Χειραγωγώντας τις στιγμές που μας κάνουν εγκληματίες | Τομ Γκας | TEDxAthens

Τι μας ωθεί στο έγκλημα; Σε αυτή την εμπεριστατωμένη ομιλία ο εγκληματολόγος Τομ Γκας περιγράφει τις στιγμές που μας μετατρέπουν σε εγκληματίες και απαριθμεί μερικούς τρόπους για να τις αποφύγουμε.

Αυτή η ομιλία δόθηκε σε μια εκδήλωση TEDx, χρησιμοποιώντας τη μορφή των συνεδρίων TED αλλά με ανεξάρτητη παραγωγή από μια τοπική κοινότητα. Μάθετε περισσότερα στο http://ted.com/tedx

Καλησπέρα σε όλους.

Χαίρομαι που σας γνωρίζω.

Για να καταλάβω σε ποιους μιλάω,

παρακαλώ σηκώστε το χέρι

αν έχετε κάνει στη ζωή σας κάποιο έγκλημα.

(Γέλια)

Μου φαίνεται ότι μερικοί από σας
δε θέλετε να τρομάξετε τους διπλανούς σας,

(Γέλια)

ή ίσως έχετε ξεχάσει

ότι το να χρησιμοποιείτε τα μέσα
χωρίς εισιτήριο, η κλοπή γραφικής ύλης,

οι παιδικές κλοπές από καταστήματα,

(Γέλια)

η δήλωση χαμηλότερων
εισοδημάτων στην εφορία,

(Γέλια)

φυσικά, όλα τους είναι εγκλήματα.

Συνεργάζομαι αρκετά με την αστυνομία,
δικαστές και πολιτικούς,

οπότε δυστυχώς δεν μπορώ
να σας αποκαλύψω

για το αν έχω ποτέ παραβεί τον νόμο,

(Γέλια)

αλλά θα σας πω ένα μυστικό:

όσοι σήκωσαν τα χέρια

είναι νορμάλ!

(Γέλια)

Εννέα στους δέκα ανθρώπους
έχουν διαπράξει κάποιο έγκλημα

κάποια στιγμή στη ζωή τους.

Μη νοιώθετε παραμελημένοι,
αν εσείς δεν το κάνατε.

(Γέλια)

Σας μελετάει ένας ολόκληρος κλάδος
της εγκληματολογίας.

Έχετε τη δική σας ετικέτα:

είστε «απέχων εφ' όρου ζωής».

(Γέλια)

Δεν ήρθα εδώ σήμερα για να δικαιολογήσω
τις ανήθικες πράξεις μας.

Αντίθετα, φαινομενικά ελαφρά εγκλήματα
μπορούν να έχουν καταστροφικές συνέπειες.

Σκεφτείτε την πιθανή συνέπεια
της οδήγησης υπό την επήρεια αλκοόλ.

Τις συνέπειες της φοροδιαφυγής
στην οικονομία μας.

Το πώς ο βανδαλισμός,
η ρίψη σκουπιδιών, το γκραφίτι,

μας επηρεάζουν στο αν θα αφήσουμε
τα παιδιά μας να παίζουν στους δρόμους.

Από την άλλη μεριά, δε θέλω
να κλειδώσουμε τις πόρτες

και να δημιουργήσουμε τη μεγαλύτερη
και ομορφότερη φυλακή στην Ελλάδα,

απλά και μόνο όλοι μας παραβήκαμε
τον νόμο σε κάποια φάση.

Άνθρωποι είμαστε,

και σαν άνθρωποι επηρεαζόμαστε βαθιά

από τις προκλήσεις
και τους πειρασμούς για το έγκλημα

που υπάρχουν στην κοινωνία.

Όλοι έχουμε τα όριά μας.

Όσο σταθερές αρχές και να έχουμε,
κάποιες στιγμές όλοι μας παρατυπούμε.

Το πιο σημαντικό που έμαθα εκ πείρας
για την εγκληματικότητα

είναι ότι η ανθρώπινη συμπεριφορά

είναι πολύ πιο ευμετάβλητη
απ' ό,τι αρεσκόμαστε να πιστεύουμε.

