อะไรอธิบายถึงความรุ่งเรืองของหมู่มนุษย์
-
0:01 - 0:067 หมื่นปีก่อน บรรพบุรุษของเรา
เป็นสัตว์ที่ไม่มีความหมายเท่าไร -
0:06 - 0:10สิ่งสำคัญที่สุดที่ควรจะรู้เกี่ยวกับ
มนุษย์ก่อนประวัติศาสตร์ -
0:11 - 0:12ก็คือ พวกเขาเป็นสัตว์ที่ไม่สำคัญ
-
0:12 - 0:18ผลกระทบของพวกเขาต่อโลก
ไม่มากไปกว่าของแมงกะพรุน -
0:18 - 0:20หรือหิ่งห้อย หรือนกหัวขวาน
-
0:21 - 0:24ในทางตรงข้าม ปัจจุบันนี้
พวกเราสามารถควบคุมโลกได้ -
0:25 - 0:26และดังนั้น คำถามก็คือ
-
0:26 - 0:29เราได้กลายจากสิ่งที่เป็นในอดีต
มาเป็นเหมือนกับในปัจจุบันได้อย่างไร -
0:30 - 0:33เราได้เปลี่ยนตัวเองจากลิงไม่มีหางที่ไม่มีความสำคัญ
-
0:33 - 0:36ที่ใส่ใจแต่เรื่องของตัวเอง ในมุมเล็ก ๆ ของแอฟริกา
-
0:37 - 0:39มาเป็นผู้ครองโลกได้อย่างไร
-
0:40 - 0:46ปกติแล้ว เราจะมองหาความแตกต่าง
ระหว่างเรากับสัตว์อื่น -
0:46 - 0:47ในระดับตัวบุคคล
-
0:47 - 0:50เราอยากจะเชื่อว่า -- ผมก็อยากจะเชื่อว่า
-
0:50 - 0:54มีอะไรบางอย่างที่พิเศษเกี่ยวกับผม
-
0:54 - 0:57เกี่ยวกับร่างกาย หรือหัวสมอง
-
0:57 - 1:02ที่ทำให้ผมเก่งกว่าสุนัข สุกร หรือลิงชิมแปนซี
-
1:03 - 1:06แต่ความจริงก็คือ ในระดับตัวบุคคล
-
1:07 - 1:10ผมคล้ายกับลิงชิมแปนซีอย่างน่าอายทีเดียว
-
1:10 - 1:15และถ้าคุณเอาผมกับชิมแปนซี
ไปปล่อยเกาะกลางทะเลด้วยกันตามลำพัง -
1:15 - 1:20แล้วเราต้องสู้เพื่อจะอยู่รอด
เพื่อดูว่าใครเอาชีวิตรอดได้ดีกว่ากัน -
1:20 - 1:25ตัวผมเองจะวางเดิมพันข้างลิงชิมแปนซีแน่นอน
ไม่ใช่กับตัวผมเอง -
1:25 - 1:28และนี่ไม่ใช่เพราะว่าส่วนตัวแล้วผมผิดปกติ
-
1:28 - 1:33ผมคาดว่า ถ้าเอาคุณคนใดคนหนึ่งก็ได้
แล้วปล่อยคุณไว้คนเดียว -
1:33 - 1:35กับลิงชิมแปนซีตัวหนึ่งบนเกาะ
-
1:35 - 1:37ลิงชิมแปนซีก็จะอยู่รอดได้ดีกว่า
-
1:39 - 1:43ความแตกต่างจริง ๆ ระหว่างมนุษย์และสัตว์อื่นๆ
-
1:43 - 1:45ไม่ได้อยู่ในระดับตัวบุคคล
-
1:46 - 1:47แต่อยู่ที่ในระดับกลุ่มบุคคล
-
1:48 - 1:52มนุษย์ครองโลกได้เพราะว่าเป็นสัตว์ชนิดเดียว
-
1:52 - 1:58ที่สามารถร่วมมือกันทั้งอย่างยืดหยุ่น
และเป็นจำนวนมาก -
1:58 - 2:00ถึงแม้ว่าจะมีสัตว์อื่น ๆ
-
2:00 - 2:03เช่น แมลงสังคม คือผึ้ง มด --
-
2:03 - 2:08ที่สามารถร่วมมือกันเป็นจำนวนมาก
แต่พวกมันไม่สามารถทำอย่างยืดหยุ่นได้ -
2:08 - 2:11การร่วมมือกันของมันตายตัวมาก
-
2:11 - 2:15มีวิธีเดียวเท่านั้นที่รวงผึ้งทั้งรังจะทำงานได้
-
2:15 - 2:19ถ้ามีโอกาสใหม่ๆ หรือมีอันตรายใหม่ๆ
-
2:19 - 2:24ผึ้งไม่สามารถสร้างระบบสังคมขึ้นใหม่ได้
ภายในคืนเดียว -
2:24 - 2:26เช่น ไม่สามารถที่จะปลงชีวิตของผึ้งราชินี
