Bir TED-Ed dersi hazırlamak: Zombilere hayat vermek

Dersin tamamı için: http://ed.ted.com/lessons/making-a-ted-ed-lesson-animating-zombies-with-puppets

Zombilerin hareketini birebir taklit eden animasyon still nedir? Kukla animasyonu zombi benzeri kaskatı uzuv ve sarsak tökezlemelere tam kıvamında izin verir. TED-Ed animatörleri bir zombiyi iki boyutlu bir kukla yardımıyla nasıl hayata döndürebileceğinizi ve bunu evde nasıl deneyebileceğinizi gösteriyorlar.

Ders ve animasyon TED-Ed tarafından oluşturulmuştur.

Brad Voytek ve Tim Verstynen adındaki

iki eğitimci tarafından yazılıp
hayata geçirilmiş

birkaç TED-Ed dersini belki hatırlarsınız.

Bu iki bilim insanı,

salya akıtan, yaşlı

ve çirkin suratlı olarak
canlandırılmış bir zombiyi

çeşitli nörolojik tanı
süreçlerini modelleyen

bir mekanizma olarak kullandı.

Örneğin, zamanlarını zombilerin
kaskatı yürüyüşlerinin sebebinin

parkinson hastalarında olduğu gibi
bazal ganglion hasarından mı,

yoksa kas koordinasyon
bozukluğuna sebep olabilen

büyük bir beyincik zedelenmesinden mi
kaynaklandığını tartışmaya harcadılar.

Brad ve Tim mutlaka her derste,

yürüyen ölülerin sinirbilimi anlamamıza

nasıl yardımcı olabileceklerini
gösterdiler.

Ama zombiler, animasyonu anlamamıza

nasıl yardımcı olabilirler?

Ya da kısacası,

bu tek gözlü çürümüş

ve uzun zaman önce ölmüş
piksel yığınları nasıl yürüyebiliyor?

Kukla animasyonu,

elle çizilmiş, iki boyutlu bir
karakter yaratmanın

nispeten kolay bir yolu.

Karakterin tekrar tekrar
çizilmesine gerek olmadığından,

her bir unsur ayrı
hareket ettirilerek oluşturulabilir.

Birkaç harika ve modern
zombi filmindeki tasvirleri dışında

bu uyduruk ölüler genellikle kısıtlı
ve kaskatı hareketleriyle bilinirler.

Geleneksel yürüyüşleri,

kukla stili animasyon için mükemmeldir.

İki boyutlu bir kukla zombi

ya da başka bir kukla tasarlarken

düz zemine uyacak şekilde,

hem eğlenceli hem de kullanışlı
bir tasarım bulmak önemli.

Örnek vermek gerekirse

"Neşeli Günler" filminde
daireler halinde dönerken

Julie Andrews'ü kuklalaştırmak istemeyiz.

Onun için rotoskop tekniği kullandık

fakat bu başka bir dersin konusu.

Her zaman kuklanızı görseldeki gibi

nötr bir duruşta taslak haline getirmeye

ve tasarlamaya başlayın.

Bu durum onun pek çok uç duruş arasında

kolayca geçiş yapabilmesini sağlar.

Karakter, konsept eskizi halinden

son tasarım aşamasına geçtiğinde

sıradaki aşama onu kukla haline
getirebilmek için parçalarına ayırmaktır.

Zombinin eklemlerini bükebilmesi için

her bir parçanın uygun sayıda
üst üste gelmesi gerektiğini unutmayalım.

Anatomiden anlamak,

çevresi bağlamında, gerçekçi şekilde
hareket etmesi gereken

iki veya üç boyutlu herhangi bir
animasyon karakteri tasarlamanın

ayrılmaz bir parçası.

Karakterinizin kaç boyutlu
olduğundan bağımsız olarak,

animasyon terminolojisinde
iskeletleştirme olarak bilinen

bir iskelet oluşturmalısınız.

İskelet tamamlandıktan

ve hareket aralığına
karar verildikten sonra,

sıradaki adım dayanak noktalarını seçmek.

Her bir çizimin kendi
dayanak noktası vardır.

Temelde uzuvlarda menteşe görevi gören
dayanak noktası, bu durumda eklemdir.

Daha sonra, ön kol dirseğinin
dayanak noktası,

üst kolun dirsek bölgesine
oturacak şekilde çizimi hizalayın.

Tüm çizim yerli yerine oturduğunda

vücudun bölümleri arasında
bağlantı oluşturan

bir ifade komutu kullanılabilir.

Biz bu durumda,

After Effects programındaki
ifadeleri kullandık.

Bir katmanın, diğerini
takip edecek şekilde ayarlayarak

ön kola üst kolu, ele ön kolu
takip etmeyi öğretebilirsiniz.

Buna ileri kinematik denir.

Diğer bir türü ise,

hareketi kontrol eden birtakım komutları
ayırmada kullanılan ters kinematiktir.

Bu örnekte, elin dayanak noktasına
bir kontrol aygıtı yerleştirilmiştir.

Sonrasında animatör bu aygıtı,

eli konumlandırmak için kullanır.

Daha sonra ayarlanan komut,

kolun geri kalan kısımlarının ve vücudun
bu hareketi takip etmesini sağlamak için

bir algoritma kullanır.

İskelet tamamlandıktan sonra,

animasyona başlayabiliriz.

Genelde kukla animasyon,

karakterin baştan sona
kare kare hareket ettirildiği

dosdoğru eylem şeklinde gerçekleştirilir.

Başka bir yaklaşım ise,

öncelikle temel duruşların
belirlenmesi,

aralıkların veya orta kısımların
sonradan doldurulmasıyla oluşturulan

pozdan poza yöntemi.

Hareket yöntemine bakmaksızın,

iki boyutlu kuklanızı, bir parça kağıt
olarak düşünmek önemli.

Bu kuklalar yüzey üzerinde
pek çok duruş sergileyebilirler

fakat derinlikli hareketler yapamazlar.

Eğer karakterinizin
kafasını çevirmesi gerekiyorsa

ek çizimler yapmanız gerekir.

Biz üç farklı zombi kafası ile
altı farklı el tasarladık.

Bunu, nötr duruşun
gerçekleştiremeyeceği

hareket ve açıları elde etmek için yaptık.

Bu derste gördüğünüz neredeyse her şeyi

bir kalem, kağıt ve kamera yardımıyla

gerçeğe dökebilirsiniz.

Bu metoda cut-out animasyon denir.

Bu yöntemin tarihi,

yazılım programları devrinden
çok daha öncesine dayanıyor.

Tökezleyen, iki boyutlu bir zombi,

hızlanan bir narval

ya da birkaç eklem birleşimine sahip
soyut bir karakter yapmak için

karakterinizi bilgisayarda
kolayca yazdırabilirsiniz.

Onun parçalarını kesip

nötr bir duruşta birbirine bağlayın.

Bunun için ataş veya ip kullanabilirsiniz.

Hatta parçaları yerleştirip

her seferinde hareket ettirebilirsiniz.

Bilgisayarda kullandığımız
tüm kurallar ve yöntemler

cut-out animasyon için de geçerlidir.

Tek farkı, kamera kullanırken

yalnızca baştan sona
animasyon yapabiliriz.