Düşman değil de dost olarak nasıl ortak ebeveyn olunur

Shaka Senghor ve Ebony Roberts ilişkilerini sonlandırdıklarında, oğullarını bunun sonuçlarından korumak için bir anlaşma yaptılar. Ortaya çıkan şey, bir çocuğu birlikte ama ayrı büyütmenin ne anlama geldiğine dair şiirsel bir düşünceydi. Bu hareketli ve derinden kişisel konuşmada, Senghor ve Roberts, ebeveynlikle ilgili yaklaşımlarını paylaşıyor – çocuklarına ilgi ve iyi niyetle rehberlik etmenin sevincine dayanan, zorluklara göğüs geren, eşit ve aktif bir ortaklıktan bahsediyorlar.

Ebony Roberts: Babamın, silahını
annemin kafasına doğru

kaldırmasını izledim.

Annem babama silahını
indirmesi için yalvardı

ama o annemi önemsemedi.

Annem kapıya doğru koştuğunda
babam arkasından gitti

ve dışarıdayken bir el ateş etti.

12 yaşındaydım.

Bu anın her karesini hatırlıyorum.

Uyuşmuştum

ve yalnızdım.

Neyse ki kurşun annemi ıskaladı.

O an ailemin aynı olmayacağını anladım.

Ben de aynı olmayacaktım.

O zamanlar ebeveynlerimin,

bir iyi bir kötü giden ilişkisinin beni
nasıl etkileyeceğini bilmesem de

onlarınki gibi bir âşk istemiyordum.

Benim hikâyem farklı olacaktı.

Yıllar sonra seninle tanıştığımda

sana deliler gibi âşık oldum.

Aramızdaki bağ inkâr
edilemez derecede güçlüydü.

Sanki sen benim için özenle seçilmiştin.

Sonsuza kadar beraber oluruz sanmıştım

ama ailemin yaşadığı sorunların
benzerlerini biz de yaşadık

ve 9 yıl sonra

ayrılmaya karar verdik.

O zaman Sekou vardı.

Daha 3 yaşındaydı.

Ne olduğunu anlamak için

daha çok küçüktü

ama anne ve babasının

artık aynı evde yaşamayacağını
anlayacak yaştaydı.

Ayrılığımız beni çok üzdü

ama

üzüntümün Sekou için en iyisini yapmama
engel olmamasına karar verdim.

İlk başlarda, ortak ebeveyn olarak
nasıl davranacağımızı

bilmiyorduk.

Başarısız bir çift olmamıza rağmen

merak, umut ve yetenek dolu
bu güzel çocuğu

nasıl yetiştiririz diye

kendi kendime düşündüm.

Cevabı aslında çok basitti.

Ya korkuyu seçecektim;

yalnız olmanın,

bilinmezliğin getirdiği korkuyu

ya da sevgiyi seçecektim.

Ve ben sevgiyi seçtim.

Bu da baba olarak
senin içindeki iyiliği görmekten geçiyor.

Bir eş olarak
yaptığın yanlışları görmektense

bir baba olarak
içindeki iyiliği görmekten geçiyor.

Bu da kendimi geri plana atıp
Sekou'nun her zaman

önceliğim olması anlamına geliyor.

Annem ve babamın,
benim ve erkek kardeşim uğruna

ilişkilerini düzeltmeye
çalıştıklarını hatırlıyorum.

Çabalarını ne kadar takdir etsem de

keşke bu kadar uğraşmasalardı.

Çünkü o zamana kadar
çok fazla şeye tanık olmuştum.

Sekou’nun böyle bir hayatı
olsun istemedim.

İyi anlaşan,

takım olarak bir şeyler yapabilen
ebeveynlerinin olduğunu

bilmesini istedim.

Âşkın en duru hâlinin

ne olduğunu bilmesini istedim.

Âşk sabırlıdır, kibardır.

Kolayca sinirlenmez,

kin tutmaz.

Âşk her zaman korur,

güvenir, umut eder ve direnir.

Shaka Senghor: 1983 yılıydı.

11 yaşındaydım.

Detroit’in doğusundaki evimizde

babamla beraber bodrum katındaydık.

Babam albümlerini mavi ve turuncu renkli

süt kasalarına doldururken

gözlerinden yaş aktığını gördüm.

Birkaç dakika öncesinde ise

annem ve babam,

kardeşlerimle beni karşısına aldı

ve bize ayrılacaklarını söyledi.

30 yıl sonra

evimizdeki eşyalarımı toplarken

gözlerimin yaşla dolduğunu fark ettim.

19 yıllık hapis cezamı çekerken

Ebony ile tanıştım.

Dört yıl boyunca,

mektupla, telefonla ve ziyaretlerle

sarsılmaz ilişkimizi ilerletmeye çalıştık.

Beraber sisteme karşı durduk

ve ailelerimizin yaptığı yanlışları
yapmayacağımızı düşündük.

