۳ ترس در مورد تکنولوژی و کودکان -- و چرا این ترسها حقیقت ندارند
-
0:01 - 0:04میخوام با فکر کردن
به این وسیله شروع کنیم، -
0:04 - 0:07موبایلی که احتمالاً الان
در جیب تمام شما هست. -
0:08 - 0:11بیش از ۴۰ درصد از آمریکاییها
هر روز صبح، ظرف پنج دقیقه -
0:11 - 0:14بعد از بیدار شدن،
گوشیهاشون رو چک میکنن. -
0:14 - 0:18و تا پایان روز تا ۵۰ بار دیگه
هم به گوشیشون نگاه میکنن. -
0:18 - 0:22آدم بزرگها به این وسیله
به چشم یک ضرورت نگاه میکنن. -
0:23 - 0:27ولی حالا میخوام این وسیله رو در دستان
یک کودک سه ساله تصور کنین، -
0:28 - 0:31و به عنوان جامعه،
این تصویر ما رو نگران میکنه. -
0:31 - 0:32والدین بسیار نگران هستن
-
0:32 - 0:36که این وسیله قراره مانع
رشد اجتماعی فرزندان اونها بشه. -
0:36 - 0:39و قراره نگذاره اونها
از جا بلند شن و حرکت کنن؛ -
0:39 - 0:40نگرانن که به نوعی
-
0:40 - 0:43این وسیله کودکی اونها رو خراب کنه.
-
0:44 - 0:48خب، من میخوام این نگرش رو
به چالش بکشم. -
0:48 - 0:50من میتونم آیندهای رو تصور کنم
-
0:50 - 0:55که ما از دیدن یک کودک خردسال
که با صفحه نمایش کار میکنه به وجد بیایم. -
0:56 - 1:01این صفحهها میتونن بچهها رو حتی بیشتر
از جا بلند کنن و به حرکت وادارن. -
1:02 - 1:05اونها این قدرت رو دارن که ما رو
بیشتر از یک آزمون استاندارد -
1:05 - 1:07در جریان روند یادگیری کودک قرار بدن.
-
1:07 - 1:09و این هم فکر واقعاً عجیب و غریب:
-
1:09 - 1:12من معتقدم این صفحههای نمایش
این قدرت رو دارن -
1:12 - 1:15که گفتگوهای حقیقیتری
بین والدین و فرزندان -
1:15 - 1:17به وجود بیارن.
-
1:18 - 1:22حالا، شاید من یک قهرمان
نامتعارف برای این هدف بودم. -
1:22 - 1:24من ادبیات کودک خوندهم
-
1:24 - 1:26چون قرار بود با کتابها
و بچهها کار کنم. -
1:27 - 1:29اما حدود ۲۰ سال پیش،
-
1:29 - 1:32یک تجربه جهت تمرکزم رو عوض کرد.
-
1:32 - 1:37من به هدایت یک پژوهش در مورد بچههای
مهدکودکی و وبسایتها کمک میکردم. -
1:37 - 1:41به محض ورودم مسئول کار کردن
با دختری سه ساله به نام ماریا شدم. -
1:41 - 1:45ماریا درواقع قبل از اون
هیچوقت کامپیوتر ندیده بود. -
1:45 - 1:48پس اولین کاری که باید میکردم این بود
که یادش بدم چطور از ماوس استفاده کنه، -
1:48 - 1:53و وقتی صفحه نمایش رو باز کردم،
او شروع به حرکت دادن ماوس روی صفحه کرد، -
1:54 - 1:57و روی یک کاراکتر به نام
جغدی به نام اکس ایستاد. -
1:57 - 1:59و وقتی اینکارو کرد،
-
1:59 - 2:02جغد بالش رو بلند کرد
و برای او دست تکون داد. -
2:02 - 2:06ماریا ماوس رو انداخت،
میز رو به جلو هل داد، از جا پرید -
2:06 - 2:09و شروع کرد با شدت برای جغد دست تکون دادن.
