Hołd dla pielęgniarek
-
0:01 - 0:02Jako pacjenci
-
0:02 - 0:05zwykle pamiętamy imiona lekarzy,
-
0:06 - 0:09ale zapominamy pielęgniarki.
-
0:10 - 0:11Ja jedną pamiętam.
-
0:11 - 0:14Kilka lat temu miałam raka piersi,
-
0:14 - 0:17jakoś przetrwałam operacje
-
0:17 - 0:19i początek leczenia.
-
0:20 - 0:22Mogłam ukryć chorobę.
-
0:22 - 0:24Nie każdy musiał o niej wiedzieć.
-
0:24 - 0:27Mogłam odprowadzać córkę do szkoły.
-
0:27 - 0:29Pójść z mężem na obiad.
-
0:29 - 0:30Dało się zmylić ludzi.
-
0:31 - 0:33Zbliżający się termin chemioterapii
-
0:33 - 0:35napawał mnie strachem,
-
0:35 - 0:39bo wiedziałam, że stracę wszystkie włosy,
-
0:39 - 0:42przez ten typ chemii
-
0:42 - 0:45i już nie da się udawać,
-
0:45 - 0:47że wszystko w porządku.
-
0:47 - 0:49Byłam przerażona.
-
0:49 - 0:52Nie chciałam, żeby się ze mną cackano,
-
0:52 - 0:55tylko żebym mogła żyć jak zwykle.
-
0:55 - 0:57Założono mi port w klatce piersiowej.
-
0:57 - 1:00Poszłam na pierwszą dawkę chemioterapii
-
1:00 - 1:02i byłam kompletnie rozbita emocjonalnie.
-
1:02 - 1:05Weszła Joanne, moja pielęgniarka,
-
1:05 - 1:10i całym ciałem poczułam chęć ucieczki.
-
1:11 - 1:14Ale Joanne patrzyła
i mówiła jak stara znajoma. -
1:15 - 1:17Zapytała mnie:
-
1:17 - 1:19"Gdzie zrobiłaś pasemka?".
-
1:19 - 1:20(Śmiech)
-
1:20 - 1:22Myślę sobie: serio?
-
1:22 - 1:27Chcesz gadać o włosach,
które mi zaraz wypadną? -
1:27 - 1:28Trochę się zagotowałam
-
1:29 - 1:31i powiedziałam: "Naprawdę? Włosy?".
-
1:32 - 1:34Wzruszyła ramionami i odrzekła:
-
1:34 - 1:35"Odrosną".
-
1:36 - 1:40Zwróciła mi uwagę na to, co przeoczyłam,
-
1:40 - 1:43że kiedyś wszystko wróci do normy.
-
1:43 - 1:45Szczerze w to wierzyła.
-
1:45 - 1:47Więc i ja uwierzyłam.
-
1:48 - 1:52Przejmowanie się utratą włosów,
kiedy walczysz z rakiem, -
1:52 - 1:54może się wydawać głupie,
-
1:54 - 1:58ale nie chodzi o sam wygląd.
-
1:58 - 2:02Chodzi o to, że ludzie
będą się nad tobą użalać. -
2:03 - 2:06Przy Joanne po raz pierwszy
od 6 miesięcy poczułam się normalnie. -
2:06 - 2:08Rozmawiałyśmy o jej chłopakach,
-
2:08 - 2:11o poszukiwaniu mieszkania w Nowym Jorku
-
2:11 - 2:14i o mojej reakcji na chemioterapię...
-
2:14 - 2:16wszystko po trochu.
-
2:16 - 2:18Zawsze się zastanawiałam,
-
2:18 - 2:23skąd ona wiedziała, jak ze mną rozmawiać?
-
2:23 - 2:27Joanne Staha i podziw dla niej
-
2:27 - 2:31dał początek mojej wędrówki
po świecie pielęgniarek. -
2:31 - 2:34Kilka lat później poproszono
mnie o przygotowanie projektu -
2:34 - 2:36dla uczczenia ich pracy.
