< Return to Video

Achter de leugens van de Holocaustontkenning

  • 0:01 - 0:05
    Ik wil vandaag vertellen over leugenaars,
  • 0:05 - 0:07
    rechtszaken
  • 0:07 - 0:08
    en lachen.
  • 0:09 - 0:12
    De eerste keer dat ik hoorde
    van Holocaustontkenning
  • 0:12 - 0:13
    moest ik lachen.
  • 0:14 - 0:16
    Holocaustontkenning?
  • 0:16 - 0:20
    De Holocaust,
    die de twijfelachtige eer heeft
  • 0:20 - 0:24
    de best gedocumenteerde
    genocide in de wereld te zijn?
  • 0:25 - 0:27
    Wie kan geloven dat die niet gebeurd is?
  • 0:28 - 0:29
    Moet je nagaan.
  • 0:30 - 0:33
    Als ontkenners gelijk hebben,
  • 0:33 - 0:34
    wie hebben dan allemaal ongelijk?
  • 0:35 - 0:38
    Om te beginnen de slachtoffers --
  • 0:38 - 0:43
    de overlevenden die ons
    hun schokkende verhalen hebben verteld.
  • 0:44 - 0:46
    Wie moeten er verder nog ongelijk hebben?
  • 0:46 - 0:48
    De omstanders.
  • 0:48 - 0:52
    De mensen die in die ontelbare
    dorpen en steden woonden
  • 0:52 - 0:54
    aan het Oostelijk front,
  • 0:54 - 0:56
    die hun buren zagen worden opgehaald --
  • 0:56 - 1:00
    mannen, vrouwen, kinderen, jong, oud --
  • 1:00 - 1:02
    om naar de rand van de stad
    te worden gemarcheerd
  • 1:02 - 1:05
    en daar te worden doodgeschoten
    en in de sloot gegooid.
  • 1:06 - 1:07
    Of de Polen,
  • 1:07 - 1:12
    die in de dorpen rond
    de vernietigingskampen woonden,
  • 1:12 - 1:14
    die moesten toezien hoe elke dag
  • 1:14 - 1:17
    de treinen vol mensen binnenreden
  • 1:17 - 1:19
    en er leeg weer uitkwamen.
  • 1:20 - 1:23
    Maar bovenal, wie zouden
    ook ongelijk moeten hebben?
  • 1:24 - 1:25
    De daders.
  • 1:26 - 1:29
    De mensen die zeiden:
    "We hebben het gedaan."
  • 1:29 - 1:31
    "Ik heb het gedaan."
  • 1:31 - 1:33
    Goed, misschien maakten ze een voorbehoud.
  • 1:33 - 1:38
    Ze zeiden: "Ik had geen keus;
    ik werd ertoe gedwongen."
  • 1:38 - 1:41
    Maar ze zeiden hoe dan ook:
    "Ik heb het gedaan."
  • 1:42 - 1:43
    Denk er eens over na.
  • 1:44 - 1:49
    In niet één oorlogstribunaal
    sinds de Tweede Wereldoorlog
  • 1:49 - 1:56
    heeft een dader uit welk land dan ook
    ooit gezegd: "Dat is nooit gebeurd."
  • 1:57 - 2:02
    Misschien zeiden ze: "Ik werd gedwongen",
    maar nooit dat het niet gebeurd was.
  • 2:02 - 2:03
    Na rijp beraad
  • 2:03 - 2:07
    besloot ik dat ik me niet
    ging bezighouden met ontkenning;
  • 2:07 - 2:11
    ik had belangrijker dingen
    om over te schrijven en te onderzoeken,
  • 2:11 - 2:12
    dus liet ik het daarbij.
  • 2:13 - 2:16
    Iets meer dan tien jaar later
  • 2:16 - 2:18
    kwamen twee wetenschappers van naam --
  • 2:18 - 2:21
    twee van de meest prominente historici
    inzake de Holocaust --
  • 2:21 - 2:22
    bij me en zeiden:
  • 2:22 - 2:24
    "Deborah, laten we eens praten.
  • 2:24 - 2:27
    We denken over een onderzoek waar jij
    de aangewezen persoon voor lijkt."
  • 2:27 - 2:31
    Nieuwsgierig en gevlijd
    dat ze met een idee kwamen
  • 2:31 - 2:33
    waar ze mij voor wilden hebben,
  • 2:33 - 2:35
    vroeg ik: "Wat is het?"