Και σήμερα θέλω να μοιραστώ μαζί σας
μερικούς από τους τρόπους

που ακόμα και οι χειρότερες συμπεριφορές
επηρεάζονται από τις συνθήκες.

Και επιπλέον,

θέλω να σας δείξω ότι μπορούμε
να ελαττώσουμε κατακόρυφα τα εγκλήματα

χειραγωγώντας τις στιγμές
που μας μετατρέπουν σε εγκληματίες.

Και θα το εξηγήσω αυτό.

Το πρώτο βήμα για να καταλάβουμε

πώς θα γίνουμε πιο ασφαλείς
και πιο ευτυχισμένοι,

απαιτεί να λύσουμε πρώτα
ένα μεγάλο μυστήριο.

Αυτό αφορά τις κλοπές αυτοκινήτων,

και είναι μια μάστιγα που απλώνεται
σε όλον τον κόσμο για δεκαετίες.

Μερικοί από εσάς ίσως να θυμάστε
στη δεκαετία του '80 και αρχές του '90,

όταν οι κλοπές αυτοκινήτων ήταν
ένα σοβαρό και αυξανόμενο πρόβλημα.

Η κλοπή από νεαρούς για βόλτα
ήταν σαν τελετουργία ενηλικίωσης.

Ήταν συνηθισμένο φαινόμενο
να βρίσκετε το αυτοκίνητό σας

με το παράθυρο σπασμένο
και το στέρεο εξαφανισμένο.

Αλλά κάτι άλλαξε στην αρχή
της δεκαετίας του 90.

Συνέχισαν να αυξάνονται τα αυτοκίνητα,
αλλά οι κλοπές έπεσαν κατακόρυφα.

Η μείωση συνεχίστηκε
για πάνω από είκοσι χρόνια.

Η αλλαγή είναι εντυπωσιακή.

Ας πάρουμε την Αγγλία,
την Ουαλία και τη Σκωτία,

όπου σήμερα υπάρχουν έξι φορές
λιγότερες πιθανότητες

να βγει κανείς από το σπίτι
και να μη βρει το αμάξι του

παρά πριν από 25 χρόνια.

Ένα εκατομμύριο λιγότερα αυτοκίνητα
κλάπηκαν στις Η.Π.Α. πέρσι.

Τι άλλαξε τόσο δραστικά;

Γιατί έχουμε καλύτερη συμπεριφορά;

Θα σας δώσω ένα ίχνος.

Αυτό είναι το Nissan Sunny.

Και αυτό είναι το Nissan Bluebird.

Αν είχατε ένα από αυτά τα αυτοκίνητα
στο Ηνωμένο Βασίλειο τα τελευταία χρόνια,

σας έχω άσχημα νέα:

το αυτοκίνητό σας ήταν πιο πιθανόν
να κλαπεί, από οποιοδήποτε άλλο.

Αυτό είναι το Honda Accord του 1996,

το αυτοκίνητο που κλάπηκε
περισσότερο στις Η.Π.Α. πέρσι.

Μπορούμε να συμπεράνουμε ότι οι κλέφτες
έχουν απαίσιο γούστο στα αυτοκίνητα.

(Γέλια)

Ο πραγματικός λόγος που κλέβουν
αυτά τα αυτοκίνητα πιο πολύ

είναι γιατί είναι παλιά
και με μηδενική ασφάλεια.

Ένα παλιό αυτοκίνητο μπορεί να παραβιαστεί
με μια κρεμάστρα ή ένα τούβλο.

Δεν έχουν συναγερμό να σας τρομάξει

καθώς θα γυρνάτε ένα απλό κατσαβίδι
στην ανάφλεξη,

ή το ξεκινάτε βραχυκυκλώνοντας τα καλώδια.

Αυτά τα αυτοκίνητα,
καθώς σταμάτησαν να κυκλοφορούν,

προκάλεσαν αυτή τη πτώση στις κλοπές.

Η αλήθεια είναι ότι
και τα καινούρια αυτοκίνητα

είναι εύκολο να τα κλέψει κανείς
αν ξέρει τον τρόπο.

Απλώς πρέπει να αγοράσει
κάποιες απλές ηλεκτρονικές συσκευές

από τη μαύρη αγορά
ή από το σκοτεινό διαδίκτυο.

