Return to Video

Internetowy pokój zabaw Ze Frank'a

  • 0:00 - 0:03
    Każda prezentacja potrzebuje takiego slajdu.
  • 0:03 - 0:05
    (Śmiech)
  • 0:05 - 0:07
    Czyż nie jest piękny?
  • 0:07 - 0:09
    Widzicie?
  • 0:09 - 0:11
    Te punkty, linie.
  • 0:11 - 0:13
    To jest niesamowite.
  • 0:13 - 0:15
    To jest sieć.
  • 0:15 - 0:17
    W moim przypadku sieć była ważnym medium,
  • 0:17 - 0:20
    bo mogę się łączyć z ludźmi.
  • 0:20 - 0:22
    Czyż nie jest to zdumiewające?
  • 0:22 - 0:25
    Przez to łączę się z ludźmi.
  • 0:25 - 0:27
    Sposoby, jak to robię
  • 0:27 - 0:29
    są wielopłaszczyznowe.
  • 0:29 - 0:32
    Na przykład, przekonuję ludzi do ubierania odkurzaczy.
  • 0:32 - 0:37
    (Śmiech)
  • 0:37 - 0:39
    Stworzyłem projekt Ziemska Kanapka,
  • 0:39 - 0:41
    w którym prosiłem, aby
  • 0:41 - 0:43
    spróbować równocześnie położyć
  • 0:43 - 0:45
    dwa kawałki chleba dokładnie
  • 0:45 - 0:47
    na przeciwko siebie na Ziemi.
  • 0:47 - 0:50
    Ludzie kładli chleb w hołdzie,
  • 0:50 - 0:52
    w końcu jeden zespół wykonał to
  • 0:52 - 0:55
    pomiędzy Nową Zelandią i Hiszpanią.
  • 0:55 - 0:58
    To niesamowite. Filmik jest w sieci.
  • 0:58 - 1:00
    Łączyć się z ludźmi w projektach
  • 1:00 - 1:02
    jak YoungmeNowme na przykład. (tłum: MłodyjaTerazja)
  • 1:02 - 1:04
    W YoungmeNowme widownia była proszona
  • 1:04 - 1:07
    o odnalezienie swojej fotografii z dzieciństwa i
  • 1:07 - 1:10
    wykonanie podobnej jako dorosły.
  • 1:10 - 1:22
    (Śmiech)
  • 1:22 - 1:24
    To jest ta sama osoba -
  • 1:24 - 1:27
    górne zdjęcie, James, dolne, Jennifer.
  • 1:27 - 1:29
    Dotkliwe.
  • 1:29 - 1:31
    To był prezent na Dzień Matki.
  • 1:31 - 1:33
    (Śmiech)
  • 1:33 - 1:35
    Szczególe straszne.
  • 1:35 - 1:37
    (Oklaski)
  • 1:37 - 1:39
    (Śmiech)
  • 1:39 - 1:41
    Moje ulubione zdjęcie, nie mogłem go znaleźć,
  • 1:41 - 1:44
    to zdjęcie 30 letniej kobiety
  • 1:44 - 1:46
    z małym dzieckiem na kolanach,
  • 1:46 - 1:49
    a następne to zdjęcie 100kg mężczyzny
  • 1:49 - 1:52
    z drobną kobietą zerkającą przez jego ramię.
  • 1:53 - 1:55
    Ten projekt zmienił sposób
  • 1:55 - 1:57
    mojego myślenia o łączeniu ludzi.
  • 1:57 - 1:59
    Nazywa się Ray.
  • 1:59 - 2:02
    Dostałem takie nagranie,
  • 2:02 - 2:04
    nie wiedziałem, kto je stworzył.
  • 2:04 - 2:07
    Ktoś powiedział, "Musisz to posłuchać."
  • 2:07 - 2:09
    To przyszło do mnie.
  • 2:09 - 2:11
    Nagranie: Witam, nazywam się Ray,
  • 2:11 - 2:13
    wczoraj zadzwoniła do mnie córka,
  • 2:13 - 2:15
    bo była zestresowana
  • 2:15 - 2:17
    rzeczami jakie dzieją się w pracy,
  • 2:17 - 2:20
    czuła się trochę skrzywdzona.
  • 2:20 - 2:22
    Będąc zaniepokojona zadzwoniła dla pocieszenia,
  • 2:22 - 2:24
    nie wiedziałem co jej powiedzieć,
  • 2:24 - 2:27
    bo mamy do czynienia z bałaganem w społeczeństwie.