  • 2:36 - 2:39
    En zij zeiden: "Holocaustontkenning."
  • 2:39 - 2:42
    En opnieuw moest ik lachen.
  • 2:42 - 2:44
    Holocaustontkenning?
  • 2:44 - 2:46
    De mensen van de platte aarde?
  • 2:46 - 2:48
    De 'Elvis leeft'-mensen?
  • 2:48 - 2:51
    Die zou ik moeten onderzoeken?
  • 2:51 - 2:53
    Die twee mannen zeiden:
  • 2:53 - 2:55
    "Ja, we zijn benieuwd.
  • 2:55 - 2:57
    Waar gaat dit over?
  • 2:57 - 2:58
    Waar gaat het ze om?
  • 2:58 - 3:02
    Hoe krijgen ze het voor elkaar
    dat mensen hen geloven?"
  • 3:03 - 3:06
    Ik dacht, als zij denken
    dat het de moeite waard is,
  • 3:06 - 3:10
    moet ik dit misschien
    wel even kunnen inpassen --
  • 3:10 - 3:13
    een jaar, of twee, drie,
    misschien ook wel vier --
  • 3:13 - 3:15
    in academische termen is dat 'even'.
  • 3:15 - 3:16
    (Gelach)
  • 3:16 - 3:18
    Wij werken heel langzaam.
  • 3:19 - 3:20
    (Gelach)
  • 3:20 - 3:22
    Dus ik zou eens kijken.
  • 3:22 - 3:23
    En dat deed ik.
  • 3:23 - 3:26
    Ik deed mijn onderzoek
    en vond een aantal dingen,
  • 3:26 - 3:29
    waar ik er vandaag
    twee van met jullie wil delen.
  • 3:29 - 3:30
    Een:
  • 3:30 - 3:35
    ontkenners zijn wolven in schaapskleren.
  • 3:36 - 3:39
    Het zijn dezelfde nazi's, neonazi's --
  • 3:39 - 3:42
    je mag zelf weten
    of je er 'neo' voor wilt zetten.
  • 3:43 - 3:45
    Zo op het eerste gezicht
  • 3:45 - 3:50
    waren er geen SS-achtige uniformen,
  • 3:50 - 3:53
    swastika-achtige symbolen aan de muur,
  • 3:53 - 3:55
    'Sieg Heil'-groeten --
  • 3:55 - 3:57
    niets daarvan.
  • 3:57 - 4:00
    Wat ik wel vond,
  • 4:00 - 4:04
    waren mensen die paradeerden
    als respectabele academici.
  • 4:05 - 4:06
    Wat hadden ze dan?
  • 4:06 - 4:08
    Ze hadden een stichting:
  • 4:08 - 4:12
    'Stichting voor Historische Herziening'.
  • 4:12 - 4:15
    Ze hadden een vakblad
    -- een goed ogend vakblad --
  • 4:15 - 4:18
    een 'Vakblad voor Historische Herziening'.
  • 4:18 - 4:21
    Vol met papers --
  • 4:21 - 4:23
    afgeladen met voetnoten.
  • 4:24 - 4:26
    En ze hadden een nieuwe naam.
  • 4:26 - 4:29
    Niet neonazi's,
  • 4:29 - 4:31
    niet antisemieten --
  • 4:31 - 4:32
    revisionisten.
  • 4:33 - 4:35
    Ze zeiden: "Wij zijn revisionisten.
  • 4:35 - 4:38
    Het gaat ons maar om één ding:
  • 4:38 - 4:41
    om de fouten te corrigeren
    in de geschiedschrijving."
  • 4:42 - 4:48
    Maar je hoefde maar vlak
    onder de oppervlakte te kijken
  • 4:48 - 4:50
    en wat vond je daar?
  • 4:50 - 4:52
    Dezelfde ophemeling van Hitler,
  • 4:52 - 4:54
    verheerlijking van het Derde Rijk,
  • 4:54 - 4:57
    antisemitisme, racisme, vooroordelen.
  • 4:58 - 5:00
    Dat intrigeerde me.
  • 5:00 - 5:03
    Het was antisemitisme,
    racisme, vooringenomenheid,
  • 5:03 - 5:07
    maar verkleed als rationeel betoog.