Θέλει λίγο σχεδιασμό.

Αλλά οι περισσότεροι κλέφτες
ήταν καιροσκόποι.

Για τους περισσότερους, αυτός όλος
ο προγραμματισμός ήταν υπερβολικός.

Όταν τα εγκλήματα γίνονται
λιγότερο δελεαστικά, λιγότερο εύκολα,

αυτό αρκεί για να διαμορφώσει
εκατομμύρια αποφάσεις κάθε χρόνο

και να αποτρέψει εκατομμύρια εγκλήματα.

Ας εξιχνιάσουμε άλλο ένα μυστήριο:

για να καταλάβουμε πώς να χειραγωγήσουμε
τις στιγμές που μας κάνουν εγκληματίες.

Αυτό εκτυλίσσεται σε ένα καλοκαιρινό
θέρετρο στην Αυστραλία,

το Σέρφερς Πάρανταϊς.

Είναι από τα μέρη που σφύζουν
από τουρίστες και νυκτερινή ζωή.

Στην αρχή της δεκαετίας του '90
όμως απέκτησε κακή φήμη.

Η βία ξεχείλιζε από τα μπαρ και τα κλάμπ,

και πότε πότε ήταν θανάσιμη.

Μια απλή γροθιά μπορεί να σκοτώσει.

Συνήθως όχι από τη δύναμη του χτυπήματος,

αλλά από τη δευτερεύουσα επαφή,
όταν το κεφάλι χτυπήσει το πεζοδρόμιο.

Το 1993 όμως, κάτι άλλαξε ξαφνικά.

Η βία στα μπαρ και στα κλαμπ
έπεσε κατακόρυφα:

μειώθηκε κατά 52% σε ένα και μόνο χρόνο.

Τι άλλαξε;

Είχε να κάνει με την ασφάλεια πάλι;

Ίσως μια δραματική αλλαγή
στις μεθόδους της αστυνομίας;

Αυστηρότερες ποινές;

Όχι.

Ήταν συνδυασμός πολλών μικρών πραγμάτων.

Δουλεύω με το Ινστιτούτο Ασφάλειας
και Εγκληματολογίας Τζίλ Ντάντο

στο Πανεπιστήμιο του Λονδίνου,

γνωστό σαν JDI.

Διευθυντής του JDI είναι
ο καθηγητής Ρίτσαρντ Ουόρτλεϊ,

που ήταν μέλος της ομάδας ακαδημαϊκών,

επιχειρηματιών, αξιωματούχων
και της αστυνομίας,

που μαζί προκάλεσαν αυτή τη δραματική
μείωση της εγκληματικότητας.

Δούλεψαν έχοντας σαν δεδομένο

ότι οι αιτίες της βίας συχνά είναι χαζές:

καυγάδες για χυμένο ποτό,
τυχαίο σκούντημα,

καυγάδες για ταξί όταν δεν υπάρχουν
αρκετά διαθέσιμα στο τέλος της νύχτας,

για να εντυπωσιάσουν ή να υπερασπιστούν
άτομα του αντίθετου φύλου.

Δούλεψαν για να μειώσουν
τις πιθανότητες να συμβούν όλα αυτά.

Πρώτα προσπάθησαν να περιορίσουν
την κατανάλωση αλκοόλ.

Ελάττωσαν τα κίνητρα
για την υπερβολική κατανάλωση,

μείωσαν τις ώρες προσφορών,
και αγορών τρία-για-ένα,

έκαναν τα αναψυκτικά φθηνότερα,

κανόνισαν να υπάρχει φαγητό
στις περισσότερες περιπτώσεις.

Ως γνωστόν, είναι λιγότερο πιθανόν
να σκουντήξεις κάποιον όταν είσαι νηφάλιος

ή να παρεξηγηθείς
όταν σε σκουντήξει άλλος.

Τα μαγαζιά συνεργάστηκαν
για να ελαττώσουν τις διαμάχες.

Δε ξέρω αν προσέξατε, αλλά είναι
πολύ δύσκολο να μπεις σε καυγά

αν το άλλο άτομο δεν αντιδράσει.