-
2:10 - 2:12ارتباط او با اون کاراکتر
-
2:12 - 2:14غریزی بود.
-
2:14 - 2:16این یک تجربهی منفعل
با صفحه کامپیوتر نبود. -
2:17 - 2:20این یک ارتباط انسانی بود.
-
2:20 - 2:23و کاملاً مناسب یک کودک سه ساله.
-
2:25 - 2:29حالا من بیش از ۱۵ ساله
که در PBS Kids کار میکنم -
2:29 - 2:34و کار من در اونجا متمرکزه
بر مهار قدرت فناوری -
2:34 - 2:36به عنوان عاملی مثبت در زندگیهای کودکان.
-
2:36 - 2:40من معتقدم به عنوان جامعه
ما داریم یک فرصت بزرگ رو از دست میدیم. -
2:40 - 2:42ما داریم به ترسها و تردیدهامون
-
2:42 - 2:44در مورد این ابزار و وسیلهها
-
2:44 - 2:46اجازه میدیم مانع فهم ما
دربارهی پتانسیل اونها -
2:46 - 2:48در زندگیهای فرزندانمون بشن.
-
2:49 - 2:52ترس در مورد رابطهی کودک
با تکنولوژی موضوع جدیدی نیست؛ -
2:52 - 2:54ما قبلاً هم در چنین موقعیتی بودهایم.
-
2:54 - 2:58حدود ۵۰ سال پیش، بحث در مورد
رسانهی غالب جدید داغ بود: -
2:58 - 3:00تلویزیون.
-
3:00 - 3:02اون جعبه در اتاق نشیمن؟
-
3:02 - 3:05اون ممکنه بچهها رو از هم جدا کنه.
-
3:05 - 3:07ممکنه اونها رو از دنیای بیرون جدا کنه.
-
3:09 - 3:12ولی این لحظهای بود که فرد راجرز،
-
3:12 - 3:15مجری باسابقهی برنامهی
"محلهی آقای راجرز،" -
3:15 - 3:19جامعه رو به چالش کشید
تا به تلویزیون به چشم ابزار نگاه کنن، -
3:19 - 3:22ابزاری که میتونه باعث رشد احساسی بشه.
-
3:22 - 3:23این کاری بود که او کرد:
-
3:23 - 3:27او جوری به طرف صفحه تلویزیون نگاه میکرد
و با بچهها حرف میزد، -
3:28 - 3:32انگار داره با هرکدوم از اونها
جداگانه حرف میزنه -
3:32 - 3:34در مورد احساسات.
-
3:34 - 3:35و بعد او مکث میکرد
-
3:36 - 3:38و فرصت میداد که بچهها فکر کنن.
-
3:39 - 3:43امروز شما میتونین متوجه
تأثیرگذاری او در چشمانداز رسانه بشین، -
3:43 - 3:46ولی در اون زمان، این یه حرکت انقلابی بود.
-
3:47 - 3:51او نگاه ما رو به جایگاه تلویزیون
در زندگی بچهها تغییر داد. -
3:53 - 3:56امروزه دیگه فقط صحبت از یک جعبه نیست.
-
3:56 - 3:58بچهها با وسایل مختلف احاطه شدهان.
-
3:58 - 4:03من خودم مادر هستم -- این حس
نگرانی رو درک میکنم. -
4:04 - 4:07ولی میخوام با هم
به سه ترس متعارف -
4:07 - 4:09در والدین نگاه کنیم،
-
4:09 - 4:11و ببینیم آیا میتونیم تمرکزمون رو
-
4:12 - 4:14به فرصتهایی که در هرکدوم
از اونها هست تغییر بدیم. -
4:15 - 4:16خب.
-
4:16 - 4:17ترس شماره ۱:
-
4:18 - 4:20"صفحههای نمایش منفعل هستن.
