< Return to Video

Abigail DeVille Listens to History | Art21 "New York Close Up"

  • 0:09 - 0:14
    Υπάρχει κάτι που, αν το αφρουγκραστείς
    μέσα στην απόλυτη σιωπή
  • 0:14 - 0:19
    θα σε καθοδογήσει στην αποκάλυψη
    συγκεκριμένων πληροφοριών.
  • 0:22 - 0:24
    Συνεχώς σκάβουμε
  • 0:24 - 0:27
    για να επανασυναρμολογήσουμε
    τη ζωή μας,
  • 0:27 - 0:29
    ενώνοντας τα χαμένα κομμάτια.
  • 0:30 - 0:33
    ["Η Άμπιγκεϊλ Ντε Βιλ
    ακούει την Ιστορία"]
  • 0:35 - 0:39
    [Χώρος: The Contemporary
    στο Μουσείο Peale, Βαλτιμόρη]
  • 0:40 - 0:45
    Τα υλικά που επιλέγω
    μιλάνε από μόνα τους--
  • 0:46 - 0:49
    μιλούν στο παρελθόν
  • 0:49 - 0:51
    ενστικτωδώς.
  • 0:57 - 1:00
    Η Ιστορία έχει βάθος.
    Είναι σκοτεινή.
  • 1:00 - 1:03
    Επηρεάζει όλα όσα συμβαίνουν
    γύρω μας,
  • 1:03 - 1:07
    ακόμη και αυτή τη στιγμή
    που μιλάμε. Είναι σαν ένας βράχος.
  • 1:07 - 1:10
    Σκαλίζεις, αφαιρείς μικρά κομμάτια,
  • 1:10 - 1:14
    σε μια προσπάθεια
    να φτάσεις πιο βαθιά.
  • 1:15 - 1:18
    [Άμπιγκεϊλ Ντε Βιλ, καλλιτέχνης]
  • 1:19 - 1:22
    Η Ιστορία είναι, στην ουσία,
    ένα παραμύθι που μιλάει για τον νικητή.
  • 1:22 - 1:23
    Είναι σκουπίδια.
  • 1:23 - 1:25
    Είναι σκουπίδια.
  • 1:30 - 1:35
    Για παράδειγμα τα "ξύλινα δόντια"
    του Τζορτζ Ουάσινγκτον
  • 1:35 - 1:37
    προέρχονταν στην πραγματικότητα
    από σκλάβους.
  • 1:38 - 1:39
    Θεέ μου.
  • 1:39 - 1:41
    Είναι εμετικό.
  • 1:41 - 1:44
    Σε κάνει να μην θέλεις
    να μάθεις περισσότερα.
  • 1:44 - 1:46
    [Μουσείο Κέρινων Ομοιωμάτων,
    Βαλτιμόρη]
  • 1:46 - 1:48
    [Σπουδαίοι Μαύροι που έγραψαν ιστορία]
  • 1:48 - 1:51
    Το πρώτο πράγμα που περνάει στη λήθη
    του χρόνου είναι οι κτηνωδίες.
  • 1:51 - 1:54
    Κανείς δεν θέλει να τις θυμάται.
    Πρέπει να αποκρύπτονται.
  • 1:57 - 2:01
    Η απόκρυψη, η συγκάλυψη γεγονότων
    από τους λευκούς
  • 2:01 - 2:06
    συμβαίνει λόγω της ανικανότητάς τους
    να ξεπεράσουν το κεφάλαιο της σκλαβιάς.
  • 2:06 - 2:09
    Είναι σαν ένα κακό μεθύσι
    απ' το οποίο δεν μπορείς να συνέλθεις.
  • 2:16 - 2:19
    Αξίζει να προσπαθήσεις
    να μιλήσεις για κάτι
  • 2:19 - 2:22
    το οποίο είναι μεγαλύτερο
    από εσένα τον ίδιο.
  • 2:22 - 2:25
    Οι άνθρωποι είναι ακατάστατοι,
    η ιστορία είναι ακατάστατη.
  • 2:25 - 2:28
    Το έργο μου πρέπει
    να αντικατοπτρίζει ακριβώς αυτό.
  • 2:30 - 2:34
    Σκεφτείτε τη γραφειοκρατεία,
    πόσα πράγματα έχουν συσσωρευτεί.
  • 2:40 - 2:43
    Πόσες φωνές έχουν χαθεί.
  • 2:45 - 2:47
    Όταν κάτι είναι οδυνηρό,
    δεν θέλουμε να μιλάμε για αυτό.
  • 2:47 - 2:52
    Όμως δεν μπορούμε να λησμονήσουμε
    την τάξη των αόρατων ανθρώπων
  • 2:52 - 2:56
    που ήταν παρόντες σε κάθε
    σταυροδρόμι, σε κάθε στιγμή
  • 2:56 - 3:00
    της δημιουργίας αυτής της χώρας,
    και των μύθων της.
  • 3:16 - 3:21
    Αυτό που φανερώνει την αρετή
    και το σθένος των Αφροαμερικανών
  • 3:21 - 3:26
    είναι η ευθυμία και η αντοχή τους--
  • 3:26 - 3:29
    παρόλα αυτά που έχουν συμβεί.
  • 3:33 - 3:36
