυτό μου.
  • 8:14 - 8:17
    Οφείλω να ομολογήσω
    ότι απέτυχα παταγωδώς.
  • 8:17 - 8:21
    Παρεμπιπτόντως, θα ήθελα να πω
    εκ μέρους όλων των Μπάτμαν,
  • 8:21 - 8:24
    Σπάιντερμαν και Σούπερμαν όλου του κόσμου,
  • 8:24 - 8:26
    πρέπει να τους συγχαρείτε,
  • 8:26 - 8:29
    γιατί πραγματικά πονάει o καβάλος
    μ' αυτή τη στολή του σούπερ ήρωα.
  • 8:29 - 8:30
    (Γέλια)
  • 8:30 - 8:32
    Είμαι ειλικρινής.
    Έπρεπε να σας το πω αυτό εδώ.
  • 8:34 - 8:35
    Όντως.
  • 8:35 - 8:39
    Κατά λάθος έτυχε να εφεύρω
    ακόμη και μια νέα μορφή χορού
  • 8:39 - 8:41
    το οποίο δεν κατάλαβα
    πώς έγινε τελικά μανία.
  • 8:41 - 8:42
    Οπότε αν είστε εντάξει,
  • 8:42 - 8:45
    και επειδή με μάθατε λίγο,
    δεν ντρέπομαι καθόλου, θα σας το δείξω.
  • 8:45 - 8:47
    Λεγόταν χορός Λούνγκι.
  • 8:47 - 8:50
    Αν συμφωνείτε θα σας δείξω.
    Έχω ταλέντο έτσι κι αλλιώς.
  • 8:50 - 8:51
    (Επευφημίες)
  • 8:51 - 8:53
    Πήγαινε κάπως έτσι.
  • 8:54 - 8:56
    Λούνγκι ντανς. Λούνγκι ντανς.
  • 8:56 - 8:59
    Λούνγκι ντανς. Λούνγκι ντανς.
  • 8:59 - 9:01
    Λούνγκι ντανς. Λούνγκι ντανς. Λούνγκι.
  • 9:01 - 9:03
    Αυτό είναι. Έγινε μανία.
  • 9:03 - 9:04
    (Επευφημίες)
  • 9:04 - 9:06
    Στ' αλήθεια έγινε.
  • 9:08 - 9:11
    Όπως είδατε, κανείς δεν μπορούσε
    να καταλάβει τι γινόταν εκτός από μένα,
  • 9:11 - 9:13
    και δεν μου καιγόταν καρφί, πραγματικά,
  • 9:13 - 9:15
    γιατί ολόκληρος ο κόσμος,
    όλη η ανθρωπότητα,
  • 9:16 - 9:18
    φαινόταν τόσο μπερδεμένη
    και χαμένη όσο κι εγώ.
  • 9:18 - 9:20
    Δεν τα παράτησα τότε.
  • 9:20 - 9:23
    Προσπάθησα να επανεφεύρω
    την ταυτότητά μου στα κοινωνικά μέσα
  • 9:23 - 9:24
    όπως κάνει όλος ο κόσμος.
  • 9:24 - 9:26
    Σκέφτηκα πως με μερικά φιλοσοφημένα τουίτ
  • 9:26 - 9:28
    ο κόσμος θα σκεφτεί ότι το 'χω με αυτά,
  • 9:28 - 9:31
    αλλά κάποιες από τις απαντήσεις
    που πήρα από αυτά τα τουίτ
  • 9:31 - 9:34
    ήταν εξαιρετικά μπερδεμένα αρκτικόλεξα
    που δεν καταλάβαινα. Ξέρετε;
  • 9:34 - 9:36
    ROFL, LOL.
  • 9:36 - 9:40
    «Adidas», μου απάντησε κάποιος
    σε ένα από τα πιο φιλοσοφημένα τουίτ μου
  • 9:40 - 9:43
    και εγώ απορούσα γιατί ανέφερε
    ένα αθλητικό παπούτσι.
  • 9:43 - 9:46
    Εννοώ, γιατί να μου γράψει κανείς
    τη μάρκα ενός παπουτσιού;
  • 9:46 - 9:49
    Ρώτησα τη 16χρονη κόρη μου
    και με διαφώτισε.
