-
Title:
3 ขั้นตอนที่จะเปลี่ยนการพบปะสังสรรค์ในแต่ละวัน ให้เป็นการรวมตัวที่สร้างการเปลี่ยนแปลง
-
Description:
ทำไมงานรวมตัวบางงานถึงไปรุ่ง ในขณะที่บางงานไปไม่รอด พริยา พาร์กเกอร์ แบ่งปัน 3 ขั้นตอนง่าย ๆ ที่จะทำให้งานปาร์ตี้ งานอาหารค่ำ งานประชุม และวันหยุดของคุณ เป็นงานรวมตัวที่มีความหมายและสร้างการเปลี่ยนแปลง
-
Speaker:
พริยา พาร์กเกอร์
-
เมื่อตอนที่ฉันเป็นเด็ก
-
ทุกวันศุกร์เว้นศุกร์
-
ฉันจะออกจากบ้านของแม่และพ่อเลี้ยง
-
คนหนึ่งอินเดีย อีกคนอังกฤษ
คนหนึ่งไม่นับถือศาสนา อีกคนเป็นพุทธ
-
คนไม่นับถืออะไรเลย คนกินมังสวิรัติ
บางทีก็เป็นพวกนิยมวิถีทางเลือก
-
ครอบครัวเดโมแครต
-
และฉันก็จะเดินทาง 1.4 ไมล์
ไปที่บ้านของพ่อและแม่เลี้ยง
-
เพื่อเข้าสู่ครอบครัวคนขาว
นับถือคริสต์นิกายอีแวนเจลิค
-
อนุรักษ์นิยม ชอบรีพับลิกัน
-
เข้าโบสถ์สัปดาห์ละ 2 ครั้ง
-
และเป็นนักกินเนื้อ
-
ไม่ต้องใช้จิตแพทย์
มาอธิบายว่าฉันลงเอยได้อย่างไร
-
ในสายงานด้านการแก้ไขความขัดแย้ง
-
-
ไม่ว่าฉันจะจัดกิจกรรมให้เกิดกระบวนการสนทนา
ในชาร์ลอตส์วิลล์ หรืออิสตันบูล
¶
-
หรืออาห์เมดาบัด
-
ความท้าทายเป็นเหมือนเดิมเสมอ
-
แม้จะมีความเป็นต่อทั้งหมด
-
และมีความสมบูรณ์พร้อม
-
คุณจะทำให้ผู้คนเชื่อมต่อกัน
อย่างมีความหมายได้อย่างไร
-
ที่จะรับความเสี่ยง
-
ที่จะถูกเปลี่ยนโดยประสบการณ์ของพวกเขา
-
และฉันจะเห็นพลังงานที่สวยงามสุดวิเศษ
ในห้องเหล่านั้น
-
และฉันจะออกจากห้องนั้น ๆ
-
และเข้าร่วมการรวมตัวทั่ว ๆ ไปของฉัน
เหมือนกับพวกคุณทุกคน
-
งานแต่งงาน หรืองานสัมมนา
หรืองานปิกนิกฉลองเปิดเทอม
-
และหลาย ๆ งานก็จะแป้ก
-
มันมีช่องว่างอย่างมีนัยสำคัญ
-
ระหว่างกลุ่มที่มีความขัดแย้งสูงเหล่านี้
-
และการรวมตัวแบบธรรมดา ๆ ของฉัน
-
คุณอาจพูดว่า แน่นอนล่ะ
งานปาร์ตี้วันเกิดของใครบางคน
-
จะไปไม่ถึงขนาดงานสนทนาเรื่องเชื้อชาติ
-
แต่นั่นไม่ใช่สิ่งที่ฉันพยายามจะสื่อ
-
ในฐานะผู้ดำเนินรายการ
-
คุณถูกสอนในทิ้งทุกอย่าง
-
และมุ่งเน้นไปที่การปฏิสัมพันธ์ระหว่างคน
-
ในขณะที่ผู้จัดงานทั่วไป
มุ่งเน้นไปที่การทำทุกอย่างให้ถูกต้อง