-
2:27 - 2:28แล้วตั้งสาธารณประชาชนผึ้ง
-
2:28 - 2:32หรือระบอบเผด็จการคอมมิวนิสต์โดยผึ้งงาน
-
2:32 - 2:35สัตว์สังคมอื่นๆ เช่น สัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมที่มีสังคม
-
2:35 - 2:39เช่น หมาป่า ช้าง ปลาโลมา ลิงชิมแปนซี
-
2:39 - 2:41สามารถร่วมมือกันได้อย่างยืดหยุ่นกว่ามาก
-
2:41 - 2:45แต่ทำได้เพียงแค่ในกลุ่มเล็ก
-
2:45 - 2:48เพราะว่าความร่วมมือกันระหว่างลิงชิมแปนซี
-
2:48 - 2:52ขึ้นอยู่กับการรู้จักกันและกันเป็นอย่างดี
-
2:52 - 2:55ถ้าผมและคุณเป็นลิงชิมแปนซี
-
2:55 - 2:56และผมต้องการจะร่วมมือกับคุณ
-
2:56 - 2:59ผมจะต้องรู้จักคุณเป็นการส่วนตัว
-
2:59 - 3:01รู้ว่าคุณเป็นชิมแปนซีแบบไหน
-
3:01 - 3:02เป็นชิมแปนซีที่นิสัยดีหรือเปล่า
-
3:02 - 3:04หรือเป็นชิมแปนซีวายร้าย
-
3:04 - 3:05คุณนี่เชื่อใจได้หรือเปล่า
-
3:05 - 3:08ถ้าผมไม่รู้จักคุณ
ผมจะร่วมมือกับคุณได้อย่างไร -
3:10 - 3:13สัตว์ประเภทเดียว
ที่สามารถรวมความสามารถทั้งสองได้ -
3:13 - 3:19และร่วมมือกันทั้งอย่างยืดหยุ่น
และยังเป็นจำนวนมากอีกด้วย -
3:19 - 3:20ก็คือพวกเรา โฮโม เซเปียน
-
3:21 - 3:25หนึ่ง ต่อ หนึ่ง หรือแม้กระทั่ง 10 ต่อ 10
-
3:25 - 3:28ลิงชิมแปนซีอาจจะเก่งกว่าเรา
-
3:28 - 3:33แต่ถ้าเปรียบเทียบมนุษย์ 1,000 คน
กับลิงชิมแปนซี 1,000 ตัว -
3:33 - 3:37มนุษย์จะมีชัยได้อย่างง่ายดาย
ด้วยเหตุผลง่ายๆ ที่ว่า -
3:37 - 3:41ลิงชิมแปนซีหนึ่งพันตัว
ไม่สามารถร่วมมือกันได้เลย -
3:41 - 3:45และถ้าคุณพยายามเอาลิงแชมแปนซีหนึ่งแสนตัว
-
3:45 - 3:49มาอยู่รวมกันที่ถนนอ็อกซ์ฟอร์ด
หรือสนามกีฬาเวมบรีย์ -
3:49 - 3:52หรือจตุรัสเทียนอันเหมิน หรือนครรัฐวาติกัน
-
3:52 - 3:54คุณก็จะได้ความอลหม่าน ความอลหม่านล้วนๆ
-
3:54 - 3:58ลองจินตนาการสนามกีฬาเวมบลีย์
ที่มีชิมแปนซีหนึ่งแสนตัวสิครับ -
3:59 - 4:00นั่นมันบ้าไปแล้ว
-
4:00 - 4:06ในทางตรงข้าม ตามปกติมนุษย์ไปรวมกันที่นั่น
เป็นจำนวนหลายหมื่น -
4:06 - 4:09และโดยปกติเราก็ไม่ได้สร้างความโกลาหล
-
4:09 - 4:15สิ่งที่เราได้คือความร่วมมือที่สลับซับซ้อน
และเครือข่ายที่มีประสิทธิภาพ -
4:17 - 4:21ความสำเร็จที่ยิ่งใหญ่ของมนุษย์
ที่ปรากฏในประวัติศาสตร์ -
4:21 - 4:24ไม่ว่าจะเป็นการสร้างปิรามิด
หรือบินไปยังดวงจันทร์ -
4:24 - 4:27ล้วนแล้วแต่ไม่ได้เกิด
จากความสามารถระดับตัวบุคคล -
4:27 - 4:31แต่เป็นความสามรถในความร่วมมือ
อย่างยืดหยุ่นได้ เป็นจำนวนมาก -
4:31 - 4:35ลองคิดถึงแม้กระทั่งการบรรยายของผมในขณะนี้
-
4:35 - 4:41ผมกำลังยืนอยู่ต่อหน้าผู้ฟัง
เป็นจำนวน 300 หรือ 400 คน -