O bir şairdi.

Bense bir yazar.

O çok güzeldi ve doktorası vardı.

Ben ise liseyi bırakan

yakışıklı biriydim.

(Kahkaka)

Dayanabileceğimizi düşündüğümüz,

büyülü bir şey inşa ettik.

Ama maalesef

hapisten çıktığımda
ilişkimiz bozulmaya başladı.

Travma sonrası stres bozukluğum,

hapse girmemden dolayı oluşan travma,

onun ilişkisinden kalan bir yük,

benim ilişkilerdeki deneyimsizliğim,

duvarlar arkasında oluşturduğumuz
bu büyülü bağın kopmasına sebep oldu.

Her şeyimizin merkezinde ise

o güzel oğlumuz vardı.

Sekou’yu eve getirdiğimiz
o anı iyi hatırlıyorum.

Çok heyecanlıydık, her şey güzeldi.

El ele verdik,

birbirimizi destekledik.

Sen akşam mesaisini
ben de sabah mesaini aldım.

Her şey çok güzel gidiyordu

ve bir an da her şey değişti.

Bir sabah heyecanlı bir şekilde

“İşe geri dönüyorum,
mutlu olmadın mı?"

dediğin zaman her şey değişti.

“Çok mutluyum.

(Kahkaha)

Daha mutlu olamazdım”, dedim.

Aslında çok endişeliydim

ama bunu sana söyleyemezdim.

O yüzden

“Harika bir gün geçir”, dedim.

Sen gittin

ve Sekou ile tek başımaydım.

Şimdi anladım ki,

o an aslında ebeveynlerin
bir arada yaşaması için

gerekli olan güveni geliştiriyorduk.

Sen, bizim en önemli hediyemizi
bana emanet ederek

ebeveynlik olarak adlandırdığımız
bu kutsal şey için

önemli olan temeli ve taşları
inşa ediyordun.

ER: Ebeveynlerimizin ayrılıklarının bizi
nasıl etkilediğini bildiğimiz için

bizim ayrılığımızın, Sekou’yu

nasıl etkileyeceği konusunda
çok duyarlıydık.

Zorlandık

ama bir yolunu bulduk.

Sekou, dünyanın en iyi ebeveynleri

olduğumuzu kendisi söylesin.

Bizi böyle görmesi beni mutlu ediyor.

Düşman olarak değil

dost olarak ebeveynlik
yapmaya karar verdik.

Tecrübe ettiğimiz,

tekrar eden bu kötü düzeni bozmak adına

ailelerin aslında unuttuğu
ama bizim için en önemli olan şeye,

çocuğumuza, odaklandık.

Onlar ilişkilerinin yarattığı
üzüntünün araya girmesine izin veriyor

Ama günün sonunda, aynı takımdayız

ve bu Sekou'nun takımı.

Kabul etmem gerekiyor ki

birçok insanın anlamadığı,

alışılmadık bir ilişkimiz var.

Ebeveyn veya insan olarak mükemmel değiliz

ama Sekou'nun hayatındaki
rolümüze saygı gösteriyoruz.

Ebeveynlerimizin,

asla izin vermeyeceği şeyleri
yapmasına izin veriyoruz.

Korkularımızın,
onu sınırlamasını istemiyoruz.

Evren hakkındaki merakını
ve dünyayla olan ilişkisini

beslemeye çalışıyoruz.

İş yerinde geçirdiğimiz
uzun bir günden sonra eve geldiğimizde

Sekou'nun dışarıda bir çamur birikintisi

bulduğunu hatırlıyorum.

Üstünde baştan aşağı
yepyeni bir Levi's kıyafet vardı.

Çamur birikintisini
bulduktan sonra yaklaşıp

ona dokunmak istedi
ve biz bunu yapmasına izin verdik.

Hayır deme isteğimize direndik

ve gidip ona bir kürek aldık.

Dünyanın güzelliklerini hissetmesine

ve istediği kadar keşfetmesine
izin verdik.

O oynadıkça daha da mutlu oldu.

(Kahkaha)

Kıyafetin yıkanabileceğini,

banyo yapmanın tüm kiri
temizleyebileceğini fark ettik,

ama o anın heyecanı,

daha önce hiç keşfetmediği

bu şeye dokunabilmesi
ve bundan zevk alması

yıkanabilir kıyafetlerden
veya kirden daha değerliydi.

Ebeveynlik söz konusu olduğunda
neyin doğru neyin yanlış olduğunu

düşünmeye devam ediyoruz.

Sekou bize her gün meydan okuyor.

Kanepelere tırmanmasına,

kıyafetlerini ve ayakkabılarını çizmesine,

mağazada koşturmasına izin veriyoruz.
En azından ben izin veriyorum.

Bana kötü kötü bakan,
çocukların her zaman sessiz

ve iyi huylu olması gerektiğini
düşünen anneler oluyor.

