Gangaji - Samo-Badanie: Wpadając w Siebie

Świadomy odpoczynek to bycie w domu. Bycie w domu oznacza bycie nagim przed samym sobą. Samo-badanie jest zawsze zaproszeniem do domu, zaproszeniem do siebie.

Zaproszenie do Samo-Badania

Nie da się opisać wyniku badania, ale możemy mówić "do" niego, kiedy go odkryjemy.

Musimy.

Jako ludzkie zwierzęta, jako zwierzęta społeczne musimy powiedzieć drugiemu człowiekowi:

"Wow, pozwól mi zaprosić cię tu! Spróbuj tego. Zatrzymaj się, nie poruszaj się. Nie, nie, nic nie rób.

Porzuć nadzieję, porzuć brak nadziei.

Wtedy pojawi się pytanie: "Czego doświadczę?

Co tam spotkam? Co jest po drugiej stronie? Czy to dobre? Będzie mi się podobało? Będę szczęśliwy?"

Zapomnij o tym wszystkim. Po prostu się zatrzymaj. Porzuć nadzieję. Spotkaj się ze sobą.

I właśnie o tym są nasze spotkania.

O tych rozmowach.

A jeszcze głębiej, te spotkania to wzajemne zapraszanie się jeszcze głębiej w badanie.

By całe życie stało się badaniem. By każda relacja, każda katastrofa,

każde zwycięstwo, każdy stan błogości, każdy stan strachu czy rozpaczy

był punktem początkowym takiego badania. Bez wypierania go, odrzucania czy osądzania, ale by stał się początkowym punktem

głębszych poszukiwań, głębiej w, głębiej pod i bliżej, a jedynym sposobem, by to było możliwe,

w jednej chwili, to przestać opowiadać sobie historyjkę, która wytworzyła emocję. Punkt, w którym

powstała emocja oraz historyjka wykonał swoje zadanie. Cenne zadanie! Wygenerował on emocję błogości albo ogromnego strachu.

Piękne to.

O to właśnie chodzi w opowiadaniach.

Ale jeśli spotkasz się z tym w innym opowiadaniu, ta sama historyjka nie jest już taka żywa.

Jest jakby zwietrzała. Więc idziesz z powrotem do oryginalnego opowiadania, a dla większości ludzi to pierwsze opowiadanie to

"Możliwe, że nie jestem".

"Ja jestem" jest przebudzeniem, które pojawia się w ludzkim umyśle wraz z ewolucją.

I w zdumiewającym odkryciu "Ja jestem", kiedy masz 2 lub 3 lub 6 lat,

pojawia się potem myśl - "Możliwe, że to się skończy. Możliwe, że mogę nie być.

Możliwe, że kiedyś umrę."

Więc te spotkania oraz nauki są po to, byś powrócił do pierwszego pojawiającego się "Ja jestem".

Ale zanim dotrzesz do tego stwierdzenia, napotkasz blokadę - "Możliwe, że mogę nie być."

I to jest ta blokada, której się boimy, nienawidzimy i od niej uciekamy.

Kiedy czytasz wieści o jakiejś katastrofie, myślisz sobie: "O mój Boże, to mogłem być ja!"

Albo słyszysz o cierpieniu czyjegoś ciała i myślisz: "Mój Boże, mam nadzieję, że mnie to nie spotka."

Ale w życiu opartym na badaniu, zaproszenie jest o tym, by się zatrzymać i doświadczyć tego zdarzenia zdarzającego się tobie.

Teraz.

Doświadczenie tego, czego unikasz, jest drogą do tego, kim jesteś.