Return to Video

Η Νάνσι Ντριού...Ρεπόρτερ (1939)

  • 0:42 - 0:46
    Άκου κι άσε με να κάνω λάθος μια φορά.
    Γράψε καινούργιο τίτλο.
  • 0:53 - 0:54
    Ε, παιδί!
  • 0:55 - 0:57
    - Μάλιστα, κύριε;
    - Βρήκες τον Τρέισι;
  • 0:57 - 0:59
    Όχι. Είναι ακόμα έξω.
  • 0:59 - 1:02
    Όταν θα βρεις τον κ. Τρέισι, ρώτησε τον
    αν θα καταδεχόταν...
  • 1:02 - 1:05
    ..ν' αναλάβει μια δημοσιογραφική
    αγγαρεία το απόγευμα;
  • 1:05 - 1:07
    Αν δεν σου είναι πρόβλημα.
  • 1:07 - 1:08
    Όχι, κύριε.
    Δεν είναι πρόβλημα.
  • 1:08 - 1:11
    Μην στέκεσαι σαν ηλίθιος.
    Τράβα να τον μαζέψεις!
  • 1:11 - 1:12
    Μάλιστα, κύριε.
  • 1:13 - 1:15
    - Λοιπόν, ήρθαν, κ. Μπόστγουικ.
    - Ποιοι ήρθαν;
  • 1:16 - 1:18
    - Οι μαθητές.
    - Και τι κάνουν εδώ;
  • 1:18 - 1:20
    Δεν θυμόσαστε, κ. Μπόστγουικ;
  • 1:20 - 1:22
    Προωθητική ενέργεια...
    για ν' αυξηθεί η κυκλοφορία.
  • 1:23 - 1:25
    Και τι τους είχα υποσχεθεί;
  • 1:25 - 1:28
    Να δουλέψουν για σας για τρεις μέρες
    σαν πραγματικοί ρεπόρτερ...
  • 1:28 - 1:31
    κι αυτός που θα γράψει
    το καλύτερο άρθρο...
  • 1:31 - 1:32
    ...να κερδίσει 50 δολάρια.
  • 1:33 - 1:36
    - Κι ένα χρυσό μετάλλιο.
    - Α, έπρεπε να το φανταστώ.
  • 1:36 - 1:39
    Δεν ξέρω γιατί σ' αφήνω να με
    τουμπάρεις σ' αυτά...
  • 1:39 - 1:42
    Την περασμένη βδομάδα είχες γεμίσει
    τον τόπο με επαρχιωτάκια.
  • 1:42 - 1:45
    Και τώρα τελειώσαμε..
    γεμίσαμε με στραβάδια.
  • 1:45 - 1:48
    - Δεν θα τους δω.
    - Είναι ακριβώς δίπλα σας κ. Μπόστγουικ.
  • 1:50 - 1:52
    Κ. Μπόστγουικ, αυτοί είναι oi νέοι..
  • 1:52 - 1:54
    ..που θέλατε τόσο να γνωρίσετε.
  • 1:54 - 1:57
    Η Νάνσι Ντριού από την
    Σχολή Κορασίδων Μπρίνγουντ
  • 1:57 - 1:59
    - Χαίρω πολύ.
    - Πώς είστε;
  • 2:00 - 2:01
    Η δεσποινίς Φίλις Κιμπλ από..
  • 2:02 - 2:03
    - Τι κάνετε;
    - Πώς είστε;
  • 2:03 - 2:07
    Θ' αναλάβουμε αληθινές ιστορίες
    όπως οι κανονικοί ρεπόρτερ;
  • 2:07 - 2:10
    - Ξέρω όλα τα τελευταία νέα.
    - Ανυπομονώ να μάθω.
  • 2:10 - 2:11
    Μπορώ να καλύψω ένα σκάνδαλο;
  • 2:11 - 2:13
    Κορίτσια, αγόρια!
  • 2:13 - 2:16
    Θα πείτε δυο λόγια
    στους διαγωνιζόμενους, κ. Μπόσργουϊκ;
  • 2:16 - 2:18
    Αμέ. Δύο μόνο.
  • 2:18 - 2:21
    Γιατί μπορεί κάποιος να θέλει
    να δουλέψει σε μια εφημερίδα..
  • 2:21 - 2:23
    ...ποτέ δεν το κατάλαβα.
  • 2:23 - 2:27
    Γιατί, κ. Μπόσγουικ; Η δημοσιογραφία
    είναι ένα ευγενές και λαμπρό επάγγελμα.
  • 2:27 - 2:31
    Έχει περιπέτεια, ρομάντζο και όλα,
    νομίζω ότι μπορείς να το αγαπήσεις.
  • 2:31 - 2:34
    Το αγαπώ. Αγαπώ κάθε του στιγμή.
  • 2:34 - 2:38
    Αγαπώ και τους υπαλλήλους μου.
    Έλα, διάλεξε ένα.
  • 2:38 - 2:41
    Εντάξει. Δεν θα κοιτάξω.
  • 2:45 - 2:46
    Τι πήρες;
  • 2:46 - 2:49
    Πρέπει να γράψω ένα άρθρο
    για έναν σκίουρο.
  • 2:49 - 2:50
    - Ο δήμαρχος πού μένει;
    - Γιατί;
  • 2:51 - 2:53
    Πρέπει να μάθω πόσα μωρά έχει βαφτίσει.
  • 2:53 - 2:55
    "Μια... ιστορία για ένα χρυσόψαρο";
  • 2:55 - 2:59
    "Ομάδα Ερασιτεχνών Ποιητριών,
    Κόζι Νουκ Τι Ρουμ, 1 μ.μ."
  • 2:59 - 3:02
    - Εντάξει. Πηγαίνετε τώρα.
    - Εντάξει, παιδιά! Ελάτε.
  • 3:02 - 3:05
    Αν δεν είναι είδηση, μην κάνετε
    τον κόπο να 'ρθείτε.
  • 3:05 - 3:07
    - Έξυπνη ιδέα, ε;
    - Θα τα πούμε μετά αυτά.
  • 3:07 - 3:10
    Δεν νομίζω ότι μας παίρνετε
    στα σοβαρά.
  • 3:10 - 3:13
    Αγαπητή δεσποινίς Τάδε,
    σχετικά με την υπόθεση σας..
  • 3:13 - 3:16
    .. βλέπω ότι δεν σας λείπει η οξυδέρκεια.
  • 3:19 - 3:21
    Δεν κατάφερα ακόμα να βρω τον κ. Τρέισι.
  • 3:21 - 3:24
    Κάθε φορά που βασίζομαι σε δημοσιογράφο,
    μου τη φέρνουν.
  • 3:24 - 3:26
    Καλά, άφησε ένα σημείωμα στο γραφείο του.
  • 3:26 - 3:28
    Πες του να τρέξει στα δικαστήρια.
  • 3:28 - 3:30
    Ανακρίνουν εκείνη τη γυναίκα.
  • 3:30 - 3:34
    - Μάλιστα, κύριε.
    - "Μάλιστα, κύριε". Ηλίθια σχολιαρόπαιδα!
  • 3:59 - 4:01
    Είστε ικανοποιημένη
    με την αποστολή σας;
  • 4:01 - 4:05
    Γι' αρχή, καλή είναι.
  • 4:12 - 4:14
    Δρ. Κάρει, παρακαλώ.
  • 4:18 - 4:21
    Υψώστε το δεξί σας χέρι.
    Ορκίζεστε να πείτε όλη την αλήθεια...
  • 4:21 - 4:23
    ..και μόνο την αλήθεια;
    - Ορκίζομαι.
  • 4:24 - 4:29
    Δρ. Κάρεϊ, ως ιατροδικαστής,
    εξετάσατε το πτώμα της Κέιτ Λάμπερτ;
  • 4:29 - 4:32
    - Το εξέτασα.
    - Και τι βρήκατε;
  • 4:32 - 4:36
    Ότι ο θάνατος της δις Λάμπερτ δεν
    προκλήθηκε από καρδιακή ανακοπή...
  • 4:36 - 4:37
    ...όπως βεβαίωσε ο Δρ. Χίμπαρντ.
  • 4:38 - 4:41
    Ο θάνατος της προήλθε από δηλητήριο.
    Σιδηροκυανούχο νάτριο.
  • 4:42 - 4:44
    Τι είναι το σιδηροκυανούχο νάτριο;
  • 4:44 - 4:46
    Χημική ουσία που χρησιμοποιείται
    στην φωτογραφία.
  • 4:46 - 4:47
    Είναι εύκολο να την βρει κάποιος;
  • 4:48 - 4:50
    Α, όχι. Μόνο με ειδική παραγγελία.
  • 4:50 - 4:53
    Είναι καινούργιο προϊόν.
    Δεν κυκλοφορεί ακόμα.
  • 4:53 - 4:56
    Μόνο αυτοί με καλή γνώση της φωτογραφίας
    γνωρίζουν αυτήν την ουσία.
  • 5:01 - 5:03
    Μάιλς Λάμπερτ.
  • 5:03 - 5:06
    Υποψιάζεστε ότι η θεία σας δεν
    είχε φυσικό θάνατο, κ. Λάμπερτ;
  • 5:07 - 5:08
    Ναι.
  • 5:09 - 5:11
    Τι κίνησε τις υποψίες σας;
  • 5:12 - 5:14
    Για χρόνια, ο Δρ. Χίμπαρτ με διαβεβαίωνε..
  • 5:14 - 5:17
    .. ότι η κατάσταση υγείας της θείας μου
    δεν ήταν σοβαρή.
  • 5:17 - 5:21
    Κι όταν πέθανε τόσο ξαφνικά,
    σοκαρίστηκα και εξεπλάγην, βέβαια.
  • 5:22 - 5:24
    Αλλά πάλι, δεν υποψιάστηκα κάτι..
  • 5:24 - 5:28
    ..μέχρι που βρήκα τυχαία ένα επιστημονικό
    περιοδικό στη βιβλιοθήκη της θείας μου.
  • 5:28 - 5:31
    Υπήρχε ένα άρθρο, που ήταν ν' αποκτήσει
    εξαιρετική σημασία για μένα..
  • 5:32 - 5:33
    ..λόγω των συνθηκών.
  • 5:33 - 5:36
    Το άρθρο ήταν για το
    σιδηροκυανούχο νάτριο...
  • 5:36 - 5:40
    ...και τα σημεία που μιλούσαν για τις
    δηλητηριώδεις ιδιότητες του..
  • 5:40 - 5:42
    ..ήταν προσεκτικά υπογραμμισμένα
    με μολύβι.
  • 5:44 - 5:46
    Σε ποιον ανήκει το περιοδικό;
  • 5:46 - 5:49
    Έχει τη διεύθυνση της Γιούλα Ντένινγκ.
  • 5:49 - 5:52
    - Εσείς υπογραμμίσατε το άρθρο;
    - Ε, εγώ...
  • 5:52 - 5:55
    - Έτσι νομίζω.
    - Γιατί;
  • 5:55 - 5:57
    Κρατάω αρχείο για όλα τα χημικά
    που χρησιμοποιώ.
  • 5:58 - 6:00
    Ειδικά τα δηλητηριώδη και
    τα αντίδοτα τους.
  • 6:00 - 6:03
    Άρα ασχολείστε με την φωτογραφία;
  • 6:03 - 6:04
    Ναι.
  • 6:04 - 6:07
    Τι γνωρίζετε
    για το σιδηροκυανούχο νάτριο;
  • 6:08 - 6:10
    Ξέρω κάποια πράγματα.
  • 6:10 - 6:14
    Ποια ήταν η σχέση σας
    με την Κέιτ Λάμπερτ, δις Ντένινγκ;
  • 6:14 - 6:16
    Η μητέρα μου της κρατούσε
    συντροφιά...
  • 6:16 - 6:20
    ...όταν η μητέρα μου πέθανε,
    η δις Λάμπερτ με φρόντισε.
  • 6:20 - 6:24
    Είναι αλήθεια ότι σύμφωνα με την
    διαθήκη της, είστε η μόνη κληρονόμος;
  • 6:24 - 6:26
    Ναι.
  • 6:27 - 6:29
    Μα, δεν την σκότωσα.
  • 6:29 - 6:32
    Η Κέιτ Λάμπερτ ήταν η καλύτερη
    φίλη που είχα ποτέ.
  • 6:32 - 6:35
    Μ' έστειλε στο σχολείο,
    μου φέρθηκε σαν να ήμουν παιδί της.
  • 6:35 - 6:38
    Κι όμως, την αναγκάσατε ν' αφήσει
    όλη της την περιουσία σε σας.
  • 6:39 - 6:40
    - Όχι!
    - Μια διαθήκη που έγινε..
  • 6:40 - 6:44
    ..λιγότερο από μια εβδομάδα πριν πεθάνει.
    - Όχι! Δεν το έκανα!
  • 6:44 - 6:46
    Κάποιος πήρε το δηλητήριο
    από τον σκοτεινό θάλαμο.
  • 6:47 - 6:50
    Αν είχατε το κουτί, κ. Γκάρετ,
    αυτό θα αποδείκνυε την αθωότητά μου.
  • 6:50 - 6:51
    Πώς;
  • 6:51 - 6:54
    Θα είχε πάνω τα δακτυλικά αποτυπώματα
    του δολοφόνου.
  • 6:54 - 6:57
    - Όχι, αν έχουν αφαιρεθεί.