  • 9:49 - 9:52
    «Adidas» τώρα σημαίνει:
    «Όλη μέρα ονειρεύομαι το σεξ».
  • 9:52 - 9:55
    (Γέλια)
  • 9:55 - 9:56
    Όντως.
  • 9:56 - 9:57
    Δεν ξέρω αν το γνωρίζετε αυτό.
  • 9:57 - 10:02
    Επομένως απάντησα «WTF»
    με έντονα γράμματα στον κύριο Adidas,
  • 10:02 - 10:06
    κρυφά ευγνώμων που μερικά ακρώνυμα
    και πράγματα δεν θα αλλάξουν ποτέ.
  • 10:07 - 10:08
    WTF.
  • 10:10 - 10:12
    Να 'μαστε όμως εδώ.
  • 10:12 - 10:14
    Είμαι 51 χρονών, όπως σας είπα,
  • 10:14 - 10:18
    και χωρίς τα περίεργα ακρώνυμα,
  • 10:18 - 10:19
    θα ήθελα μόνο να σας πω
  • 10:19 - 10:22
    αν υπάρχει μια αξιομνημόνευτη στιγμή
    για να υπάρχει η ανθρωπότητα,
  • 10:22 - 10:24
    είναι τώρα,
  • 10:24 - 10:26
    γιατί ο σημερινός σας εαυτός
    είναι γενναίος.
  • 10:27 - 10:29
    Ο σημερινός σας εαυτός
    είναι γεμάτος ελπίδα.
  • 10:29 - 10:32
    Ο σημερινός σας εαυτός
    είναι καινοτόμος και επινοητικός,
  • 10:32 - 10:36
    και, φυσικά, ο σημερινός σας εαυτός
    είναι ανησυχητικά ακαθόριστος.
  • 10:36 - 10:41
    Σ' αυτή τη μαγεμένη,
    ατελή στιγμή της ύπαρξης,
  • 10:41 - 10:43
    καθώς ένιωσα κάπως γενναίος
    λίγο πριν έρθω εδώ,
  • 10:43 - 10:47
    αποφάσισα να ρίξω μια καλή,
    αυστηρή ματιά στο πρόσωπό μου.
  • 10:48 - 10:51
    Συνειδητοποίησα ότι αρχίζω
    να μοιάζω όλο και περισσότερο
  • 10:51 - 10:54
    με το κέρινο ομοίωμά μου
    στο Μουσείο της Μαντάμ Τισό.
  • 10:54 - 10:56
    (Γέλια)
  • 10:56 - 10:59
    Ναι, και σ' εκείνη τη στιγμή επίγνωσης,
  • 10:59 - 11:03
    έκανα την πιο θεμελιώδη και πιο ουσιαστική
    ερώτηση για την ανθρωπότητα και μένα:
  • 11:04 - 11:07
    Μήπως πρέπει να διορθώσω το πρόσωπό μου;
  • 11:07 - 11:11
    Πραγματικά. Είμαι ηθοποιός, όπως σας είπα,
  • 11:11 - 11:14
    μια σύγχρονη έκφραση
    της ανθρώπινης δημιουργικότητας.
  • 11:14 - 11:16
    Η χώρα από την οποία κατάγομαι
  • 11:16 - 11:21
    είναι η πηγή μιας ανεξήγητης,
    αλλά πολύ απλής πνευματικότητας.
  • 11:22 - 11:24
    Μέσα στην αχανή της γενναιοδωρία,
  • 11:24 - 11:27
    η Ινδία αποφάσισε, κατά κάποιο τρόπο,
  • 11:27 - 11:31
    ότι εγώ, ο μουσουλμάνος γιος
    ενός απένταρου αντάρτη
  • 11:31 - 11:35
    που έκανε καριέρα κατά λάθος
    στη βιομηχανία που πουλάει όνειρα,
  • 11:36 - 11:40
    θα γινόταν ο βασιλιάς του ρομάντζου,
  • 11:41 - 11:43
    «Ο Άρχοντας του Μπόλιγουντ»,
  • 11:44 - 11:47
    o μεγαλύτερος εραστής
    που έχει δει ποτέ η χώρα...
  • 11:48 - 11:49
    με αυτό το πρόσωπο.
  • 11:49 - 11:50
    Ναι.