  • 2:27 - 2:30
    Napisałem przez to dla niej piosenkę,
  • 2:31 - 2:33
    by dać jej poparcie
  • 2:33 - 2:36
    podczas radzenia sobie ze stresem w pracy.
  • 2:36 - 2:38
    Umieszczam to w Internecie dla
  • 2:38 - 2:40
    każdego pracownika w stresie
  • 2:40 - 2:43
    aby lepiej radzić sobie w pracy.
  • 2:43 - 2:45
    Tak oto leci piosenka.
  • 2:45 - 2:51
    ♫ Zaraz nakopię komuś do tyłka ♫
  • 2:51 - 2:58
    ♫ Oo, zaraz nakopię komuś do tyłka ♫
  • 2:59 - 3:03
    ♫ Oo, jeżeli mnie nie zostawisz, ♫
  • 3:03 - 3:06
    ♫ będziesz musiał mnie odesłać do domu ♫
  • 3:06 - 3:11
    ♫ Bo zaraz nakopie komuś do tyłka ♫
  • 3:11 - 3:14
    Teraz może nie zaśpiewacie tego,
  • 3:14 - 3:17
    ale możecie zamruczeć, a znacie przecież słowa.
  • 3:17 - 3:20
    Niech to da wam siłę na następne chwile w pracy.
  • 3:20 - 3:23
    Dobrze. Trzymajcie się. Pokój.
  • 3:23 - 3:25
    Ze Frank: Więc - Tak.
  • 3:25 - 3:28
    Nie, cisza. Musimy się spieszyć.
  • 3:29 - 3:31
    Byłem tym poruszony.
  • 3:31 - 3:33
    Coś niesamowitego, jednoczącego.
  • 3:33 - 3:35
    Zdaliśmy sobie sprawę, że
  • 3:35 - 3:37
    ktoś coś czuł i chciał
  • 3:37 - 3:39
    zarazić tym innych w pewien sposób,
  • 3:39 - 3:41
    wykorzystując media i internet,
  • 3:41 - 3:43
    który ma większy wpływ.
  • 3:43 - 3:45
    Coś niesamowitego, co chciałem zawsze robić.
  • 3:45 - 3:47
    Pomyślałem, że trzeba mu podziękować.
  • 3:47 - 3:49
    Zapytałem mojej publiczności: "Posłuchajcie tego.
  • 3:49 - 3:52
    Musimy to zremiksować. On ma wspaniały głos.
  • 3:52 - 3:55
    Śpiewa w tonacji B-dur.
  • 3:55 - 3:57
    Musimy coś z tym zrobić."
  • 3:57 - 4:00
    Przysłano setki remiksów - wiele różnych podejść.
  • 4:00 - 4:02
    Jeden się wyróżniał.
  • 4:02 - 4:05
    Zrobił go ktoś nazywający się Goose.
  • 4:05 - 4:12
    Remix: ♫ Zaraz nakopię komuś do tyłka ♫
  • 4:12 - 4:20
    ♫ Oo, zaraz nakopię komuś do tyłka ♫
  • 4:21 - 4:25
    ♫ Oo, jeżeli mnie nie zostawisz, ♫
  • 4:25 - 4:29
    ♫ będziesz musiał mnie odesłać do domu ♫
  • 4:29 - 4:35
    ♫ Bo zaraz nakopie komuś do tyłka ♫
  • 4:44 - 4:48
    ♫ Zaraz nakopie komuś do tyłka ♫
  • 4:48 - 4:50
    ZF: Wspaniale. To było niesamowite.
  • 4:50 - 4:53
    Ta piosenka - (Oklaski) Dziękuję.
  • 4:53 - 4:56
    Nagrano ją na meczu baseballa
  • 4:56 - 4:58
    w mieście Kansas.
  • 4:58 - 5:00
    W końcu była
  • 5:00 - 5:02
    jedną z najczęściej ściąganych
  • 5:02 - 5:04
    utworów na różnych serwisach muzycznych.
  • 5:04 - 5:07
    Powiedziałem: "Złóżmy z tego płytę."
  • 5:07 - 5:09
    Publiczność wykonała okładkę.