4:41 - 4:44พวกคุณส่วนใหญ่เป็นคนที่ผมไม่รู้จัก
-
4:45 - 4:50ในทำนองเดียวกัน ผมก็ไม่รู้จักทุกคนที่จัดงาน
-
4:50 - 4:52และทำงานให้กับงานประชุมนี้
-
4:52 - 4:56ผมไม่รู้จักคนขับเครื่องบินและลูกเรือ
-
4:56 - 4:59ที่พาผมมาถึงนี่ ในกรุงลอนดอน เมื่อวานนี้
-
4:59 - 5:03ผมไม่รู้จักคนที่ประดิษฐ์และผลิต
-
5:03 - 5:08ไมโครโฟนตัวนี้หรือกล้องเหล่านี้
ที่กำลังบันทึกสิ่งที่ผมกำลังพูด -
5:08 - 5:12ผมไม่รู้จักคนที่เขียนหนังสือและบทความทั้งหมด
-
5:12 - 5:14ที่ผมอ่านเพื่อจะเตรียมตัวสำหรับการบรรยายนี้
-
5:14 - 5:17และแน่นอน ผมไม่รู้จักคนทั้งหมด
-
5:17 - 5:21ที่อาจกำลังดูการบรรยายนี้ทางอินเทอร์เน็ต
-
5:21 - 5:24สักที่หนึ่งใน กรุงบัวโนสไอเรส หรือกรุงนิวเดลี
-
5:24 - 5:28ไม่ว่าอย่างไรก็ตาม แม้ว่าเราจะไม่รู้จักกัน
-
5:28 - 5:34เราก็สามารถทำงานด้วยกันเพื่อสร้าง
การแลกเปลี่ยนความคิดระดับโลกนี้ได้ -
5:34 - 5:37นี่เป็นสิ่งที่ลิงชิมแปนซีไม่สามารถจะทำได้
-
5:37 - 5:39แน่นอนล่ะว่า พวกมันสื่อสารกัน
-
5:39 - 5:45แต่คุณจะไม่มีทางเจอลิงชิมแปนซี
ที่เดินทางไปหาลิงชิมแปนซีอีกกลุ่มที่อยู่ไกล -
5:45 - 5:49เพื่อจะบรรยายเกี่ยวกับกล้วยหรือช้าง
-
5:49 - 5:52หรือเรื่องอื่นๆ ที่อาจทำให้ลิงชิมแปนซีสนใจ
-
5:53 - 5:57จริงอยู่ ความร่วมมือไม่ใช่จะดีเสมอไป
-
5:57 - 6:01สิ่งเลวร้ายที่มนุษย์ได้ทำกันมา
ตลอดประวัติศาสตร์ -- -
6:01 - 6:04และเราก็ได้ทำเรื่องชั่วร้ายบางอย่าง --
-
6:04 - 6:09สิ่งเหล่านั้นก็ขึ้นอยู่กับความร่วมมือในระดับใหญ่เช่นกัน
-
6:09 - 6:11คุกเป็นระบบความร่วมมือ
-
6:12 - 6:14โรงฆ่าสัตว์ก็เป็นระบบความร่วมมือ
-
6:15 - 6:18ค่ายกักกันก็เป็นระบบความร่วมมือ
-
6:18 - 6:23ลิงชิมแปนซีไม่มีโรงฆ่าสัตว์
ไม่มีคุก ไม่มีค่ายกักกัน -
6:24 - 6:28ทีนี้ ถ้าผมโน้มน้าวคุณได้สำเร็จ
ว่าใช่ -
6:28 - 6:33เราสามารถครองโลกได้เพราะสามารถร่วมมือกัน
อย่างยืดหยุ่นได้ อย่างเป็นจำนวนมาก -
6:34 - 6:36คำถามต่อไปที่จะเกิดขึ้น
-
6:36 - 6:39ในใจผู้ฟังที่อยากรู้อยากเห็นก็คือ
-
6:39 - 6:42แล้วเราจะทำอย่างนี้ได้อย่างไร
-
6:42 - 6:48อะไรเป็นสิ่งที่ทำให้เราเป็นสัตว์ชนิดเดียว
จากสัตว์ทั้งหมด ที่ร่วมมือกันอย่างนี้ได้ -
6:50 - 6:52คำตอบก็คือ จินตนาการของพวกเรา
-
6:53 - 6:58เราสามารถร่วมมือกันอย่างยืดหยุ่นได้
กับคนแปลกหน้าจำนวนมาก -
6:58 - 7:02เพราะว่าเราเป็นสัตว์ชนิดเดียว
จากทั้งหมดในโลก -
7:02 - 7:07ที่สามารถสร้างและเชื่อเรื่องสมมุติได้
-
7:07 - 7:12และตราบเท่าที่ทุกคนเชื่อ
ในเรื่องสมมุติเดียวกัน -
7:12 - 7:15ทุกคนก็จะเชื่อฟังและทำตามกฎเดียวกัน
