چگونه دوستی ما میتواند در مقابله با مواضع سیاسی مخالفمان دوام بیاورد
-
0:01 - 0:04کیتلین کوآترومانی: انتخابات
سال ۲۰۱۶ فرق داشت. -
0:05 - 0:08مکالمههای سیاسی
با خانوادهها و دوستانمون -
0:08 - 0:09پرده از سطحی از تضاد برداشت
-
0:09 - 0:12که خیلی از ما پیش از این
تجربهش نکرده بودیم. -
0:13 - 0:16افرادی که همیشه فکر میکردیم
منطقی و باهوش هستن -
0:16 - 0:18به نظرمون غریبه میاومدن.
-
0:18 - 0:20به خودمون میگفتیم،
"چطور میتونی چنین فکری بکنی؟ -
0:21 - 0:22من فکر میکردم تو باهوشی."
-
0:22 - 0:26لورن آرلج: من و کیتلین
در تابستان ۲۰۱۱ با هم آشنا شدیم، -
0:26 - 0:28و با هم صمیمی شدیم
چون هردو مادران شاغل بودیم -
0:28 - 0:31و سعی میکردیم پسرهای خیلی
پرانرژیمون رو مشغول نگه داریم. -
0:31 - 0:34و خیلی زود فهمیدیم تقریباً
در همهچی توافق نظر داریم. -
0:34 - 0:38از عشقمون به کلرادو گرفته
تا علاقهمون به سوشی، -
0:38 - 0:40چیز زیادی نبود که سرش مخالفت داشته باشیم.
-
0:40 - 0:44ما همچنین فهمیدیم که در عشق
عمیقمون به این کشور -
0:44 - 0:47و احساس مسئولیت در
فعال سیاسی بودن، شریک هستیم. -
0:47 - 0:49ولی هیچکس کامل نیست --
-
0:49 - 0:50(خنده حضار)
-
0:50 - 0:54و من خیلی زود متوجه دو موضوع
ناامیدکننده در مورد کیتلین شدم. -
0:54 - 0:57اولا، اون از چادر زدن متنفره.
-
0:57 - 0:59کیتلین: معتقدم هیچی بدتر از چادر زدن نیست.
-
0:59 - 1:02لورن: پس در آیندهی ما
هیچ چادرزنی مشترکی وجود نخواهد داشت. -
1:03 - 1:07دوم اینکه او یک فعال سیاسی
درست و حسابی بود اما -- -
1:07 - 1:08به عنوان یک محافظهکار.
-
1:09 - 1:12کیتلین: من ممکنه از چادرزدن متنفر باشم
ولی عاشق سیاستام. -
1:12 - 1:15من تقریباً هرروز به برنامههای رادیویی
حزب محافظهکار گوش میکنم. -
1:15 - 1:19و تا الان برای چند کمپین سیاسی
محافظهکارانهی مختلف داوطلب شدم. -
1:19 - 1:22لورن: و من باید بگم من کمی
متمایل به چپ هستم، -
1:22 - 1:23یعنی کاملاً چپی هستم.
-
1:23 - 1:25(خنده حضار)
-
1:25 - 1:27من همیشه به سیاست علاقهمند بودهام.
-
1:27 - 1:28رشتهم علوم سیاسی بوده،
-
1:28 - 1:32و به عنوان سازماندهنده اجتماعات
و در کمپینهای کنگره شرکت کردهام. -
1:32 - 1:35کیتلین: همینطور که من و لورن
داشتیم با هم آشنا میشدیم، -
1:35 - 1:38درست وسط کارزار انتخاباتی
سال ۲۰۱۲ بود، -
1:38 - 1:40و بیشتر مکالمات اولیهی ما
در مورد سیاست، -
1:40 - 1:43در واقع بیشتر جنبهی شوخی
و شیطنت داشت. -
1:43 - 1:46به عنوان مثال، من تصویر
صفحه کامپیوتر لورن رو تغییر میدادم -
1:46 - 1:48و عکسی از میت رامنی میذاشتم.