  • 5:09 - 5:12
    Powiedziałem, że jeżeli zrobicie płytę to
  • 5:12 - 5:15
    znajdę tę osobę i jej ją dostarczę,
  • 5:15 - 5:18
    ale miałem tylko jego imię, Ray,
  • 5:18 - 5:20
    oraz ten utwór i fakt, że
  • 5:20 - 5:23
    jego córka była zdenerwowana.
  • 5:23 - 5:25
    W dwa tygodnie znaleźli go.
  • 5:25 - 5:27
    Otrzymałem takiego maila:
  • 5:27 - 5:29
    "Cześć, jestem Ray.
  • 5:29 - 5:31
    Słyszałem, że mnie szukasz."
  • 5:31 - 5:33
    (Śmiech)
  • 5:33 - 5:35
    Ja na to: "Tak, Ray.
  • 5:35 - 5:38
    To były interesujące dwa tygodnie."
  • 5:38 - 5:40
    Poleciałem do Saint Louis
  • 5:40 - 5:42
    by się z nim spotkać,
  • 5:42 - 5:44
    a on jest pastorem.
  • 5:44 - 5:46
    (Śmiech)
  • 5:47 - 5:49
    Poza innymi rzeczami.
  • 5:49 - 5:51
    Jest taka rzecz,
  • 5:51 - 5:53
    którą przypomina mi
  • 5:53 - 5:56
    znak zauważany na każdej ulicy w Amsterdamie.
  • 5:56 - 5:59
    Jest to metafora świata wirtualnego.
  • 5:59 - 6:02
    Ta osoba wydaje się być zainteresowana
  • 6:02 - 6:04
    tym, co się dzieje z przyciskiem,
  • 6:04 - 6:07
    a nie z przejściem przez ulicę.
  • 6:07 - 6:09
    (Śmiech)
  • 6:09 - 6:11
    Przychodzi mi na myśl, że
  • 6:11 - 6:14
    na ulicach ludzie patrzą na komórki,
  • 6:14 - 6:16
    ale łatwo to odrzucić jako
  • 6:16 - 6:18
    zły trend
  • 6:18 - 6:20
    w ludzkiej kulturze.
  • 6:20 - 6:22
    Prawdą jest, że
  • 6:22 - 6:24
    życie tam przemija.
  • 6:24 - 6:26
    Kiedy się uśmiechają -
  • 6:26 - 6:29
    widzieliście jak przestają -
  • 6:29 - 6:31
    życie tam przemija,
  • 6:31 - 6:34
    gdzieś w tej dziwnej, gęstej sieci.
  • 6:35 - 6:38
    By czuć i być odczuwanym.
  • 6:38 - 6:40
    To fundamentalna siła,
  • 6:40 - 6:42
    którą poszukujemy.
  • 6:42 - 6:44
    Budujemy różne środowiska
  • 6:44 - 6:46
    by to ułatwić,
  • 6:46 - 6:48
    jednak ostatecznie, staramy się
  • 6:48 - 6:51
    związać się z drugą osoba.
  • 6:51 - 6:53
    Nie zawsze się to uda w fizycznej przestrzeni,
  • 6:53 - 6:56
    a może się to zdarzyć w przestrzeni wirtualnej,
  • 6:56 - 6:58
    musimy być lepsi w rozgryzaniu tego.
  • 6:58 - 7:01
    Myślę o ludziach, którzy budują technologię dla sieci,
  • 7:01 - 7:03
    wiele z nich nie jest zbyt dobrych
  • 7:03 - 7:05
    w wiązaniu się z ludźmi.
  • 7:05 - 7:07
    To jest coś, co robiłem
  • 7:07 - 7:09
    w trzeciej klasie podstawówki.
  • 7:09 - 7:11
    (Śmiech)
  • 7:11 - 7:13
    To jest seria projektów
  • 7:13 - 7:15
    na przestrzeni paru lat,
  • 7:15 - 7:18
    gdy byłem zainspirowany do pojęcia
  • 7:18 - 7:21
    jak ułatwić ścisły związek.
  • 7:21 - 7:23
    Czasem są to bardzo proste rzeczy.
  • 7:23 - 7:25
    "Dziecięca Przechadzka" to projekt,
  • 7:25 - 7:27
    w którym poprosiłem, aby przypomniano sobie
  • 7:27 - 7:30
    drogę, jaką często się pokonywało jako dziecko,
  • 7:30 - 7:32
    która była raczej bezsensowna,
  • 7:32 - 7:35
    jak droga na przystanek, czy do domu sąsiada
  • 7:35 - 7:37
    i dodanie jej do Google Streetview.