-
7:16 - 7:18ทำตามขนบเดียวกัน ค่านิยมเดียวกัน
-
7:19 - 7:23สัตว์อื่นๆ ทั้งหมดล้วนแต่ใช้ระบบการสื่อสาร
-
7:23 - 7:25เพื่ออธิบายเรื่องจริง
-
7:26 - 7:30ลิงชิมแปนซีอาจจะสื่อว่า
"นั่นสิงโต รีบหนีกันเถอะ" -
7:30 - 7:34หรือว่า "นั่น ต้นกล้วยอยู่ที่นั่น
ไปเอากล้วยกันเถอะ" -
7:34 - 7:40ในทางตรงข้าม มนุษย์ใช้ภาษา
ไม่ใช่เพียงเพื่ออธิบายความจริง -
7:40 - 7:45แต่เพื่อสร้างความจริงใหม่
ความจริงที่สมมุติขึ้น -
7:45 - 7:49มนุษย์อาจจะกล่าวว่า
"นั่น มีเทพเจ้าเหนือเมฆ" -
7:49 - 7:51และถ้าคุณไม่ทำตามที่ผมบอกคุณ
-
7:51 - 7:55เมื่อคุณเสียชีวิต เทพเจ้าจะลงโทษคุณ
แล้วส่งคุณไปนรก" -
7:55 - 7:59และถ้าพวกคุณทุกคน
เชื่อเรื่องที่ผมสร้างขึ้น -
7:59 - 8:03คุณก็จะทำตามขนบ กฎระเบียบ
และค่านิยมเดียวกัน -
8:03 - 8:04และคุณก็จะสามารถร่วมมือกันได้
-
8:04 - 8:07นี่เป็นสิ่งที่มนุษย์เท่านั้นสามารถทำได้
-
8:07 - 8:11คุณจะไม่สามารถโน้มน้าว
ให้ลิงชิมแปนซีให้กล้วยกับคุณได้ -
8:11 - 8:15โดยสัญญากับมันว่า "... หลังจากคุณตาย
คุณจะได้ไปสรวงสวรรค์ของชิมแปนซี..." -
8:15 - 8:16(เสียงหัวเราะ)
-
8:16 - 8:19"และคุณจะได้กล้วยเยอะแยะ
เป็นการสนองกุศลกรรมที่คุณทำ -
8:19 - 8:21ฉะนั้น จงให้กล้วยนี้กับผม"
-
8:21 - 8:23ไม่มีลิงตัวไหนที่จะเชื่อเรื่องเช่นนี้หรอก
-
8:24 - 8:26มีแต่มนุษย์ที่เชื่อเรื่องแบบนี้
-
8:26 - 8:29ซึ่งเป็นเหตุผลที่เราครองโลก
-
8:29 - 8:33ในขณะที่ลิงชิมแปนซีถูกขังอยู่ในสวนสัตว์
และในห้องทดลอง -
8:35 - 8:38ตอนนี้ คุณอาจจะยอมรับว่า
มันเป็นจริงเยี่ยงนั้น -
8:38 - 8:44ในเรื่องศาสนา มนุษย์ร่วมมือกัน
โดยเชื่อเรื่องสมมึติเดียวกัน -
8:44 - 8:49มนุษย์เป็นล้านๆ มาร่วมกัน
สร้างวิหารหรือมัสยิต -
8:49 - 8:55หรือทำสงครามครูเสดหรือสงครามญิฮาด
เพราะทั้งหมดเชื่อในเรื่องเดียวกัน -
8:55 - 8:57เกี่ยวกับพระเจ้า สวรรค์ และนรก
-
8:58 - 9:03แต่สิ่งที่ผมต้องการเน้นก็คือ
กลไกเดียวกันนี้ -
9:03 - 9:09เป็นฐานของการร่วมมือกันของมนุษย์
ในระดับที่ยิ่งใหญ่ในทุกรูปแบบ -
9:09 - 9:12ไม่ใช่เพียงเรื่องศาสนาเท่านั้น
-
9:12 - 9:14ยกตัวอย่างเช่น ในทางกฎหมาย
-
9:15 - 9:21ระบบกฎหมายส่วนใหญ่ในโลกปัจจุบัน
มีพื้นฐานจากความเชื่อในเรื่องสิทธิมนุษยชน -
9:21 - 9:23แต่อะไรเล่าคือสิทธิมนุษยชน
-
9:24 - 9:28สิทธิมนุษยชน ก็เหมือนกับเทพเจ้าและสวรรค์
เป็นเพียงเรื่องที่เราประดิษฐ์ขึ้น -
9:28 - 9:31ไม่ใช่ความจริงที่เป็นปรวิสัย
-
9:31 - 9:34ไม่ใช่เป็นผลทางชีวภาพของสัตว์
ที่เรียกว่าโฮโม เซเปียน -
9:35 - 9:39เอามนุษย์มาผ่าออกดู