-
4:20 - 4:23این موضوع میتونه مانع
جنبش و حرکت در فرزندان ما بشه." -
4:24 - 4:27کریس کرت و مارتین کرت
دو برادر جانورشناس هستن -
4:27 - 4:31که برنامهای تلویزیونی در مورد حیوانات
به نام "کرتهای وحشی" رو اجرا میکنن. -
4:31 - 4:33و اونها به سراغ تیم PBS اومدن و گفتن،
-
4:33 - 4:35"آیا ما میتونیم با دوربینهایی که
-
4:35 - 4:38الان روی تمام ابزارها هست کاری انجام بدیم؟
-
4:38 - 4:42آیا اون دوربینها میتونن
شکل بسیار طبیعی بازی یک کودک رو -
4:42 - 4:45وقتی داره ادای حیوانات رو درمیاره
ضبط کنن؟" -
4:45 - 4:47پس ما با خفاشها شروع کردیم.
-
4:48 - 4:51و وقتی بچهها اومدن
که این بازی رو شروع کنن، -
4:51 - 4:54از اینکه خودشون رو روی صفحه
با بال ببینن خیلی خوششون اومد. -
4:54 - 4:56ولی قسمت موردعلاقهی من،
-
4:56 - 4:59وقتی بود که بازی تموم شد
و ما این صفحهها رو خاموش کردیم. -
4:59 - 5:01بچهها به خفاش بودن ادامه دادن.
-
5:01 - 5:03اونها همینطور به پرواز
دور اتاق ادامه دادن -
5:03 - 5:06و همینطور به چپ و راست
میرفتن که پشهها رو شکار کنن. -
5:07 - 5:08و چیزهایی یادشون مونده بود.
-
5:09 - 5:12یادشون مونده بود خفاشها
در شب پرواز میکنن. -
5:13 - 5:15و یادشون مونده بود خفاشها وقتی میخوابن،
-
5:15 - 5:17سروته آویزون میشن
و بالهاشون رو میبندن. -
5:19 - 5:21این بازی قطعاً بچهها رو
از جا بلند کرد و به حرکت واداشت. -
5:22 - 5:25ولی همچنین، الان وقتی بچهها میرن بیرون،
-
5:25 - 5:27آیا به پرندهها نگاه میکنن و فکر کنن،
-
5:27 - 5:30"پرواز یه پرنده چه فرقی داره
با وقتی که من -
5:30 - 5:32مثل یه خفاش پرواز میکردم؟"
-
5:32 - 5:36فناوری دیجیتال
یادگیری تجسمی رو به وجود آورد -
5:36 - 5:39که حالا بچهها میتونن با خودشون
به دنیای بیرون ببرن. -
5:40 - 5:43ترس شماره ۲:
-
5:44 - 5:47"بازی کردن با این صفحهها
فقط وقت تلف کردنه. -
5:47 - 5:50این کار حواس بچهها رو
از درس و تکالیفشون پرت میکنه." -
5:52 - 5:53طراحان بازیها میدونن
-
5:53 - 5:56که شما خیلی چیزها در مورد
مهارت یک بازیکن میتونین بفهمین -
5:56 - 5:58با نگاه کردن به اطلاعات back-end:
-
5:58 - 6:00یک بازیکن کجا بازی رو متوقف کرده؟
-
6:00 - 6:04کجاها چند تا اشتباه کردن
قبل از اینکه به جواب درست برسن؟ -
6:04 - 6:08تیم من میخواست این ابزار رو بگیره
و اون رو در یادگیری آکادمیک به کار ببنده. -
6:09 - 6:12تهیهکنندهی ما در بوستون، WGBH،
-
6:12 - 6:15یک سری از بازیهای جرج کنجکاو رو خلق کرد
-
6:15 - 6:17که روی ریاضیات متمرکز بودن.