-
1:48 - 1:51یا او یک آهنربای کمپین اوباما
رو پشت ماشین من میچسبوند. -
1:51 - 1:52(خنده حضار)
-
1:52 - 1:54لورن: ماشین، نه مینیون.
-
1:54 - 1:57کیتلین: ولی با گذشت زمان
این مکالمات عمیقتر شدن -
1:57 - 2:00و واقعاً تبدیل به هسته مرکزی
دوستی ما شدن. -
2:00 - 2:01و هرچه رفتیم جلوتر،
-
2:01 - 2:05تصمیم گرفتیم نمیخوایم بحث در مورد
هیچ موضوعی بینمون ممنوع باشه، -
2:05 - 2:10حتی اگر اون موضوعات باعث میشدن
از نقطهی امن دوستیمون بیرون بیایم. -
2:10 - 2:11لورن: و برای اکثر ما،
-
2:11 - 2:14مکالمات سیاسی
حکم برد و باخت دارن. -
2:14 - 2:16یک برنده وجود داره و یک بازنده.
-
2:16 - 2:19ما حمله میکنیم و نقطه ضعف
طرف در بحث رو نشونه میگیریم. -
2:19 - 2:21و این بخش مهم ماجراست:
-
2:21 - 2:24عادت داریم هر نظر یا عقیدهای
که بروز داده میشه -
2:24 - 2:27رو توهین شخصی به باورها
و ارزشهامون تلقی کنیم. -
2:28 - 2:31ولی چی میشه اگر ما طرز فکرمون
در مورد این مکالمات رو عوض کنیم؟ -
2:31 - 2:33چی میشه اگر در این لحظات پرشور،
-
2:34 - 2:36به جای مجادله، گفتگو رو انتخاب کنیم؟
-
2:37 - 2:40وقتی ما وارد گفتگو میشیم
شرایط رو میچرخونیم. -
2:40 - 2:43ما خودخواهی و علاقهمون به بردن رو
-
2:43 - 2:45با کنجکاوی و همدلی
-
2:45 - 2:47و علاقه به آموختن، جایگزین میکنیم.
-
2:47 - 2:49به جای قرار گرفتن
در موقعیت قضاوت، -
2:49 - 2:53واقعا به تجربیات طرف مقابل
علاقه نشون بدیم، -
2:53 - 2:55به ارزشهاشون و نگرانیهاشون.
-
2:55 - 2:58کیتلین: یه جوری میگی
انگار خیلی سادهست، لورن. -
2:58 - 3:01ولی رسیدن به اون نقطه
گفتگوی واقعی سخته، -
3:01 - 3:03مخصوصاً وقتی داریم
راجع به سیاست حرف میزنیم. -
3:03 - 3:06راحت میشه احساساتی شد و از کوره در رفت
-
3:06 - 3:08در مورد اونچه علاقهی شدیدی بهش داریم،
-
3:08 - 3:11و میتونیم اجازه بدیم نفسمون
سر راه شنیدن واقعی -
3:11 - 3:13نقطهنظرهای طرف مقابل قرار بگیره.
-
3:13 - 3:15و در این جو سیاسی دیوانهواری
که این روزها داریم، -
3:15 - 3:18متأسفانه، شاهد نتایج افراطی
-
3:18 - 3:20از این مکالمات سیاسی پرشور هستیم،
-
3:20 - 3:24تا جایی که آدمها حاضر میشن
روابطشون رو به هم بزنن. -
3:24 - 3:27در واقع، رازموسن اوایل امسال
یک نظرسنجی منتشر کرد -
3:27 - 3:32که نشون میداد ۴۰ درصد از افراد
گزارش دادن که انتخابات ۲۰۱۶ -
3:32 - 3:35روی روابط شخصیشون
اثر منفی گذاشته، -
3:35 - 3:38و مجلهی عصبشناسی شناختی به ما میگه
-
3:38 - 3:40افراد در مورد باورهاشون
به جای استفاده کردن از منطق، -
3:41 - 3:42بیشتر احساسی عمل میکنن،
-
3:42 - 3:45و وقتی منطق و احساس با هم برخورد میکنن،
-
3:45 - 3:48احساسات بدون استثنا برندهست.