    Νιώθω βαθιά ευχαρίστηση
    όταν καταλαμβάνω έναν χώρο
  • 3:36 - 3:40
    που βρίσκεται σε άμεση αντιπαράθεση
    ή αντίθεση με την επικρατούσα ρητορική.
  • 3:41 - 3:45
    ["Η Νέα Μετανάστευση," Χάρλεμ, Νέα Υόρκη]
  • 3:48 - 3:49
    [ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΚΑΙ ΚΡΟΥΣΤΑ]
  • 3:51 - 3:55
    Οι λιτανείες της "Νέας Μετανάστευσης"
    γίνονται σε πιο ανθρώπινο πλαίσιο.
  • 3:55 - 3:58
    Είναι συνήθως
    αντισυμβατικές παραστάσεις.
  • 3:58 - 4:00
    Συμβαίνουν απρόοπτα.
  • 4:01 - 4:03
    Μπορεί να τις πετύχεις, μπορεί και όχι.
  • 4:04 - 4:06
    [ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ]
  • 4:23 - 4:25
    [ΝΤΕ ΒΙΛ]
    Ποια ήταν η έμπνευσή μου;
  • 4:25 - 4:27
    [ΝΤΕ ΒΙΛ]
    Το θέμα είναι η μετανάστευση.
  • 4:28 - 4:32
    [ΑΝΔΡΑΣ]
    Το κατάλαβα. Εγώ πού κολλάω σε αυτό;
  • 4:32 - 4:35
    [ΝΤΕ ΒΙΛ]
    Πού; Όπου θέλεις.
  • 4:35 - 4:37
    [ΑΝΤΡΑΣ]
    Δεν θέλω να απαντήσεις εσύ...
  • 4:37 - 4:40
    -Θα το ανακαλύψεις μόνος σου.
    -Αυτό αναρωτιέμαι συνεχώς.
  • 4:51 - 4:55
    Από το 1914 μέχρι το 1970,
    έλαβε χώρα η μεγάλη μετανάστευση
  • 4:55 - 4:58
    και έξι εκατομμύρια Αφροαμερικανοί
    μετακινήθηκαν στον Βορρά
  • 4:58 - 5:01
    αναζητώντας καλύτερες ευκαιρίες.
  • 5:01 - 5:04
    Σήμερα συμβαίνει το αντίθετο--
  • 5:05 - 5:08
    οι άνθρωποι διώκονται
    από τα μέρη στα οποία εγκαταστάθηκαν.
  • 5:09 - 5:13
    Το ότι ήρθαν στον Βορρά δεν σήμαινε
    ότι δεν υπήρχαν φυλετικές εντάσεις εκεί.
  • 5:13 - 5:17
    Διότι η λευκή υπεροχή είναι
    ένα αδηφάγο τέρας.
  • 5:22 - 5:25
    [ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΚΑΙ ΧΟΡΟΣ]
  • 5:25 - 5:29
    ["Η Νέα Μετανάστευση,"
    Ανακόστια, Ουάσινγκτον, Π.Κ.]
  • 5:33 - 5:35
    Σερνόμαστε.
  • 5:35 - 5:37
    Περπατάμε ξυπόλητοι.
  • 5:37 - 5:41
    Είναι τα αόρατα βάρη
    τα οποία κουβαλάει ο καθένας από εμάς.
  • 5:44 - 5:47
    Το βάρος της ιστορίας
    σε κρατάει δέσμιο.
  • 5:51 - 5:53
    Θεώρησα σημαντικό
    να τοποθετήσω ανθρώπους
  • 5:53 - 5:59
    σε σημεία όπου κανείς δεν γνωρίζει
    τη συμβολή των μαύρων στην κοινωνία.
  • 6:01 - 6:02
    [ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΚΑΙ ΜΟΥΣΙΚΗ]
  • 6:38 - 6:42
    Στον τελευταίο λόγο του Μάρτιν Λούθερ
    Κινγκ "Στην Βουνοκορφή"
  • 6:42 - 6:47
    είπε "Μόνο στο απόλυτο σκοτάδι
    μπορείς να διακρίνεις τα αστέρια."
  • 6:52 - 6:55
    Με γοητεύει
    αυτή η ατρόμητη αισιοδοξία.
  • 7:10 - 7:15
    Η αγάπη είναι μια ισχυρή δύναμη
    που μπορεί να επιφέρει την αλλαγή
  • 7:15 - 7:18
    σε αντίθεση με το μίσος.
  • 7:19 - 7:22
    Το μίσος προκαλεί εξάντληση.
  • 7:29 - 7:32
    Είναι κάτι που δεν θα λησμονήσω ποτέ
  • 7:32 - 7:35
    ή θα υπάρχει πάντα κάτι
    που θα μου το θυμίζει.
  • 7:35 - 7:39
    Το γεγονός ότι ο λαός μου θα φτάσει
    κάποια στιγμή στον προορισμό του.
Title:
Abigail DeVille Listens to History | Art21 "New York Close Up"
Description:

more » « less
Video Language:
English
Team:
Art21
Project:
"New York Close Up" series
Duration:
08:11

Greek subtitles

Revisions Compare revisions