    - Μα δεν γίνεται ν' αφαιρεθούν.
  • 6:57 - 6:58
    Αν κάποιος άγγιξε το χημικό...
  • 6:59 - 7:01
    ...η ουσία θα χάραζε τ'αποτυπώματα
    πάνω στο μέταλλο.
  • 7:01 - 7:04
    Έχει γίνει έρευνα για το κουτί
    της χημικής ουσίας.
  • 7:04 - 7:06
    - Δεν έχει βρεθεί.
    - Μα, πρέπει να είναι στο σπίτι.
  • 7:06 - 7:09
    Εσείς είστε η μόνη που συνδέεται
    με το σπίτι της Λάμπερτ...
  • 7:10 - 7:12
    ...και με γνώση αυτής της χημικής ουσίας.
  • 7:12 - 7:15
    Είστε η μόνη που είχε πρόσβαση στο
    δωμάτιο της τη νύχτα που πέθανε.
  • 7:16 - 7:18
    Κι η μόνη που είχε κίνητρο
    να διαπράξει τον φόνο.
  • 7:18 - 7:21
    Σας λέω, δεν την σκότωσα εγώ!
    Όχι! Δεν την σκότωσα!
  • 7:21 - 7:22
    Τελείωσαμε.
  • 7:25 - 7:28
    - Ποια είναι ετυμηγορία;
    - Το κορίτσι θα δικαστεί για δολοφονία.
  • 7:35 - 7:36
    Τι συμβαίνει, μωρό μου;
  • 7:37 - 7:38
    Δεν υπολογίσαμε κάτι.
  • 7:38 - 7:41
    Πρέπει να πάω στο τσαρδί της Λάμπερτ
    να βρω ένα κουτί.
  • 7:46 - 7:48
    - Πρόσεχε!
    - Ω, Θεέ μου!
  • 7:48 - 7:50
    Γύρνα πίσω!
  • 7:50 - 7:53
    Έφυγε τώρα.
    Απομακρύνθηκε αρκετά.
  • 7:54 - 7:56
    Χτύπησε τον προφυλακτήρα.
  • 8:00 - 8:02
    Τι συμβαίνει με αυτό το κουτί;
  • 8:02 - 8:04
    Έχει αποτυπώματα πάνω.
  • 8:04 - 8:06
    Αν το βρουν οι μπάτσοι πρώτοι,
    θα μπλέξουμε.
  • 8:06 - 8:09
    - Θα μπλέξουμε; Πώς;
    - Μη σε νοιάζει πως.
  • 8:09 - 8:12
    Αν η Ντένινγκ δεν την πατήσει,
    θα πάρει όλα τα φράγκα της γριάς.
  • 8:13 - 8:14
    Κατάλαβα.
  • 8:14 - 8:17
    Αν την πατήσει,
    τα λεφτά θα τα πάρει ο Μάιλς Λάμπερτ.
  • 8:18 - 8:19
    Καθόλου άσχημα.
  • 8:20 - 8:23
    - Εσύ, πόσα θα πάρεις;
    - Ο Λάμπερτ θα με φροντίσει.
  • 8:23 - 8:26
    Πρέπει ν' αρχίσω να φέρομαι
    καλά στον κ. Λάμπερτ.
  • 8:26 - 8:28
    Μόνο σε μένα θα φέρεσαι
    καλά, μανίτσα μου.
  • 9:25 - 9:27
    Πρόσεχε, μωρό μου!
  • 9:31 - 9:33
    Αστυνόμε, μήπως ήρθε ένας άνδρας εδώ;
  • 9:33 - 9:34
    Η εισαγγελία το σφράγισε.
  • 9:35 - 9:37
    Κανείς δεν μπαίνει
    χωρίς δικαστική εντολή.
  • 9:37 - 9:38
    Είμαι εδώ να το φροντίσω.
  • 9:38 - 9:41
    Αυτός ο άνδρας χτύπησε το
    αμάξι μου και το έσκασε...
  • 9:41 - 9:43
    Α! Ασυνείδητος οδηγός;
  • 9:43 - 9:46
    Ναι. Και πρέπει να βρίσκεται κάπου εδώ.
  • 9:46 - 9:49
    - Μόνο εδώ θα μπορούσε να έχει πάει.
    - Ας ρίξουμε μια ματιά κι οι δυο.
  • 9:50 - 9:53
    Ίσως να πας από 'κει, κι εγώ
    θα πάω από 'δω, για να μην το σκάσει.
  • 9:53 - 9:57
    Καλή ιδέα. Κι αν τον βρεις, φώναξε.
    Θα' ρθω τρέχοντας.
  • 10:03 - 10:05
    Ε, τι κάνεις εκεί;
  • 10:05 - 10:08
    Είμαι εδώ για να δω τον μετρητή καυσίμου.
  • 10:08 - 10:11
    Αυτός είναι, αστυφύλακα.
    Αυτός διέλυσε τον προφυλακτήρα μου.
  • 10:11 - 10:14
    - O ασυνείδητος οδηγός;
    - Ναι.
  • 10:14 - 10:17
    - Δεν θα σας καταγγείλω
    αν πληρώσετε τη ζημιά.
  • 10:17 - 10:18
    Λοιπόν;
  • 10:20 - 10:22
    Κανονίστηκε;
  • 10:22 - 10:25
    Θα κοστίσει τρεισήμισι δολάρια
    να φτιάξω τον προφυλακτήρα...
  • 10:25 - 10:29
    ...και 50 σεντς για την βενζίνη που
    ξόδεψα, όποτε πάρε πίσω ένα δολάριο.
  • 10:29 - 10:32
    Εντάξει, τα βρήκαμε;
  • 10:33 - 10:35
    Ευχαριστώ πολύ, αστυφύλακα.
  • 10:35 - 10:38
    Είχε πάρα πολλά χρήματα
    για ελεγκτής καυσίμων.
  • 10:38 - 10:41
    Μάλλον είμαι στην λάθος υπηρεσία.
  • 10:41 - 10:43
    Είπε ότι ήταν από την εταιρεία καυσίμων;
  • 10:43 - 10:44
    Ναι.
  • 10:45 - 10:48
    Αυτό είναι λίγο περίεργο.
  • 10:49 - 10:51
    Το 'πιασα, κ. Μπόστγουικ.
    Όλα για την υπόθεση Λάμπερτ.
  • 10:52 - 10:54
    Καθυστέρησα γιατί κάποιος
    χτύπησε το αμάξι μου.
  • 10:54 - 10:55
    Άρα εσύ ήσουν, ε;
  • 10:56 - 10:58
    Εσύ άλλαξες την εργασία που σου
    ανατέθηκε; Σωστά;
  • 10:58 - 11:01
    Νόμιζα ότι οι ρεπόρτερ κάνουν πάντα
    τέτοια πράγματα.
  • 11:01 - 11:02
    Στις ταινίες έτσι κάνουν.
  • 11:03 - 11:04
    Έτσι ακριβώς λέει στο βιβλίο..
  • 11:04 - 11:07
    ..ο δημοσιογράφος δεν πρέπει
    να σταματάει σε τίποτα.
  • 11:07 - 11:10
    Αν θέλει να εκπλήξει τον εκδότη,
    τότε πρέπει να κάνει...
  • 11:10 - 11:13
    ...ακόμα περισσότερα.
    Ορίστε, λοιπόν.
  • 11:13 - 11:15
    Κάτι τέτοιο θα συνέβαινε σ' εμένα.
  • 11:15 - 11:18
    Το έχω. Κάθε λέξη.
    Μα, είναι φανταστικό!
  • 11:19 - 11:21
    Σίγουρα, δεν περιμένατε ότι
    θα τα καταφέρω.
  • 11:21 - 11:25
    Η ιστορία της Λάμπερτ βγήκε
    στην πιάτσα πριν μισή ώρα.
  • 11:26 - 11:29
    Μα, αυτό είναι αδύνατο.
    Ήταν εδώ μέσα στο..
  • 11:32 - 11:35
    Ήμασταν ήδη πολύ τυχεροί που πήραμε
    άδεια από την εισαγγελία.
  • 11:41 - 11:43
    Ω, Θεέ μου!
  • 11:43 - 11:46
    Ήμουν σίγουρη ότι είχα λαβράκι
    και θα σταματούσατε το τυπογραφείο.
  • 11:46 - 11:48
    - Το τυπογραφείο;
    - Ή κάτι τέτοιο.
  • 11:48 - 11:53
    Αγαπητό μου κορίτσι, σε παρακαλώ
    λυπήσου με, τον κουρασμένο γέρο;
  • 11:53 - 11:58
    Άλλο ένα τέτοιο να μου συμβεί σήμερα
    και θα χάσω το μυαλό μου.
  • 12:04 - 12:07
    - Καλημέρα, μπαμπά.
    - Καλημέρα, μικρή.
  • 12:07 - 12:09
    - Πώς είναι το αστέρι μας σήμερα;
  • 12:09 - 12:11
    Μη χειρότερα.
  • 12:11 - 12:14
    Θα του δείξω εγώ του κ. Μπόστιτς
    ή όπως αλλιώς τον λένε.
  • 12:14 - 12:17
    - Στο τέλος, θα πάρω ένα ρεπορτάζ.
    - Έτσι μπράβο!
  • 12:17 - 12:19
    - Καλημέρα, δεσποινίς Νάνσι.
    - Καλημέρα, Έφι.
  • 12:20 - 12:22
    Ωραίο δεν είναι;
    Έφι, είσαι καλλιτέχνης.
  • 12:22 - 12:24
    Πω, πω, τι πιάτο!
  • 12:24 - 12:28
    Σιγά, δεσποινίς Νάνσι.
    Είναι απλά δημητριακά.
  • 12:34 - 12:35
    Μπαμπά, έχω μια χάρη να σου ζητήσω.
  • 12:36 - 12:38
    Σ' ακούω, κορίτσι μου.
    Είμαι πολύ δεκτικός σήμερα.
  • 12:39 - 12:40
    Έλα λοιπόν.
  • 12:40 - 12:43
    Η Ντένινγκ χρειάζεται έναν καλό
    δικηγόρο και θέλω να την αναλάβεις εσύ.
  • 12:43 - 12:45
    Όχι, Νάνσι, δεν θέλω την υπόθεση.
  • 12:45 - 12:48
    Το διάβασα.
    Φοβάμαι πως είναι ένοχη.
  • 12:48 - 12:49
    Δεν έχει ελαφρυντικά.
  • 12:49 - 12:51
    Σίγουρα, δεν το έκανε αυτή.
  • 12:51 - 12:52
    Τι σε κάνει να το πιστεύεις;
  • 12:53 - 12:55
    Δεν ξέρω. Μάλλον είναι
    η γυναικεία μου διαίσθηση.
  • 12:56 - 12:58
    Δεν μοιάζει με δολοφόνο.
  • 12:58 - 12:59
    Πώς να βασιστείς σ' αυτό;
  • 12:59 - 13:02
    Η πιο ωραία γυναίκα στην
    ιστορία ήταν δολοφόνος.
  • 13:02 - 13:04
    Έκανε εγκλήματα για πολύ λιγότερα.
  • 13:04 - 13:06
    Εδώ μπαίνει ο άνδρας
    με το περίεργο αυτί.
  • 13:07 - 13:09
    Περίεργο αυτί;
    Τι είναι αυτά που λες;
  • 13:09 - 13:11
    Αυτός που έκατσε
    δίπλα μου στην ανάκριση.
  • 13:11 - 13:14
    Μετά μπήκε σ' ένα αμάξι
    και τράκαρε το αυτοκίνητο μου.
  • 13:14 - 13:17
    Θα σου το πάρω το αυτοκίνητο αν
    είναι να έχεις ατυχήματα.
  • 13:17 - 13:19
    Μα δεν έφταιγα εγώ.
    Και δεν ήμουν καν μέσα.
  • 13:19 - 13:22
    Γι' αυτό τον ακολούθησα.
    Και τον έκανα να πληρώσει την ζημιά.
  • 13:23 - 13:25
    Και μετά πήγε σ' εκείνο το σπίτι
    και ήθελε να μπει μέσα.
  • 13:26 - 13:28
    - Μάλλον ήταν ρεπόρτερ.
    - Δεν νομίζω.
  • 13:28 - 13:30
    Δεν φαινόταν ξύπνιος και φερόταν ύποπτα.
  • 13:30 - 13:32
    Εγώ δεν θ' ασχολιόμουν πάντως.
  • 13:32 - 13:34
    - Αχ, όχι!
    - Το θέλεις;
  • 13:34 - 13:37
    Φυσικά! Το φυλάω για το τέλος.
  • 13:38 - 13:40
    - Γεια σου, κορίτσι μου.
    - Γεια σου, μπαμπά.
  • 14:02 - 14:03
    Τεντ!
  • 14:04 - 14:05
    Αχ, Τεντ!
  • 14:07 - 14:10
    - Πού είσαι;
    - Στο γκαράζ.
  • 14:11 - 14:13
    - Τι θέλεις;
  • 14:13 - 14:15
    Έλα λίγο εδώ, μπορείς;
    Είναι κάτι πολύ σημαντικό.
  • 14:15 - 14:17
    Είμαι απασχολημένος.
  • 14:31 - 14:33
    Λοιπόν, πού είσαι;
  • 14:33 - 14:35
    Εδώ!