-
2:37 - 2:39Zaczęłam od Joanne
-
2:39 - 2:42i poznałam ponad 100 pielęgniarek
z całego kraju. -
2:42 - 2:47Przez 5 lat prowadziłam wywiady,
fotografując i filmując pielęgniarki -
2:47 - 2:50na potrzeby książki
i filmu dokumentalnego. -
2:51 - 2:52Wspólnie z zespołem
-
2:52 - 2:55zaplanowaliśmy podróż po Ameryce
-
2:55 - 3:00w miejsca zmagające się
z problemami natury zdrowotnej, -
3:00 - 3:04jak starość, wojna, bieda, więzienia.
-
3:05 - 3:06Pojechaliśmy do miejsc,
-
3:06 - 3:10gdzie znajdują się skupiska pacjentów
-
3:10 - 3:12z takimi problemami.
-
3:12 - 3:16Poprosiliśmy szpitale i placówki,
by wyznaczyły pielęgniarki -
3:16 - 3:18najlepiej je reprezentujące.
-
3:19 - 3:22Jedną z pierwszych była Bridget Kumbella.
-
3:22 - 3:24Bridget urodziła się w Kamerunie,
-
3:24 - 3:26najstarsza z czworga rodzeństwa.
-
3:26 - 3:30Jej ojciec spadł w pracy z 4 piętra
-
3:30 - 3:32i poważnie uszkodził kręgosłup.
-
3:32 - 3:36Żalił się, jak to jest leżeć na plecach,
-
3:36 - 3:39bez odpowiedniej pomocy.
-
3:39 - 3:43To pchnęło Bridget
do zostania pielęgniarką. -
3:44 - 3:46Jako pielęgniarka na Bronksie
-
3:46 - 3:49ma bardzo różnorodnych pacjentów
-
3:49 - 3:51z różnych grup społecznych
-
3:51 - 3:53i wyznań.
-
3:53 - 3:58Pracę zawodową poświęciła
na badanie wpływu -
3:58 - 4:01różnic kulturowych na zdrowie.
-
4:02 - 4:04Powiedziała o pacjencie,
-
4:04 - 4:06indiańskim pacjencie,
-
4:06 - 4:10który chciał wnieść pęk piór
na intensywną terapię. -
4:11 - 4:14Dawało mu to spokój ducha.
-
4:14 - 4:16Mówiła, jak go wspierała,
-
4:16 - 4:19bo pacjenci wyznają różne religie
-
4:19 - 4:23i wspomagają się różnymi przedmiotami,
-
4:23 - 4:26czy to różańcem, czy symbolicznym piórem,
-
4:26 - 4:28wszystkie trzeba szanować.
-
4:29 - 4:31Oto Jason Short.
-
4:31 - 4:34Jest pielęgniarzem domowym w Appalachach.
-
4:34 - 4:38Jego ojciec miał warsztat i stację paliw.
-
4:39 - 4:43Dorastając, pracował przy samochodach,
gdzie teraz pracuje jako pielęgniarz. -
4:44 - 4:46Kiedy był na studiach,
-
4:46 - 4:49pielęgniarstwo uchodziło
za niemęskie zajęcie, -
4:49 - 4:51więc wiele lat go unikał.
-
4:51 - 4:53Trochę jeździł ciężarówką,
-
4:53 - 4:56ale życie wciąż zachęcało go
do bycia pielęgniarzem. -
4:58 - 5:00Pielęgniarz w Appalachach
-
5:00 - 5:04udaje się w miejsca,
gdzie ambulans nie dotrze. -
5:04 - 5:08Na tym zdjęciu Jason stoi
na pozostałościach drogi. -
5:08 - 5:11Została zalana przez kopalnię na szczycie
-
5:11 - 5:15i teraz dotrzeć do pacjenta w tym domu,
-
5:15 - 5:17chorego na pylicę węglową,
-
5:17 - 5:21można tylko terenówką
w górę strumienia. -
5:22 - 5:25W dzień spotkania odpadł nam
przedni błotnik w samochodzie. -
5:26 - 5:29Rankiem Jason wziął auto na podnośnik,
-
5:29 - 5:31naprawił błotnik
-
5:31 - 5:33i ruszyliśmy do kolejnego pacjenta.