  • 5:09 - 5:10
    Wat ik ook vond --
  • 5:10 - 5:14
    velen van ons leerden
    dat er feiten zijn en meningen --
  • 5:14 - 5:17
    sinds het bestuderen
    van ontkenners zie ik dat anders.
  • 5:17 - 5:19
    Er zijn feiten,
  • 5:19 - 5:21
    er zijn meningen
  • 5:21 - 5:22
    en er zijn leugens.
  • 5:23 - 5:28
    En wat ontkenners willen doen,
    is hun leugens nemen,
  • 5:29 - 5:30
    ze aankleden als meningen --
  • 5:30 - 5:32
    misschien gedurfde meningen,
  • 5:32 - 5:35
    misschien alternatieve meningen --
  • 5:35 - 5:36
    om dan als mening
  • 5:36 - 5:39
    hun plaats in de discussie
    op te kunnen eisen.
  • 5:39 - 5:42
    En dan beginnen ze
    de feiten aan te vreten.
  • 5:43 - 5:45
    Ik publiceerde mijn werk --
  • 5:45 - 5:46
    het boek werd gepubliceerd,
  • 5:46 - 5:49
    'Holocaustontkenning: de Groeiende
    Aanslag op Waarheid en Geheugen',
  • 5:50 - 5:51
    het kwam uit in vele landen,
  • 5:51 - 5:54
    waaronder hier in het VK bij Penguin;
  • 5:54 - 5:57
    ik was er klaar mee en ik wou verder.
  • 5:58 - 6:02
    Toen kwam de brief van Penguin VK.
  • 6:02 - 6:05
    En voor de derde keer moest ik lachen ...
  • 6:07 - 6:08
    maar dit was niet leuk.
  • 6:09 - 6:11
    Ik opende de brief
  • 6:11 - 6:17
    en er stond in dat David Irving
    een rechtszaak tegen me zou aanspannen
  • 6:17 - 6:18
    in het VK
  • 6:18 - 6:21
    omdat ik hem had uitgemaakt
    voor Holocaustontkenner.
  • 6:22 - 6:24
    David Irving mij aanklagen?
  • 6:24 - 6:25
    Wie was David Irving?
  • 6:25 - 6:28
    David Irving was een schrijver
    van historische werken,
  • 6:28 - 6:30
    de meeste over
    de Tweede Wereldoorlog,
  • 6:30 - 6:33
    en bijna al zijn werk
    kwam tot de conclusie
  • 6:33 - 6:37
    dat de nazi's echt zo slecht niet waren
  • 6:37 - 6:40
    en de geallieerden echt niet zo goed.
  • 6:40 - 6:42
    En de Joden, wat er ook was gebeurd,
  • 6:42 - 6:44
    ze zouden het wel verdiend hebben.
  • 6:44 - 6:46
    Hij kende de documenten,
  • 6:46 - 6:47
    hij kende de feiten,
  • 6:47 - 6:50
    maar hij verdraaide ze
    om tot zijn mening te komen.
  • 6:51 - 6:54
    Hij was niet altijd
    Holocaustontkenner geweest,
  • 6:54 - 6:55
    maar eind jaren 80
  • 6:55 - 6:59
    bekeerde hij zich ertoe
    met groot enthousiasme.
  • 7:00 - 7:03
    Ik had ook moeten lachen
    omdat dit een man was
  • 7:03 - 7:05
    die niet alleen de Holocaust ontkende,
  • 7:05 - 7:07
    hij leek er echt trots op.
  • 7:07 - 7:09
    Dit was een man die zei
    -- ik citeer --
  • 7:09 - 7:12
    "Ik ga het slagschip Auschwitz
    tot zinken brengen."
  • 7:13 - 7:14
    Dit was een man
  • 7:14 - 7:19
    die wees naar een getatoeëerd nummer
    op de arm van een slachtoffer en zei:
  • 7:20 - 7:21
    "Hoeveel geld heb je verdiend
  • 7:21 - 7:25
    door dat nummer
    op je arm te laten zetten?"
  • 7:26 - 7:27
    Dit was een man die zei:
  • 7:27 - 7:30
    "Er stierven meer mensen
    in de auto van senator Kennedy
  • 7:30 - 7:32
    op Chappaquiddick,
  • 7:32 - 7:35
    dan er stierven
    in de gaskamers van Auschwitz."
  • 7:35 - 7:38
    Dat verwijst naar een Amerikaans
    incident, je kunt het opzoeken.