  • 14:36 - 14:38
    Τι συμβάινει; Γιατί κρύβεσαι;
  • 14:38 - 14:40
    Κάποιος πήγε να μου ανατινάξει
    το αμάξι.
  • 14:40 - 14:43
    Έλα σταμάτα πια.
    Δεν υπάρχει λόγος ανησυχίας.
  • 14:45 - 14:47
    Δεν υπάρχει λόγος ανησυχίας;
  • 14:48 - 14:50
    Πώς μπορείς και το λες αυτό;
  • 14:50 - 14:54
    Μπορεί να γινόμουν κομματάκια.
  • 14:54 - 14:56
    Είναι μόνο ένα αστείο.
  • 14:56 - 14:58
    Μια στρακαστρούκα.
  • 15:00 - 15:02
    - Εννοείς φάρσα, δηλαδή;
    - Φυσικά.
  • 15:02 - 15:04
    Ανατινάζεται πολύ εύκολα.
  • 15:04 - 15:07
    Κι εσύ τα έχασες τελείως.
  • 15:07 - 15:09
    Σίγουρα, εσύ το έβαλες εκεί.
  • 15:09 - 15:11
    Μην γίνεσαι παιδί.
  • 15:11 - 15:13
    Έχω καλύτερα πράγματα να κάνω.
  • 15:13 - 15:17
    Λοιπόν, μυγιάγγιχτε.
    Είναι απειλή κατά της ανθρωπότητας.
  • 15:17 - 15:19
    Όποιος έκανε τέτοια πλάκα θα 'πρεπε να...
  • 15:19 - 15:21
    Πιο σιγά.
  • 15:26 - 15:29
    - Δεν κάναμε τίποτα!
    - Ε, άφησε με!
  • 15:29 - 15:31
    Θα σε καρφώσω στη μαμά.
  • 15:31 - 15:34
    - Έχουν πολλά τέτοια.
    - Του Κίλερ είναι, όχι δικά μου.
  • 15:34 - 15:36
    Κίλερ Πάρκινς, θα γίνεις ένας κακούργος.
  • 15:36 - 15:39
    - Ήταν ιδέα της Μέρι.
    - Οπωσδήποτε.
  • 15:39 - 15:42
    Μέρι Νίκερσον, θα 'πρεπε να
    ντρέπεσαι για...
  • 15:42 - 15:44
    Τεντ, δεν θα μιλήσεις στην αδερφή σου;
  • 15:44 - 15:46
    Την γκάγκστερ; Είναι εκτός ελέγχου.
  • 15:46 - 15:49
    Ζηλεύεις γιατί δεν το σκέφτηκες
    εσύ πρώτος.
  • 15:49 - 15:51
    - Δώσ' τα εδώ αυτά.
    - Είναι του αδερφού μου.
  • 15:51 - 15:54
    Όχι πια.
    Άντε, ξεκουμπιστείτε από 'δω.
  • 15:54 - 15:58
    Άντε μη μου τη δώσει τώρα.
    Ξεκουμπιστείτε!
  • 15:58 - 15:59
    Τραμπούκοι.
  • 15:59 - 16:01
    Είμαι στην αυλή μου και
    μην διανοηθείς να μπεις!
  • 16:12 - 16:14
    Μπράβο, Νάνσι!
  • 16:14 - 16:15
    Και μόνο η ιδέα.
  • 16:15 - 16:18
    Απλά ένα ήσυχο πρωινό στο
    σπίτι των Ντριού.
  • 16:18 - 16:20
    - Λοιπόν, γεια χαρά. Θα τα πούμε.
    - Πού πας;
  • 16:21 - 16:24
    Πού νομίζεις ότι πηγαίνω με τη
    ρακέτα, να σκάψω;
  • 16:24 - 16:27
    Θα σου πω εγώ αν μου δώσεις 10 σεντς.
  • 16:28 - 16:30
    Ούτε δεκάρα τσακιστή.
    Δεν μ' ενδιαφέρει.
  • 16:30 - 16:32
    Τότε, γιατί ρωτάς;
  • 16:32 - 16:33
    Μπες μέσα εσύ.
  • 16:35 - 16:36
    Εγώ θα σου πω πάντως.
  • 16:36 - 16:40
    Έχει ραντεβού με μια όμορφη κοπέλα.
  • 16:41 - 16:43
    Πας πάλι για τένις μ' εκείνη τη γυναίκα;
  • 16:44 - 16:45
    Τι εννοείς "γυναίκα";
  • 16:45 - 16:47
    Είναι μόλις δυο χρόνια μεγαλύτερη
    από σένα.
  • 16:47 - 16:50
    Εντάξει τότε, αν προτιμάς
    να παίξεις τένις.
  • 16:50 - 16:52
    Αν και περίμενα ότι θα με βοηθούσες.
  • 16:52 - 16:55
    Βέβαια, το να γράψω το καλύτερο
    άρθρο δεν είναι σημαντικό.
  • 16:55 - 16:57
    Ξέρεις πως είναι.
    Καλό θα ήταν ένα βραβείο.
  • 16:58 - 17:00
    - Θεέ μου, Νάνσι!
    - Όλα καλά. Πήγαινε.
  • 17:00 - 17:02
    Μη μου δίνεις σημασία. Εγώ απλά...
  • 17:02 - 17:04
    Παρεμπιπτόντως,
    έχω κάτι για σένα.
  • 17:04 - 17:06
    Αλήθεια; Λοιπόν τι είναι;
  • 17:07 - 17:10
    Τίποτα το ιδιαίτερο.
    Ένα μικρό δώρο γενεθλίων.
  • 17:11 - 17:14
    Ξόδεψα τα τέσσερα δολάρια που είχα
    για τον προφυλακτήρα.
  • 17:14 - 17:16
    Πω ,πω, Νάνσι! Ευχαριστώ.
  • 17:17 - 17:19
    Αλλά τα γενέθλια μου είναι σε δύο μήνες.
  • 17:19 - 17:20
    Αλήθεια;
  • 17:21 - 17:24
    Δεν πειράζει.
    Τώρα που το είδες κράτα το.
  • 17:24 - 17:28
    Πω, πω, ευχαριστώ! Εγώ δεν..
  • 17:28 - 17:32
    Πω πω!
  • 17:32 - 17:34
    - Ευχαριστώ.
    - Παρακαλώ.
  • 17:34 - 17:36
    Για μισό λεπτό, Νάνσι.
  • 17:36 - 17:39
    Κοίτα, μπορώ ν' αναβάλω το τένις,
    αν πραγματικά με χρειάζεσαι.
  • 17:39 - 17:41
    Μην σκοτίζεσαι.
  • 17:41 - 17:43
    Πήγαινα στην φυλακή να πάρω συνέντευξη
    από την Ντένινγκ...
  • 17:44 - 17:45
    ...ήθελα να φέρεις τη φωτογραφική σου.
  • 17:46 - 17:48
    Δεν έχει αφήσει κανέναν
    να την φωτογραφήσει.
  • 17:48 - 17:50
    Κι εγώ πώς θα τα καταφέρω;
  • 17:50 - 17:52
    Κάτι θα σκεφτώ.
  • 17:53 - 17:55
    Τότε, δεν με χρειάζεσαι στ' αλήθεια;
  • 17:55 - 17:57
    Οι δημοσιογράφοι πάντα παίρνουν
    φωτογράφους...
  • 17:57 - 18:00
    ...όταν έχουν σημαντικές αποστολές
    κι άλλωστε...
  • 18:01 - 18:03
    ...ο μπαμπάς δεν θέλει να πάω
    εκεί μόνη μου.
  • 18:03 - 18:04
    Θα 'ρθω μαζί σου.
  • 18:04 - 18:06
    Οι φυλακές δεν είναι
    για παιδιά, Μέρι.
  • 18:06 - 18:08
    Άσ' την να πάει. Ίσως να την κρατήσουν.
  • 18:08 - 18:11
    Δεν το νομίζω. Πήγαινε ν' αλλάξεις τώρα.
  • 18:11 - 18:12
    Φόρα το καινούργιο καπέλο.
  • 18:12 - 18:16
    - Εντάξει.
    - Θα σου φέρω την κάμερα, Τεντ.
  • 18:17 - 18:19
    Βιάσου.
    Θέλω να προλάβω την εφημερίδα.
  • 18:19 - 18:22
    Μπορεί να προλάβεις να φτιάξεις
    και τον προφυλακτήρα.
  • 18:23 - 18:24
    Πάλι με κορόϊδεψε.
  • 18:29 - 18:31
    - Όχι φωτογραφικές.
    - Ξέρετε, εγώ...
  • 18:31 - 18:33
    Δώσε στην κυρία την φωτογραφική, Τεντ.
  • 18:33 - 18:36
    Εντάξει, λοιπόν.
  • 18:36 - 18:38
    Ωραία. Εκεί.
  • 18:42 - 18:45
    Πάει κι αυτό. Δεν ήξερες ότι
    δεν επιτρέπονται οι φωτογραφικές;
  • 18:45 - 18:47
    Το ήξερα.
  • 18:51 - 18:52
    Τι ήταν στην θήκη;
  • 18:52 - 18:55
    Έβγαλα την κάμερα κι έβαλα ένα
    κομμάτι ξύλο.
  • 18:55 - 18:56
    Το φαντάστηκα.
  • 18:57 - 19:00
    Κοίτα, δεν νομίζω να περιμένεις
    ότι θα την φωτογραφήσω μετά απ' αυτό;
  • 19:00 - 19:01
    Φυσικά, χαζούλη.
  • 19:01 - 19:03
    Κι αν μας πιάσουν, θα μείνουμε εδώ.
  • 19:03 - 19:05
    Σταμάτα ν' ανησυχείς.
  • 19:05 - 19:07
    Φόρα το καπέλο σου.
  • 19:08 - 19:09
    - Εδώ μέσα;
    - Φυσικά.
  • 19:09 - 19:12
    Έχεις δει ποτέ πραγματικό δημοσιογράφο
    να μην φοράει καπέλο;
  • 19:12 - 19:14
    Μέχρι που τρώει μέσα απ' αυτό.
  • 19:16 - 19:20
    Όχι έτσι. Φαίνεται χάλια.
  • 19:20 - 19:22
    Για όνομα του Θεού, τι κάνεις;
  • 19:22 - 19:25
    - Μόλις μου το έδωσες.
    - Το ξέρω. Όχι, άσε με να το φτιάξω τώρα.
  • 19:33 - 19:35
    Φτιάξ' το καλά.
  • 19:38 - 19:40
    Το χάλασες.
  • 19:45 - 19:49
    Έτσι. Τώρα μοιάζεις με αληθινό ρεπόρτερ
    κι όχι σαν να έχεις βγει από βιτρίνα.
  • 19:58 - 20:00
    Ναι;
  • 20:00 - 20:04
    Είμαι η Νανσι Ντριου απο την Τριμπιούν,
    και ο κ. Νίκερσον, ο φωτογράφος μου.
  • 20:04 - 20:06
    - Γεια.
    - Α, ώστε ρεπόρτερ!
  • 20:06 - 20:07
    Φαίνεσαι τόσο νέα.
  • 20:08 - 20:10
    Η αλήθεια είναι
    ότι δεν είμαστε αληθινοί ρεπόρτερ.
  • 20:11 - 20:14
    Θέλω να πάρω ένα βραβείο δημοσιογραφίας
    και γι' αυτό ήθελα την συνέντευξη.
  • 20:14 - 20:17
    - Πώς είπατε ότι λέγεστε;
    - Νάνσι Ντριού.
  • 20:17 - 20:20
    Έχετε καμία σχέση με τον Κάρσον Ντριού,
    τον δικηγόρο;
  • 20:20 - 20:21
    Είναι ο πατέρας της.
  • 20:22 - 20:24
    Α, μάλιστα!
  • 20:24 - 20:26
    Μήπως ξέρετε έναν άνδρα
    μ' ένα περίεργο αυτί;
  • 20:26 - 20:28
    Είναι κάπως σαν διπλωμένο.
  • 20:28 - 20:31
    Όχι. Γιατί ρωτάτε;
  • 20:31 - 20:33
    Ήταν ένας στο δικαστήριο.
  • 20:33 - 20:35
    Αναρωτιόμουν μήπως είναι φίλος σας.
  • 20:35 - 20:37
    Δεν έχω ιδέα για ποιον λέτε.
  • 20:37 - 20:40
    Δεν νομίζω ότι έχετε κάνει κάτι,
    δεσποινίς Ντένινγκ.
  • 20:40 - 20:43
    Δηλαδή, πιστεύω πως είστε αθώα.
  • 20:43 - 20:46
    Σκοπεύω να ζητήσω απ΄ τον
    πατέρα μου να έρθει.
  • 20:46 - 20:48
    Αχ, μακάρι!
  • 20:48 - 20:50
    Βλέπετε, υπάρχουν...
  • 20:50 - 20:52
    Υπάρχουν τόσα πολλά στοιχεία εναντίον μου.
  • 20:52 - 20:54
    Κι είναι ακόμα χειρότερα
    σήμερα απ' ότι ήταν χθες.
  • 20:55 - 20:56
    Βρήκαν και τίποτα άλλο;
  • 20:56 - 20:59
    Η αστυνομία μίλησε με
    κατασκευαστές κι...
  • 20:59 - 21:02
    ...έμαθε ότι η μόνη πώληση σ'αυτό το
    κομμάτι της χώρας έγινε σε μένα.