  • 11:50 - 11:52
    (Γέλια)
  • 11:52 - 11:54
    Το έχουν περιγράψει κατά καιρούς
    ως άσχημο, αντισυμβατικό,
  • 11:54 - 11:57
    και, όλως περιέργως,
    όχι αρκετά σοκολατένιο.
  • 11:57 - 11:59
    (Γέλια)
  • 12:02 - 12:04
    Οι άνθρωποι αυτής της αρχαίας γης
  • 12:04 - 12:06
    με αγκάλιασαν
    με την απεριόριστη αγάπη τους,
  • 12:06 - 12:08
    και έμαθα από αυτούς τους ανθρώπους
  • 12:09 - 12:12
    ότι ούτε η δύναμη, ούτε η φτώχεια,
  • 12:12 - 12:16
    μπορούν να κάνουν τη ζωή σου
    πιο μαγική ή λιγότερο βασανιστική.
  • 12:16 - 12:21
    Έμαθα από τους ανθρώπους της χώρας μου
    ότι η αξιοπρέπεια της ζωής,
  • 12:21 - 12:25
    ένα ανθρώπινο πλάσμα, ένας πολιτισμός,
    μια θρησκεία, μια χώρα,
  • 12:25 - 12:28
    στην πραγματικότητα βρίσκονται
    μέσα στην ικανότητά μας
  • 12:28 - 12:30
    για συγχώρεση και συμπόνια.
  • 12:31 - 12:33
    Έμαθα ότι οτιδήποτε σε παρακινεί,
  • 12:33 - 12:36
    οτιδήποτε σε ωθεί
    να δημιουργήσεις, να χτίσεις,
  • 12:36 - 12:38
    οτιδήποτε σε εμποδίζει να αποτύχεις,
  • 12:38 - 12:40
    οτιδήποτε σε βοηθά να επιβιώσεις,
  • 12:40 - 12:44
    είναι ίσως το αρχαιότερο και απλούστερο
    συναίσθημα της ανθρωπότητας,
  • 12:44 - 12:47
    και αυτό είναι η αγάπη.
  • 12:48 - 12:50
    Ένας αποκρυφιστής ποιητής της χώρας
    έγραψε ένα γνωστό ποίημα,
  • 12:50 - 12:54
    (Αφήγηση ποιήματος στα Χίντι)
  • 13:00 - 13:03
    (Τέλος ποιήματος)
  • 13:03 - 13:05
    Αυτό σε ελεύθερη μετάφραση λέει -
  • 13:05 - 13:08
    ναι, αν γνωρίζετε Χίντι,
    παρακαλώ χειροκροτήστε, ναι.
  • 13:08 - 13:09
    (Χειροκρότημα)
  • 13:09 - 13:11
    Είναι πολύ δύσκολο να θυμηθώ.
  • 13:11 - 13:14
    Σε ελεύθερη μετάφραση λέει
  • 13:14 - 13:16
    ότι όλη η γνώση από τα βιβλία
    που ίσως διαβάσεις
  • 13:17 - 13:19
    και μετά προχωρήσεις
    και μεταδώσεις τη γνώση σου
  • 13:19 - 13:23
    μέσα από την καινοτομία,
    τη δημιουργικότητα, την τεχνολογία,
  • 13:23 - 13:26
    η ανθρωπότητα δεν θα γίνει ποτέ
    σοφότερη όσον αφορά το μέλλον της
  • 13:26 - 13:32
    παρά μόνο αν συνδυαστεί με αγάπη
    και συμπόνια για τα άλλα είδη.
  • 13:33 - 13:36
    Τα δυόμισι γράμματα της αλφαβήτου
    που σχηματίζουν τη λέξη πριμ, प्रेम,
  • 13:36 - 13:38
    που σημαίνει «αγάπη»,
  • 13:38 - 13:40
    αν μπορείτε να το καταλάβετε
  • 13:40 - 13:41
    και να το κάνετε πράξη,
  • 13:41 - 13:45
    αυτό από μόνο του αρκεί
    για να φωτίσει την ανθρωπότητα.
  • 13:45 - 13:48
    Επομένως, αληθινά πιστεύω
    ότι ο μελλοντικός σας εαυτός
  • 13:48 - 13:50
    πρέπει να είναι ένα ον που αγαπά.