-
อาหาร ดอกไม้ มีดหั่นปลา
-
และปล่อยให้การปฏิสัมพันธ์ระหว่างคน
ขึ้นอยู่กับโชค
-
ดังนั้น ฉันจึงเริ่มสงสัยว่า
เราจะเปลี่ยนการรวมตัวธรรมดา ๆ ได้อย่างไร
¶
-
ให้มุ่งเน้นไปที่การสร้างความหมาย
ด้วยการเชื่อมต่อระหว่างคน
-
ไม่ใช่การหมกมุ่นอยู่กับคานาเป้
(อาหารชนิดหนึ่ง)
-
และฉันก็เริ่มสัมภาษณ์ผู้จัดงานจำนวนมาก
ที่ทั้งกล้าหาญ และฉีกแนว
-
โค้ชฮอกกี้โอลิมปิก
นักออกแบบท่าเต้นแบบ เซิร์ค ดู โซเลย์
-
อาจารย์ในศาสนายิว
ที่ปรึกษาค่าย
-
เพื่อที่จะเข้าใจได้ดีขึ้น
ว่าอะไรที่สร้างความหมาย
-
และกระทั่งสร้างการเปลี่ยนแปลงในการรวมตัว
-
และในวันนี้
ฉันอยากจะแบ่งปันบางสิ่งที่ฉันได้เรียนรู้
-
เกี่ยวกับกฎใหม่ ๆ ของการรวมตัวกัน
-
เวลาที่คนส่วนใหญ่วางแผนรวมตัวกัน
¶
-
พวกเขาจะเริ่มจากรูปแบบสำเร็จรูป
-
วันเกิด เหรอ
เค้กกับเทียนวันเกิดสิ
-
ประชุมคณะกรรมการเหรอ
-
โต๊ะสีน้ำตาลสักตัว กับชายผิวขาว 12 คน
-
-
สมมติว่ามีจุดประสงค์ชัดเจน
เราข้ามไปที่รูปแบบเร็วเกินไป
¶
-
มันไม่ได้แค่ทำให้การรวมตัวกันนั้น
น่าเบื่อและซ้ำซาก
-
มันยังพลาดโอกาสที่ลึกซึ้งไปกว่านั้น
-
ที่จะพูดถึงความต้องการที่แท้จริงของเรา
-
ขั้นตอนแรกในการสร้าง
การรวมตัวกันทั่ว ๆ ไปให้มีความหมาย
-
คือการโอบอุ้มวัตถุประสงค์
ที่เฉพาะเจาะจงและยังเป็นปัญหาอยู่
-
ว่าที่คุณแม่คนหนึ่งที่ฉันรู้จัก
หวาดหวั่นกับงานเลี้ยงฉลองทารกใกล้คลอด
¶
-
ความคิดของเกมส์ "ปักหมุดผ้าอ้อมให้ทารก"
-
และการเปิดกล่องของขวัญ
ทำให้รู้สึกแปลก ๆ และยังห่างไกล
-
เธอก็เลยหยุด เพื่อถาม
-
อะไรคือวัตถุประสงค์
ของงานเลี้ยงฉลองทารกใกล้คลอด
-
อะไรคือความต้องการของฉัน
ใน ณ ขณะนี้
-
และเธอก็คิดได้ว่า
มันคือการพูดถึงความกลัวต่าง ๆ ของเธอ
-
ของเธอ และของสามีเธอ
จำไอ้หนุ่มคนนั้นได้มั้ย
-
ในการเปลี่ยนไปสู่ความเป็นพ่อแม่
-
ดังนั้น เธอจึงขอให้เพื่อน 2 คน
สร้างสรรค์การรวมตัวกัน ตามความต้องการนั้น ๆ
-
และในบ่ายวันหนึ่งที่มีแดดจัด
ผู้หญิง 6 คนได้รวมตัวกัน
-
และสิ่งแรก คือการพูดถึงความกลัวของเธอ
ในการคลอดลูก ซึ่งเธอกลัวมาก ๆ
-