  • 21:05 - 21:08
    Μακάρι να είχατε το μεταλλικό κουτί
    που ήταν μέσα το χημικό.
  • 21:08 - 21:11
    Ξέρετε, γι' αυτό μιλούσατε
    χθες στο δικαστήριο.
  • 21:11 - 21:13
    - Εξαφανίστηκε.
    - Μάλλον κάποιος το έκλεψε.
  • 21:13 - 21:16
    Το είχα δει τις προάλλες
    όταν άδειαζα τον σκοτεινό θάλαμο.
  • 21:17 - 21:19
    Δεν καταλαβαίνω γιατί δεν το βρήκαν.
  • 21:19 - 21:21
    - Ήταν...
    - Τι συμβαίνει;
  • 21:22 - 21:26
    Το κουτί ήταν άδειο,
    αλλά δεν το πέταξα.
  • 21:26 - 21:29
    Ήθελα να το φυλάξω γιατί είχε την
    διεύθυνση του κατασκευαστή πάνω.
  • 21:29 - 21:32
    Σκεφτείτε καλά. Τι το κάνατε;
  • 21:33 - 21:38
    Έβαλα κάτι παλιά μπουκάλια και πράγματα
    σ' ένα παλιό ντουλάπι στο υπόγειο.
  • 21:39 - 21:40
    Το κουτί πρέπει να ήταν εκεί.
  • 21:41 - 21:42
    - Ίσως είναι ακόμα εκεί.
    - Ναι.
  • 21:43 - 21:45
    Αφήστε το σε μένα
    και μην μιλήσετε σε κανέναν.
  • 21:45 - 21:49
    Παραλίγο να το ξεχάσω.
    Να σας βγάλουμε μια φωτογραφία;
  • 21:49 - 21:52
    - Ναι, δεν έχω πρόβλημα.
    - Βιάσου, Τεντ.
  • 21:53 - 21:57
    Ευχαριστώ πολύ, δις Ντένινγκ
    και θα σας ενημερώσουμε για ό,τι γίνει.
  • 22:04 - 22:06
    - Λίγο δεξιά.
    - Λίγο θλιμμένα τώρα.
  • 22:06 - 22:07
    Μείνετε εκεί.
  • 22:12 - 22:14
    Επ, τι γίνεται εδώ;
    Τι συμβαίνει;
  • 22:14 - 22:18
    Παιρνουμε μια γραφία
    για την μερίδα με τη χανή.
  • 22:18 - 22:22
    - Είναι ο κύριος με την κρατούμενη;
    - Τεντ, καλύτερα να φύγουμε.
  • 22:35 - 22:37
    Κι αν δεν τα καταφέρεις;
    Είναι παράνομο, ξέρεις.
  • 22:37 - 22:38
    Όχι, για μία ρεπόρτερ.
  • 22:38 - 22:41
    Ο ρεπόρτερ μπορεί να κάνει πράγματα
    που οι άλλοι δεν θα 'πρεπε.
  • 22:41 - 22:45
    Πήγαινε τώρα
    και κάνε ό,τι σου είπα.
  • 22:45 - 22:46
    Εντάξει.
  • 22:46 - 22:49
    Αλλά αν συμβεί κάτι,
    δεν θα φταίω εγώ.
  • 22:55 - 22:58
    - Γεια.
    - Λοιπόν;
  • 22:58 - 23:01
    Δεν νομίζω να θες να γίνεις συνδρομητής
    σε κανένα περιοδικό;
  • 23:01 - 23:04
    - Όχι.
    - Καλά φαντάστηκα.
  • 23:05 - 23:08
    - Φυλάς εδώ αυτό το μέρος;
    - Ναι.
  • 23:11 - 23:15
    Μάλλον θα νιώθεις μοναξιά εδώ πέρα
    μόνος σου όλη την ώρα;
  • 23:15 - 23:16
    Καμιά φορά.
  • 23:16 - 23:19
    Δεν έχω πολύ δουλειά τώρα.
  • 23:19 - 23:23
    Αν θέλεις, μπορούμε να παίξουμε
    κανένα χαρτάκι ή κάτι τέτοιο.
  • 23:24 - 23:26
    Τι ωραία ιδέα, νεαρέ μου.
  • 23:26 - 23:28
    - Πάρε μια καρέκλα.
    - Έξοχα.
  • 23:31 - 23:36
    Κοίτα, σε πειράζει να κάτσω εκεί;
    Είμαι λίγο προληπτικός.
  • 23:36 - 23:38
    Βέβαια, βέβαια.
  • 23:46 - 23:48
    Πρέπει να βρούμε κάτι
    να ποντάρουμε, νεαρέ μου.
  • 23:48 - 23:52
    - Τι λες να είναι πόντος και κέρμα;
    - Ένα κέρμα; Ναι...
  • 23:52 - 23:54
    Ναι, μια χαρά.
  • 23:55 - 23:57
    Θα σου κρατάω το σκορ.
  • 24:05 - 24:08
    Βιάσου, Νάνσι.
  • 24:08 - 24:12
    Βιάσου, δεν έχουμε όλη τη μέρα. Χέι!
  • 24:13 - 24:14
    Μην το κάνεις αυτό.
  • 24:14 - 24:16
    Με αποσπά απ' το παιχνίδι.
  • 24:16 - 24:18
    Συγγνώμη.
  • 25:21 - 25:23
    Τι ήταν αυτός ο θόρυβος;
  • 25:23 - 25:24
    Ποιος θόρυβος;
  • 25:24 - 25:27
    - Πρέπει να το κοιτάξω.
    - Ίσως να νόμιζες ότι άκουσες κάτι.
  • 25:32 - 25:33
    Ναι, μπορεί.
  • 25:48 - 25:50
    Τεντ.
  • 25:50 - 25:52
    Η μητέρα σου θέλει να γυρίσεις
    στο σπίτι αμέσως.
  • 25:52 - 25:55
    Γεια σου.
    Χαίρομαι που σε ξαναβλέπω.
  • 25:56 - 25:59
    Μάλλον, πρέπει να πηγαίνω.
  • 25:59 - 26:02
    - Πόσο είμαστε;
    - Περίμενε να μετρήσω.
  • 26:08 - 26:10
    Ωραία μ' έμπλεξες.
  • 26:10 - 26:12
    Έχασα τα λεφτά μου από 'κείνο
    το χαρτόμουτρο.
  • 26:12 - 26:14
    Άξιζε τον κόπο. Βρήκα το κουτί.
  • 26:15 - 26:16
    Αλήθεια;
  • 26:16 - 26:18
    Εκείνος με το περίεργο αυτί ήταν εκεί.
  • 26:18 - 26:20
    Με κυνήγησε έξω απ' το υπόγειο.
  • 26:20 - 26:23
    Θέε μου, Νάνσι, ρισκάραμε πολύ!
  • 26:24 - 26:25
    Ίσως δεν έπρεπε να το κάνουμε.
  • 26:25 - 26:27
    Πρέπει να το πάμε στην αστυνομία.
  • 26:27 - 26:30
    Ίσως ο αστυνόμος Τουίντι
    να βρει τ' αποτυπώματα.
  • 26:51 - 26:54
    Να πάρει!
    Το ραντεβού για το τένις ήταν στις 3.
  • 26:54 - 26:56
    Μα αυτό είναι πιο σημαντικό απ' το τένις.
  • 26:56 - 27:00
    - Εκείνη δεν θα ξαναπαίξει ποτέ μαζί μου.
    - Δεν θα πας στην αστυνομία;
  • 27:00 - 27:03
    Δεν με χρειάζεσαι.
    Μου τα λες μετά. Γεια.
  • 27:21 - 27:25
    Βοήθεια! Σταματήστε την! Είναι κλέφτρα!
  • 27:29 - 27:32
    Προσέχετε! Είναι κλέφτρα!
    Παρακαλώ, σταματήστε την!
  • 27:32 - 27:36
    Κλέφτρα! Σταματήστε την! Είναι κλέφτρα!
  • 27:51 - 27:54
    Αστυνόμε Τουίντι, απ'όλους τους
    ανθρώπους, εσύ έπρεπε να είσαι;
  • 28:00 - 28:03
    Ε, τι κοιτάτε;
    Έλα, απομακρυνθείτε! Διαλύστε το!
  • 28:09 - 28:11
    - Γεια σου, μπαμπά.
    - Γεια σου, μικρή.
  • 28:11 - 28:14
    - Χαίρομαι που σε βρίσκω.
    - Αλήθεια;
  • 28:14 - 28:15
    Τι κάνεις ξύπνια τέτοια ώρα;
  • 28:15 - 28:18
    Πήγαινε να κοιμηθείς. Καληνύχτα.
  • 28:18 - 28:21
    - Μα, μπαμπά, δεν μπορώ να κοιμηθώ.
    - Τι συμβαίνει;
  • 28:22 - 28:24
    Τίποτα.
  • 28:24 - 28:25
    Τίποτα;
  • 28:25 - 28:27
    Έλα τώρα, πες μου τα όλα.
  • 28:31 - 28:32
    Τώρα...
  • 28:32 - 28:35
    Μπάμπα πάντα μ' έμαθες να κάνω
    το σωστό, έτσι δεν είναι;
  • 28:35 - 28:37
    Προσπάθησα, Νάνσι.
  • 28:37 - 28:40
    Αν πίστευα σε κάτι που ήξερα
    ότι ήταν το σωστό θα έπρεπε...
  • 28:40 - 28:42
    ...να είμαι πιστή σ'αυτό.
  • 28:42 - 28:45
    Κάτι παραπάνω.
    Να μην κάνεις ούτε βήμα πίσω.
  • 28:45 - 28:48
    Αν είχες υποσχεθεί κάτι
    που ήξερες ότι ήταν το σωστό...
  • 28:48 - 28:50
    ...σίγουρα θα το τηρούσες.
    - Οπωσδήποτε.
  • 28:50 - 28:53
    Ο άνθρωπος που αθετεί τις
    υποσχέσεις του είναι αδύναμος.
  • 28:54 - 28:56
    Δεν θα 'θελες ποτέ
    να αθετήσω μια υπόσχεση, ε;
  • 28:56 - 28:58
    Φυσικά και όχι.
  • 28:59 - 29:00
    Αν έδωσες μια υπόσχεση καλόπιστα...
  • 29:00 - 29:03
    ...θα περίμενα να την τηρήσεις,
    όσο κι αν σου κοστίσει.
  • 29:04 - 29:05
    Και θα με βοηθούσες να την τηρήσω;
  • 29:05 - 29:08
    Βεβαίως! Μα τι σόι πατέρας
    νομίζεις ότι είμαι;
  • 29:08 - 29:10
    Τότε θα υπερασπιστείς την Ντένινγκ...
  • 29:10 - 29:12
    ...γιατί της το υποσχέθηκα.
  • 29:12 - 29:13
    Τι πράγμα;
  • 29:13 - 29:15
    Είπες ότι θα με βοηθάς
    να κρατάω τις υποσχέσεις μου.
  • 29:16 - 29:17
    Νάνσι, μου την έφερες.
  • 29:17 - 29:20
    Πάντα μου το κάνεις αυτό.
    Τώρα δεν θα 'χω...
  • 29:21 - 29:23
    Καλά, εντάξει.
  • 29:23 - 29:26
    Αν μπορείς να μου βρεις ένα λόγο
    για να πιστέψω ότι είναι αθώα..
  • 29:26 - 29:27
    θα την αναλάβω.
  • 29:28 - 29:31
    Αχ, μπαμπά, ήξερα ότι θα το έκανες!
  • 29:31 - 29:34
    Λοιπόν, ο Τεντ κι εγώ πήγαμε στο
    σπίτι της Λάμπερτ σήμερα.
  • 29:34 - 29:36
    Και βρήκα το κουτί του χημικού.
  • 29:36 - 29:38
    Αυτό που μπορεί να έχει
    αποτυπώματα πάνω.
  • 29:38 - 29:40
    Και πήγατε εκεί μόνοι σας;
  • 29:40 - 29:42
    Ξέρω, ήταν σημαντικό στοιχείο.
  • 29:42 - 29:44
    Εκείνος, με το περίεργο αυτί,
    με κυνήγησε στο υπόγειο.
  • 29:44 - 29:46
    Και, μπαμπά, αυτό δεν είναι το χειρότερο.
  • 29:47 - 29:50
    Όταν το πήγαινα στην αστυνομία,
    μια γυναίκα μου το έκλεψε.
  • 29:50 - 29:52
    Αυτό σημαίνει
    ότι εμπλέκονται κι άλλοι.
  • 29:52 - 29:55
    - Έπρεπε να πας στην αστυνομία.
    - Ναι, το ξέρω.
  • 29:55 - 29:58
    Όλα πήγαν στραβά.
    Απέτυχα τελείως.
  • 29:58 - 30:00
    - Ίσως να μην είμαι και τόσο έξυπνη.
    - Σωστά.
  • 30:01 - 30:05
    - Μπαμπά!
    - Αγάπη μου, όλοι κάνουν λάθη.
  • 30:08 - 30:09
    Μα δεν το βλέπεις;
  • 30:09 - 30:11
    Αν η δις Ντένινγκ καταδικαστεί,
    θα φταίω εγώ.
  • 30:11 - 30:14
    Ήμουν ανόητη κι έχασα τα στοιχεία
    που θα την έσωζαν.