-
6:18 - 6:23پژوهشگران اومدن و به ۸۰ بچه
مهدکودکی این بازیها رو دادن. -
6:23 - 6:26اونها به تمام اون ۸۰ کودک
-
6:26 - 6:28یک آزمون استاندارد ریاضی دادن.
-
6:28 - 6:30ما از همون ابتدا شاهد بودیم
-
6:30 - 6:32که این بازیها در واقع
به بچهها کمک میکردن -
6:32 - 6:34که مهارتهای کلیدی رو درک کنن.
-
6:34 - 6:38ولی همکاران ما در UCLA
میخواستن که ما عمیقتر بررسی کنیم. -
6:38 - 6:42اونها بر روی تحلیل داده
و ارزیابی دانشآموز متمرکز شدن. -
6:42 - 6:46و میخواستن که اون اطلاعات
back-end بازی کردنها رو بگیرن -
6:46 - 6:50و ببینن آیا میشه از اون برای
پیشبینی نمرات ریاضی بچهها استفاده کرد؟ -
6:50 - 6:54پس اونها یک شبکهی عصبی ساختن --
اونها در اصل کامپیوتر رو آموزش دادن -
6:54 - 6:55که از این اطلاعات استفاده کنه،
-
6:55 - 6:57و این نتایج به دست اومد.
-
6:57 - 7:01این یک زیرمجموعه از نمرات ریاضی بچهها
در آزمون استاندارده. -
7:01 - 7:03و این
-
7:03 - 7:07پیشبینی کامپیوتر
از نمرهی هرکدوم از بچههاست، -
7:07 - 7:10بر مبنای بازی اونها
با بازیهای جرج کنجکاو. -
7:12 - 7:14پیشبینی به شکل شگفتانگیزی دقیقه،
-
7:14 - 7:17مخصوصاً با در نظر گرفتن این نکته
که این بازیها برای ارزیابی -
7:17 - 7:18طراحی نشده بودن.
-
7:19 - 7:22تیمی که این پژوهش رو انجام داده
معتقده بازیهایی از این دست -
7:22 - 7:26میتونن به ما مطالب بیشتری
در مورد یادگیری شناختی کودک یاد بدن -
7:26 - 7:28در مقایسه با یک آزمون استاندارد.
-
7:29 - 7:33چی میشد اگر بازیها میتونستن
زمان امتحان گرفتن در کلاس رو کوتاه کنن؟ -
7:33 - 7:36اگر میتونستن اضطراب امتحان رو کم کنن چی؟
-
7:37 - 7:40چطور میتونستن به معلمها
تصویری کلی از شناخت بدن -
7:40 - 7:43تا کمکشون کنه بهتر بر روی
یادگیری فردی تمرکز کنن؟ -
7:46 - 7:49خب سومین ترسی که میخوام بهش بپردازم
-
7:49 - 7:52موردیه که فکر میکنم اغلب
از همهی ترسها بزرگتره. -
7:52 - 7:53و اون این ترسه:
-
7:54 - 7:58"این صفحههای نمایش
کودک من رو از من دور میکنن." -
7:59 - 8:01بیاین یه سناریو رو بازی کنیم.
-
8:01 - 8:04بیاین فرض کنیم شما یک پدر یا مادر هستین،
-
8:04 - 8:07و به ۲۵ دقیقه زمان بدون وقفه
-
8:07 - 8:08برای آماده کردن شام نیاز دارین.
-
8:08 - 8:12و برای انجام این کار، شما یک تبلت
به دست کودک سه سالهتون میدین. -
8:12 - 8:15خب، اینجا احتمالاً اون لحظهایه
که از این کاری که کردین -
8:15 - 8:17به شدت احساس عذاب وجدان میکنین.
-
8:18 - 8:20ولی حالا این رو تصور کنین:
-
8:20 - 8:23بیست دقیقه بعد
یک پیغام دریافت میکنین. -
8:23 - 8:26روی اون موبایلی که همیشه
در دسترسونه. -
8:26 - 8:30و پیغام اینه: "الکس الان
پنج جفت کلمهی هموزن رو پیدا کرد. -
8:30 - 8:32از او بخواهید با شما بازی کند.