Yargılayıcı birçok soru sormalarına rağmen

bunları hiç önemsemiyorum

Çünkü, günün sonunda

amacımız Sekou'yu yönetmek değil,

ona hayat rehberliği etmektir.

Dünyadaki yerini bulmasına,

yeteneklerini ortaya çıkarmasına,

neden doğduğunu keşfetmesine
yardım etmek için buradayız.

Siyahların neşesini
hor gören bir dünyada

özgür bir siyah çocuk yetiştiriyoruz

ve dünyanın koyduğu sınırları
koymayı reddediyoruz.

SS: Ebeveynliğimiz,

iki ihtimali olan
bir bozuk para gibi görülebilir.

Bir tarafta,

siyah erkeklerin, siyah bedenlerin

ve siyah yaşamların sadece kârlı
veya tek kullanımlık olarak görüldüğü

bir toplumda siyah bir çocuk
yetiştirme gerçeği varken,

diğer tarafta,

artık birlikte olmamasına rağmen

birbirini destekleyen, seven

ve oğullarıyla olan ilişkilerini
onurlandıracak şekilde

sevgisini açıkça gösteren
iki ebeveyn var.

Daha da önemlisi,

bütün bu savunmasız anlarda
birbirini destekleyecek güçte olmaları.

Bir keresinde

Sekou'yu okuldan almam gerekiyordu.
Hatırlıyor musun?

Birinci sınıfa gidiyordu.
Onu aldım ve yürürken

başka bir ebeveynle karşılaştım.

Yanıma gelip, "Hey Shaka.

Oprah Winfrey dün gece CNN'de

senden bahsediyordu" dedi.

Söylerken heyecanlı gözüküyordu,
hatta çok neşeliydi.

Çok utanmıştım.

Diğer ebeveynlere söylediğinde
ne olacaktı?

Onlar da başkalarına söyleyeceklerdi.

Herkes beni araştırdığında

ikinci derece cinayetten

hapse girdiğimi öğreneceklerdi.

Sonra çocukları da bunu duyunca

okula geldiklerinde Sekou'ya

"Baban birini öldürmüş" diyeceklerdi.

Sekou’nun hızla uzaklaşmasını izlerken

Ebony’i aramam gerektiğini biliyordum.

Onu aradığımda ne olduğunu anlattım.

Ebony, "Bunu onunla konuşmalısın" dedi.

Sekou'yu eve götürdüm,

yatması için hazırladım

ve yarım saat boyunca konuştuk.

Ona neden hapse gittiğimi
anlattıktan sonra

onun söylediklerini dinledim.

Sonra annesini aradık
ve her gece yaptığımız gibi

beraber dua edip

olumlu düşüncelerimizi paylaştık.

Onu sıkıca tuttuğumu hatırlıyorum.

Kendimiz hakkında söylediğimiz
olumlu düşüncelerin önemini fark ettim.

Zor olan bir dünyada bunu
bir yol haritası olarak, rehber olarak

diğer ebeveynlerin çocuklarını korumak

ve güçlendirmek için yaptığı

temel bir şey olarak görüyorum.

Bizim için ebeveynlik,

ne giyeceğine,

ne yiyeceğine karar verip

buluşma zamanlarını, oyun buluşmalarını
planlamaktan çok daha fazlası.

Bizim için bu,

oğlumuzu onurlandıracak şekilde

dünyanın yükünü omuzlarımızda taşırken
birbirimize yardımcı olmak ve her zaman

birbirimizin yanında olmakla ilgili.

Bu yüzden, olumlu
düşüncelerimizi dile getiriyoruz.

ER: Burada olacağımızı hiç düşünmezdik

ama işte buradayız.

Umuyoruz ki, Sekou’nun
ve birbirimizin yanında durma şeklimiz,

başarılı ebeveynliğin

neye benzeyebileceğinin bir örneğidir.

Hepinizin Shaka'nın Sekou ile
her gece yatmadan önce yaptığı

bu gece ritüelini dinlemenizi istiyoruz.

SS: Merhaba

(Alkış)

SS: Harikayım.
Sekou: Harikayım.

SS: Muhteşemim.
Sekou: Muhteşemim.

SS: İnanılmazım.
Sekou: İnanılmazım.

SS: Düşünceliyim.
Sekou: Düşünceliyim.

SS: İyiyim.
Sekou: İyiyim.

SS: Sevgi doluyum.
Sekou: Sevgi doluyum.

SS: Şefkatliyim.
Sekou: Şefkatliyim.

SS: Komiğim.
Sekou: Komiğim.

SS: Zekiyim.
Sekou: Zekiyim.

SS: Cesurum.
Sekou: Cesurum.

SS: Güçlüyüm.
Sekou: Güçlüyüm.

SS: Savaşçıyım.
Sekou: Savaşçıyım.

SS: Sekou'yum.
Sekou: Sekou'yum.

(Sevinç çığlıkları ve alkış)

ER: Harikaydın tatlım.