-
3:48 - 3:50پس جای تعجب نداره
که حرف زدن در مورد این مسائل سخته. -
3:50 - 3:52لورن: و ببینین، ما دو تا
دوست معمولی هستیم -
3:52 - 3:55که از قضا اختلاف نظر داریم
-
3:55 - 3:58در مورد سیاست و نقشی
که دولت باید در زندگیهای ما ایفا کنه. -
3:58 - 4:01و میدونم به همهی ما یاد دادن
که در مورد سیاست حرف نزنیم -
4:01 - 4:03چون این کار مؤدبانه نیست،
-
4:03 - 4:04ولی ما باید بتونیم که در موردش حرف بزنیم
-
4:04 - 4:08برای اینکه برامون اهمیت داره
و این بخشی از وجودمونه. -
4:08 - 4:10کیتلین: ما انتخاب کردیم
از مجادلات سیاسی دوری کنیم -
4:10 - 4:13و به جاش گفتگو کنیم
-
4:13 - 4:15برای اینکه بتونیم اونچه با علاقه اسمش رو
-
4:15 - 4:17دوستی دوحزبی گذاشتیم رو حفظ کنیم.
-
4:17 - 4:19(خنده حضار)
-
4:19 - 4:22لورن: و این انتخابات
و تمام دیوانگیهایی که به دنبالش اومده -
4:22 - 4:25به ما فرصتهای زیادی داده
که این مهارت رو تمرین کنیم. -
4:25 - 4:27(خنده حضار)
-
4:27 - 4:29بیاین با ژانویه
و راهپیمایی زنان شروع کنیم. -
4:29 - 4:32دیگه میتونین حدس بزنین
کدوم یکی از ما در این راهپیمایی شرکت کرده. -
4:32 - 4:34(خنده حضار)
-
4:34 - 4:36کیتلین: وای، راهپیمایی زنان.
-
4:36 - 4:39من تمام اون روز عصبی و کلافه بودم،
-
4:39 - 4:40در واقع به خاطر دو موضوع:
-
4:40 - 4:43اول به خاطر اسم "راهپیمایی زنان"
-
4:43 - 4:45به عنوان یک زن محافظهکار،
-
4:45 - 4:48خط مشی موضوعات این راهپیمایی
دغدغهی من نبود، -
4:48 - 4:49و مسألهای هم نیست،
-
4:49 - 4:52ولی شنیدن اینکه در موردش به عنوان
نمادی از رابطهی خواهری -
4:52 - 4:54و اتحاد میان تمام زنان صحبت میشد
-
4:54 - 4:55به نظر من درست و حقیقی نمیاومد.
-
4:55 - 4:58و مورد بعدی
زمانبندی این اتفاق بود، -
4:58 - 5:01اینکه اون روز بعد از مراسم
تحلیف ریاستجمهوری بود. -
5:01 - 5:04انگار که ما حتی به این دولت جدید
مجال نمیدادیم -
5:04 - 5:06که یک کار خوب یا بد انجام بده،
-
5:06 - 5:09قبل از اینکه آدمها احساس نیاز کنن
در مخالفت باهاش تظاهرات کنن. -
5:09 - 5:12لورن: و در شرایط عادی
من با کیتلین موافق میبودم -
5:12 - 5:15فکر میکنم یک دولت لیاقت اینکه
بهش فرصت داده بشه رو داره. -
5:15 - 5:18ولی در این مورد، من در راهپیمایی
شرکت کردم تا نگرانیم رو نشون بدم -
5:18 - 5:22که مردی با اون سابقهی ضعیف
در مواجهه با زنان و گروههای اقلیت -
5:22 - 5:23به عنوان رئیسجمهور انتخاب شده.