  • 7:37 - 7:39
    Obiecuję wam, że jeżeli
  • 7:39 - 7:41
    dodacie ten spacer do Google Streetview
  • 7:41 - 7:43
    przyjdzie moment, kiedy
  • 7:43 - 7:45
    coś powróci i uderzy prosto w twarz.
  • 7:45 - 7:47
    coś powróci i uderzy prosto w twarz.
  • 7:47 - 7:49
    Zebrałem te momenty -
  • 7:49 - 7:51
    zdjęcia z Google Streetview
  • 7:51 - 7:53
    i konkretne wspomnienia.
  • 7:53 - 7:56
    "Powiedziałem, jestem znudzony",
  • 7:56 - 7:58
    ona na to, "Kiedy się nudzę, jem precle."
  • 7:58 - 8:01
    Pamiętam to dobrze, bo często się nudzę."
  • 8:01 - 8:03
    "Zaraz po tym powiedział mi, że
  • 8:03 - 8:05
    będzie zabrany od mojej mamy,
  • 8:05 - 8:07
    pamiętam marsz do sklepu
  • 8:07 - 8:09
    i kupowanie wiśniowej coli."
  • 8:09 - 8:11
    "Wykorzystano artystyczne zdjęcie,
  • 8:11 - 8:13
    zbliżenie na buty Chad'a leżące na drodze.
  • 8:13 - 8:16
    Myślę, że spadły, gdy był uderzony.
  • 8:16 - 8:19
    Spał kiedyś u mnie i zostawił poduszkę.
  • 8:19 - 8:21
    Miała napis 'Chad'.
  • 8:21 - 8:23
    Zmarł długo po tym jak ją u mnie zostawił,
  • 8:23 - 8:25
    ale nie udało mi się jej zwrócić."
  • 8:25 - 8:27
    Czasem są bardziej abstrakcyjne.
  • 8:27 - 8:29
    To jest Paczka Bólu.
  • 8:29 - 8:31
    Zaraz po 11 września, rok temu,
  • 8:31 - 8:33
    myślałem o bólu i sposobach jego rozpraszania,
  • 8:33 - 8:36
    wydostawania go poza nasze ciała.
  • 8:36 - 8:38
    Otworzyłem gorącą linię,
  • 8:38 - 8:41
    gdzie ludzie mogli zostawić wiadomości o bólu,
  • 8:41 - 8:44
    niekoniecznie związanym z tym wydarzeniem.
  • 8:44 - 8:47
    Ludzie zostawiali takie wiadomości.
  • 8:48 - 8:50
    Nagranie: Ok, tu jest coś.
  • 8:52 - 8:54
    Nie jestem sama,
  • 8:54 - 8:56
    jestem kochana.
  • 8:56 - 8:59
    Jestem bardzo szczęśliwa.
  • 9:00 - 9:03
    Jednak czasem czuję się samotna.
  • 9:04 - 9:07
    Kiedy tak się czuję
  • 9:10 - 9:13
    nawet najmniejszy akt dobroci
  • 9:13 - 9:15
    może mnie przyprawić o łzy.
  • 9:15 - 9:17
    Nawet ludzie w sklepie, gdy
  • 9:17 - 9:20
    mówią, "Miłego dnia,"
  • 9:20 - 9:24
    gdy patrzą mi przypadkowo w oczy.
  • 9:26 - 9:28
    ZF: Zebrałem te wiadomości
  • 9:28 - 9:31
    i za zgodą autorów przerobiłem je na format MP3
  • 9:31 - 9:33
    i wysłałem je do edytorów dźwięku,
  • 9:33 - 9:35
    którzy stworzyli krótkie nagrania
  • 9:35 - 9:38
    wykorzystując te wiadomości.
  • 9:39 - 9:42
    Zostały wysłane do DJ'ów
  • 9:42 - 9:45
    którzy wykonali setki piosenek
  • 9:45 - 9:48
    wykorzystując ten materiał.
  • 9:50 - 9:52
    (Muzyka)
  • 9:52 - 9:54
    Nie mamy czasu by wiele odtworzyć.
  • 9:54 - 9:56
    Zobaczcie to online.
  • 9:56 - 9:58
    "Od 52 do 48 z miłością"
  • 9:58 - 10:01
    był projektem w trakcie ostatnich wyborów,
  • 10:01 - 10:03
    gdzie McCain i Obama
  • 10:03 - 10:06
    nawoływali do pojednania
  • 10:06 - 10:08
    i pomyślałem "Jak u licha
  • 10:08 - 10:10
    to wygląda?"