-
9:39 - 9:44คุณก็จะพบหัวใจ ไต เซลล์ประสาท ฮอร์โมน
ดีเอ็นเอ -
9:44 - 9:46แต่จะไม่พบสิทธิมนุษยชน
-
9:46 - 9:50ที่เดียวที่คุณจะพบได้ก็แต่ในเรื่องสมมุติ
-
9:50 - 9:54ที่เราประดิษฐ์ขึ้นแล้วเผยแพร่
ในช่วงหลายศตวรรษที่ผ่านมา -
9:55 - 10:00อาจจะเป็นเรื่องที่ดี เป็นเรื่องที่ดีมาก ๆ
-
10:00 - 10:03แต่ก็ยังเป็นเรื่องสมมุติที่เราประดิษฐ์ขึ้น
-
10:04 - 10:06นี่ก็เป็นจริงในเรื่องการเมืองการปกครองด้วย
-
10:07 - 10:13ปัจจัยที่สำคัญที่สุดในระบบการปกครองปัจจุบัน
ก็คือรัฐและประเทศ -
10:13 - 10:15แต่อะไรเล่าคือรัฐและประเทศชาติ
-
10:16 - 10:18พวกมันไม่ใช่เป็นความจริงที่เป็นปรวิสัย
-
10:18 - 10:20ภูเขาเป็นความจริงที่เป็นปรวิสัย
-
10:20 - 10:24คุณเห็นมัน คุณสามารถสัมผัสมันได้
คุณดมกลิ่นมันได้ -
10:24 - 10:26แต่ประเทศหรือรัฐ
-
10:26 - 10:30เช่นอิสราเอล หรืออิหร่าน
หรือฝรั่งเศส หรือเยอรมนี -
10:30 - 10:33มันเป็นเพียงแค่เรื่องที่เราประดิษฐ์ขึ้น
-
10:33 - 10:35แล้วเราก็ยึดติดกับมันมากเป็นอย่างยิ่ง
-
10:35 - 10:37นี่ก็เป็นจริงในทางเศรษฐกิจอีกด้วย
-
10:38 - 10:42ตัวการที่สำคัญที่สุดในเศรษฐกิจโลกในปัจจุบัน
-
10:42 - 10:44ก็คือบริษัทและบรรษัท
-
10:44 - 10:48พวกคุณหลายคนตอนนี้ น่าจะทำงานให้กับบรรษัท
-
10:48 - 10:51เช่น กูเกิล หรือโตโยต้า หรือแม็คโดนัลด์
-
10:52 - 10:53แล้วอะไรเล่าคือสิ่งเหล่านั้น
-
10:54 - 10:58พวกมันเป็นเรื่องที่พวกทนายเรียกว่า
เรื่องสมมุติทางกฎหมาย -
10:58 - 11:02พวกมันเป็นเรื่องที่ถูกประดิษฐ์แล้วถูกรักษาไว้
-
11:02 - 11:05โดยพวกพ่อมดมือฉมังที่เราเรียกว่าทนาย
-
11:05 - 11:07(เสียงหัวเราะ)
-
11:07 - 11:10แล้วบรรษัททำอะไรอยู่ตลอดทั้งวัน
-
11:10 - 11:13ส่วนใหญ่แล้ว พวกเขาพยายามทำเงิน
-
11:13 - 11:15แล้วเงินล่ะ คืออะไร
-
11:15 - 11:20เช่นกัน เงินไม่ใช่ความจริงแบบปรวิสัย
เพราะมันไม่มีค่าแบบปรวิสัย -
11:20 - 11:23เอากระดาษสีเขียวแผ่นนี้
ที่เรียกว่า แบงค์ดอลลาร์ -
11:23 - 11:26ดูมันสิ - มันไม่มีค่าอะไรเลย
-
11:26 - 11:28คุณไม่สามารถรับประทานมันได้ ดื่มมันก็ไม่ได้
-
11:28 - 11:29สวมใส่มันก็ไม่ได้
-
11:30 - 11:34แต่ว่ามีคนเล่านิทานยอดเก่ง --
-
11:34 - 11:35คือพวกนายธนาคาร
-
11:35 - 11:37รัฐมนตรีกระทรวงการคลัง
-
11:37 - 11:38นายกรัฐมนตรี --
-
11:38 - 11:41พวกเขาเล่านิทานที่น่าเชื่อถือมากให้เราฟัง
-
11:41 - 11:43"ดูนี่ คุณเห็นกระดาษแผ่นสีเขียวนี้ไหม
-
11:43 - 11:45มันมีค่าจริงๆ เท่ากับกล้วย 10 ใบ
-
11:46 - 11:48แล้วถ้าผมเชื่อ และคุณก็เชื่อมัน
-
11:48 - 11:49และทุกๆ คนก็จะเชื่อมัน