-
5:24 - 5:26من باید عضوی از اون صدای جمعی میبودم
-
5:26 - 5:29که میخواست پیامی روشن
به رئیسجمهور جدید مخابره کنه -
5:29 - 5:31که ما رفتار و زبانبازی
او در دوران انتخابات -
5:31 - 5:34رو نپذیرفته و نمیبخشیم.
-
5:34 - 5:37کیتلین: خب من همینطوریش هم
یه جورایی عصبی بودم، -
5:37 - 5:41و بعد دیدم این نوشته در فیسبوک از لورن
اومد توی خبرمایهٔ شبکههای اجتماعی من. -
5:41 - 5:42(خنده حضار)
-
5:42 - 5:45دیدن پسرهای لورن در راهپیمایی
و حمل کردن نوشتهها -
5:45 - 5:49من رو به یک سطح جدیدی برد
که خوب هم نبود، -
5:49 - 5:50چون من این پسرها رو میشناسم،
-
5:50 - 5:52این پسرها رو دوست دارم،
-
5:52 - 5:54و احساس میکردم هنوز اونقدر بزرگ نشدن
-
5:54 - 5:56که بفهمن این راهپیمایی نماد چیه.
-
5:56 - 5:58نمیفهمیدم چرا لورن باید انتخاب کنه
-
5:58 - 6:00اونها رو مجبور به مشارکت
به اون شکل بکنه، -
6:00 - 6:03و تصور میکردم این انتخاب
خود پسرها نبوده. -
6:03 - 6:05اما من لورن رو هم میشناختم.
-
6:05 - 6:07تو یک مادر فوقالعادهای
-
6:07 - 6:09که هرگز و به هیچ عنوانی
از پسرهات بهرهکشی نخواهی کرد، -
6:09 - 6:11پس باید خودم میرفتم و میدیدم.
-
6:11 - 6:13باید تصمیم میگرفتم.
-
6:13 - 6:14میتونستم مسیر آسون رو انتخاب کنم
-
6:14 - 6:17و فقط انتخاب کنم
که هیچی بهش نگم، -
6:17 - 6:20و به جاش یه جورایی
به عصبانی بودنم ادامه بدم، -
6:20 - 6:23یا میتونستم ازش بپرسم
تا انگیزههاش رو بیشتر بفهمم. -
6:23 - 6:25لورن: و من به کیتلین گفتم
-
6:25 - 6:27که ما در واقع هفتهها
قبل از مشارکت در راهپیمایی -
6:27 - 6:29در موردش شروع به صحبت کرده بودیم.
-
6:29 - 6:32و پسرهای من کنجکاو بودن بدونن
چرا چنین گردهمایی هماهنگ شده، -
6:32 - 6:35و این موضوع منجر به مکالمههای
بسیار جالب خانوادگی شد. -
6:36 - 6:39ما در مورد این صحبت کردیم که چطور
در این کشور ما حق و امتیاز داریم -
6:39 - 6:42که مخالفتمون با چیزی که باهاش
موافق نیستیم رو بروز بدیم، -
6:42 - 6:45و همسرم برای اونها توضیح داد
که چرا فکر میکنه خیلی مهمه -
6:45 - 6:47که مردان هم به راهپیمایی زنان بپیوندن.
-
6:47 - 6:50ولی مهمترین دلیلی که ما
خانوادگی در راهپیمایی شرکت کردیم -
6:50 - 6:53این بود که به میراث والدین من
احترام بگذاریم. -
6:53 - 6:55اونها سالها کار کرده بودن
-
6:55 - 6:59که از حقوق بعضی از آسیبپذیرترین
شهروندان ما حمایت کنن، -
6:59 - 7:01و این ارزشها رو به من
و برادرم هم منتقل کرده بودن، -
7:01 - 7:04و ما میخوایم همین کارو
برای پسرهامون انجام بدیم. -
7:04 - 7:05کیتلین: بعد از حرف زدن با لورن،
-
7:05 - 7:09واقعا نه تنها فهمیدم چرا شرکت
در این راهپیمایی تا این حد براش مهم بوده -
7:09 - 7:11بلکه فهمیدم چرا پسرهاش رو با خودش برده.