  • 7:39 - 7:42
    Deze man toonde geen schaamte
    of terughoudendheid
  • 7:42 - 7:45
    voor het ontkennen van de Holocaust.
  • 7:45 - 7:49
    Veel van mijn academische
    collega's adviseerden me:
  • 7:49 - 7:51
    "Ach, Deborah, niet op ingaan."
  • 7:51 - 7:54
    Als ik dan zei dat je niet zomaar
    een rechtszaak kunt negeren,
  • 7:54 - 7:57
    zeiden ze: "En wie gaat hem
    trouwens geloven?"
  • 7:58 - 8:00
    Maar zo eenvoudig was het niet:
  • 8:00 - 8:05
    volgens de Britse wet
    moest ik mijn gelijk bewijzen,
  • 8:05 - 8:08
    ik moest bewijzen
    dat wat ik had gezegd waar was,
  • 8:08 - 8:12
    niet zoals in de Verenigde Staten
    en veel andere landen,
  • 8:12 - 8:16
    waar het aan hem zou zijn
    om aan te tonen dat ik het fout had.
  • 8:16 - 8:17
    Wat hield dat in?
  • 8:17 - 8:21
    Dat als ik niet terug zou vechten,
  • 8:21 - 8:23
    hij gelijk zou krijgen.
  • 8:24 - 8:26
    En als hij gelijk kreeg,
  • 8:26 - 8:28
    zou hij met recht kunnen zeggen:
  • 8:28 - 8:34
    "Mijn David Irving-versie
    van de Holocaust is de rechtmatige versie.
  • 8:34 - 8:36
    Deborah Lipstadt pleegde laster
  • 8:36 - 8:38
    toen ze me uitmaakte
    voor Holocaustontkenner.
  • 8:38 - 8:42
    Dus ben ik, David Irving,
    geen Holocaustontkenner."
  • 8:42 - 8:44
    En wat houdt die versie in?
  • 8:44 - 8:47
    Dat er geen plan was
    om Joden te vermoorden,
  • 8:47 - 8:50
    er waren geen gaskamers,
  • 8:50 - 8:51
    er waren geen massamoorden,
  • 8:51 - 8:55
    Hitler was niet de aanstichter
    van enig lijden
  • 8:55 - 8:58
    en de Joden hebben
    dit allemaal zelf verzonnen
  • 8:58 - 9:01
    om geld te krijgen van Duitsland
  • 9:01 - 9:03
    en hun eigen staat,
  • 9:03 - 9:06
    en dat deden ze met de hulp
    van de geallieerden --
  • 9:06 - 9:09
    ze hebben alle documenten vervalst
    en alle bewijzen in scène gezet.
  • 9:10 - 9:13
    Dat kon ik niet laten bestaan
  • 9:13 - 9:15
    en ooit een overlevende in de ogen zien
  • 9:16 - 9:18
    of een van hun kinderen.
  • 9:18 - 9:20
    Dat kon ik niet laten bestaan
  • 9:20 - 9:24
    en mezelf een verantwoordelijke
    historica noemen.
  • 9:25 - 9:27
    Dus vochten we.
  • 9:27 - 9:29
    En voor wie 'Denial' niet hebben gezien,
  • 9:29 - 9:30
    verklap ik alvast:
  • 9:30 - 9:32
    we wonnen.
  • 9:32 - 9:33
    (Gelach)
  • 9:33 - 9:36
    (Applaus)
  • 9:40 - 9:44
    De rechter concludeerde dat David Irving
  • 9:44 - 9:48
    een leugenaar was,
  • 9:48 - 9:49
    een racist,
  • 9:49 - 9:50
    een antisemiet.
  • 9:50 - 9:52
    Zijn kijk op de geschiedenis
    was tendentieus,
  • 9:52 - 9:54
    hij loog, hij verdraaide --
  • 9:54 - 9:57
    en het belangrijkste:
  • 9:57 - 9:59
    hij deed dat opzettelijk.
  • 9:59 - 10:03
    We toonden een patroon aan,
    op meer dan 25 belangrijke punten.
  • 10:03 - 10:06
    Geen kleine dingen -- velen hier
    in het publiek schrijven boeken,
  • 10:07 - 10:08
    of hebben ze geschreven;
  • 10:08 - 10:11
    we maken altijd fouten,
    daarom zijn we zo blij met de tweede druk:
  • 10:11 - 10:12
    om fouten te corrigeren.