-
11:49 - 11:51มันได้ผลจริงๆ
-
11:51 - 11:54ผมสามารถใช้แผ่นกระดาษที่ไร้ค่าแผ่นนี้
-
11:54 - 11:56ไปยังซูเปอร์มาร์เก็ต
-
11:56 - 12:00ให้กับคนที่ไม่รู้จัก ที่ผมไม่เคยเจอมาก่อน
-
12:00 - 12:04แล้วแลกกล้วยจริงที่ผมกินได้จริงๆ
มาจากการแลกเปลี่ยน -
12:05 - 12:07นี่เป็นอะไรที่น่ามหัศจรรย์
-
12:07 - 12:09ซึ่งคุณไม่สามารถทำเช่นนี้ได้กับลิงชิมแปนซี
-
12:09 - 12:11แน่ละ ลิงชิมแปนซีก็ซื้อขายแลกเปลี่ยนเหมือนกัน
-
12:11 - 12:13"ตกลง คุณให้ลูกมะพร้าวกับฉัน
ฉันจะให้กล้วยกับคุณ" -
12:13 - 12:15นั่นอาจได้ผล
-
12:15 - 12:18แต่คุณให้แผ่นกระดาษที่ไม่มีค่ากับผม
-
12:18 - 12:20แล้วคุณหวังว่าผมจะให้ลูกกล้วยกับคุณ
-
12:20 - 12:21ไม่มีทางหรอก
-
12:21 - 12:23คิดว่าผมเป็นอะไร มนุษย์หรือไง
-
12:23 - 12:25(เสียงหัวเราะ)
-
12:25 - 12:29จริงๆ แล้ว เงินตราเป็นนิทาน
ที่ประสบความสำเร็จสูงสุด -
12:29 - 12:32ที่เคยถูกสร้างและถูกบอกเล่าโดยหมู่มนุษย์
-
12:32 - 12:36เพราะเป็นเรื่องเดียวที่ทุกๆ คนเชื่อ
-
12:37 - 12:39ไม่ใช่ทุกคนเชื่อในพระเจ้า
-
12:40 - 12:43ไม่ใช่ทุกคนเชื่อในสิทธิมนุษยชน
-
12:43 - 12:45ไม่ใช่ทุกคนเชื่อเรื่องความรักชาติ
-
12:45 - 12:49แต่ทุก ๆ คนเชื่อเงิน เชื่อในแบงค์ดอลล่าร์
-
12:50 - 12:51แม้กระทั่งตัวอุซามะฮ์ บิน ลาดิน เอง
-
12:52 - 12:55เขาชังระบบการเมืองและศาสนาของคนอเมริกัน
-
12:55 - 12:57และวัฒนธรรมอเมริกัน
-
12:57 - 13:00แต่เขาไม่มีปัญหากับดอลล่าอเมริกัน
-
13:00 - 13:02จริงๆ แล้วเขาค่อนข้างจะชอบมันมาก
-
13:02 - 13:04(เสียงหัวเราะ)
-
13:04 - 13:06สรุปก็คือ
-
13:06 - 13:12พวกเรามนุษย์ควบคุมโลกได้
เพราะอยู่กับความจริงสองอย่าง -
13:13 - 13:16สัตว์อื่นๆ ทั้งหมดอยู่กับความจริงที่เป็นปรวิสัย
-
13:17 - 13:22ความจริงของพวกมันประกอบด้วยสิ่งที่มีอยู่จริง ๆ
-
13:22 - 13:26เช่น แม่น้ำ ต้นไม้สิงโต และช้าง
-
13:26 - 13:30มนุษย์เรา ก็อยู่กับความจริงที่เป็นปรวิสัยเช่นกัน
-
13:30 - 13:35ในโลกของเรา เช่นกัน มันก็มีแม่น้ำ
ต้นไม้สิงโต และช้าง -
13:35 - 13:37แต่ตลอดหลายศตวรรษที่ผ่านมา
-
13:37 - 13:42เราได้สร้างสิ่งเติมต่อ
บนความจริงที่เป็นปรวิสัยเหล่านี้ -
13:42 - 13:46เป็นความจริงชั้นที่สองของความจริงแบบสมมุติ
-
13:46 - 13:49เป็นความจริงที่มาจากสิ่งที่สมมุติขึ้น
-
13:49 - 13:54เช่น ประเทศชาติ พระเจ้า เงิน และบริษัท
-
13:54 - 13:59และสิ่งที่น่าอัศจรรย์ก็คือเมื่อเวลาผ่านไป
-
13:59 - 14:05ความจริงที่สมมุติมีอิทธิพลเพิ่มขึ้นเรื่อย ๆ
-
14:05 - 14:09จนกระทั่งว่าทุกวันนี้