Προσπάθησαν λοιπόν να φτιάξουν
μια πιο ποικίλη ατμόσφαιρα,

όσον αφορά την πελατεία,

να μην ελκύουν μόνο άτομα που έπιναν πολύ.

Άλλαξαν τη διαφημιστική τους καμπάνια,

άρχισαν να απαγορεύουν
την είσοδο σε μεθυσμένους,

για να δοκιμάσουν καινούριες συμπεριφορές.

Έκαναν διαφορετική εκπαίδευση
στο προσωπικό για την ασφάλεια.

Αντί να προσπαθούν να τρομάξουν
και να προσβάλουν τον κόσμο,

το προσωπικό ασφαλείας προσπαθούσε
να δημιουργήσει μια φιλική ατμόσφαιρα

και πρόβλεπαν και ελάττωναν
τις πιθανότητες για βία.

Αυτές όλες οι αλλαγές σε συνδυασμό,
είχαν αποτέλεσμα τη μείωση της βίας.

Και αυτό που βρίσκω
πιο ενδιαφέρον για αυτές,

είναι το ότι δεν είχαν σκοπό
να αυξήσουν την ασφάλεια,

αλλά να κάνουν την ατμόσφαιρα
πολύ πιο ευχάριστη.

Η μείωση του άγχους και της πίεσης

είναι ένας πολύ καλός τρόπος
για να μειωθεί και η βία,

μερικώς γιατί σπάνια η βία αυτή
είναι προσχεδιασμένη.

Κάποιες τοπικές αρχές
στην Αγγλία και την Ουαλία

βελτίωσαν τις νυκτερινές συγκοινωνίες
στο κέντρο των πόλεων.

Ανακάλυψαν ότι η βία μειώνεται

όταν λιγότεροι άνθρωποι περιπλανώνται
αργά το βράδυ και ψάχνουν για καυγά.

Αν το έψαχναν,

πιστεύω ότι θα διαπίστωναν
και μείωση στις σεξουαλικές επιθέσεις

αφού λιγότερες γυναίκες έμπαιναν
σε μη εγγεγραμμένα οχήματα

για να πάνε στο σπίτι τους
τις κρύες νύκτες.

Το Uber είναι μισητό από όλους
τους εγγεγραμμένους ταξιτζήδες παντού!

Αλλά μειώνοντας το κόστος,
αυξάνοντας τα διαθέσιμα ταξί,

και μειώνοντας την ανωνυμία
του οδηγού και του επιβάτη,

υποψιάζομαι ότι ελάττωσαν
και τα βίαια εγκλήματα.

Αυτά τα δυο παραδείγματα δείχνουν

ότι μπορούμε να ελαττώσουμε δραματικά
τα βίαια εγκλήματα και τις κλοπές

χειραγωγώντας τις στιγμές
που μας μετατρέπουν σε εγκληματίες.

Και είναι και πολλά άλλα.

Μερικές φορές είναι δυνατόν να εξαλείψουμε
τις ευκαιρίες για τη διάπραξη εγκλήματος.

Στις Η.Π.Α. οι οδηγοί λεωφορείων
δεχόντουσαν πολύ συχνά επίθεση για κλοπή

μέχρι που κάποιες πολιτείες
υιοθέτησαν ένα σύστημα

όπου οι οδηγοί
δε μπορούσαν να δίνουν ρέστα.

Έβαλαν χρηματοκιβώτια
όπου έμπαιναν τα κόμιστρα.

Οι οδηγοί, στην κυριολεξία,
δεν είχαν πρόσβαση σε μετρητά.

Μερικές φορές πρέπει
να αλλάξουμε το περιβάλλον

και τη λήψη εγκληματικών αποφάσεων
με πολύ διακριτικό τρόπο.

Την επόμενη φορά
που θα μπείτε σε ένα κατάστημα,

θα ήθελα να σκεφτείτε

αν η διαρρύθμιση ενθαρρύνει
ή αποθαρρύνει την κλοπή.

Η αλυσίδα καταστημάτων 7-Eleven
το έκανε αυτό τη δεκαετία του '80.

Αφού συμβουλεύτηκαν έμπειρους διαρρήκτες

θεώρησαν ότι ήταν καλή ιδέα

να μεταφέρουν το ταμείο
από το πίσω μέρος στο μπροστινό.