  • 10:10 - 10:12
    "Spróbujmy. Niech ludzie zrobią
  • 10:12 - 10:15
    znaki o pojednaniu."
  • 10:15 - 10:17
    Trochę ciekawych znaków się pojawiło.
  • 10:17 - 10:19
    "Głosowałem niebiesko. Głosowałem czerwono.
  • 10:19 - 10:21
    Razem, dla przyszłości."
  • 10:21 - 10:24
    To są bardzo fajne rzeczy.
  • 10:24 - 10:26
    Niektóre przyszły od wygrywającej strony.
  • 10:26 - 10:29
    "Droga 48, obiecuję Cię słuchać, szanować i walczyć dla Ciebie."
  • 10:29 - 10:31
    Niektóre były od strony przegranej.
  • 10:31 - 10:34
    "Od 48 do 52, niech liderzy twojej partii mają klasę jak ty,
  • 10:34 - 10:36
    jednak w to wątpię."
  • 10:37 - 10:40
    Kiedy stało się to popularne,
  • 10:40 - 10:42
    kilka prawicowych blogów i forów dyskusyjnych
  • 10:42 - 10:44
    stwierdziła, że jest to protekcjonalne,
  • 10:44 - 10:46
    co też zauważałem.
  • 10:46 - 10:49
    Zacząłem dostawać mocno negatywne opinie,
  • 10:49 - 10:51
    niekiedy nawet pogróżki.
  • 10:51 - 10:54
    Jeden gość pisał ciągle okropne wiadomości,
  • 10:54 - 10:57
    był przebrany za Batmana.
  • 10:57 - 11:00
    Powiedział, "Przebieram się by ukryć moją tożsamość".
  • 11:00 - 11:02
    Tak, abym nie pomyślał,
  • 11:02 - 11:04
    że prawdziwy Batman mnie ściga.
  • 11:04 - 11:06
    Właściwie poczułem się lepiej.
  • 11:06 - 11:08
    Pomyślałem, "Ehh, to nie on".
  • 11:08 - 11:10
    Co zrobiłem?
  • 11:10 - 11:12
    Niestety przeżywałem te wszystkie
  • 11:12 - 11:15
    okropne doświadczenia i ból we mnie,
  • 11:15 - 11:18
    które zżerały moja psychikę.
  • 11:18 - 11:21
    Ochraniałem przed tym projekt.
  • 11:21 - 11:24
    Nie chciałem, aby te specjalna, mała grupa zdjęć
  • 11:24 - 11:26
    została zanieczyszczona.
  • 11:26 - 11:29
    Zebrałem te wszystkie maile
  • 11:29 - 11:32
    w coś co się nazywa Angrigami,
  • 11:32 - 11:34
    co jest origami wykonanym
  • 11:34 - 11:36
    z tych ohydnych rzeczy.
  • 11:36 - 11:38
    Poprosiłem, aby przesłano mi piękne
  • 11:38 - 11:40
    rzeczy zrobione z Angrigami.
  • 11:40 - 11:45
    (Śmiech)
  • 11:47 - 11:50
    To był emocjonalny moment.
  • 11:50 - 11:53
    Wujek jednego z moich widzów zmarł.
  • 11:53 - 11:56
    Widz uczcił to poprzez cząstkę nienawiści.
  • 11:56 - 11:58
    To jest niesamowite.
  • 11:58 - 12:01
    Ostatnią rzeczą, o której Wam powiem
  • 12:01 - 12:04
    jest seria projektów, "Piosenki, które już znacie",
  • 12:04 - 12:06
    których ideą była
  • 12:06 - 12:08
    próba, jak skierować
  • 12:08 - 12:11
    różne emocje do projektów grupowych.
  • 12:11 - 12:13
    Jeden był dość prosty.
  • 12:13 - 12:15
    Ktoś poprosił mnie o piosenkę dla córki,
  • 12:15 - 12:17
    która boi się w nocy.
  • 12:17 - 12:19
    Powiedziałem, że postaram się
  • 12:19 - 12:21
    napisać mantrę, którą mogłaby nucić
  • 12:21 - 12:23
    aby pomóc sobie usnąć.
  • 12:23 - 12:25
    Oto "Przestraszony".