  • 10:12 - 10:14
    (Gelach)
  • 10:15 - 10:18
    Maar deze bewogen zich
    altijd in dezelfde richting:
  • 10:19 - 10:21
    het is de schuld van de Joden,
  • 10:21 - 10:23
    de nazi's treffen geen blaam.
  • 10:24 - 10:25
    Maar hoe wonnen we?
  • 10:26 - 10:32
    We volgden zijn voetnoten
    terug naar zijn bronnen.
  • 10:32 - 10:34
    En wat vonden we?
  • 10:34 - 10:35
    Niet alleen vaak
  • 10:36 - 10:37
    en zelfs niet in de meeste gevallen,
  • 10:37 - 10:42
    maar iedere keer opnieuw
    waar hij refereerde aan de Holocaust,
  • 10:42 - 10:46
    bleek zijn zogenaamde bewijs verdraaid,
  • 10:46 - 10:48
    ten dele waar,
  • 10:48 - 10:49
    de datum veranderd,
  • 10:49 - 10:51
    de volgorde veranderd,
  • 10:51 - 10:53
    iemands aanwezigheid
    in een vergadering geveinsd.
  • 10:53 - 10:56
    Of hij had geen bewijs,
  • 10:56 - 10:58
    of zijn bewijs was niet sluitend.
  • 10:58 - 11:01
    Wij bewezen niet wat er was gebeurd;
  • 11:02 - 11:04
    we bewezen dat wat hij zei
    dat er gebeurd was --
  • 11:04 - 11:07
    en bijgevolg alle ontkenners,
    want ofwel hij citeert hen,
  • 11:07 - 11:10
    ofwel krijgen zij
    hun argumenten van hem --
  • 11:10 - 11:11
    niet waar is.
  • 11:11 - 11:12
    Wat zij beweren --
  • 11:12 - 11:15
    ze hebben er geen bewijzen voor.
  • 11:17 - 11:21
    Waarom is nu mijn verhaal
    meer dan alleen het verhaal
  • 11:21 - 11:25
    van een vreemde, zes jaar lang durende,
    moeilijke rechtszaak
  • 11:25 - 11:30
    over een Amerikaanse professor
    die naar een rechtszaal werd gesleept
  • 11:30 - 11:33
    door een man die
    in het oordeel van de rechter
  • 11:33 - 11:36
    neonazi-polemist werd genoemd?
  • 11:36 - 11:37
    Wat valt hieruit te leren?
  • 11:38 - 11:41
    Ik denk dat er in de context
    van waarheidsvinding
  • 11:41 - 11:43
    een belangrijke les uit is te leren.
  • 11:43 - 11:45
    Want tegenwoordig,
  • 11:45 - 11:47
    zoals we maar al te goed weten,
  • 11:47 - 11:51
    liggen de waarheid en feiten onder vuur.
  • 11:52 - 11:55
    Sociale media, ondanks al het goede
    dat ze ons heeft gebracht,
  • 11:55 - 12:01
    heeft toegestaan dat het verschil
    tussen feiten -- vaststaande feiten --
  • 12:01 - 12:02
    en leugens
  • 12:02 - 12:04
    is verwaterd.
  • 12:05 - 12:06
    Ten derde:
  • 12:07 - 12:08
    extremisme.
  • 12:09 - 12:13
    Je ziet misschien
    geen Ku Klux Klan-gewaden,
  • 12:13 - 12:15
    je ziet geen brandende kruisen,
  • 12:15 - 12:19
    men spreekt wellicht ook niet direct
    over blanke suprematie.
  • 12:19 - 12:24
    Het heet misschien 'Alt-right'
    of 'National Front' -- kies maar een naam.
  • 12:24 - 12:30
    Maar daaronder doet hetzelfde extremisme
    dat ik vond in de Holocaustontkenning
  • 12:30 - 12:33
    zich voor als een rationeel betoog.
  • 12:35 - 12:40
    We leven in een tijd waarin
    de waarheid zich moet verdedigen.
  • 12:40 - 12:43
    Ik moet denken aan
    een cartoon in de New Yorker.
  • 12:43 - 12:45
    Er stond onlangs een quiz in de New Yorker
  • 12:45 - 12:48
    waarbij de gastheer
    tegen een van de deelnemers zegt:
  • 12:48 - 12:51
    "Ja mevrouw, u had het goed.