  • 30:15 - 30:17
    - Εγώ φταίω.
    - Έλα, μην ανησυχείς, Νάνσι.
  • 30:17 - 30:19
    Θα δω την Ντένινγκ το πρωί.
  • 30:19 - 30:23
    Αχ, μπαμπά, αλήθεια νιώθω
    10 χρόνια νεώτερη!
  • 30:23 - 30:25
    Μην ενθουσιάζεσαι τόσο.
  • 30:25 - 30:28
    Δεν έχουμε τίποτα στα χέρια μας
    για το δικαστήριο.
  • 30:28 - 30:30
    Θα έχουμε, αν μπορέσεις
    να βρεις αυτόν τον άνδρα.
  • 30:30 - 30:33
    - Θα τον γνώριζες αν τον έβλεπες;
    - Τέτοιο αυτί δεν ξεχνιέται.
  • 30:34 - 30:35
    Έμοιαζε σαν τα μάφιν της Έφι.
  • 30:36 - 30:37
    - Αυτί σαν κουνουπίδι;
    -Τι;
  • 30:37 - 30:40
    - Είπα αυτί σαν κουνουπίδι.
    - Τι είπες;
  • 30:40 - 30:41
    Δεν σε καταλαβαίνω, Νάνσι.
  • 30:42 - 30:46
    Πού να καταλάβεις έτσι που πλατσουρίζεις;
  • 30:46 - 30:48
    - Πώς μιλάς έτσι στον πατέρα σου;
    - Είναι κάλτσες.
  • 30:49 - 30:50
    Γιατί δεν τις βγάζεις;
  • 30:50 - 30:54
    Να, πάρε την πετσέτα.
    Τώρα πρέπει να ξαναρχίσω.
  • 30:54 - 30:58
    Είπα ότι το αυτί του έμοιαζε
    με τα μάφιν της Έφι.
  • 30:58 - 31:00
    Είπα, ήταν αυτί σαν κουνουπίδι.
  • 31:01 - 31:03
    Αυτό δείχνει ότι μπορεί
    να είναι μποξέρ ή παλαιστής.
  • 31:03 - 31:04
    Αλήθεια;
  • 31:04 - 31:08
    Τι σχέση μπορεί να έχει με την υπόθεση,
    δεν μπορώ να το καταλάβω.
  • 31:08 - 31:11
    Ένιωθα απ' την αρχή ότι
    αυτός ο άνδρας κάτι ξέρει.
  • 31:11 - 31:13
    Κάτι πρέπει να κάνεις γι' αυτόν.
  • 31:13 - 31:16
    Θα κάνω κάτι για ένα αστείο κορίτσι.
  • 31:16 - 31:19
    - Πήγαινε για ύπνο, κοριτσάκι μου.
    - Άσε με. Δεν είμαι κοριτσάκι.
  • 31:19 - 31:22
    - Πάντα θα είσαι το κοριτσάκι μου.
    - Δεν είμαι κοριτσάκι.
  • 31:22 - 31:26
    Όλοι αγαπούν τα κοριτσάκια.
    Γι' αυτό κι εγώ σ'αγαπώ.
  • 31:27 - 31:29
    - Όμορφο κοριτσάκι.
    - Έλα, μπαμπά!
  • 31:30 - 31:32
    Μπαμπά, μην γίνεσαι κουτός.
  • 31:34 - 31:38
    Καληνύχτα, μωρό μου.
  • 31:38 - 31:41
    Καληνύχτα, μωρό μου.
    Θα σ' αφήσω τώρα.
  • 31:41 - 31:44
    Μπαμπά, πρέπει να το λύσουμε αυτό.
  • 31:44 - 31:48
    Το πρωί, το πρωί.
    Πρωί, πρωί με τη δροσούλα.
  • 31:48 - 31:50
    Το πρωί.
  • 31:57 - 31:59
    Γεια σας.
  • 31:59 - 32:04
    - Είμαι η Νάνσι Ντριού.
    - Γοητευμένος, φυσικά. Πάρε μια καρέκλα.
  • 32:05 - 32:07
    Όχι, ευχαριστώ.
    Είμαι στο πόδι όλη μέρα.
  • 32:07 - 32:10
    Έχεις φωτογραφίες πυγμάχων
    κι άλλων τέτοιων;
  • 32:11 - 32:13
    Που να δεις το σόι της γυναίκας μου.
  • 32:13 - 32:17
    Ήρθες στο σωστό μέρος, τους ξέρω όλους.
    Ο δικός σου πώς είναι;
  • 32:17 - 32:20
    Θα τον δεις τώρα.
    Έχει ένα αυτί σαν κουνουπίδι.
  • 32:31 - 32:35
    Ορίστε. Αν τον αναγνωρίσεις, πες μου.
  • 33:02 - 33:05
    - Τεντ.
    - Τι θέλεις;
  • 33:05 - 33:07
    Μην με κάνεις να φωνάζω. Έλα εδώ.
  • 33:08 - 33:10
    - Με συγχωρείς ένα λεπτό, Έλεν.
    - Εντάξει.
  • 33:16 - 33:19
    - Πώς με βρήκες εδώ;
    - Γεια σου, Τεντ.
  • 33:19 - 33:22
    - Α, κατάλαβα!
    - Πού θα μπορούσα να σε βρω;
  • 33:22 - 33:25
    - Ο Τεντ έχει φιλενάδα.
    - Ο Τεντ έχει φιλενάδα.
  • 33:25 - 33:26
    Ήσυχα, μισοριξιά.
  • 33:26 - 33:29
    - Δεν είναι πολύ όμορφη.
    - Σίγουρα!
  • 33:29 - 33:31
    - Τι σκέφτεσαι;
    - Κοίτα το χαρτί που βρήκα.
  • 33:32 - 33:33
    Για δώσε να δω.
  • 33:34 - 33:36
    Σόξι Άνθενς. Ποιος είναι αυτός;
  • 33:36 - 33:38
    Είναι αυτός που είδα στης Λάμπερτ.
  • 33:38 - 33:41
    Ήταν μποξέρ. Πηγαίνει στο γυμναστήριο
    του Μάξι, στην 1η Οδό.
  • 33:41 - 33:43
    - Πώς το ξέρεις;
    - Ναι! Πώς το ξέρεις;
  • 33:43 - 33:46
    Απλά αναρωτήθηκα που θα πήγαινα
    αν ήμουν πυγμάχος...
  • 33:46 - 33:48
    σ' ένα γυμναστήριο, φυσικά.
  • 33:48 - 33:51
    Τηλεφώνησα σ' όλη την πόλη, κι έλεγα
    ότι είμαι η κοπέλα του κ. Άνθενς.
  • 33:51 - 33:54
    Πολύ γρήγορα ανακάλυψα ότι ήταν στου Μάξι.
  • 33:54 - 33:59
    Μάλιστα. Καλά που μου το είπες.
    Ε... πρέπει να επιστρέψω τώρα.
  • 33:59 - 34:00
    - Γεια σου, Τεντ.
    - Γεια.
  • 34:00 - 34:01
    Μη σε κρατάω.
  • 34:02 - 34:04
    Ήθελα να σου πω που θα είμαι,
    αν σε ρωτήσει ο μπαμπάς.
  • 34:04 - 34:06
    Καλά, θα πας τώρα εκεί μόνη σου;
  • 34:06 - 34:09
    Θα πάω. Κάτι πρέπει
    να γίνει με τον Σόξι άμεσα.
  • 34:09 - 34:10
    Είναι σημαντικός μάρτυρας.
  • 34:10 - 34:13
    Μου το λες, για να μπλέξω εγώ
    με τον πατέρα σου...
  • 34:13 - 34:15
    ...που σε άφησα να πας.
  • 34:15 - 34:17
    Κάνεις λάθος.
    Δεν είσαι υπεύθυνος για μένα.
  • 34:17 - 34:20
    Θα' ρθούμε κι εμείς.
    Τρελαινόμαστε για καυγάδες.
  • 34:20 - 34:23
    - Ελπίζω να φιλήσω κανένα κάθαρμα!
    - Εσείς οι δυο δεν πάτε πουθενά.
  • 34:23 - 34:25
    - Και γιατί παρακαλώ;
    - Αφήστε το.
  • 34:25 - 34:28
    Να πάρει, Νάνσι. Τώρα θ' ανησυχώ.
    Καλύτερα να έρθω κι εγώ.
  • 34:28 - 34:31
    Δεν νομίζω ότι χρειάζεται.
    Είναι ζόρικο μέρος.
  • 34:31 - 34:36
    - Θα προσέχω και τον εαυτό μου κι εσένα.
    - Καλά, αφού επιμένεις.
  • 34:36 - 34:38
    - Τι είναι αυτό;
    - Η στολή σου.
  • 34:38 - 34:40
    Θα ποζάρεις ως ο μποξέρ
    "Γρήγορο... Γομάρι"...
  • 34:41 - 34:44
    ...κέρδισε την εμπιστοσύνη του.
    Κι ίσως να προδωθεί από μόνος του.
  • 34:44 - 34:46
    Τα είχες σχεδιάσει όλα, έτσι δεν είναι;
  • 34:46 - 34:49
    Φυσικά και όχι, Τεντ Νίκερσον!
  • 35:05 - 35:07
    Δέκα σεντς.
  • 35:19 - 35:22
    - Τι απαίσιο καταγώγι.
    - Τεντ. Να, εκεί είναι.
  • 35:24 - 35:28
    Νομίζω ότι αυτή που μου έκλεψε
    το κουτί είναι η φιλενάδα του.
  • 35:28 - 35:31
    Κοίτα να τον τουμπάρεις να σου δώσει
    τ' όνομα και την διεύθυνση της.
  • 35:31 - 35:35
    Μήπως θα ήθελες να μάθεις και
    για το σόι της τίποτα; Μα πώς εγώ θα...
  • 35:35 - 35:39
    Ο αστυνόμος Τουίντι πάντα έλεγε,
    "Cherzez la femme". Βρες τη γυναίκα.
  • 35:39 - 35:42
    - Το πιο έξυπνο που έχει πει.
    - Ναι, και δεν είναι καν δικό του.
  • 35:42 - 35:44
    Αλήθεια είναι.
    Πάντα μπορείς να μάθεις από τις γυναίκες.
  • 35:45 - 35:46
    Τους αρέσει να μιλάνε.
  • 35:46 - 35:48
    Ναι, κάτι έχω προσέξει.
  • 35:48 - 35:50
    Πήγαινε τώρα.
    Θα σε περιμένω εδώ.
  • 35:53 - 35:58
    - Δεν μου φαίνεται και πολύ φιλικός.
    - Μην ξεχνάς! Είσαι το "Γρήγορο Γομάρι"!
  • 36:04 - 36:07
    - Μισό λεπτό. Όνομα;
    - "Γρήγορο Γομάρι"
  • 36:07 - 36:11
    Έλα, πρωταθλητή, μην αρπάζεσαι.
    Όλα είναι μια χαρά.
  • 36:16 - 36:18
    - Γεια σου, πρωταθλητή.
    - Δεν είμαι πρωταθλητής.
  • 36:18 - 36:21
    Σίγουρα, προπονείσαι σαν πρωταθλητής.
  • 36:21 - 36:23
    Είμαι κάπως καινούργιος εδώ.
  • 36:23 - 36:26
    Αλλά στο Φρίσκο είχα τις επιτυχίες μου.
  • 36:26 - 36:29
    - Ναι, ε;
    - Πάνε αυτά. Τελειώσαν.
  • 36:29 - 36:31
    Νομίζω σε είδα με μια ομορφούλα.
  • 36:31 - 36:34
    - Πώς σε λένε;
    - "Γρήγορο Γομάρι". Εκείνο το γκομενάκι...
  • 36:34 - 36:36
    Γρήγορο Γομάρι.
    Πρώτη φορά τ' ακούω.
  • 36:36 - 36:40
    Δεν με ξέρουν ακόμα εδώ πέρα.
  • 36:40 - 36:43
    Τι λες να παλέψουμε κάνα δυο γύρους;
  • 36:43 - 36:46
    Α, σήμερα δεν θα κάνω προπόνηση.
  • 36:47 - 36:49
    Αν είσαι πυγμάχος,
    πρέπει να προπονείσαι συνέχεια.
  • 36:49 - 36:52
    Δεν έχω φέρει τα ρούχα μου.
  • 36:52 - 36:55
    Μη σε νοιάζει. Εγώ θα σου βρω.
    Ε, Τζέικ!
  • 36:55 - 36:57
    - Ναι.
    - Βρες του ένα σορτσάκι.
  • 36:57 - 37:00
    Θα μου δείξει πως παλεύουν στο Φρίσκο.
  • 37:00 - 37:04
    - Αμέ! Έλα μαζί μου.
    - Αλήθεια, δεν θα ήθελα.
  • 37:22 - 37:24
    Τσίχλες, παρακαλώ.
  • 37:49 - 37:50
    Γυμναστήριο του Μάξι.
  • 37:51 - 37:53
    Είμαι η φιλενάδα του Σόξι Άνθενς.
  • 37:53 - 37:55
    Πες του να με πάρει μόλις μπορέσει.
  • 37:55 - 37:58
    Μισό λεπτό. Εδώ είναι.
  • 37:58 - 37:59
    Ναι;
  • 38:01 - 38:02
    Έ, Σόξι!
  • 38:02 - 38:04
    Η φιλενάδα σου θέλει να της
    τηλεφωνήσεις τώρα.