สิ่งที่มีทรงพลังมากที่สุดในโลก -
14:09 - 14:11ก็คือความจริงสมมุติเหล่านี้
-
14:12 - 14:19ในปัจจุบัน การอยู่รอดของแม่น้ำ
ต้นไม้ สิงโต และช้าง -
14:19 - 14:24ขึ้นอยู่กับการตัดสินใจ และความต้องการ
ของสิ่งที่สมมุติขึ้น -
14:24 - 14:28เช่น สหรัฐอเมริกา บริษัทกูเกิล หรือธนาคารโลก
-
14:28 - 14:32สิ่งที่มีอยู่เพียงแต่ในจินตนาการของเรา
-
14:33 - 14:34ขอบคุณมากครับ
-
14:34 - 14:39(เสียงปรบมือ)
-
14:44 - 14:47บรูโน เกียสซานี: ยูวาล คุณเพิ่งออกหนังสือเล่มใหม่
-
14:47 - 14:48หลังจาก ซาเปียน (Sapiens)
คุณเขียนหนังสืออีกเล่ม -
14:48 - 14:51เป็นภาษาฮีบรู แต่ยังไม่ได้แปลเป็น...
-
14:51 - 14:54ยูวาล โนอา ฮารารี่:
ผมกำลังทำงานแปลอยู่ตอนนี้ -
14:54 - 14:56บรูโน: ในหนังสือ ถ้าผมเข้าใจถูกต้อง
-
14:56 - 15:02คุณอ้างว่า ความก้าวหน้าแบบอัศจรรย์
ที่พวกเรากำลังประสบในตอนนี้ -
15:02 - 15:04ไม่เพียงแต่จะทำให้ชีวิตของเราดีขึ้นเท่านั้น
-
15:04 - 15:06แต่ยังทำให้เกิด --- และผมอ้างคำของคุณ
-
15:06 - 15:11"...คนชั้นต่างๆ และความขัดแย้งระหว่างชนชั้น
เหมือนกับที่การปฏิวัติอุตสาหกรรมได้เคยทำ -
15:11 - 15:12คุณช่วยอธิบายหน่อยได้ไหมครับ"
-
15:13 - 15:15ยูวาล: ครับ ในการปฏิวัติอุตสาหกรรม
-
15:15 - 15:20เราเห็นการกำเนิดของชนชั้นใหม่
คือชนกรรมาชีพชาวเมือง -
15:20 - 15:25และประวัติทางการเมืองและสังคม
ส่วนใหญ่ตลอด 200 ปี ที่ผ่านมา -
15:25 - 15:28เกี่ยวข้องกับว่าเราควรจะทำอย่างไรกับชนนี้
และปัญหาและโอกาสที่เกิดขึ้นใหม่ -
15:28 - 15:33ตอนนี้ เราเห็นการกำเนิดของชนชั้นขนาดใหญ่
ของคนไร้ประโยชน์ -
15:33 - 15:34(เสียงหัวเราะ)
-
15:34 - 15:39เมื่อคอมพิวเตอร์เก่งขึ้นเรื่อยๆ
ในสาขาอาชีพต่างๆ -
15:39 - 15:44มีความเป็นไปได้ที่ชัดเจน
ที่คอมพิวเตอร์จะเก่งกว่าเรา -
15:44 - 15:48ในงานส่วนใหญ่ และจะทำให้
มนุษย์มีมากเกินจำเป็น -
15:48 - 15:51และคำถามทางการเมืองและเศรษฐกิจที่สำคัญ
-
15:51 - 15:53ของศตวรรษที่ 21 ก็คือ
-
15:53 - 15:55"เราจะต้องการมนุษย์ไปทำไม"
-
15:55 - 15:59หรืออย่างน้อยที่สุด
"เราจะใช้มนุษย์มากขนาดนี้ไปทำอะไร" -
15:59 - 16:01บรูโน: คุณมีคำตอบในหนังสือหรือเปล่าครับ
-
16:01 - 16:05ยูวาล: ตอนนี้ ที่เดาได้ดีที่สุดก็คือ
เราจะรักษาความสุขให้กับมนุษย์ -
16:05 - 16:07ด้วยยา และเกมส์คอมพิวเตอร์
-
16:07 - 16:08(เสียงหัวเราะ)
-
16:08 - 16:11แต่นั่นฟังดูไม่เหมือนกับอนาคตที่น่าพึ่งประสงค์
-
16:11 - 16:14บรูโน: โอเค ฉะนั้นคุณกล่าวไว้ในหนังสือ
และตอนนี้ว่า -
16:14 - 16:17เรื่องที่อภิปรายกันมา
เกี่ยวกับหลักฐานที่เพิ่มขึ้นเรื่อยๆ -