-
7:11 - 7:13و صادقانه بگم، فرضیات من اشتباه بودن.
-
7:13 - 7:15خود پسرها خواسته بودن
در راهپیمایی شرکت کنن -
7:15 - 7:18بعد از اینکه راجع به این موضوع
خانوادگی صحبت کرده بودن. -
7:18 - 7:20ولی اونچه در این مثال
از همهچیز مهمتره -
7:20 - 7:21فکر کردن به جایگزین این اتفاقه.
-
7:21 - 7:24اگر من و لورن راجع به این موضوع
حرف نزده بودیم، -
7:24 - 7:25من از دست او ناراحت میموندم،
-
7:25 - 7:28و این میتونست منجر به یک
احساس نهفتهی بیاحترامی -
7:28 - 7:29در دوستی ما بشه.
-
7:29 - 7:32ولی با سوال پرسیدن از لورن
ما تونستیم با کمک گفتگو -
7:32 - 7:34به یک نقطهی درک واقعی برسیم.
-
7:34 - 7:36حالا، برای اینکه موضوع روشن بشه
-
7:36 - 7:40مکالمهی ما نظرم رو
نسبت به راهپیمایی عوض نکرد، -
7:40 - 7:44ولی کاملاً طرز فکرم رو در مورد
دلیل بردن پسرهاش به اونجا عوض کرد. -
7:44 - 7:47و برای هر دوی ما،
این گفتگو مجالی شد که بفهمیم -
7:47 - 7:49نظرات هرکدوممون در مورد
راهپیمایی زنان چیه -
7:49 - 7:51گرچه اختلاف نظر داشتیم.
-
7:51 - 7:55لورن: دومین موضوعی که
توانایی ما در گفتگو رو به چالش کشید -
7:55 - 7:57نیاز من به فهمیدن این بود
-
7:57 - 8:00که کیتلین چطور تونسته بود
به ترامپ رأی بده. -
8:00 - 8:05(خنده حضار)
-
8:05 - 8:09کیتلین یک زن حرفهای و موفقه
-
8:09 - 8:12که عمیقاً نوعدوست و با محبته،
-
8:12 - 8:13و اون کیتلینی که من میشناختم
-
8:13 - 8:16هرگز هیچ مردی رو به خاطر
حرف زدن در مورد زنان -
8:16 - 8:19به شکلی که ترامپ در طول کمپین
انتخاباتیش حرف زده بود توجیه نمیکرد، -
8:19 - 8:22برام سخت بود این دو تا رو توی ذهنم
با هم تطبیق بدم. -
8:22 - 8:24چطور میتونستی اون حرفها
رو نادیده بگیری؟ -
8:25 - 8:28کیتلین: خب فکر می کنم شاید
من تنها کسی اینجا نباشم که فکر میکنه -
8:28 - 8:31گزینههای ما برای انتخابات ریاستجمهوری
سال گذشته بهترین نبودن. -
8:31 - 8:33(خنده حضار)
-
8:33 - 8:37کاندیدای جمهوریخواه مورد حمایت من
در رایگیریهای اولیه انتخاب نشد، -
8:37 - 8:39پس وقتی موقع رای دادن شد،
من باید تصمیم میگرفتم. -
8:40 - 8:42و شما درست میگین،
چیزهای افتضاحی بودن -
8:42 - 8:44که در طول کمپین انتخاباتی ترامپ
آشکار شده بودن، -
8:44 - 8:47تا جایی که من تقریباً تصمیم گرفتم
رأی ندم -
8:47 - 8:48به جای اینکه در انتخابات شرکت کنم،
-
8:48 - 8:51چیزی که قبلاً هرگز
بهش فکر نکرده بودم. -
8:51 - 8:53ولی در نهایت،
به دونالد ترامپ رأی دادم، -
8:53 - 8:57و برای من این رأی واقعاً
رأی به حزب بود تا رأی به فرد، -
8:57 - 9:01به ویژه با آگاهی به اینکه
این انتخاب رییسجمهور -
9:01 - 9:03بر بخش قضایی ما تأثیر داشت.