พวกเขาบอกถึงเรื่องราวต่าง ๆ ในชีวิตของเธอ
-
เพื่อย้ำเตือนถึงคุณสมบัติ
ที่เธอมีอยู่แล้ว
-
ความกล้าหาญ ความอัศจรรย์ใจ
ความศรัทธา การยินยอม
-
ที่พวกเขาเชื่อว่าจะช่วยโอบอุ้มเธอ
และช่วยเธอในการทำคลอด
-
และในขณะที่พูด พวกเขาก็ผูกลูกปัด
สำหรับแต่ละคุณสมบัติ เพื่อทำสร้อยคอ
-
ที่เธอสามารถใช้คล้องคอในห้องคลอดได้
-
ต่อมา สามีของเธอก็เข้ามา
¶
-
และพวกเขาก็เขียนคำปฏิญาณใหม่
คำปฏิญาณของครอบครัว และพูดออกมาดัง ๆ
-
ลำดับแรก
มุ่งมั่นให้การแต่งงานของพวกเขาเป็นกลาง
-
เมื่อพวกเขาเปลี่ยนเข้าสู่ความเป็นพ่อแม่
-
แต่ยังให้คำปฏิญาณกับลูกชายในอนาคตด้วย
-
เกี่ยวกับสิ่งที่พวกเขาอยากยึดถือปฏิบัติ
จากทั้งสองตระกูล
-
และสิ่งที่อยากให้มันจบที่รุ่นเรา
-
จากนั้นเพื่อน ๆ ก็จะทยอยมาเพิ่มขึ้น
รวมถึงเพื่อนผู้ชาย สำหรับปาร์ตี้อาหารค่ำ
-
และแทนที่จะนำของขวัญมา
แต่ละคนจะนำความทรงจำที่ชื่นชอบในวัยเด็ก
-
มาแบ่งปันกัน
-
คุณอาจจะคิดว่า นี่มันเยอะไปละ
สำหรับงานเลี้ยงฉลองทารกใกล้คลอด
¶
-
หรือ นี่มันแปลก ๆ
หรือ นี่มันลึกซึ้งไปนิด
-
ดี
-
มันเฉพาะเจาะจง
-
มันยังเป็นปัญหาอยู่
-
มันเฉพาะเจาะจงสำหรับพวกเขา
-
เหมือนกับที่การรวมตัวของคุณ
ก็ควรจะเฉพาะเจาะจงสำหรับคุณ
-
ลำดับต่อไปสำหรับการสร้าง
การรวมตัวธรรมดา ๆ ให้มีความหมายยิ่งขึ้น
¶
-
คือการก่อให้เกิดการโต้เถียงที่ดี
-
คุณอาจจะเรียนรู้มาเหมือนที่ฉันเรียนรู้มา
-
ห้ามพูดเรื่องเซ็กส์ เรื่องการเมือง
หรือเรื่องศาสนา บนโต๊ะอาคารค่ำ
-
มันเป็นกฎที่ดีในมุมที่ว่า
มันรักษาความปรองดอง
-
หรือนั่นคือความตั้งใจ
-
แต่มันก็ทิ้งส่วนผสมหลักของการมีความหมาย
นั่นก็คือความดุเดือด
-
การเผาไหม้ที่ตรงประเด็น
-
การรวมตัวที่ดีที่สุด
เรียนรู้ที่จะฝึกฝนการโต้เถียงที่ดี
-
โดยการสร้างเงื่อนไขต่าง ๆ
-
เพราะการเชื่อมต่อระหว่างมนุษย์
ถูกคุกคามได้ด้วยความสงบที่ไม่เหมาะสม
-
พอ ๆ กับความขัดแย้งที่ไม่เหมาะสม
-
ครั้งหนึ่ง
ฉันทำงานกับบริษัทด้านสถาปัตยกรรม
-
และพวกเขาก็อยู่ระหว่างทางแยก
-
พวกเขาต้องคิดให้ออกว่า
เขาอยากจะเป็นบริษัทด้านสถาปัตยกรรมต่อไป
-
และมุ่งเน้นไปด้านการก่อสร้างอาคาร