-
5:34 - 5:37Byłam świadkiem, jak Jason
zajmował się tym panem -
5:37 - 5:40z ogromnym współczuciem
-
5:40 - 5:45i uderzyła mnie intymność
pracy przy chorym. -
5:46 - 5:49Kiedy poznałam Briana McMilliona,
-
5:49 - 5:52dopiero co wrócił z misji
-
5:52 - 5:56i nie zaaklimatyzował się
jeszcze w San Diego. -
5:56 - 6:00Mówił o swojej pracy
jako pielęgniarz w Niemczech -
6:00 - 6:04i opiece nad żołnierzami
wracającymi z pola bitwy. -
6:04 - 6:08Często był pierwszą osobą, którą widzieli
-
6:08 - 6:10po otwarciu oczu w szpitalu.
-
6:10 - 6:13Leżąc, patrzyli na niego,
-
6:13 - 6:15pozbawieni kończyn,
-
6:15 - 6:17i ich pierwsze pytanie brzmiało:
-
6:17 - 6:21"Kiedy mogę wracać? Zostawiłem tam braci".
-
6:22 - 6:24Brian odpowiadał:
-
6:24 - 6:25"Nigdzie się nie ruszaj.
-
6:25 - 6:27Wystarczająco już oddałeś, bracie".
-
6:28 - 6:33Brian jest pielęgniarzem i żołnierzem,
który doświadczył walki. -
6:33 - 6:35To stawia go w pozycji osoby,
-
6:35 - 6:40która może wspomóc ich leczenie,
a zarazem wie, co przeżyli. -
6:42 - 6:43To siostra Stephen.
-
6:43 - 6:47Prowadzi dom opieki w Wisconsin
o nazwie Villa Loretto. -
6:47 - 6:52Pod jego dachem można
dostrzec cały krąg życia. -
6:52 - 6:54Dorastała, marząc o życiu na farmie,
-
6:54 - 6:59więc kiedy pojawiła się okazja
adopcji zwierząt hodowlanych, -
6:59 - 7:02od razu z niej skorzystała.
-
7:02 - 7:06Wiosną zwierzęta mają małe.
-
7:06 - 7:08Siostra Stephen wykorzystuje
-
7:08 - 7:12młode kaczki, kozy i owce
jako terapię zwierzęcą -
7:12 - 7:15dla pensjonariuszy Villa Loretto,
-
7:15 - 7:18którzy miewają problemy z pamięcią,
-
7:18 - 7:22ale uwielbiają kontakt z jagnięciem.
-
7:23 - 7:25Kiedy odwiedziłam siostrę Stephen,
-
7:25 - 7:27musiałam ją zabrać poza Villa Loretto,
-
7:27 - 7:29by sfilmować fragment jej historii.
-
7:29 - 7:31Zanim wyszłyśmy
-
7:31 - 7:33siostra wstąpiła do sali
umierającego pacjenta. -
7:34 - 7:37Pochyliła się i powiedziała:
-
7:37 - 7:39"Muszę dzisiaj wyjść,
-
7:40 - 7:41ale gdyby cię wezwał Jezus,
-
7:41 - 7:42nie wahaj się.
-
7:42 - 7:45Idź do domu Pana".
-
7:45 - 7:48Stojąc tam, po raz pierwszy w życiu
-
7:48 - 7:50zdałam sobie sprawę,
-
7:50 - 7:54że oznaką miłości jest również umiejętność
-
7:54 - 7:55pogodzenia się z losem.
-
7:56 - 7:58Nie warto żyć na siłę.
-
7:59 - 8:03W Villa Loretto widziałam więcej życia
-
8:03 - 8:08niż gdziekolwiek indziej.
-
8:09 - 8:13Żyjemy w skomplikowanych czasach
jeżeli chodzi o opiekę zdrowotną. -
8:13 - 8:18Często skupiamy się na długości życia,
-
8:18 - 8:19zapominając o jakości.
-
8:20 - 8:24Wraz z rozwojem metod ratowania życia,
-
8:24 - 8:27pojawiają się dylematy.