Αφαίρεσαν επίσης
τα αυτοκόλλητα από τη βιτρίνα,

για να φαίνεται το ταμείο από το δρόμο.

Βελτίωσαν τον φωτισμό μέσα
και έξω από τα καταστήματα.

Μείωσαν τις εισόδους και εξόδους.

Σε περίοδο δέκα χρόνων

και αφού οι αλλαγές αυτές
είχαν γίνει σε όλη τη χώρα,

οι κλοπές μειώθηκαν κατά δύο τρίτα,
όταν σχεδόν παντού αυξάνονταν.

Είναι φανερό ότι πρέπει να εξετάσουμε
σε βάθος τις συνθήκες των εγκλημάτων

για να βρούμε τις ανάλογες στρατηγικές
που θα ελαττώσουν τα εγκλήματα.

Οι διαρρήξεις μειώθηκαν κατακόρυφα παντού

αφού οι άνθρωποι βελτίωσαν
την ασφάλεια στα σπίτια τους.

Όμως οι κυβερνητικοί φορείς ανακάλυψαν

ότι όταν κλείσουν τα δρομάκια
πίσω από τα σπίτια

και βελτιώσουν τον φωτισμό,
και τα δύο κάνουν διαφορά.

Προφανώς αυτή δεν είναι δουλειά
της αστυνομίας και μόνο.

Επιχειρήσεις, μηχανικοί,
τεχνολόγοι και σχεδιαστές,

όλοι μπορούν να ελαττώσουν τα εγκλήματα.

Υπάρχει πιο δελεαστικός στόχος
για γκράφιτι από αυτόν εδώ;

Τι λέτε για αυτόν;

Προφανώς αυτή η ταμπέλα,
σε αντίθεση με τους προκατόχους της,

άντεξε για δύο ολόκληρα χρόνια

προτού κάποιος καταφέρει
να στριμώξει το «F».

(Γέλια)

Ίσως να έχετε κάποιες επιφυλάξεις

για την επιτυχία αυτών των τρόπων
καταπολέμησης του εγκλήματος.

Ίσως πιστεύετε ότι τα εγκλήματα
είναι αποτέλεσμα φτώχειας.

Ή πιστεύετε ότι οι εγκληματίες
είναι τόσο διεφθαρμένοι

που δε θα σταματήσουν
μέχρι να τους χώσουν στη φυλακή.

Και στις δύο περιπτώσεις, αν κάνουμε
ένα έγκλημα λιγότερο δελεαστικό,

οι εγκληματίες θα ψάξουν
να βρουν άλλες ευκαιρίες.

Η καθηγήτρια Κέιτ Μπάουερς,
συνάδελφός μου στο JDI,

έκανε έρευνες σχετικά
με αυτό ακριβώς το θέμα.

Η ομάδα της εξέτασε 102 επιτυχείς
πρωτοβουλίες για ελάττωση του εγκλήματος,

για να δουν κατά πόσον
η μείωση αυτή αντισταθμιζόταν

με αύξηση στις γύρω περιοχές,

ή αν η μείωση σε ένα έγκλημα σήμαινε
αύξηση σε άλλου τύπου εγκλημάτων.

Τι ανακάλυψαν;

Στο ένα τέταρτο των περιπτώσεων

ανακάλυψαν ότι μερικά εγκλήματα
μετατοπίσθηκαν στις γύρω περιοχές,

αλλά ποτέ εξ ολοκλήρου,

άρα τα συνολικά νούμερα μειώθηκαν.

Στις μισές περιπτώσεις
δεν έγινε καθόλου μετατόπιση,

και στο ένα τέταρτο των περιπτώσεων
βρήκαν ότι συνέβαινε κάτι άλλο.

Αντί η μείωση του εγκλήματος σε ένα μέρος
να οδηγήσει σε αύξηση κάπου αλλού,

οι μείωση απλώθηκε
με ομόκεντρα κυκλικά κύματα

και η πτώση εξαπλώθηκε
και στις γύρω περιοχές.

Όταν το σκεφτείτε, είναι απόλυτα λογικό.