-
9:03 - 9:07ولی این موضوع رو با لورن مطرح کردم
که چقدر با این تصمیم درگیر بودم -
9:07 - 9:08و تصمیم راحتی برام نبود.
-
9:09 - 9:12لورن: بنابراین بعد از صحبتمون،
من به چند نکته رسیدم. -
9:12 - 9:16اول اینکه، من قربانی
دلایل متعصبانهٔ خودم شده بودم. -
9:16 - 9:18به خاطر احساسات شدیدی
که نسبت به ترامپ داشتم، -
9:18 - 9:21به تمام کسانی که به ترامپ رأی داده بودن
ویژگیهای یکسانی نسبت داده بودم، -
9:21 - 9:23و هیچکدومشون هم بخشاینده نبودن.
-
9:23 - 9:24(خنده حضار)
-
9:24 - 9:27ولی با شناختی که از کیتلین داشتم
شروع کردم از خودم سوال پرسیدن. -
9:28 - 9:31رأی دهندگان به ترامپ واقعاً
نگران چه چیزهایی بودن؟ -
9:31 - 9:34زیر این حجم از گفتمان تفرقهآمیز
واقعاً چه چیزهایی در جریانه؟ -
9:34 - 9:37از چنین اتفاق عجیب و غریبی
چه چیزهایی در مورد خودمون -
9:37 - 9:38و کشورمون میتونیم بفهمیم؟
-
9:39 - 9:44همینطور فهمیدم که ما هر دو
در ناامیدی عمیقمون از این انتخابات شریکیم -
9:44 - 9:47و اینکه هردومون نگرانیهای رو به افزایشی
از سیستم دو حزبی سیاسیمون داریم -
9:48 - 9:50ولی مهمترین مساله
در مورد این گفتگو -
9:50 - 9:52این بود که اصلاً اتفاق افتاد.
-
9:53 - 9:56بدون یک گفتگوی راحت و صادقانه
بین ما دو نفر، -
9:56 - 9:59این انتخابات حکم اون
فیل در اتاق تاریک رو پیدا میکرد -
9:59 - 10:02برای چهارسال آینده،
از این ایهام عمداً استفاده کردم. -
10:02 - 10:06(خنده حضار)
-
10:06 - 10:07کیتلین: پس، ببینین --
-
10:07 - 10:10(تشویق حضار)
-
10:10 - 10:13پس، ببینین -- میدونیم گذشتن
از سختیها کار میبره، -
10:13 - 10:16قسمتهای عصبیکننده و گاهی احساسی
-
10:16 - 10:19در داشتن گفتگوهایی در مورد
مسائلی مثل راهپیمایی زنان -
10:19 - 10:23یا اینکه چرا دوست شما ممکنه به کاندیدایی
رأی داده باشه که شما تحملش رو هم ندارین. -
10:23 - 10:25ولی ما نیاز به این مکالمات داریم.
-
10:25 - 10:28توانایی ما در گذر از مناظرات سیاسی
-
10:28 - 10:30به گفتگوهای حقیقی
-
10:30 - 10:33یک مهارت حیاتیه که همهی ما
باید الان روش تمرکز کنیم، -
10:33 - 10:35مخصوصاً با آدمهایی
که برامون بیشترین اهمیت رو دارن. -
10:36 - 10:39لورن: و این فقط ما بزرگترها نیستیم
که باید این رفتار رو کنترل کنیم. -
10:39 - 10:42مهمه که برای بچههامون هم
اینکار رو انجام بدیم. -
10:42 - 10:45پسرهای من در این انتخابات غرق شده بودن.