-
หรือปรับเป็นสิ่งใหม่ที่กำลังมาแรง
บริษัทด้านการออกแบบ
-
มุ่งเน้นไปให้เหนือกว่า
การก่อสร้างของพื้นที่เปล่า
-
และมันก็มีความเห็นต่างจริง ๆ ภายในห้อง
-
แต่คุณดูไม่ออกหรอก
เพราะไม่มีใครที่พูดมันออกมาดัง ๆ
-
เราก็เลยจัดให้มีการโต้เถียงที่ดี
-
หลังอาหารเที่ยง
สถาปนิกทั้งหมดก็กลับเข้ามา
-
และเราก็จัดให้มีการต่อสู้ในกรง
-
พวกเขาเดินเข้ามา
-
เราจับสถาปนิกคนนึง ไปไว้ที่มุมมุมหนึ่ง
เพื่อเป็นตัวแทนฝั่งสถาปัตยกรรม
-
อีกคน เพื่อเป็นตัวแทนฝั่งการออกแบบ
-
เราพาดผ้าขนหนูสีขาวไว้ที่คอของพวกเขา
-
ขโมยมาจากห้องน้ำ -- โทษที --
-
เล่นเพลงจากหนังเรื่องร็อคกี้ บนไอแพด
-
ให้ทั้งสองฝั่งมีผู้จัดการ คล้าย ๆ ดอน คิง
-
เพื่อกระตุ้นและเตรียมพวกเขาให้โต้เถียง
-
และหลัก ๆ ก็ให้พวกเขาถกกัน
ในข้อโต้เถียงที่ดีที่สุด
-
สำหรับวิสัยทัศน์ในอนาคตของแต่ละฝั่ง
-
บรรทัดฐานของความสุภาพ
กำลังปิดกั้นความก้าวหน้าของพวกเขา
-
และเราก็ให้คนที่เหลือเลือกข้าง
-
ต่อหน้าเพื่อนร่วมงานของพวกเขา
-
และด้วยสาเหตุที่พวกเขา
สามารถแสดงจุดยืนที่แท้จริงของตนได้
-
พวกเขาได้ทะลายทางตัน
-
ฝั่งที่เลือกสถาปัตยกรรม ชนะ
-
-
แล้วถ้าสมมติว่าเป็นงานอาหารค่ำที่ตึงเครียด
ในวันขอบคุณพระเจ้าล่ะ
-
ว่ายังไง ใครก็ได้
-
-
อย่างแรก ถามถึงวัตถุประสงค์
¶
-
ครอบครัวนี้ต้องการอะไรในปีนี้
-
ถ้าการฝึกฝนความดุเดือดที่ดี ถือเป็นส่วนหนึ่ง
-
ให้ลองสักคืนหนึ่งที่ห้ามแสดงความคิดเห็นใด ๆ
และให้ถามถึงเรื่องราวต่าง ๆ แทน
-
เลือกแก่นเรื่อง
ที่เกี่ยวข้องกับรากแห่งความขัดแย้ง
-
แต่แทนที่การแสดงความคิดเห็น
-
ถามทุกคนให้แบ่งปันเรื่องราว
จากชีวิตและประสบการณ์ของพวกเขา
-
ที่ไม่เคยมีใครในที่นั้น
เคยได้ยินมาก่อน
-
ถึงความแตกต่าง หรือถึงความเป็นเจ้าของ
-
หรือถึงวันเวลาที่ฉันเปลี่ยนใจ
-
ให้ทุกคนได้เข้าถึงกันและกัน
-
โดยไม่ต้องเผาบ้านทิ้ง
-
และสุดท้าย เพื่อสร้างการรวมตัวธรรมดา ๆ
ให้มีควมหมายยิ่งขึ้น
¶
-
จงสร้างโลกคู่ขนานชั่วคราว
-
ผ่านการใช้กฎเฉพาะกาลต่าง ๆ
-
2 - 3 ปีก่อน ฉันเริ่มสังเกตเห็นจดหมายเชิญ
ที่มาพร้อมกับกฎระเบียบต่าง ๆ