Αν αποτρέψετε ένα επεισόδιο ανταλλαγής
πυροβολισμών από συμμορίες,

ή μια επίθεση μεταξύ μεθυσμένων,

θα αποτρέψετε
και την αναπόφευκτη εκδίκηση.

Αν αποτρέψετε μια κλοπή ποδηλάτου,

το αγανακτισμένο θύμα
δε θα μπει στον πειρασμό

να κλέψει και ο ίδιος ένα,

ή να αγοράσει ένα φτηνά στη μαύρη αγορά.

Όταν μπαίνω σε ένα κατάστημα,

σας διαβεβαιώ ότι δε μου περνάει
καν από το μυαλό να κλέψω κάτι.

Ας υποθέσουμε ότι χτες είχα μπει,
ο μαγαζάτορας ήταν στην αποθήκη,

βιαζόμουν πολύ,

και απλά είχα φύγει τρέχοντας,
χωρίς να πληρώσω.

Το να διαπράξουμε ένα έγκλημα
αλλάζει την αντίληψή μας,

όπως και το να ξέρουμε
ότι το έγκλημα είναι συνηθισμένο.

Φανταστείτε ότι είστε ένας έφηβος
που μεγαλώνει σε μια περιοχή

όπου είναι συχνό φαινόμενο
οι έφηβοι να κλέβουν αυτοκίνητα.

Πώς να μην επηρεαστεί κανείς
στο τι θεωρεί αποδεκτή συμπεριφορά;

Η διάπραξη εγκλημάτων οδηγεί επίσης
σε περισσότερη επαφή με εγκληματίες

και άσχημα μπλεξίματα με τον νόμο.

Πολλές μελέτες παρακολούθησαν
άτομα στη ζωή τους

για να διαπιστώσουν πώς επηρέασαν
τη συμπεριφορά τους διάφορα γεγονότα.

Κάνουν εμπιστευτικές μελέτες,

και όταν βρίσκουν δυο έφηβους

που διέπραξαν ακριβώς τα ίδια
εγκλήματα ως έφηβοι,

αλλά μόνο ο ένας συνελήφθη και τιμωρήθηκε,

βλέπουν ότι οι ζωές τους
απέκλιναν με απροσδόκητο τρόπο.

Θα περίμενε κανείς
ότι εκείνος που συνελήφθη

δε θα διέπραττε ξανά έγκλημα,
ότι θα συνετιζόταν,

αλλά είδαν ότι εκείνος
που συνελήφθη και τιμωρήθηκε

ήταν τελικά πιο επιρρεπής
στο έγκλημα χρόνια αργότερα.

Οι πολλές επιτυχίες μας στη μείωση
του εγκλήματος δεν είναι μόνο αληθινές,

αλλά ίσως να έχουν και πλατύτερα οφέλη.

Γι' αυτό τον λόγο

πιστεύω ότι κοντεύουμε να επιλύσουμε
άλλο ένα, πολύ μεγαλύτερο μυστήριο.

Γενικά, η εγκληματικότητα έχει μειωθεί
δραματικά τα τελευταία χρόνια:

καλύτερα μέτρα ασφάλειας
εκ μέρους ιδιωτών και επιχειρήσεων,

και η προσαρμοσμένη στρατηγική μας
για ελάττωση των πειρασμών

αξίζουν τον έπαινο.

Είμαι αρκετά αισιόδοξος και πιστεύω
ότι βρισκόμαστε στα πρόθυρα

μιας συναρπαστικής καινούριας επιστήμης
όσον αφορά την πρόληψη του εγκλήματος.

Αλλά έχω και έναν βαθύ φόβο:

φοβάμαι ότι όλοι εμείς, όλοι εσείς,
δε θα αφήσετε να γίνει αυτό.

Για να επενδύσουμε σε μια πειραματική
πρόληψη βασισμένη σε αποδείξεις,

πρέπει να αποσύρουμε πόρους
από τις παραδοσιακές μεθόδους

και να εγκαταλείψουμε βαθιές αντιλήψεις
για το έγκλημα και τις αιτίες του.

Όσοι είναι στα αριστερά, πιστεύουν

ότι οι μόνες αιτίες των εγκλημάτων
είναι η φτώχεια και η ανισότητα,

και ότι δε μπορούμε
να εμποδίσουμε τα εγκλήματα

αν δεν εξαλείψουμε πρώτα
αυτά τα χρόνια κοινωνικά προβλήματα.