  • 13:51 - 13:53
    Αλλιώς θα πάψει να ευημερεί.
  • 13:54 - 13:57
    Θα αφανιστεί απορροφημένο στον εαυτό του.
  • 13:58 - 14:01
    Επομένως, μπορείτε
    να χρησιμοποιήσετε τη δύναμή σας
  • 14:01 - 14:02
    για να χτίσετε τοίχους
  • 14:02 - 14:04
    και να κρατήσετε τους ανθρώπους μακριά,
  • 14:05 - 14:09
    ή μπορείτε να ρίξετε τα εμπόδια
    και να τους καλωσορίσετε.
  • 14:10 - 14:12
    Μπορείτε να χρησιμοποιήστε την πίστη σας
  • 14:12 - 14:14
    για να κάνετε τους ανθρώπους να φοβούνται
  • 14:14 - 14:16
    και να τους τρομοκρατήσετε
    ώστε να υποταχθούν,
  • 14:17 - 14:20
    ή μπορείτε να τη χρησιμοποιήσετε
    για να δώσετε κουράγιο στους ανθρώπους
  • 14:20 - 14:23
    ώστε να φτάσουν στα υψηλότερα
    επίπεδα της φώτισης.
  • 14:23 - 14:25
    Μπορείτε να χρησιμοποιήσετε
    την ενέργειά σας
  • 14:25 - 14:29
    για να φτιάξετε πυρηνικές βόμβες
    και να σπείρετε την καταστροφή,
  • 14:29 - 14:33
    ή μπορείτε να σκορπίσετε
    τη χαρά του φωτός σε εκατομμύρια άλλους.
  • 14:34 - 14:38
    Μπορείτε ασυλλόγιστα να μολύνετε
    τους ωκεανούς και να αποψιλώσετε τα δάση.
  • 14:38 - 14:40
    Μπορείτε να καταστρέψετε το οικοσύστημα,
  • 14:40 - 14:42
    ή να στραφείτε σε αυτό με αγάπη
  • 14:42 - 14:45
    και να αναδημιουργήσετε τη ζωή
    από τα νερά και τα δέντρα.
  • 14:45 - 14:47
    Μπορείτε να φτάσετε στον Άρη
  • 14:47 - 14:49
    και να χτίσετε οχυρά,
  • 14:51 - 14:56
    ή να ψάξετε για μορφές ζωής και είδη
    από τα οποία θα μάθετε και θα σεβαστείτε.
  • 14:56 - 15:00
    Μπορείτε να χρησιμοποιήσετε
    όλα τα λεφτά που έχετε κερδίσει
  • 15:00 - 15:02
    για να χρηματοδοτήσετε μάταιους πολέμους
  • 15:03 - 15:08
    και να δώσετε όπλα σε μικρά παιδιά
    για να σκοτωθούν μεταξύ τους,
  • 15:08 - 15:12
    ή μπορείτε να τα χρησιμοποιήσετε
    για να παράγετε περισσότερη τροφή
  • 15:12 - 15:14
    και να γεμίσετε τα στομάχια τους.
  • 15:15 - 15:16
    Η χώρα μου με δίδαξε
  • 15:16 - 15:21
    ότι η ικανότητα ενός ανθρώπου
    να αγαπήσει πλησιάζει τη θεϊκότητα.
  • 15:22 - 15:26
    Λάμπει σ' έναν κόσμο
  • 15:26 - 15:31
    όπου ο πολιτισμός, νομίζω,
    έχει ήδη αλλοιωθεί.
  • 15:33 - 15:34
    Τις τελευταίες μέρες οι ομιλίες εδώ,
  • 15:34 - 15:37
    οι υπέροχοι άνθρωποι που έρχονται
    και δείχνουν το ταλέντο τους,
  • 15:37 - 15:41
    μιλώντας για τα επιτεύγματά τους,
    την καινοτομία, την τεχνολογία,
  • 15:41 - 15:44
    τις επιστήμες, τη γνώση
    που κερδίζουμε βρισκόμενοι εδώ
  • 15:44 - 15:47
    στις ομιλίες TED και όλοι εσείς,
  • 15:47 - 15:50
    είναι αρκετοί λόγοι
    για να γιορτάσουμε το μελλοντικό «εμείς».