-
10:45 - 10:47ما صبحها به اخبار گوش میکردیم،
-
10:47 - 10:50و اونها با دوستانشون در مدرسه
درباره این موضوع صحبت میکردن. -
10:51 - 10:55من نگران این حجم اطلاعات متضاد گمراهکننده
که به اونها میرسید بودم، -
10:55 - 10:58و اونها واقعاً داشتن از ریاستجمهوری
ترامپ میترسیدن. -
10:59 - 11:03تا اینکه یک روز، بعد از انتخابات
من داشتم پسرهامو به مدرسه میبردم، -
11:03 - 11:06و پسر کوچکترم خیلی ناگهانی گفت،
-
11:06 - 11:11"مامان، ما توی آشناهامون کسی که به ترامپ
رأی داده باشه نداریم، درسته؟" -
11:11 - 11:14(خنده حضار)
-
11:14 - 11:18و من مکث کردم و یه نفس عمیق کشیدم.
-
11:18 - 11:19"چرا، داریم."
-
11:19 - 11:20(خنده حضار)
-
11:20 - 11:22"خانوادهی کوآترومانی."
-
11:22 - 11:24و جواب او عالی بود.
-
11:24 - 11:27یه جور نگاه گیج و مبهوتی
روی صورتش نشست و بعد گفت ... -
11:27 - 11:29"ولی ما اونا رو دوست داریم."
-
11:29 - 11:32(خنده حضار)
-
11:32 - 11:34و من جواب دادم، "بله، دوست داریم."
-
11:34 - 11:35(خنده حضار)
-
11:35 - 11:38و بعد او گفت،
"چرا اونها بهش رأی دادن؟" -
11:38 - 11:40و یادم میاد مکث کردم و فکر کردم
-
11:40 - 11:43که خیلی مهمه چطور
به این سوال جواب میدم. -
11:43 - 11:46یه جورایی، هم باید به ارزشهای
خانوادگی خودمون احترام میذاشتم -
11:46 - 11:48و هم احترام به دوستانمون رو نشون میدادم.
-
11:49 - 11:50پس در نهایت گفتم،
-
11:50 - 11:53"اونها فکر میکنن این مسیر درست
برای این کشوره." -
11:53 - 11:56و قبل از اینکه جملهم تموم بشه،
-
11:56 - 11:59اون رفت سراغ مسابقه فوتبالی
که قرار بود زنگ تفریح انجام بده. -
11:59 - 12:01کیتلین: امان از زندگی با پسرها.
-
12:01 - 12:01(خنده حضار)
-
12:01 - 12:05پس اون چیزی که من و لورن در این دوستی
دوحزبی بهش رسیدیم -
12:05 - 12:08امکانی بود که در گفتگو وجود داشت.
-
12:08 - 12:10ما انتخاب کرده بودیم که واقعاً
-
12:10 - 12:13نسبت به ایدهها و دیدگاههای هم
کنجکاو باشیم -
12:13 - 12:17و حاضر باشیم به حرف همدیگه گوش کنیم
حتی وقتی با هم توافق نداریم. -
12:17 - 12:20و با کنار گذاشتن خودخواهیمون
و ایدههای از پیش تعیین شدهمون، -
12:20 - 12:22خودمون رو در معرض یادگیری
بیمحدودیت قرار دادیم. -
12:23 - 12:26و شاید مهمتر از همه برای رابطهمون،
-
12:26 - 12:28ما به هم تعهد دادیم
-
12:28 - 12:31که دوستیمون خیلی مهمتره
-
12:31 - 12:35از اینکه کدوممون درست میگه
یا اینکه برندهی یک مکالمه در مورد سیاسته. -
12:35 - 12:38پس امروز، ما از شما میخوایم
که با هم گفتگو کنین. -
12:38 - 12:41با یک نفر خارج
از حزب سیاسی خودتون -
12:41 - 12:42که ممکنه تفکر شما رو به چالش بکشه.
-
12:42 - 12:44تلاش کنین با یک نفر درگیر صحبت بشین
-
12:44 - 12:47که به طور معمول از گفتگوی
سیاسی باهاش اجتناب میکنین. -
12:47 - 12:50ولی یادتون باشه، هدف برنده شدن نیست،
-
12:50 - 12:53هدف گوش دادن و فهمیدن
-
12:53 - 12:55و تمایل به یادگیری یک چیز جدیده.