-
8:27 - 8:30Postęp pozwała wydłużyć życie,
-
8:30 - 8:34ale może również
przedłużyć ból i cierpienie. -
8:36 - 8:39Jak żeglować po tych wodach?
-
8:39 - 8:41Będzie nam potrzebna każda pomoc.
-
8:42 - 8:45Pielęgniarki mają z nami szczególną więź
-
8:45 - 8:48za sprawą czasu spędzonego przy łóżku.
-
8:49 - 8:51W tym czasie rozwija się
-
8:51 - 8:53emocjonalna zażyłość.
-
8:55 - 8:57Zeszłego lata, 9 sierpnia,
-
8:57 - 8:59zmarł na zawał serca mój ojciec.
-
9:01 - 9:02Matka była zdruzgotana,
-
9:02 - 9:06nie wyobrażała sobie życia bez niego.
-
9:07 - 9:09Cztery dni później upadła,
-
9:09 - 9:11złamała biodro,
-
9:11 - 9:13potrzebowała operacji
-
9:13 - 9:16i sama musiała walczyć o życie.
-
9:17 - 9:19Znowu znalazłam się w sytuacji,
-
9:19 - 9:22w której ważna rolę
odgrywa pomoc pielęgniarska, -
9:22 - 9:23tym razem dla mamy.
-
9:24 - 9:27Moja siostra, brat i ja
czuwaliśmy u jej boku -
9:27 - 9:29przez kolejne 3 dni
na intensywnej terapii. -
9:30 - 9:33Usiłowaliśmy podejmować trafne decyzje,
-
9:33 - 9:35zgodne z wolą matki,
-
9:36 - 9:39i nie obeszlibyśmy się
bez rad pielęgniarek. -
9:40 - 9:42Kolejny raz
-
9:42 - 9:43pielęgniarki nas nie zawiodły.
-
9:45 - 9:49Rozumiały, jak opiekować się mamą
-
9:49 - 9:52w ostatnich czterech dniach jej życia.
-
9:52 - 9:55Dawały jej ukojenie i uśmierzały ból.
-
9:56 - 10:02Zachęciły moją siostrę i mnie,
żeby założyć matce ładną koszulę nocną, -
10:02 - 10:03kiedy jej to już nie robiło różnicy,
-
10:04 - 10:05ale dla nas znaczyło bardzo wiele.
-
10:07 - 10:09Wiedziały, kiedy mnie obudzić,
-
10:09 - 10:13żebym była przy matce
w jej ostatnim tchnieniu. -
10:14 - 10:16Wiedziały, jak długo zostawić mnie w sali,
-
10:16 - 10:18kiedy matka zmarła.
-
10:19 - 10:23Nie mam pojęcia,
skąd one to wszystko wiedzą, -
10:23 - 10:26ale jestem im dozgonnie wdzięczna,
-
10:26 - 10:28że znowu potrafiły mną pokierować.
-
10:29 - 10:30Bardzo wszystkim dziękuję.
-
10:30 - 10:35(Brawa)
- Title:
- Hołd dla pielęgniarek
- Speaker:
- Carolyn Jones
- Description:
-
Carolyn Jones spędziła pięć lat na fotografowaniu, filmowaniu i rozmowach z pielęgniarkami po całej Ameryce, odwiedzając miejsca zmagające się z problemami natury zdrowotnej. Przytacza osobiste opowieści o uporze i oddaniu, by uczcić zwykłych bohaterów pracujących na froncie walki o zdrowie pacjenta.
- Video Language:
- English
- Team:
- closed TED
- Project:
- TEDTalks
- Duration:
- 10:48
Rysia Wand edited Polish subtitles for A tribute to nurses | ||
Rysia Wand approved Polish subtitles for A tribute to nurses | ||
Rysia Wand accepted Polish subtitles for A tribute to nurses | ||
Rysia Wand edited Polish subtitles for A tribute to nurses | ||
Mieszko Renusch edited Polish subtitles for A tribute to nurses | ||
Mieszko Renusch edited Polish subtitles for A tribute to nurses | ||
Mieszko Renusch edited Polish subtitles for A tribute to nurses | ||
Mieszko Renusch edited Polish subtitles for A tribute to nurses |