  • 12:51 - 12:53
    Maar uw tegenstrever riep harder dan u,
  • 12:54 - 12:55
    dus die krijgt de punten."
  • 12:56 - 12:58
    Wat kunnen we doen?
  • 12:59 - 13:00
    Ten eerste
  • 13:00 - 13:05
    moeten we ons niet laten foppen
    door een rationeel voorkomen.
  • 13:05 - 13:07
    We moeten eronder kijken
  • 13:07 - 13:10
    en daar vinden we het extremisme.
  • 13:11 - 13:13
    Ten tweede
  • 13:13 - 13:19
    moeten we begrijpen
    dat waarheid niet relatief is.
  • 13:21 - 13:23
    Ten derde:
  • 13:23 - 13:26
    we moeten de aanval kiezen,
  • 13:26 - 13:28
    ons niet verdedigen.
  • 13:29 - 13:31
    Wanneer iemand
    een belachelijke bewering doet,
  • 13:31 - 13:35
    ook al hebben ze een
    van de hoogste posities in het land,
  • 13:35 - 13:37
    of zelfs de wereld --
  • 13:37 - 13:38
    moeten we zeggen:
  • 13:38 - 13:40
    "Waar is het bewijs?
  • 13:40 - 13:43
    Hoe kun je dat hard maken?"
  • 13:43 - 13:45
    We moeten hen het vuur
    na aan de schenen leggen.
  • 13:46 - 13:50
    We moeten er niet mee omgaan
    alsof hun leugens de waarheid zijn.
  • 13:51 - 13:55
    En zoals ik zei,
    is de waarheid niet relatief.
  • 13:55 - 13:58
    Velen van ons zijn opgegroeid
    in de wereld van de academie
  • 13:58 - 14:00
    en verlicht liberaal denken,
  • 14:00 - 14:03
    waar ons geleerd wordt
    dat alles bespreekbaar is.
  • 14:03 - 14:05
    Maar dat is niet zo.
  • 14:05 - 14:09
    Sommige dingen zijn gewoon waar.
  • 14:09 - 14:12
    Er bestaan onbetwistbare feiten --
  • 14:12 - 14:14
    objectieve waarheden.
  • 14:15 - 14:19
    Galileo leerde ons dat eeuwen geleden.
  • 14:19 - 14:24
    Na door het Vaticaan te zijn gedwongen
    terug te komen op zijn woorden
  • 14:24 - 14:27
    dat de Aarde om de Zon draaide,
  • 14:27 - 14:28
    kwam hij naar buiten
  • 14:28 - 14:30
    en wat zou hij toen gezegd hebben?
  • 14:30 - 14:34
    "Toch draait hij eromheen."
  • 14:35 - 14:38
    De aarde is niet plat.
  • 14:38 - 14:40
    Het klimaat verandert.
  • 14:41 - 14:44
    Elvis leeft niet meer.
  • 14:44 - 14:45
    (Gelach)
  • 14:45 - 14:48
    (Applaus)
  • 14:48 - 14:50
    Het belangrijkste:
  • 14:50 - 14:55
    waarheid en feiten liggen onder vuur.
  • 14:55 - 14:57
    Wat ons te doen staat,
  • 14:57 - 14:58
    onze taak,
  • 14:58 - 15:00
    onze verantwoordelijkheid
  • 15:00 - 15:01
    is groot.
  • 15:02 - 15:04
    De tijd om te vechten is beperkt.
  • 15:05 - 15:08
    We moeten nu iets doen.
  • 15:09 - 15:12
    Later is het te laat.
  • 15:12 - 15:13
    Dankjewel.
  • 15:13 - 15:18
    (Applaus)
Title:
Achter de leugens van de Holocaustontkenning
Speaker:
Deborah Lipstadt
Description:

"Er zijn feiten, er zijn meningen en er zijn leugens", zegt historica Deborah Lipstadt in haar opmerkelijke relaas over haar onderzoek naar mensen die de Holocaust ontkennen -- en die de feiten daarbij bewust verdraaien. Lipstadt moedigt ons allemaal aan om het offensief te kiezen jegens degenen die de waarheid en de feiten mishandelen. "Waarheid is niet relatief", zegt ze.
more » « less
Video Language:
English
Team:
closed TED
Project:
TEDTalks
Duration:
15:30

Dutch subtitles

Revisions Compare revisions

Our website uses cookies for analysis purposes.