16:17 - 16:21ของความไม่เท่าเทียมกันทางเศรษฐกิจ
พวกเราอยู่แค่ที่จุดเริ่มต้น -
16:21 - 16:22ของกระบวนการนี้เท่านั้นใช่ไหมครับ
-
16:22 - 16:24ยูวาล: คือนี่ไม่ใช่คำพยากรณ์
-
16:24 - 16:28มันคือการมองสิ่งที่เป็นไปได้ทุกอย่าง
ก่อนหน้าพวกเรา -
16:28 - 16:33ความเป็นไปได้อย่างหนึ่งก็คือการกำเนิด
ชนชั้นขนาดใหญ่ของคนที่ไม่มีประโยชน์ -
16:33 - 16:36ความเป็นไปได้อีกอย่างก็คือการแบ่งแยกมนุษย์
-
16:36 - 16:39ออกเป็นชั้นวรรณะต่างๆ ทางชีวภาพ
-
16:39 - 16:43โดยคนรวยจะเปลี่ยนไปเป็นพระเจ้าดีๆ นี่เอง
-
16:43 - 16:48และคนจนจะถูกลดขั้น
จนกลายเป็นชนชั้นที่ไม่มีประโยชน์ -
16:48 - 16:51บรูโน: ผมรู้สึกว่าจะต้อง TED talk อีกเรื่อง
เกิดขึ้นในอีกไม่เกินหนึ่งถึงสองปี -
16:51 - 16:52ขอบคุณครับ คุณยูวาล ที่มาในครั้งนี้
-
16:52 - 16:54ยูวาล: ขอบคุณครับ
-
16:54 - 16:55(เสียงปรบมือ)
- Title:
- อะไรอธิบายถึงความรุ่งเรืองของหมู่มนุษย์
- Speaker:
- ยูวาล โนอา ฮารารี่ (Yuval Noah Harari)
- Description:
-
more » « less
7 หมื่นปีก่อน บรรพบุรุษของมนุษย์เป็นสัตว์ที่ไม่สำคัญเท่าไร ที่สนใจแต่กิจธุระของตนอยู่ในมุมหนึ่งของแอฟริกา เหมือนกับสัตว์ซนิดอื่น ๆ แต่ปัจจุบัน มีน้อยคนที่จะไม่เห็นด้วยว่า มนุษย์นั้นครองโลก เราได้แผ่ขยายไปทั่วทุกทวีป และการกระทำของเราเป็นตัวตัดสินชะตากรรมของสัตว์อื่น ๆ (และอาจชะตากรรมของโลกด้วย) เราได้กลายจากสัตว์ในอดีตมาเป็นเหมือนกับในปัจจุบันได้อย่างไร นักประวัติศาสตร์ยูวาล โนอา ฮารารี่ เสนอเหตุผลที่น่าประหลาดใจเกี่ยวกับความรุ่งเรืองของหมู่มนุษย์
- Video Language:
- English
- Team:
closed TED
- Project:
- TEDTalks
- Duration:
- 17:08
|
Kelwalin Dhanasarnsombut edited Thai subtitles for What explains the rise of humans? | |
|
|
Kelwalin Dhanasarnsombut edited Thai subtitles for What explains the rise of humans? | |
|
|
Kelwalin Dhanasarnsombut approved Thai subtitles for What explains the rise of humans? | |
|
|
Kelwalin Dhanasarnsombut accepted Thai subtitles for What explains the rise of humans? | |
|
|
Kelwalin Dhanasarnsombut edited Thai subtitles for What explains the rise of humans? | |
|
|
Kelwalin Dhanasarnsombut edited Thai subtitles for What explains the rise of humans? | |
|
|
Kelwalin Dhanasarnsombut edited Thai subtitles for What explains the rise of humans? | |
|
|
Kelwalin Dhanasarnsombut edited Thai subtitles for What explains the rise of humans? |