-
8:32 - 8:35آیا کلمهای که با 'گربه' هموزن باشه
به ذهنتون میرسه؟ -
8:36 - 8:38و یا هموزن 'توپ'؟"
-
8:39 - 8:43تحقیقات ما نشون دادن، وقتی والدین
چنین راهنماییهایی دریافت میکنن، -
8:43 - 8:44احساس قدرت میکنن.
-
8:44 - 8:46اونها شوق زیادی داشتن
-
8:46 - 8:49برای اینکه سر میز شام
با بچههاشون این بازی رو انجام بدن. -
8:49 - 8:50و بچهها هم عاشق این کار بودن.
-
8:50 - 8:53نه تنها به نظرشون شعبدهبازی میاومد
که والدینشون میدونستن -
8:53 - 8:55اونها چی بازی کردن
-
8:55 - 8:58بچهها عاشق بازی کردن
با والدینشون هستن. -
8:59 - 9:03تنها همین عمل حرف زدن با بچهها
در مورد رسانههاشون -
9:03 - 9:05میتونه به طرز باورنکردنیای پرقدرت باشه.
-
9:06 - 9:09تابستان گذشته، دانشگاه فنی تگزاس،
پژوهشی رو منتشر کرد -
9:09 - 9:13که نشون میداد برنامهی
"محلهی دنیل تایگر" تونسته موجب -
9:13 - 9:16افزایش رشد نوعدوستی در کودکان بشه.
-
9:16 - 9:19ولی یک نکتهی خیلی مهم
در این پژوهش وجود داشت: -
9:19 - 9:23بالاترین مزیت فقط زمانی بود
که والدین با بچهها -
9:23 - 9:25در مورد چیزی که دیده بودن
صحبت کرده بودن. -
9:25 - 9:27فقط نگاه کردن برنامه
-
9:27 - 9:29یا فقط حرف زدن در موردش کافی نبود؛
-
9:29 - 9:32نکتهی کلیدی ترکیب این دو تا با هم بود.
-
9:33 - 9:35بنابراین وقتی من این پژوهش رو خوندم،
-
9:35 - 9:38شروع کردم به فکر کردن به اینکه
چقدر کم پیش میاد -
9:38 - 9:41که والدین بچههای مهدکودکی
در مورد محتوای بازیهای اونها -
9:41 - 9:44و اونچه که تماشا میکنن
باهاشون حرف بزنن. -
9:44 - 9:47پس تصمیم گرفتم این کار رو
با بچهی چهارسالهی خودم امتحان کنم. -
9:47 - 9:48من گفتم:
-
9:48 - 9:51"امروز داشتی ماشین بازی میکردی؟"
-
9:51 - 9:53بنجامین ذوق کرد و گفت
-
9:53 - 9:57"بله! و دیدی که ماشینم رو
با خیارشور درست کرده بودم؟ -
9:57 - 9:59باز کردن در صندوق عقبش
خیلی سخت بود." -
9:59 - 10:01(خنده حضار)
-
10:01 - 10:05این گفتگوی بامزه در مورد اینکه
چه چیزهایی توی بازی جالب بود -
10:05 - 10:07و چه چیزهایی میتونست بهتر باشه
-
10:07 - 10:09اون روز صبح در تمام مسیر تا مدرسه
ادامه پیدا کرد. -
10:11 - 10:18من نیومدم اینجا که به شما بگم تمام
رسانههای دیجیتال برای بچهها عالیان. -
10:18 - 10:21دلایل موجهی برای ما وجود دارن
برای اینکه نگران باشیم -
10:21 - 10:23در مورد وضعیت کنونی محتوای چیزهایی
-
10:23 - 10:25که بچهها روی این صفحهها میبینن.