  • 15:50 - 15:52
    Ωστόσο, σ' αυτή τη γιορτή,
  • 15:52 - 15:56
    η αποστολή να καλλιεργήσουμε
    την ικανότητά μας για αγάπη και συμπόνια
  • 15:57 - 16:03
    πρέπει να εδραιωθεί εξίσου.
  • 16:04 - 16:07
    Επομένως, πιστεύω
    ότι ο μελλοντικός σας εαυτός
  • 16:07 - 16:09
    είναι ένα απεριόριστο ον.
  • 16:09 - 16:12
    Ονομάζεται τσάκρα στην Ινδία,
    όπως ένας κύκλος.
  • 16:13 - 16:16
    Τελειώνει εκεί από όπου αρχίζει
    για να ολοκληρωθεί.
  • 16:17 - 16:21
    Ένα ον που αντιλαμβάνεται
    τον χρόνο και τον χώρο διαφορετικά,
  • 16:21 - 16:23
    αντιλαμβάνεται και τα δύο,
  • 16:25 - 16:29
    την πέρα από κάθε φαντασία
  • 16:30 - 16:32
    και φανταστική σας σημασία
  • 16:32 - 16:38
    αλλά και την παντελή ασημαντότητά σας
    στο ευρύτερο πλαίσιο του σύμπαντος.
  • 16:39 - 16:40
    Ένα ον που επιστρέφει
  • 16:41 - 16:43
    στην αρχική αθωότητα της ανθρωπότητας,
  • 16:43 - 16:45
    που αγαπά με καθαρή καρδιά,
  • 16:46 - 16:48
    που βλέπει με τα μάτια της αλήθειας,
  • 16:49 - 16:55
    που ονειρεύεται με τη διαύγεια
    ενός αναλλοίωτου μυαλού.
  • 16:56 - 16:58
    Ο μελλοντικός σας εαυτός πρέπει να είναι
  • 16:59 - 17:01
    σαν ένα αστέρι του σινεμά που γερνάει
  • 17:01 - 17:04
    που πίστευε ότι υπάρχει η δυνατότητα
  • 17:04 - 17:07
    για έναν κόσμο που είναι πλήρως,
  • 17:07 - 17:12
    εντελώς εγωκεντρικά,
    ερωτευμένος με τον εαυτό του.
  • 17:12 - 17:15
    Ένας κόσμος, στ' αλήθεια,
    πρέπει να είναι ένα ον
  • 17:15 - 17:17
    που θα δημιουργήσει έναν κόσμο
  • 17:17 - 17:19
    που θα είναι ο δικός του αγαπημένος.
  • 17:20 - 17:21
    Αυτό πιστεύω, κυρίες και κύριοι,
  • 17:21 - 17:24
    ότι πρέπει να είναι
    ο μελλοντικός σας εαυτός.
  • 17:24 - 17:25
    Σας ευχαριστώ πολύ.
  • 17:25 - 17:26
    Σουκρίγια.
  • 17:26 - 17:28
    (Χειροκρότημα)
  • 17:28 - 17:30
    Σας ευχαριστώ.
  • 17:30 - 17:32
    (Χειροκρότημα)
  • 17:33 - 17:34
    Σας ευχαριστώ.
  • 17:34 - 17:36
    (Χειροκρότημα)
Title:
Σκέψεις για την ανθρωπότητα, τη φήμη και την αγάπη
Speaker:
Σαχ Ρουκ Καν
Description:

«Πουλάω όνειρα και έρωτες σε εκατομμύρια ανθρώπους», λέει ο Σαχ Ρουκ Καν, ο μεγαλύτερος σταρ του Μπόλιγουντ. Σε αυτή τη γοητευτική και αστεία ομιλία ο Καν ιχνηλατεί τη ζωή του, μας δείχνει μερικές από τις διάσημες χορευτικές του κινήσεις και μοιράζεται τη σοφία που απέκτησε με τον δύσκολο τρόπο, μέσα από μια ζωή κάτω από τα φώτα της δημοσιότητας.
more » « less
Video Language:
English
Team:
closed TED
Project:
TEDTalks
Duration:
17:49

Greek subtitles

Revisions

Our website uses cookies for analysis purposes.