  • 12:39 - 12:43
    (Wideo) ♫ Oto piosenka, którą śpiewam, gdy się czegoś boję ♫
  • 12:43 - 12:47
    ♫ Nie wiem czemu, ale pozwala mi ona to przebrnąć ♫
  • 12:47 - 12:51
    ♫ Słowa piosenki poruszają mnie ♫
  • 12:51 - 12:54
    ♫ i jakoś przez to przechodzę ♫
  • 12:55 - 12:58
    ♫ Przynajmniej moje życie nie jest do kitu ♫
  • 12:58 - 13:02
    ♫ Wciąż pomimo tego się staram ♫
  • 13:02 - 13:06
    ♫ Przynajmniej moje życie nie jest do kitu ♫
  • 13:06 - 13:09
    ♫ Wciąż pomimo tego się staram ♫
  • 13:09 - 13:13
    ♫ Oto piosenka, którą śpiewam, gdy jestem przestraszony ♫
  • 13:13 - 13:17
    Napisałem ją. Dziękuję.
  • 13:17 - 13:20
    Kiedyś ta osoba przechodziła obok pokoju córki,
  • 13:20 - 13:22
    i słyszała, że ona sobie ją śpiewała.
  • 13:22 - 13:24
    Myślałem, "To niesamowite".
  • 13:24 - 13:26
    Dostałem potem maila. Jest za tym historia.
  • 13:26 - 13:28
    Nie mam dużo czasu.
  • 13:28 - 13:30
    Idea była taka, że robiłem wtedy
  • 13:30 - 13:32
    projekt o nazwie Facebook Ja to Ty,
  • 13:32 - 13:34
    w którym chciałem doświadczyć
  • 13:34 - 13:36
    jak to jest żyć jako ktoś inny.
  • 13:36 - 13:39
    Poprosiłem ludzi, aby przesłali mi ich dane.
  • 13:39 - 13:42
    Dostałem prawie 30 w pół godziny.
  • 13:42 - 13:44
    Zamknąłem tą część.
  • 13:44 - 13:46
    Wybrałem dwójkę z nich,
  • 13:46 - 13:48
    poprosiłem ich o opisy
  • 13:48 - 13:50
    jak mam się zachowywać, jako oni.
  • 13:50 - 13:52
    Jedna przesłała mi szczegółowy opis.
  • 13:52 - 13:54
    Druga nic.
  • 13:54 - 13:56
    Ta druga okazało się, że
  • 13:56 - 13:58
    przeprowadziła się do innego miasta i ma nową pracę.
  • 13:58 - 14:01
    Ludzie pisali, "Jak tam w nowej pracy?"
  • 14:01 - 14:03
    Myślałem, "Nie wiem.
  • 14:03 - 14:05
    Nie wiedziałem, że mam taką".
  • 14:05 - 14:08
    Ta sama osoba, Laura,
  • 14:08 - 14:11
    napisała do mnie maila po projekcie.
  • 14:11 - 14:14
    Źle się czułem, bo źle wykonałem zadanie.
  • 14:14 - 14:17
    Napisała, "Jestem bardzo niespokojna, przeprowadziłam się, mam nową pracę".
  • 14:17 - 14:20
    Napisała, "Jestem bardzo niespokojna, przeprowadziłam się, mam nową pracę".
  • 14:20 - 14:23
    Znała piosenkę "Przestraszony" i prosiła, czy mógłbym coś zrobić.
  • 14:23 - 14:26
    Zapytałem, "Co czujesz będąc w tym stanie?"
  • 14:26 - 14:28
    Napisała szczegółowy zestaw
  • 14:28 - 14:31
    odczuć, która ma, gdy jest niespokojna.
  • 14:31 - 14:33
    Zdecydowałem, co robić.
  • 14:33 - 14:35
    Powiedziałem, "Pomyślę".
  • 14:35 - 14:38
    W ukryciu, zacząłem wysyłać ludziom to.
  • 14:42 - 14:44
    (Nagranie) ♫ Hej ♫
  • 14:44 - 14:47
    ♫ Jesteś w porządku ♫
  • 14:48 - 14:51
    ♫ Będziesz mieć się dobrze ♫
  • 14:51 - 14:53
    Poprosiłem ludzi niezależnie
  • 14:53 - 14:56
    od ich zdolności śpiewania,
  • 14:56 - 14:59
    by śpiewali to w słuchawkach,
  • 14:59 - 15:01
    bym mógł ich nagrać.
  • 15:01 - 15:04
    To jest coś do dostałem.