Όσοι είναι στα δεξιά
πιστεύουν ότι τα εγκλήματα

είναι αποτέλεσμα χαλαρών αξιών,

ότι αν δεν έχουμε περισσότερη αστυνομία
και όλο και αυστηρότερες ποινές,

δε μπορούμε να εμποδίσουμε το έγκλημα.

Είμαστε όλοι κολλημένοι στην ιδέα
ότι το έγκλημα γίνεται από εγκληματίες.

Θέλουμε να προσπαθούμε να τιμωρήσουμε
ή να αλλάξουμε ριζικά τους εγκληματίες,

αντί να προσπαθήσουμε
με πιο αποτελεσματικούς τρόπους

να χειραγωγήσουμε τις στιγμές
που μας τραβάνε προς το έγκλημα.

Συχνά αναρωτήθηκα τι κρύβεται πίσω
από την εμμονή μας με τους εγκληματίες.

Ίσως είναι ο τρόπος που τα ΜΜΕ
περιγράφουν τα εγκλήματα:

μας βομβαρδίζουν και μας τρομοκρατούν

για να υποστηρίξουμε
τιμωρητικές πολιτικές.

Ίσως να φταίει το ότι έχουμε επαφή
με αστυνομικές ιστορίες,

τα αστυνομικά σενάρια και τον Τζέιμς Μπόντ

όπου η ταινία τελειώνει
όταν ο κακός συλληφθεί,

ή ακόμα καλύτερα όταν πέσει
από ένα ύψωμα στο κενό.

Ίσως απλώς αποζητάμε
έναν πολύ πιο απλό κόσμο,

όπου τα πολύπλοκα προβλήματα,
όπως τα εγκλήματα,

έχουν μόνο μια απλή λύση.

Όπου οι άνθρωποι είναι είτε εντελώς καλοί,
είτε κακοί μέχρι το κόκκαλο.

Όποιοι και αν είναι οι λόγοι συχνά ξεχνάμε

ότι η συμπεριφορά μας αλλάζει
σύμφωνα με τις συνθήκες μας.

Ξεχνάμε ότι αλλάζουμε
και ωριμάζουμε μεγαλώνοντας.

Εσείς οι αναμορφωμένοι
εγκληματίες είστε η απόδειξη.

Και ξεχνάμε ότι, στην πραγματική ζωή,

η κάμερα συνεχίζει να παίρνει
και μετά τη σύλληψη του εγκληματία.

Αν η κλοπή αυτοκινήτου είναι ακόμα εύκολη,
θα συνεχίσουν να τα κλέβουν.

Η συνήθεια του υπερβολικού ποτού
και οι φορτισμένοι χώροι

θα συνεχίσουν να δημιουργούν
βίαια επεισόδια.

Θέλω να αλλάξω τον τρόπο
που βλέπουμε το έγκλημα

έτσι ώστε να αλλάξουμε τον τρόπο
που το αντιμετωπίζουμε.

Σήμερα σας παροτρύνω να αναγνωρίσετε

ότι μπορούμε να ελαττώσουμε
δραματικά τα εγκλήματα

χειραγωγώντας τις στιγμές
που μας κάνουν εγκληματίες.

Σας παροτρύνω να αμφισβητήσετε όσους λένε
ότι δε μπορούμε να εξαλείψουμε το έγκλημα.

Καθώς και όσους λένε ότι ο μόνος τρόπος
είναι κτίζοντας μεγαλύτερες φυλακές.

Σας παροτρύνω να ψηφίσετε
και να υποστηρίξετε

τους πολιτικούς που θέλουν
να αποτρέψουν τα εγκλήματα,

και όχι απλώς να τιμωρήσουν
τους εγκληματίες.

Αν τα κάνετε αυτά, πιστεύω

ότι μπορούμε να φτιάξουμε
έναν κόσμο πολύ πιο ασφαλή

και πιο ευτυχισμένο από ό,τι είναι σήμερα.

Έναν κόσμο που θα μας βοηθά όλους

να κάνουμε το σωστό.

Ευχαριστώ.

(Χειροκρότημα)