  • 38:05 - 38:06
    Καλά.
  • 38:33 - 38:38
    Μπες μέσα.
    Όχι, από 'κεί. Από 'δω.
  • 38:38 - 38:41
    Θα μπεις μέσα επιτέλους;
    Άντε μπράβο.
  • 38:43 - 38:48
    Εντάξει Σόξι, κάνε λίγο ζέσταμα.
    Μπράβο.
  • 38:53 - 38:54
    Απαγορεύονται οι γυναίκες.
  • 38:55 - 38:57
    Πρέπει να μπω μέσα.
    Είμαι η ατζέντισσα του.
  • 38:57 - 39:00
    Η ατζέντισσα του; Τι...;
  • 39:01 - 39:03
    Τεντ, τι κάνεις;
  • 39:03 - 39:05
    Θέε μου, Νάνσι. Έμπλεξα άσχημα.
  • 39:06 - 39:09
    Μόλις έμαθα κάτι σημαντικό.
    Θέλω να φύγω.
  • 39:09 - 39:12
    Κι εγώ, αλλά δεν γίνεται.
    Πρέπει να παλέψω μαζί του.
  • 39:13 - 39:17
    Να παλέψεις; Αχ, Τεντ, μη το κάνεις!
  • 39:17 - 39:19
    Θα με στριμώξουν άσχημα αν δεν το κάνω.
  • 39:19 - 39:23
    Αχ, Θεέ μου! Κοίτα, ίσως
    να μην είναι σε φόρμα.
  • 39:23 - 39:26
    Ναι, σαν ταύρος είναι.
  • 39:26 - 39:28
    Εντάξει, Γρήγορε, έλα!
    Έτοιμος, Τζέικ;
  • 39:28 - 39:30
    Όλα έτοιμα.
  • 39:32 - 39:35
    Λοιπόν, γειά σου, Νάνσι.
  • 39:36 - 39:38
    Τώρα παιδιά, θ' ανάψουν λίγο τα αίματα.
  • 39:38 - 39:40
    Τρεις...γύρους...
  • 39:40 - 39:44
    ...μεταξύ του Σόξι Άνθενς απ' το Σικάγο,
    τον οποίο όλοι γνωρίζουμε..
  • 39:48 - 39:51
    ...και του Γρήγορου Γομαριού,
    την Αστραπή του Φρίσκο.
  • 39:53 - 39:56
    Εντάξει παιδιά, πηγαίνετε στις γωνίες σας
    και ξεκινήστε τον αγώνα.
  • 39:57 - 40:01
    Γρήγορε, το γάντι σου δεν είναι δεμένο.
    Έλα να σ' το φτιάξω.
  • 40:06 - 40:08
    Νάνσι, είσαι ιδιοφυΐα.
  • 40:10 - 40:12
    Μακάρι να μπορέσω να τον πετύχω.
  • 40:15 - 40:17
    Έλα, Σόξι, έλα!
  • 40:17 - 40:19
    Άλλη μία, Τεντ! Δηλαδή, Γομάρι.
  • 40:26 - 40:29
    - Ριξ' του στο σαγόνι, Σόξι!
    - Αυτό είναι αμούστακο ακόμα.
  • 40:30 - 40:31
    Δεν είναι.
  • 40:36 - 40:38
    Γράψε έναν πόντο!
  • 40:41 - 40:43
    Έλα, κυνήγα τον λίγο γι' αλλαγή!
  • 40:46 - 40:50
    - Πόσος χρόνος έμεινε ακόμα;
    - Έλα, Τεντ! Άσε τις ευγένειες!
  • 40:53 - 40:57
    Μπράβο, Τεντ! Έλα, χτύπα ξανά!
    Χτύπα τον ξανά!
  • 40:58 - 41:01
    Έλα, Γομάρι! Έλα, χτύπα τον!
    Κάνε κάτι! Χτύπα τον!
  • 41:01 - 41:03
    Μπράβο Τεντ! Τώρα τον έχεις!
  • 41:05 - 41:07
    Τεντ!
  • 41:08 - 41:13
    Τεντ! Αχ, Τεντ, μίλα μου!
  • 41:13 - 41:16
    Μίλα μου! Τεντ, τι έγινε;
  • 41:16 - 41:19
    Αυτό ήμουν έτοιμος να σε ρωτήσω κι εγώ.
  • 41:20 - 41:23
    Προσπάθησε τρία, πέντε, δύο,
    τέσσερα, τέσσερα, εννιά.
  • 41:25 - 41:27
    Μακάρι να ήξερα τι κάνουν.
  • 41:27 - 41:30
    Δεν ξέρω, Κίλερ.
    Ίσως να 'ναι κι οι δυο τρελοί.
  • 41:31 - 41:37
    Γεια. Είμαι ο Σόξι Άνθενς.
    Είναι η φιλενάδα μου εκεί;
  • 41:39 - 41:41
    Τζίφος.
  • 41:41 - 41:45
    Υπάρχει μόνο ακόμα ένας που μπορούμε
    να καλέσουμε. Αυτός θα πρέπει να είναι.
  • 41:45 - 41:48
    - Αν έχεις κάνει τα υπόλοιπα σωστά.
    - Είμαι σίγουρη.
  • 41:48 - 41:50
    Ναι.
  • 41:51 - 41:53
    Αχ, κοίτα με! Καταστράφηκα.
  • 41:53 - 41:55
    Ούτε στα μαθήματα τένις δεν θα
    τολμήσω να πάω τώρα.
  • 41:56 - 41:57
    Μαθήματα τένις;
  • 41:57 - 42:00
    Τεντ, η κοπέλα που παίζατε
    είναι δασκάλα του τένις;
  • 42:00 - 42:05
    Φυσικά. Η Έλεν Γουίνφιλντ, η πρωταθλήτρια.
    Αυτά τα μαθήματα κοστίζουν αρκετά.
  • 42:05 - 42:07
    Δασκάλα του τένις.
    Αυτό είναι υπέροχο!
  • 42:07 - 42:10
    Δηλαδή, λυπάμαι για μαθήματα, αλλά...
  • 42:10 - 42:11
    Ε, τι σου συμβαίνει;
  • 42:12 - 42:16
    Τίποτα. Τώρα δοκίμασε το νούμερο.
    Τρία, πέντε, δύο, τέσσερα, τέσσερα, μηδέν.
  • 42:16 - 42:19
    Ίσως πρέπει να πας για ψυχανάλυση.
  • 42:20 - 42:22
    Θα πάω σπίτι και θα φάω ένα μπισκότο.
  • 42:22 - 42:25
    Φέρε μου κι εμένα ένα.
    Εγώ θα μείνω εδώ να μάθω τι συμβαίνει.
  • 42:25 - 42:27
    Εντάξει, φιλαράκι.
  • 42:33 - 42:34
    Ξενοδοχείο Μπέλντενμπεργκ.
  • 42:35 - 42:39
    Είμαι ο Σόξι Άνθενς.
    Τηλεφωνώ για την φιλενάδα μου.
  • 42:39 - 42:41
    Δεν είναι εδώ αυτή τη στιγμή.
  • 42:42 - 42:45
    - Είναι το μέρος, πώς να βρω τ' όνομα της;
    - Με στρατηγική.
  • 42:45 - 42:47
    Ναι, ναι!
  • 42:48 - 42:49
    Ξέρετε που πήγε η δις...;
  • 42:50 - 42:53
    Όχι, αλλά θα δω αν άφησε
    κάποιο μήνυμα για σας.
  • 42:53 - 42:56
    - Και ο Σόξι εκεί μένει.
    - Αλήθεια;
  • 42:57 - 43:01
    Όχι, δεν υπάρχει μήνυμα, κ. Άνθενς.
    Να της πω ότι τηλεφωνήσατε;
  • 43:01 - 43:04
    Μισό λεπτό.
    Τζο, πήρε η δις Λούκας το ταξί σου;
  • 43:05 - 43:06
    Ναι. Γιατί;
  • 43:06 - 43:08
    - Τ' όνομα της είναι Λούκας.
    - Ναι.
  • 43:09 - 43:11
    Πήγε στο καφέ Μάνταριν, κ. Άνθενς.
  • 43:11 - 43:15
    Ευχαριστώ, λοιπόν, εσείς...
    Ευχαριστώ πάρα πολύ.
  • 43:15 - 43:18
    Καφέ Μάνταριν.
  • 43:25 - 43:27
    Έχεις καθόλου λεφτά;
  • 43:27 - 43:31
    - Δεν μου τρέχουν απ' τα μπατζάκια.
    - Ούτε και μένα. Μη φας πολύ.
  • 43:33 - 43:35
    Μανούλα μου, κινέζικο.
  • 43:35 - 43:37
    Μέρι Νίκερσον.
  • 43:37 - 43:39
    Λατρεύουμε τα κινέζικα, έτσι;
  • 43:39 - 43:41
    - Αμέ.
    - Από που ξεφυτρώσατε εσείς οι δύο;
  • 43:42 - 43:44
    Νόμιζες ότι θα μας ξεφύγεις, ε;
  • 43:44 - 43:45
    Ναι.
  • 43:45 - 43:47
    - Πηγαίνετε σπίτι.
    - Όχι βέβαια!
  • 43:47 - 43:49
    Μπορεί να χαθούμε.
    Θα 'ρθούμε μαζί σου.
  • 43:49 - 43:51
    - Πάνω απ' το πτώμα μου.
    - Επίσης.
  • 43:52 - 43:56
    Τότε, ίσως θα πρέπει να τηλεφωνήσω
    στον πατέρα της Νάνσι.
  • 43:56 - 43:59
    Εντάξει, εντάξει.
    Μάλλον θα πρέπει να το κάνουμε.
  • 43:59 - 44:03
    Με έναν όρο, όταν ο σερβιτόρος πάρει
    παραγγελία, εσύ θα πεις "Δεν πεινάω".
  • 44:03 - 44:06
    - Αφού πεινάω. Εσύ τι λες, Κίλερ;
    - Πεθαίνω της πείνας.
  • 44:06 - 44:07
    Δεν φτάνουν τα λεφτά.
  • 44:07 - 44:09
    Θα συνεργαστείς μαζί μας ή όχι;
  • 44:09 - 44:12
    - Τι λες, Κίλερ;
    - Φυσικά, είμαστε μέσα.
  • 44:12 - 44:13
    Εντάξει, πάμε.
  • 44:13 - 44:15
    Μισό λεπτό.
    Ας το δοκιμάσουμε μια φορά.
  • 44:15 - 44:18
    Τώρα, είμαι ο σερβιτόρος.
    Τι θα πάρετε, τζαμπατζήδες;
  • 44:19 - 44:20
    Τσοπ Σούι.
  • 44:20 - 44:23
    - Όχι. Όχι.
    - Όχι, όχι. Κοίτα είμαστε ταπί.
  • 44:23 - 44:25
    Δεν μπορούμε να σου πάρουμε φαΐ.
  • 44:25 - 44:29
    - Ένα ποτήρι γάλα;
    - Καλά, αν είναι αυτό, κάτι θα γίνει.
  • 44:29 - 44:31
    Εντάξει. Σύμφωνοι.
  • 44:32 - 44:34
    Τεντ, γιατί έπρεπε να έχεις αδερφή;
  • 44:35 - 44:36
    Ρώτα τη μαμά.
  • 44:44 - 44:48
    Αχ, φοβάμαι ότι είμαστε
    πολύ κοντά στην ορχήστρα.
  • 44:56 - 44:58
    Εδώ είναι καλά.
    Ευχαριστώ πολύ.
  • 44:59 - 45:02
    Τεντ, είδες;
    Είναι στο διπλανό θάλαμο...
  • 45:02 - 45:05
    ...με τον Μάιλς Λάμπερτ.
    - Αυτή είναι;
  • 45:05 - 45:07
    Είναι αστείο.
  • 45:07 - 45:09
    Αυτή είναι το κορίτσι του Σόξι.
  • 45:09 - 45:11
    Νομίζω ότι βγαίνει έξω με το κ. Λάμπερτ.
  • 45:11 - 45:15
    - Λες ο Σόξι να γνωρίζει τον Λάμπερτ;
    - Μπορεί.
  • 45:15 - 45:16
    Ανοίξτε μου.
  • 45:16 - 45:17
    - Για ποιο λόγο.
    - Ξέχνα το.
  • 45:20 - 45:22
    Ξέχνα το αυτό.
  • 45:26 - 45:27
    Έλα.
  • 45:32 - 45:35
    Το Γυμναστήριο του Μάξι, Σόξι.
  • 45:40 - 45:44
    - Γεια.
    - Ο κ. Άνθενς; Είμαι ένα φίλος.
  • 45:44 - 45:46
    θα σε ενδιέφερε να μάθεις ότι...
  • 45:46 - 45:48
    ...η δις Λούκας είναι
    με τον Μάιλς Λάμπερτ...
  • 45:48 - 45:51
    ...στο Καφέ Μάνταριν;
    - Ποιος είναι;
  • 46:07 - 46:08
    Ποιον πήρες;
  • 46:08 - 46:12
    Πήρα στον Σόξι για τον Λάμπερτ και
    τη δις Λούκας. Και τρελάθηκε.
  • 46:12 - 46:15
    - Να πάρει.
    - Μπορεί να μάθουμε κάτι σημαντικό.