¶
-
ค่อนข้างน่าเบื่อหรือเจ้ากี้เจ้าการ ใช่มั้ย
-
ผิดแล้ว
-
ในสังคมที่มีวัฒนธรรมและทางแยกที่หลากหลาย
-
ซึ่งพวกเราถูกรวบรวมและเลี้ยงดู
-
โดยผู้คนและมารยาท
ที่แตกต่างจากของพวกเรา
-
ในจุดที่เราไม่แชร์เรื่องมารยาท
-
บรรทัดฐานต่าง ๆ
ที่ไม่สื่อสารถึงกัน คือปัญหา
-
ในขณะที่กฎเฉพาะกาลต่าง ๆ
ทำให้เราได้เชื่อมต่อกันอย่างมีความหมาย
-
กฎเหล่านี้เป็นระเบียบปฏิบัติที่ใช้ครั้งเดียว
สำหรับวัตถุประสงค์เฉพาะกิจ
-
ดังนั้น ในมื้อค่ำของกลุ่ม ๆ หนึ่ง
-
ที่ซึ่งคนรุ่นต่าง ๆ มารวมตัวกัน
-
และไม่ได้แชร์ข้อสันนิษฐานเดียวกัน
เกี่ยวกับมารยาทในการใช้โทรศัพท์
-
ใครก็ตามที่ก้มดูโทรศัพท์ก่อน
-
จ่ายบิล
-
-
-
-
สำหรับวงที่ให้คำแนะนำผู้ประกอบการ
ที่ไม่ได้รู้จักกัน
¶
-
ซึ่งเจ้าภาพงาน
ไม่ได้อยากให้ทุกคนแค่ฟังเสียง
-
จากนักลงทุนเพียงคนเดียว
-
-
เสียงหัวเราะแบบรู้ ๆ กัน
¶
-
-
คุณไม่สามารถเฉลยว่าคุณทำอาชีพอะไร
¶
-
สำหรับงานอาหารค่ำของแม่ ๆ
¶
-
ที่ซึ่งคุณอยากจะเปลี่ยนบรรทัดฐานต่าง ๆ
-
ของสิ่งที่กลุ่มผู้หญิงที่เป็นแม่คุยกัน
เวลาที่รวมตัวกัน
-
ถ้าคุณพูดถึงลูก ๆ
คุณต้องดื่มเหล้า 1 เป๊ก
-
-
นั่นคืออาหารมื้อค่ำจริง ๆ
¶
-
-
เพราะมันทำให้เราปรับ
และผสมกลมกลืนพฤติกรรมของเราได้ชั่วคราว
-
และในสังคมต่าง ๆ ที่มีความหลากหลาย
-
กฎเฉพาะกาลเหล่านี้มีพลังพิเศษ
-
กฎเหล่านี้ทำให้เรารวมตัวกันข้ามความแตกต่าง
-
เพื่อเชื่อมต่อ
-
เพื่อสร้างความหมายร่วมกัน
-
โดยไม่ต้องเป็นเหมือนกัน
-
-
ฉันเดินทางระหว่าง 2 โลก
โดยการเป็นกิ้งก่าเปลี่ยนสี
-
ถ้าใครสักคนจาม ในบ้านของแม่
-
ฉันจะพูดว่า "อวยพรคุณ"
-
ในบ้านของพ่อ "ขอให้พระเจ้าคุ้มครอง"
-
เพื่อปกป้องตนเอง ฉันซ่อน
-
เหมือนกับที่เราหลายคนทำ
-
จนกระทั่งฉันโตขึ้น
และผ่านการทำงานที่ขัดแย้งกัน
-
ที่ฉันเริ่มที่จะหยุดซ่อน
-
และฉันก็คิดได้ว่า
สำหรับฉัน การรวมตัวกัน
-
ในแบบที่ดีที่สุด
-
อนุญาตให้เราอยู่ท่ามกลางผู้อื่น
-
ให้ได้ถูกเห็นเราที่เป็นเรา
-
และให้ได้เห็น
-
วิธีที่เรารวมตัวกันนั้นมีความสำคัญ
¶
-
เพราะเรารวมตัวกันอย่างไร
-
เราก็ใช้ชีวิตอย่างนั้น
-
-