  • 15:06 - 15:09
    Nagranie: ♫ Hej ♫
  • 15:09 - 15:12
    ♫ Jesteś w porządku ♫
  • 15:13 - 15:16
    ♫ Będziesz mieć się dobrze ♫
  • 15:16 - 15:18
    ZF: To jest jedno z lepszych.
  • 15:18 - 15:21
    Zacząłem dostawać tego coraz więcej,
  • 15:21 - 15:24
    nagle miałem 30, 40 głosów z całego świata.
  • 15:25 - 15:28
    Kiedy je złożymy razem powstaje coś magicznego,
  • 15:28 - 15:30
    Kiedy je złożymy razem powstaje coś magicznego,
  • 15:30 - 15:33
    nagle mam chór ludzi z całego świata.
  • 15:33 - 15:36
    Niesamowite jest to, że tworzyłem to w ukryciu,
  • 15:36 - 15:39
    Laura przesłała mi maila z zapytaniem, minął już miesiąc.
  • 15:39 - 15:42
    Napisała, "Wiem, że o mnie zapomniałeś.
  • 15:42 - 15:45
    Dziękuję nawet za rozważenie pomocy."
  • 15:46 - 15:49
    Po kilku dniach wysłałem jej to.
  • 15:51 - 15:58
    (Audio) ♫ Teraz, wygląda tak, jakbym zapomniał włączyć światło ♫
  • 15:59 - 16:03
    ♫ Rzeczy, które wczoraj wyglądały dobrze ♫
  • 16:03 - 16:06
    ♫ są teraz w odcieniach szarości ♫
  • 16:06 - 16:10
    ♫ Wydaje się, że świat się kręci ♫
  • 16:10 - 16:13
    ♫ gdy wciąż stoję ♫
  • 16:13 - 16:18
    ♫ Może się kręcę, nie wiem ♫
  • 16:18 - 16:20
    ♫ Potem mówisz ♫
  • 16:20 - 16:23
    ♫ Hej ♫
  • 16:23 - 16:26
    ♫ Jesteś w porządku ♫
  • 16:27 - 16:30
    ♫ Będziesz mieć się dobrze ♫
  • 16:30 - 16:33
    ♫ Tylko oddychaj ♫
  • 16:33 - 16:35
    ♫ Śpiewaj te słowa ♫
  • 16:35 - 16:38
    ♫ Hej ♫
  • 16:38 - 16:41
    ♫ Jesteś w porządku ♫
  • 16:41 - 16:44
    ♫ Będziesz mieć się dobrze ♫
  • 16:45 - 16:48
    ♫ Tylko oddychaj ♫
  • 16:48 - 16:50
    ♫ Teraz wszyscy razem ♫
  • 16:50 - 16:53
    ♫ Hej ♫
  • 16:53 - 16:56
    ♫ Jesteś w porządku ♫
  • 16:56 - 17:00
    ♫ Będziesz mieć się dobrze ♫
  • 17:00 - 17:04
    ♫ Tylko oddychaj ♫
  • 17:05 - 17:07
    ♫ Hej ♫
  • 17:07 - 17:11
    ♫ Jesteś w porządku ♫
  • 17:11 - 17:15
    ♫ Będziesz mieć się dobrze ♫
  • 17:15 - 17:18
    ♫ Tylko oddychaj ♫
  • 17:19 - 17:22
    ♫ Hej ♫
  • 17:22 - 17:25
    ♫ Jesteś w porządku ♫
  • 17:26 - 17:29
    ♫ Będziesz mieć się dobrze ♫
  • 17:29 - 17:32
    ♫ Tylko oddychaj ♫
  • 17:32 - 17:34
    Dziękuję.
  • 17:34 - 17:38
    (Oklaski)
Title:
Internetowy pokój zabaw Ze Frank'a
Speaker:
Ze Frank
Description:

W sieci, nowy znajomy może być odległy o jedno kliknięcie, jednak prawdziwa więź jest trudniejsza do znalezienia i wyrażenia. Ze Frank prezentuje składankę Internetowych zabawek, które wymagają głębokiego zaangażowania dając w nagrodę coś bardzo budującego. Czuj się zaproszony, jeżeli obiecasz się tym podzielić.

more » « less
Video Language:
English
Team:
closed TED
Project:
TEDTalks
Duration:
17:39
Sebastian Misiewicz added a translation

Polish subtitles

Revisions