  • 46:15 - 46:17
    Όταν έρθει εδώ,
    σίγουρα κάτι θα γίνει.
  • 46:17 - 46:20
    Ναι, τουρτοπόλεμος.
  • 46:21 - 46:23
    Τι πάρετε, παρακαλώ;
  • 46:23 - 46:25
    Θα πάρω αυγά τηγανητά.
  • 46:25 - 46:28
    - Κι εσείς;
    - Ένα τσάι.
  • 46:28 - 46:29
    Εσείς επίσης, παρακαλώ;
  • 46:33 - 46:34
    Ένα ποτήρι γάλα.
  • 46:36 - 46:40
    - Και τσοπ σούι.
    - Ναι, ναι.
  • 46:53 - 46:55
    Τεντ, κοίτα!
  • 47:10 - 47:11
    - Σόξι.
    - Εσύ παλιό...
  • 47:11 - 47:13
    - Ηρέμησε, Σόξι.
    - Κάτσε κάτω.
  • 47:14 - 47:16
    Σκόπευες να τρέξεις...
  • 47:16 - 47:18
    ...όταν είδες ότι ο Λάμπερτ
    έβαζε χέρι στην κυρία.
  • 47:19 - 47:20
    Σκάσε, Σόξι.
  • 47:20 - 47:23
    Όσο για σένα εξυπνάκια, την θέλεις
    την κυρά; Χάρισμα σου.
  • 47:23 - 47:27
    Αλλά όταν εσύ κι αυτή θα πάτε
    να το σκάσετε, θα βρεθείτε προ εκπλήξεως.
  • 47:27 - 47:30
    Ακόμα έχω το μεταλλικό κουτί
    με τα αποτυπώματα.
  • 47:31 - 47:34
    - Ξέρω τι να το κάνω.
    - Παλιο...
  • 47:35 - 47:36
    Σόξι! Σόξι, μη!
  • 47:37 - 47:39
    Ε, τι συμβαίνει;
    Από πού έρχεσαι;
  • 47:39 - 47:41
    - Τι κάνεις; Τι συμβαίνει;
    -Γιατί;
  • 47:42 - 47:45
    - Πάω να πάρω την αστυνομία.
    - Όχι! Μη το κάνεις αυτό.
  • 47:47 - 47:49
    Δεν θέλουμε δημοσιότητα.
  • 47:49 - 47:51
    Έλα, κούκλα.
  • 47:53 - 47:56
    - Πάρε το τσεκ. Θα πάρω τον μπαμπά.
    - Φυσικά.
  • 48:04 - 48:06
    - Παρακαλώ;
    - Είναι η κόρη σας.
  • 48:06 - 48:07
    Ευχαριστώ.
  • 48:08 - 48:09
    Γεια σου, Νάνσι.
  • 48:09 - 48:12
    Μπαμπά, τι θα συμβεί στο κτήμα Λαμπέρτ,
    αν η Ντένινγκ καταδικαστεί;
  • 48:13 - 48:16
    Θα πάει στον κοντινότερο συγγενή της,
    τον Μάιλς Λάμπερτ. Γιατί;
  • 48:16 - 48:19
    Απλώς αναρωτιόμουν. Ευχαριστώ, μπαμπά.
  • 48:22 - 48:26
    - Έλα, Τεντ! Βιάσου!
    - Δώσε μου κανένα φράγκο. Στέγνωσα.
  • 48:27 - 48:29
    Είναι όλα όσα έχω.
  • 48:29 - 48:31
    Εξήντα... πέντε σεντς ακόμα, παρακάλω.
  • 48:32 - 48:36
    Κοίτα, κύριος, είναι ό,τι έχουμε.
    Μπορείς να μας εμπιστευτείς;
  • 48:36 - 48:39
    Α, φυσικά! Φυσικά!
    Εσείς καλοί άνθρωποι. Σας εμπιστεύομαι.
  • 48:39 - 48:42
    Ευχαριστούμε πολύ.
    Έλα, Τεντ! Πρέπει να βιαστούμε.
  • 48:42 - 48:43
    Εξήντα... πέντε σεντς.
  • 48:43 - 48:45
    Μα, μόλις είπες ότι μας εμπιστεύεσαι.
  • 48:45 - 48:48
    Πρέπει να πάμε σπίτι
    για να πάρουμε λεφτά.
  • 48:48 - 48:50
    Αλλά θα ξανάρθουμε.
  • 48:50 - 48:51
    Εξήντα... πέντε σεντς.
  • 48:53 - 48:55
    Κοίτα τώρα πως μας έμπλεξες!
  • 48:55 - 48:57
    Δεν ξέρουμε τίποτα γι' αυτό. Έτσι, Κίλερ;
  • 48:57 - 48:59
    Όχι, μας κάλεσαν.
  • 49:01 - 49:04
    Κοίτα, κύριος, δεν έχουμε 65 σεντς.
  • 49:04 - 49:06
    Έχεις τσεκ, όχι 65 σεντς;
  • 49:07 - 49:08
    - Ναι. Σωστά.
    - Όχι.
  • 49:19 - 49:24
    Εσύ πλύνεις πιάτα όλη μέρα.
    Μπορεί δύο, τρία μέρα.
  • 49:24 - 49:26
    Ε, που πάει;
    Κουζίνα εκεί.
  • 49:27 - 49:29
    - Κουζίνα εκεί.
    - Κοίτα τώρα.
  • 49:29 - 49:33
    - Δεν θέλω να πλύνω πιάτα.
    - Είμαι πτώμα, αλλά μπορώ να επιβλέπω.
  • 49:33 - 49:36
    Θα πλύνετε πιάτα, και οι δύο,
    και σας αξίζει κιόλας.
  • 49:37 - 49:40
    - Κύριος! Μήπως να κάνει κάτι ψυχαγωγικό;
    -Ψυχαγωγικό;
  • 49:40 - 49:43
    - Ναι, είναι διάσημη τραγουδίστρια.
    - Εγώ νόμιζα ότι εσύ φίλος μου.
  • 49:43 - 49:46
    - Τι προσπαθείς να κάνεις;
    - Αυτοσχεδιάζεις.
  • 49:46 - 49:48
    Αλήθεια, έχει τραγουδήσει
    σε όλο τον κόσμο.
  • 49:48 - 49:53
    Εντάξει, εσύ τραγούδάει καλό τραγούδι.
    Όχι καλό, πλύνει πιάτα.
  • 49:53 - 49:55
    Έλα, γρήγορα!
  • 49:57 - 50:01
    - Τι θα τραγουδήσω;
    - Οτιδήποτε. "Νάνι, το μωρό μου"
  • 50:02 - 50:06
    - Αχ Θεέ μου!
    - Θα φάμε ισόβια μετά απ' αυτό.
  • 50:07 - 50:09
    Ε, κύριος, μπορείς να την βοηθήσεις;
  • 51:39 - 51:43
    Δεν μπορώ, είναι πολύ γρήγοροι.
  • 51:47 - 51:49
    Χαζομάρες.
  • 52:45 - 52:48
    Τώρα είμαστε όλοι εδώ, δις Ντριού.
  • 52:48 - 52:51
    Να τα, τώρα, τα 50 δολάρια
    και το μετάλλιο.
  • 52:51 - 52:54
    Και τώρα, ο Μπόστγουικ έχει διαλέξει
    το καλύτερο άρθρο...
  • 52:54 - 52:57
    ...που έδωσε η γοητευτική...
    - Δώσε το βραβείο σ' αυτήν.
  • 52:57 - 53:00
    Για τον εργάτη που εφηύρε
    έναν καρυοθραύστη...
  • 53:00 - 53:01
    ...για σκίουρους.
  • 53:01 - 53:05
    Εγώ είμαι! Νίκησα! Νίκησα!
  • 53:05 - 53:08
    - Με μεγάλη χαρά...
    - Εκτός αν η δις Ντριου έχει γράψει κάτι.
  • 53:08 - 53:12
    Έχω ένα άρθρο, κ. Μπόστγουικ,
    αλλά είναι εμπιστευτικό.
  • 53:12 - 53:15
    Βλέπετε, ο πατέρας μου...
  • 53:18 - 53:20
    Λοιπόν, τι είναι;
  • 53:22 - 53:25
    Είναι γεγονός πως ένας
    άγνωστος τηλεφώνησε στον πατέρα μου..
  • 53:26 - 53:29
    ...κι είπε ότι έχει το μεταλλικό κουτί
    με τη χημική ουσία...
  • 53:29 - 53:32
    ...με τα στοιχεία που αποδεικνύουν
    την αθωότητα της Ντένινγκ.
  • 53:32 - 53:35
    Και θα υποδείκνυαν τον πραγματικό
    δολοφόνο της Λάμπερτ.
  • 53:35 - 53:38
    - Λες αλήθεια;
    - Αφού, κύριε Μπόστγουικ...
  • 53:39 - 53:43
    ...ξέρετε την υπόληψη του πατέρα μου
    και δεν θα έλεγα ψέματα.
  • 53:43 - 53:46
    - Συνέχισε, συνέχισε...
    - Έπειτα...
  • 53:47 - 53:50
    ...ο άγνωστος έφερε το κουτί στο γραφείο
    του πατέρα μου απόψε.
  • 53:50 - 53:51
    Εξαιρετικά!
  • 53:52 - 53:55
    Σταμάτα το τυπογραφείο!
    Είστε υπέροχη, δις Ντριού!
  • 53:55 - 53:58
    Κράτα την πλάκα για το πρωτοσέλιδο!
    Λαβράκι! Ξαναγράψ' το!
  • 53:59 - 54:02
    Μην στέκεσαι εκεί σαν βλάκας!
    Δώσ' της τα χρήματα! Νίκησε!
  • 54:02 - 54:04
    - Συγχαρητήρια.
    - Και τώρα, δις Ντριού...
  • 54:05 - 54:09
    ...έχω την χαρά να σας παρουσιάσω
    την επιταγή και το μετάλλιο.
  • 54:10 - 54:13
    Δώσε την επιταγή στους άλλους,
    θα πάρω μόνο το μετάλλιο.
  • 54:13 - 54:14
    Έλα, Τεντ! Βιαζόμαστε!
  • 54:28 - 54:30
    Καταληκτικό!
  • 54:30 - 54:32
    - Καταπληκτικό!
    - Τέρας δεν είναι.
  • 54:32 - 54:35
    "Λοιπόν, ο Σόξι Άνθενς
    θα τα πει όλα."
  • 54:35 - 54:36
    Κοίτα να δεις.
  • 54:37 - 54:40
    Δεν καταλαβαίνετε αρχιφύλακα Εντγουϊστλ,
    αυτή η ιστορία δεν είναι αληθινή.
  • 54:40 - 54:42
    Το γράφει στην εφημερίδα.
  • 54:42 - 54:45
    - Η Νάνσι το σκάρωσε.
    - Γιατί να το γράψουν, αν δεν είναι αλήθεια;
  • 54:45 - 54:47
    Αυτό είναι το πρόβλημα με τις εφημερίδες.
  • 54:47 - 54:51
    Δεν φταίνε αυτοί. Εγώ έπεισα τον εκδότη
    πώς η ιστορία ήταν αληθινή.
  • 54:51 - 54:52
    Γιατί;
  • 54:52 - 54:56
    Αχ Θεέ μου, είστε σίγουρος
    ότι ο αστυνόμος Τουΐντι δεν θα γυρίσει;
  • 54:56 - 55:00
    Σίγουρα. Δίνει συνέντευξη στο Σικάγο
    για το πως ν' αποφευχθεί το έγκλημα.
  • 55:00 - 55:02
    Το έκανε, σωστά.
  • 55:02 - 55:04
    - Δεν κάνει διαφορά. Θα καταλάβει.
    - Ναι.
  • 55:04 - 55:06
    Τι παραπάνω έχει ο Τουΐντι από μένα;
  • 55:06 - 55:08
    - Λοιπόν, γι' αρχή...
  • 55:09 - 55:11
    Εγώ έγραψα το άρθρο στην εφημερίδα ώστε...
  • 55:11 - 55:14
    ...η αστυνομία να παγιδεύσει
    τον πραγματικό δολοφόνο.
  • 55:14 - 55:16
    Ε, αυτό είναι άλλο. Πώς;
  • 55:16 - 55:19
    Δεν καταλαβαίνετε;
    Αυτή η εφημερίδα θα κυκλοφορήσει σε λίγο.
  • 55:19 - 55:20
    Αν ο δολοφόνος είναι ο Λάμπερτ...
  • 55:21 - 55:24
    ...θα ψάξει γι' αυτό το κουτί
    μόλις διαβάσει το άρθρο.
  • 55:24 - 55:26
    Θα σκεφτεί ότι ο Σόξι πάει
    να του την... φέρει.
  • 55:26 - 55:29
    Έχω αρχίσει να πιστεύω
    ότι κάτι ξέρετε, δις Ντριού.
  • 55:29 - 55:33
    Φυσικά. Το μόνο πρέπει να κάνετε είναι να
    είστε στο σπίτι του Σόξι όταν ο Λάμπερτ φτάσει εκεί...
  • 55:33 - 55:35
    ...και να τον συλλάβετε με τα στοιχεία.
  • 55:35 - 55:38
    - Πού μένει, αυτός ο Σόξι;
    - Στο 815, Ξενοδοχείο Μπέλντενμπουργκ.
  • 55:38 - 55:39
    Θα σας βοηθήσουμε στην αναγνώριση.
