Virüs testleri aslında nasıl çalışır? - Cella Wright

Tam dersi görüntülemek için: https://ed.ted.com/lessons/how-do-virus-tests-actually-work-cella-wright

Yeni bir virüs ortaya çıkar ve orman yangını gibi yayılır. Onu zaptetmek için, araştırmacılar önce kimin enfekte olduğu hakkında veri toplamalıdır. İki ana viral test tekniği kritik öneme sahiptir: biri size virüsün vücudunuzda şuan olup olmadığını söylerken diğeri daha önce olup olmadığını gösterir. Peki, bu testler tam olarak nasıl çalışıyor? Cella Wright, PCR testleri ve immünoanaliz bilimini araştırıyor.

Ders Cella Wright, animasyon Hype CG tarafından yapılmıştır.

Yeni bir virüs ortaya çıkar
ve orman yangını gibi yayılır.

Onu zaptetmek için,

araştırmacılar önce kimin enfekte
olduğu hakkında veri toplamalıdır.

İki ana viral test tekniği
kritik öneme sahiptir,

biri size virüsün vücudunuzda şuan
olup olmadığını söylerken

diğeri daha önce olup
olmadığını gösterir.

Peki, bu testler tam olarak
nasıl çalışıyor?

PCR veya polimeraz zincir
reaksiyonu testi,

virüsün vücuttaki
genetik materyalini hedef alır

ve şu anda enfekte olmuş birini
teşhis etmek için kullanılır.

Fakat bu genetik materyal
gerçekten algılanması zor olan,

belli belirsiz miktarlarda
mevcut olabilir.

PCR burada devreye girer,

genetik bilgiyi kolayca gözlemlenebilecek
kadar büyük miktarlara

yükseltmek için yaygın olarak kullanılır.

Daha önce görülmemiş bir virüse
PCR testi geliştirmek için

araştırmacılar önce genetik
materyalini veya genomunu diziler

ve o virüse özgü bölgeleri belirler.

PCR daha sonra bu belirli
segmentleri hedefler.

PCR testi bir numune toplayarak başlar:

bu hepatit virüsleri için kan,
poliovirüs için dışkı

ve koronavirüsleri için burun
veya boğazdan alınan örnekler olabilir.

Örnek, virüsün genomunun
varlığını test etmek için

PCR'nin yapıldığı merkezi bir
laboratuvara götürülür.

Genetik bilgi DNA veya RNA
yoluyla kodlanabilir.

Örneğin COVID-19'un nedeni
SARS-CoV-2, RNA kullanırken

HPV, DNA kullanır.

PCR'yi çalıştırmadan önce varsa
tamamlayıcı DNA dizisi yapmak için

viral RNA tersine kopyalanmalıdır.

Araştırmacılar daha sonra PCR'yi yürütür.

Virüs numunede mevcutsa,
genetik kodun benzersiz bölgelerini

tamamlayıcı primerler tanımlar
ve enzimler kopyalar.

Bir DNA zinciri, yüz milyonlarca olur

ve floresan boya ile işaretlenmiş
problar kullanılarak tespit edilir.

PCR makinesi floresan algılarsa

örnek virüs için test pozitiftir,

yani bireye virüs bulaşmış demektir.

İmmünoanalizler ise daha önce birinin

enfekte olup olmadığını gösteren

bağışıklık sisteminin virüs
hafızasına erişim sağlar.

Enfeksiyon sırasında bağışıklık sistemi
tarafından üretilen, virüse özgü

antikorları hedefleyerek çalışırlar.

Bunlar virüsler gibi yabancı
maddeleri tanımlayan

ve bunlarla savaşan
uzmanlaşmış protein sınıflarıdır.

İmmünoanalizler, en bol
sınıf olan IgG antikorlarını

ve yeni bir enfeksiyona karşı ilk üretilen
IgM antikorlarını tespit edebilir.

IgM antikorlarının varlığı yeni
bir enfeksiyon olduğunu düşündürmektedir

ancak saptanabilir bir miktar üretilmesi
bir haftadan fazla sürebileceğinden

mevcut enfeksiyonların
teşhisinde güvenilmezdir.

Bu arada, IgG antikorları enfeksiyondan
sonra uzun bir süre yayılır,

onların varlığı genellikle birisinin
maruz kaldığını ve iyileştiğini gösterir.

İmmünoanalizden önce,

sağlık profesyonelleri
bir kişiden kan alır.

Bu örnek daha sonra ilgili virüsün
bir kısmı ile temas eder.

Eğer vücut geçmişte virüse maruz kalmışsa

test sırasında vücudun
virüse özgü antikorları ona bağlanır.

Bu reaksiyon, renkte bir değişiklik
yaratarak numunenin pozitif olduğunu

ve bireyin virüse
maruz kaldığını gösterir.

İmmünoanalizler, enfekte olan

ancak test edilmemiş kişileri
geriye dönük olarak

teşhis etmek açısından
özellikle önemlidir.

Bir virüse karşı bağışıklık geliştirenler
için heyecan verici bir ihtimal var:

bazı durumlarda kan plazması
şu anda savaşan insanlarda

tedavi olarak kullanılabilir.

PCR ve immünoanalizler
her zaman daha doğru

ve verimli olma sürecindedir.

Örneğin, PCR'deki yenilikler

sonuçları bir saat içinde ileten
bağımsız test cihazlarının

kullanılmasını sağlamıştır.

Hedef DNA'nın ayrı ayrı
parçalarını niteleyen dijital PCR,

doğruluğu daha da artırma
vaadini gösterir.

İmmünoanalizlerin hızlı bir şekilde
gelişmesi zor olsa da

Singapur'daki araştırmacılar
COVID-19'un salgın olarak

ilan edilmesinden bile önce
SARS-CoV-2 için bir tane oluşturabildiler.

Bu testler - onları geliştiren
bilim insanları

ve onları yöneten
sağlık uzmanları ile birlikte -

kesinlikle gereklidir.

Erken devreye girdiklerinde
milyonlarca hayat kurtarabilirler.