-
10:25 - 10:28و ما حق داریم که به تعادل فکر کنیم:
-
10:28 - 10:32جایگاه این صفحهها
در مقابل کارهای دیگهای -
10:32 - 10:35که بچهها باید برای رشد
و یادگیری انجام بدن کجاست؟ -
10:36 - 10:39ولی وقتی روی ترسهامون متوقف بشیم
-
10:39 - 10:42یک نکتهی واقعاً اصلی رو فراموش میکنیم،
-
10:42 - 10:46و اون اینه که، بچهها دارن توی همین دنیایی
زندگی میکنن که ما زندگی میکنیم، -
10:46 - 10:49دنیایی که توش آدم بزرگها
روزی بیش از ۵۰ بار -
10:49 - 10:51گوشیهاشون رو چک میکنن.
-
10:52 - 10:55صفحههای نمایش بخشی از
زندگیهای کودکان هستن. -
10:56 - 10:59و اگر وانمود کنیم نیستن،
-
10:59 - 11:02و یا ترسمون به ما غلبه کنه،
-
11:02 - 11:06بچهها هرگز یاد نخواهند گرفت
چرا و چگونه از اونها استفاده کنن. -
11:08 - 11:11اگر ما شروع به بالا بردن انتظاراتمون
-
11:11 - 11:13از این رسانه بکنیم چی؟
-
11:13 - 11:15چی میشه اگر شروع کنیم به حرف زدن منظم
-
11:15 - 11:18با بچهها در مورد محتوای این صفحهها؟
-
11:18 - 11:21چی میشه اگر شروع کنیم به
گشتن دنبال اثرات مثبتی که -
11:22 - 11:25این فناوری میتونه در زندگیهای
فرزندان ما داشته باشه؟ -
11:26 - 11:31اون موقعست که پتانسیل این ابزارها
میتونه به واقعیت تبدیل بشه. -
11:31 - 11:33متشکرم.
-
11:33 - 11:36(تشویق حضار)
- Title:
- ۳ ترس در مورد تکنولوژی و کودکان -- و چرا این ترسها حقیقت ندارند
- Speaker:
- سارا دویت
- Description:
-
ما روزانه ۵۰ بار گوشیهای تلفن همراهمان را برداشته و چک میکنیم -- اما وقتی کودکانمان با آنها بازی میکنند، نگران میشویم. آیا صفحههای نمایش دوران کودکی را تخریب میکنند؟ سارا دویت، کارشناس رسانههای کودکان میگوید نه. در این صحبتی که شاید از احساس عذاب وجدان شما برای اینکه موقع درست کردن شام تبلت را به دست کودکتان میدهید کمی بکاهد، دویت آیندهای را تصویر میکند که درآن ما از دیدن ارتباط کودکان با صفحات نمایش به وجد خواهیم آمد و به ما راههایی هیجانانگیز را نشان میدهد که در آنها فناوریهای جدید میتوانند در واقع به رشد، برقراری ارتباط و یادگیری کودکان کمک کنند.
- Video Language:
- English
- Team:
- closed TED
- Project:
- TEDTalks
- Duration:
- 11:51
sadegh zabihi approved Persian subtitles for 3 fears about screen time for kids -- and why they're not true | ||
sadegh zabihi accepted Persian subtitles for 3 fears about screen time for kids -- and why they're not true | ||
sadegh zabihi edited Persian subtitles for 3 fears about screen time for kids -- and why they're not true | ||
sadegh zabihi edited Persian subtitles for 3 fears about screen time for kids -- and why they're not true | ||
Morvarid Zandichi edited Persian subtitles for 3 fears about screen time for kids -- and why they're not true | ||
Morvarid Zandichi edited Persian subtitles for 3 fears about screen time for kids -- and why they're not true | ||
Morvarid Zandichi edited Persian subtitles for 3 fears about screen time for kids -- and why they're not true | ||
Morvarid Zandichi edited Persian subtitles for 3 fears about screen time for kids -- and why they're not true |