  • 55:40 - 55:42
    - Δεν γίνεται να 'ρθείτε.
    - Μα πρέπει να έρθω.
  • 55:42 - 55:44
    Θέλω να έχω μια προσωπική
    μαρτυρία για την υπόθεση.
  • 55:44 - 55:47
    Όταν διαβάσουν το άρθρο μου,
    θα πάρετε προαγωγή.
  • 55:47 - 55:49
    Ναι, ε; Καταλαβαίνω τι λέτε.
  • 55:49 - 55:51
    Υπόσχεθείτε ότι θα προσέχετε.
  • 55:51 - 55:53
    - Βέβαια, το υποσχόμαστε.
    - Το υποσχόμαστε.
  • 55:53 - 55:56
    Εδώ ο αστυφύλακας Έντγουϊστλ.
    Στείλ' τε ενισχύσεις.
  • 55:56 - 55:58
    -Εεε.
    - Αχ, όχι! Μην το κάνετε αυτό.
  • 55:58 - 56:00
    Αν δουν την αστυνομία,
    θα το σκάσουν.
  • 56:00 - 56:02
    Ή θα ξεφορτωθούν το κουτί.
  • 56:02 - 56:04
    Ναι, καταλαβαίνω τι λες.
  • 56:04 - 56:06
    Θα πάω και θα τους πιάσω...μόνος μου.
  • 56:06 - 56:09
    Αυτό θα είναι το καλύτερο,
    αλλά ακόμα κι αν σας δούνε, τότε...
  • 56:09 - 56:11
    Μην ανησυχείς.
    Δεν θα με καταλάβουν.
  • 56:11 - 56:13
    Θα φορέσω την μεταμφίεση
    της υπόθεσης Κάλεν.
  • 56:13 - 56:15
    Εδώ είναι, αστυφύλακα.
  • 56:16 - 56:17
    Ευχαριστώ.
  • 56:26 - 56:27
    Σας ευχαριστώ.
  • 56:28 - 56:33
    - Πρόσεχε, το φάρμακο της γιαγιάς.
    -Αδέξιε.
  • 56:34 - 56:36
    - Καλό απόγευμα, νεαρέ.
    - Καλό απόγευμα, κυρία.
  • 56:36 - 56:38
    Θα γραφτείς, Άρθουρ;
  • 56:38 - 56:40
    Φυσικά, γιαγιά.
  • 56:41 - 56:43
    Η γιαγιά θέλει το ίδιο δωμάτιο
    που είχε την προηγούμενη φορά.
  • 56:44 - 56:45
    - Ποιο ήταν, γιαγιά;
    - Για να δούμε.
  • 56:45 - 56:50
    Η μνήμη μου δεν είναι πια ή ίδια.
    Μήπως ήταν το 815;
  • 56:50 - 56:52
    Το 815 είναι κατειλλημένο, κα. Πλόππερ.
  • 56:52 - 56:54
    Αλλά μπορώ να σας δώσω το διπλανό.
  • 56:55 - 56:57
    - Αχ, αυτό θα ήταν υπέροχο.
    - Ναι, αυτό θα είναι αρκετό.
  • 56:58 - 57:00
    Πρέπει να ενημερώνομαι για το άσθμα μου.
  • 57:00 - 57:02
    Μάλιστα.
  • 57:02 - 57:06
    - Δείξε στην κα. Πλόππερ το 817.
    - Ελάτε, παιδιά.
  • 57:07 - 57:09
    Γιατί δεν κάνουν τις πόρτες μεγαλύτερες;
  • 57:09 - 57:12
    - Πρόσεχε, Αρθουρ.
    - Ναι, γιαγιά.
  • 57:28 - 57:29
    - Κάτι άλλο, κυρία;
    - Όχι, ευχαριστώ.
  • 57:31 - 57:32
    Να' σαι.
  • 57:33 - 57:34
    Ευχαριστώ.
  • 57:36 - 57:38
    Άνοιξε αυτές τις τσάντες.
  • 57:39 - 57:41
    Δεν σου είπα για την μεταμφίεση μου;
  • 57:41 - 57:43
    - Εδώ έξω, αστυφύλακα.
    - Εντάξει.
  • 57:43 - 57:46
    Τους ξεγέλασα. Τους ξεγέλασα.
  • 57:46 - 57:48
    Αν γίνει κάτι,
    θα σου κάνω σινιάλο.
  • 57:49 - 57:50
    Σωστά.
  • 58:30 - 58:32
    - Άσε με να το κάνω εγώ. Εντάξει, Νάνσι;
    - Καλά.
  • 58:39 - 58:41
    Αυτό εδώ μπαίνει στον τοίχο.
  • 58:48 - 58:50
    - Βγάλε εκείνο το καλώδιο. Εντάξει, Νάνσι;
    - Αμέ.
  • 58:54 - 58:56
    - Εδώ.
    -Εντάξει.
  • 58:57 - 59:00
    Δεν μ'αρέσει αυτή η ιστορία, Νάνσι.
    Μ' εκνευρίζει.
  • 59:00 - 59:02
    Ξέρω. Κι εμένα.
  • 59:04 - 59:07
    Όλα έτοιμα εδώ.
    Άν δεν με ακούς, πες το μου.
  • 59:07 - 59:09
    - Τον ακούω.
    - Ναι;
  • 59:50 - 59:53
    Συγγνώμη.
  • 59:53 - 59:57
    Μάλλον είμαι σε λάθος δωμάτιο.
  • 60:01 - 60:04
    - Πώς λέγεσαι;
    - Λέγομαι κυρία Πλόππερ.
  • 60:06 - 60:08
    Βοήθεια. Βοήθεια.
    Μπες στο αυτοκίνητο και ξεκίνα το.
  • 60:15 - 60:18
    Αχ, κάνε κάτι!
  • 60:20 - 60:22
    - Γεια.
    - Άσε κάτω το τηλέφωνο.
  • 60:23 - 60:25
    Δεν κάναμε κάτι.
    Αλήθεια.
  • 60:25 - 60:27
    Όχι, απλώς προσπαθούσαμε να...
  • 60:27 - 60:30
    Σκάσε. Έλα, σήκω εσύ!
  • 60:35 - 60:37
    Εντάξει, δρόμο τώρα.
  • 60:43 - 60:45
    'Ελα.
  • 60:47 - 60:50
    Πάνω. Έλα, γρήγορα.
  • 60:55 - 60:56
    Έλα.
  • 61:05 - 61:08
    Τι σκοπεύεις να μας κάνεις;
  • 61:12 - 61:14
    Εντάξει, εδώ μέσα.
  • 61:29 - 61:31
    Tι να έκαναν, άραγε, στον Έντγουϊστλ;
  • 61:31 - 61:33
    Αλήθεια, δεν ξέρω.
  • 61:41 - 61:45
    - Πρέπει να βγούμε έξω.
    - Ναι, ξέρω.
  • 61:46 - 61:49
    - Μην κουράζεσαι, Νάνσι.
    - Ας φωνάξουμε.
  • 61:49 - 61:51
    Ναι, μαζί.
  • 61:51 - 61:55
    - Βοήθεια!
    - Βοήθεια!
  • 61:55 - 61:57
    Ελπίζω να έχουν πολυβόλα
    σ' αυτή τη φωτογραφία.
  • 61:57 - 61:59
    Κι εγώ.
  • 61:59 - 62:01
    Για κοίτα.
  • 62:04 - 62:07
    - Το αυτοκίνητο της Νάνσι.
    - Το αυτοκίνητό της Νάνσι.
  • 62:07 - 62:10
    - Ας ξεφουσκώσουμε τα λάστιχα.
    - Πρέπει να κάνουμε κάτι.
  • 62:10 - 62:14
    Λοιπόν, μόλις θυμήθηκα.
  • 62:21 - 62:23
    Ε, αυτά είναι δικά μου.
  • 62:25 - 62:29
    - Ας τα βάλουμε όλα μέσα.
    - Πω, ρε φίλε.
  • 62:30 - 62:32
    Βοήθεια!
  • 62:33 - 62:35
    Δεν υπάρχει περίπτωση, Νάνσι.
    Καμία περίπτωση.
  • 62:35 - 62:40
    Με τόσους ανθρώπους κάτω απ' τα πόδια
    μας, κάποιος τρόπος θα υπάρχει να βγούμε.
  • 62:40 - 62:44
    - Τι είναι αυτό;
    - Α, είναι οι ασφάλειες.
  • 62:44 - 62:48
    Λες αυτές να είναι οι ασφάλειες
    για το ηλεκτρικό σήμα.
  • 62:48 - 62:50
    Αν το κλείναμε,
    θα τραβήξουμε την προσοχή.
  • 62:50 - 62:52
    Θα περάσουν ώρες μέχρι να το προσέξουν.
  • 62:52 - 62:56
    Και τότε, θα έιναι πολύ αργά.
    Μπέλντενμπεργκ.
  • 62:57 - 63:01
    Για κάτσε. Μου ήρθε μια ιδέα.
  • 63:11 - 63:15
    - Να. Αυτό πρέπει να προκαλέσει αίσθηση.
    - Κι αυτό θα βοηθήσει.
  • 63:22 - 63:23
    Κοίτα.
  • 63:29 - 63:31
    Ξενοδοχείο Μπεντ Μπαντ.
  • 63:40 - 63:42
    Πάρε τον τεχνικό να το φτιάξει άμεσα.
  • 64:08 - 64:12
    Κάποιος έρχεται.
    Βιάσου. Άνοιξε την πόρτα.
  • 64:14 - 64:16
    - Κύριε, κάτω, ένας εγκληματίας.
    - Πιάσ' το.
  • 64:17 - 64:18
    Ακολούθησέ με.
  • 64:29 - 64:31
    Ώστε θέλατε να μου την... φέρετε.
  • 64:33 - 64:35
    - Γρήγορα, πάρε την αστυνομία.
    - Εντάξει.
  • 64:36 - 64:37
    Δώσ' το μου αυτό.
  • 64:42 - 64:43
    Αυτό θα τους κρατήσει.
  • 64:47 - 64:49
    - Τεντ, βιάσου!
    - Σωστά.
  • 64:53 - 64:54
    Είσαι δυνατός, Λάμπερτ.
  • 64:55 - 64:57
    - Το άρθρο στην εφημερίδα ήταν ψέμα.
    - Ναι, ε;
  • 64:57 - 64:59
    Ακόμα κρατάς εκείνο το κουτί.
  • 64:59 - 65:01
    Αν χρειαστεί ν' αποδείξω
    ότι εσύ σκότωσες την γριά.
  • 65:01 - 65:02
    Δεν σ' εμπιστεύομαι.
  • 65:02 - 65:05
    Θα πάρεις τα φράγκα σου,
    μόλις καταδικάσουν την Γιούλα.
  • 65:05 - 65:08
    Αν σε είχα προδώσει, δεν νομίζεις
    ότι θα είχα τους μπάτσους εδώ, ε;
  • 65:09 - 65:12
    - Από πού ήρθε αυτός;
    - Έψαχνε για 'κείνο το κουτί.
  • 65:12 - 65:14
    Ας πούμε ότι αυτό είναι ένα πλαίσιο.
  • 65:29 - 65:32
    Τεντ, το σκάνε!
  • 65:35 - 65:38
    Βοήθεια! Βοήθεια!
  • 65:48 - 65:50
    Έλα, ας αρπάξουμε αυτό εδώ.
  • 66:04 - 66:06
    Το σκάνε με το αυτοκίνητο
    της κόρης μου.
  • 66:14 - 66:17
    Εεε, περίμενε.
  • 66:18 - 66:19
  • 66:20 - 66:22
  • 66:23 - 66:25
    Πίσω τους, φίλε.
  • 66:50 - 66:52
    Νάνσι, κατέβα απ' το αυτοκίνητο.
  • 66:52 - 66:55
    Σταμάτα, βλάκα.
    Αυτό είναι το αυτοκίνητο που κυνηγάω.
  • 66:57 - 66:59
    Έλα, πάμε.
  • 67:01 - 67:03
    Τι συμβαίνει εδώ, διάβολε;
  • 67:03 - 67:06
    Αυτός είναι ο άνδρας
    που δηλητηρίασε την Λάμπερτ.
  • 67:06 - 67:08
    - Κι αυτή είναι η απόδειξη.
    - Γεια σου, μπαμπά.
  • 67:08 - 67:10
    Νάνσι, πόσες φορές σου είπα να μην...
  • 67:10 - 67:12
    Αστυφύλακα, πώς τολμάς
    να επιτρέπεις στην κόρη μου...
  • 67:18 - 67:24
    Περιπολικό 21, περιπολικό δύο...ένα.
    Κατευθυνθείτε στο Σινεμά Τζεμ.
  • 67:24 - 67:27
    Συλλάβετε δύο παιδιά, ένα αγόρι κι
    ένα κορίτσι, γύρω στα 13.
  • 67:28 - 67:30
    Δεν μ' άρεσε η εικόνα.
    Ενεργοποίησε τη βόμβα.
  • 67:30 - 67:32
    Τέλος καλό, όλα καλά.
  • 67:44 - 67:45
Title:
Η Νάνσι Ντριού...Ρεπόρτερ (1939)
Description:

more » « less
Video Language:
English
Team:
Film & TV
Duration:
01:07:40

Greek subtitles

Revisions Compare revisions