-
12:56 - 12:58لورن: خب بذارین به شب انتخابات برگردیم
-
12:58 - 12:59وقتی شمارش آرا رو به اتمام بود
-
12:59 - 13:03و مشخص شد که قراره ترامپ
رئیسجمهور جدید ما باشه، -
13:03 - 13:04من به شدت ناراحت بودم.
-
13:05 - 13:07غمگین بودم، گیج بودم،
-
13:07 - 13:09و صادقانه بگم -- عصبانی بودم.
-
13:10 - 13:12و درست قبل از نیمه شب،
-
13:12 - 13:14این پیغام رو از کیتلین گرفتم.
-
13:14 - 13:18[میدونم امشب براتون شب سختیه.
-
13:18 - 13:21ما به فکرتون هستیم. دوستتون داریم.]
-
13:21 - 13:24و فضایی که خیلی راحت میتونست
هفتهها یا ماهها معذب کننده باشه -
13:24 - 13:27و یک جور خشونت ناگفته توش باشه، این بود --
-
13:28 - 13:31همدردیای که ریشه در رفاقت داشت.
-
13:31 - 13:35و من همونجا، در همون لحظه فهمیدم
که ما از این ماجرا جون سالم به در میبریم. -
13:36 - 13:39کیتلین: پس ما باید راهی پیدا کنیم
که با هم مکالمات معنادار داشته باشیم -
13:39 - 13:42که ما رو به عنوان یک ملت
به پیش ببره، -
13:42 - 13:43و دیگه نمیتونیم منتظر باشیم
-
13:43 - 13:47که افراد منتخب ما گفتمان سیاسیمون
رو تعالی ببخشن. -
13:47 - 13:50لورن: چالشی که پیش رو دارم
نیازمند مشارکت همهی ما -
13:50 - 13:53به روشی عمیقتر و معنادارتره ...
-
13:54 - 13:56و این مسیر با هرکدوم از ما شروع میشه
-
13:56 - 13:58که از طریق گفتگو ارتباط برقرار کنیم --
-
13:58 - 14:02در روابطمون، در جوامعمون
-
14:02 - 14:03و به عنوان یک کشور.
-
14:04 - 14:05متشکریم.
-
14:06 - 14:12(تشویق حضار)
- Title:
- چگونه دوستی ما میتواند در مقابله با مواضع سیاسی مخالفمان دوام بیاورد
- Speaker:
- کیتلین کوآترومانی و لورن آرلج
- Description:
-
آیا هنوز میتوانید با کسی که مثل شما رأی نداده است دوستی کنید؟ برای کیتلین کوآترومانی و لورن آرلج، دو دوست صمیمی که نظرات بسیار متفاوتی در زمینهی سیاست دارند، نتایج انتخابات ریاست جمهوری آمریکا در سال ۲۰۱۶ میتوانست منجر به بیاحترامی و خصومت شود. بشنوید چطور آنها به جای این روند ورود به گفتگو را انتخاب کردند -- و چند تاکتیک سادهای که آنها برای حفظ دوستی دوحزبیشان به کار گرفتهاند را بیاموزید.
- Video Language:
- English
- Team:
- closed TED
- Project:
- TEDTalks
- Duration:
- 14:12
sadegh zabihi approved Persian subtitles for How our friendship survives our opposing politics | ||
sadegh zabihi accepted Persian subtitles for How our friendship survives our opposing politics | ||
sadegh zabihi edited Persian subtitles for How our friendship survives our opposing politics | ||
sadegh zabihi edited Persian subtitles for How our friendship survives our opposing politics | ||
Morvarid Zandichi edited Persian subtitles for How our friendship survives our opposing politics | ||
Morvarid Zandichi edited Persian subtitles for How our friendship survives our opposing politics | ||
Morvarid Zandichi edited Persian subtitles for How our friendship survives our opposing politics | ||
Morvarid Zandichi edited Persian subtitles for How our friendship survives our opposing politics |